Het HondenForum

De reacties hier, zijn niet buitengewoon anders dan het forum waar Hilje deze discussie las...............
Overigens ging het over een vrouw (zwanger, dus vol hormonen vermoed ik) die haar hondje de echo foto van de toekomstige spruit zag verwoesten............tja

Ze noemde zich al gelijk een dierenbeul (dus had spijt)

Maar goed, ik lel, tik of mep niet. Gewoon omdat het niet nodig is. Ik heb een brave Hendrik, die goed luistert. Ik kan wel braaf zeggen dat ik het nooit doe, maar heb er nooit aanleiding toe gehad..............
behalve 1 keer, hij had een hele grote hoop diarree met 100-den vliegen (op een plek waar verslaafden nog wel eens poepen) opgevreten, likte zijn bek er bij af! Stinken dat kreng. Toen had ik hem willen lellen, maar bedacht me en heb in plaats daarvan zijn bek met een washand en zeep schoongemaakt!

Ja Es, dat is zo...
Maar het ging om een kopie van een fotootje...

Dat het je eens gebeurt in een opwelling of in de hormoontjes daar kan ik me al niet echt wat bij voorstellen...maar ik vind het toch echt verbazingwekkend dat mensen het vaker doen..
Alsof een hond express je het bloed onder je nagels vandaan haalt lijkt het wel...

Nee, ik begrijp het niet...en ik had de uitkomst van deze discussie eigenlijk ook anders verwacht..

k sla mijn hond nooit, nergens voor nodig vind ik. als ik haar wil corrigeren dan gebruik daar mijn stem voor. Ze is niet snel onder de indruk, maar is eigenlijk ook niet lastig. Ik heb haar weleens in haar nekvel gepakt, en 1 keer op haar rug gelegd en de boze wolf gespeeld toen ze ineens baasje probeerde te spelen. beetje dezelfde situatie als met kaya, eerder in dit topic.

ik steek weleens mijn been uit om haar tegen te houden, maar dat heeft niets met straf te maken.

mercedes2803 schreef:Ja Es, dat is zo...
Maar het ging om een kopie van een fotootje...

Dat het je eens gebeurt in een opwelling of in de hormoontjes daar kan ik me al niet echt wat bij voorstellen...maar ik vind het toch echt verbazingwekkend dat mensen het vaker doen..
Alsof een hond express je het bloed onder je nagels vandaan haalt lijkt het wel...

Nee, ik begrijp het niet...en ik had de uitkomst van deze discussie eigenlijk ook anders verwacht..

Maar wat versta jij onder een lel geven als straf?
Kijk als janus als een dul op mij af komt gerend en ik weer af met mijn knie of een elleboog oid is dat in mijn ogen geen straf maar iets om hem af te remmen, of om zelf geen pijn te krijgen door zijn af en toe lompe lichaam.
Als hij namelijk bij me komt word hij wel geknuffeld ofzo, maar zie jij dat dan wel als straf?

mercedes2803 schreef:Ja Es, dat is zo...
Maar het ging om een kopie van een fotootje...

Dat het je eens gebeurt in een opwelling of in de hormoontjes daar kan ik me al niet echt wat bij voorstellen...maar ik vind het toch echt verbazingwekkend dat mensen het vaker doen..
Alsof een hond express je het bloed onder je nagels vandaan haalt lijkt het wel...

Nee, ik begrijp het niet...en ik had de uitkomst van deze discussie eigenlijk ook anders verwacht..

Van veel mensen lees ik toch vergelijkbare situatie's bij de mijne (volkomen over de rooie omdat er bijna een fataal ongeluk gebeurde). En niet om mijzelf goed te praten (zoals je hebt kunnen lezen zou ik het zo terug willen draaien

) maar 'niets menselijks is ons vreemd'! Soms reageer je in drift of schrik zoals je normaal eigenlijk niet zou willen.... Ik word altijd een beetje achterdochtig als mensen zeggen dat ze dat nooit zouden doen, volgens mij weet je dat pas als je in zo'n situatie bent, toch?

Of doel je misschien op de 'opvoedkundige tikken'? Dat wordt door mij idd niet gebruikt. Maar daar heeft dan ook mijn hond het karakter niet naar.

Ja Marijke, zo'n gevaarlijke situatie heb ik ook eens meegemaakt waarbij mijn hondje ploteseling iets geks deed! Ik heb flink tegen hem staan schreeuwen toen, bleek een ware hysterica te zijn :N: , maar geen lel o.i.d. Dus ik weet hoe ik reageer in zulke situaties...............

Inge O schreef:
yuki schreef:Ja Marijke, zo'n gevaarlijke situatie heb ik ook eens meegemaakt waarbij mijn hondje ploteseling iets geks deed! Ik heb flink tegen hem staan schreeuwen toen, bleek een ware hysterica te zijn :N: , maar geen lel o.i.d. Dus ik weet hoe ik reageer in zulke situaties...............
en dan blijft het nog maar zeer de vraag wat een hond nou het ergste vindt : dat er hysterisch tegen hem geschreeuwd wordt, of dat hij een tik krijgt (want we hebben het hier uiteraard niet over een pak rammel).

dat lijkt me ook afhankelijk van de hond.

hier deel ik ook wel eens een tik uit hoor.

Inge O schreef:
yuki schreef:Ja Marijke, zo'n gevaarlijke situatie heb ik ook eens meegemaakt waarbij mijn hondje ploteseling iets geks deed! Ik heb flink tegen hem staan schreeuwen toen, bleek een ware hysterica te zijn :N: , maar geen lel o.i.d. Dus ik weet hoe ik reageer in zulke situaties...............
en dan blijft het nog maar zeer de vraag wat een hond nou het ergste vindt : dat er hysterisch tegen hem geschreeuwd wordt, of dat hij een tik krijgt (want we hebben het hier uiteraard niet over een pak rammel).

Hysterisch schreeuwen, dat vind ik nu weer helemaal nergens op slaan.
Geef dan even een tik, dat lijkt mij duidelijker dan hysterisch doen

Overigens vindt Kaya een tik vreselijk, het gebeurt praktisch nooit, maar die hele enkele keer maakt het wel indruk. Ik geef absoluut geen tik dat ze pijn heeft, maar wel even dat ze het voelt en weet dat ze te ver is gegaan. Ze komt dan heel sip en onderdanig bij me en dan is het weer prima in orde natuurlijk.
Ze snapt dus prima de bedoeling.

Hysterisch staan schreeuwen, dat heb ik nu weer nog nooit gedaan, maar dat lijkt mij dus weer vrij zinloos.
Een korte boze brul, ja duidelijk, maar als een hysterisch mens gaan brullen en schelden???

yuki schreef:Ja Marijke, zo'n gevaarlijke situatie heb ik ook eens meegemaakt waarbij mijn hondje ploteseling iets geks deed! Ik heb flink tegen hem staan schreeuwen toen, bleek een ware hysterica te zijn :N: , maar geen lel o.i.d. Dus ik weet hoe ik reageer in zulke situaties...............

Wat ik probeer duidelijk te maken is dat er soms een situatie kan ontstaan waarbij je jezelf niet meer bent; volkomen over de rooie dus....
Hysterisch schreeuwen én slaan zijn in mijn ogen normaal gesproken uit den boze maar het kon mij dus overkomen (heb wel duidelijk gemaakt geloof ik hoe ik daar van geschrokken ben)..

Moon schreef:
yuki schreef:Ja Marijke, zo'n gevaarlijke situatie heb ik ook eens meegemaakt waarbij mijn hondje ploteseling iets geks deed! Ik heb flink tegen hem staan schreeuwen toen, bleek een ware hysterica te zijn :N: , maar geen lel o.i.d. Dus ik weet hoe ik reageer in zulke situaties...............
Wat ik probeer duidelijk te maken is dat er soms een situatie kan ontstaan waarbij je jezelf niet meer bent; volkomen over de rooie dus....
Hysterisch schreeuwen én slaan zijn in mijn ogen normaal gesproken uit den boze maar het kon mij dus overkomen (heb wel duidelijk gemaakt geloof ik hoe ik daar van geschrokken ben)..

Ik ben absoluut geen hysterische schreeuwerd hoor, maar mijn hondje ging om een of andere reden uit het wandelgebied vandaan (in Oostenrijk) zomaar de weg op (wat hij nooit eerder en daarna ook gedaan heeft) geen drukke weg maar er kwam wel een bus aan! Geen idee of jullie hier rustig onder zouden blijven, maar ik niet

Ik wil alleen maar aangeven dat iedereen in paniek anderes reageert, de een geeft misschien een lel, de ander een brul................

Moon schreef:
mercedes2803 schreef:Ja Es, dat is zo...
Maar het ging om een kopie van een fotootje...

Dat het je eens gebeurt in een opwelling of in de hormoontjes daar kan ik me al niet echt wat bij voorstellen...maar ik vind het toch echt verbazingwekkend dat mensen het vaker doen..
Alsof een hond express je het bloed onder je nagels vandaan haalt lijkt het wel...

Nee, ik begrijp het niet...en ik had de uitkomst van deze discussie eigenlijk ook anders verwacht..
Van veel mensen lees ik toch vergelijkbare situatie's bij de mijne (volkomen over de rooie omdat er bijna een fataal ongeluk gebeurde). En niet om mijzelf goed te praten (zoals je hebt kunnen lezen zou ik het zo terug willen draaien ) maar 'niets menselijks is ons vreemd'! Soms reageer je in drift of schrik zoals je normaal eigenlijk niet zou willen.... Ik word altijd een beetje achterdochtig als mensen zeggen dat ze dat nooit zouden doen, volgens mij weet je dat pas als je in zo'n situatie bent, toch?

Of doel je misschien op de 'opvoedkundige tikken'? Dat wordt door mij idd niet gebruikt. Maar daar heeft dan ook mijn hond het karakter niet naar.

dan wordt je toch achterdochtig?

Boeit mij niet hoor.
Ik weet wel dat ik onze Golden een giga hollewipper heb gegeven toen hij op de spoorlijn een kapot gevallen ei lag op te likken terwijl de bomen omlaag gingen en hij niet meer van de spoorlijn af wilde komen.
Toen ik in de verte de trein aan zag komen zag ik het hele tafereel al voor me en heb een giga brul gegeven en toen ik hem wilde vastgrijpen gromde hij...Ik durfde dus niets meer met mijn handen en heb mijn vond onder zijn kont geschoven en heb hem van de spoorlijn af laten vliegen...
Ik was toen een jaar of 12.

Tuulrijk maak ik onderscheid.
Hetgeen wat mij verbaasd is dat je uit onmacht en frustratie je de kop overloopt en echt geen opvoedkundige tik meer geef maar echt een rotlel over de neus geeft of echt een welgemikte schop uitdeelt.

yuki schreef:
Moon schreef:
yuki schreef:Ja Marijke, zo'n gevaarlijke situatie heb ik ook eens meegemaakt waarbij mijn hondje ploteseling iets geks deed! Ik heb flink tegen hem staan schreeuwen toen, bleek een ware hysterica te zijn :N: , maar geen lel o.i.d. Dus ik weet hoe ik reageer in zulke situaties...............
Wat ik probeer duidelijk te maken is dat er soms een situatie kan ontstaan waarbij je jezelf niet meer bent; volkomen over de rooie dus....
Hysterisch schreeuwen én slaan zijn in mijn ogen normaal gesproken uit den boze maar het kon mij dus overkomen (heb wel duidelijk gemaakt geloof ik hoe ik daar van geschrokken ben)..
Ik ben absoluut geen hysterische schreeuwerd hoor, maar mijn hondje ging om een of andere reden uit het wandelgebied vandaan (in Oostenrijk) zomaar de weg op (wat hij nooit eerder en daarna ook gedaan heeft) geen drukke weg maar er kwam wel een bus aan! Geen idee of jullie hier rustig onder zouden blijven, maar ik niet
Ik wil alleen maar aangeven dat iedereen in paniek anderes reageert, de een geeft misschien een lel, de ander een brul................

Precies wat ik bedoelde! Blijken we het dus eens te zijn

mercedes2803 schreef:
Moon schreef:
mercedes2803 schreef:Ja Es, dat is zo...
Maar het ging om een kopie van een fotootje...

Dat het je eens gebeurt in een opwelling of in de hormoontjes daar kan ik me al niet echt wat bij voorstellen...maar ik vind het toch echt verbazingwekkend dat mensen het vaker doen..
Alsof een hond express je het bloed onder je nagels vandaan haalt lijkt het wel...

Nee, ik begrijp het niet...en ik had de uitkomst van deze discussie eigenlijk ook anders verwacht..
Van veel mensen lees ik toch vergelijkbare situatie's bij de mijne (volkomen over de rooie omdat er bijna een fataal ongeluk gebeurde). En niet om mijzelf goed te praten (zoals je hebt kunnen lezen zou ik het zo terug willen draaien ) maar 'niets menselijks is ons vreemd'! Soms reageer je in drift of schrik zoals je normaal eigenlijk niet zou willen.... Ik word altijd een beetje achterdochtig als mensen zeggen dat ze dat nooit zouden doen, volgens mij weet je dat pas als je in zo'n situatie bent, toch?

Of doel je misschien op de 'opvoedkundige tikken'? Dat wordt door mij idd niet gebruikt. Maar daar heeft dan ook mijn hond het karakter niet naar.
dan wordt je toch achterdochtig?
Boeit mij niet hoor.
Ik weet wel dat ik onze Golden een giga hollewipper heb gegeven toen hij op de spoorlijn een kapot gevallen ei lag op te likken terwijl de bomen omlaag gingen en hij niet meer van de spoorlijn af wilde komen.
Toen ik in de verte de trein aan zag komen zag ik het hele tafereel al voor me en heb een giga brul gegeven en toen ik hem wilde vastgrijpen gromde hij...Ik durfde dus niets meer met mijn handen en heb mijn vond onder zijn kont geschoven en heb hem van de spoorlijn af laten vliegen...
Ik was toen een jaar of 12.

Tuulrijk maak ik onderscheid.
Hetgeen wat mij verbaasd is dat je uit onmacht en frustratie je de kop overloopt en echt geen opvoedkundige tik meer geef maar echt een rotlel over de neus geeft of echt een welgemikte schop uitdeelt.

Het lijkt me prettig als je zo zeker kunt zijn van jezelf. Ík zeg niet snel 'dat zou mij niet overkomen' van situatie's die ik niet meegemaakt heb..

Moon schreef:Soms reageer je in drift of schrik zoals je normaal eigenlijk niet zou willen.... Ik word altijd een beetje achterdochtig als mensen zeggen dat ze dat nooit zouden doen, volgens mij weet je dat pas als je in zo'n situatie bent, toch?

Ik ben toch wel eens in dat soort situaties geweest, zeker met de kat de afgelopen 11 jaar, maar ik heb een enorme rem als het dieren betreft. Bij de kinderen al, ik kwam niet verder dan een bijzonder zachte klap op de kont de enkele keer dat het is voorgekomen, terwijl het plan was echt wel uit te halen. Ik weet dat ik die enorme rem heb en dat die bij dieren nog veel groter is.

Ik zal ook nooit iemand een zwaar ding naar het hoofd gooien, ook niet in drift en ik kon vroeger echt wel eens heel, heel driftig worden. Ik heb bijvoorbeeld wel met een zware glazen asbak gestaan om naar mijn broer te gooien en toch neergezet en een doosje lucifers gepakt in plaats daarvan. Ik denk wel dat ik kan zeggen dat ik Buffy nooit in drift een lel zou verkopen, tenzij inderdaad als ik haar zou moeten stoppen in een heel gevaarlijke situatie, maar niet nadat.

Aan de andere kant, ik ga jou ook niet veroordelen voor wat jij in drift en onmacht deed en dat je een grote Dog een flinke duw geeft, dat lijkt me niet dat dat nu zo erg is. Maar een tik als straf achteraf -wat jij noemt bewuste opvoedkundige tik- wat dan blijkbaar dus ook wel door mensen hier heel normaal wordt gevonden, nee snap ik niet.

Anne

Inge O schreef:
starfleet schreef: Maar een tik als straf achteraf -wat jij noemt bewuste opvoedkundige tik- wat dan blijkbaar dus ook wel door mensen hier heel normaal wordt gevonden, nee snap ik niet.

waarom zijn mensen eigenlijk zo ver van hun lichamelijke kant weggegroeid dat alles wat ook maar in de minste mate met 'fysiek' te maken heeft bij een correctie meteen als iets afschuwelijks gezien wordt?

ik begrijp daar eigenlijk eerlijk gezegd net zoveel van als dat jij en hilje het niet begrijpen dat mensen dit ook niét vreselijk kunnen vinden.

en dan heb ik het hier dus wel over de (sporadische) opvoedkundige tik en niet over een emotionele uitbarsting).

Bij mij is het in ieder geval zo dat ik zelf als kind heb ervaren hoe het is om in een afhankelijke positie volkomen aan de willekeur van het humeur van de volwassen te zijn overgeleverd. Het humeur bepaalde of er uitgehaald werd.

dus ik kijk er heel gekleurd naar, en ik kan me voorstellen hoe dat voelt voor degene die er niks van begrijpt en gemept wordt. ook al vermenselijk ik, het lijkt me voor ieder afhankelijk wezen niet fijn.

Ik raak totaal in paniek ,laats nog ..Chyta was weggelopen .

Zag ze richting weg lopen ..ik gilde zo hard ...gelukkig kwam ze ,en dan komen de tranen .. en kan ik alleen nog maar kroelen met haar ...

Inge O schreef:
Baily schreef:
Inge O schreef:
starfleet schreef: Maar een tik als straf achteraf -wat jij noemt bewuste opvoedkundige tik- wat dan blijkbaar dus ook wel door mensen hier heel normaal wordt gevonden, nee snap ik niet.

waarom zijn mensen eigenlijk zo ver van hun lichamelijke kant weggegroeid dat alles wat ook maar in de minste mate met 'fysiek' te maken heeft bij een correctie meteen als iets afschuwelijks gezien wordt?

ik begrijp daar eigenlijk eerlijk gezegd net zoveel van als dat jij en hilje het niet begrijpen dat mensen dit ook niét vreselijk kunnen vinden.

en dan heb ik het hier dus wel over de (sporadische) opvoedkundige tik en niet over een emotionele uitbarsting).
Bij mij is het in ieder geval zo dat ik zelf als kind heb ervaren hoe het is om in een afhankelijke positie volkomen aan de willekeur van het humeur van de volwassen te zijn overgeleverd. Het humeur bepaalde of er uitgehaald werd.

dus ik kijk er heel gekleurd naar, en ik kan me voorstellen hoe dat voelt voor degene die er niks van begrijpt en gemept wordt. ook al vermenselijk ik, het lijkt me voor ieder afhankelijk wezen niet fijn.
maar jij gaat uit van de meest negatieve situatie in dit verband : niks van snappen, overgeleverd aan willekeur, afhankelijk van het humeur.

dit zijn (om maar deze drie te noemen) alle drie dingen die totaal niet opgaan voor de situatie waarin een hond hier misschien zo één keer in de twee jaar een tik krijgt.
die komt nooit uit het niets, heeft helemaal niks met mijn humeur te maken, en de hond krijgt altijd onmiddellijk de kans om het weer goed te maken en spons erover.

vind ik echt niks onredelijks aan, juist niet vanuit het standpunt van een hond die nog veel fysieker reageert in al zijn doen en laten.

Ja, je hebt gelijk, maar die associatie maak ik er nou eenmaal mee. En het kan ook zonder fysieke correcties.

(nu word ik langzamerhand vervelend natuurlijk

, ik probeer er ook niet zoveel over te zeuren).

Iedereen moet maar gewoon zijn eigen keuzes maken uiteraard. Maar ik denk toch zelf dat slaan uit frustratie komt, of gewoon kwaadheid,( in de meeste gevallen en dan bedoel ik jou niet, maar algemeen) en dat het verliezen van de zelfbeheersing onder het mom van opvoedkundig wordt gezet.

Inge O schreef:
Baily schreef: Iedereen moet maar gewoon zijn eigen keuzes maken uiteraard. Maar ik denk toch zelf dat slaan uit frustratie komt, of gewoon kwaadheid,( in de meeste gevallen en dan bedoel ik jou niet, maar algemeen) en dat het verliezen van de zelfbeheersing onder het mom van opvoedkundig wordt gezet.
idd, gebeurt bij mij niet uit kwaadheid, dus ik waan mezelf niet zo'n mirakel op pootjes dat iemand anders dit ook niet op die manier voor mekaar zou krijgen ?

je heb wel gelijk dat het geregeld wél zo zal zijn, en daar kan ik me ook niet in vinden (behalve die éénmalige emotionele reactie dan, waar ik me niet kan in vinden maar wel begrip kan voor opbrengen).

ik heb het wat correcties aangaat al vaker over 'mijn voorraadpotje' gehad, waar ik heel zuinig mee om wil springen omdat ik het met die voorraad zal moeten doen voor een heel hondenleven.
wel, zo'n (zeldzame) tik hapt naar mijn berekening nog erger in mijn correctiespaarpotje, met andere woorden : ik ga er superzuinig mee om omdat ik zeer sterk het gevoel heb dat het anders totaal zijn waarde verliest.

een hond die hier een tik krijgt is dus absoluut weer voor een poosje veilig .

en, ik leg het hier wel lacherig uit, maar zo kijk ik er niet tegenaan hoor .

De manier waarop jij het beschrijft lijkt me ook de juiste manier om met fysieke correcties om te gaan.

Inge O schreef:
waarom zijn mensen eigenlijk zo ver van hun lichamelijke kant weggegroeid dat alles wat ook maar in de minste mate met 'fysiek' te maken heeft bij een correctie meteen als iets afschuwelijks gezien wordt?

Misschien heet dat beschaving Inge. We hebben hier in het Westen ook geen doodstraf of vendetta meer

Anne

Inge O schreef:
waarom zijn mensen eigenlijk zo ver van hun lichamelijke kant weggegroeid dat alles wat ook maar in de minste mate met 'fysiek' te maken heeft bij een correctie meteen als iets afschuwelijks gezien wordt?

Ik zie het niet als iets ,,afschuwelijks,, alleen het zit niet in m'n karakter .

starfleet schreef:
Moon schreef:Soms reageer je in drift of schrik zoals je normaal eigenlijk niet zou willen.... Ik word altijd een beetje achterdochtig als mensen zeggen dat ze dat nooit zouden doen, volgens mij weet je dat pas als je in zo'n situatie bent, toch?
Ik ben toch wel eens in dat soort situaties geweest, zeker met de kat de afgelopen 11 jaar, maar ik heb een enorme rem als het dieren betreft. Bij de kinderen al, ik kwam niet verder dan een bijzonder zachte klap op de kont de enkele keer dat het is voorgekomen, terwijl het plan was echt wel uit te halen. Ik weet dat ik die enorme rem heb en dat die bij dieren nog veel groter is.

Ik zal ook nooit iemand een zwaar ding naar het hoofd gooien, ook niet in drift en ik kon vroeger echt wel eens heel, heel driftig worden. Ik heb bijvoorbeeld wel met een zware glazen asbak gestaan om naar mijn broer te gooien en toch neergezet en een doosje lucifers gepakt in plaats daarvan. Ik denk wel dat ik kan zeggen dat ik Buffy nooit in drift een lel zou verkopen, tenzij inderdaad als ik haar zou moeten stoppen in een heel gevaarlijke situatie, maar niet nadat.

Aan de andere kant, ik ga jou ook niet veroordelen voor wat jij in drift en onmacht deed en dat je een grote Dog een flinke duw geeft, dat lijkt me niet dat dat nu zo erg is. Maar een tik als straf achteraf -wat jij noemt bewuste opvoedkundige tik- wat dan blijkbaar dus ook wel door mensen hier heel normaal wordt gevonden, nee snap ik niet.

gohhhh....het gebeurt niet zo gek vaak dat iemand iets tikt waar ik me helemaal in vinden kan.
Maar dit is precies zoals ik het bedoel.
En of dat nou zeker zijn van jezelf is weet ik niet.
Het is wel een stuk zelfkennis ja...

Anne

starfleet schreef:
Moon schreef:Soms reageer je in drift of schrik zoals je normaal eigenlijk niet zou willen.... Ik word altijd een beetje achterdochtig als mensen zeggen dat ze dat nooit zouden doen, volgens mij weet je dat pas als je in zo'n situatie bent, toch?
Ik ben toch wel eens in dat soort situaties geweest, zeker met de kat de afgelopen 11 jaar, maar ik heb een enorme rem als het dieren betreft. Bij de kinderen al, ik kwam niet verder dan een bijzonder zachte klap op de kont de enkele keer dat het is voorgekomen, terwijl het plan was echt wel uit te halen. Ik weet dat ik die enorme rem heb en dat die bij dieren nog veel groter is.

Ik zal ook nooit iemand een zwaar ding naar het hoofd gooien, ook niet in drift en ik kon vroeger echt wel eens heel, heel driftig worden. Ik heb bijvoorbeeld wel met een zware glazen asbak gestaan om naar mijn broer te gooien en toch neergezet en een doosje lucifers gepakt in plaats daarvan. Ik denk wel dat ik kan zeggen dat ik Buffy nooit in drift een lel zou verkopen, tenzij inderdaad als ik haar zou moeten stoppen in een heel gevaarlijke situatie, maar niet nadat.

Aan de andere kant, ik ga jou ook niet veroordelen voor wat jij in drift en onmacht deed en dat je een grote Dog een flinke duw geeft, dat lijkt me niet dat dat nu zo erg is. Maar een tik als straf achteraf -wat jij noemt bewuste opvoedkundige tik- wat dan blijkbaar dus ook wel door mensen hier heel normaal wordt gevonden, nee snap ik niet.

Anne

Huh, ben ik nu een 'opvoedkundig mepper' geworden

Misschien kun je nog even aandachtig overlezen wat ik geschreven heb of kom anders eens praten met mijn drie (volwassen) kinderen en mijn dieren, dan krijg je zo'n reactie;

Baily schreef:
Inge O schreef:
Baily schreef:
Inge O schreef: waarom zijn mensen eigenlijk zo ver van hun lichamelijke kant weggegroeid dat alles wat ook maar in de minste mate met 'fysiek' te maken heeft bij een correctie meteen als iets afschuwelijks gezien wordt?

ik begrijp daar eigenlijk eerlijk gezegd net zoveel van als dat jij en hilje het niet begrijpen dat mensen dit ook niét vreselijk kunnen vinden.

en dan heb ik het hier dus wel over de (sporadische) opvoedkundige tik en niet over een emotionele uitbarsting).
Bij mij is het in ieder geval zo dat ik zelf als kind heb ervaren hoe het is om in een afhankelijke positie volkomen aan de willekeur van het humeur van de volwassen te zijn overgeleverd. Het humeur bepaalde of er uitgehaald werd.

dus ik kijk er heel gekleurd naar, en ik kan me voorstellen hoe dat voelt voor degene die er niks van begrijpt en gemept wordt. ook al vermenselijk ik, het lijkt me voor ieder afhankelijk wezen niet fijn.
maar jij gaat uit van de meest negatieve situatie in dit verband : niks van snappen, overgeleverd aan willekeur, afhankelijk van het humeur.

dit zijn (om maar deze drie te noemen) alle drie dingen die totaal niet opgaan voor de situatie waarin een hond hier misschien zo één keer in de twee jaar een tik krijgt.
die komt nooit uit het niets, heeft helemaal niks met mijn humeur te maken, en de hond krijgt altijd onmiddellijk de kans om het weer goed te maken en spons erover.

vind ik echt niks onredelijks aan, juist niet vanuit het standpunt van een hond die nog veel fysieker reageert in al zijn doen en laten.
Ja, je hebt gelijk, maar die associatie maak ik er nou eenmaal mee. En het kan ook zonder fysieke correcties. (nu word ik langzamerhand vervelend natuurlijk , ik probeer er ook niet zoveel over te zeuren).

Iedereen moet maar gewoon zijn eigen keuzes maken uiteraard. Maar ik denk toch zelf dat slaan uit frustratie komt, of gewoon kwaadheid,( in de meeste gevallen en dan bedoel ik jou niet, maar algemeen) en dat het verliezen van de zelfbeheersing onder het mom van opvoedkundig wordt gezet.

nee want ik weet altijd wat ik doe als ik ze straf... als ik het uit frustratie of kwaadheid zou doen dan zou ik ze bij wijze van spreken wel 10 meter omhoog kunnen schoppen... dan doe je meteen wat in je opkomt... ik doe dit dus niet en geef een passende correctie, hetzij een tik hetzij een hollewipper....

Inge O schreef:
starfleet schreef:
Inge O schreef:
waarom zijn mensen eigenlijk zo ver van hun lichamelijke kant weggegroeid dat alles wat ook maar in de minste mate met 'fysiek' te maken heeft bij een correctie meteen als iets afschuwelijks gezien wordt?
Misschien heet dat beschaving Inge. We hebben hier in het Westen ook geen doodstraf of vendetta meer

Anne
ja, als je beschaving ziet als een vaak extreme vorm van het verliezen van realiteitszin voor wat betreft contact met de natuur in al zijn vormen (en daar horen ook onze eigen reacties bij).

ik ben de laatste die alles wat beschaving heet toejuicht, zoveel is zeker.

helemaal mee eens

Ik zie slaan net als vloeken , onmacht ..... heb heus de kinders wel eens goed bij hun bovenarm gepakt ,met de woorden ,,EN NU IS HET AfGELOPEN ,, en daarbij keek ik heel boos ...wat ik bij de honden ook doe .
Schijnt er dan zo eng uit te zien dat het voldoende is

chyta schreef:Ik zie slaan net als vloeken , onmacht ..... heb heus de kinders wel eens goed bij hun bovenarm gepakt ,met de woorden ,,EN NU IS HET AfGELOPEN ,, en daarbij keek ik heel boos ...wat ik bij de honden ook doe .
Schijnt er dan zo eng uit te zien dat het voldoende is

ik niet, als het nut heeft (en dan een normale tik) zie ik het als prima correctiemiddel mits niet te vaak gebruikt.

Wat denk je dat pakken bij de bovenarm is dan?? Het belemmeren van vluchten, de aandacht hebben door fysieke kracht

Ik zou nooit een hond schoppen of slaan.
Robbie zit wel eens te donderjagen, maar een duidelijk "nee" is voldoende.
Zou ook wel erg sneu zijn als ik een hondje van amper 4 kilo zou moeten slaan omdat ie niet wil luisteren...

starfleet schreef:
Moon schreef:Soms reageer je in drift of schrik zoals je normaal eigenlijk niet zou willen.... Ik word altijd een beetje achterdochtig als mensen zeggen dat ze dat nooit zouden doen, volgens mij weet je dat pas als je in zo'n situatie bent, toch?
Ik ben toch wel eens in dat soort situaties geweest, zeker met de kat de afgelopen 11 jaar, maar ik heb een enorme rem als het dieren betreft. Bij de kinderen al, ik kwam niet verder dan een bijzonder zachte klap op de kont de enkele keer dat het is voorgekomen, terwijl het plan was echt wel uit te halen. Ik weet dat ik die enorme rem heb en dat die bij dieren nog veel groter is.

Ik zal ook nooit iemand een zwaar ding naar het hoofd gooien, ook niet in drift en ik kon vroeger echt wel eens heel, heel driftig worden. Ik heb bijvoorbeeld wel met een zware glazen asbak gestaan om naar mijn broer te gooien en toch neergezet en een doosje lucifers gepakt in plaats daarvan. Ik denk wel dat ik kan zeggen dat ik Buffy nooit in drift een lel zou verkopen, tenzij inderdaad als ik haar zou moeten stoppen in een heel gevaarlijke situatie, maar niet nadat.

Aan de andere kant, ik ga jou ook niet veroordelen voor wat jij in drift en onmacht deed en dat je een grote Dog een flinke duw geeft, dat lijkt me niet dat dat nu zo erg is. Maar een tik als straf achteraf -wat jij noemt bewuste opvoedkundige tik- wat dan blijkbaar dus ook wel door mensen hier heel normaal wordt gevonden, nee snap ik niet.

Anne

Een tik achteraf lijkt mij ook zeer weinig zinvol.
Een eventuele tik geef je op het moment dat de hond dusdanig de fout in gaat dat er even iets meer gedaan 'moet' worden dan de stem.
In zeer uitzonderlijke gevallen doe ik dat dus ook, bij honden die het kunnen hebben en er goed op reageren (bv dus Kaya).

Tot mijn schaamte, ben ik ooit éénmaal mijn geduld echt verloren bij mijn vorige hond Nouschka. Het verhaal zal ik niet ophalen, het heeft ooit op het forum gestaan, maar toen heb ik gejankt en gejankt en mezelf gezworen dat ik nooit meer mijn geduld op deze manier zou verliezen. Ze begreep het niet, het was volkomen onterecht en ze was volledig ontdaan.
Ik had er duizend excuses voor, maar geen enkele was goed genoeg voor wat ik gedaan had (en nee, ik heb haar absoluut niet verrot geslagen of geschopt, maar wel zeer unfair behandeld en bestraft op een manier die ze absoluut niet kon begrijpen).

Dat is iets totaal anders dan de enkele tik die Kaya kan krijgen, dat gaat eigenlijk meer om het schrikeffect. Het is geen slaan, het is een korte tik. Ze weet dan heel goed dat ze te ver is gegaan, komt onderdanig naar me toe en dan is alles weer in orde.
Dit komt heel sporadisch voor als ik meermalen met mijn stem heb gewaarschuwd (bv bij het idioot blijven blaffen bij voorbijgangers langs het huis als mevrouw zich verveeld ofzo).
Ik zie het probleem niet, je moet het geenszins vergelijken met echt slaan, laat staan verrot slaan of echt pijnlijk slaan. Het is een korte tik dat het echt genoeg is geweest, om de aandacht echt even goed te krijgen omdat de stem om dat moment blijkbaar niet genoeg indruk maakt en het gebeurt maar heel zelden.
Ik zie geen enkele angst daarna bij Kaya voor mij of voor mijn hand, wél onderdanigheid (en dat is ook de bedoeling). Ze wordt er niet onzeker van of niks, want het gebeurt zo weinig (laten we zeggen, 2 keer per jaar ofzo).

chrico schreef:Wat denk je dat pakken bij de bovenarm is dan?? Het belemmeren van vluchten, de aandacht hebben door fysieke kracht

Jullie heb gelijk nooit zo gezien ,wel altijd zo gedaan

Het HondenForum

Je hond "straffen" / slaan/lel over neus, schop on