Het HondenForum

ranetje schreef:Wat moeilijk Hilly

Stel dat het toch iets van GVS is dan zou vitamine B12 kunnen helpen.
Kwaad kan het niet, dus probeer eens?

Ga ik doen. Bepaalde dosering?

poeh zwaar dit...heel veel sterkte met Sam

Hilly45 schreef:
ranetje schreef:Wat moeilijk Hilly

Stel dat het toch iets van GVS is dan zou vitamine B12 kunnen helpen.
Kwaad kan het niet, dus probeer eens?
Ga ik doen. Bepaalde dosering?

Xena kreeg 1 tablet per dag van de Kruidvat

Wat een zorgen Hilly

Nu dit er weer bij, zo ellendig. Heel veel sterkte

Wat naar al die zorgen!

Heel veel sterkte!

Wat een naar nieuws.
Veel sterkte gewenst.

Mijn vader zei altijd, "Kleine kinderen, kleine zorgen. Grote kinderen, grote zorgen."
En hoe gelijk had hij (alweer). Ik voel het precies zo.

Sterkte Hilly met je oude mannetje. Maar vooral met jezelf!

Wat triest Hilly..

Hoop dat je nog een tijdje van hem kan genieten.

Wat verdrietig en hoop dat jullie nog een tijdje kunnen genieten

och Sam toch.. Sterkte Hilly.

Wat een verdrietige ontwikkeling. Ik hoop heel erg dat het GVS is en bij die paar aanvallen blijft. Heel veel sterkte.

Hilly45 schreef:
ranetje schreef:Wat moeilijk Hilly

Stel dat het toch iets van GVS is dan zou vitamine B12 kunnen helpen.
Kwaad kan het niet, dus probeer eens?
Ga ik doen. Bepaalde dosering?

Ik houd gewoon de dosering voor mensen aan in zo'n geval.

tot hoe ver wil jij gaan met sam? is het je eigen egoïsme dat je geen afscheid van hem kan nemen? en nee dit bedoel ik niet rot maar de tijd komt er aan en dan zal je er aan moeten geloven. nu is het pappen en nat houden. je ziet je hond achter uit gaan en daar zal ik niet tegen kunnen.
sterkte

ellen

Schrijf eens voor jezelf op, zo objectief mogelijk meetbaar, wat op dit moment je grens is voor Sam. Af en toe plezier hebben in het leven, hoe vaak is dat? Hoeveel genietminuten per dag zou hij moeten hebben? Hoeveel tijd van pijn/ongemak is acceptabel? En dat soort dingen

Budkes schreef:Wat een verdrietige ontwikkeling. Ik hoop heel erg dat het GVS is en bij die paar aanvallen blijft. Heel veel sterkte.

Dit hoop ik ook voor je Hilly, sterkte.

ellen en de birmanen schreef:tot hoe ver wil jij gaan met sam? is het je eigen egoïsme dat je geen afscheid van hem kan nemen? en nee dit bedoel ik niet rot maar de tijd komt er aan en dan zal je er aan moeten geloven. nu is het pappen en nat houden. je ziet je hond achter uit gaan en daar zal ik niet tegen kunnen.
sterkte

ellen

Als het niet meer fijn of hondwaardig is voor Sam dan stopt het. Mijn eigen egoïsme speelt hierin dus totaal geen rol. Ik kijk naar Sam en vertrouw er op, wat ook altijd hier geschreven wordt, dat je als eigenaar 'voelt' wanneer het moment er is. Ook laat ik anderen daarin meekijken als 'objectief buitenstaander' in wat zij zien van Sam.

Zolang Sam laat zien dat het plezier er nog is, bied ik hem alles wat nodig is. Als Sam dagen laat zien, zoals woensdag, dan laat ik Sam bij herhaling van zo'n dag, gaan.

Fotogravinnetje schreef:Schrijf eens voor jezelf op, zo objectief mogelijk meetbaar, wat op dit moment je grens is voor Sam. Af en toe plezier hebben in het leven, hoe vaak is dat? Hoeveel genietminuten per dag zou hij moeten hebben? Hoeveel tijd van pijn/ongemak is acceptabel? En dat soort dingen

Sam moet voor mij door de dag genomen plezier hebben. Dat kan ik niet aangeven in hoevaak per dag etc. Als ik zie dat Sam niet geniet, of te moeizaam loopt of teveel in zijn wereld zou zitten etc., dan is het voor mij niet hondwaardig.

Sam had gister een dag, die bij wijze van 80% beter was als woensdag. Twee heerlijke wandelingen kunnen maken, Sam even in het water laten dobberen. Op een terrasje (uit eten) Sam mee, verwend.

Sam na zo'n dag laten gaan is voor mij te vroeg en voelt niet goed.

Ik bekijk het zo eerlijk mogelijk per week en laat een ander daarin ook meekijken.

Pijn lijkt Sam verder niet te hebben. De tumor ziet er gek genoeg super goed en rustig en zacht uit.

Hilly45 schreef:Sam had gister een dag, die bij wijze van 80% beter was als woensdag. Twee heerlijke wandelingen kunnen maken, Sam even in het water laten dobberen. Op een terrasje (uit eten) Sam mee, verwend.

Sam na zo'n dag laten gaan is voor mij te vroeg en voelt niet goed.

Ik bekijk het zo eerlijk mogelijk per week en laat een ander daarin ook meekijken.

Pijn lijkt Sam verder niet te hebben. De tumor ziet er gek genoeg super goed en rustig en zacht uit.

Vertrouw maar op jezelf hoor, volgens mij doe je het hartstikke goed. Toen Perry zo doodziek was en de dierenarts vroeg hoever ik wilde gaan gaf ik ook meteen aan dat ik alles voor hem zou doen zolang hij maar niet langdurig uitzichtloos pijn zou lijden en hij zijn energie terug zou krijgen. Perry is net als jouw Sam mijn alles. Maar ook ik zou hem nooit onevenredig laten lijden daarvoor houd ik teveel van hem, net als jij van Sam.

Sam afgelopen nacht bij de oppas vanwege mijn nachtdienst.

Hij heeft heerlijk geslapen en in de ochtend even wat hersenwerk. Hij lijkt nog weer op te knappen.

Afbeelding

Ziet er goed uit zo op de foto

die laatste foto. Lieve Sam.

Ik zie een blije Sam hoor!

Sam heeft echt weer redelijk goede dagen. Hij trekt nog sprintjes, loopt soms voor mij uit, staart omhoog en kijkt helder uit de oogjes.

Nu heeft Sam een logeetje, schapendoes Delsin. Sam speelt niet met Delsin, maar samen als 'roedel' wandelen is dan wel weer heel leuk.

Afbeelding

Prikkeren is moeilijk voor Sam. Het commando 'af en blijf', terwijl ik dan naar achter loop om een foto te maken, is duidelijk een stap te ver. Sam hangt dan aan mij. Nou ja, prima.

Afbeelding

Van de oppas, waar Sam 's nachts is, als ik werk, hoor ik, dat Sam lekker in zijn mandje slaapt en ook rustig slaapt.

We blijven er toch voor gaan, als deze lijn zich voortzet.

Wat een heerlijke foto met die grote tongen.

Hilly45 schreef:Van de oppas, waar Sam 's nachts is, als ik werk, hoor ik, dat Sam lekker in zijn mandje slaapt en ook rustig slaapt.

We blijven er toch voor gaan, als deze lijn zich voortzet.

Doen

Leuke foto's

Het blijft verbazingwekkend hoe goed Sam het doet w.b. de tumor. Gisteren samen met iemand, die de poot van Sam ook kent vanaf het begin constatering kanker.... bekeken. Hij wist niet wat hij zag. Je moet gewoon goed kijken, wil je nog de kanker qua bulten traceren.

Het beeld qua dementie of gevolgen GVS is wel echt merkbaar. Sam kan niet meer zonder toezicht bijv. in de tuin rondstruinen, waar ik nu verblijf qua oppashuis. Hij struint dan rond en neemt willekeurig de bocht rechts of linksaf en wandelt dan zo de straat in. Nu is hier het huis op een doodlopend zeer rustig laantje, maar toch.

Dus Sam ligt dan wel aan een hele lange lijn, zodat er ergens een begrenzing zit. Nu laat ik hem niet snel zonder toezicht, maar ja. Moet soms toch ook een sanitaire stop ofzo hebben enz.

Op de wandelingen geldt dat ook zo. Sam mag voor mij wel los, maar ik richt me wel op de omgeving of er ook prikkels kunnen komen, die hem zodanig aan het schrikken dan maken dat hij 180graden gaat draaien.

Dus altijd wel alert op Sam, wat soms ook wel pittig is.

Gisterochtend rende Sam mij voorbij, sprong nog een paar keer enthousiast in de lucht, waarbij ik dacht 'huh, is dit Sam'? Hij blijft me dus verbazen.

Voorlopig blijven Sam en ik elkaar nog gezelschap houden, al blijf ik er nog steeds alert op, of het ook echt fijn voor Sam is. Maar ik zie nog geen tekenen, dat dit niet meer zo is.

Afbeelding