crutz schreef:
Dat de groeischijven later sluiten en alle negatieve gevolgen daarvan is niet rasspecifiek. Evenals de uitwerking op het metabolisme en zaken als incontinentie.
De effecten die hormonen hebben op groeischijven zijn niet rasspecifiek nee, maar de mate waarin dit negatieve gevolgen heeft, die zijn weldegelijk rasspecifiek.
Dat staat ook zo te lezen in de studie die je linkt ivm. labradors en golden retrievers:
http://www.veterinarypracticenews.com/S ... Than-Labs/
Intacte labradors en golden retrievers :
5% kans op gewrichtsproblemen
Labradors die <6 maanden gesteriliseerd werden: krijgen
10% kans op gewrichtsproblemen
Golden retrievers die <6 maanden gesteriliseerd werden: krijgen
20-25% kans op gewrichtsproblemen
Dit toont aan waarom het opsommen van een hele resem van enkel de meest negatieve studieresultaten bij bepaalde rassen een compleet incorrect beeld geeft en dat door deze veralgemeningen de nadelen tot hysterische hoogtes opgeblazen worden.
Dan orchestreer je gewoon een slechtnieuwsshow die niets met de realiteit te maken heeft. En dat verklaart dan ook waarom dan alsnog blijkt dat gecastreerde teven veel langer leven dan intacte teven.
Oh en voor jou info. Bij een middelgroot ras sluiten de groeischijven onder normale omstandigheden al pas tussen de 18-24 maanden. Sterilisatie na de eerste loopsheid (als je pech hebt is de eerste loopsheid al met 6-9 maanden) en dat is dus veel te vroeg.
Enkel wanneer je naar 1 aandoening kijkt en de risico's op alle andere mogelijke aandoeningen niet in achting te nemen.
Als we nu terug gaan naar de studie uitgevoerd op duitse herders zie je dat er inderdaad meer gewrichtsproblemen zijn bij (tussen 6-11 maanden) gecastreerde teven.
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/vms3.34/full
MAAR als je dan weer kijkt naar de kankertabel zie je de laagste kanker incidenten voor lymphosarcoma (LSA), mast cell tumour (MCT), hemangiosarcoma (HSA), osteosarcoma (OSA) samen (meest rechtse kolom) voorkomen zowel bij teven als reuen voorkomen bij honden
die gecastreerd werden tussen 6 -11 maanden voor reuen en tussen 6 maanden tot 1 jaar voor teven.
Wanneer je apart kijk voor urogenitale aandoeningen bij teven, zie je dat het voorkomen van mammary cancer (MC) gradueel stijgt , dat pyometra (PYO) enkel voorkomt bij intacte teven en dat de kans op urinary incontinence (UI) gradueel daalt.
Als je dan de slotsom moet nemen van al deze aandoeningen, lijkt het mij een zinvolle en wetenschappelijk steekhoudende keuze om een DH teef op de leeftijd van 1 jaar te laten castreren. Want:
- Je kans op melkkliertumoren en incontinentie is daarmee beperkt tot 2,xx%,
- Je hebt de allerlaagste kans op overige tumoren EN gewrichtsaandoeningen, zelfs vergeleken met intacte teven! En hetzelfde geldt voor reuen.
Maar zoals gezegd, deze studie gaat enkel op voor DH, niet voor Mechelaars. Maar het illustreert wel dat de medische adviezen goed onderbouwd zijn en castreren op 1 jaar voor dit ras weldegelijk netto meer medische voor- als nadelen geeft tov. niet castreren.