Het HondenForum

malinois schreef:

iones schreef:Dit zijn zeer energieke honden, vaak ook dominant en fel. De asiels kunnen dit bevestigen: daar zitten volop mechelaars. Allemaal van mensen geweest die zichzelf hopeloos overschatten, en dan de hond naar het asiel brachten met het idee dat de hond niet deugde, NOG niet eens inziend dat ze ZELF gefaald hebben.
Ik vind dat erg.

ik weet zeker dat als deze hond bij een huisgezinnetje gekomen was met weing ervaring, deze hond ook in het asiel of bij de da op tafel was geeindigd. Gelukkig is het hele nest alleen naar africhters gegaan. Ik weet van enkele mensen die een nestbroertje en zusje hebben dat deze honden hetzelfde type karakter hebben.

Soortgelijk verhaal dus.
Het is heel simpel: je moet de hond houden waar hij voor gefokt is. Mechelaars zijn werkhonden, en je hebt zelfs speciale bloedlijnen met goede werkhonden. Dat zijn geen huishonden voor het doorsnee gezinnetje. Ze zouden er heus wel kunnen functioneren hoor, dat wel! MAAR met deskundige leiding van iemand die zulke honden kent.
Mensen die zulke honden fokken moeten heel erg selectief zijn met waar hun pups terecht komen.
Maar je hebt ook bij dit ras veel broodfokkers en die willen alleen maar geld verdienen. En die belanden dus in het asiel.

Zoek stok! schreef: Toch denk ik dat een gedeelte van het probleem zit in de 'algemene gedachte' dat Mechelaars met harde hand opgevoed moeten worden. Steeds meer en harder corrigeren als het niet gaat zoals je wilt. En dan met een verkeerde timing (want goed corrigeren is erg moeilijk) waardoor de hond er niks meer van begrijpt en zich steeds meer van de baas afkeert. En dan heb je dus echt een probleem met zo'n hond.

harde hand is een ander verhaal. Ik denk dat het vooral gaat om corrigeren op het juiste moment. Timing is bepalend. Je moet daarvoor goed opletten, en vooral volharden. Niet een keer door de vingers zien, of dingen niet opmerken. En duidelijk zijn. En duidelijk zijn gaat hand in hand met timing.

Een ras dat echt bij mij zou passen is een poedel. Trouwe honden, intelligent, lekker fel! Makkelijk om op te voeden.
Polleke was dat ook. Maar dat was een bastaardje, vermoedelijk met schipperke erin. En omdat het een bastaardje was, kan ik zo'n hond niet meer vinden.

Zoek stok! schreef:

iones schreef:Ik vind in dit opzicht dus mechelaars moeilijk. Dit zijn zeer energieke honden, vaak ook dominant en fel. De asiels kunnen dit bevestigen: daar zitten volop mechelaars. Allemaal van mensen geweest die zichzelf hopeloos overschatten, en dan de hond naar het asiel brachten met het idee dat de hond niet deugde, NOG niet eens inziend dat ze ZELF gefaald hebben.
Ik vind dat erg.

Toch denk ik dat een gedeelte van het probleem zit in de 'algemene gedachte' dat Mechelaars met harde hand opgevoed moeten worden. Steeds meer en harder corrigeren als het niet gaat zoals je wilt. En dan met een verkeerde timing (want goed corrigeren is erg moeilijk) waardoor de hond er niks meer van begrijpt en zich steeds meer van de baas afkeert. En dan heb je dus echt een probleem met zo'n hond.

Steeds meer en harder corrigeren is contraproductief. Liever 1x een forse correctie (als het echt uit de klauwen gaat lopen) dan 100x per wandeling aan de riem rukken met geen enkel resultaat. Uit mijn omgeving ken ik het resultaat van een "harde opvoeding": Harry de mechelaar: een totaal hyper, onbereikbaar zenuwwrak, die door zijn vorige eigenaars na een barbaarse opvoeding uit woede uit een rijdende auto werd gesmeten
Gelukkig is hij nu bij mensen die echt van honden houden en meerdere "afdankertjes" hebben, hoewel ze eigenlijk totaal geen privéleven meer hebben sinds Harry er is...hij is dus ook voor hen "teveel hond", maar ze houden hem omdat hij niet herplaatsbaar is en hem de spuit wacht als zij hem weg zouden doen...

Dat is ook een goeie!!!!!!

Dit is wat inderdaad zou moeten (overigens ook mijn eigen aanpak zowel met de paarden als met de honden)

Burnie schreef: Liever 1x een forse correctie (als het echt uit de klauwen gaat lopen)

En dit is wat ik over het algemeen zie gebeuren:

Burnie schreef: dan 100x per wandeling aan de riem rukken met geen enkel resultaat.

Biène zou in een doorsnee gezin ontspoord zijn.
Zolang je haar haar zin geeft lijkt ze heel gemakkelijk, maar ze zou dan binnen no time de boel regeren en dat zou, in combinatie met haar scherpte, voor gevaarlijke situaties kunnen zorgen.
Het is helemaal geen hond die je hard moet aanpakken in de zin van hard corrigeren oid, maar ze heeft wel duidelijkheid en grenzen nodig. En een baas die niet aan de kant gaat als ze het op haar heupen krijgt. Want madam kan erg boos worden als het niet gaat zoals zij wil of als ze hoog in drift zit.
95% van de tijd is ze gewoon een heerlijke knuffel, maar die andere 5% hoort ook bij haar.

Trouwens, ook met Marouck zou het mis zijn gegaan denk ik. Zij is niet echt "lastig" in de zin dat zij de confrontatie met je aangaat, maar vooral haar drukke gedrag zou problemen hebben kunnen geven in een gezin.
Zij heeft gewoon echt rust nodig, iets wat in een gezin met kleinere kinderen lastig is, zeker als je je hond in huis wil hebben ipv in een kennel.

Het enige waarin ik mijn honden "moeilijk" vind, is het feit dat ik niet meer rustig samen met ze kan gaan wandelen. Aan de lijn jutten ze mekaar op als ze een hond zien en gaan in de riem hangen. Ik weet niet of ik ze dan kan houden en ik wil niet dat andere honden iets overkomt. Maar ik heb me laten vertellen dat dit een kwestie van overwicht is. We gaan het binnenkort weer trainen onder gecontroleerde omstandigheden.

Ik heb geen moeilijke hond maar wel een met gebruiksaanwijzing.
En in de loop der jaren heb ik geleerd dat ik met een positieve benadering veel meer van hem gedaan krijg dan met de strakkere aanpak.

Diesel is helemaal geen moeilijke hond. We hebben wel een tijdje onze handen vol gehad aan hem, maar ik denk dat heel veel mensen daar wel mee om zouden kunnen gaan.

Maar, ik kan ook wel een paar mensen in mijn omgeving bedenken die dat absoluut niet kunnen. Die zouden hem te vrij laten en dan gaat Diesel dus wel de leiding nemen.

Er zijn rassen die bekend staat als het wat dominantere type hond. Daar houden sommige mensen niet van. Net als anderen niet van jachtpassie of will to please houden.

Ben is een moeilijke hond, ookal is hij qua gehoorzaamheid, en knuffeligheid een schat van een hond, toch is zijn gedrag, een groot obstakel. En ik kan me voorstellen, dat hij niet bij iedereen zou kunnen functioneren, iig niet bij mensen die zijn gedrag niet begrijpen, en erop kunnen reageren.

Osa is geen moeilijke hond, maar ook niet heel makkelijk, met haar eigenwijsheid. Dat is ook iets wat je grijze haren kan bezorgen, het continue uittesten hoe ver je eigenlijk kan gaan, nu is dat natuurlijk veel minder.

Met wat voor een hond ik moeite zou hebben? Ik denk een heel erg onzekere/angstige hond.

gr Aimée

Ik vind niet snel een hond moeilijk Heb er verschillende in huis gehad en elke hond heeft zijn eigen gewoontes of, bij opvangers dan, trauma's. Mijn oude Patries was wel een echte moeilijke hond, in de zin dat ik haar nooit uit handen durfde te geven omdat er gewoon té veel haken en ogen in haar gedrag zaten. Voor mezelf was ze super.

Een enorm baasgerichte hond lijkt mij juist heel lastig.....ik heb een paar keer wat dagen opgepast op een goldenxlab van mijn vriendin en ik werd er een beetje kriegel van dat dat beestje bij alles eerst naar mij keek of het wel goed was.

maar ja ik ben mijn beagles gewend...die trouwens door gewoon veel te trainen op een positieve manier, gewoon loslopen en luisteren.
Ja tuurlijk zit dat eigenzinnig erin, anders waren het geen beagles geweest, maar ik vind het geweldig. Elke keer weer even verzinnen hoe we iets kunnen aanpakken zodat het misschien wel lukt om iets te mogen.

Wat al vaker is gezegd is het volgens mij echt per persoon verschillend wat iemand wel of niet als moeilijk ervaart.

Tja, wat is moeilijk. Wat voor de één moeilijk is, is voor de ander weer de normaalste zaak van de wereld. Wel een goed topic. Want de rott, de stafford etc worden vaak als moeilijk gezien. Kwa gewicht en kracht, ja, dát kan een probleem zijn.

Zoals je weet hier dus ook een gevalletje wat niet met andere honden kan.Voor mij totaal geen probleem, ik pas me daar wel aan aan. Wij gaan daar gewoon normaal mee om, hebben ook de mogelijkheid om rustige plekken op te zoeken waar ze los kunnen.

Wat voor mij moeilijker zou zijn is een jachthond die te pas en te onpas overal achteraan gaat. Dat zou mij tot het uitertste drijven, vreselijk. Terwijl anderen dáár weer de tijd en energie in steken dat het goed gaat.

Zoek stok! schreef:

Wat mij betreft kun je dus niet spreken van 'te veel hond' of 'moeilijke honden'. Wat voor de een een moeilijke hond is, is dat voor de ander niet, en andersom.

Wat vinden jullie?

Ik denk toch wel dat de meeste mensen hun handen voller hebben aan een Mechelaar dan aan een Cavalier. In die zin zijn er wel moeilijker rassen.

Een Stafford bijvoorbeeld vind ik een heel erg moeilijk ras omdat ze vaak erg agressief zijn naar sexegenoten. Dat lijkt me bijzonder lastig in de praktijk.

Ben het wel met je eens dat bij de juiste baas een flinke hond met een behoorlijk karakter niet moeilijk hoeft te zijn, dan klikt het gewoon. Ik heb die klik wel met kooikers. Het voorbeeld hierboven van die jachthond die iets ruikt en dan niets anders meer hoort of ziet, dat zou ik zelf ook heel lastig vinden.

Ik denk ook dat er honden zijn die gemakkelijker dominantie vertonen tegenover hun baas, Geen probleem met de juiste baas, maar dat zijn er dan niet zoveel. Een Cavalier of een Maltezer, daar kan vrijwel iedereen mee overweg, die hebben gewoon een gemakkelijk en meegaand karakter.

Anne



Anne

Daanie schreef:Een enorm baasgerichte hond lijkt mij juist heel lastig.....ik heb een paar keer wat dagen opgepast op een goldenxlab van mijn vriendin en ik werd er een beetje kriegel van dat dat beestje bij alles eerst naar mij keek of het wel goed was.

maar ja ik ben mijn beagles gewend...die trouwens door gewoon veel te trainen op een positieve manier, gewoon loslopen en luisteren.
Ja tuurlijk zit dat eigenzinnig erin, anders waren het geen beagles geweest, maar ik vind het geweldig. Elke keer weer even verzinnen hoe we iets kunnen aanpakken zodat het misschien wel lukt om iets te mogen.

Wat al vaker is gezegd is het volgens mij echt per persoon verschillend wat iemand wel of niet als moeilijk ervaart.

Grappig dat er zoveel verschillende type mensen rondlopen.
Ik wilde juist een zeer baasgerichte hond. Die kwam ook; nl een Keeshondje.

Ik zou een moeilijke hond juist een hond vinden die jachtinstinct heeft en er snel vandoor gaat als hij iets ziet of ruikt.

Toch denk ik dat er geen moeilijke honden geboren worden. Je moet goed weten welk type hond bij je past. Dan kan er weinig misgaan denk ik.

Wanneer je een hond neemt ala Husky op de flat met 3 kids en bijna fulltime werken, zoals het eerdere voorbeeld geeft, ja, dat kan wellicht een moeilijke hond worden. Hiervan krijg ik visioenen dat het beest te weinig beweging krijgt.

Ik heb op zich ook een redelijk moeilijke hond. Tenminste.....eentje waarbij je alles gedaan krijgt, mits je er maar boven blijft staan. Tis een echte mechelaar.......bloednerveus, dominant, fel, waaks........het ras dus waar ik voor heb gekozen. Ze loopt aan de prikband, is anders namelijk niet te corrigeren. Ik wilde IPO met haar gaan doen, aangezien haar vader een zwaarbelasbare politiehond is en zij dus erg op haar vader lijkt, leek me dit wel leuk voor haar. En ja......ze vind het bijten ook erg leuk (op een bijtrol), maar ik wilde wel graag een leuke gezinshond houden en niet eentje die maar al te graag wilt bijten enzo, dus bij nader inzien heb ik dit dus niet gedaan. Dus ik ben behendigheid gaan doen. En dat vind ze te gek. Dit is dus gewoon echt mijn ras........helaas dat veel mensen dat denken en er dan na een jaar achter komen dat het toch niet zo is.....en de honden dus in het asiel belanden

Skye schreef:Ik heb op zich ook een redelijk moeilijke hond. Tenminste.....eentje waarbij je alles gedaan krijgt, mits je er maar boven blijft staan. Tis een echte mechelaar.......bloednerveus, dominant, fel, waaks........het ras dus waar ik voor heb gekozen. Ze loopt aan de prikband, is anders namelijk niet te corrigeren. Ik wilde IPO met haar gaan doen, aangezien haar vader een zwaarbelasbare politiehond is en zij dus erg op haar vader lijkt, leek me dit wel leuk voor haar. En ja......ze vind het bijten ook erg leuk (op een bijtrol), maar ik wilde wel graag een leuke gezinshond houden en niet eentje die maar al te graag wilt bijten enzo, dus bij nader inzien heb ik dit dus niet gedaan. Dus ik ben behendigheid gaan doen. En dat vind ze te gek. Dit is dus gewoon echt mijn ras........helaas dat veel mensen dat denken en er dan na een jaar achter komen dat het toch niet zo is.....en de honden dus in het asiel belanden

mag ik vragen hoe je dat zou zien als je met die hond IPO zou doen?
Ik denk namelijk dat hij een stuk rustiger zou zijn ipv het beeld wat jij schetst als je IPO zou doen, maar ik ken de hond niet dus kan er niet vanaf hier over oordelen...

Ik was toendertijd op gehoorzaamheids cursus, een club waar ze dus ook IPO doen en daar werd het me sterk afgeraden, omdat ze namelijk al zo dominant was. Van de andere kant hoor ik ook weer verhalen dat het dan juist goed is voor je hond, maarja, ik durfde het dan gewoon niet aan, snap je.

Nu doe ik behendigheid en zie gewoon aan haar dat ze dit helemaal geweldig vind, dus ik ga hiermee verder trainen en dan wedstrijden doen

Zoek stok! schreef:Het valt mij op dat mensen hier regelmatig schrijven over 'wat te veel hond voor mij' of 'heftige/moeilijke honden' oid. En dat wordt dan vaak op grotere rassen geplakt die een zekere mate van agressie naar soortgenoten vertonen. Een aparte redenatie in mijn ogen.

Ik vind zelf bijv. een Pekinees een 'moeilijkere' hond dan een Duitse Herder in bepaald opzicht. Krijg een Pekinees maar zover dat hij naar je luistert

Ook denk ik dat het enorm afhankelijk van de persoon is wat je ligt. Iemand die goed is met een Duitse Dog, zal misschien van een Border Collie een bijtende zenuwpees maken. En iemand met Terriers krijgt misschien wel een bange Sheltie door de aanpak.

Wat mij betreft kun je dus niet spreken van 'te veel hond' of 'moeilijke honden'. Wat voor de een een moeilijke hond is, is dat voor de ander niet, en andersom.

Wat vinden jullie?

Moeilijke honden bestaan niet, wel verkeerde baasjes

Skye schreef:Ik was toendertijd op gehoorzaamheids cursus, een club waar ze dus ook IPO doen en daar werd het me sterk afgeraden, omdat ze namelijk al zo dominant was. Van de andere kant hoor ik ook weer verhalen dat het dan juist goed is voor je hond, maarja, ik durfde het dan gewoon niet aan, snap je.

Nu doe ik behendigheid en zie gewoon aan haar dat ze dit helemaal geweldig vind, dus ik ga hiermee verder trainen en dan wedstrijden doen

ah oke, maar op gehoorzaamheidscursussen snappen ze dat type hond vaak niet heb ik de ervaring, ik denk, maar goed, kan het niet vanuit hier zien natuurlijk, dat het enorm mee gevallen zou zijn en dat de hond juist een stuk rustiger zou worden als hij zich daar zou kunnen uitleven....

Ja, dat hoor ik vaker. En het had me ook zo gaaf geleken om te doen, en ik weet zeker dat Skye het ook leuk had gevonden, maar toendertijd zei die vrouw echt dat ik het met haar niet moest doen.....maarja, zei zij ook dat ik Skye niet moest laten steriliseren, omdat ze dan nog dominanter zou worden en ze dan in mijn arm zou hangen. Skye is juist een stuk rustiger geworden sinds haar sterilisatie, dus dat had ze ook al mis

Skye schreef:Ja, dat hoor ik vaker. En het had me ook zo gaaf geleken om te doen, en ik weet zeker dat Skye het ook leuk had gevonden, maar toendertijd zei die vrouw echt dat ik het met haar niet moest doen.....maarja, zei zij ook dat ik Skye niet moest laten steriliseren, omdat ze dan nog dominanter zou worden en ze dan in mijn arm zou hangen. Skye is juist een stuk rustiger geworden sinds haar sterilisatie, dus dat had ze ook al mis

precies... vaak hebben ze zelf weinig verstand van de sport, en snappen de insteek van het trainen niet... en dan gaan ze zulke dingen zeggen.
Ik ben er in ieder geval zeker niet mee eens (zou het overigens ook eerlijk zeggen als ik dacht dat het wel zo zou zijn!)

Maarja, dat maakt nu toch niet meer uit. Ik heb onze sport al gevonden.
We hebben ons eerste examen behendigheid gehad en de gemiddelde hond deed de ronde in 45 seconden en wij deden het in 21 seconden, haha, dus het denken aan wel IPO of geen IPO doen is bij mij allang weer van de baan

Skye schreef:Maarja, dat maakt nu toch niet meer uit. Ik heb onze sport al gevonden.
We hebben ons eerste examen behendigheid gehad en de gemiddelde hond deed de ronde in 45 seconden en wij deden het in 21 seconden, haha, dus het denken aan wel IPO of geen IPO doen is bij mij allang weer van de baan

da's ook prima, het gaat erom dat de hond iets doet, zn energie kwijt kan en geestelijk en lichamelijk vermoeid wordt...

Ja daarom

Mjah, ik heb in de ogen van veel mensen een moeilijke hond. Hij valt weleens uit aan de lijn (bij bepaalde honden), hij is groot en volgens velen "eng". Ik ervaar dat zelf helemaal niet zo, ik mag weleens wat strenger zijn maar ik vind het een schatje met gebruiksaanwijzing.

Er bestaan wel degelijk moeilijke honden, honden die op de één of andere manier ánders zijn dan de gemiddelde normale hond.

Net als bij mensen.

En dat ligt lang niet altijd aan de opvoeding of de geschiktheid van de baas of de ouders.

Er worden nu eenmaal individuen geboren waar iets "een beetje anders zit" in het koppie.

Echt, niet iedere hond is in een makkelijke hond om te toveren, er zijn zat honden met enorme beperkingen in dat opzicht.

Blowtje is best een lastige , voor ons niet maar naar vreemde (en soms ook bekende ) is hij niet te vertrouwen. Zo kan hij heel lief doen en ineens slaat hij om en gaat grommen en laat zijn tanden zien of valt uit.

Wil de hond schreef:Er worden nu eenmaal individuen geboren waar iets "een beetje anders zit" in het koppie.

True, dat is bij alles wat leeft zo. Ik zie het al aan de muizen die we kweken. Sommigen lopen gewoon je hand op en zijn heel "braaf" terwijl andere exemplaren extreem aggressief zijn en bijterig. :N:
Dit terwijl het één grote inteelt bende is en ze genetisch redelijk identiek zouden moeten zijn.

Deze post is mede geinspireerd door het enorme lawaai wat de "atleet" naast me op dit moment veroorzaakt. Naast kunstig inseminator had ie volgens mij graag renradmarathonloper willen worden terwijl zijn zussen alleen maar een beetje liggen te suffen tot ze weer bevrucht worden.

Wil de hond schreef:Er bestaan wel degelijk moeilijke honden, honden die op de één of andere manier ánders zijn dan de gemiddelde normale hond.

Net als bij mensen.

En dat ligt lang niet altijd aan de opvoeding of de geschiktheid van de baas of de ouders.

Er worden nu eenmaal individuen geboren waar iets "een beetje anders zit" in het koppie.

Echt, niet iedere hond is in een makkelijke hond om te toveren, er zijn zat honden met enorme beperkingen in dat opzicht.

precies, ik heb er hier ook een lopen en vind een hond echt niet snel lastig.... Hij is overigens heel eerlijk maar je moet duvelsgoed weten wat je in je handen hebt.

Wil de hond schreef:Er bestaan wel degelijk moeilijke honden, honden die op de één of andere manier ánders zijn dan de gemiddelde normale hond.

Dat een hond anders is dan de gemiddelde hond wil niet zeggen dat dit de hond moeilijk maakt. Het ligt aan de baas hoe deze dat ervaart en de gemiddelde hondenbaas zal gedrag wat even buiten het gemiddelde hondengedrag valt als moeilijk ervaren en daardoor de hond als moeilijk zien. Komt diezelfde hond bij bijv. Mayo die een hele andere insteek heeft dan kan het wel eens zijn dat die hond door Mayo helemaal niet als moeilijk ervaren wordt. Dus je kan niet stellen dat een hond moeilijk is, dat blijft persoonsgebonden

Dat een hond anders is dan de gemiddelde hond wil niet zeggen dat dit de hond moeilijk maakt.

Dat klopt Addy,

En ik heb het ook niet over wat de gemiddelde hondenbaas als moeilijk ervaart.

Ik heb het over honden die zó anders zijn dan de gemiddelde hond dat zelfs een bovengemiddelde hondenbaas die honden als moeilijk zal omschrijven, zoals bvb Malinois net voor jou bericht al schrijft.

En ik heb het zeker niet alleen over agressieve honden, er kan zoveel mis zijn.

Je gaat toch ook niet zeggen dat alle ouders van moeilijk opvoedbare kinderen helemaal niet moeilijk opvoedbaar zijn maar gewoon geboren zijn bij gemiddelde ouders die een probleem hebben met een geheel niet moeilijk kind en dat die ouders gewoon een verkeerde insteek hebben?