Het HondenForum

Heb je die tibetaan als pup in huis gekregen?

renee-uk schreef:ik heb zo'n zielsmedelijden met die hond die zo verschrikkelijk van de regen in de drup verzeild raakt

En anders ik wel. Ik krijg gewoon pijn in mijn buik van al die experimenten

Je wil de hond graag redden van de spuit en haar uit haar huidige situatie halen. Dan heb ik maar een enkel advies voor je. Accepteer de hulp van Tineke en Alma om een goede nieuwe baas voor haar te vinden.
Zij hebben daar ervaring mee en ik ben ervan overtuigd dat de hond dan echt goed terecht komt.

Cowboy_Bebop schreef:Ten tweede is het voor mij een persoonlijke kwestie: ik vind dat iedere hond om moet kunnen gaan met andere honden. Niet iedere hond hoeft hiervoor hetzelfde 'talent' te hebben, maar het hoort imo wel tot de basisopvoeding, met of zonder stress.

dit geeft al aan dat je geen idee hebt waar je mee bezig bent.
niet alles is maakbaar in het leven en honden zijn levende wezens, geen voorgeprogrammeerde robotjes met knopjes die je naar believen kunt indrukken.
je hebt werkelijk geen enkele notie van het wezen hond.

edit: oh en het topic staat vol van goede adviezen, je moet ze alleen willen lezen!

Cowboy_Bebop schreef:

malinois schreef: Lieve schat ik zit al een jaar of 17 in de africhting :lol: :lol: :lol: :lol:
En neem eens een kijkje op mn website dat bedoel ik dus je vult maar iets in je hebt alleen totaal geen idee waar je t over hebt.

Dit is dus exact wat ik bedoel. Je bent de zoveelste persoon in het rijtje die op je eigen autoriteit in het onderwerp beroept en dan zegt dat de rest 'het allemaal fout doet'. Wat maakt dat jouw mening meer waard is dan die van al die andere hondentrainers die ik al gesproken heb en dan weer vinden dat jij de idioot bent die het al 17 jaar aan een stuk fout doet?

PS: Ik ga je kunde niet oordelen op je advies, ik ken je namelijk niet en ik weet ook niet welke resultaten je met je honden geboekt hebt. Maar 'kijk naar mij, ik heb een website en weet waarover ik praat' gaat het niet trekken bij mij als argument want zo ken ik er genoeg die ook geen resultaten halen.

.

En dit doe je nu al t hele topic: niet lezen!
Lees nu eerst wat ik schrijf!
1e deel: ik zit al 17 jaar in de africhting sloeg op dat jij mij onder de zachte leermeesters schaarde.

2e deel: kijk op mn website sloeg op dit wat op mn site staat: 'Zowel thuis als op het veld gebruik ik veel van de methodes die Cesar Millan hanteert, dus rust en discipline.'

Beiden waren dus een reactie op dit geweldige vooroordeel van jou

Kijk, dit soort forumbetweterigheid is nu eens typisch voor hondenliefhebbers. Je ziet het trouwens niet alleen op internet waar het tot sfeerverzieking leidt in Cesar Millan ‘dominantie theorie’ versus Victoria Stilwell ‘positief opvoeden’ discussies waar mensen met waanzinnige theoriën afkomen en bekvechten om eigen gelijk te halen. Ook op hondenscholen zie ik deze vorm van stielbederf terug.

Tot zover je aannames...wat je al tig paginas doet maar geen hol van klopt omdat je niet leest. Je draait in je eigen circeltje.

renee-uk schreef:

Cowboy_Bebop schreef:Ten tweede is het voor mij een persoonlijke kwestie: ik vind dat iedere hond om moet kunnen gaan met andere honden. Niet iedere hond hoeft hiervoor hetzelfde 'talent' te hebben, maar het hoort imo wel tot de basisopvoeding, met of zonder stress.

dit geeft al aan dat je geen idee hebt waar je mee bezig bent.
niet alles is maakbaar in het leven en honden zijn levende wezens, geen voorgeprogrammeerde robotjes met knopjes die je naar believen kunt indrukken.
je hebt werkelijk geen enkele notie van het wezen hond.

edit: oh en het topic staat vol van goede adviezen, je moet ze alleen willen lezen!

De hond die ik herplaatst heb als enig hond zou dood beter af geweest zijn dan bij een andere hond. Punt. Als zo'n iemand als ts hem had willen nemen had ik hem in laten slapen. Beter voor de hond dan dat gezeul. Hij heeft nu tenminste een geweldig leven gehad die ik hem nooit had kunnen geven omdat ik meer honden had.

Cowboy_Bebop schreef:

mercedes2803 schreef:anonimiteit op een forum is een mooi iets...maar in dit soort gevallen vind ik het helaas een gemiste kans dat we niet weten hoe deze meneer/mevrouw heet en waar hij/zij woont.
Een gemiste kans om officieel bij de dierenbescherming aan de bel te trekken en een melding uit te doen.

Hehehe. Met wie denk je dat ik die allemaal regel? Met dierenbescherming. Zij zijn juist lovend over de moeite die ik in de hond steek.

Weet niet of je in Nederland of Belgie woont maar in beide gevallen is de DB niet perfect hoor; het zijn vooral mensen op kantoor en weten heg nog steg als het gaat om gedrag bij honden.
En als ik je eerdere tekst lees dan weet ik al helemaal niet wat voor beunhazen je hebt gesproken; maar dat je als Dierenbescherming gaat beginnen dat dit type hond in het asiel geen kans maakt op herplaatsing dan hebben ze weinig vertrouwen in hun asiel en medewerkers.
Er zijn inderdaad asielen genoeg die absoluut niet om kunnen gaan met bepaalde gedragingen van honden, dat weet ik uit ervaring maar om ook meteen maar te melden dat als jij haar niet neemt de hond de spuit wacht pppfff laat die mensen alsjeblieft een andere baan zoeken.

Cowboy_Bebop schreef: Over dat van asiel, etc … dat ligt niet aan ons om te beslissen want wij zijn geen eigenaar. De reden dat dierenbescherming eerst naar ons gekomen is, is omdat de hond sowieso richting asiel zal gaan omdat de eigenaar er niet meer voor kan zorgen, tenzij het bij ons in huis lukt. Wij zijn het laatste vangnet. Dierenbescherming weet ook dat dit type honden in een asiel alleen maar achteruit gaan waardoor de kans op herplaatsing voor deze DH nihil is. Ook al omdat de asielen in de buurt sowieso zeer streng en selectief zijn voor nieuwe eigenaars terwijl ze amper een profiel voor de hond kunnen opstellen. Als het bij ons niet lukt is de kans op een spuitje na jaren asiel zeer groot. En dat verdient de hond ook niet perse als ze zich wel kan gedragen.

Cowboy_Bebop schreef:Ik snap wel de kritiek op het stress element maar:
- het opzettelijk toebrengen van (zo min mogelijke) stress in specifieke en gecontroleerde omstandigheden was de enige manier om het specifieke wandrag van de hond te ontleden en zo te bevestigen wat de trigger nu juist is om het te kunnen voorspellen of vermijden. Dat rechtvaardigt mijn experimenten.
- praktisch gezien lijkt deze socialisatie niet te lukken zonder dat deze hond voor een stuk onder stress geplaatst wordt. Het is voor mij immers onmogelijk om afstand te nemen van mijn andere hond of katten. Ook is het onmogelijk te meten vanaf wanneer deze hond nu exact stress heeft.
- daarnaast lijkt stress (door de aanwezigheid van andere honden) mij juist een noodzakelijk kwaad en de enige manier voor deze hond om zijn grenzen te kunnen verleggen, daarvoor moet je over de grens gaan. Zolang deze hond simpewel in zijn eigen, hondvrije 'comfortzone' blijft gaat ze nooit vooruitgang boeken. Dit is net de reden dat ze zo asociaal is naar andere honden. De bron van een probleem kan nooit de oplossing van dezelfde probleem zijn, dat is homeopathie.

Je kan hier dan wel oordelen dat ik de hond 'te' veel stress geef, maar dat kunnen jullie vanop een forum niet zien en dus ook niet hard maken. Welke dosering stress ik de hond kan geven is iets dat ik moet aanvoelen op het moment dat ik met de hond bezig ben.

Een hond die stress, angst of een andere heftige negatieve emotie ervaart, gaat heel anders reageren dan hij in ontspannen staat zou doen, kan niet leren en kan informatie niet meer goed verwerken. Een goede gedragstherapeut gaat dus juist geen negatieve reacties uitlokken en gaat aan het werk met een ontspannen hond. Dan kun je het gedrag veranderen omdat de hond kan leren, niet overreageert door alle negatieve prikkels waaraan hij blootgesteld is - dat betekent alleen maar dat hij heel heftig kan reageren op dingen die hem normaal maar heel weinig doen. Als alles raar, bedreigend en niet leuk is, wordt het volgende wat staat te gebeuren ook met argusogen bekeken. De hond gaat dan gewoon in overlevingsmodus en blijft hangen in die negatieve emoties en reacties. En krijgt er waarschijnlijk door dit vicieuze cirkeltje nieuwe negatieve associaties bij met zaken die voorheen neutraal waren: dat zijn negatieve leerervaringen.
Jij wist na de eerste wandeling al dat de herder moeite heeft met andere honden. Kortom: al die experimenten voegen veel stress toe, en het enige wat de hond leert, is om alles wat je nu met haar doet, te koppelen aan iets negatiefs. Plus: jij bent als baas ook niet echt te vertrouwen, want jij brengt haar steeds in die situaties.

De stoffen die bij stress vrijkomen, blijven erg lang in het lichaam. Het duurt dus een tijd voordat de hond na zulke stressvolle ervaringen weer helemaal tot rust is gekomen en weer normaal reageert.

Een hond leert het beste als hij ontspannen is. Dan kan hij positieve ervaringen opdoen met dingen die hij spannend vindt of nog niet kent. Dat is de hele basis van socialisatie: positieve ervaringen ergens mee opdoen. En dat kan prima door hem stukje bij beetje kennis te laten maken met spannende dingen, waardoor zijn comfort zone vergoot wordt, in plaats van hem maar hupsakee totaal uit zijn comfort zone te smijten.

Daarnaast heb jij hier te maken met een ras dat in het algemeen al niet enorm staat te springen om contact met vreemde honden. Een deels erfelijke factor dus. Een erfelijke eigenschap is niet iets wat je een hond afleert of eruit traint.

Het allerbeste advies wat ik je kan geven is om de hond snel naar iemand te brengen die niet experimenteert maar op de juiste manier begeleidt.

Als je dan persee, wat ik in het andere topic lees, gastgezin voor deze hond wilt zijn dan gaat bovenstaand advies alsnog op:
Niet experimenteren.

Voor iedere herplaatser geldt dat je vooral moet investeren in een goede band, in vertrouwen.
Waarom? Omdat een hond dan ten eerste in onzekere situaties kan terugvallen op een vertrouwd persoon wat letterlijk zorgt voor meer veiligheid.

Ten 2e zal de hond zijn eigen natuurlijke karakter veel sneller laten zien waardoor je in kunt schatten wat er wel of juist niet in de hond zit en wat extra aandacht behoeft.
Al je investeringen ten spijt, je bereikt hier hoogstens mee dat je weet dat je hond, op het moment van het experiment, op plaats, vastgebonden met dat touw, in gezelschap van jou dat bepaalde gedrag laat zien. Dat is geen nuttige informatie. Niet voor een komend baasje.
Al die experimenten leveren dus niet op wat je wilt, namelijk heldere informatie over het karakter en het juiste baasje voor de hond en dat was toch je uitgangspunt.

Overigens vind ik het een bijzondere keuze om andere honden die niet van jou zijn te betrekken in je experimenten. Zeker als je schrijft dat het foxje bang zat opgesloten terwijl jij je hondenproefjes uitvoert.

Overigens heb ik en ervaring met herplaatsers en ook met wolfhonden. Sterker nog, ik heb zelf van beiden 1 exemplaar al is mijn nepwolfje een behoorlijk pittige saarloos en geen Tsjech.
Je denkt dat je goed werk doet, en ik ga er vanuit dat je intenties goed zijn, maar de uitwerking ervan is niet de juiste naar mijn mening.
Daarbij weet je nog steeds niet wat nu het probleem is, de oorzaak van haar gedrag. Dus daaruit blijkt ook al dat je methodes je niet de duidelijkheid geven die je zoekt.
Rust en regelmaat met veiligheid al leidraad. Daar ga je het in vinden.

En dan kan ik alleen maar de conclusie trekken dat je haar dat niet biedt en zo te lezen ook niet gaat kunnen bieden.

Cowboy_Bebop schreef:Dat sommigen vinden ik het 'fixen' van deze hond niet eens moet proberen en de hond zo laten om in een hondloos gezin te plaatsen gaat niet op. Dat laatste is ten eerste geen optie omdat de eigenaar haar gewoon wil laten inslapen. Voor deze hond is het dus een kwestie van leven en dood en heeft ze slechts 2 keuzes: in onze situatie samen met andere honden passen, ofwel sterven.
Ten tweede is het voor mij een persoonlijke kwestie: ik vind dat iedere hond om moet kunnen gaan met andere honden. Niet iedere hond hoeft hiervoor hetzelfde 'talent' te hebben, maar het hoort imo wel tot de basisopvoeding, met of zonder stress.

Hoezo 2 keuzes, er zijn er meer hoor.

Die hond kan ook bij iemand geplaatst worden die er de tijd voor neemt om haar te leren met andere honden om te gaan.
Dat omgaan met andere honden hoeft echt niet in een omgeving/gezin met andere honden aangeleerd te worden. Dat kan ook als ze als enige hond bij een goede baas zit.

Ik weet niet wat jij verstaat onder het om moeten kunnen gaan met andere honden.
Voor mij is het zo dat ik graag wil dat mijn honden een andere hond of leuk benaderen en er eventueel mee spelen óf dat ze de andere hond negeren. Maar in huis wil ik dat honden van het begin af aan met elkaar overweg kunnen zonder dat ze in de stress raken.

Je hebt het over de basisopvoeding, maar je vergeet even dat ze die niet gehad heeft. Zou jij bij een pup deze experimenten ook uitvoeren om te zien waar de pup de 'fout' ingaat?
Want dat laatste is wat je bij haar doet. Triggeren tot ze de 'fout' ingaat of dicht slaat. En wat heb je dan bereikt, buiten dat je dan weet hoe ze reageert op negatieve impulsen ?


Als ik Tessa niet had en alleen Luuk, dan had ik deze herder graag overgenomen. Luuk maak je de pis niet lauw en die kan goed met Herders overweg.
Tessa daarentegen zou helemaal over de rooie gaan en dat wil ik de honden en ons niet aandoen. Zulk soort stress is voor mij een no go, daar komt niets goeds uit.
Mijn honden hoeven niet met alle honden door één deur te kunnen. Tenslotte ben ik ook niet met iedereen vrienden, maar ik benader mensen buiten mijn deur wel vriendelijk (of ik negeer ze). Zo ook mijn honden.

Cowboy_Bebop schreef:(...)
- praktisch gezien lijkt deze socialisatie niet te lukken zonder dat deze hond voor een stuk onder stress geplaatst wordt. Het is voor mij immers onmogelijk om afstand te nemen van mijn andere hond of katten. Ook is het onmogelijk te meten vanaf wanneer deze hond nu exact stress heeft (...)

Je geeft hier haarfijn aan waarom deze hond bij jou totaal niet op haar plek is. Waarom handel je daar dan niet naar??

Cowboy_Bebop schreef:
Waar het probleem (of toch de trigger) juist zit heb ik intussen kunnen ontdekken met mijn 'immorele Josef Mengele' ( ) experimenten. Nu is het nog het fixen dat overblijft.

Ik snap wel de kritiek op het stress element maar:
- het opzettelijk toebrengen van (zo min mogelijke) stress in specifieke en gecontroleerde omstandigheden was de enige manier om het specifieke wandrag van de hond te ontleden en zo te bevestigen wat de trigger nu juist is om het te kunnen voorspellen of vermijden. Dat rechtvaardigt mijn experimenten.
- praktisch gezien lijkt deze socialisatie niet te lukken zonder dat deze hond voor een stuk onder stress geplaatst wordt. Het is voor mij immers onmogelijk om afstand te nemen van mijn andere hond of katten. Ook is het onmogelijk te meten vanaf wanneer deze hond nu exact stress heeft.
- daarnaast lijkt stress (door de aanwezigheid van andere honden) mij juist een noodzakelijk kwaad en de enige manier voor deze hond om zijn grenzen te kunnen verleggen, daarvoor moet je over de grens gaan. Zolang deze hond simpewel in zijn eigen, hondvrije 'comfortzone' blijft gaat ze nooit vooruitgang boeken. Dit is net de reden dat ze zo asociaal is naar andere honden. De bron van een probleem kan nooit de oplossing van dezelfde probleem zijn, dat is homeopathie.

Je kan hier dan wel oordelen dat ik de hond 'te' veel stress geef, maar dat kunnen jullie vanop een forum niet zien en dus ook niet hard maken. Welke dosering stress ik de hond kan geven is iets dat ik moet aanvoelen op het moment dat ik met de hond bezig ben.

Man, als je voor al dat ge bla-bla een kwartje kon ontvangen, dan was je rijk geweest

Je hebt op het forum een rijkdom aan honderden jaren ervaring IN HET VELD met moeilijke honden, herders en wolf achtigen flink jeuk aan hun tenen bezorgd. Dit is ervaring die jij niet hebt. Het gaat niet om je gewauwel, het gaat om de hond. Ik hoop dat je inzicht in honden groeit en wens je veel wijsheid toe.

Volgens mij is die hond volkomen normaal.

Cowboy_Bebop schreef:Ten tweede is het voor mij een persoonlijke kwestie: ik vind dat iedere hond om moet kunnen gaan met andere honden. Niet iedere hond hoeft hiervoor hetzelfde 'talent' te hebben, maar het hoort imo wel tot de basisopvoeding, met of zonder stress.

Definieer 'om kunnen gaan'. Het is namelijk prima mogelijk een terrasje te doen, langs andere honden te lopen en in een volle wachtkamer bij de dierenarts te zitten met een hond die niet van soortgenoten houdt.
En dat kan op een manier waarop er respectvol en met het nodige geduld met de hond wordt omgegaan.
Dat betekent niet dat je dat je niet gerust mag kiezen dat op een andere manier aan te pakken maar het kán ook anders.

Cowboy_Bebop schreef:Ik snap wel de kritiek op het stress element maar:
- het opzettelijk toebrengen van (zo min mogelijke) stress in specifieke en gecontroleerde omstandigheden was de enige manier om het specifieke wandrag van de hond te ontleden en zo te bevestigen wat de trigger nu juist is om het te kunnen voorspellen of vermijden. Dat rechtvaardigt mijn experimenten.

Neen. Ten eerste is er geen sprake van zo min mogelijk stress als dat bij een hond ontblote tanden, geblaf en gegrom uitlokt. Daar gaan tig signalen aan vooraf wanneer het stressniveau, jawel, lager zit.
Het is bovendien niet de enige manier om te weten te komen welke prikkel een bepaalde reactie uitlokt, je bent jezelf aan het sussen met die gedachte.

Cowboy_Bebop schreef: - praktisch gezien lijkt deze socialisatie niet te lukken zonder dat deze hond voor een stuk onder stress geplaatst wordt. Het is voor mij immers onmogelijk om afstand te nemen van mijn andere hond of katten. Ook is het onmogelijk te meten vanaf wanneer deze hond nu exact stress heeft.

Dat klopt, een zekere mate van stress hoort bij het leven. Een te hoog aandeel ervan is dan weer nadelig.
Des te meer reden om je in te lezen wat betreft trigger stacking, aangeleerde hulpeloosheid, het effect van stress op hormonen, etc vóór je gaat experimenteren.

Cowboy_Bebop schreef:Zolang deze hond simpewel in zijn eigen, hondvrije 'comfortzone' blijft gaat ze nooit vooruitgang boeken. Dit is net de reden dat ze zo asociaal is naar andere honden.

Haar comfortzone hoeft niet hond- of stressvrij te zijn, daar gaat het net om
De reden dat ze uitvalt naar andere honden is omdat ze continu over die grens wordt getrokken. Alleen lijk je niet te (willen) snappen waar haar grens ligt.

Dat ze geen andere thuis zou vinden is trouwens onzin. Dit is een doodnormale hond met een issue waar prima aan gewerkt kan worden zonder dat er experimenten, onnodige hoeveelheden stress of correcties voor nodig zijn.

Paarlen voor de zwijnen.

Sandra&co schreef:Paarlen voor de zwijnen.

Ik snap niet waarom iemand zo verschrikkelijk halsstarrig blijft vasthouden aan zijn eigen gelijk terwijl er van diverse kanten telkens weer wordt uitgelegd dat het toch heel anders is. Waarvan meerderen met wetenschappelijk onderbouwde feiten komen die hun gelijk aantonen.
Waarom nou? Waarom niet eens voor een minuutje aannemen dat een ander gelijk kán hebben? Je even openstellen voor die mogelijkheid?
Vooral omdat áls je het fout hebt, niet JIJ de dupe bent maar meerdere honden. Namelijk je tibetaan, dat arme fox terriertje, je toekomstige wolfshond én de Duitse herder teef. Hun leven en welzijn hangt af van jouw competentie. Of het gebrek daaraan.
Hardnekkig vasthouden aan je eigen gelijk als het alleen je eigen leven betreft, is tot daar aan toe. Maar in dit geval betalen de honden het gelag van je eigen stupide kortzichtigheid.

En het is helemaal niet erg om niet overal verstand van te hebben. Ik weet bijvoorbeeld van hondenvoeding en samenstellingen alleen maar de vage basis. Als ik dan iets niet weet, vraag ik het, genoeg mensen die kunnen helpen hier. Dat is geen schande. Als ik nu volop zou lopen tetteren dat mijn honden echt wel kunnen overleven op 3 bladen sla en een tomaat per dag omdat ik dat ergens op een site heb zien staan, zou ik net zo goed dit soort reacties krijgen. Snap je?

renee-uk schreef:

Cowboy_Bebop schreef:Ten tweede is het voor mij een persoonlijke kwestie: ik vind dat iedere hond om moet kunnen gaan met andere honden. Niet iedere hond hoeft hiervoor hetzelfde 'talent' te hebben, maar het hoort imo wel tot de basisopvoeding, met of zonder stress.

dit geeft al aan dat je geen idee hebt waar je mee bezig bent.
niet alles is maakbaar in het leven en honden zijn levende wezens, geen voorgeprogrammeerde robotjes met knopjes die je naar believen kunt indrukken.
je hebt werkelijk geen enkele notie van het wezen hond.

edit: oh en het topic staat vol van goede adviezen, je moet ze alleen willen lezen!

Renee-uk heeft wel gelijk. Je hebt totaal geen waardering voor het karakter van een hond, niet elke hond wilt ( of kan ) met elke hond opschieten. Wij mensen willen ook niet iedereen over de vloer hebben.

Laat die hond nou eens in zijn waarde.
En niet elke hond is geschikt om in een roedel te leven, er zijn honden die een grote persoonlijke ruimte nodig hebben.

Dus jij vind ook iedereen leuk en aardig ???

lieke schreef:Ik snap niet waarom iemand zo verschrikkelijk halsstarrig blijft vasthouden aan zijn eigen gelijk terwijl er van diverse kanten telkens weer wordt uitgelegd dat het toch heel anders is. Waarvan meerderen met wetenschappelijk onderbouwde feiten komen die hun gelijk aantonen.
Waarom nou? Waarom niet eens voor een minuutje aannemen dat een ander gelijk kán hebben? Je even openstellen voor die mogelijkheid?

Dat heet het Backfire effect
Backfire effect
Wanneer je idee over een bepaald iets in twijfel wordt getrokken ga je net nog standvastiger achter dat idee staan.

Komt nog heel wat bij kijken: een rondje met een hond lopen.

Ik heb twee teven die elkaar niet lekker liggen. Ze hebben nooit echt gevochten omdat ik er altijd bovenop heb gezeten, maar de één (Ninthe) is nooit positiever geworden dan het tolereren van de ander (Noa). Om die reden heb ik Ninthe ook herpaatst. Ze is door omstandigheden net (na 4 maanden) teruggekomen en het gaat verbazingwekkend goed. Maar de sfeer is toch echt niet zo ontspannen als toen ze er niet was. Ik heb een kist midden in mijn kamer staan tussen de ligplek van haar en haar zus staan zodat ze een rotonde hebben waardoor ze zonder contact met de ander van de ene kant naar de andere kant kunnen lopen en als ze beide op hun eigen ligplek liggen (Ninthe ligt graag in de bench en mag op het moment niet op de bank, Noa durft de bench niet in en ligt graag op de bank) kunnen ze elkaar nu niet zien, wat ook een hoop rust geeft.

De kans dat deze twee elkaar positiever naar elkaar gaan staan dan acceptatie (dus één stap verder dan tolereren) is onwaarschijnlijk. Het zit namelijk gewoon niet in Ninthe. En als je dat gaat forceren, dan is de enige manier stevig onderdrukken, de hond breken. Het punt is dan wel dat je daarna een gebroken hond hebt, een hond die last heeft van aangeleerde hulpeloosheid en dus alsnog echt niet happy is. Is dat je doel? Kosten wat kost de hond dwingen tot positief gedrag naar andere honden? Weet wel dat je dat dan aleen voor jezelf doet en de hond inderdaad met een spuit beter af had geweest. Houden van is ook loslaten.

Edit: en loslaten kan ook herplaatsen zijn.

ik vind het dieptriest dat er voor die hond schijnbaar geen andere keuze is dan een spuit erin of nog verder verkloot worden door een verkeerde aanpak.
er is helemaal niks mis met dat beest dat niet in fatsoenlijke banen geleid kan worden door iemand met begrip voor en kennis van honden.
en geduld, vooral veel geduld!

Ach, dat was met Juno ook zo. Versodemieterd door z'n eerste eigenaren i.c.m. waarschijnlijk wat erfelijkheid qua fel karakter, en tadaaa. OF hij moest a.s.a.p. herplaatst, OF er ging een spuit in, aldus de fokker. Ik snap dat je er dan voor kiest om de hond te helpen, maar geef het uit handen als je er geen verstand van hebt.

Het lijkt me ook echt schier onzin dat zo'n herder die wel wat issues heeft maar echt niet totaal verknipt is, in een asiel geen enkele kans meer zou hebben. Ik weet dat ik maar een blauwe maandag in het asiel gewerkt heb, maar in de tijd dat ik er was heb ik iig met eigen ogen gezien dat zelfs de moeilijkst plaatsbare herder een baasje kan vinden. Het is niet zo makkelijk als met een lief schoothondje ofzo, maar onmogelijk is het ook echt niet hoor. In Zuidwolde werkte alvast 1 iemand waar ik een dergelijke herder zo aan zou durven overgeven om een plaatsje te zoeken.

Ik hoop dat je eens last krijgt van jeukende wratten op vervelende plekken, of in het geval je een vrouw blijkt te zijn, een vervelende schimmel waar je maar niet vanaf komt. Oh ja, en een acute buikloop