Het HondenForum

Kruimel53 schreef:

Caro. schreef:

Kruimel53 schreef:

Caro. schreef:
Belangrijke dingen moet je SAMEN beslissen muts

We hebben heel lang 2 honden gehad hoor, maar eerlijk gezegd werd mij dat met mijn gezondheid ook wat teveel. Dat waren wel
2 grote honden overigens (Rottweiler en Peruaan). Nu weet ik nog niet hoe groot Jessie wordt, maar volgens mij ook wel flink.

Ik vind het ontzettend leuk 2 honden en voor Jessie zou het helemaal geweldig zijn, maar mijn verstand zegt ook dat het verstandiger
is om het niet te doen.

Dat heb je dus zelf beslist

Hmm, tja... min of meer Maar ik zou er ook geen tweede hond bijnemen als mijn man echt compleet tegen zou zijn.
Als ik het echter echt perse had gewild, dan was mijn overredingskracht wel wat groter geweest, dat dan weer wel

Als iets heel belangrijk is moet het gewoon. Dat moet je als partner niet over gaan zitten jengelen. Wederzijds.

Nou ja, het ligt er een beetje aan waarover dit gaat: als het ook om zijn komende 15 jaar gaat, dan vind ik wel dat we gezamenlijk
een beslissing moeten nemen.
Als ik vind dat mijn hond iets mankeert en naar de dierenarts moet, dan gebeurt dat gewoon of hij nu vindt dat het nodig is of niet.
Overleg is er dan wel, maar dan doe ik uiteindelijk wat ik zelf vind wat het beste is.
Maar over iets in huis wat ook zijn leven beïnvloed, nee dat ga ik niet doordrukken als hij het echt niet wil. Maar wat ik al zei, het
is op dit moment echt verstandiger om het niet te doen, twee ernstig zieke moeders waardoor we op ieder moment weggeroepen
kunnen worden, mijn rug die aan gort is, enz.

Caro. schreef: Jullie zijn echt vals

Jullie? . Alleen Zinodino is vals hoor, bij mij was het (een gelukkig) toeval .


Maar ik denk zelf niet dat een tweede hond het op gaat lossen hoor: die hond helpt namelijk omdat die nieuw/interessant is én bij het bezoek hoort. Is de hond van jou en hoort bij het meubilair dan is bezoek weer net zo eng.

Zamunda schreef:

Caro. schreef: Jullie zijn echt vals

Jullie? . Alleen Zinodino is vals hoor, bij mij was het (een gelukkig) toeval .


Maar ik denk zelf niet dat een tweede hond het op gaat lossen hoor: die hond helpt namelijk omdat die nieuw/interessant is én bij het bezoek hoort. Is de hond van jou en hoort bij het meubilair dan is bezoek weer net zo eng.

Die kans is groot inderdaad

Bovendien vind ik het idioot (wel leuk, maar idioot) om na 6 weken voor zo'n probleem een tweede hond aan te schaffen, maar het was
ook niet als serieuze oplossing bedoeld denk ik
Als een hond nu bv absoluut niet alleen kan zijn na tijden van oefenen en weet ik wat niet meer, dan vind ik zo'n oplossing wel een idee
om over na te denken.

Heavy schreef:Bij iemand op bezoek gaan die een hond heeft ? Ik zou het wel veel oefenen denk ik . Terrasje pakken enz

Waarom?
Het gaat om bezoek in huis en de reactie daarop.

Ze is denk ik niet zozeer afgeleid door een hond als wel dat ze een volgende hond is. Je hebt honden die alles afkijken en af laten hangen van andere honden. Dus zijn die kalm dan voelen dat soort honden zich ook kalm. Ze kan dus misschien veel leren van een stabiele hond in haar omgeving.

Heavy schreef:

laeken schreef:Ze is denk ik niet zozeer afgeleid door een hond als wel dat ze een volgende hond is. Je hebt honden die alles afkijken en af laten hangen van andere honden. Dus zijn die kalm dan voelen dat soort honden zich ook kalm. Ze kan dus misschien veel leren van een stabiele hond in haar omgeving.

Ja Ok maar als je geen stabiele hond in de omgeving hebt zul je dus zelf die stabiele factor moeten zijn. Ik lees een beetje tussen de regels door dat er angst is om de opbouwende band te verpesten . Nu heb ik zelf nooit een hond uit het buitenland gehad dus daar kan ik niet over meepraten . Maar ik ben zelf wel heel lang te voorzichtig geweest met Jip omdat het een heel gevoelige hond is en ik het allemaal niet erger wilde maken .

Maar duidelijkheid kan ook rust geven .Duidelijkheid is geen corrigeren en zal de band met je hond nooit verstoren eerder juist versterken .

Niet zozeer de band, maar wel het benchgebruik, vandaar dat ik terughoudend ben om daar icm bezoek gebruik van te maken.
Mijn nachtrust is mij heilig en ze slaapt nu juist zo rustig in d´r bench en dat wil ik niet verpesten.

Ze is buitenshuis niet bang voor mensen, iets terughoudend wel, ze gaat bv niet naar iemand toe als ze gelokt wordt.
Maar ze verschiet totaal niet als er bv een jogger achter haar rent en haar inhaalt of ze loopt ook op een groepje mensen af als daar een hond bij is.

Vandaar dat ik de reactie in huis wel opvallend ´extreem´ vind ivt de reactie buitenshuis. Ik snap dat het een andere situatie is, maar het verschil
is dus enorm groot.

Juist, die hond staat te kafferen en gillen om duidelijkheid van jou en dat krijgt ze niet anders hield ze er wel mee op.
Geef duidelijk je grenzen aan en stop met kiekeboe spelen en het vreten toestoppen.

bouvierpoedel schreef:Juist, die hond staat te kafferen en gillen om duidelijkheid van jou en dat krijgt ze niet anders hield ze er wel mee op.
Geef duidelijk je grenzen aan en stop met kiekeboe spelen en het vreten toestoppen.

Ja, daar zit ik nu dus ook aan te denken: in een ander topic schreef ik al dat 'we' dit vroeger allemaal niet deden en het was gewoon 'ja' of
'nee' en dat was hartstikke duidelijk.
Zo vond ze dus de auto ook doodeng (auto's in het algemeen, maar onze auto dus ook). Geprobeerd met allerlei lekkers, maar het haalde niets
uit en toen tilde mijn man haar gewoon op en heeft haar zo in de auto gezet 'geen gezeur'.
De eerste keer lag ze te bibberen, de keren erop lag ze gewoon en van de week sprong ze er vrolijk uit zichzelf in
Niks omslachtig gedoe, maar hoppa geen gezeik.

Maar bv het buiten lopen waar auto's en brommers rijden, dan heb ik wel aangepakt met koekjes: eerst kreeg ze de ruimte om afstand te nemen
(aan de lijn) en mocht ze het even verwerken en dan liepen we door. Na 2 weken ben ik bij iedere auto en brommer wat lekkers gaan geven en
binnen één week was ze van haar angst af en keek ze me aan: auto... koekje graag

Het moet vooral duidelijk zijn voor de hond en vooralsnog denk ik dat dit met bezoek niet gelukt is.

Caro. schreef:

bouvierpoedel schreef:Juist, die hond staat te kafferen en gillen om duidelijkheid van jou en dat krijgt ze niet anders hield ze er wel mee op.
Geef duidelijk je grenzen aan en stop met kiekeboe spelen en het vreten toestoppen.

Ja, daar zit ik nu dus ook aan te denken: in een ander topic schreef ik al dat 'we' dit vroeger allemaal niet deden en het was gewoon 'ja' of
'nee' en dat was hartstikke duidelijk.
Zo vond ze dus de auto ook doodeng (auto's in het algemeen, maar onze auto dus ook). Geprobeerd met allerlei lekkers, maar het haalde niets
uit en toen tilde mijn man haar gewoon op en heeft haar zo in de auto gezet 'geen gezeur'.
De eerste keer lag ze te bibberen, de keren erop lag ze gewoon en van de week sprong ze er vrolijk uit zichzelf in
Niks omslachtig gedoe, maar hoppa geen gezeik.

Maar bv het buiten lopen waar auto's en brommers rijden, dan heb ik wel aangepakt met koekjes: eerst kreeg ze de ruimte om afstand te nemen
(aan de lijn) en mocht ze het even verwerken en dan liepen we door. Na 2 weken ben ik bij iedere auto en brommer wat lekkers gaan geven en
binnen één week was ze van haar angst af en keek ze me aan: auto... koekje graag

Het moet vooral duidelijk zijn voor de hond en vooralsnog denk ik dat dit met bezoek niet gelukt is.

Net als de hond nu ergens blijf hangen heb ik dat gevoel bij jouw ook. Begrijpelijk want je wil het niet erger maken voor haar dat het al is . Maar je gaat terug naar af want die hond die merkt dat ook bij jou . Gewoon duidelijk zijn of al is dat even een por of een hallooo kappen nu. Beetje wat je man deed met niet zeuren nu je gaat gewoon de auto in klaar. Er is genoeg vertrouwen bij die hond in jullie dat ze je niet als boeman geen zien. Maar het vertrouwen kan wel weglopen bij haar als je nu niet op gaat treden. Gewoon niet zeiken houding die we vaak ook op kinderen toepassen en waar niemand moeilijk over doet..

Ze is voldoende lang bij jullie om in de basis dat vertrouwen al te hebben. Ik zou dus niet al te bang zijn dat je die band nu nog verstoort door duidelijker grenzen aan te geven

Fotogravinnetje schreef:Ze is voldoende lang bij jullie om in de basis dat vertrouwen al te hebben. Ik zou dus niet al te bang zijn dat je die band nu nog verstoort door duidelijker grenzen aan te geven

Ik ben daar ook echt niet bang voor hoor, blijkbaar komt dat verkeerd over. Onze band is prima en ze heeft heel veel vertrouwen in ons en
andere dingen gaan echt met sprongen vooruit
Alleen hier doe ik iets niet goed, ben ik denk ik idd teveel aan het mutsen.

Caro. schreef:

Fotogravinnetje schreef:Ze is voldoende lang bij jullie om in de basis dat vertrouwen al te hebben. Ik zou dus niet al te bang zijn dat je die band nu nog verstoort door duidelijker grenzen aan te geven

Ik ben daar ook echt niet bang voor hoor, blijkbaar komt dat verkeerd over. Onze band is prima en ze heeft heel veel vertrouwen in ons en
andere dingen gaan echt met sprongen vooruit
Alleen hier doe ik iets niet goed, ben ik denk ik idd teveel aan het mutsen.

Waarom denk je dat je iets niet goed doet?
Jessie heeft moeite met bezoek en de kans is groot dat dat niet binnen twee bezoekjes 'verholpen' is. Het zal even duren voordat ze zich wel op haar gemak voelt met vreemde mensen in huis. Ik vind het helemaal niet vreemd dat je een beetje zoekende bent naar de manier waarop je dat het beste aanpakt, je moet ook kijken wat werkt voor haar. Daar is volgens mij helemaal niks mis mee. Ik vind dat eerlijk gezegd geen mutsen: je bent ermee bezig, denkt erover na en kijkt ondertussen ook goed naar haar, waarna je je aanpak bijstelt als je merkt dat iets niet werkt

DeDiana schreef:

Caro. schreef:

Fotogravinnetje schreef:Ze is voldoende lang bij jullie om in de basis dat vertrouwen al te hebben. Ik zou dus niet al te bang zijn dat je die band nu nog verstoort door duidelijker grenzen aan te geven

Ik ben daar ook echt niet bang voor hoor, blijkbaar komt dat verkeerd over. Onze band is prima en ze heeft heel veel vertrouwen in ons en
andere dingen gaan echt met sprongen vooruit
Alleen hier doe ik iets niet goed, ben ik denk ik idd teveel aan het mutsen.

Waarom denk je dat je iets niet goed doet?
Jessie heeft moeite met bezoek en de kans is groot dat dat niet binnen twee bezoekjes 'verholpen' is. Het zal even duren voordat ze zich wel op haar gemak voelt met vreemde mensen in huis. Ik vind het helemaal niet vreemd dat je een beetje zoekende bent naar de manier waarop je dat het beste aanpakt, je moet ook kijken wat werkt voor haar. Daar is volgens mij helemaal niks mis mee. Ik vind dat eerlijk gezegd geen mutsen: je bent ermee bezig, denkt erover na en kijkt ondertussen ook goed naar haar, waarna je je aanpak bijstelt als je merkt dat iets niet werkt

Eens met DeDiana

ranetje schreef:

DeDiana schreef:

Caro. schreef:

Fotogravinnetje schreef:Ze is voldoende lang bij jullie om in de basis dat vertrouwen al te hebben. Ik zou dus niet al te bang zijn dat je die band nu nog verstoort door duidelijker grenzen aan te geven

Ik ben daar ook echt niet bang voor hoor, blijkbaar komt dat verkeerd over. Onze band is prima en ze heeft heel veel vertrouwen in ons en
andere dingen gaan echt met sprongen vooruit
Alleen hier doe ik iets niet goed, ben ik denk ik idd teveel aan het mutsen.

Waarom denk je dat je iets niet goed doet?
Jessie heeft moeite met bezoek en de kans is groot dat dat niet binnen twee bezoekjes 'verholpen' is. Het zal even duren voordat ze zich wel op haar gemak voelt met vreemde mensen in huis. Ik vind het helemaal niet vreemd dat je een beetje zoekende bent naar de manier waarop je dat het beste aanpakt, je moet ook kijken wat werkt voor haar. Daar is volgens mij helemaal niks mis mee. Ik vind dat eerlijk gezegd geen mutsen: je bent ermee bezig, denkt erover na en kijkt ondertussen ook goed naar haar, waarna je je aanpak bijstelt als je merkt dat iets niet werkt

Eens met DeDiana

Bedankt dat is ook weer fijn om te lezen!

Het is ook waar dat je niet zo snel iets in orde krijgt natuurlijk. Het is geen dagelijks gebeuren dat we bezoek krijgen, niet eens wekelijks,
dus tja, dan gaat het niet zo snel.
Ik ga wel kijken of ik iemand 'zo gek krijg' om een paar keer in de week langs te laten komen.

In de tekst van het asiel over Kayla stond dat ze agressief zou kunnen reageren op andere honden, vanuit de gedachte dat de aanval de beste verdediging zou zijn.
Nogal een dingetje natuurlijk, zeker als je aan een losloopgebied woont.
Maar, alsof de duvel er mee speelde, de tweede dag dat ik haar had, kwam ik de hoek om en stond daar een kerel met aan de ene kant een Kaukaas en de andere kant een Pyrineeër.
Nu had ik die wel vaker gepasseerd met een andere hond aan de lijn, van die kant zat het wel goed, maar met een hondagressief hondje, reagerend op bedreigende honden?
Kaukaas maakte zich groot, ik dirigeerde Kayla naar de andere kant en liep voorbij.
Beide honden registreerde haar aanwezigheid, zij gaf geen kick, en d'r gebeurde niets.

Ok, nu kan ze behoorlijk theater maken als ze een andere hond ziet, tot een borstel over haar rug.
Maar in elk hondcontact, met veel verschillende types toont zij zich sociaal.
Vindt het soms wel spannend (die borstel), maar is vooral geïnteresseerd in of ze nu gaan spelen of niet.
Ik denk dus dat die opwinding, dat theater, verkeerd geintepreteert was: er is geen sprake van hondagressie, maar van frustratie van het gelimiteerd worden door de lijn.

Oh, en het duurt nog wel maanden voordat dat helemaal weg is: ze heeft wel een duidelijke mening over wat en waar we wat gaan doen.
In combinatie met heel veel energie en snel dingen door hebben..
Ach, is ook wel leuk, een hond die je te slim af probeert te zijn.

Caro. schreef: Vandaar dat ik de reactie in huis wel opvallend ´extreem´ vind ivt de reactie buitenshuis. Ik snap dat het een andere situatie is, maar het verschil
is dus enorm groot.

Da's niet zo raar want buiten zijn mensen normaal. Die kom je altijd tegen en ze hoeft er niks mee. Vanaf het begin dat ze er is ben je mensen tegengekomen. Tenzij mensen dus gaan lokken en dan wordt ze dus ook bang. Binnen wijkt het af van het normale. Er komen ineens mensen in haar veilige omgeving, da's raar. En dan doet de baas ook nog eens anders dan anders, en onvoorspelbaar (want heel vaak ben je toch anders, zeker in de hond zijn ogen) als er bezoek komt.

sirene schreef:

Caro. schreef: Vandaar dat ik de reactie in huis wel opvallend ´extreem´ vind ivt de reactie buitenshuis. Ik snap dat het een andere situatie is, maar het verschil
is dus enorm groot.

Da's niet zo raar want buiten zijn mensen normaal. Die kom je altijd tegen en ze hoeft er niks mee. Vanaf het begin dat ze er is ben je mensen tegengekomen. Tenzij mensen dus gaan lokken en dan wordt ze dus ook bang. Binnen wijkt het af van het normale. Er komen ineens mensen in haar veilige omgeving, da's raar. En dan doet de baas ook nog eens anders dan anders, en onvoorspelbaar (want heel vaak ben je toch anders, zeker in de hond zijn ogen) als er bezoek komt.

Haha ja ineens doen we heel netjes
Ik snap het allemaal wel, maar toch vind ik het verschil groot. Moritz was bv vele malen angstiger voor mensen en die accepteerde wel bezoek.
Nu is iedere hond natuurlijk anders en in Jessie zit ergens verstopt (en soms ook niet verstopt ) een bepaalde felheid die Moritz dan weer niet had.
Nou ja, hoe dan ook moeten we het oplossen.

Ik snap dat je er onzeker over bent. Ik was dat ook en dus heb ik er iemand bij gehaald. Ik was vooral heel erg bang iets fout te doen en het erger te maken.
En ik wil je toch op het hart drukken goed na te denken voor je gaat dwingen en doen. Corrigeren of wat dan ook. Hou in je achterhoofd dat het laten stoppen van dit gedrag GEEN oplossing is. Dat is en lijkt wel de makkelijkste oplossing maar je doet daarmee helemaal niks voor haar en met haar angsten. Dus pas aub op met sommige adviezen. Dat ze stil gemaakt kan worden en gedwongen kan worden te liggen is logisch. Dat ze na een tijd durft te ruiken als je haar aangelijnd houdt is ook logisch. Dat ze bezoek leuk leert vinden is daarmee echter niet te bereiken. Dat moet ze zelf doen en jij moet zorgen dat bezoek haar op geen enkele manier angst geeft en imo corrigeer en dwing jij haar hierin nooit want je brengt dan onveilige gevoelens en je kan positieve gevoelens nooit afdwingen.

laeken schreef:Ik snap dat je er onzeker over bent. Ik was dat ook en dus heb ik er iemand bij gehaald. Ik was vooral heel erg bang iets fout te doen en het erger te maken.
En ik wil je toch op het hart drukken goed na te denken voor je gaat dwingen en doen. Corrigeren of wat dan ook. Hou in je achterhoofd dat het laten stoppen van dit gedrag GEEN oplossing is. Dat is en lijkt wel de makkelijkste oplossing maar je doet daarmee helemaal niks voor haar en met haar angsten. Dus pas aub op met sommige adviezen. Dat ze stil gemaakt kan worden en gedwongen kan worden te liggen is logisch. Dat ze na een tijd durft te ruiken als je haar aangelijnd houdt is ook logisch. Dat ze bezoek leuk leert vinden is daarmee echter niet te bereiken. Dat moet ze zelf doen en jij moet zorgen dat bezoek haar op geen enkele manier angst geeft en imo corrigeer en dwing jij haar hierin nooit want je brengt dan onveilige gevoelens en je kan positieve gevoelens nooit afdwingen.

Ik neem het allemaal mee Marc in mijn 'strategie', dank je wel

Als je wil zoek ik artikelen op die ik toen kreeg. Het was een man die me aangeraden is door een aantal mensen hier en hij heeft me toch wel een aantal zaken laten zien die ik ook na 6 honden nog niet zo zag. En Tom was precies zoals jessie lijkt het. Hij liep buiten trots en niks aan het handje. Aaien kon zelfs soms zomaar ineens
Vooral als Bas sociaal deed. Maar bezoek was drama. Keffen loeren en uitvallen om alles.

laeken schreef:Als je wil zoek ik artikelen op die ik toen kreeg. Het was een man die me aangeraden is door een aantal mensen hier en hij heeft me toch wel een aantal zaken laten zien die ik ook na 6 honden nog niet zo zag. En Tom was precies zoals jessie lijkt het. Hij liep buiten trots en niks aan het handje. Aaien kon zelfs soms zomaar ineens
Vooral als Bas sociaal deed. Maar bezoek was drama. Keffen loeren en uitvallen om alles.

Als je die moeite wilt doen, dan graag Marc! Dank je wel alvast