Bedankt en ja, ze zijn best gewaagd aan elkaar gelukkig!
Vrij bewegen in huis.
Zover is het nog niet, maar het gaat wel steeds beter. Al vanaf het begin heeft hij zijn veilige plekje op de bank en waar hij eerst nog bezorgd opstond als je achterlangs liep blijft hij nu vrijwel altijd liggen, hooguit een koppie omhoog doet. Rondstruinen door de kamer is er nog niet bij, met voertjes gaat dat wel een beetje maar vrij voelt hij zich daarbij niet.
Waar hij een letterlijke doorbraak heeft gemaakt is dat hij sinds een week in het achterste gedeelte van de huiskamer durft te komen. Dat is een smal gedeelte waarvoor je een nog smaller stukje moet doorsteken en dat is spannend. Maarja, de baas was daar buiten bezig en dat was toch wel héél interessant. Ik zat om het hoekje in de slaapkamer en zag hem de eerste keer heel voorzichtig naar de achterdeur lopen, brrrr eng! Hij schoot weer weg, maar kwam even later toch weer terug. Toen hij iets minder onzeker was zei ik vrolijk gedag en kwam hij heeeeel voorzichtig de slaapkamer in
. Hij ging met zijn voorpoten op het opstapje bij bed staan en heeft zo een paar minuten gestaan (die achterpoten zijn sterk volgens mij: hij kan ook minutenlang in diezelfde pose op mijn schoot staan en geen spiertje dat gaat trillen van vermoeidheid). En ja hoor, na een tijdje kwam hij schoorvoetend op bed
. Hij vond het allemaal hartstikke spannend en voelde zich zichtbaar niet op zijn gemak, maar hij wilde het blijkbaar toch wel graag want niemand die hem dwong. Hij kwam ook nog zo ongeveer bovenop me liggen.
Gisteren en eergisteren werd er (ergens in de verte) carbid geschoten en dat was wel spannend, maar niet spannender dan andere vreemde geluiden. In huis had hij er nauwelijks last van, buiten zo af en toe. De andere twee hadden helemaal nergens last van, nouja dat is niet helemaal waar: eergisterochtend reageerde Lais er waaks op, dat 'vage gestommel rond het huis' was niet helemaal pluis
.
Tijdens de jaarwisseling was er wel een uurtje vuurwerk te horen (ook in de verte) en als de tv zacht stond keek Willem wel wat bezorgd op. Gelukkig was er lekkere muziek op tv dus het was geen straf om die weer wat harder te zetten m.a.g. drie snurkende en dromende honden
. Ik tel mijn zegeningen (het was echt heerlijk om zo oud en nieuw door te brengen).
Willem is in huis, bij de steeds meer bekende zaken, een stuk minder schichtig. Hij durft ons wat beter te passeren of te laten passeren, durft de keuken in en uit te lopen (dat gaat meestal nog wel behoorlijk schierlijk) en in de buurt van de keukentafel durft hij bijna alles haha. Hij voelt zich dan, net als op de bank, het meest vrij. Geen benen die ineens door hem heen zouden gaan lopen. Hij komt vaak een kroel halen, maar ligt ook heerlijk ontspannen in een van de manden die bij de keukentafel staan
.
Ondertussen oefenen we verder met alle losse onderdelen die nodig zijn om hem uiteindelijk van buiten naar binnen te krijgen terwijl hij helemaal losloopt in de tuin. Alleen al in de buurt van de buitendeur zijn (in de huiskamer, buiten is dat nog moeilijker) en verder niets hoeven. Gewoon een aai of een koekje halen/krijgen. En natuurlijk in de tuin benaderd worden of komen voor een kroel of koekje. En een koekje krijgen waarbij mijn andere hand even naar zijn hals gaat en daar kroelt of aan de halsband rommelt. Aan de riem de deur benaderen en weer weg, of een paar keer in- en uitlopen. Nouja, al dat soort ministapjes; zo rommelen we voorlopig lekker door.
Hij wil ook érg graag mee met de roedel. Als er gewandeld gaat worden glipt ie de hal in, terwijl dat niet altijd de bedoeling is. Mee wil ie
. Gaaf om te merken.
Oh en het opspringen is een dagelijks (ochtend)ritueel geworden sinds die eerste keer
. Ik geloof dat dat wel zijn meest blije en vrije moment van de dag is: hij is dan echt blij om me te zien (denk ik dan maar
), komt zelfs wat kwispelend naar me toe en als hij Mister en Lais heeft weten te omzeilen springt ie tegen me op.
): die rechtse foto in je onderschrift, daar moet ik telkens om grinniken. 
. 
.
. Ik zal van de week de foto posten waar ik dit uitgeknipt heb, ook gemaakt tijdens de speelsessie van vorige week.
Hij is echt prachtig, wat een sprekende ogen 
.
.
? 
:
Volgens mij zijn ze wel gewaagd aan elkaar 
? Gek genoeg vinden ze dat een beetje te duur. Nouja, dan géén mooie foto's 
.
!!! Willem zal er niet tot nauwelijks iets van gegeten hebben. Hoe de verdeling tussen die andere twee gegaan is moet nog blijken (Mister is de baas over het eten), in ieder geval kwam Laissah al bekaflikkend om het hoekje kijken toen we weer binnenkwamen en vonden we de zwarte in de pot. 
