Het HondenForum

Biet schreef: Ik moet uit die 4 zinnen halen dat de eigenaar geen inzicht heeft in de hondetaal?
Die conclusie vind ik toch wel heel twijfelachtig.
Of de eigenaar nog vertrouwen in de hond heeft, lijkt mij juist zeer belangrijk.
Als ik geen mogelijkheden meer zou zien, noopt mij dat tot maatregelen, die ik dan ook zou nemen.

Kijk, daar zit dus al het tweede probleem. Duidelijk is dat je achter de feiten aanloopt. Een kleine opsomming van wat er eventueel is fout gegaan:

A: niet gesocialiseerd met kinderen/honden.
B: Rangorde probleem (vaak een kwestie van wie is er de baas in huis, negen van de tien gevallen is dat dus de hond)
C: jacht instinkt
D: beschermings instinkt
E: angst
F: waak instinkt

Een klein zacht grommetje wordt vaak niet opgemerkt door een baasje, maar is vaak de voorbode dat de hond iets ziet/hoort wat hem niet zint, zo ook bepaalde oogopslag, de houding van de kop, enz, enz, allemaal kleine voortekeningen voor iets wat de hond niet zint, en als de baas niet ingrijpt, tja dan lost hij het zelf wel op, en dan praat je dus over een te laag of totaal ontbreken van vertrouwen van de hond naar de baas toe.

Mijn honden vertrouwen 100% op mij dat ik het voor ze oplos, waardoor ze bij mij dus zulke dingen niet doen.
En nee, ik heb geen 100% vertrouwen in mijn honden, ik blijf altijd opletten, het zijn honden, geen robots.

silvester schreef:

Biet schreef: Ik moet uit die 4 zinnen halen dat de eigenaar geen inzicht heeft in de hondetaal?
Die conclusie vind ik toch wel heel twijfelachtig.
Of de eigenaar nog vertrouwen in de hond heeft, lijkt mij juist zeer belangrijk.
Als ik geen mogelijkheden meer zou zien, noopt mij dat tot maatregelen, die ik dan ook zou nemen.

Kijk, daar zit dus al het tweede probleem. Duidelijk is dat je achter de feiten aanloopt. Een kleine opsomming van wat er eventueel is fout gegaan:

A: niet gesocialiseerd met kinderen/honden.
B: Rangorde probleem (vaak een kwestie van wie is er de baas in huis, negen van de tien gevallen is dat dus de hond)
C: jacht instinkt
D: beschermings instinkt
E: angst
F: waak instinkt

Een klein zacht grommetje wordt vaak niet opgemerkt door een baasje, maar is vaak de voorbode dat de hond iets ziet/hoort wat hem niet zint, zo ook bepaalde oogopslag, de houding van de kop, enz, enz, allemaal kleine voortekeningen voor iets wat de hond niet zint, en als de baas niet ingrijpt, tja dan lost hij het zelf wel op, en dan praat je dus over een te laag of totaal ontbreken van vertrouwen van de hond naar de baas toe.

Mijn honden vertrouwen 100% op mij dat ik het voor ze oplos, waardoor ze bij mij dus zulke dingen niet doen.
En nee, ik heb geen 100% vertrouwen in mijn honden, ik blijf altijd opletten, het zijn honden, geen robots.

Stel nou eens een paar vragen aan veenmug over die situatie, in plaats van deze wetenswaardigheden op te noemen?
Je trekt nog steeds conclusies zonder enige kennis van de omstandigheden.
Je weet niet eens wat voor hond het was.

silvester schreef:

Biet schreef: Ik moet uit die 4 zinnen halen dat de eigenaar geen inzicht heeft in de hondetaal?
Die conclusie vind ik toch wel heel twijfelachtig.
Of de eigenaar nog vertrouwen in de hond heeft, lijkt mij juist zeer belangrijk.
Als ik geen mogelijkheden meer zou zien, noopt mij dat tot maatregelen, die ik dan ook zou nemen.

Kijk, daar zit dus al het tweede probleem. Duidelijk is dat je achter de feiten aanloopt. Een kleine opsomming van wat er eventueel is fout gegaan:

A: niet gesocialiseerd met kinderen/honden.
B: Rangorde probleem (vaak een kwestie van wie is er de baas in huis, negen van de tien gevallen is dat dus de hond)
C: jacht instinkt
D: beschermings instinkt
E: angst
F: waak instinkt

Een klein zacht grommetje wordt vaak niet opgemerkt door een baasje, maar is vaak de voorbode dat de hond iets ziet/hoort wat hem niet zint, zo ook bepaalde oogopslag, de houding van de kop, enz, enz, allemaal kleine voortekeningen voor iets wat de hond niet zint, en als de baas niet ingrijpt, tja dan lost hij het zelf wel op, en dan praat je dus over een te laag of totaal ontbreken van vertrouwen van de hond naar de baas toe.

Mijn honden vertrouwen 100% op mij dat ik het voor ze oplos, waardoor ze bij mij dus zulke dingen niet doen.
En nee, ik heb geen 100% vertrouwen in mijn honden, ik blijf altijd opletten, het zijn honden, geen robots.

Oh, d'r zijn al 2 problemen.
Uit wat blijkt dat ik achter de feiten aan loop?
Alles wat je hier opsomt zijn veronderstellingen.
Handig om je eigen verhaal rond te breien, maar waar staat er in die 4 zinnen iets dat jouw beweringen staaft?

maart schreef:

malinois schreef:

maart schreef:

Selene schreef: Voor mij is een blauwe plek geen bijten, de buurman noemt het wel zo
Bijten is gaten maken naar mijn mening.

Bijten is ganse stukken kapot doen. Los je niet op met een pleistertje en een tetanus injectie.

Als ik dan al lees dat ze het al doortrekken naar snauwen en happen naar een vreemde en dan beweren dat ik gezegd heb dat ik ze dan ook maar laat inslapen, denk ik er ook maar het mijne van hoor.
heb ik nergens geschreven.

Maar goed, een stok om te slaan en sensatie te schoppen vind je overal wel natuurlijk

het wordt zwaar overdreven, zie ik wel aan de 'bijt-incidenten' die hier voorbij komen. Ik word elke week gebeten op die manier

Jij vind dat overdreven, ik vind dat overdreven maar de gemiddelde mens niet... die vind alles wat op een krasje lijkt al een ernstig bijtincident en door zulke mensen raak je heel snel je hond kwijt als je niet uitkijkt.

omdat de gemiddelde mens dat vind, hoef IK het daarom toch niet te vinden toch?
ik spreek hier nog altijd voor mezelf en niet voor de gemiddelde mens?

Maar dat dat niet mag, is wel duidelijk ondertussen hoor
IK laat het hier dan ook bij en laat het verder over aan de gemiddelde mens

Nee Dagmar, maar jij hoeft dat ook niet te vinden, ik vind dat ook niet dat schrijf ik toch... maar je leeft wel in een samenleving die dat vind. 1 foutje kan je hond het met zijn leven bekopen, dus dan zorg ik er liever voor dat de kinderen gewoon NIET in de buurt van mijn honden komen... gewoon niet... ik wil mijn honden niet kwijt door een paar kinderen die even ondeugend willen zijn, of toch even niet willen luisteren... dat doen ze dan maar bij anderen maar niet bij mij...
Dus komen er hier kinderen gaan de honden uit die ruimte... zie ik kinderen op straat lijn ik mijn honden aan, komen er kinderen naar mijn honden toe dan kijk ik op mijn kwaadst en jaag ze allemaal weg ook al gaat dat soms dan niet al te vriendelijk als het me niet snel genoeg gaat of er eentje toch wil komen aaien.
Opsouten wegwezen ... ik heb geen kinderen, ik wil ze niet en dus ook niet kinderen van anderen in de buurt van mijn dieren. En dan hoop ik dat het op deze manier allemaal goed gaat, want wij zijn allemaal mensen en geen robotjes.

laeken schreef:

malinois schreef:

laeken schreef:
En wat je over mijn honden beweert? Ene oor in, andere uit. Je kent ze niet en je kent mij niet.

Ik ken ze wel, nou ja, ik heb Eva een paar keer gezien en Dapper (dan wel geen herder maar goed) en Cleo... en allemaal waren het stabiele honden, Dapper zeer zeker, die maakte je niet snel de pis lauw. Eva was wat scherper maar dat hoort nu eenmaal bij een Belg, maar dat wil absoluut niet zeggen onzeker. Madam wist wat ze wilde en maakte dat ook erg goed duidelijk. Daar was niks te twijfelen aan... Overigens had ik geen enkel probleem met haar...
Ik zou haar zo gehad willen hebben en ook voor de sport, zeker niks mis mee.
Cleo deed me ergens een beetje denken aan Xena, die redde zich prima zelf, had niet de anderen nodig om te leven... maar toch even om regelmatig de aandacht te krijgen.
Overigens als dat niet zo geweest zou zijn zou ik het ook eerlijk gezegd hebben... want ik zou niet weten waarom ik er over zou moeten liegen.

Zoals jij het ziet zie ik het ook En dat jij wel bij haar kon was voor mij ook een reden om aan te nemen dat er hoop was.... Eva is nu overigens een zeer lieve hond geworden. Ook veel rustiger en ze kan dus nu gewoon wel met bezoek. Ze knuffelt ook zelf met mensen op straat en doet nergens meer moeilijk over. Ze was gewoon heel erg hevig in haar jeugd omdat ze niet wist wat ze moest doen. Nu ze weet dat mensen leuk zijn en lief gedraagt ze zich dus ook prima. Zomaar binnen lopen is natuurlijk uit den boze, tenminste, dat denk ik, want waaks is ze wel nog steeds. Gaan schreeuwen tegen de baas op straat ook. Dan zal ze vast en zeker haar mannetje staan. Maar gelukkig voelt ze die behoefte gewoon niet meer zo. Met honden is ze ook al gewoon heel goed. Ze zal nooit vechten en maakt gewoon normaal en zelf contact. Niks onzekers aan op dit moment. En ja, ga niet gek doen of wild rondspringen bij haar. Maargoed, het is en blijft een regeltrut eerste klas dus dan zal ze gaan regelen op haar manier.... Bijten doet ze absoluut niet meer. Zou ze al gaan regelen dan trekt ze even aan je broek of geeft een knauwtje met een zware woef erbij. Maar gevaarlijk is dat niet.

Nu geef ik Martijn daar veel credits voor. Ik was het vertrouwen een beetje kwijt soms en dat werkt niet in je voordeel als je een hond moet leren vertrouwen te hebben en niet zelf alles te regelen op haar manier. Martijn heeft haar die ruimte wel durven geven en dus kon ze meer ontwikkelen naar wat ze ook in zich had. Ik werd onzeker als ze weer eens verstarde als iemand me iets vroeg. Loeren vanuit de bench op bezoek. Nu heeft ze geen bench meer dus ze moest het wel gewoon leren

Dapper was en Cleo is sowieso uiterst stabiel. Die hebben nog nooit naar iemand gebeten.

Ja dat idee had ik sowieso al dat jij sneller wat vertrouwen miste dan Martijn.. en ook dat kan veel invloed gehad hebben hoor...
Ik vond er niks mis mee, alle 3 de honden waren gewoon sociale en vrije honden.
Logisch is overigens ook dat ze inmiddels veel makkelijker is geworden, ze wordt ouder en heeft inmiddels al diverse ervaringen opgedaan dus het valt voor haar allemaal een beetje op zn plek. Die ervaring heb ik met al mijn herders inmiddels al gehad in de loop der jaren.
Ze zal overigens zich nooit de kaas van het brood laten eten, dat doet Xena zelfs nu nog niet met haar 11 jaar... ze vind iedereen geweldig op straat, maar kom niet aan mij... dan zet ze nog steeds dr hele hebben en houwen in.

Inge O schreef:

lieke schreef:Ik vind het allemaal prachtig, al die theorieën over waaks gedrag en dat het natuurlijk is om te snappen/bijten. Maar ik zou nooit meer 6 jaar leven met een hond die, in mijn ogen althans, agressief gedrag vertoond.
Nou kies ik natuurlijk niet voor een waaks ras, dat zal schelen. Maar toen Cody weg was, viel er een enorme last van mijn schouders. En zo te zien ook van de schouders van mijn andere honden.
Ik vond het vreselijk om elke minuut van de dag op mijn qui vive te moeten zijn. Constant tegen mijn kind te moeten zeggen 'rustig, niet springen, niet dansen door de kamer, niet opgewonden praten want je weet daar kan Cody niet tegen.'

Achteraf belachelijk dat als mijn kind van school binnen kwam stuiteren met opgewonden verhalen, ik hem tot rust moest manen 'want daar kan de hond niet tegen.'
De klok in de gaten houden want als de postbode kwam moest ik hem wegsluiten want dan ging hij uit zijn dak en beet hij de eerste de beste die in de buurt was. De andere honden, mijn kind of mezelf.
En nee, niet altijd gaten, maar ik heb nog de littekens van hem. Erger nog, mijn kind óók.

Lichamelijke problemen? Prima. Honden met luiers, in een rolstoel, onzindelijk, diabetes of god-weet-wat... ik doe het fluitend en met liefde. Maar agressief gedrag? Daar word ik zelf zenuwziek van.
Ik begrijp niet waarom ik in vredesnaam niet jaren eerder de knoop heb doorgehakt. Cody hoefde van mij niet dood. Liever niet want ik hield ondanks alles toch heel veel van die gemankeerde lummel.
Het zal wel een brevet van mijn totale onvermogen zijn maar ik accepteer het gewoon niet.

Lieke, ik vrees dat je nu toch echt waaks gedrag verwart met onbetrouwbaar agressief uitvalgedrag hoor, je denkt toch niet dat iedereen hier met waakse honden (ik dus ook) een cody (of zelfs maar een afkooksel daarvan) in huis heeft?

Nou idd. ik herken hier toch geen waaks gedrag in.....

malinois schreef:

maart schreef:

malinois schreef:

maart schreef: Bijten is ganse stukken kapot doen. Los je niet op met een pleistertje en een tetanus injectie.

Als ik dan al lees dat ze het al doortrekken naar snauwen en happen naar een vreemde en dan beweren dat ik gezegd heb dat ik ze dan ook maar laat inslapen, denk ik er ook maar het mijne van hoor.
heb ik nergens geschreven.

Maar goed, een stok om te slaan en sensatie te schoppen vind je overal wel natuurlijk

het wordt zwaar overdreven, zie ik wel aan de 'bijt-incidenten' die hier voorbij komen. Ik word elke week gebeten op die manier

Jij vind dat overdreven, ik vind dat overdreven maar de gemiddelde mens niet... die vind alles wat op een krasje lijkt al een ernstig bijtincident en door zulke mensen raak je heel snel je hond kwijt als je niet uitkijkt.

omdat de gemiddelde mens dat vind, hoef IK het daarom toch niet te vinden toch?
ik spreek hier nog altijd voor mezelf en niet voor de gemiddelde mens?

Maar dat dat niet mag, is wel duidelijk ondertussen hoor
IK laat het hier dan ook bij en laat het verder over aan de gemiddelde mens

Nee Dagmar, maar jij hoeft dat ook niet te vinden, ik vind dat ook niet dat schrijf ik toch... maar je leeft wel in een samenleving die dat vind. 1 foutje kan je hond het met zijn leven bekopen, dus dan zorg ik er liever voor dat de kinderen gewoon NIET in de buurt van mijn honden komen... gewoon niet... ik wil mijn honden niet kwijt door een paar kinderen die even ondeugend willen zijn, of toch even niet willen luisteren... dat doen ze dan maar bij anderen maar niet bij mij...
Dus komen er hier kinderen gaan de honden uit die ruimte... zie ik kinderen op straat lijn ik mijn honden aan, komen er kinderen naar mijn honden toe dan kijk ik op mijn kwaadst en jaag ze allemaal weg ook al gaat dat soms dan niet al te vriendelijk als het me niet snel genoeg gaat of er eentje toch wil komen aaien.
Opsouten wegwezen ... ik heb geen kinderen, ik wil ze niet en dus ook niet kinderen van anderen in de buurt van mijn dieren. En dan hoop ik dat het op deze manier allemaal goed gaat, want wij zijn allemaal mensen en geen robotjes.

Kijk, dit is dus het verschil, de baas lost het op, en ruim voordat er iets kan gebeuren, of dat de hond begint te denken dat hij het op moet lossen, de honden krijgen/hebben daar dan ook vertrouwen in.

silvester schreef:

malinois schreef:

maart schreef:

malinois schreef: Jij vind dat overdreven, ik vind dat overdreven maar de gemiddelde mens niet... die vind alles wat op een krasje lijkt al een ernstig bijtincident en door zulke mensen raak je heel snel je hond kwijt als je niet uitkijkt.

omdat de gemiddelde mens dat vind, hoef IK het daarom toch niet te vinden toch?
ik spreek hier nog altijd voor mezelf en niet voor de gemiddelde mens?

Maar dat dat niet mag, is wel duidelijk ondertussen hoor
IK laat het hier dan ook bij en laat het verder over aan de gemiddelde mens

Nee Dagmar, maar jij hoeft dat ook niet te vinden, ik vind dat ook niet dat schrijf ik toch... maar je leeft wel in een samenleving die dat vind. 1 foutje kan je hond het met zijn leven bekopen, dus dan zorg ik er liever voor dat de kinderen gewoon NIET in de buurt van mijn honden komen... gewoon niet... ik wil mijn honden niet kwijt door een paar kinderen die even ondeugend willen zijn, of toch even niet willen luisteren... dat doen ze dan maar bij anderen maar niet bij mij...
Dus komen er hier kinderen gaan de honden uit die ruimte... zie ik kinderen op straat lijn ik mijn honden aan, komen er kinderen naar mijn honden toe dan kijk ik op mijn kwaadst en jaag ze allemaal weg ook al gaat dat soms dan niet al te vriendelijk als het me niet snel genoeg gaat of er eentje toch wil komen aaien.
Opsouten wegwezen ... ik heb geen kinderen, ik wil ze niet en dus ook niet kinderen van anderen in de buurt van mijn dieren. En dan hoop ik dat het op deze manier allemaal goed gaat, want wij zijn allemaal mensen en geen robotjes.

Kijk, dit is dus het verschil, de baas lost het op, en ruim voordat er iets kan gebeuren, of dat de hond begint te denken dat hij het op moet lossen, de honden krijgen/hebben daar dan ook vertrouwen in.

Appels en peren?
Malinois zegt geen kinderen te hebben, Veenmug wel.
Dat is de enige informatie.

Bij mij zou het einde hond zijn wanneer deze een kind of hondje dusdanig toetakelt dat er behoorlijk letsel overblijft of erger...
Ik zou wel proberen de hond te herplaatsen maar alleen wanneer ik 100% zeker weet hoe hij/zij terecht zal komen, dus bij een verantwoorde eigenaar die het beest uit dergelijke situaties weet te houden en die weet hoe hier mee om te gaan (dus niet eruit schoppen ofzo). Helaas zijn dergelijke mensen moeilijk te vinden waardoor het voor mij toch zou resulteren in een ritje naar de dierenarts, hoe moeilijk ook.
Ik heb 4 jaar op de toppen van mijn zenuwen gelopen met een mens/hond agressieve hond en hoeveel ik ook van hem hield, toen we hem eenmaal moesten laten inslapen kwam er wel weer een rust terug in mezelf en in huis. Ik heb me ook nooit hoeven afvragen hoe het met hem ging als hij nog geleefd had (heeft hij iemand iets aangedaan, heeft hij het wel goed, wordt hij niet geslagen enzovoorst).

silvester schreef:

Veenmug schreef:Inmiddels ca 35 jaar geleden. Zoonlief net wandelende peuter loopt op minstens een meter afstand langs de in zijn mand liggende hond(kruizing Drentx Langhaar). Hond knalt zonder enig signaal uit de mand en grijpt het kind godzijdank precies op de plaats van de luier.
Voor mij einde vertrouwen in de hond en zoonlief is mij te dierbaar.

Kijk dit is een mooi voorbeeld dat de eigenaar geen inzicht heeft in de hondetaal, want dat jij geen vertrouwen meer hebt in je hond is totaal onbelangrijk, de hond had vertrouwen in jouw moeten hebben, je bent dus niet duidelijk tegenover de hond geweest, en hebt duidelijk de voorsignalen niet gezien van de hond.

Tevens mag je nooit een klein kind of een kind bij een hond alleen laten, een hond is en blijft een dier dat toevallig ook nog van een roofdier afstamt.

Wat een onzinnige reactie. Ik sta in de kamer, mijn vrouw in de open keuken. Zoon besluit van mij naar mijn vrouw te lopen, Bij het passeren van de mand klapt de hond zonder enige waarschuwing op het ventje. Maar jij weet het beter. Alles in het kader van de niets fout kunnen doende heilige hond.

nou zeg, vriendje heeft ook zijn zegje gedaan na het optrommelen, nu is het gans stelletje aan bod geweest zeker?
nu weer gezellig slapen hoor jullie.

geen idee wat jullie tegen mij(n honden) hebben maar het is telkens hetzelfde
Maart zegt iets over haar honden en hopla, jut en jul zijn daar om mij en mijn honden af te breken en liefst zoveel mogelijk vriendjes optrommelen die eens allemaal hetzelfde gaan zeggen.
En o, alles verdraaien natuurlijk, om maar te kunnen afbreken want moesten jullie eens lezen (lézen hé) dan zou je merken dat ik hetzelfde zeg als jullie.

Maar hé, het gaat mijn visie omtrent mijn honden en mijn honden houden helemaal niet veranderen hoor, wat jullie ook trachten te doen...

en wie weet was Eva in mijn handen wel een compleet andere hond geweest, lekker vrij, open en relaxt en bijt incident vrij

Maar daar ben ik ferm gerust in hoor.
Jullie kunnen mij ook negeren hoor

maart schreef:nou zeg, vriendje heeft ook zijn zegje gedaan na het optrommelen, nu is het gans stelletje aan bod geweest zeker?
nu weer gezellig slapen hoor jullie.

geen idee wat jullie tegen mij(n honden) hebben maar het is telkens hetzelfde
Maart zegt iets over haar honden en hopla, jut en jul zijn daar om mij en mijn honden af te breken en liefst zoveel mogelijk vriendjes optrommelen die eens allemaal hetzelfde gaan zeggen.
En o, alles verdraaien natuurlijk, om maar te kunnen afbreken want moesten jullie eens lezen (lézen hé) dan zou je merken dat ik hetzelfde zeg als jullie.

Maar hé, het gaat mijn visie omtrent mijn honden en mijn honden houden helemaal niet veranderen hoor, wat jullie ook trachten te doen...

en wie weet was Eva in mijn handen wel een compleet andere hond geweest, lekker vrij, open en relaxt en bijt incident vrij

Maar daar ben ik ferm gerust in hoor.
Jullie kunnen mij ook negeren hoor

Nou zeg Dagmar... dat vind ik op zn zachts gezegd een beetje lullig...
Ik ken Eva persoonlijk, niemand heeft mij opgetrommeld en ik ga niet ergens over liegen omdat het me misschien beter uit zal komen, dat weet jij ook en dat weten Marc en Martijn ook...
Eva was een open en vrije hond... geen enkel probleem... alleen ze is best scherp, maar dat hoort ook gewoon bij een belgische herder... ik ken niet anders....
Als ik zeg dat ik haar voor de sport best graag gehad zou willen hebben dan wil dat imo ook best wat zeggen, want een overscherpe onzekere hond hoef ik niet. Daar heb ik niks mee en kan ik ook niks mee... dat was zij absoluut niet. Het is een hond waar je mee kunt lezen en schrijven maar je moet weten wat je hebt.

Cleva schreef: Veel en veel te simpel naar mijn smaak.

Ik zou ook niet doorgaan met een hond die niet te vertrouwen is maar een keer bijten is nog steeds iets heel anders dan niet te vertrouwen.

Wat rukt het die hond wat het verschil is tussen de jennende kinderen en jouw aanverwanten? Hoe moet die zien waarom de kinderen van zus en zo heilig zijn als ze geen kinderen gewend zijn?

Ik heb vaak zat gedacht dat mijn Eva bij iemand anders verkeerd begrepen zou kunnen worden en afgemaakt maar daar hadden ze dan een enorm lieve, brave hond aan gemist.

Ik denk dat het onderwerp veel te simpel wordt voorgesteld.
D'r zit nogal een verschil in bijten en de intentie die er achter zit.

Om Eva als voorbeeld te gebruiken (:ken de hond niet, maar ga af op wat ik hier lees): stel dat jullie eigen kinderen in huis hadden gekregen, Martijn, en je had gemerkt dat Eva daar ongemakkelijk op reageert.
Ik ga ervan uit dat je dan ook alles uit de kast had getrokken, om dat hanteerbaar te maken.
Ik acht je in staat het verschil te zien tussen een snap en een werkelijke aanval.
Uiteraard, als het in de orde van grote van de snap is, zou je daar wel uit komen; denk dat ik dat wel mag veronderstellen gezien de credits die je krijgt wat Eva betreft.
Maar, als je zou zien dat de hond echt voor de aanval zou gaan (wat misschien niet eens lukt, omdat jij dat voor bent), is dat dan het moment dat je het vertrouwen kwijt raakt? Ondanks dat je zelf wel in staat bent goed met de hond overweg te kunnen?
Neem aan dat jij dan ook gaat denken aan herplaatsen en als dat niet lukt, het het einde van Eva zou betekenen?

Moeilijk moeilijk, ik heb altijd hetzelfde gezegd als Maart, iemand van het gezin bijten is herplaatsen of inslapen. Dat was vroeger zo, en zo denken mijn grootouders er nog steeds over. En ik denk als puntje bij paaltje komt, mijn ouders ook.

Ik ben meerdere keren gebeten toen ik Diesel net had. Maar daar heb ik nooit het gevoel bij gehad dat dat kwam door een kronkel oid. Diesel was gewoon moeilijk te lezen. Ik denk dat hij bij zijn vorige eigenaars nooit zo zijn grenzen mocht aangeven. Als gevolg krijg je dan een hond die de hele tijd schijnbaar 'oke' is en dan opeens hapt. Nu heeft hij genoeg vertrouwen om eens te brommen als hij het zat is en dat mag hij van mij ook. Hij moet niet alles leuk vinden.

Een hond die echt mens of kindagressief is die kreeg van mij wel een spuit. Toen ik 12 was hebben de ouders van mijn vriendin hun sint bernard naar het asiel gebracht met de mededeling "hij is agressief en hij bijt, laat hem inslapen want wij kunnen het niet, of plaats hem ergens op een erf zonder kinderen". Een half jaar later zagen ze hun hond op het nieuws, hij had bij zijn nieuwe eigenaars een kind van drie doodgebeten. Ik wil zoiets niet op mijn geweten hebben.

Cleva schreef:

Neem aan dat jij dan ook gaat denken aan herplaatsen en als dat niet lukt, het het einde van Eva zou betekenen?

Ik vind het niet prettig om over afmaken te praten als ik het over mijn eigen honden heb maar even in het algemeen, nee, ik zou een hond daar niet voor laten afmaken.
Daar heeft onze lieve heer kennels voor bedacht. Ik breng overigens mijn tuigpaard ook niet naar de slacht omdat er geen kinderen op kunnen rijden en mijn grasmaaier niet naar de sloop omdat die voor kinderen gevaarlijk is.
Ik heb dat heilige kindergedoe niet zo. Als je zo nodig kinderen met honden moet combineren, combineer het dan ook en dat is iets anders dan de zooi op één hoop gooien en alles wat het niet goed doet wegflikkeren.

Cleva schreef: Dat vergt namelijk wat meer klik met je hond dan jij vertoont met die van jou die je constant aan het verpatsen bent.

och heer, het denkt dat het mij en mijn honden kent.
goed hoor schat, je hebt volledig gelijk

malinois schreef:

maart schreef:nou zeg, vriendje heeft ook zijn zegje gedaan na het optrommelen, nu is het gans stelletje aan bod geweest zeker?
nu weer gezellig slapen hoor jullie.

geen idee wat jullie tegen mij(n honden) hebben maar het is telkens hetzelfde
Maart zegt iets over haar honden en hopla, jut en jul zijn daar om mij en mijn honden af te breken en liefst zoveel mogelijk vriendjes optrommelen die eens allemaal hetzelfde gaan zeggen.
En o, alles verdraaien natuurlijk, om maar te kunnen afbreken want moesten jullie eens lezen (lézen hé) dan zou je merken dat ik hetzelfde zeg als jullie.

Maar hé, het gaat mijn visie omtrent mijn honden en mijn honden houden helemaal niet veranderen hoor, wat jullie ook trachten te doen...

en wie weet was Eva in mijn handen wel een compleet andere hond geweest, lekker vrij, open en relaxt en bijt incident vrij

Maar daar ben ik ferm gerust in hoor.
Jullie kunnen mij ook negeren hoor

Nou zeg Dagmar... dat vind ik op zn zachts gezegd een beetje lullig...
Ik ken Eva persoonlijk, niemand heeft mij opgetrommeld en ik ga niet ergens over liegen omdat het me misschien beter uit zal komen, dat weet jij ook en dat weten Marc en Martijn ook...
Eva was een open en vrije hond... geen enkel probleem... alleen ze is best scherp, maar dat hoort ook gewoon bij een belgische herder... ik ken niet anders....
Als ik zeg dat ik haar voor de sport best graag gehad zou willen hebben dan wil dat imo ook best wat zeggen, want een overscherpe onzekere hond hoef ik niet. Daar heb ik niks mee en kan ik ook niks mee... dat was zij absoluut niet. Het is een hond waar je mee kunt lezen en schrijven maar je moet weten wat je hebt.

ik vind dit ganse overtrokken spel heel erg veel lullig
dat je Eva kent etc... mij best hoor, Ik ken ze niet, moet ze ook niet kennen, weet ook niet wat die hier ter sprake doet, maar soit

Ik heb natuurlijk sukkeltjes van Belgjes he, kan ik nergens mee komen, duidelijk dat diegeen jij gezien hebt en die keer dat Fax mee was, dat het compleeeeeeet verknipte honden zijn waaar ik overduidelijk geen band mee heb.
Pech voor hun, ik blijf (van) ze houden.

Maart, je kan wel heel verongelijkt doen maar het enige waar ik en later blijkbaar ook Martijn op reageren is de zin, hersentumor en kronkel en afmaken. Ik heb niks tegen jouw honden. Beter gezegd, ik vind het leuke honden en ik denk dat Martijn dat ook vind om even voor mijn beurt te praten. Maar dat deel van die kronkel, geen kinderen mogen en dan inslapen als.... is gewoon iets waar ik over val. Jij gaat vervolgens helemaal los op mij met aannames en meer. Niet andersom. Lees je eigen antwoorden maar eens terug. En ik ben en blijf het niet eens met je uitspraken als afmaken als en tot die tijd lopen ze lekker samen. Daar val ik inderdaad over. Als je de kat op het spek bindt en vervolgens die kat afmaakt als hij een hap neemt bij wijze van spreken dan vind ik dat verkeerd. Dat is alles. Toen Eva nog fel was en ze nog bij ons samen woonde liet ik haar dus ook niet de fout ingaan. Puur om mijn hond tegen zichzelf te beschermen. Ik liet haar al helemaal niet "proberen" op straffe van dood. Snap je waar ik over viel nu? En snap je ook dat wat jij er verder bijhaalt niks te maken heeft met waar ik over viel? En al helemaal niks zegt over wat ik van jouw honden vind? Jij zet mijn hond neer als schijterige angstbijter en meer. Blijkbaar vindt jij wat van mijn hond. Prima hoor. Alleen denk ik dat het beeld dat je hebt totaal niet klopt. Lees ook het verhaal van Martijn even. Eva is geheel tegen mijn verwachting in, daar ben ik eerlijk over, uitgegroeid tot een zeer zelfverzekerde en ook heel beheerste hond. Ja, een felle Belg. Maar wel een die kan ontsnappen en los kan raken zonder iemand te bijten. Wel een die met kleine kinderen kan spelen met de bal. Wel een die nooit zal vechten met een andere hond. Provoceer haar niet want dan heb je een probleem als je niet haar baasje bent. Maargoed, wat wil je met een scherp uitgepakte herder met energie voor 10?

Dus lees even je berichten terug en ga dan niet lopen pruilen of beledigde aagje uithangen. Jij bent het die bent gaan sneren en ik val slechts over wat jij beweert over kronkels en tumoren. Als jouw honden iemand echt zouden bijten dan kan ik je zeggen dat de kans dat dat door een hersentumor of kronkel (wat is dat medisch gezien in godsnaam?) komt minimaal is. Daar kan je dan zelf best een groot aandeel in hebben. Dat leek je te ontkennen op straffe van afmaken van je hond. Zo vreemd is het niet dat iemand als ik daar over valt.

maart schreef:
ik vind dit ganse overtrokken spel heel erg veel lullig
dat je Eva kent etc... mij best hoor, Ik ken ze niet, moet ze ook niet kennen, weet ook niet wat die hier ter sprake doet, maar soit

Jij oordeelt over haar en in mijn ogen klopt dit dus niet bij de hond die ik gezien heb. Dat jij dit oordeel op geschreven tekst hier baseert is ook prima overigens, want dat moeten de meeste mensen doen. Ik heb de hond wel persoonlijk meegemaakt dan mag ik toch zeggen dat ik dit niet vind kloppen wat jij zegt? Dus dat doet het ter zake

Ik heb natuurlijk sukkeltjes van Belgjes he, kan ik nergens mee komen, duidelijk dat diegeen jij gezien hebt en die keer dat Fax mee was, dat het compleeeeeeet verknipte honden zijn waaar ik overduidelijk geen band mee heb.
Pech voor hun, ik blijf (van) ze houden.

Heb je mij dat horen zeggen? Ik heb 2 van jou honden in het echie gezien, zowel Runar als Fax en beiden vond ik erg leuke, vrije en sociale honden. Zeker Runar tussen alle mensen op de tribune in Duitsland.

nee, jij (en de rest) interpreteren mijn opmerkingen compleet verkeerd en verdraaien alles.

Mijn honden gaan prima met kinderen. Ik vertrouw ze door en door. OK, de ene voor 99,9999999999% en de ander voor 98,9999999%
De kinderen zijn prima gekend door de honden, we zijn dan ook niet bepaald een familie die elkaar enkel maar met Kerstmis zien.
Ze aanvaarden elkaar volledig, met wederzijds respect. Het lijkt je misschien vreemd, maar ook kinderen zijn prima op te voeden en zijn heus niet allemaal van die joelende schreeuwende dingen.

Ze leren hier vooral de honden te negeren (en omgekeerd). Ds haar kussen en vensterbank waar riem/halsband zijn verboden terrein.
Wie daar komt, wordt berispt. Dat weten ze gauw hoor. Van de honden wordt nu eenmaal geen drama gemaakt, ze zijn voor de kinderen dan ook gewoon niet interessant.

Maar het komt wel eens voor dat ze elkaar tegenkomen, met name de 2de neef zou wel eens achter de hond haar staart zitten. Op dat moment zou ze haar tanden tonen. Wat haar goed recht is, doe je verder, kun je een snauw verwachten.
Is ze daar fout? absoluut niet. Inslapen komt daar helemaal niet aan te pas ook.
De keer toen ze met pups lag en mijn broer heeft 'gebeten' omdat ze hem niet herkend had, kwam dat ook helemaal niet in eender wie zijn hoofd op.

Moesten ze echter ineens besluiten van een kind knal overhoop te bijten en uiteen te scheuren, dan houdt het wel degelijk op.
En dat is inderdaad indien ze een kronknel of tumor zouden hebben. Die kans is belachelijk klein, absoluut.
Die kans is echter exact even groot als de kans dat ze hier zouden bijten, echt bijten voor dood.

De rest over vreemde aanvallen of een vreemd volwassen (of zelfs kind) of terrein bewaken, dat haalt de rest erbij, niet ik.

malinois schreef:

maart schreef:
ik vind dit ganse overtrokken spel heel erg veel lullig
dat je Eva kent etc... mij best hoor, Ik ken ze niet, moet ze ook niet kennen, weet ook niet wat die hier ter sprake doet, maar soit

Jij oordeelt over haar en in mijn ogen klopt dit dus niet bij de hond die ik gezien heb. Dat jij dit oordeel op geschreven tekst hier baseert is ook prima overigens, want dat moeten de meeste mensen doen. Ik heb de hond wel persoonlijk meegemaakt dan mag ik toch zeggen dat ik dit niet vind kloppen wat jij zegt? Dus dat doet het ter zake .

Ik oordeel niet meer als andere over mij doen. Inderdaad uit geschreven tekst, die staat er van mij ook, maar wordt totaal verkeerd geinterpreteerd en dan nog eens verkeerd en overdreven herhaald en afgedaan als feit. (de regelmatig tandentonende herder die niet met kinderen omkan vb. heb ik niet geschreven maar wordt wel door een ander zo neergezet)

Cleva schreef:

Biet schreef: Om Eva als voorbeeld te gebruiken (:ken de hond niet, maar ga af op wat ik hier lees): stel dat jullie eigen kinderen in huis hadden gekregen, Martijn, en je had gemerkt dat Eva daar ongemakkelijk op reageert.

Zoals ik net zeg, ze heeft er net een twee weken durend bezoek van twee vreemden en twee kinderen op zitten en het blijkt dat ze zich gewoon voegt en na twee dagen niet eens meer naar ze kijkt. Ook niet als de kinderen gillend ballen tegen de kennel aan gooien of langs haar heen de trap af rennen.

Slecht voorbeeld dus. Eva is flink waaks zoals een belg betaamt, meer is er niet aan de hand.
Onraad moet onderworpen worden maar alles wat eenmaal gewoon is is gewoon en prima.
Ze zoekt niemand op en valt niemand lastig als ze niet geprovoceerd wordt.
Maar inderdaad, als ze iets niet pluis vindt dat grijpt ze in. Je kunt bijvoorbeeld niet heen en weer blijven rennen of lawaai gaan lopen maken om haar uit te lokken en dan hysterisch gaan doen als ze je aanblaft. Als je je enigszins herkenbaar gedraagt of in ieder geval stopt als ze na een hele tijd gedoe er iets van komt zeggen is er niets aan de hand.
Maar als je haar bedreigt (ook al is dat onbewust) dan zoekt ze je op, ja. En dan is het niet het soort hond dat je wegstuurt met een brul of een schop.
Maar dat is nog steeds iets heel anders dan gedragsgestoord en nee, ik zou haar ook daar niet voor laten afmaken omdat ik inmiddels met de volgende hobby bezig ben.

Neem aan dat jij dan ook gaat denken aan herplaatsen en als dat niet lukt, het het einde van Eva zou betekenen?

Ik vind het niet prettig om over afmaken te praten als ik het over mijn eigen honden heb maar even in het algemeen, nee, ik zou een hond daar niet voor laten afmaken.
Daar heeft onze lieve heer kennels voor bedacht. Ik breng overigens mijn tuigpaard ook niet naar de slacht omdat er geen kinderen op kunnen rijden en mijn grasmaaier niet naar de sloop omdat die voor kinderen gevaarlijk is.
Ik heb dat heilige kindergedoe niet zo. Als je zo nodig kinderen met honden moet combineren, combineer het dan ook en dat is iets anders dan de zooi op één hoop gooien en alles wat het niet goed doet wegflikkeren.

Er stond een heel verhaal en je reageert op 2 zinnen.
Die zinnen hadden alles te maken met de rest van het verhaal.

sTefaniA schreef:Moeilijk moeilijk, ik heb altijd hetzelfde gezegd als Maart, iemand van het gezin bijten is herplaatsen of inslapen. Dat was vroeger zo, en zo denken mijn grootouders er nog steeds over. En ik denk als puntje bij paaltje komt, mijn ouders ook.

Ik ben meerdere keren gebeten toen ik Diesel net had. Maar daar heb ik nooit het gevoel bij gehad dat dat kwam door een kronkel oid. Diesel was gewoon moeilijk te lezen. Ik denk dat hij bij zijn vorige eigenaars nooit zo zijn grenzen mocht aangeven. Als gevolg krijg je dan een hond die de hele tijd schijnbaar 'oke' is en dan opeens hapt. Nu heeft hij genoeg vertrouwen om eens te brommen als hij het zat is en dat mag hij van mij ook. Hij moet niet alles leuk vinden.

Een hond die echt mens of kindagressief is die kreeg van mij wel een spuit. Toen ik 12 was hebben de ouders van mijn vriendin hun sint bernard naar het asiel gebracht met de mededeling "hij is agressief en hij bijt, laat hem inslapen want wij kunnen het niet, of plaats hem ergens op een erf zonder kinderen". Een half jaar later zagen ze hun hond op het nieuws, hij had bij zijn nieuwe eigenaars een kind van drie doodgebeten. Ik wil zoiets niet op mijn geweten hebben.

Cleva schreef:Kronkels bestaan niet.
Het enige dat dat woord betekent is dat je de oorzaak niet kent en het daarom maar bij de hond neerlegt.

Dat is dus de reden dat ik over dat woord viel bij Maart. Kronkel is domweg de schuld afschuiven op de hond onder een naam die niet eens te definieren is. Te makkelijk.

@Cleva.
Ok, reageer in het midden van een discussie in een discussie, die ook nog eens een zwaar beladen onderwerp heeft.
Geloof je wel, zoals ik ook wel andere forumleden met pittige honden geloof, dat je, ondanks dat het een moeilijke en pijnlijke beslissing voor jezelf zou zijn, uiteindelijk de verantwoordelijkheid zou nemen en een, in jouw ogen, gevaarlijke hond naar de direrenarts zou brengen.
Geloof ook wel dat dat geen lichtvaardig besluit zou zijn en dat je alles wat in je vermogen ligt, ook uitgeprobeerd zou hebben.
Maakte bezwaar tegen de suggestie dat zo'n besluit lichtvaardig zou zijn, dat een hond zomaar aan de kant zou worden gezet.
Komt ongetwijfeld ook voor, waarschijnlijk zelfs vrij veel, maar ik wilde eigenlijk de discussie naar echte hondenliefhebbers trekken.
Was eigenlijk van plan om Malinois als "stel dat"-voorbeeld te gebruiken, omdat ik die ook als gepassioneerd hondenliefhebster inschat die alles uit de kast zou trekken om iets mogelijk te maken, toen jij jouw post plaatste.
Ja, en toen werd jij het "stel dat"-voorbeeld.
Maar ik ga er eigenlijk wel van uit dat je m'n intentie al wel juist had ingeschat.

laeken schreef:

Cleva schreef:Kronkels bestaan niet.
Het enige dat dat woord betekent is dat je de oorzaak niet kent en het daarom maar bij de hond neerlegt.

Dat is dus de reden dat ik over dat woord viel bij Maart. Kronkel is domweg de schuld afschuiven op de hond onder een naam die niet eens te definieren is. Te makkelijk.

Dat is misschien zo voor jou, maar daarom is dat niet zozeer voor iedereen zo. Toch al helemaal niet voor mij.
Maar goed, dan komen we weer bij de gemiddelde burger uit zeker.

Soms kun je iets niet verklaren. Als het dan levensbedreigend is, dan houdt het op, in het belang van iedereen.
Liever zelf mijn hond afmaken dan hem maandenlang god weet waar in 1 of ander kot in beslag genomen te laten zitten. Dan ben ik maar een simpelem hondenverpatsende ziel, voor mij is dat alleszind op die moment de oplossing.

Niet dat ik dat ooit denk te moeten meemaken. daarvoor zijn mijn honden te normaal en glad in de kop.
Maar moest het gebeuren, dan ja, dan ligt daar voor mij de grens.

Cleva schreef:

Biet schreef:.
Geloof je wel, zoals ik ook wel andere forumleden met pittige honden geloof, dat je, ondanks dat het een moeilijke en pijnlijke beslissing voor jezelf zou zijn, uiteindelijk de verantwoordelijkheid zou nemen en een, in jouw ogen, gevaarlijke hond naar de direrenarts zou brengen.

Ik weet niet zeker of ik je goed begrijp maar het is prima mogelijk om je verantwoordelijkheid te nemen zonder je hond af te laten maken, natuurlijk.
We moeten niet gaan doen alsof het een verplichting jegens de samenleving is om geen agressieve hond te hebben.

We kijken wel op dezelfde manier tegen het hele verhaal aan; wilde in dit hele topic alleen nog een tegengeluid geven tegen de algehele teneur dat het absoluut not done zou zijn. Zie ik, met de nodige mitsen en maren, toch anders. Maar ook die zijn ook al genoemd.

Reageer toch nog een keer op de nu vetgedrukte zin: die onderschrijf ik volledig.
We hebben alleen de verplichting er goed mee om te gaan.

ik heb niet het hele topic gelezen maar wel ervaring met een angstige/agressieve hond. Beau mijn vorige hond was hond agressief en naar vreemde volwassenen. Als vreemde hem negeerde, no touch no look no eye contact, dan was er niks aan de hand. Alleen wel als vreemde hem direct benaderde en aanhaalde. Voor kinderen was hij altijd lief en konden zeer ver bij hem gaan. Mensen die hij kende en vertrouwde overigens ook. Toch heb ik hem niet in laten slapen om die reden. Als er vreemde in huis moesten komen, monteurs etc, dan ging hij even naar de slaapkamer. Buiten was ik altijd alert en liep in druk gebied met snoetje.
Voor "eigen" was hij een geweldig dier en zou ons nooit iets gedaan hebben ook al had hij dat recht absoluut wel gezien hoe hij door mijn ex behandeld werd. Was dit anders geweest had ik hem wel in laten slapen maar verder was het nog enigsinds te doen zo ook al was het meestal niet leuk maar ik nam mijn verantwoordelijkheid.

Daro heeft 1 keer mijn dochter in haar gezicht gehapt. Geen opezettelijke aanval. Hij lag diep te slapen en zij gaf hem ondanks tig waarschuwingen een kus op zijn hoofd. Hij schrok en reageerde daarop maar was in mijn ogen geen echte beet. Ze had 1 heel klein tandje in haar gezicht staan en als het echt een beet was geweest was de schade veel erger. Uiteraard werd de hond gelijk boos de bench in gestuurd maar ook op mijn dochter werd ik kwaad want ze wist dat ze eerst even zijn naam moest zeggen zodat hij weet dat zij het is voor ze hem slapend benaderd of gewoon helemaal met rust moet laten. Inslapen is echter geen seconde in me opgekomen. Beide waren fout. Ik zal ze alleen nooit alleen samen laten. Als ik even boodschappen doe en de kids alleen thuis zijn gaan de honden, zeker daro kayla doet geen vlieg kwaad, in de bench.
Daro kan overigens ook uitvallen naar vreemde. Mensen die erg bang zijn of hem provocerend benaderen houd hij niet van en reageerd met uitvallen. Daro loopt om die reden niet los. We werken er wel erg hard aan want hij mag absoluut niet uitvallen, dat doe ik wel als dat nodig is en zeker niet hij! Geld voor andere honden precies het zelfde. Dominante honden gaat fout, met name met reuen.
Godzijdank heb ik nu meer kennis dan dat ik met Beau had en heb ik Daro nu inmiddels voor 90% onder controle. Aan dat laatste stukje werken we erg hard. Daro heeft echt een sterke roedelleider nodig en zodra ik ziek ben of iets merk ik dat dus ook gelijk aan hem. Hij corrigeerd Kayla dan bijvoorbeeld meer en harder en hij trekt dan ineens wel aan de riem

aman.en.don schreef:Uiteraard werd de hond gelijk boos de bench in gestuurd

aman.en.don schreef:Beide waren fout

aman.en.don schreef:Godzijdank heb ik nu meer kennis dan dat ik met Beau had en heb ik Daro nu inmiddels voor 90% onder controle

denk dat er nog wel het een en ander bij te spijkeren valt aan die kennis die je zegt te bezitten
zolang je nog zo denkt zal het nooit meer dan 90% worden en het zal me ten zeerste verbazen als het ook inderdaad 90% is.

aman.en.don schreef:Daro heeft 1 keer mijn dochter in haar gezicht gehapt. Geen opezettelijke aanval. Hij lag diep te slapen en zij gaf hem ondanks tig waarschuwingen een kus op zijn hoofd. Hij schrok en reageerde daarop maar was in mijn ogen geen echte beet. Ze had 1 heel klein tandje in haar gezicht staan en als het echt een beet was geweest was de schade veel erger. Uiteraard werd de hond gelijk boos de bench in gestuurd maar ook op mijn dochter werd ik kwaad want ze wist dat ze eerst even zijn naam moest zeggen zodat hij weet dat zij het is voor ze hem slapend benaderd of gewoon helemaal met rust moet laten. Inslapen is echter geen seconde in me opgekomen. Beide waren

Waarom word je boos op de hond? Ik heb ook zoiets meegemaakt, neefje is thuis Tuana gewend, een DH waar je alles bij kan doen. Noah niet die is nogal van haar eigen ruimte. Noah lag op de mat en neefje wilde gezellig bij Noah zitten. Die deed hap en ging weg. Geen schade, wel een boze mama. Op neefje, want die wilde niet luisteren na tig waarschuwingen. Nu kan Noah stukken beter met kinderen, ze vindt ze steeds leuker worden gelukkig Alleen als ze moe is heeft ze kortere lont, dus gaat ze op de gang waar ze alle rust heeft.