Het HondenForum

Super

Fijn! Zo komt het vertrouwen wel. En het zal vast wel een keertje misgaan (tegenover héél veel keren dat het gewoon goedgaat), maar daar moet je je niet door laten ontmoedigen. Jullie zijn op de goede weg zo!

Persistence schreef:Fijn! Zo komt het vertrouwen wel. En het zal vast wel een keertje misgaan (tegenover héél veel keren dat het gewoon goedgaat), maar daar moet je je niet door laten ontmoedigen. Jullie zijn op de goede weg zo!

Dat hoop ik idd ook.

Vanochtend waren we net thuis toen ik een berichtje van een vriendin kreeg. Haar hondje (schapendoes) is vrijdag in datzelfde bos aangevallen door een grote hond. 4 gaten en een drain

M@scha schreef:

Persistence schreef:Fijn! Zo komt het vertrouwen wel. En het zal vast wel een keertje misgaan (tegenover héél veel keren dat het gewoon goedgaat), maar daar moet je je niet door laten ontmoedigen. Jullie zijn op de goede weg zo!

Dat hoop ik idd ook.

Vanochtend waren we net thuis toen ik een berichtje van een vriendin kreeg. Haar hondje (schapendoes) is vrijdag in datzelfde bos aangevallen door een grote hond. 4 gaten en een drain

Oh jeetje, das meer geweest dan een grom en een snauw (wat ik eigenlijk bedoelde met mijn bericht). Bah.
Ik vraag me altijd af wat de andere eigenaren dan doen/zeggen/vinden. Ik zou het echt vreselijk vinden als mijn hond een gat in een ander bijt en daar ook zeker m'n verantwoording voor nemen.

M@scha schreef:

Persistence schreef:Fijn! Zo komt het vertrouwen wel. En het zal vast wel een keertje misgaan (tegenover héél veel keren dat het gewoon goedgaat), maar daar moet je je niet door laten ontmoedigen. Jullie zijn op de goede weg zo!

Dat hoop ik idd ook.

Vanochtend waren we net thuis toen ik een berichtje van een vriendin kreeg. Haar hondje (schapendoes) is vrijdag in datzelfde bos aangevallen door een grote hond. 4 gaten en een drain

En dat is dus wat mij ervan weerhoudt om nog de bossen in te gaan.

Nanna schreef:Ik ga rustig de bossen in hoor. Ontloop alle vechthondenhandel en mocht een doodenkele keer een hond vervelend doen dan los ik dat zelf wel op als de baas dat niet doet.
Ik heb maar uiterst zelden stront aan de knikker. Daarvoor ga ik dus niet alleen maar naar het parkje aan de overkant als ik hier een prachtig bos achter het huis heb liggen...

Je kunt ook wel veel verder komen dan het parkje aan de overkant zonder naar de bossen te gaan. Dit grote park met 2 waterplassen is 'n half uurtje lopen van huis uit..

Neeltje schreef:

Nanna schreef:Ik ga rustig de bossen in hoor. Ontloop alle vechthondenhandel en mocht een doodenkele keer een hond vervelend doen dan los ik dat zelf wel op als de baas dat niet doet.
Ik heb maar uiterst zelden stront aan de knikker. Daarvoor ga ik dus niet alleen maar naar het parkje aan de overkant als ik hier een prachtig bos achter het huis heb liggen...

Je kunt ook wel veel verder komen dan het parkje aan de overkant zonder naar de bossen te gaan. Dit grote park met 2 waterplassen is 'n half uurtje lopen van huis uit..

Ik wist niet dat jullie buren zijn. Over nanna ook sappige wetenswaardigheden?

Goed bezig hoor M@scha! (En Willem!)

Persistence schreef:

M@scha schreef:

Persistence schreef:Fijn! Zo komt het vertrouwen wel. En het zal vast wel een keertje misgaan (tegenover héél veel keren dat het gewoon goedgaat), maar daar moet je je niet door laten ontmoedigen. Jullie zijn op de goede weg zo!

Dat hoop ik idd ook.

Vanochtend waren we net thuis toen ik een berichtje van een vriendin kreeg. Haar hondje (schapendoes) is vrijdag in datzelfde bos aangevallen door een grote hond. 4 gaten en een drain

Oh jeetje, das meer geweest dan een grom en een snauw (wat ik eigenlijk bedoelde met mijn bericht). Bah.
Ik vraag me altijd af wat de andere eigenaren dan doen/zeggen/vinden. Ik zou het echt vreselijk vinden als mijn hond een gat in een ander bijt en daar ook zeker m'n verantwoording voor nemen.

Ik vind een grom en een snauw eigenlijk niet eens 'misgaan', maar gewoon hondencommunicatie. Als mijn hond of de ander gromt, de ander luistert daarnaar en dondert op, dan gaat het in mijn ogen juist goed.

Ik zou het ook vreselijk vinden ja, als mijn hond gaten maakt bij een ander, zowel van mijn hond als voor de ander. En ik zou in elk geval de 'schade' vergoeden..

Wat goed! Ik kan me zo goed voorstellen wat er zich in je hoofd afspeelt. Erg herkenbaar. Maar wat doen jij en Willem het goed. Wat ik mezelf ook voor probeer te houden is dat Skye echt wel wat kan hebben, en ja het kan mis gaan, maar dat kan je toch niet voorkomen, want dat kan net zo goed gebeuren als je ergens op straat netjes aangelijnd loopt. Het klinkt zo simpel wat ik nu ga zeggen, maar in je hoofd werkt het natuurlijk niet zo makkelijk. Vind ik het waard om mijn plezier te laten verpesten door die wat als'en. Ik heb 2 jaar doodsbang rondgelopen en in die 2 jaar is er letterlijk niets gebeurd, geen grauw en geen snauw. Best zonde...

Doorlopen en lijn los werkt bij mij en Skye ook echt het beste. Skye en ook Willem zijn geen vechters, dus als ze weg kunnen uit zo een situatie zullen ze dat zeker doen. Als je er maar een beetje bij blijft staan kijken en angstig draaikonten (nu heb ik het vooral over mezelf haha) zullen ze niet weg gaan.

Soooof schreef:Goed bezig hoor M@scha! (En Willem!)

Persistence schreef:

M@scha schreef:

Persistence schreef:Fijn! Zo komt het vertrouwen wel. En het zal vast wel een keertje misgaan (tegenover héél veel keren dat het gewoon goedgaat), maar daar moet je je niet door laten ontmoedigen. Jullie zijn op de goede weg zo!

Dat hoop ik idd ook.

Vanochtend waren we net thuis toen ik een berichtje van een vriendin kreeg. Haar hondje (schapendoes) is vrijdag in datzelfde bos aangevallen door een grote hond. 4 gaten en een drain

Oh jeetje, das meer geweest dan een grom en een snauw (wat ik eigenlijk bedoelde met mijn bericht). Bah.
Ik vraag me altijd af wat de andere eigenaren dan doen/zeggen/vinden. Ik zou het echt vreselijk vinden als mijn hond een gat in een ander bijt en daar ook zeker m'n verantwoording voor nemen.

Ik vind een grom en een snauw eigenlijk niet eens 'misgaan', maar gewoon hondencommunicatie. Als mijn hond of de ander gromt, de ander luistert daarnaar en dondert op, dan gaat het in mijn ogen juist goed.

Ik zou het ook vreselijk vinden ja, als mijn hond gaten maakt bij een ander, zowel van mijn hond als voor de ander. En ik zou in elk geval de 'schade' vergoeden..

Gaten moet je in principe niet zo veel mee. Schoonmaken en goed opletten of er na het sluiten geen ontsteking ontstaat.
Heel naar en eng, maar eigenlijk is een vleeswondje alsnog niet zo spannend.
Kan al gebeuren met een onbedoeld rake snauw of wanneer de andere hond die snauw niet accepteert en de snauwer zich moet weren.
Naap heeft een tijdje terug een hond die veel te ver ging en niet wilde luisteren aan z'n kraaghaar geschud en zo onderworpen.
Allemaal heel netjes en gepast.
Was daar wel een gat bij gevallen dan had ik me daar geen seconde schuldig over gevoeld.
We hebben het ook eerder gehad met een bull terrier reu die onze reu zonder aanleiding aanviel. Die had een dikke vacht en geen schade, de ander een bloedende kras op z'n neus. Gingen ze daar een beetje gepikeerd met een zakdoekje staan deppen en boos doen
Moet je je galbak maar bij je houden.

Zelfs met een serieus gevechtje is er weinig aan de hand. Zeker niet als je weet hoe je moet handelen. Dat geeft mij persoonlijk erg veel vertrouwen. Ook als het wel misgaat kan ik een knokpartijtje snel en doordacht afbreken.
Verreweg de meeste honden hebben genoeg zelfbehoud om niet voor het eggie te gaan.
Meestal gaat het niet eens verder dan een beetje "plukharen" met bombarie en geluid.

Als er al een drain aan te pas komt is het wel erger dan "normale" schade.

Als ze "bevroren" tegenover elkaar staan loop ik trouwens altijd verder, schud me eens goed uit, gaap en roep met een gek stemmetje. Koekjes!
Hond blij dat hij een uitweg heeft en de ander is even afgeleid zonder dat er extra spanning bij komt.

dagmar88 schreef: Als ze "bevroren" tegenover elkaar staan loop ik trouwens altijd verder, schud me eens goed uit, gaap en roep met een gek stemmetje. Koekjes!

Ik loop er tussendoor met m'n blöde harses. Oogcontact onderbroken = vaak ook al klaar. Ondertussen grijp ik Izzy of Sofi dan bij hun velletje en leidt ze weg. De eerste keer dat ik dat deed (Izzy vs Berner Sennen) was ik nog niet goed wakker, het was het simpelste wat ik kon bedenken want ik had niet de fut om te doen of ik enthousiast was over '"hierkomen!"'. Heb het pas 3x hoeven doen maar met een 100% succesrate. De honden weten zelf niet eens wat ze overkomt.

Kruimel53 schreef:Je was je vast de tandjes geschrokken van kijvende Maloutje die de heren IJs even haarfijn uitlegde wat zij als ongepast gedrag beschouwt
De heren daarentegen sprongen lenig buiten tand-bereik en haalden de schouders op. Hoort er gewoon bij. Vervolgens hebben Lou en Brimi nog een partij dikke lol gehad en vervolgens vreedzaam liggen snurken bij mij thuis.

En ja, een gat heb je maar zo. Ik heb nog een lelijk litteken op mijn kuit van ofwel de belager van Logi, ofwel Logi zelf toen ze elkaar in de haren vlogen en ik Logi in z'n nekvel greep. Daar bleef even een hoektand hangen, kan ook gebeuren. Bij haarballen zoals die van mij is er niet snel schade maar een hond met weinig haar en dun vel heeft snel een gaatje zonder dat 'ie dan gelijk dood neervalt of de wereld vergaat.

Ik heb al heeeeel lang honden en het aantal werkelijk serieuze vechtpartijen dat ik heb meegemaakt waarbij honden elkaar echt probeerden dood te maken is klein. En dan waren het meestal nog mattende teven. Pas sinds de toename van de klapkaken heb ik echt van die afschuwelijke moord- en scheurpartijen gezien.

het gekke is dat loutje ook als een secreet van 200 kilo willem uit loopt te kafferen en ik dat vooral heel grappig vind

Kruimel53 schreef: Bij teven werkt het anders ja.

Beide andere honden waren reuen. Verandert dat de zaak nu? Denk het niet, want reu of teef, lichaamstaal is hetzelfde.

Kruimel53 schreef:Mijn ervaring is iig dat als er tussen reuen gepatst wordt, de heren aan elkaar gewaagd zijn en de bazen zich er niet mee bemoeien, het meestal met een sisser afloopt. En als één van de bazen te dichtbij komt slaat de vlam in de pan doordat diens hond er vol ingaat.

Ja? Dat wist ik niet. Waarom zou dat zijn?

Persistence schreef:

Kruimel53 schreef:Mijn ervaring is iig dat als er tussen reuen gepatst wordt, de heren aan elkaar gewaagd zijn en de bazen zich er niet mee bemoeien, het meestal met een sisser afloopt. En als één van de bazen te dichtbij komt slaat de vlam in de pan doordat diens hond er vol ingaat.

Ja? Dat wist ik niet. Waarom zou dat zijn?

Ik heb dezelfde ervaring als Kruimel. Als er een reu komt patsen bij mijn reu loop ik ook gewoon stug door of ik neem in elk geval afstand.
Gisteren was er een patsende Kees en die bazen liepen ernaartoe en begonnen Manu te aaien. Heel slecht idee. Je ziet gelijk de spanning pieken. Gelukkig wil mijn hond niet knokken dus die besloot weg te lopen want die Kees stond echt op knappen.
Ik heb wel een aantal keer de fout gemaakt toch in te grijpen en Manu weg te halen waardoor meerdere honden al op zijn rug klommen en in zijn nek gingen hangen.
Heel soms grijp ik alsnog in, als ik vind dat mijn hond over de schreef gaat. Patsen vind ik niet zo heel erg maar we gaan niet door. Als je de boodschap hebt overgebracht loop je maar lekker weg van elkaar. Maar dan creëer ik dus wel eerst afstand tussen de honden door een zwaai met de riem te maken en heel vastbesloten eropaf te stappen met: ja heren KLAAR nu. En eigenlijk gaat dat wel goed. Manu kijkt dan vaak zelfs opgelucht

De keren dat mijn hond wel gegrepen is, is dat met heel weinig communicatie begonnen door een andere hond. Aan komen rennen en grijpen, of pakken als hij met iets anders bezig is en niet weg kan lopen. Gelukkig komt dat niet zo vaak voor.

Oh wat leerzaam dit. Ik heb de neiging om bij spanning er inderdaad bij te blij en staan en dam ben ik zelf vreselijk nerveus voor wat er komen gaat. Beter flink doorlopen dus en afstand nemen.
Afgelopen week heb ik ook een drempel overwonnen trouwens. Er kwam een loslopende hond op ons af en ik stond even te twijfelen wat ik nu moest doen. Snel de lijn pakken en onze hond bij me houden of gewoon eens kijken wat er zou gebeuren. De andere hond zag er erg relaxed uit en de baas een eindje erachter ook. Dus losgelaten. En er gebeurde niets. Het was een reu en stonden even neus aan neus en vervolgens niets. De Fin wilde er nog wel even achteraan rennen en kwam toen weer blij naar mij toe.
WoW.

lapinkoira schreef:Oh wat leerzaam dit. Ik heb de neiging om bij spanning er inderdaad bij te blij en staan en dam ben ik zelf vreselijk nerveus voor wat er komen gaat. Beter flink doorlopen dus en afstand nemen.
Afgelopen week heb ik ook een drempel overwonnen trouwens. Er kwam een loslopende hond op ons af en ik stond even te twijfelen wat ik nu moest doen. Snel de lijn pakken en onze hond bij me houden of gewoon eens kijken wat er zou gebeuren. De andere hond zag er erg relaxed uit en de baas een eindje erachter ook. Dus losgelaten. En er gebeurde niets. Het was een reu en stonden even neus aan neus en vervolgens niets. De Fin wilde er nog wel even achteraan rennen en kwam toen weer blij naar mij toe.
WoW.

ik wéét dat ik erbij weg moet. dat heb ik van de week dus ook gedaan. riem los en meteen op een aantal meter gaan staan.

maar het gaat zó enorm tegen mijn paniek in want ik moet erbij staan om hem te redden en dat kan niet op afstand... dus het is idd een hele drempel..

M@scha schreef:

lapinkoira schreef:Oh wat leerzaam dit. Ik heb de neiging om bij spanning er inderdaad bij te blij en staan en dam ben ik zelf vreselijk nerveus voor wat er komen gaat. Beter flink doorlopen dus en afstand nemen.
Afgelopen week heb ik ook een drempel overwonnen trouwens. Er kwam een loslopende hond op ons af en ik stond even te twijfelen wat ik nu moest doen. Snel de lijn pakken en onze hond bij me houden of gewoon eens kijken wat er zou gebeuren. De andere hond zag er erg relaxed uit en de baas een eindje erachter ook. Dus losgelaten. En er gebeurde niets. Het was een reu en stonden even neus aan neus en vervolgens niets. De Fin wilde er nog wel even achteraan rennen en kwam toen weer blij naar mij toe.
WoW.

ik wéét dat ik erbij weg moet. dat heb ik van de week dus ook gedaan. riem los en meteen op een aantal meter gaan staan.

maar het gaat zó enorm tegen mijn paniek in want ik moet erbij staan om hem te redden en dat kan niet op afstand... dus het is idd een hele drempel..

Ja leerzaam idd, meteen toegepast. Had het vanavond nog in het bos, 3 ienieminie yorkies die al keffend de aanval ingingen op Vic, die snauwt het af en weg zijn ze, maar dan is de spanning toch al wat hoger. En echt nog geen 5 seconden later komen daar grommend 3 duitse doggen aangedenderd, ik was daar zelf ook wel wat van onder de indruk moet ik zeggen. Eerst naar mij toe en daarna een soort groepsaanranding op Victor. Ik liep door en riep: ga je mee. Nou, volgens mij was hij zelf ook opgelucht om uit die situatie te kunnen. De 2 vrouwen die erbij hoorden zeiden helemaal niks.

M@scha schreef:

Kruimel53 schreef:Je was je vast de tandjes geschrokken van kijvende Maloutje die de heren IJs even haarfijn uitlegde wat zij als ongepast gedrag beschouwt
De heren daarentegen sprongen lenig buiten tand-bereik en haalden de schouders op. Hoort er gewoon bij. Vervolgens hebben Lou en Brimi nog een partij dikke lol gehad en vervolgens vreedzaam liggen snurken bij mij thuis.

het gekke is dat loutje ook als een secreet van 200 kilo willem uit loopt te kafferen en ik dat vooral heel grappig vind

Ennnn daar gaat Loutjes ego. Niemand neemt haar serieus

Heavy schreef:

Persistence schreef:

Kruimel53 schreef:Mijn ervaring is iig dat als er tussen reuen gepatst wordt, de heren aan elkaar gewaagd zijn en de bazen zich er niet mee bemoeien, het meestal met een sisser afloopt. En als één van de bazen te dichtbij komt slaat de vlam in de pan doordat diens hond er vol ingaat.

Ja? Dat wist ik niet. Waarom zou dat zijn?

Dan voelen ze zich gesterkt door hun baas misschien ?

Dat weet ik eigenlijk wel zeker. De enkele keer dat mij dat gebeurt (en dan heb ik het niet over de teckels want die zijn erg conflictvermijdend) en Biko strak staat tegenover een andere reu dan loop ik snel door, liefst een bocht om en roep hem dan. Dan kan hij zonder gezichtsverlies weglopen want de baas roept immers. Dat laatste is mijn interpretatie. Met mijn vorige herderreu ben ik inderdaad in het begin de mist in gegaan door hem te gaan halen en dat was dan de trigger voor een knokpartij(tje).

alm@ schreef:

Heavy schreef:

Persistence schreef:

Kruimel53 schreef:Mijn ervaring is iig dat als er tussen reuen gepatst wordt, de heren aan elkaar gewaagd zijn en de bazen zich er niet mee bemoeien, het meestal met een sisser afloopt. En als één van de bazen te dichtbij komt slaat de vlam in de pan doordat diens hond er vol ingaat.

Ja? Dat wist ik niet. Waarom zou dat zijn?

Dan voelen ze zich gesterkt door hun baas misschien ?

Dat weet ik eigenlijk wel zeker. De enkele keer dat mij dat gebeurt (en dan heb ik het niet over de teckels want die zijn erg conflictvermijdend) en Biko strak staat tegenover een andere reu dan loop ik snel door, liefst een bocht om en roep hem dan. Dan kan hij zonder gezichtsverlies weglopen want de baas roept immers. Dat laatste is mijn interpretatie. Met mijn vorige herderreu ben ik inderdaad in het begin de mist in gegaan door hem te gaan halen en dat was dan de trigger voor een knokpartij(tje).

Precies zo deed ik dat ook met Puchu. Die kon niet met andere reuen, maar gevochten heeft hij nooit.
De enkele keer dat ik, terwijl hij losliep, de andere reu niet zag en hij erheen rende om te patsen, nam ik afstand: weglopen en na een meter
of 20 roepen 'Puch kom op!' en dan taaide hij af.

Een keer ben ik erheen gelopen en exact dat gebeurt dan wat je niet wilt hebben: de hond voelt zich gesteund en sterker en Puchu dreigde toen
echt aan te gaan vallen (wat hij anders niet deed). Ik kon hem nog net bij zijn kladden grijpen.

Precies dezelfde ervaring dus.

alm@ schreef:Dan kan hij zonder gezichtsverlies weglopen want de baas roep immers. Dat laatste is mijn interpretatie.

Dan zijn ze opeens het braafste jongetje van de klas. Had het graag afgemaakt, maar ik word geroepen.

dagmar88 schreef:

alm@ schreef:Dan kan hij zonder gezichtsverlies weglopen want de baas roep immers. Dat laatste is mijn interpretatie.

Dan zijn ze opeens het braafste jongetje van de klas. Had het graag afgemaakt, maar ik word geroepen.

Haha, ja 'sorry, maar helaas' *zoefffff*
zo stond Puchu dus tegenover een Rottweilerreu, en ik kneep 'm echt wel hoor, maar (vermenselijkt of niet) ik kon haast de opluchting van
zijn gezicht aflezen toen ik hem riep

Jessie die kan het redelijk goed zelf inschatten en laat ik over het algemeen gaan: krijgt ze een snauw dan gaat ze weg en anders is
het feest. Bij andere aangelijnde honden doe ik haar vast of ik roep even of het kan of niet.
Maar laatst kneep ik 'm ook: Jessie rende af op een aangelijnde Am.Staff met muilkorf Ik dacht 'nou gaan we het krijgen, goddank
is hij gemuilkorfd' (ondertussen vond ik het ook vreemd, want Jessie doet onderdanig bij vreemde honden en ze stierde er zo op af).
Afijn, ze rende erop af en binnen 1 seconde waren ze samen zo leuk aan het spelen!
Ik liep erheen en de baas van de Stafford zei meteen 'hij doet geen vlieg kwaad, hij heeft een muilkorf omdat hij allergisch voor gras is'.

Oeps, ja dat kan ook nog...

Caro. schreef:

dagmar88 schreef:

alm@ schreef:Dan kan hij zonder gezichtsverlies weglopen want de baas roep immers. Dat laatste is mijn interpretatie.

Dan zijn ze opeens het braafste jongetje van de klas. Had het graag afgemaakt, maar ik word geroepen.

Haha, ja 'sorry, maar helaas' *zoefffff*
zo stond Puchu dus tegenover een Rottweilerreu, en ik kneep 'm echt wel hoor, maar (vermenselijkt of niet) ik kon haast de opluchting van
zijn gezicht aflezen toen ik hem riep

Finn ook hoor. Dat was geen vechter, maar ook niet een hond die het gezellig vond met allerlei honden. Maar weglopen als een andere hond kwam patsen deed hij zeker niet. Zo'n sukkel vond hij zichzelf toch niet Dus even roepen en commando "dóórlopen!" was voor hem voldoende voor inderdaad het "Ja, sorry maar helaas....*zoefffff*"

Grappig om de verschillen te lezen. Weglopen zou hier om 2 redenen niet werken, ten eerste omdat ik mijn honden altijd heb geleerd dat ze niks zelf hoeven op te knappen, dat doe ik wel voor ze...dus als ik weg zou lopen hou ik me niet aan de afspraak, schaad ik de vertrouwensband en laat ik ruimte om het zelf dan maar uit te zoeken.

Ten tweede, Doran is een ster in negeren van alles en iedereen, die zoekt nooit iets op, maar als je al patsend in zijn persoonlijke ruimte komt etteren dan staat meneer wel zijn mouwen op te stropen zo van, als je zo nodig wil, kom maar op dan De patser wil dan ook echt knokken om even te bewijzen dat hij ook echt wel stoer is....als ik Doran dan weg zou roepen zou hij zeker weten van achteren aangevallen worden.

Als ik een vreemde reu aan zie komen roep ik Doran naast, hij weet dan dat ik het voor hem opknap, als het een echte patser is, stramme poten e.d. maak ik Doran voor de zekerheid vast, zet hem naast me neer en zorg ik dat de andere hond niet in zijn buurt komt en weggaat, dat werkt hier het beste!

Lunatic schreef:Grappig om de verschillen te lezen. Weglopen zou hier om 2 redenen niet werken, ten eerste omdat ik mijn honden altijd heb geleerd dat ze niks zelf hoeven op te knappen, dat doe ik wel voor ze...dus als ik weg zou lopen hou ik me niet aan de afspraak, schaad ik de vertrouwensband en laat ik ruimte om het zelf dan maar uit te zoeken.

Ten tweede, Doran is een ster in negeren van alles en iedereen, die zoekt nooit iets op, maar als je al patsend in zijn persoonlijke ruimte komt etteren dan staat meneer wel zijn mouwen op te stropen zo van, als je zo nodig wil, kom maar op dan De patser wil dan ook echt knokken om even te bewijzen dat hij ook echt wel stoer is....als ik Doran dan weg zou roepen zou hij zeker weten van achteren aangevallen worden.

Als ik een vreemde reu aan zie komen roep ik Doran naast, hij weet dan dat ik het voor hem opknap, als het een echte patser is, stramme poten e.d. maak ik Doran voor de zekerheid vast, zet hem naast me neer en zorg ik dat de andere hond niet in zijn buurt komt en weggaat, dat werkt hier het beste!

Maar dat is een totaal andere situatie: als ik zie of denk dat mijn hond aangevallen wordt of het niet redt, dan ga ik uiteraard niet weg.

Laatst werd Jessie 'aangevallen' door een reu en een teef. De reu kwam eerst kijken en Jessie is normaal vrolijk, maar ging uitermate angstig op
d'r rug liggen en durfde zich niet te verroeren. Dan sta ik er dus bovenop om bij de eerste poging die reu meteen weg te flikkeren.
Jessie lag nog stijf toen de teef (die bij de reu hoort) eraan kwam denderen en dat was het teken dat die 2 haar aan gingen vallen en toen
heb ik meteen ingegrepen.

Maar als er 2 gespannen tegenover elkaar staan, niemand valt aan, maar de situatie is gespannen. Dan loop ik weg en roep ik mijn hond.

Caro. schreef:

Lunatic schreef:Grappig om de verschillen te lezen. Weglopen zou hier om 2 redenen niet werken, ten eerste omdat ik mijn honden altijd heb geleerd dat ze niks zelf hoeven op te knappen, dat doe ik wel voor ze...dus als ik weg zou lopen hou ik me niet aan de afspraak, schaad ik de vertrouwensband en laat ik ruimte om het zelf dan maar uit te zoeken.

Ten tweede, Doran is een ster in negeren van alles en iedereen, die zoekt nooit iets op, maar als je al patsend in zijn persoonlijke ruimte komt etteren dan staat meneer wel zijn mouwen op te stropen zo van, als je zo nodig wil, kom maar op dan De patser wil dan ook echt knokken om even te bewijzen dat hij ook echt wel stoer is....als ik Doran dan weg zou roepen zou hij zeker weten van achteren aangevallen worden.

Als ik een vreemde reu aan zie komen roep ik Doran naast, hij weet dan dat ik het voor hem opknap, als het een echte patser is, stramme poten e.d. maak ik Doran voor de zekerheid vast, zet hem naast me neer en zorg ik dat de andere hond niet in zijn buurt komt en weggaat, dat werkt hier het beste!

Maar dat is een totaal andere situatie: als ik zie of denk dat mijn hond aangevallen wordt of het niet redt, dan ga ik uiteraard niet weg.

Laatst werd Jessie 'aangevallen' door een reu en een teef. De reu kwam eerst kijken en Jessie is normaal vrolijk, maar ging uitermate angstig op
d'r rug liggen en durfde zich niet te verroeren. Dan sta ik er dus bovenop om bij de eerste poging die reu meteen weg te flikkeren.
Jessie lag nog stijf toen de teef (die bij de reu hoort) eraan kwam denderen en dat was het teken dat die 2 haar aan gingen vallen en toen
heb ik meteen ingegrepen.

Maar als er 2 gespannen tegenover elkaar staan, niemand valt aan, maar de situatie is gespannen. Dan loop ik weg en roep ik mijn hond.

Ik zie niet in wat er anders aan is, het ging om 2 gespannen patsende honden die tegenover elkaar staan, op dat moment loop ik niet weg, daarmee zou ik tegen mijn hond zeggen zoek het zelf maar uit en dat doe ik niet! Als er zoveel spanning is, is het wachten op een aanval, dus nee dat gaat niet gebeuren

Caro. schreef:Maar als er 2 gespannen tegenover elkaar staan, niemand valt aan, maar de situatie is gespannen. Dan loop ik weg en roep ik mijn hond.

Dat doe ik bij Amoz ook. Ja, dat mag hij zelf uitzoeken, want dat kan hij prima. Het gaat niet beter als ik me ermee ga bemoeien. Bij situaties die hij zelf niet goed kan oplossen, komt hij achter me staan en dan help ik hem uiteraard wel.

In het asiel in Spanje waren altijd twee grote reuen die élke dag bij elkaar gingen patsen. Met stijve poten om elkaar heen lopen, vervolgens stonden ze zeker een minuut heel hard naar elkaar te grommen en dan draaiden ze zich ineens tegelijk om en was het weer klaar. Vrijwilligers daar kregen dus ook uitdrukkelijk de instructie zich hier nooit mee te bemoeien, want dan kon de vlam wel in de pan slaan. Maar als je niets deed, gebeurde er ook nooit iets. Elke dag werd dit schouwspel herhaald en elke dag gebeurde er niets. De knokpartijtjes die ik daar heb gezien, werden ook nooit voorafgegaan door gepats trouwens. Dat is toch meer een ritueel om het juist niet tot vechten te laten komen.