Het HondenForum

GoldenGizmo schreef:

Elmo/maureen schreef:Nou ja het is een mountainbike pad. Daar heb je als wandelaar niks te zoeken, net als op een ruiterpad.

Ga jij me vertellen dat die pijltjes van wandelknooppunten en paaltjes van wandelroutes worden geplaatst op paden waar je niet mag wandelen?

Je zou verwachten dat het dan gecombineerde paden zijn.
Wandelroutes worden vaak achter het bureau uitgedacht (net als veel andere dingen die daardoor niet kloppen), dus een vergissing is zo gemaakt

Domor schreef:Op een wandeling van een uur een man (wandelaar of fietser) of 16 tegenkomen (dus iedere 250-300m iemand) is voor mij met langs de dijk wandelen (met Boris) heel gebruikelijk. 's zomers is het drukker dan dat.

Voor mij niet
En ik wou dat ook graag zo houden, dus ik blijf braaf in Drenthe
Ik kom vrijwel nooit iemand tegen, of heel af en toe een enkeling in de verte, of toevalligerwijs bij de parkeerplaats dat er net iemand aankomt rijden of wegrijdt.

Tsja rekening met elkaar houden houdt volgens mij in dat niemand met extreem gevaarlijke snelheden door een onoverzichtelijk gebied scheurt. Of dat nou te paard, te fiets, te motor of te hond is. Verschillende soorten paden overlappen nu eenmaal, vaak is het ook volstrekt onduidelijk op wat voor pad je uberhaupt loopt, je weet gewoon dat je verschillende soorten recreanten tegen kunt komen. Dus zorg dat je hond onder appel staat maar zorg ook dat je niet zo idioot hard gaat dat mensen geen tijd hebben om opzij te stappen. Als de lol er dan af is dan zij het zo, maar dan is jouw sport gewoon niet geschikt voor die plek en dat tijdstip.

ranetje schreef:

GoldenGizmo schreef:

Elmo/maureen schreef:Nou ja het is een mountainbike pad. Daar heb je als wandelaar niks te zoeken, net als op een ruiterpad.

Ga jij me vertellen dat die pijltjes van wandelknooppunten en paaltjes van wandelroutes worden geplaatst op paden waar je niet mag wandelen?

Je zou verwachten dat het dan gecombineerde paden zijn.
Wandelroutes worden vaak achter het bureau uitgedacht (net als veel andere dingen die daardoor niet kloppen), dus een vergissing is zo gemaakt

Hier was het eerst ook gecombineerd, wandelpad (losloop) met mountainbike. Bij kruisingen was het altijd opletten.

Volgens mij hebben hilje en ik zelfs met de honden een keer over een mountainbike pad gelopen. Na een storm, overal lagen bomen plat.

inderdaad!

mijke schreef:Tsja rekening met elkaar houden houdt volgens mij in dat niemand met extreem gevaarlijke snelheden door een onoverzichtelijk gebied scheurt. Of dat nou te paard, te fiets, te motor of te hond is. Verschillende soorten paden overlappen nu eenmaal, vaak is het ook volstrekt onduidelijk op wat voor pad je uberhaupt loopt, je weet gewoon dat je verschillende soorten recreanten tegen kunt komen. Dus zorg dat je hond onder appel staat maar zorg ook dat je niet zo idioot hard gaat dat mensen geen tijd hebben om opzij te stappen. Als de lol er dan af is dan zij het zo, maar dan is jouw sport gewoon niet geschikt voor die plek en dat tijdstip.

De mountainbiker die wij tegen kwamen reed in de duinen en niet op het mbpad. En dat kan ik me ook nog best voorstellen want de paden nodigen er ook toe uit.
Ook dan ga ik nog wel even opzij want ieder zijn hobby tenslotte.
Maar als je dan met je grote muil naar een hondje van vijf kilo gaat lopen brullen dat hij op moet rotten omdat je anders dwars over hem heen rijd dan is het met mijn begrip wel weer gedaan, en dat heb ik dus wel duidelijk gemaakt

Cleva schreef:

Tineke schreef: Maar als je dan met je grote muil naar een hondje van vijf kilo gaat lopen brullen dat hij op moet rotten omdat je anders dwars over hem heen rijd dan is het met mijn begrip wel weer gedaan, en dat heb ik dus wel duidelijk gemaakt

Begrip had ik al niet voor je spandexreet en wat je verder te melden hebt, meld je maar. Kijk ik ondertussen even of ik nog drop heb. Ik praat niet met zulke mensen en daar valt schreeuwen en schelden ook onder.

Buck is als pupje opzij getrapt door zo'n langsrazende wielrenner klootzak. Op een voetpad. Buck lag gillend naast het pad en het halve bos kwam aangestormd om te kijken wat er voor vreselijks gebeurd was. Ik ben een behoorlijk vredelievend persoon. Maar de wraakzuchtige woede die je dan in je op voelt komen is enorm. Nog denk ik er wel eens aan en stel me dan voor dat ik een stok door z'n spaken steek als hij langskomt. Hoe kun je nou, al ben je nog zo fanatiek met je hobby, zo'n onschuldig ding opzij trappen.

Op dat moment is m'n haat tegen de wielrenners geboren en ik ben altijd stomverbaasd als er een enkeling zich wel behoorlijk gedraagt.

Bijna wekelijks maak ik ze mee... en er zijn er maar weinig die hun klep kunnen houden al zien ze dat de honden nog in de auto zitten en ook dat ik geen aanstalten maak ze er al uit te halen. Asovolk over t algemeen.

Tineke schreef:

mijke schreef:Tsja rekening met elkaar houden houdt volgens mij in dat niemand met extreem gevaarlijke snelheden door een onoverzichtelijk gebied scheurt. Of dat nou te paard, te fiets, te motor of te hond is. Verschillende soorten paden overlappen nu eenmaal, vaak is het ook volstrekt onduidelijk op wat voor pad je uberhaupt loopt, je weet gewoon dat je verschillende soorten recreanten tegen kunt komen. Dus zorg dat je hond onder appel staat maar zorg ook dat je niet zo idioot hard gaat dat mensen geen tijd hebben om opzij te stappen. Als de lol er dan af is dan zij het zo, maar dan is jouw sport gewoon niet geschikt voor die plek en dat tijdstip.

De mountainbiker die wij tegen kwamen reed in de duinen en niet op het mbpad. En dat kan ik me ook nog best voorstellen want de paden nodigen er ook toe uit.
Ook dan ga ik nog wel even opzij want ieder zijn hobby tenslotte.
Maar als je dan met je grote muil naar een hondje van vijf kilo gaat lopen brullen dat hij op moet rotten omdat je anders dwars over hem heen rijd dan is het met mijn begrip wel weer gedaan, en dat heb ik dus wel duidelijk gemaakt

Ik begrijp je volkomen. Als dat met Fleurtje gebeurt die 3 kilo weegt krijgt die wielrenner van mij 50 meter voorsprong en dan maak ik Lut los die inmiddels al in de riem hangt. Zeker weten dat zij harder kan rennen dan die gast kan fietsen. Bijten zal ze niet doen, maar zijn enkel vastpakken tot hij stopt, dat wel. Dan gaat ze voor hem zitten en zodra hij beweegt gaat ze blaffen. Ze moet geen fietsen, die hebben haar een paar keer aangereden.

Cleva schreef:

Ri@ schreef:Buck is als pupje opzij getrapt door zo'n langsrazende wielrenner klootzak. Op een voetpad. Buck lag gillend naast het pad en het halve bos kwam aangestormd om te kijken wat er voor vreselijks gebeurd was. Ik ben een behoorlijk vredelievend persoon. Maar de wraakzuchtige woede die je dan in je op voelt komen is enorm.

Oh ja, als hij het daadwerkelijk poogt te doen is Leiden in last. De enige keer dat ik iemand een hengst voor zijn harses heb gegeven was toen hij mijn hond in het voorbijgaan een trap verkocht maar wat er verder allemaal gekakeld wordt zal me jeuken.

Ik verwacht ook niet anders van dat soort kneuzen, misschien komt het daardoor. Ik heb ze zo vaak horen schelden en tieren. Dapper hoor, tegen een voetganger brullen als je al hard aan het wegfietsen bent. Sterf lekker. *Veegt zand van zijn kokindje*

Ik ben best goed in dingen van me af laten glijden en niet reageren op zo'n type. Maar ik voel al agressie opkomen als ik ze zie. Zo erg dat ik er last van heb zelf. maar ik heb me redelijk in de hand en groet vriendelijk, ga een stapje opzij en als ze bedankt roepen dan wurg ik er nog graag gedaan ook uit

Nanna schreef:Leeft ie nog?

Ja dat is dan direct weer het nadeel van Fila's die voelen dat feilloos aan dus moet je altijd heel kalm blijven en fysiek worden is helemaal uit den boze. Maar goed op kalme toon kan ik ook nog wel een verbale wortelkanaalbehandeling uitvoeren

Wolfsblut schreef: Ik begrijp je volkomen. Als dat met Fleurtje gebeurt die 3 kilo weegt krijgt die wielrenner van mij 50 meter voorsprong en dan maak ik Lut los die inmiddels al in de riem hangt. Zeker weten dat zij harder kan rennen dan die gast kan fietsen. Bijten zal ze niet doen, maar zijn enkel vastpakken tot hij stopt, dat wel. Dan gaat ze voor hem zitten en zodra hij beweegt gaat ze blaffen. Ze moet geen fietsen, die hebben haar een paar keer aangereden.

Lucie wilde er ook al direct naar toe op zijn gegil naar Micron al maar dat vonden we toch een slecht idee en heeft Jan direct een stokje voor gestoken. Je zal je hond maar kwijtraken door zo'n debiel , dat is het me toch echt niet waard.

Er is een app; wildcrossers melden.
Nog geen gebruik van gemaakt want een enkele crosser vind ik nog geen overlast, al mag het niet in een natuurgebied.

Wielrenners vind ik ook heel irritant aso volk. Altijd een grote smoel opzetten
Mountainbikers is volgens mij toch een ander slag mensen. In het Bergse bos belande ik pas in een stuk wat voor mountainbikers bestemd is.
Niet één deed lelijk of gaf een grote bek terwijl ik toch op hun parcours liep met mijn loslopende hondjes.
Op mijn "sorry .. ben al weg!" zeiden ze zonder uitzondering "geeft niet joh" en gingen rustig om ons heen

Het verschil tussen mountainbikers en wielrenners is denk ik ook daar het die eerste om de behendigheid te doen is, die zoeken obstakels juist op en hebben lol in en ervaring met acceleren, afremmen, bijsturen etc. Een loslopende hond is in die context niet zo vervelend. Wielrenners willen grwoon zo snel mogelijk, en dan is bijsturen en afremmen contraproductief, dus alles en iedereen staat al snel in de weg.

mijke schreef:Het verschil tussen mountainbikers en wielrenners is denk ik ook daar het die eerste om de behendigheid te doen is, die zoeken obstakels juist op en hebben lol in en ervaring met acceleren, afremmen, bijsturen etc. Een loslopende hond is in die context niet zo vervelend. Wielrenners willen grwoon zo snel mogelijk, en dan is bijsturen en afremmen contraproductief, dus alles en iedereen staat al snel in de weg.

Zoiets ja...
Plus dat de gemiddelde Mountainbiker niet vies is van regen, modder, blubber en plassen
Plus dat je de gemiddelde mountainbiker ook regelmatig alleen tegenkomt en ze niet zo nodig in grote groepen rijden
En zo kan ik nog wel even doorgaan

mijke schreef:Het verschil tussen mountainbikers en wielrenners is denk ik ook daar het die eerste om de behendigheid te doen is, die zoeken obstakels juist op en hebben lol in en ervaring met acceleren, afremmen, bijsturen etc. Een loslopende hond is in die context niet zo vervelend. Wielrenners willen grwoon zo snel mogelijk, en dan is bijsturen en afremmen contraproductief, dus alles en iedereen staat al snel in de weg.

Klopt ook zeker hoor. Al kan je als wielrenner dan weer vaak beter anticiperen op wat gaat komen omdat je paden vaak overzichtelijker zijn. Hoe dan ook, het zijn heus niet allemaal aso's of idioten, neem dat nou maar gewoon van mij aan.

Vandaag weer zo'n wielrenner gezien joh, reed alleen, op het fietspad (en dat fietspad was gezamelijk met de weg, dus hij kon zo de weg op!) en reed een gepaste snelheid voor die (flauw) bocht.



Ik heb zowel goede als slechte ervaringen met wielrenners, net zoals met mountainbikers, net zoals met motorrijders, net zoals met vrachtwagenbestuurders en net zoals met automobilisten. Met automobilisten maak ik áltijd wel wat mee..zo niet bij mezelf, dan wel bij degene voor of achter me; afsnijden, door rood rijden, te langzaam invoegen, te snel rijden, bumperkleven en ga zo maar door.
Die enkele keer dat een wielrenner (of een groepje) irritant doet, nja, dat is niet leuk, maar automobilisten zijn nog echt de ergste van alle weggebruikers in mijn ogen.

Het scheelt veel of je een groep wielrenners tegenkomt of een of twee. In een groep hebben ze beduidend meer lef en daar handelen ze ook naar.