Het HondenForum

De volgende word zeker weer een Toller en groot kans dat zo een er altijd blijft lopen. Toch vind ik heel veel rassen erg leuk. Een Corgi vind ik erg leuk, maar momenteel kies ik er niet voor vanwege de lange rug en kortbenigheid. Een andere grote kanshebber is de Brittany. En dan niet de Epagneul Breton, maar een echte Amerikaanse showlijn Brittany. Het enige ras waarbij ik de voorkeur geef aan de showlijn, maar ik vind ze geweldig Maar goed, dan zou ik die al uit Amerika moeten halen dus voor de nabije toekomst is dat em niet.

Ja, eens een golden altijd een golden!
Een flat zal er niet zo snel meer komen denk ik..

na 25 jaar leonbergers en altijd zeer verslingerd aan het ras geweest ( en hoop dat ik mijn meiden nog even een poosje heb) zal de volgende hond een boemerachtige mormel worden uit het asiel of zo.

Jarenlang Duitse Herders gehad en vind het ras geweldig. Alleen de wereld erachter niet zo, dus of hier na Noah nog een Duitse Herder loopt? Geen idee.. kans is klein

Ik twijfel heel erg... Aan de ene kant kan ik me niet goed voorstellen dat er geen border terrier rond zou lopen Aan de andere kant zou ik graag eens een hond hebben die veel minder jachtlust heeft Nu is het nog makkelijk, als Boyke er niet meer is, heb ik nog een `soort van` bordertje met Sidney. Maar daar gaat dan wel iets anders bijkomen natuurlijk

Ik heb een Duitse herder. En ben verliefd op het uiterlijk en het innerlijk!
Hierna zal ik er weer 1 nemen!
Maar de rottweiler vind ik ook helemaal geweldig! En de cane corso en bullmastiffs ook!
Ik woon nog thuis en we hebben grote ruimte voor onze herder.
Als ik later op mezelf woon zou het toch een hond worden die op een kleinere ruimte kan worden.
Maar dat zie ik dan nog wel.
Voorlopig lekker nog in de herders!

Hier zal een volgende hond ook weer een Cairn zijn. We zijn echt verknocht aan het ras. We hebben ook een Westie en ondanks dat ons hart daar nog steeds harder van gaat kloppen, komt er geen meer vanwege de slechte gezondheid. Misschien dat er in de toekomst wel wat anders rond zal lopen, maar ik acht die kans heel klein.

Ik kan toch wel zeggen dat ik verknocht ben aan mijn ras... er zal hier denk ik altijd een Newfoundlander blijven rondlopen.
Daarbuiten staan we nu op de wachtlijst voor een Rottweiler, een ras waar ik ook al jaren helemaal gek mee ben en ik gok dat daarvoor hetzelfde zal gelden.

Ik ben heel erg verknocht aan mijn ras, voor mij nooit iets anders dan een Basset.

Yep zeker weer een mechelaar... ooit misschien een (X) husky erbij maar daarnaast altijd mechelaar.

Ik denk het wel. Kan me niet meer voorstellen dat ik geen weim meer zou hebben, en over de kelpie twijfel ik. Zijn nou ook niet echt hondjes voor "erbij"

Stabyhounen en Shelties zijn onze rassen waar we beiden helemaal verknocht aan zijn, zelf ben ik nog iets meer verknocht aan de Sheltie en Wout is helemaal waus van de Stabyhoun en jarenlang heb ik geroepen, nee geen Stabyhounreu er meer bij, zeker niet nadat we heel veel werk hebben gehad aan Jelleman om hem zover te krijgen dat hij luisterde en dus geen vreselijke streken meer uithaalde. Maar ja ineens komt er iets op je pad en dat is wederom een Stabyhoun, een dochter van onze Manus en ik heb haar vorige week zaterdag opgehaald, Guusje is haar naam en het is nog een teefje ook Maar ze is zooooo leuk Tja Guusje schopt onze plannen wel in de war, maar plannen zijn er om herzien te worden en dus willen we Elsa haar loopsheid nog één keertje overslaan om daarna te kijken of ze drachtig wil worden en wat leuks op deze wereld wil zetten om daarna weer een sheltie teefje aan te houden, maar ja dat is nu even toekomstmuziek.

Nou, ik heb altijd geroepen herders te willen (duitse/shiloh).
Maar nu we Beukiemans hebben vind ik de vizsla ook wel heeeel leuk dus ik denk dat ik er maar twee moet, van allebei één.

Ik heb een x border collie en ben absoluut fan van border collies. Daarnaast heb ik ee cairn terrier en ik ben ook gek op hem. Maar of ik echt nooit meer een ander ras of kruising zou willen nee ik denk het niet. Ik zie gewoon waar ik tegen die tijd tegen aan loop. Al ben ik wel fan van herders. Het wordt in ieder geval altijd een lekker actieve hond en middelmaat of groot.

Altijd al jagende terriers gehad (kruisingen en ras) en een uitstapje naar de pit en staff voor een jaar of 15, toen mochten de pitbulls niet meer, dus daarna weer terug bij m'n werkterriers.
Bij rashonden zit ik te vast in een keurslijf: de Parson is neurotisch, krijst en kleeft, de Duitse is steevast te groot voor bouwen, en ook niet makkelijk van karakter.
Had ook erfkwalen bij m'n rasterriers.
Nu gekruiste (werkende lijn x werkende lijn dat wel, dus tussen Duitse en Fell/ working Lakeland, beetje working Russell, beetje working Bedlington in de voorouders, en de Duitse stammen 100 jaar geleden ook weer van English Black & tan en working fox, zoiets als Russell nu, af, dus al mijn terriers zijn Britse oorsprong) net als mijn eerste 2: zijn gezonder, robuust, en ik kan ze precies zo fokken van maat en karakter als ik ze wil, en zoals ze nuttig zijn.
Ik hou mijn lijn altijd open: elke zoveel generaties een uitkruising als ik een goeie kan vinden.
En ja ik hou van mijn terriers en wil niks anders, hoewel ik veel andere honden leuk en/ of mooi of interessant vind, en sommige, vooral de doorgefokte met ernstige afwijkingen, vreselijk.
Kruisingen zijn zo spannend, ik bedoel kruisingen tussen echt onverwante rassen.
Maar mijn allereerste hond was een poedel, die door mij en m'n zusje als barbiepop werd misbruikt.
We knipten het beestje in alle mogelijke vormpjes. Het haar dan. (voor er misverstanden ontstaan)

Ik selecteer erop in de mijne zo weinig mogelijk, want ze jagen in meute. Maar ik heb weleens schermutselingen, tegen mijn zin, komt vooral voort uit voedselnijd, buitdrift (begin van het seizoen, beetje hevig allemaal) en rangordeveranderingen als er teven loops of drachtig zijn.
Maar meestal kunnen ze allemaal redelijk samen. Heb wel 9 teven en maar 1 reu, expres. Die reu is heel makkelijk van karakter en lief. Anders had ik alleen teven gehad.
Mijn dekreuen zitten uitgeplaatst bij andere jagers. En sommige als huis of sporthond.
Ik vind reuen zo ruiken van lijflucht, ze zeiken overal tegenaan en worden teveel afgeleid door de teven als ze moeten werken. En ze zijn vervelender tegen elkaar dan teven. Is persoonlijk.
Ik ken een collega die grotendeels reuen heeft, en een met een gemengde meute, dus reuen en teven.

Tot een maand of twee geleden maakte het ras me niet zo heel veel uit. In de afgelopen 30 jaar heb ik veel verschillende honden gehad. Van een York tot een Sint Bernhard, al dan niet als opvang hond. Twee maanden geleden kregen wij een Mops en nu ben ik helemaal verkocht. Ik zie me over een paar jaar wel met een stuk of 4 mopsen door het leven gaan. Zonder Mopsje wil ik niet meer, al kan ik me voorstellen dat ik daarnaast ook nog een andere niet te grote hond heb rondlopen.

Ik ben in zekere zin verknocht aan de beagle. 't Is een geweldig ras, de humor, hun grappige uiterlijk, hun eigenwijze gedrag.. Maar er zal hier denk ik geen tweede van komen. Ik heb nu toevallig een geweldig exemplaar die baasgericht is, houdt van alles zolang 'ie maar bij mij is, uitstekend luistert, humor heeft, niet jaagt, makkelijk te trainen, etc etc, zolang je de gebruiksaanwijzing maar uit je hoofd kent.. De kans dat ik nogmaals een beagle tref die imo qua karakter zo perfect is als Beau, nee, dat vind ik niet nog eens. Misschien ooit nog een oude herplaatsbeagle, maar voor de rest, nee.

terrierjunk schreef:Ik selecteer erop in de mijne zo weinig mogelijk, want ze jagen in meute. Maar ik heb weleens schermutselingen, tegen mijn zin, komt vooral voort uit voedselnijd, buitdrift (begin van het seizoen, beetje hevig allemaal) en rangordeveranderingen als er teven loops of drachtig zijn.
Maar meestal kunnen ze allemaal redelijk samen. Heb wel 9 teven en maar 1 reu, expres. Die reu is heel makkelijk van karakter en lief. Anders had ik alleen teven gehad.
Mijn dekreuen zitten uitgeplaatst bij andere jagers. En sommige als huis of sporthond.
Ik vind reuen zo ruiken van lijflucht, ze zeiken overal tegenaan en worden teveel afgeleid door de teven als ze moeten werken. En ze zijn vervelender tegen elkaar dan teven. Is persoonlijk.
Ik ken een collega die grotendeels reuen heeft, en een met een gemengde meute, dus reuen en teven.

Word altijd nieuwsgierig als het over xsingen gaat als gebruikkshond.
Dus heppie foto's .??

Kells schreef:Absoluut! Het gezegde: "Eens een Ierse Setter, altijd een Ierse Setter" klopt helemaal! De voorkeur gaat tegenwoordig wel uit naar honden uit werkende lijnen.

hahah dat zegt iedereen die aan zijn bastaard/ras verknocht is.
Heb vroeger een Ierse Etter gehad en nooit meer.

Inmiddels wel afgestapt van het 'altijd een IJslander'. Ik weet nog niet precies wat ik hierna wil, waarschijnlijk wordt het toch een herderachtige. Ofzo.

Ik ben helemaal gek van retrievers. Maar mijn voorkeur gaat uit voor de tollers. Vind ze helemaal geweldig, en de volgende word ook zeker weer een toller

Voorlopig komt er hier eerst nog een Duitse Herder bij, mijn vriend wil er ooit graag een Rottweiler bij, maar ik zou wel een wolfhondachtige erbij willen later. Maar voorlopig zijn de DH de hoofdzaak

bouvierpoedel schreef:

Kells schreef:Absoluut! Het gezegde: "Eens een Ierse Setter, altijd een Ierse Setter" klopt helemaal! De voorkeur gaat tegenwoordig wel uit naar honden uit werkende lijnen.

hahah dat zegt iedereen die aan zijn bastaard/ras verknocht is.
Heb vroeger een Ierse Etter gehad en nooit meer.

Die zin zie je inderdaad op zowat elke site van een rasvereniging.

Tsja, mijn vriend vindt heel veel honden leuk, maar wil maar 3 daarvan zelf hebben: de zwarte labrador, bruine labrador of gele labrador En ik ben ook helemaal gevallen voor dit ras, dus voorlopig zal er bij ons geen ander ras komen.

_Leonie schreef:

bouvierpoedel schreef:

Kells schreef:Absoluut! Het gezegde: "Eens een Ierse Setter, altijd een Ierse Setter" klopt helemaal! De voorkeur gaat tegenwoordig wel uit naar honden uit werkende lijnen.

hahah dat zegt iedereen die aan zijn bastaard/ras verknocht is.
Heb vroeger een Ierse Etter gehad en nooit meer.

Die zin zie je inderdaad op zowat elke site van een rasvereniging.

Over de puli zeggen ze: it's not a dog, it's a puli
Ohw, en op elke site van rasverenigingen staat: het zijn slimme honden (of iets in die geest)

mwoah.. ben wel redelijk verknocht aan de brakken maar inmiddels zijn er toch wat andere rassen die ik ook wel erg intressant vind.

ik was voorheen geen fan van chihuahuas.
Maar Toots en een aantal van zijn kleine vriendjes hebben mij wel doen in zien. dat het hele leuke hondjes zijn.
ben er zeer zeker verknocht aan geraakt.

niet dat ik niks met andere honden meer heb. maar ik ben de chi echt heel leuk gaan vinden.
en nu ik heel veel fotos zie van tekkels hier vind ik die ook heel leuk sluit dat ook in de toekomst niet uit.

ik weet niet wat de toekomst zal brengen maar ik denk wel dat een Hollander altijd de basis zal zijn en met wat ze aangevuld zal worden weet ik niet. Ik vind zo veel rassen leuk/bijzonder maar een Hollander zal hier altijd wel wezen

Ja, ik ben inmiddels helemaal verliefd op de Kromi..
In het verleden heb ik een paar kruisinkjes gehad en een Mechelse herder.
Nu heb ik kruising border collie Teddy en Aismee de kromfohrländer.

Vooral mijn mechel Tascha en mixje Teddy hebben mij wel wat geleerd over wat ik juist wel of niet wil in een hond.
Aismee heeft eigenlijk alleen maar positieve puntjes, in mijn ogen in elk geval
Op dit moment kan ik me dan ook niet voorstellen dat er ooit iets anders dan een kromi onze roedel zal komen versterken.

Karen