Het HondenForum

Hamster-007 schreef: Redenering van een mens, my love... redenering van een mens...
Voor je hond ben jij de roedelleider en dus de opper-hond, waar hij mee probeert te communiceren als was je werkelijk een hond.
Want voor hem BEN je een hond.

Dan heb ik wel uiterst rare honden, want die weten prima dat ik géén hond ben hoor
Verder heb ik geen roedel, dus van een leider is hier geen spraak hier heerst een dictator

Ik ga ook helemaal niets honds met mijn honden om, zijmogen gerust hond zijn tijdens hun vrije momenten en zich prima als een hond gaan gedragen, maar ik ga me niet verlagen tot hun gedrag Zie me al 's morgens mijn honden begroeten door mijn neus tegen hun gat te duwen om te weten waar ze gezeten hebben

Maar ondanks onze complete verschillen, zijn wij prima in staat een team te vormen en elkaar te verstaan, met wederzijds respect

maart schreef:

Hamster-007 schreef: Redenering van een mens, my love... redenering van een mens...
Voor je hond ben jij de roedelleider en dus de opper-hond, waar hij mee probeert te communiceren als was je werkelijk een hond.
Want voor hem BEN je een hond.

Dan heb ik wel uiterst rare honden, want die weten prima dat ik géén hond ben hoor
Verder heb ik geen roedel, dus van een leider is hier geen spraak hier heerst een dictator

Ik ga ook helemaal niets honds met mijn honden om, zijmogen gerust hond zijn tijdens hun vrije momenten en zich prima als een hond gaan gedragen, maar ik ga me niet verlagen tot hun gedrag Zie me al 's morgens mijn honden begroeten door mijn neus tegen hun gat te duwen om te weten waar ze gezeten hebben

Maar ondanks onze complete verschillen, zijn wij prima in staat een team te vormen en elkaar te verstaan, met wederzijds respect

fotoooooooooooo

die zal dan van Hamster moeten komen, want zoals je kunt lezen, doe ik dat niet

maart schreef:die zal dan van Hamster moeten komen, want zoals je kunt lezen, doe ik dat niet

niet wat ben jij slecht

Miezemuis schreef:Ik zeg nergens dat een hond automatisch bang voor je zal zijn. MIJN hond zou dat wel zijn. Die is gewoon heel gevoelig. Dus ik sla mijn hond niet. Slaan past sowieso niet bij mij dus een andere hond zou ik ook niet slaan denk ik.
Toen mijn hond stikte (niet verslikte) was ik zo in paniek dat ik vanalles gedaan heb. inclusief haar op haar kop ronddraaien om de rollade eruit te zwaaien...en slaan op haar zijkant (net als je bv een kind op de rug klopt als die zich verslikt)

Lees eens terug:
Ik zeg daar dat je nooit over de grens moet gaan bij een hond. En als slaan of een tik bij jouw hond inhoudt dat hij angstig zou worden, dan ga je dus over de grens.

Andere honden worden er weer niet angstig van. Het verschilt gewoon.
En niet slaan noem ik niet gelijk soft.
Net zo min als ik wel slaan hard vind.

Katja-Jessie schreef:Jij als volwassene had het kind dan eerder moeten corrigeren.

Amen! En niet de hond op z'n mieter geven omdat je ZELF verzaakt hebt!
Gewoon er voor zorgen dat de hond niet voor zichzelf op hoeft te komen. En van een keertje bijten komt heus niet meteen schade. Mensen blazen altijd alles zo op buiten proportie.

[/quote]
En daar zit dus mijn hele probleem waar ik me voor gesteld zag.
Persoonlijk ben ik gek op mijn hondje maar mijn liefde voor Rakker wordt niet in vergelijkbare mate gedeeld door mijn familieleden. HJ (neefje in kwestie) is in feite alles. Als Rakker een (waarschuwings)beet zou doen dan breekt de hel los. Ook het grommen zien ze als iets dat daar dichtbij komt, dus om Rakker tegen al die heisa te beschermen corrigeerde ik dit gegrom. Ten onrechte besef ik nu (zoals ergens hierboven al aangegeven

Ben blij dat ik niet zo'n familie heb. Want iedereen moet mijn honden respecteren. Doen ze dat niet, dan komen ze aan mij. Andere mensen mogen van hun kinderen houden, maar ik hou van mijn honden. En ik kom ook op voor mijn honden. Gaan ze moeilijk doen daarover, dan blijf ik gewoon weg.

Kimmie schreef:@ annemarie,mijn honden leven met paarden,ze staan beide in de achtertuin,en uit elkaar houden heb ik geen zin in...

ze leven al jaren zo,en wil het graag zo houden.

plus ik grijp 99% van de gevallen eerder in daar de honden hier zelden een tik krijgen,maar soms is het nodig om duidelijk te maken dat de grens echt wel bereikt is...

en pff die tik die ik geef valt werkelijk in het niets als ik zie hoe honden hier elkaar corrigeren en hoe ze hier in elkaar bijten met spelen...

En dit is dus wat ik bedoel . 99% van de gevallen luistert Rakker perfect (goed genoeg in ieder geval), een deel van de rest moet ik hem vermanen met mijn stem (door te grommen of door een "he!" uit te stoten) en in de overige gevallen stel je de grens .

Miezemuis schreef:Ik zeg nergens dat een hond automatisch bang voor je zal zijn. MIJN hond zou dat wel zijn. Die is gewoon heel gevoelig. Dus ik sla mijn hond niet.

Mijn zus zou zeggen dat je je hond verwent hebt
Maar is "gevoeligheid" bij een hond ras-gerelateerd? (waarmee ik niet vraag of het bij sommige rassen nooit voorkomt, enkel of het bij sommige rassen juist meer voorkomt).

malinois schreef:

AnneMarie schreef: Ik sla of tik mijn hond nooit, wil niet dat ie uit angst luistert. Vreselijk.

ja vreselijk, doodsbang liggen en kruipen ze over de vloer als ze een tik krijgen, kom nou toch,niet alle honden kruipen uit angst over de vloer hoor, er zijn ook honden die dan weten dat ze te ver zijn gegaan en daarmee klaar... gewoon verder gaan met het normale leven...

Dit is denk ik wel een belangrijke opmerking die je toevoegt.
Een hond laten weten dat hij te ver is gegaan moet voor de hond te koppelen zijn aan de situatie. Dus na vergrijp-corrigeren moet het ook meteen afgehandeld zijn. (dus niet namokken tegen de hond zoals ik mensen vaak zie doen).

iones schreef:Ben blij dat ik niet zo'n familie heb. Want iedereen moet mijn honden respecteren. Doen ze dat niet, dan komen ze aan mij. Andere mensen mogen van hun kinderen houden, maar ik hou van mijn honden. En ik kom ook op voor mijn honden. Gaan ze moeilijk doen daarover, dan blijf ik gewoon weg.

Wees gerust hoor, ik kom ook voor mijn Rakkert op .
Geef hem een schup en je geeft mij een schup. En REKEN MAAR dat je een schup van mij terug krijgt.
Maak het nu

Hamster-007 schreef:

maart schreef: en feit blijft dat een hond een hond is en een mens een mens.

Redenering van een mens, my love... redenering van een mens...
Voor je hond ben jij de roedelleider en dus de opper-hond, waar hij mee probeert te communiceren als was je werkelijk een hond.
Want voor hem BEN je een hond.

Wel, ja? Dan zal hij mij wel een kei vreemd ras vinden.

Hamster-007 schreef:Mijn zus zou zeggen dat je je hond verwent hebt
Maar is "gevoeligheid" bij een hond ras-gerelateerd? (waarmee ik niet vraag of het bij sommige rassen nooit voorkomt, enkel of het bij sommige rassen juist meer voorkomt).

Ik ben het niet met je zus eens. Feit is dat ieder levend individu verschilt van karakter. Ook het ene kind kun je of moet je harder aanpakken dan het andere. En de ene mens heeft ook meer incasseringsvermogen dan de ander.
Zo is het ook met honden. En karakters, dus ook de mate van gevoeligheid is zeker rasgerelateerd.
Een friese stabij is bijvoorbeeld een gevoelige hond.
Jack russels daarentegen zijn over het algemeen weer veel harder.

Hamster-007 schreef:Wees gerust hoor, ik kom ook voor mijn Rakkert op .
Geef hem een schup en je geeft mij een schup. En REKEN MAAR dat je een schup van mij terug krijgt.
Maak het nu

En terecht! Daar heeft Rakker toch ook recht op?

Volgens mij is het niet meer dan redelijk dat Rakker grauwt naar het kindje. Hij weet immers kind in de buurt> tik > dus moet ie uit mijn buurt blijven en grauw ik alvast.
Ik zou dat kindje manieren gaan leren hoe met Rakker om te gaan ipv Rakker met het kindje.
Mijn kleine weet verrekte goed dat als de honden rustig liggen hij ze met rust moet laten en of dat nou naast mijn stoel is of in hun mand. Gewoon met rust laten.
Sowieso tolereer ik geen oren trekken, najagen, staart trekken. Tis niet alleen je hond opvoeden naar het kind maar ook het kind naar de hond.

Amen!
Alle communicatie komt alleen van 2 richtingverkeer. De ene reactie volgt op de andere. Zo werkt het nu eenmaal.

Maar als er kindjes bij komen kijken, reageren mensen zo emotioneel dat ze niet meer redelijk en eerlijk meer zijn naar de hond toe. En dat zie ik hier ook op het forum.

Als er geen kinderen in het verhaal betrokken zijn, zeggen mensen "maar een hond kan niet denken, heeft alleen maar instinct, blablabla", en als dit wel het geval is, dan moet een hond maar begrijpen en alles snappen, afwijken van de regels in zijn eigen aard en natuur en ineens menselijk gedrag begrijpen.

Zoals het hoger plaatsen van een kind, terwijl dat niet natuurlijk is voor een hond.
(Kleine) kinderen hebben niet de macht om in rangorde te klimmen. Je kunt voor een ander niet bepalen waar in de rangorde hij/zij komt. Dus je kunt je kind niet bovenin de rangorde zetten als kind dat niet zelf kan uitdragen (en dat kunnen kinderen niet).

Vervolgens zal ieder dier als het zich bedreigt voelt (en voor de een is dat sneller dan het andere) uiteindelijk een keer uithalen. Hetzij in een vorm van een grauw of een hap. "een kat in het nauw maakt rare sprongen", begrijpt iedereen dan. Alleen niet als een hond dat doet omdat een kind hem in een hoek drijft. Dan willen de mensen het niet meer snappen.

senna en odin schreef:Volgens mij is het niet meer dan redelijk dat Rakker grauwt naar het kindje. Hij weet immers kind in de buurt> tik > dus moet ie uit mijn buurt blijven en grauw ik alvast.
Ik zou dat kindje manieren gaan leren hoe met Rakker om te gaan ipv Rakker met het kindje.
Mijn kleine weet verrekte goed dat als de honden rustig liggen hij ze met rust moet laten en of dat nou naast mijn stoel is of in hun mand. Gewoon met rust laten.
Sowieso tolereer ik geen oren trekken, najagen, staart trekken. Tis niet alleen je hond opvoeden naar het kind maar ook het kind naar de hond.

Mee eens, voortschrijdend inzicht. Ben ook bezig het neefje sneller terug te fluiten.
Oren en haren trekken kapte ik sowieso wel af, maar daar wachtte ik blijkbaar toch te lang mee waardoor Rakkert zich niet veilig voelde.
Best lief, trouwens, neefje wilde hondje lekkers voeren. (samen met neefje dus gedaan).
Komt dus wel goed hoor, met hen.
Nichtje (nu zeven jaar) verkleedde hondje vorig jaar als prinses. Kroontje op, manteltje aan... Zag er erg snoezig uit. (zij kan veel bij de hond doen, is nice). Is een foto van, zal ik eerdaags eens op het forum zetten.

iones schreef: Zoals het hoger plaatsen van een kind, terwijl dat niet natuurlijk is voor een hond.
(Kleine) kinderen hebben niet de macht om in rangorde te klimmen. Je kunt voor een ander niet bepalen waar in de rangorde hij/zij komt. Dus je kunt je kind niet bovenin de rangorde zetten als kind dat niet zelf kan uitdragen (en dat kunnen kinderen niet).

Alsof de honden tegenwoordig nog een natuurlijk bestaan hebben, met 'natuurlijke' regels.

Ik ben de baas hier in huis, de honden hebben m'n kind maar te accepteren zoals ik dat wil.
Ja als het kind de hond pijn doet of lastig valt dan is het mijn eigen schuld zou er wat gebeuren.

Maar het moet niet zo zijn dat m'n kind niet meer op de bank mag kruipen van de hond die er al op ligt.

Inc schreef:

iones schreef: Zoals het hoger plaatsen van een kind, terwijl dat niet natuurlijk is voor een hond.
(Kleine) kinderen hebben niet de macht om in rangorde te klimmen. Je kunt voor een ander niet bepalen waar in de rangorde hij/zij komt. Dus je kunt je kind niet bovenin de rangorde zetten als kind dat niet zelf kan uitdragen (en dat kunnen kinderen niet).

Alsof de honden tegenwoordig nog een natuurlijk bestaan hebben, met 'natuurlijke' regels.

Ik ben de baas hier in huis, de honden hebben m'n kind maar te accepteren zoals ik dat wil.
Ja als het kind de hond pijn doet of lastig valt dan is het mijn eigen schuld zou er wat gebeuren.

Maar het moet niet zo zijn dat m'n kind niet meer op de bank mag kruipen van de hond die er al op ligt.

Ik denk dat je zowel gelijk als ongelijk hebt.
Een hond is allang geen natuurlijk dier meer, doch een hond is een wezen dat via genen en instinct natuurlijk gedrag meekrijgt van moedertje natuur.

Hamster-007 schreef:

Miezemuis schreef:Ik zeg nergens dat een hond automatisch bang voor je zal zijn. MIJN hond zou dat wel zijn. Die is gewoon heel gevoelig. Dus ik sla mijn hond niet.

Mijn zus zou zeggen dat je je hond verwent hebt
Maar is "gevoeligheid" bij een hond ras-gerelateerd? (waarmee ik niet vraag of het bij sommige rassen nooit voorkomt, enkel of het bij sommige rassen juist meer voorkomt).

malinois schreef:

AnneMarie schreef: Ik sla of tik mijn hond nooit, wil niet dat ie uit angst luistert. Vreselijk.

ja vreselijk, doodsbang liggen en kruipen ze over de vloer als ze een tik krijgen, kom nou toch,niet alle honden kruipen uit angst over de vloer hoor, er zijn ook honden die dan weten dat ze te ver zijn gegaan en daarmee klaar... gewoon verder gaan met het normale leven...

Dit is denk ik wel een belangrijke opmerking die je toevoegt.
Een hond laten weten dat hij te ver is gegaan moet voor de hond te koppelen zijn aan de situatie. Dus na vergrijp-corrigeren moet het ook meteen afgehandeld zijn. (dus niet namokken tegen de hond zoals ik mensen vaak zie doen).

Mijn honden zijn bijzonder gevoelig wat je niet zal zeggen qua type hond. Maar wat vindt je gevoelig? Als ik boos ben en mijn stem wat verhef vinden ze dat al vreselijk en wordt er al geluisterd, daar is dus niet veel voor nodig. Mijn ambull heeft een tijd terug bijna zijn piemel geamputeerd door prikkeldraad incl slagaderlijke bloeding, hij liep gewoon door en met de bloedende piemel neemt hij ook nog even de tijd om te markeren . Hij zal dusniet warm of koud worden van een tikje op de wang. Ik geef ze ook geen tikjes, het werkt niet, ik hou er niet van en ze luisteren perfect op communicatie met lichaamshouding en stem.

Hamster-007 schreef:

Inc schreef:

iones schreef: Zoals het hoger plaatsen van een kind, terwijl dat niet natuurlijk is voor een hond.
(Kleine) kinderen hebben niet de macht om in rangorde te klimmen. Je kunt voor een ander niet bepalen waar in de rangorde hij/zij komt. Dus je kunt je kind niet bovenin de rangorde zetten als kind dat niet zelf kan uitdragen (en dat kunnen kinderen niet).

Alsof de honden tegenwoordig nog een natuurlijk bestaan hebben, met 'natuurlijke' regels.

Ik ben de baas hier in huis, de honden hebben m'n kind maar te accepteren zoals ik dat wil.
Ja als het kind de hond pijn doet of lastig valt dan is het mijn eigen schuld zou er wat gebeuren.

Maar het moet niet zo zijn dat m'n kind niet meer op de bank mag kruipen van de hond die er al op ligt.

Ik denk dat je zowel gelijk als ongelijk hebt.
Een hond is allang geen natuurlijk dier meer, doch een hond is een wezen dat via genen en instinct natuurlijk gedrag meekrijgt van moedertje natuur.

Oh je dacht dat op een reactie van jou zat te wachten? Jij hebt inmiddels zoveel onzin uitgekraamt dat ik daarvoor bedank.

Gij hebt de wijsheid in pacht, he Inc .

Hamster-007 schreef:Gij hebt de wijsheid in pacht, he Inc .

Neuj maar ik donder iig niet m'n bejaarde hondje in de plas om m over waterangst heen te helpen.

Inc schreef:

Hamster-007 schreef:Gij hebt de wijsheid in pacht, he Inc .

Neuj maar ik donder iig niet m'n bejaarde hondje in de plas om m over waterangst heen te helpen.

Ieder baasje maakt fouten en het arme bejaarde hondje heeft me allang weer vergeven .
Dus als het hondje dat kan dan zul jij dat ook wel kunnen denk ik .

Hamster-007 schreef:

Inc schreef:

Hamster-007 schreef:Gij hebt de wijsheid in pacht, he Inc .

Neuj maar ik donder iig niet m'n bejaarde hondje in de plas om m over waterangst heen te helpen.

Ieder baasje maakt fouten en het arme bejaarde hondje heeft me allang weer vergeven .
Dus als het hondje dat kan dan zul jij dat ook wel kunnen denk ik .

Maar hondje vergeet de plas denk ik niet. Die zal er de eerstvolgende keer niet uit eigen beweging in willen plonzen, vermoed ik

ik heb niet alles gelezen, maar hier is het al wel voorgekomen

situatie 1:
ik was met Darko met een tochtrol aan het spelen en op een gegeven moment gromde hij toen ik het wilde pakken om weg te gooien, helemaal uit reflex, heeft hij een tik op zijn snuit gehad, hij schrok, ik schrok en heeft het nooit meer gedaan

situatie 2:
Shadow gromde als je hem op de zetel wilde verleggen als hij pup was, schoonmoeders ging daar nooit niet op in en liet hem liggen, toen zij verhuisde en ik hem wilde verleggen, gromde hij weer, tegen mijn vriend gezegd (zijn hond) hij wilde hem verleggen en Shadow beet naar zijn gezicht, waarvan mijn vriend schrok en hem een (in mijn ogen wat te hard ) een "mep" verkocht, nooit meer gedaan

het enige dat ik nu nog doe, als Darko iets ziet tijdens het wandelen en zich gaat "zetten" is aan zijn oor trekken , helemaal niet hard, maar ff om te laten weten dat er niet "gezet" word, Darko luisterd zo goed als perfect (in mijn ogen luisterd geen 1 hond 100% perfect en/of direct), ik kan lezen en schrijven met hem en weet ook wanneer hij "iets" gezien heeft, Darko valt nooit niet uit (bij ons althans niet, bij mijn schoonmoeder wel ) en aangezien hij meer weegt als ik, heb ik liever dat hij dat niet doet

Darko kreeg op de HS wel eens de "bekende CM-Schopje" (dat was al voor ik CM kende ) omdat hij daar heel genieptig was, heel aandachtig zitten kijken, dan rond beginnen kijken, hem waarschuwen/corrigeren met stem, terug vol aandacht en in 1sec zat hij boven op zijn buurmeisje (niet agressief, puur om te spelen) met dat lichte schopje bij de waarschuwing deed hij het niet

Inc schreef: Alsof de honden tegenwoordig nog een natuurlijk bestaan hebben, met 'natuurlijke' regels.

Oh en omdat een hond geen natuurlijk bestaan meer heeft, doet hij en denkt hij niet meer als een hond. Hoe dan? Als een mens?

Inc schreef: Ik ben de baas hier in huis, de honden hebben m'n kind maar te accepteren zoals ik dat wil.
Ja als het kind de hond pijn doet of lastig valt dan is het mijn eigen schuld zou er wat gebeuren.

Ja, dan is het jouw schuld. Ik hoop dat je dat dan ook beseft. Veel ouders doen dat dan niet. Die reageren dan emotioneel en geven de hond de schuld.

Inc schreef: Maar het moet niet zo zijn dat m'n kind niet meer op de bank mag kruipen van de hond die er al op ligt.

Nu de zaak niet gaan omdraaien. Daar ging het ook niet over.

Ik snap sowieso niet hoe mensen de boel zo kunnen laten escaleren dat ze zelf niet meer baas zijn in huis. Ik zie dat wel eens bij Cesar Milan en het gaat me boven mijn pet.

iones schreef:Zoals het hoger plaatsen van een kind, terwijl dat niet natuurlijk is voor een hond.
(Kleine) kinderen hebben niet de macht om in rangorde te klimmen. Je kunt voor een ander niet bepalen waar in de rangorde hij/zij komt. Dus je kunt je kind niet bovenin de rangorde zetten als kind dat niet zelf kan uitdragen (en dat kunnen kinderen niet).

Weleens van rangafhankelijke status gehoord?

flatcoat schreef:

De stelling is: Een hond mag best een corrigerend tikje krijgen.

Hier wordt niet geslagen, gemept, geschopt, in nekvel gepakt of tikjes uitgedeeld ..... Dus nee, ik ben het niet met jouw stelling eens.

Ik ben het met de bovenstaande reactie eens.
Ben dus ook tegen de stelling.

Ik zou mijn hond nooit een corrigerende tik geven.

tineke schreef:

iones schreef:Zoals het hoger plaatsen van een kind, terwijl dat niet natuurlijk is voor een hond.
(Kleine) kinderen hebben niet de macht om in rangorde te klimmen. Je kunt voor een ander niet bepalen waar in de rangorde hij/zij komt. Dus je kunt je kind niet bovenin de rangorde zetten als kind dat niet zelf kan uitdragen (en dat kunnen kinderen niet).

Weleens van rangafhankelijke status gehoord?

Of ik ervan gehoord heb doet er niet toe. Vraag is of een hond er mee bekend is. Ik zeg dan "nee".

iones schreef:

tineke schreef:

iones schreef:Zoals het hoger plaatsen van een kind, terwijl dat niet natuurlijk is voor een hond.
(Kleine) kinderen hebben niet de macht om in rangorde te klimmen. Je kunt voor een ander niet bepalen waar in de rangorde hij/zij komt. Dus je kunt je kind niet bovenin de rangorde zetten als kind dat niet zelf kan uitdragen (en dat kunnen kinderen niet).

Weleens van rangafhankelijke status gehoord?

Of ik ervan gehoord heb doet er niet toe. Vraag is of een hond er mee bekend is. Ik zeg dan "nee".

Bij de juiste begeleiding kun je je hond er mee bekend maken .

Ik zal wel wonderhonden hebben want gelukkig luisteren ze zonder een schop, tik of hoe je het ook wil noemen.
Het enigste wat ik wel eens doe is iets gooien. Om ze uit een bepaald gedrag te halen.