Het HondenForum

Gebruiken jullie ook de zoekfluit? Voor het zoeken na een dirigeer opdracht?

Jaap* schreef:Ja, ik blijf bij vroege gecontroleerde begeleiding buiten

Ik vind het een erg leuk idee hoor Jaap,maar als ik in een bos of op de hei loop is dat echt lastig vind ik
Het lijkt mij alleen echt goed uitvoerbaar tussen/in de weilanden.

marian* schreef:...Het lijkt mij alleen echt goed uitvoerbaar tussen/in de weilanden.

Daar woon ik
(met bossen, water en wetlands op 5 min. loopafstand)
Felix heeft al eens het eerste kievitsei gevonden in het natuurgebied hier vlakbij :N: , ......hebben we maar niet gemeld bij de provincie

Jaap* schreef:

marian* schreef:...Het lijkt mij alleen echt goed uitvoerbaar tussen/in de weilanden.

Daar woon ik

Dat dacht ik al

Jaap* schreef:

Moon schreef:Toen hij nog zo'n blaag was van 1 á 2 jaar, ging hij er wél achteraan. Dat bedoelde ik eigenlijk, dat honden ook leren van het najagen. Hij heeft nu wel door dat hij ze toch niet te pakken krijgt....

:smile1: Hmmm, nu zetten jullie mij toch heel erg aan het denken, want dát kan ik ineens wel plaatsen als ik even terugdenk naar eerder gedrag bij Felix. Maar zonder begeleiding was het geescaleerd, dat weet ik zeker.
Ja, ik blijf bij vroege gecontroleerde begeleiding buiten

Ik weet niet hoe het met Felix zit, maar Dante gaat er nog wel eens van tussen hoor... Dus mijn methode is niet waterdicht, zullen we maar zeggen . Maar zoals het nu gaat kan ik er mee leven . Dus als jij het voor elkaar hebt dat je hond altijd komt als je hem roept, of dat je altijd kan voorkomen dat hij 'even zijn eigen ding gaat doen' dan is misschien jouw methode wel het proberen waard... (maar ooo, die lange lijn in het bos ).

Jaap* schreef:

marian* schreef:...Het lijkt mij alleen echt goed uitvoerbaar tussen/in de weilanden.

Daar woon ik
(met bossen, water en wetlands op 5 min. loopafstand)
Felix heeft al eens het eerste kievitsei gevonden in het natuurgebied hier vlakbij :N: , ......hebben we maar niet gemeld bij de provincie

Ik geloof dat ik jou ernstig benijd

Jaap* schreef:Felix heeft al eens het eerste kievitsei gevonden in het natuurgebied hier vlakbij :N: , ......hebben we maar niet gemeld bij de provincie [/size]

Én, was hij zacht in de mond?

Jaap* schreef:

ranetje schreef:

Jaap* schreef:

ranetje schreef:...om de hoge kophouding te stimuleren.

Daar heb ik echt nog nooit over gehoord, is het de bedoeling dat de kop omhoog moet voor het zicht of voor de verwaaiing?

verwaaiing
Een staande hond moet op de wind werken......

Ok, bij voorjagen dus, het had ook zo kunnen zijn dat vanwege het markeren (zicht) van een apport enz......Ik kende de kreet kophouding niet
Felix is een all-rounder immers

Rana is ook een allrounder zoals alle "continentaal" Staande Honden (i.t.t. de britse honden, dat zijn specialisten)
Maar er is een groot verschil tussen werken vóór het schot (veldwerk, dus opzoeken van fazanten in een veld bieten of hoog gras o.i.d.) en het werk ná het schot (zoals dat o.a. wordt getraind bij de KNJV).
Bij het markeren mag de neus ook niet te snel naar beneden trouwens. Dan moeten de honden op het oog onthouden waar het wild gevallen is en pas vlak bij de valplaats wordt de neus ingezet om "wind" te pakken om het wild ook te vinden. Afhankelijk van de begroeiing.
Veel retrievers zie je trouwens pàl op het wild lopen (als ze goed getraind zijn). Veel Staande Honden laten zich op weg naar het wild ietsje afzakken van de wind om op de geur te wenden en het wild te apporteren.

Bij dirigeren gebruik ik inderdaad de "zoek" fluit. Het mooiste is als de hond dus zijn neus "uitschakelt" tot hij de fluit hoort. Bij Rana kan je dat soms goed zien. Maar als ze haar dag niet heeft en dus met "open" neus onderweg is heb ik een probleem (zo veel lekker luchten onderweg )

Met dirigeren heb ik me nog niet echt bezig gehouden. Was (vóór de blessure) net een beetje bezig met rechts en links wijzen (kende hij al van de fiets) en vooruit sturen.
Ik heb pas het boek van T. Anthonissen "apporteertraining" in huis en dat wil ik als leidraad gaan gebruiken. Daar staan mooie stappenplannen in

Moon schreef:...Dus als jij het voor elkaar hebt dat je hond altijd komt als je hem roept, of dat je altijd kan voorkomen dat hij 'even zijn eigen ding gaat doen' dan is misschien jouw methode wel het proberen waard...

Bij Felix moeten we zelf heel alert zijn, als we hem tijdig even laten weten dat het oog op hem is gericht als ie aanstalten maakt komt ie snel bij ons, net als een kind dat is betrapt ('ik deed niks' )
Felix is overigens veel los geweest vroeger, onze situaties zijn aardig vergelijkbaar denk ik.
Ik bedoel dan ook dat ik dat met een nieuwe pup waarschijnlijk wat anders zou doen, ik moet erbij zeggen dat Felix wel een vrij gecompliceerde hond is overigens.

Jaap* schreef:

Moon schreef:...Dus als jij het voor elkaar hebt dat je hond altijd komt als je hem roept, of dat je altijd kan voorkomen dat hij 'even zijn eigen ding gaat doen' dan is misschien jouw methode wel het proberen waard...

Bij Felix moeten we zelf heel alert zijn, als we hem tijdig even laten weten dat het oog op hem is gericht als ie aanstalten maakt komt ie snel bij ons, net als een kind dat is betrapt ('ik deed niks' )
Felix is overigens veel los geweest vroeger, onze situaties zijn aardig vergelijkbaar denk ik.
Ik bedoel dan ook dat ik dat met een nieuwe pup waarschijnlijk wat anders zou doen, ik moet erbij zeggen dat Felix wel een vrij gecompliceerde hond is overigens.

Dan kunnen we elkaar de hand geven denk ik

ranetje schreef:...Bij het markeren mag de neus ook niet te snel naar beneden trouwens. Dan moeten de honden op het oog onthouden waar het wild gevallen is en pas vlak bij de valplaats wordt de neus ingezet om "wind" te pakken om het wild ook te vinden. Afhankelijk van de begroeiing.
Veel retrievers zie je trouwens pàl op het wild lopen (als ze goed getraind zijn). Veel Staande Honden laten zich op weg naar het wild ietsje afzakken van de wind om op de geur te wenden en het wild te apporteren...

Bij markeren zorgen wij er met het opbouwen van de oefening voor dat het gebruik van de neus zo weinig mogelijk soelaas biedt (wind, lang doorgaan met witte "geurloze" dummy's) zodat de hond leert op zijn zicht te vertrouwen.
Bij "neuswerk" bemoei ik me niet veel met de werkwijze, de hond weet over het algemeen beter hoe te werk te gaan dan ik.
Leuk opvallend verschil tussen retrievers en staande honden zie je ook vaak met sleepsporen, retriever werkt het vaker uit (neus op de grond), de staande hond kan zo een stuk afsnijden (neus in de lucht) als hij de buit denkt te hebben gelokaliseerd

Zich laten afleiden tijdens dirigeer oefeningen kan ook worden veroorzaakt als je te snel gaat met het opbouwen van de afstanden trouwens, een stapje terug doet soms wonderen

@Moon, wel zacht in de bek,.....maar niet zacht genoeg

ranetje schreef:...Dan kunnen we elkaar de hand geven denk ik

Over dat gecompliceerde karakter wil ik nog wel eens een stukje schrijven, moet ik wel even tijd hebben
Eens kijken hoe herkenbaar dat is.....

Jaap* schreef:

ranetje schreef:...Dan kunnen we elkaar de hand geven denk ik

Over dat gecompliceerde karakter wil ik nog wel eens een stukje schrijven, moet ik wel even tijd hebben
Eens kijken hoe herkenbaar dat is.....

Ik ben benieuwd.
Het zou wel eens héél herkenbaar kunnen zijn voor iedereen die met een Staande Hond werkt.

Wat betreft het dirigeren.....ja als het niet lekker gaat even een stap terug natuurlijk. Zit ik helemaal niet mee.
Heeft Felix ook van die dagen dat hij alleen maar met zijn neus in de wind zit en niet te richten is bij dirigeren?
Ik vertelde dat aan een ervaren Griffonnier. Die gaf mij het vriendelijke advies de hond dan niet in te zetten, maar een appèl te lopen en dan opnieuw richten.
Lukt het weer niet dan kan je de hond beter aanlijnen en een andere dag opnieuw proberen
Schijnt vaker voor te komen dus

O, jee Marijke, we dwalen wel wat af van het loslopen van een pup

ranetje schreef:...Heeft Felix ook van die dagen dat hij alleen maar met zijn neus in de wind zit en niet te richten is bij dirigeren?
Ik vertelde dat aan een ervaren Griffonnier. Die gaf mij het vriendelijke advies de hond dan niet in te zetten, maar een appèl te lopen en dan opnieuw richten.
Lukt het weer niet dan kan je de hond beter aanlijnen en een andere dag opnieuw proberen
Schijnt vaker voor te komen dus

O, jee Marijke, we dwalen wel wat af van het loslopen van een pup

Kweeniet, kan rasgebonden zijn , niet inzetten is altijd beter dan teleurstelling (bij de hond). Ik heb trouwens altijd wel wat paaltjes bij me, en gebruik die in zo'n geval ook rustig weer.
Als de "gang er weer inzit" stop ik ze weer weg, hij heeft dan om één of andere reden even een steuntje in de rug nodig denk ik.
Ik weet niet in welke "setting" je het bedoeld, wij lopen geen wedstrijden of proeven en kunnen dus altijd klooien

In het algemeen heeft Felix (en wij zelf ook ) natuurlijk wel eens een off-day. Meestal is dat als we wat gehaast zijn enzo, het is dan onze onrust die hij sowieso heel snel oppikt, hij vertrouwt het dan allemaal niet zo goed.
Wat wel helpt bij Felix is als we vóór de training, dus als we naar de locatie het laatste stuk lopen, de hond even heen en weer roepen of hem wat verre apporten laten halen, dat haalt het scherpe randje er wat vanaf en hij ontleent er wat zekerheid aan (makkelijke oefeningetjes)

Sorry Marijke, maar 't leest wel lekker weg zo toch?
Boekentip van Nettie gehad trouwens?

Wat ik nog even vergeet en on topic, wij deden in de pup-tijd wel altijd stiekum rechtsomkeerd maken als de hond los lekker aan het struinen was, of onszelf echt verstoppen. Dit om hem alert op ons te laten blijven, dat werkt ook wel goed, deden jullie dat ook?

Jaap* schreef:Sorry Marijke, maar 't leest wel lekker weg zo toch?
Boekentip van Nettie gehad trouwens?

Wat ik nog even vergeet en on topic, wij deden in de pup-tijd wel altijd stiekum rechtsomkeerd maken als de hond los lekker aan het struinen was, of onszelf echt verstoppen. Dit om hem alert op ons te laten blijven, dat werkt ook wel goed, deden jullie dat ook?

Ik verstopte me wel in ieder geval
Dat was in het begin vrij moeilijk omdat Rana heel erg op me lette daarvan maakte ik gebruik om te belonen.
Pas als er een ander hondje te zien was vergat ze me even, dan kon ik me verstoppen
Binnen een paar tellen realiseerde ze zich dan dat ik er "niet meer was" en kwam haastig terug om me te zoeken.
Later werd dat aandachthouden van haar wel minder.
Maar ik merk nog steeds dat, als ze ergens aan een andere kant van wat struiken bezig is, ze wel een oor open houdt om mij in de peiling te houden. Als ik dan n.l. stil blijf staan (dus niet meer te horen ben) komt er binnen de kortste tijd een kop door de struiken heen

Alleen als ze wild in de neus heeft ...................dan vergeet ze àlles.

Jaap* schreef:wij deden in de pup-tijd wel altijd stiekum rechtsomkeerd maken als de hond los lekker aan het struinen was, of onszelf echt verstoppen. Dit om hem alert op ons te laten blijven, dat werkt ook wel goed, deden jullie dat ook?

Ja

ranetje schreef:

Jaap* schreef:

Moon schreef:...Dus als jij het voor elkaar hebt dat je hond altijd komt als je hem roept, of dat je altijd kan voorkomen dat hij 'even zijn eigen ding gaat doen' dan is misschien jouw methode wel het proberen waard...

Bij Felix moeten we zelf heel alert zijn, als we hem tijdig even laten weten dat het oog op hem is gericht als ie aanstalten maakt komt ie snel bij ons, net als een kind dat is betrapt ('ik deed niks' )
Felix is overigens veel los geweest vroeger, onze situaties zijn aardig vergelijkbaar denk ik.
Ik bedoel dan ook dat ik dat met een nieuwe pup waarschijnlijk wat anders zou doen, ik moet erbij zeggen dat Felix wel een vrij gecompliceerde hond is overigens.

Dan kunnen we elkaar de hand geven denk ik

Ben wel benieuwd wat Felix gecompliceerd maakt? Wat het (voor mij!) gecompliceerd maakt bij Dante is de mix van zelfstandigheid, gevoeligheid, jachtpassie én bij vlagen de sexuele drift. Maar vooral de gevoeligheid is soms niet makkelijk. Het boek van Anke Bogaerts (de drie karakters) heeft voor mij weer wat meer duidelijk gemaakt. Dat het soms 'weigeren' om bep. opdrachten te doen, ook te maken kan hebben met die gevoeligheid, bijv. Of het markeren bij terugkomst met het apport...
Dat kan heel makkelijk door de voorjager gezien worden als 'middelvinger opsteken'.

Jaap* schreef:
@Moon, wel zacht in de bek,.....maar niet zacht genoeg

Mijn fokker had een verhaal over een van haar honden die met bolle wangen bij haar kwam (in het bos) en drie eieren bij zich bleek te hebben :N: allemaal nog heel! Ik dacht laat ik ook eens proberen om Dante een ei te laten apporteren. Ik legde het ei op de grond en zei 'vast', Dante keek ernaar, vond het nogal een raar ding en voor ik het wist sloeg hij er op met zijn grote poot; het eigeel zat tegen de muur!

marian* schreef:

Jaap* schreef:wij deden in de pup-tijd wel altijd stiekum rechtsomkeerd maken als de hond los lekker aan het struinen was, of onszelf echt verstoppen. Dit om hem alert op ons te laten blijven, dat werkt ook wel goed, deden jullie dat ook?

Ja

Nou, ik ook! Alleen heb ik ook meegemaakt dat ik voor joker in de struiken zat Zag ik Dante doodleuk achter een of ander hondje aanlopen, bijv. (in zijn puberteit), kon ik er als nog achteraan..
Maar ik deed (en doe) het regelmatig. Ik heb een aantal plekken waar ik om die reden naar toe ga. Veel dikke bomen en zijpaadjes én veilig. Iedere keer dat Dante wat verder weg loopt ga ik dan achter een boom of loop de andere kant uit, of een zijpaadje in. Dan zie je hem op een gegeven moment echt zo: kijken, over zijn schouder. Met een uitdrukking van 'haar kan ik niet vertrouwen, moet ik goed in de gaten houden'

Moon schreef:Ben wel benieuwd wat Felix gecompliceerd maakt?

Ik ook (niet z'n baasje in ieder geval ), ik zal er nog wel eens over schrijven...

Moon schreef:Dat het soms 'weigeren' om bep. opdrachten te doen, ook te maken kan hebben met die gevoeligheid, bijv. Of het markeren bij terugkomst met het apport...
Dat kan heel makkelijk door de voorjager gezien worden als 'middelvinger opsteken'.

Da's een stokpaardje van mij, ik kan er niet goed (heel slecht ) tegen als er op een "kortzichtige" manier tegen de hond wordt aangekeken waarbij alles altijd maar weer wordt herleidt naar rangorde perikelen.
Altijd maar die hond die de middelvinger opsteekt, zijn eigen BV opricht, 'het' vertikt enzenzenz, .....doodmoe wordt ik van die negatieve flutbenadering. Kijk eens wat verder denk ik dan.....
Een hond is zoveel meer dan rangorde.

Jaap* schreef:

Moon schreef:Ben wel benieuwd wat Felix gecompliceerd maakt?

Ik ook (niet z'n baasje in ieder geval ), ik zal er nog wel eens over schrijven...

Moon schreef:Dat het soms 'weigeren' om bep. opdrachten te doen, ook te maken kan hebben met die gevoeligheid, bijv. Of het markeren bij terugkomst met het apport...
Dat kan heel makkelijk door de voorjager gezien worden als 'middelvinger opsteken'.

Da's een stokpaardje van mij, ik kan er niet goed (heel slecht ) tegen als er op een "kortzichtige" manier tegen de hond wordt aangekeken waarbij alles altijd maar weer wordt herleidt naar rangorde perikelen.
Altijd maar die hond die de middelvinger opsteekt, zijn eigen BV opricht, 'het' vertikt enzenzenz, .....doodmoe wordt ik van die negatieve flutbenadering. Kijk eens wat verder denk ik dan.....
Een hond is zoveel meer dan rangorde.

Precies
Anke geeft daar ook voorbeelden van.
Bijvoorbeeld bij over water sturen.
Als er te veel druk op de hond wordt gelegd kan hij het water in gaan en dan omkeren en in de rietkraag verdwijnen.
Trainers noemen dat vaak een "weigering" waarvoor je de hond moet "aanpakken". Het kan echter ook een "ontwijken" van de opdracht zijn door teveel stress. Een subtiel, maar heel belangrijk verschil. Want als je de hond dan zou "aanpakken" krijg je juist méér problemen.

ranetje schreef:Want als je de hond dan zou "aanpakken" krijg je juist méér problemen.

Gelukkig zie je dat niet zoveel gebeuren
(Voor de slechte verstaander zeg ik er even bij dat het cynisch bedoeld is)

Daar treedt ook vaak het misbegrip over 'consequent' op, consequent betekent niet 'door(d)rammen'

En dat vind ik (voor mij!!)ook wel een beetje het gevaar van competitie en wedstrijden en zo. Natuurlijk zullen er veel begeleiders bestand zijn tegen de druk die dat geeft, maar ik ben bang ergens in mee gesleept te worden. Bij de laatste training die ik gedaan heb, heb ik heel bewust mijn eigen plan getrokken. Niet dat er zo hard tegen de honden gedaan werd (alhoewel, sommigen ) maar om niet het risico te lopen om strenger op te treden tegen Dante dan ik zelf wilde (als jullie begrijpen wat ik bedoel ). En het bleek ook niet zo'n gekke manier (hoewel Dante me geregeld 'voor gek zette ) want aan het eind van de cursus werden we eerste bij een 'werkproefje'! Tot mijn stomme verbazing overigens . Mede om de 'leuke, vriendelijke begeleiding'

Moon schreef:En dat vind ik (voor mij!!)ook wel een beetje het gevaar van competitie en wedstrijden en zo. Natuurlijk zullen er veel begeleiders bestand zijn tegen de druk die dat geeft, maar ik ben bang ergens in mee gesleept te worden. Bij de laatste training die ik gedaan heb, heb ik heel bewust mijn eigen plan getrokken. Niet dat er zo hard tegen de honden gedaan werd (alhoewel, sommigen ) maar om niet het risico te lopen om strenger op te treden tegen Dante dan ik zelf wilde (als jullie begrijpen wat ik bedoel ). En het bleek ook niet zo'n gekke manier (hoewel Dante me geregeld 'voor gek zette ) want aan het eind van de cursus werden we eerste bij een 'werkproefje'! Tot mijn stomme verbazing overigens . Mede om de 'leuke, vriendelijke begeleiding'

Het is voor mij ook een risico hoor
Het advies om mijn hond "aan te pakken" kan ik wel naast me neerleggen, maar ik heb wel eens niet op tijd in de gaten dat een oefening te zwaar is
Dan moet ik mezelf (èn de trainer ) dwingen om de oefening anders aan te pakken. De trainer kan dan wel eens het probleem zijn

Moon schreef:En dat vind ik (voor mij!!)ook wel een beetje het gevaar van competitie en wedstrijden en zo. Natuurlijk zullen er veel begeleiders bestand zijn tegen de druk die dat geeft, maar ik ben bang ergens in mee gesleept te worden.

Mee eens, ik ook 't is maar een spelletje (als het goed is tenminste)

Moon schreef: Ben wel benieuwd wat Felix gecompliceerd maakt?

Ik heb het idee dat het zijn mix is
Als de Drent boven komt kan het wel eens zo zijn dat ie een middelvinger naar je opsteekt terwijl de D.Staande in hem misschien wel door wil gaan.
Over het zacht in de vang zijn van een Drent:Bente heeft me weleens een waterhoenkuiken heelhuids gebracht

marian* schreef:

Moon schreef: Ben wel benieuwd wat Felix gecompliceerd maakt?

Ik heb het idee dat het zijn mix is

Ik heb het idee dat het daar iets mee te maken heeft

Jaap* schreef:

marian* schreef:

Moon schreef: Ben wel benieuwd wat Felix gecompliceerd maakt?

Ik heb het idee dat het zijn mix is

Ik heb het idee dat het daar iets mee te maken heeft

Ik denk het ook niet (gevoelsmatig), maar ik wordt wel steeds nieuwschieriger naar jouw volledige beschrijving van Felix
Vooral omdat Rana ook zo'n gecompliceerd hondje is (met een paar complexen op de koop toe )