Het HondenForum

Het begon om Kaz die helemaal niet afgeserveerd werd maar waarbij vraagtekens gezet werden omdat hij volgens zijn baasje geen kwaad kon doen en de stabiliteit zelve was en zou blijven hoe dan ook. Is het raar als mensen hun vraagtekens zetten bij het woord stabiel als ze een filmpje zien van een hond die een opgewonden hond de pas afsnijdt, gaat dreigen en erop duikt? Zo stabiel is dat op dat moment even niet en omdat de hond een reu is van twee is misschien de stelligheid wat ongepast. Dat is meer wat er gebeurt in mijn beleving. Ik zeg nl steeds dat ik de laatst ben die zegt dat Kaz niet stabiel is.

laeken schreef:Is het raar als mensen hun vraagtekens zetten bij het woord stabiel als ze een filmpje zien van een hond die een opgewonden hond de pas afsnijdt, gaat dreigen en erop duikt?

Ja, dat vind ik raar. En jij blijkbaar ook, want jij zegt dat je Kaz niet onstabiel vindt.
Het is in mijn ogen geen onstabiel gedrag.
Onstabiel zou het zijn als Kaz buitenproportioneel had gereageerd. Maar dan waren er wel gaten te betreuren geweest.

Laten we Kaz er even buiten houden en een hond van mij als voorbeeld nemen.
Skadi.

Laatst was hier een lab van negen maanden. Ontzettend druk en opgewonden, en heel onderdanig opdringerig.
Skadi gromde een paar keer, maar daar had lomperikje geen boodschap aan.
Toen kegelde ze hem met een grauw omver en pinde hem vast. Net zolang tot hij ontspande. Wat hij keurig deed.
Heel eerlijk, zonder gaten of kneuzingen, maar wel ontzettend intens.

Dat is toch gewoon stabiel gedrag?

Ik vind dat Kaz buiten proporties reageert. Dat het nog erger kan prima. Hij reageert niet ver van gemiddeld maar wel verkeerd. Dit had door Kaz zoveel slechter af kunnen lopen immers. Hij is de hond die het richting geweld drukt. De staff is de hond die gemaakt heeft dat er geen gaatjes zijn. Dat is niet de verdienste van Kaz. Ik vind dat je daar de zaak omdraait. Als de staff wel was gaan hakken dan had Kaz ook zeker gaatjes gemaakt. Daar ben ik van overtuigd.

Even ook op deze pagina, ik vind het nooit zo leuk om het over honden van een ander te hebben.

Ik schreef:Laten we Kaz er even buiten houden en een hond van mij als voorbeeld nemen.
Skadi.

Laatst was hier een lab van negen maanden. Ontzettend druk en opgewonden, en heel onderdanig opdringerig.
Skadi gromde een paar keer, maar daar had lomperikje geen boodschap aan.
Toen kegelde ze hem met een grauw omver en pinde hem vast. Net zolang tot hij ontspande. Wat hij keurig deed.
Heel eerlijk, zonder gaten of kneuzingen, maar wel ontzettend intens.

Dat is toch gewoon stabiel gedrag?

Eens, en wat je net beschrijft over die reu is toch perfect? Zou ze een gelijkwaardige teef op die manier eronder schoffelen dan wordt het discutabel. Dat is nl beginnen met een hoogstwaarschijnlijk gevecht.

laeken schreef:Eens, en wat je net beschrijft over die reu is toch perfect? Zou ze een gelijkwaardige teef op die manier eronder schoffelen dan wordt het discutabel. Dat is nl beginnen met een hoogstwaarschijnlijk gevecht.

Nee hoor. Dat doet ze namelijk ook wel eens.
Over en weer wat grauwen en snauwen en dan is prima duidelijk hoe de verhoudingen zijn.
Bijvoorbeeld met Panna (die DH, weet je nog?). Niks geen knokken.

Skadi heeft één keer een hond serieus gegrepen (= gaatje gemaakt). Die viel Cayuga van achteren aan zonder enige vorm van provocatie (Cayuga had ook een gaatje). Verder heeft ze nog nooit gevochten.
Ook niet met gelijkwaardige teven.

laeken schreef:

malinois schreef:

laeken schreef:Er reageren een aantal mensen erg geprikkeld in deze topic omdat ze stabiel niet op hun eigen honden geplakt krijgen. Daar heb ik het over.

Vind ik niet er wordt gevraagd naar een PERSOONLIJKE definitie van stabiel. Niet naar die uit t woordenboek.
En dan krijg je natuurlijk verschillen. Want iedereen heeft eem ander referentiekader. Dat blijkt.

Snap ik. Maar waarom dan de irritatie die ik bij bepaalde mensen lees als ze bv de definitie van stabiel van een andere persoon niet op hun eigen hond kunnen plakken. En zelfs mensen die het woord stabiel zo ongeveer verboden vinden?

Stabiel is een modewoordje, mijn honden doen normaal, wat ik van ze wel, geen extreme angsten voor dingen, laten passanten met rust en vallen geen andere honden aan. Is dat stabiel, geen flauw idee

In mijn ogen is Doran prima stabiel. Ik kan hem overal mee naar toe nemen, of er nou veel mensen of veel honden zijn, hem maak je de pis niet lauw, hij kijkt me is aan met een blijk van, samen staan we sterk
Maar hij kan ook fanatiek zijn, voor mij prima voorspelbaar gedrag dus geen enkel probleem, maar komt er een patsende, ruzie zoekende hond op de roedel afgedenderd dan staat hij zijn mouwen op te stropen, hij doet niks want weet dat dat niet mag Betekend dat dan dat hij niet stabiel is? Voor mij niet, maar dat is mijn definitie ervan

Ik ben toevallig hartstikke blij met mijn labieltjes

Ik vind mijn Macho inderdaad erg stabiel in zijn gedragingen, hele makkelijke hond die over het algemeen nergens van onder de indruk is.
Het enige puntje is katten inderdaad.
Hij wil er het liefst niets mee te maken hebben en loopt er altijd met een grote boog omheen.
Maar gelukkig is het wel leefbaar.
Lieke had ook een kat en die negeerde hij gewoon, alleen als de kat naast hem kwam liggen ging hij snel weg
Buiten is hij trouwens niet bang voor katten, dat is wel vreemd.
Macho is hier trouwens ook de "oppergod" in de roedel.

Nick is ook stabiel, vind ik
Hij voldoet niet aan het prototype lab op dit forum, als in: lomp, beuken, druk, haardkleedje etc.
Nog nooit in die 9 jaren problemen gehad met hem/andere honden.
Een rustige labrador die erg houdt van lange wandelingen, sommige honden vermijdt, en met andere leuk contact maakt.
Oud/Nieuw is een probleem vanwege vuurwerkangst.
Binnen niets aan de hand maar naar buiten? NEE!
We doen het er maar mee die ene dag, ik neem vrij, ga heel vroeg wandelen met hem.
Instabiel? Ook goed

Ik vind stabiel ook een lastig woord. Ik weet niet of iemand Lizzie stabiel zou noemen. Ze is nogal onder de indruk van honden met een grote bek. Ze heeft pas een keer een snauw gehad en dat was als kleine pup. dus ze leest hondentaal wel geweldig. Maar ze zoekt dan wel steun en wil ook nog wel eens als we een blaffende roedel tegemoet komen omdraaien en met een grote boog naar mij toe rennen. Ze is dus in dat opzicht niet onverstoorbaar. Verder wel met lawaai, dierenartsen, kinderen etc. dat boeit haar minder dan niks. Dushi is helemaal niet stabiel. maar daardoor wel de gemakkelijkste hond die je kan hebben. Heel erg baasgericht. Vooral omdat ze vindt dat de wereld eng is en ik haar anker ben die alles goed kan maken.

Inge O schreef:

lieke schreef: Maar Miranda, dat zégt toch niemand?

jawel, dat zeggen er veel. en vaak. héél vaak zelfs .

en meestal zit er ook een waardeoordeel aan vast en gaat het niét om 'stabiel gedrag in een bepaalde situatie' maar om het labelen van 'een' hond.
en daarom slaat het dus nergens op.

Miranda schreef:

laeken schreef:Is het raar als mensen hun vraagtekens zetten bij het woord stabiel als ze een filmpje zien van een hond die een opgewonden hond de pas afsnijdt, gaat dreigen en erop duikt?

Ja, dat vind ik raar.

Ik ook. Maar de meeste mensen beoordelen de complete hond volledig en definitief op een enkele gedragsuiting.
Dat is natuurlijk niet handig of terecht, maar wel wat (de meeste) mensen doen.

Marjoleine schreef:

Miranda schreef:

laeken schreef:Is het raar als mensen hun vraagtekens zetten bij het woord stabiel als ze een filmpje zien van een hond die een opgewonden hond de pas afsnijdt, gaat dreigen en erop duikt?

Ja, dat vind ik raar.

Ik ook. Maar de meeste mensen beoordelen de complete hond volledig en definitief op een enkele gedragsuiting.
Dat is natuurlijk niet handig of terecht, maar wel wat (de meeste) mensen doen.

Dat weet ik. Maar daarom vind ik het niet minder stompzinnig

Een hond met zelfvertrouwen, een dosis relativering (weten dat niet alles naar z'n hand te zetten is) en die wegloopt uit situaties waar geen eer te behalen valt. Een hond die niet om het minste geringste al over z'n toeren raakt.

Of zit ik nou m'n ideale hond te beschrijven

Inge O schreef:

lieke schreef: Maar Miranda, dat zégt toch niemand?

jawel, dat zeggen er veel. en vaak. héél vaak zelfs .

en meestal zit er ook een waardeoordeel aan vast en gaat het niét om 'stabiel gedrag in een bepaalde situatie' maar om het labelen van 'een' hond.
en daarom slaat het dus nergens op.

Ik heb op dat linkje geklikt.

Heb je geteld hoe vaak daar het woord stabiel wordt gebruikt bij een medisch probleem?

Inge O schreef:

ranetje schreef:

Inge O schreef:

lieke schreef: Maar Miranda, dat zégt toch niemand?

jawel, dat zeggen er veel. en vaak. héél vaak zelfs .

en meestal zit er ook een waardeoordeel aan vast en gaat het niét om 'stabiel gedrag in een bepaalde situatie' maar om het labelen van 'een' hond.
en daarom slaat het dus nergens op.

Ik heb op dat linkje geklikt.

Heb je geteld hoe vaak daar het woord stabiel wordt gebruikt bij een medisch probleem?

niet geteld maar wel gezien.

en heb jij geteld hoeveel pagina's er staan?

Ontzettend veel

Ook over andere onderwerpen.

Inge O schreef:

Cash schreef:Een hond die bang gedrag laat zien in situaties die hem onbekend zijn vind ik niet stabiel.
Cash had nog nooit in een kennel gezeten toen ik hem een ochtend meenam naar het asiel waar ik vrijwilligers werk doe. Allemaal blaffende honden etc. Hup de kennel in en na een inspectie van zijn kennel ging meneer relaxed liggen. Geen nerveus gedoe.

dus herder flurk die haar hele leven lang geen seconde instabiel gedrag had vertoond (volgens geen van de definities hier) zou ik meteen maar moeten labelen als instabiel omdat ze het niet trok toen ze na jaren voor het eerst in een pension terechtkwam?

Nee hoor, ik zeg alleen maar dat cash, die in 5 jaar ook nog nooit in een asiel had gezeten, niet angstig reageerde.

Maar goed, het was geen aanval hoor,

Een aantal mensen is echt allergisch voor het woord stabiel. Dat vind ik vreemd. Stabiel is juist een hele mooie term om je hond te beschrijven zonder waardeoordeel. Als iemand tegen mij zegt dat zijn hond heel stabiel is dan verwacht ik een onverstoorbare hond die zich niet snel uit het veld laat slaan. Mooi toch? En een hond die zich niet makkelijk laat provoceren of die niet makkelijk in de angstmodus schiet. Mijn idee dan.

Ik vind honden die zich laten provoceren of die hier en daar begeleid moeten worden echter net zo leuk. Niks minder, misschien zelfs spannender.

Inge O schreef:dan kom ik steeds weer tot mijn beginvraag : hoeveel mensen zijn er dan stabiel? geen?

Nee, als je de definitie zoals hier gebruikt neem is er geen mens stabiel

laeken schreef:Een aantal mensen is echt allergisch voor het woord stabiel. Dat vind ik vreemd. Stabiel is juist een hele mooie term om je hond te beschrijven zonder waardeoordeel. Als iemand tegen mij zegt dat zijn hond heel stabiel is dan verwacht ik een onverstoorbare hond die zich niet snel uit het veld laat slaan. Mooi toch? En een hond die zich niet makkelijk laat provoceren of die niet makkelijk in de angstmodus schiet. Mijn idee dan.

Ik vind honden die zich laten provoceren of die hier en daar begeleid moeten worden echter net zo leuk. Niks minder, misschien zelfs spannender.

maar DAT is nu juist t probleem. Ik verwacht als iemand zegt een stabiele hond een hond die snel hersteld van iets maar geen hond zoals jij omschrijft.

Ik denk dat je een 100% stabiele hond alleen bij Blokker vind. Of bij Bart Smit.

Want stabiel in de zin van volkomen onverstoorbaar, non-agressief (ook naar patserreuen), vuurwerkvast, niet-jagend, lief voor kinderen, dronkelappen en oude van dagen, kan ten alle tijden alleen blijven, heeft weinig beweging of werk nodig (want wordt niet druk als hij dat niet krijgt) lijkt me de perfecte omschrijving van een speelgoedhond. Als dit de norm moet zijn voor de perfecte hond, want zo lees ik de kwalificatie stabiel, geef mijn portie dan maar aan Fikkie. Want ik vind het ook de kwalificatie van een hele saaie hond.

Als je stabiel bedoelt als niet-nerveus kan ik er iets meer mee. En dan kom je inderdaad uit op belastbaar. En dat is denk ik deels aanleg, deels socialisatie en een deel opvoeding en ervaring. Een pup kan super zelfverzekerd geboren worden, met de mogelijkheid om uit te groeien tot een stabiele hond. Maar kan door een ervaring met vuurwerk toch levenslang bang blijven voor harde knallen. En dan zal het ook weer van de situatie afhangen of hij daar min of meer overheen groeit of dat hij altijd in paniek zal blijven raken.

Mijn honden raken vaak al opgewonden als ik de riemen pak om uit te gaan. Dan springen ze om me heen, willen nog wel eens blaffen en ik moet soms wel 2 keer zeggen dat ze moeten gaan zitten. Niet stabiel dus, maar wat mij betreft geen ongewenste eigenschap.

Daarnaast kunnen ze soms volkomen uit hun dak gaan als we een andere hond tegenkomen, dan gaan ze als roedel ontzettend te keer. Niet stabiel, en wel ongewenst gedrag.

Als iedere afwijking van rust instabiel noemt zullen er maar heel weinig stabiele honden op de wereld zijn. Daarom vind ik het ook zo'n onzinnige omschrijving. Ik zou het liever vervangen door zelfverzekerd, rustig of stoïcijns. Want wat mij betreft kan een reu-agressieve reu een hele "stabiele" hond zijn, behalve als hij de mogelijkheid krijgt om een andere reu te slopen. En als je daar dan ook nog eens voor gefokt bent is dat ook nog een gewenste eigenschap. Wel handig als je dan niet bang bent voor vuurwerk of vreemde omgevingen.

En wat moet je dan met mijn ras? De Schapendoes heeft in zijn rasstandaard staan dat hij moedig, waaks, enthousiast en temperamentvol moet zijn. Dat lijkt me geen omschrijving van een stabiele hond. Ik hoef ook geen "stabiele" does. Maar er zijn fokkers die dat wel graag zouden zien. Die fokken op karakter. Die willen graag een does die niet blaft, goed alleen kan zijn, rustig is en niet te veel beweging nodig heeft. Prima, maar ik zie nu best doezen die daaraan voldoen. Die krijg je niet warm voor een flinke wandeling of een denkspelletje, die worden door hun eigenaren omschreven als lui en niet al te slim. Maar ze zijn wel lekker stabiel!

Dartel schreef:Ik denk dat je een 100% stabiele hond alleen bij Blokker vind. Of bij Bart Smit.

Want stabiel in de zin van volkomen onverstoorbaar, non-agressief (ook naar patserreuen), vuurwerkvast, niet-jagend, lief voor kinderen, dronkelappen en oude van dagen, kan ten alle tijden alleen blijven, heeft weinig beweging of werk nodig (want wordt niet druk als hij dat niet krijgt) lijkt me de perfecte omschrijving van een speelgoedhond. Als dit de norm moet zijn voor de perfecte hond, want zo lees ik de kwalificatie stabiel, geef mijn portie dan maar aan Fikkie. Want ik vind het ook de kwalificatie van een hele saaie hond.

Als je stabiel bedoelt als niet-nerveus kan ik er iets meer mee. En dan kom je inderdaad uit op belastbaar. En dat is denk ik deels aanleg, deels socialisatie en een deel opvoeding en ervaring. Een pup kan super zelfverzekerd geboren worden, met de mogelijkheid om uit te groeien tot een stabiele hond. Maar kan door een ervaring met vuurwerk toch levenslang bang blijven voor harde knallen. En dan zal het ook weer van de situatie afhangen of hij daar min of meer overheen groeit of dat hij altijd in paniek zal blijven raken.

Mijn honden raken vaak al opgewonden als ik de riemen pak om uit te gaan. Dan springen ze om me heen, willen nog wel eens blaffen en ik moet soms wel 2 keer zeggen dat ze moeten gaan zitten. Niet stabiel dus, maar wat mij betreft geen ongewenste eigenschap.

Daarnaast kunnen ze soms volkomen uit hun dak gaan als we een andere hond tegenkomen, dan gaan ze als roedel ontzettend te keer. Niet stabiel, en wel ongewenst gedrag.

Als iedere afwijking van rust instabiel noemt zullen er maar heel weinig stabiele honden op de wereld zijn. Daarom vind ik het ook zo'n onzinnige omschrijving. Ik zou het liever vervangen door zelfverzekerd, rustig of stoïcijns. Want wat mij betreft kan een reu-agressieve reu een hele "stabiele" hond zijn, behalve als hij de mogelijkheid krijgt om een andere reu te slopen. En als je daar dan ook nog eens voor gefokt bent is dat ook nog een gewenste eigenschap. Wel handig als je dan niet bang bent voor vuurwerk of vreemde omgevingen.

En wat moet je dan met mijn ras? De Schapendoes heeft in zijn rasstandaard staan dat hij moedig, waaks, enthousiast en temperamentvol moet zijn. Dat lijkt me geen omschrijving van een stabiele hond. Ik hoef ook geen "stabiele" does. Maar er zijn fokkers die dat wel graag zouden zien. Die fokken op karakter. Die willen graag een does die niet blaft, goed alleen kan zijn, rustig is en niet te veel beweging nodig heeft. Prima, maar ik zie nu best doezen die daaraan voldoen. Die krijg je niet warm voor een flinke wandeling of een denkspelletje, die worden door hun eigenaren omschreven als lui en niet al te slim. Maar ze zijn wel lekker stabiel!

Waarom wordt er zo'n negatieve connotatie gegeven aan het woord 'stabiel'?
En dan in het absurde doortrekken naar een hond die dus kennelijk alleen nog maar halfdood op het haardkleedje ligt.

Een stabiele aard (en dat geldt net zo goed voor mensen als voor honden) betekent niets meer dan gelijkmatig zonder grote uitschieters, gelijkmatig en rustig, evenwichtig, harmonieus, standvastig, evenwichtig... en ik kan nog wel wat synoniemen bedenken, hoor.
Het is overigens één aspect van een karakterbeschrijving. Net zo goed als typeringen lief of aardig, of vriendelijk of betrouwbaar maar één aspect van het hele spectrum zijn.
Betekent dat dit dat een hond/mens 100% van de tijd goed, lief, aardig, stabiel moet zijn?

Neen, driewerf neen. Ik beschouw mezelf als een aardig en vriendelijk mens. Maar ik ben niet 100% van de tijd aardig en vriendelijk. Soms ben ik nl. chagrijnig. Of heb ik hoofdpijn. Of heb ik geen zin in gezeur. Tenminste, wat ík op dat moment als gezeur zie. En val ik uit of maak een rotopmerking. Dat maakt mij niet direct tot een doorgewinterd kreng of potentiële seriemoordenaar.

Datzelfde geldt voor het woord 'stabiel'. Ik beweer dat mijn Kyra een stabiele hond was. Dat betekent dat zij 98% van de tijd onverstoorbaar en gelijkmatig van humeur was en zelden uit haar evenwicht te brengen was. Behalve dan in het vuurwerktijdperk want dán was ze doodsbang en moest ik haar volstoppen met kalmerende middelen om het draaglijk voor haar te maken.
Maakt haar dat de overige 50 weken per jaar labiel? Nogmaals, neen!
Want in alle andere (nieuwe) situaties was ze niet van haar stuk te krijgen en had ze een buitengewoon kalmerende invloed op de veel minder stabiele Lyndie en Bonnie.

Dat dergelijke honden voor veel mensen erg saai zouden zijn, geloof ik echter best. Kyra vertoonde zelden grote pieken in haar uitingen, negatief of positief. Ze was gewoon altijd onveranderlijk hetzelfde: opgewekt, rustig, lief en beminnelijk. Ze accepteerde alle nieuwe dingen op haar pad als vanzelfsprekend. Al geef ik ruiterlijk toe dat het ook te maken kon hebben met haar anderhalve hersencel waardoor ze het misschien ook niet kon bevatten. Maar ze werd dan (behalve voor vuurwerk) nooit bang van onbegrijpelijke nieuwigheden. En dat vind ik stabiel.
Gelukkig passen saaie, stabiele honden heel goed bij mijn karakter.

lieke schreef:Waarom wordt er zo'n negatieve connotatie gegeven aan het woord 'stabiel'?

Omdat er geen gradaties van het woord mogelijk zijn. Je bent stabiel. Of je bent het niet. Je bent niet 'een klein beetje stabiel'. Net als met zwanger. Je kunt niet een klein beetje zwanger zijn.

Ik beschouw mezelf als een aardig en vriendelijk mens. Maar ik ben niet 100% van de tijd aardig en vriendelijk. Soms ben ik nl. chagrijnig. Of heb ik hoofdpijn. Of heb ik geen zin in gezeur. Tenminste, wat ík op dat moment als gezeur zie. En val ik uit of maak een rotopmerking. Dat maakt mij niet direct tot een doorgewinterd kreng of potentiële seriemoordenaar.

Nee. Maar ook niet stabiel

Miranda schreef:

lieke schreef:Waarom wordt er zo'n negatieve connotatie gegeven aan het woord 'stabiel'?

Omdat er geen gradaties van het woord mogelijk zijn. Je bent stabiel. Of je bent het niet. Je bent niet 'een klein beetje stabiel'. Net als met zwanger. Je kunt niet een klein beetje zwanger zijn.

Ik beschouw mezelf als een aardig en vriendelijk mens. Maar ik ben niet 100% van de tijd aardig en vriendelijk. Soms ben ik nl. chagrijnig. Of heb ik hoofdpijn. Of heb ik geen zin in gezeur. Tenminste, wat ík op dat moment als gezeur zie. En val ik uit of maak een rotopmerking. Dat maakt mij niet direct tot een doorgewinterd kreng of potentiële seriemoordenaar.

Nee. Maar ook niet stabiel

Ships. Toch maar aan de prozac, dan.

Maar ik ben het niet me je eens, er bestaan altijd gradaties. Je kúnt nl. niet altijd 100% van je leven maar één aspect van je karakter tonen. Een karakter vertoont een heel scala van eigenschappen. Met bepaalde eigenschappen die overheersen. Een óverwegend stabiele hond of mens mag heus wel eens ergens van schrikken. Of ergens bang van zijn. Mits het maar niet overheerst en je de overige 90% of meer van de tijd geen last van hebt.

Enne, zwanger zijn is geen karaktertrek. Het kan wél je karakter beïnvloeden

Miranda schreef: Omdat er geen gradaties van het woord mogelijk zijn. Je bent stabiel. Of je bent het niet. Je bent niet 'een klein beetje stabiel'. Net als met zwanger. Je kunt niet een klein beetje zwanger zijn.

Maar je kan wel meestal stabiel zijn. Of soms. Of zelden. Of nooit. Net als dat de één vaker zwanger is dan de ander. Mijn vriend is behoorlijk gelijkmatig van karakter en ik zou hem omschrijven als stabiel. Dat maakt hem niet altijd stabiel, maar wel relatief vaak. Ik ben dat zelf minder vaak en ik zou mijzelf dus ook niet als uitgesproken stabiel omschrijven. Dat maakt mij niet 100% labiel, het betekent slechts dat ik wat sneller van mijn stuk te brengen ben en wat onvoorspelbaarder in mijn reacties. Om weer terug op honden te komen: ik zou een hond als stabiel omschrijven als die relatief vaak een evenwichtig en gelijkmatig karakter toont. Als heftige emotionele reacties hoge uitzondering is en niet de gewoonte.

lieke schreef:

Miranda schreef:

lieke schreef:Waarom wordt er zo'n negatieve connotatie gegeven aan het woord 'stabiel'?

Omdat er geen gradaties van het woord mogelijk zijn. Je bent stabiel. Of je bent het niet. Je bent niet 'een klein beetje stabiel'. Net als met zwanger. Je kunt niet een klein beetje zwanger zijn.

Ik beschouw mezelf als een aardig en vriendelijk mens. Maar ik ben niet 100% van de tijd aardig en vriendelijk. Soms ben ik nl. chagrijnig. Of heb ik hoofdpijn. Of heb ik geen zin in gezeur. Tenminste, wat ík op dat moment als gezeur zie. En val ik uit of maak een rotopmerking. Dat maakt mij niet direct tot een doorgewinterd kreng of potentiële seriemoordenaar.

Nee. Maar ook niet stabiel

Ships. Toch maar aan de prozac, dan.

Maar ik ben het niet me je eens, er bestaan altijd gradaties. Je kúnt nl. niet altijd 100% van je leven maar één aspect van je karakter tonen. Een karakter vertoont een heel scala van eigenschappen. Met bepaalde eigenschappen die overheersen. Een óverwegend stabiele hond of mens mag heus wel eens ergens van schrikken. Of ergens bang van zijn. Mits het maar niet overheerst en je de overige 90% of meer van de tijd geen last van hebt.

Enne, zwanger zijn is geen karaktertrek. Het kan wél je karakter beïnvloeden

Het schrikken is logisch maar t herstel er van vind ik wel belangrijk. Zit de hond nog dagen in een hoekje of schud hij een keer en gaat weer verder.
Bijv bij vuurwerk.
Dusty was een hond die werd nergens warm of koud van, erg sociaal, maar was dagen zo niet weken van slag van vuurwerk. Dat vond ik dus geen stabiele hond en jij dus wel
En daar zullen meningen dus altijd over verdeeld blijven.

malinois schreef: Het schrikken is logisch maar t herstel er van vind ik wel belangrijk. Zit de hond nog dagen in een hoekje of schud hij een keer en gaat weer verder.
Bijv bij vuurwerk.
Dusty was een hond die werd nergens warm of koud van, erg sociaal, maar was dagen zo niet weken van slag van vuurwerk. Dat vond ik dus geen stabiele hond en jij dus wel
En daar zullen meningen dus altijd over verdeeld blijven.

Kyra was alleen maar van slag áls ze vuurwerk hoorde. Als het vuurwerk voorbij was (lees: de knallen) dan was zij ook weer normaal.
Ze herstelde dus prima, alleen als er alleen maar knallen te horen was, dán trok ze het niet meer.
Was dat bij Dusty ook?