Het HondenForum

Als je eigenaar bent van een hond, is het ook maar de vraag hoe het kan dat je de rekening van de dierenarts door een ander laat betalen.
Het moet ook wel een beetje van twee kanten komen natuurlijk Als je vind dat de hond van jou is, moet je je er ook naar gedragen en niets meer van die stichting verwachten.

DeDiana schreef: In zijn algemeenheid zou ik er bij het tekenen van een dergelijk contract gewoon van uitgaan dat je aan die afspraken gebonden bent. En als je het niet met alle afspraken eens bent, kun je natuurlijk in overleg gaan en bepalingen laten aanpassen of laten vervallen. Dat is helemaal niet ongebruikelijk.

Ik haal dit topic even naar boven. Ik sta op het punt een hondje te adopteren via een stichting.
Het adoptiecontract is eigenlijk een bruikleenovereenkomst. De stichting blijft eigenaar en ik wil dat aan laten passen in dat ik de eigenaar ben.

Heeft iemand hier wel eens onderhandeld over het contract om die bepaling aan te laten passen? Hoe is dat gegaan?

Waar maken jullie je druk om. Geen stichting kraait ernaar als je de hond goed verzorgd en we staan allemaal op onze achterpoten als een stichting de hond niet terug meent als je er weer vanaf wil. Wat willen we nu eigenlijk? Gewoon een hondje kopen doe je particulier. Ga je een hondje kopen bij een stichting die de verantwoordelijkheid wil houden en die de hond ook terug zal nemen indien verwaarloosd of wat dan ook dan zal die stichting daar ook handvaten voor nodig hebben. Dat proberen ze door bruikleen te creëren. Nooit maar dan ook nooit kan een stichting je hond af gaan pakken om niks. Willen ze ook helemaal niet. Maar als jij je hond dagen in een bench met stront laat zitten is het maar wat fijn als die stichting zegt hier met dat beest en hem dan wel weg kan halen.

Ik heb geen seconde het idee dat Guus en Bas niet van mij zijn. En als ik ze morgen aan een boom bind of ga slaan is het toch fijn dat er een achtervang is.

Bij fokkers wensen we dat toch ook?

laeken schreef:Waar maken jullie je druk om. Geen stichting kraait ernaar als je de hond goed verzorgd en we staan allemaal op onze achterpoten als een stichting de hond niet terug meent als je er weer vanaf wil. Wat willen we nu eigenlijk? Gewoon een hondje kopen doe je particulier. Ga je een hondje kopen bij een stichting die de verantwoordelijkheid wil houden en die de hond ook terug zal nemen indien verwaarloosd of wat dan ook dan zal die stichting daar ook handvaten voor nodig hebben. Dat proberen ze door bruikleen te creëren. Nooit maar dan ook nooit kan een stichting je hond af gaan pakken om niks. Willen ze ook helemaal niet. Maar als jij je hond dagen in een bench met stront laat zitten is het maar wat fijn als die stichting zegt hier met dat beest en hem dan wel weg kan halen.

Ik heb geen seconde het idee dat Guus en Bas niet van mij zijn. En als ik ze morgen aan een boom bind of ga slaan is het toch fijn dat er een achtervang is.

Bij fokkers wensen we dat toch ook?

Helemaal eens met zwartgedrukte.
Met Lily heb ik overigens wel meegemaakt dat ik 2 jaar niks hoorde van de stichting en toen ineens een app over een clausule in het contract (of ze al gecastreerd was).

Cleva schreef:Met Cleo moesten ze ook nog op bezoek komen.
Belden ze volgens mij na een jaar over, ofzo.
Belde ze een week van tevoren weer af omdat "haar ex ook in amsterdam woonde en ze bang was dat ze hem tegen zou komen."
Goed hoor...

Het gaat me om de veelheid aan slap gelul. Dat oeverloze gezwets op niks af.

Denk dat dat inherent is aan de hondenwereld. Als je je hond bij een fokker koopt komt er in veel gevallen ook heel wat bij kijken. Wachtlijsten en vragenlijsten of je wel een goede baas zal zijn. Voorwaarden en in geval van de Smous bijvoorbeeld fokverplichting. Dus het kan altijd gekker.

Denk dat ze het wel prima vonden met Cleo. Jij klaagde niet en ze mochten komen kijken. Dan zit het wel snor. En dan laten ze het erbij. Bij Bas en Guus was het het gastgezin dat hier was geweest en bij Guus was Bas er al dus de stichting vond het best. Bij Tom van een hele andere stichting hebben we nooit huisbezoek gekregen en geloofde ze het wel op basis van foto's. Dus het lijkt allemaal een stuk heftiger dan het is. Pas als de ellende komt kunnen die stichtingen wel wat gaan doen. Maar geef ze eens ongelijk. Een fokker gaat ook zijn pup proberen weg te halen bij iemand die er maar lelijk mee omgaat.

Ik meen toch echt dat er afgelopen jaar een rechtzaak is geweest waar de stichting wel degelijk won en de hond terugging naar de stichting.


Voor mij is het iig reden om nooit voor een stichtinghond te gaan.

Het risico dat er bij een meningsverschil een rechter is die zegt dat mijn hond terug moet naar de stichting, nope.
Hoe betrouwbaar een stichting ook lijkt, en hoe goed je in eerste instantie ook op 1 lijn lijkt te zitten, het is een risico dat ík niet wil lopen.

Habibi schreef:Ik meen toch echt dat er afgelopen jaar een rechtzaak is geweest waar de stichting wel degelijk won en de hond terugging naar de stichting.


Voor mij is het iig reden om nooit voor een stichtinghond te gaan.

Het risico dat er bij een meningsverschil een rechter is die zegt dat mijn hond terug moet naar de stichting, nope.
Hoe betrouwbaar een stichting ook lijkt, en hoe goed je in eerste instantie ook op 1 lijn lijkt te zitten, het is een risico dat ík niet wil lopen.

Als je even terugleest in dit topic, kun je alles over die rechtszaak lezen

En ook dat er genoeg stichtingen zijn die helemaal geen bruikleenovereenkomsten hanteren, maar waar de hond gewoon je eigendom wordt

Niika88 schreef:Klopt. Die was er, en de stichting won. En je weet ook heel goed over welke hond dat ging,en dat het niet zomaar een meningsverschilletje was, maar dat het handelen van het "baasje" die hond bijna het leven heeft gekost

En toch is het voor mij een énorme reden om niet voor een stichtinghond te gaan.

Want blijkbaar kán het voorkomen dat een stichting een hond terugvordert.

Het feit dat dat kán, is voor mij reden om er nooit voor te kiezen.

Dat staat los van de exacte redenen in dit geval.
Blijkbaar kan zo'n contract in specifieke redenen rechtsgeldig zijn.

En dús wil ik het niet


Staat los van de zorg in deze specifieke situatie, waar het voor de hond zelf wellicht de beste keus was.
Daar blijf ik tussenuit, daarvoor ken ik de situatie echt gewoon niet goed genoeg.


Maar puur dat zo'n contract in bepaalde situaties rechtsgeldig is, maakt dat ik het gewoon écht niet wil!


Ieder dier dat bij mij binnenkomt als mijn eigendom (dus logeetjes tellen uiteraard niet) blijft van mij. Dat vind ik zó enorm belangrijk, dat ik daar echt geen concessies wil doen.

De stichting van Leo wilde niets meer van hem weten, toen ik met hem langskwam was het massaal hier rug en toch weet ik dat als ik omhoogzat ze hem zo goed tehuis gouden geven hoop ik. Kortom als je denkt " dit is hem" en tis geen malafide hondenzooi...
Doen

Ik weet niet hoe andere stichtingen werken, maar bij Mirtos teken je een contract dat Mirtos eigenaar blijft van de hond of kat. De meeste mensen zijn hier blij mee, als alles goed gaat (en dat is in 90% van de gevallen) wordt de hond of kat oud bij de adoptant. Maar mochten er problemen of situaties zijn waarin het niet meer goed gaat, dan komt de hond of kat terug naar Mirtos en zoeken zij een nieuwe baas.
Mooi geregeld toch? Zij nemen als stichting de verantwoordelijkheid om een hond of kat naar Nederland te halen en zij vinden dat ze ook verantwoordelijk blijven.

Ingrid48 schreef:Ik weet niet hoe andere stichtingen werken, maar bij Mirtos teken je een contract dat Mirtos eigenaar blijft van de hond of kat. De meeste mensen zijn hier blij mee, als alles goed gaat (en dat is in 90% van de gevallen) wordt de hond of kat oud bij de adoptant. Maar mochten er problemen of situaties zijn waarin het niet meer goed gaat, dan komt de hond of kat terug naar Mirtos en zoeken zij een nieuwe baas.
Mooi geregeld toch? Zij nemen als stichting de verantwoordelijkheid om een hond of kat naar Nederland te halen en zij vinden dat ze ook verantwoordelijk blijven.

Maar het is toch ook mogelijk om een koopcontract op te stellen waarin staat dat het dier terug kan naar de stichting als hij weg moet bij de eigenaar? Daarvoor hoeft de stichting toch niet per sé eigenaar te blijven?

GoldenGizmo schreef:

Ingrid48 schreef:Ik weet niet hoe andere stichtingen werken, maar bij Mirtos teken je een contract dat Mirtos eigenaar blijft van de hond of kat. De meeste mensen zijn hier blij mee, als alles goed gaat (en dat is in 90% van de gevallen) wordt de hond of kat oud bij de adoptant. Maar mochten er problemen of situaties zijn waarin het niet meer goed gaat, dan komt de hond of kat terug naar Mirtos en zoeken zij een nieuwe baas.
Mooi geregeld toch? Zij nemen als stichting de verantwoordelijkheid om een hond of kat naar Nederland te halen en zij vinden dat ze ook verantwoordelijk blijven.

Maar het is toch ook mogelijk om een koopcontract op te stellen waarin staat dat het dier terug kan naar de stichting als hij weg moet bij de eigenaar? Daarvoor hoeft de stichting toch niet per sé eigenaar te blijven?

En in dat laatste geval zou ik dus geen problemen hebben met een stichtinghond.

GoldenGizmo schreef:

Ingrid48 schreef:Ik weet niet hoe andere stichtingen werken, maar bij Mirtos teken je een contract dat Mirtos eigenaar blijft van de hond of kat. De meeste mensen zijn hier blij mee, als alles goed gaat (en dat is in 90% van de gevallen) wordt de hond of kat oud bij de adoptant. Maar mochten er problemen of situaties zijn waarin het niet meer goed gaat, dan komt de hond of kat terug naar Mirtos en zoeken zij een nieuwe baas.
Mooi geregeld toch? Zij nemen als stichting de verantwoordelijkheid om een hond of kat naar Nederland te halen en zij vinden dat ze ook verantwoordelijk blijven.

Maar het is toch ook mogelijk om een koopcontract op te stellen waarin staat dat het dier terug kan naar de stichting als hij weg moet bij de eigenaar? Daarvoor hoeft de stichting toch niet per sé eigenaar te blijven?

Ik denk dat dit gedaan is om in echte verwaarloos gevallen het recht te hebben om de hond weg te halen. ik kan me hierbij wel iets voorstellen...

Ingrid48 schreef:

GoldenGizmo schreef:

Ingrid48 schreef:Ik weet niet hoe andere stichtingen werken, maar bij Mirtos teken je een contract dat Mirtos eigenaar blijft van de hond of kat. De meeste mensen zijn hier blij mee, als alles goed gaat (en dat is in 90% van de gevallen) wordt de hond of kat oud bij de adoptant. Maar mochten er problemen of situaties zijn waarin het niet meer goed gaat, dan komt de hond of kat terug naar Mirtos en zoeken zij een nieuwe baas.
Mooi geregeld toch? Zij nemen als stichting de verantwoordelijkheid om een hond of kat naar Nederland te halen en zij vinden dat ze ook verantwoordelijk blijven.

Maar het is toch ook mogelijk om een koopcontract op te stellen waarin staat dat het dier terug kan naar de stichting als hij weg moet bij de eigenaar? Daarvoor hoeft de stichting toch niet per sé eigenaar te blijven?

Ik denk dat dit gedaan is om in echte verwaarloos gevallen het recht te hebben om de hond weg te halen. ik kan me hierbij wel iets voorstellen...

Die mogelijkheid heeft de overheid al. Als je er van te voren al vanuit gaat dat er een kans is dat een dier verwaarloosd gaat worden, moet je dat dier daar misschien niet plaatsen.

Ik zou zo geen huisdier hoeven in ieder geval. Als ik verantwoordelijk ben voor de dagelijkse zorg en alle kosten draag, dan wil ik ook zelf eigenaar zijn. Weer een extra reden om geen hond van zo'n stichting te willen dus.

GoldenGizmo schreef: Die mogelijkheid heeft de overheid al. Als je er van te voren al vanuit gaat dat er een kans is dat een dier verwaarloosd gaat worden, moet je dat dier daar misschien niet plaatsen.

Hetzelfde met de castratieverplichting, dat vind ik veel kwalijker en de combinatie van helemaal.

Nu zie ik toch de ernst al niet in van het fokken met een gezonde sociale buitenlander.
Niemand "adopteert" een buitenlander met uitbuitingsfok als doel en hier is niet daar.

Een fokker gaat ook zijn pup proberen weg te halen bij iemand die er maar lelijk mee omgaat

Dat is een ding wat wel zeker is.

Maryanne schreef:

Een fokker gaat ook zijn pup proberen weg te halen bij iemand die er maar lelijk mee omgaat

Dat is een ding wat wel zeker is.

Maar die fokker heeft de pup meestal wel verkocht. Die hoeft niet de eigenaar te blijven om zich verantwoordelijk te voelen voor wat hij/zij heeft gefokt. Waarom zou een stichting zich dan alleen verantwoordelijk kunnen voelen als ze zelf eigenaar blijven?