Het HondenForum

Ze loopt idd los, op stukken waar dat kan. Ze neemt tot nu toe niet teveel ruimte en als je haar naam roept komt ze direct naar je toe. Maar dat noem ik nog geen betrouwbaar 'hier' , dat noem ik het pas als ik denk dat ze weet wat ik van haar wil en dat ook opvolgt.
Voerbeloning gebruik ik buiten wel, maar ik heb niet het gevoel dat ze het daarvoor doet. Ik heb ook best moeten zoeken naar iets wat ze überhaupt aan wil nemen.
Op het moment dat ze in de stress schiet neemt ze niets aan en als ik iets (voorzichtig) haar kant op gooi, doet ze alsof ik een dikke steen naar haar toe gooi (en dan is het een stukje ham en ik gooi heel zachtjes, met minimale armbewegingen). Ik kan proberen wat lekkere hapjes gewoon om me heen te laten vallen, maar ik verwacht daar weinig van.
Het is soms ook heel gek. Komen we thuis dan staat ze redelijk opgewonden achter de deur, doe je die deur open dan krabbelt ze, al uitglijdend en wel onder de tafel, om daar heel hard te gaan kwispelen. Niet altijd trouwens, vaak zat dat ze gewoon blij is om je te zien.
's Avonds; vriend zit achter de pc, ik zit op de bank met Aura naast me. Als vriend dan onze kant op komt, weet ze niet waar ze het zoeken moet. En als wij buiten zijn, blijft ze in de kamer staan kijken. Ook weer niet altijd, als we lang genoeg buiten blijven, gaat ze op de bank liggen, maar ze durft dan niet eens de keuken in.
Gisteren had ik een idee en heb ik haar aangelijnd meegenomen naar buiten en dat ging al beter. Deur dichtgedaan en toen heeft ze eerst wat zenuwachtig heen en weer gelopen, maar daarna ging ze toch maar eens het gras op. Even later heb ik de deur weer opengedaan, Aura ging weer naar binnen, maar is toen toch nog een keer zelf naar buiten gekomen . Gekke is, toen we laatst bezoek hadden en toen kwam ze zomaar mee naar buiten en heeft ze heel de tijd ontspannen onder de tuintafel gelegen.

Ik vind trouwens niet dat ze probleemgedrag vertoont, ik vind het alleen zelf soms moeilijk om mee om te gaan, omdat onze andere honden wat robuuster van karakter zijn/waren, daar kon je (bij wijze van spreken) een keer tegenaan schoppen. Aura is voor ons een hele omschakeling.

En om positief af te sluiten, wat ze allemaal wel goed doet:
heerlijk vrolijk en blij wandelen
lekker knuffelen op de bank
spelen met Pol
alleen thuis zijn met Pol samen gaat heel goed, alles ligt nog op zijn plek als we thuiskomen.
ze jat niks
mee in de auto
en, niet onbelangrijk, uitslapen.

Ach gossie, naar om te zien he? Ik herken veel van wat je zegt van Lola. Het belangrijkste: je went eraan vorig jaar kwamen wij terug van 2,5 week vakantie en het eerste wat mijn schoonmoeder (de oppas) zei was: 'Lola is echt een héle raaaaare hond'. En ze had nog gelijk ook. Maar man en ik hebben het vaak niet eens meer door.

Daarnaast is extreme duidelijkheid voor Lola belangrijk. Sommige mensen voeden hun honden heel streng op omdat hij anders 'een loopje met je neemt'. In feite is dat ook wat wij doen. Nee is nee, ja is ja en onze wil is toch wel erg vaak wet. Lola gedijt daar goed bij, ook al gaat ze er soms best weleens zielig van kijken

En verder is t vooral steun geven, aan de lijn met je meenemen/bij je houden en ook met enige regelmaat 'hond, stel je niet zo aan'. Sommige dingen zal ze altijd eng blijven vinden, maar ik kan en wil niet alles vermijden. Dus dat lost ze dan maar mooi zelf op. Als ik de kast met pannen open trek, rent Lola bijvoorbeeld naar de kamer. Prima, doe maar. Als ik ga trainen met pannen of dat kastje, wordt het angstige alleen maar erger dus we zijn tevreden met deze situatie.

Hopelijk komen jullie met aura ook zover, een soort werkbare modus operandi, ook al is die voor de buitenwereld nog steeds ingewikkeld, haha.

kipo schreef:Ze loopt idd los, op stukken waar dat kan. Ze neemt tot nu toe niet teveel ruimte en als je haar naam roept komt ze direct naar je toe. Maar dat noem ik nog geen betrouwbaar 'hier' , dat noem ik het pas als ik denk dat ze weet wat ik van haar wil en dat ook opvolgt.

Dit volg ik niet helemaal. Ze komt wel, wat is volgens jou dan de reden dat ze komt? Als ze dat structureel doet weet ze toch wat de bedoeling is?

Verder herken ik veel van Saar in je verhaal. De aanpak die Lilo beschrijft voor Lola is ook wat we hier grotendeels doen. We hebben een dagelijkse routine en duidelijkheid. Steun kan ze krijgen bij alles wat daar buiten valt, als vreemde mensen haar dom benaderen bijvoorbeeld. Ik vertel bezoek altijd dat ze haar moeten negeren, dat is moeilijk voor mensen dus als Saar dan toch wegkruipt omdat iemand haar aan gaat kijken/een hand uitsteekt/tegen haar praat roep ik haar bij me en mag ze bij mij de situatie bekijken en inschatten. Maar de dagelijkse dingen, zoals stofzuigen, kan ze zelf wel handelen inmiddels. Ik zet dan zowel de buitendeur als de gangdeur open zodat ze de stofzuiger kan ontwijken. Soms kruipt ze dan alsnog onder de tafel, dan negeer ik haar en maak ik het rondje stofzuigen af.
Voor snelle bewegingen kan ze ook wat angstig zijn, voerbeloningen laat ik meestal naast me op de grond vallen of krijgt ze vanuit een hangende arm waarin ik een kuipje van mijn hand heb gemaakt.

Wat jouw vriend die terugkomt van de PC betreft zou ik inderdaad de counter conditioning die Diana noemt proberen. Dat is een heel specifieke situatie, als ze dat gaat linken aan iets leuks/lekkers kan dat op den duur het 'enge' er helemaal af halen.

Kipo, je kunt het eens proberen met een bus slagroom. Wel eerst voorzichtig oefenen, dat ze niet schrikt van het psshh-geluid
En als ze er eenmaal een paar keer van heeft geproefd en het lekker vindt, je man mét bus slagroom bij de pc vandaan laten komen, en zonder haar te lokken, naar haar te kijken of haar te belonen haar steeds wat slagroom uit de bus te geven.
Heb je ook al eens geprobeerd wat er gebeurt als man Aura bij zich roept als hij bij de pc zit, en ze dan samen daar weglopen?

Mila is ook een heel gevoelige hond die heel gekke angsten kan hebben plots. Zo heeft ze dat een tijdje gehad met lichtvlekken in de gang, waardoor ze ook niet de tuin in durfde (want dan moet ze de gang door). En met het piepen van de tuindeur, of een keer nadat de tuindeur ineens hard dichtwaaide (waardoor ze niet meer de tuin in durfde als het waaide). Dit heb ik met twee of drie korte sessies counter conditioning alweer kunnen ombuigen. Dus juist in heel specifieke situaties kun je daar snel veel mee bereiken.

O, en Amoz zit ook zelden, dus die kan ook niet op commando zitten. Hij kent eigenlijk nog geen enkel commando echt, maar reageert wel aardig op gebaren. Ik clicker nu dagelijks met hem in de tuin om hem bekend te maken met het principe dat hij een beloning kan verdienen met iets wat hij doet, want dat snapt hij echt nog niet. Nu oefenen we nog puur en alleen heel basic dingen (reageren op zijn naam en bij mij komen).
Ik denk dat ik hem eerder 'af' kan leren dan 'zit', omdat hij dus bijna nooit uit zichzelf gaat zitten. En dat hoeft voor mij ook niet, hij mag ook gaan liggen of stil blijven staan in situaties waarvoor ik voor een andere hond 'zit' zou gebruiken.

RedPassion schreef:

kipo schreef:Ze loopt idd los, op stukken waar dat kan. Ze neemt tot nu toe niet teveel ruimte en als je haar naam roept komt ze direct naar je toe. Maar dat noem ik nog geen betrouwbaar 'hier' , dat noem ik het pas als ik denk dat ze weet wat ik van haar wil en dat ook opvolgt.

Dit volg ik niet helemaal. Ze komt wel, wat is volgens jou dan de reden dat ze komt? Als ze dat structureel doet weet ze toch wat de bedoeling is?

Aura loopt vooral los langs de maas, weinig/geen wild, en nauwelijks andere mensen, laat staan honden. Daar komt ze netjes, maar volgens mij vooral omdat 'de roedel' bij elkaar moet blijven. De eerste keer dat ze niet meteen kwam, was dat omdat Pol te ver achter bleef en daar kon ze niet mee omgaan, ze stond halverwege tussen mij en Pol en wist niet welke kant ze op moest.
Als ik vanuit huis met haar loop en er zit een kat/egel/wat dan ook in het veld, dan kan ik op mijn kop gaan staan. Nu snap ik dat dat wel een enorm verschil is, van geen prikkels naar een kat, maar ik vind wat ze nu doet pas het beginstadium van 'hier'.
Zo wel te volgen? Best moeilijk soms, hoor, met alleen een toetsenbord.

RedPassion schreef: Verder herken ik veel van Saar in je verhaal. De aanpak die Lilo beschrijft voor Lola is ook wat we hier grotendeels doen. We hebben een dagelijkse routine en duidelijkheid. Steun kan ze krijgen bij alles wat daar buiten valt, als vreemde mensen haar dom benaderen bijvoorbeeld. Ik vertel bezoek altijd dat ze haar moeten negeren, dat is moeilijk voor mensen dus als Saar dan toch wegkruipt omdat iemand haar aan gaat kijken/een hand uitsteekt/tegen haar praat roep ik haar bij me en mag ze bij mij de situatie bekijken en inschatten. Maar de dagelijkse dingen, zoals stofzuigen, kan ze zelf wel handelen inmiddels. Ik zet dan zowel de buitendeur als de gangdeur open zodat ze de stofzuiger kan ontwijken. Soms kruipt ze dan alsnog onder de tafel, dan negeer ik haar en maak ik het rondje stofzuigen af.
Voor snelle bewegingen kan ze ook wat angstig zijn, voerbeloningen laat ik meestal naast me op de grond vallen of krijgt ze vanuit een hangende arm waarin ik een kuipje van mijn hand heb gemaakt.

Wat jouw vriend die terugkomt van de PC betreft zou ik inderdaad de counter conditioning die Diana noemt proberen. Dat is een heel specifieke situatie, als ze dat gaat linken aan iets leuks/lekkers kan dat op den duur het 'enge' er helemaal af halen.

DeDiana schreef:Kipo, je kunt het eens proberen met een bus slagroom. Wel eerst voorzichtig oefenen, dat ze niet schrikt van het psshh-geluid
En als ze er eenmaal een paar keer van heeft geproefd en het lekker vindt, je man mét bus slagroom bij de pc vandaan laten komen, en zonder haar te lokken, naar haar te kijken of haar te belonen haar steeds wat slagroom uit de bus te geven.
Heb je ook al eens geprobeerd wat er gebeurt als man Aura bij zich roept als hij bij de pc zit, en ze dan samen daar weglopen?

Mila is ook een heel gevoelige hond die heel gekke angsten kan hebben plots. Zo heeft ze dat een tijdje gehad met lichtvlekken in de gang, waardoor ze ook niet de tuin in durfde (want dan moet ze de gang door). En met het piepen van de tuindeur, of een keer nadat de tuindeur ineens hard dichtwaaide (waardoor ze niet meer de tuin in durfde als het waaide). Dit heb ik met twee of drie korte sessies counter conditioning alweer kunnen ombuigen. Dus juist in heel specifieke situaties kun je daar snel veel mee bereiken.

Ik denk dat als vriend er een gewoonte van zou maken om tegen haar te babbelen, dat dat al een stuk zou schelen. Ik vertel Aura vrijwel alles wat ik (ga) doe(n), hij komt zwijgend de keuken in.
Het nadeel van counter conditioneren of überhaupt met lekkers strooien is dat Pol dat dan opeet voordat Aura het kan pakken en als ik Pol vasthoud of wegsluit, snapt Aura er ook niks van. Misschien wel een idee om haar buiten te krijgen, dat kan ik oefenen als Pol achterin de tuin is.
Het gaat al beter dan in het begin hoor, nu ligt ze bijvoorbeeld bij hem in het kamertje waar de pc staat.

DeDiana schreef:O, en Amoz zit ook zelden, dus die kan ook niet op commando zitten. Hij kent eigenlijk nog geen enkel commando echt, maar reageert wel aardig op gebaren. Ik clicker nu dagelijks met hem in de tuin om hem bekend te maken met het principe dat hij een beloning kan verdienen met iets wat hij doet, want dat snapt hij echt nog niet. Nu oefenen we nog puur en alleen heel basic dingen (reageren op zijn naam en bij mij komen).
Ik denk dat ik hem eerder 'af' kan leren dan 'zit', omdat hij dus bijna nooit uit zichzelf gaat zitten. En dat hoeft voor mij ook niet, hij mag ook gaan liggen of stil blijven staan in situaties waarvoor ik voor een andere hond 'zit' zou gebruiken.

Ze hoeft niet per se te zitten, het is puur dat 'zit' in mijn ogen een van de simpelste dingen is die je een hond kunt leren en dat ik dat met de herders toch heel veel gebruikt heb. Zelfs Pol kan heel goed zitten op commando (en dat is meteen het enige commando dat hij echt goed opvolgt, 'hier' is het andere, maar daar is hij iets minder betrouwbaar in, vandaar dat hij lang niet altijd losloopt). Bij Aura kan ik echter niet bedenken hoe ik haar dat zou moeten leren. Uitlokken lukt niet en uit zichzelf doet ze het alleen als ze zich echt niet prettig voelt, dus om dat nou te gaan belonen....Maar goed, het is geen halszaak, voorlopig is het ook goed als ze niks kan en wat de toekomst brengt zien we dan wel weer.

ze is er hoor! en ze doet het fantastisch,
Inmiddels luistert ze al naar de naam Abby. Echt een heerlijke knuffelkont <3

Super, gefeliciteerd met jullie lieve Abby!

Welkom thuis lieve Abby! Je bent een super leuk hondje en met je kont in de boter gevallen

Jaaa die Abby! Veel geluk met elkaar!

Ook maar weer eens een update - het gaat zo goed hier, dat er eigenlijk weinig te melden valt.

Amy is helemaal ingeburgerd. Een tijdje geleden vond ze vreemde honden tegenkomen tijdens de wandelingen nog erg spannend, inmiddels is dat eigenlijk helemaal over. Ze speelt met vreemde honden, ik kan haar meestal terugroepen als ze een andere hond ontwaart en ze hoeft er ook niet meer tegen te blaffen of grommen, maar maakt netjes contact.
Vanmiddag heeft ze ook weer vrienden gemaakt, om na het spelen gezellig een rondje samen te gaan zwemmen: https://www.youtube.com/watch?v=cuRYEmmiKDA
Verder is ze ook ontzettend makkelijk en lief.

Amoz heeft zich ontpopt tot een knuffelhond https://www.youtube.com/watch?v=e4FdQgVubno
Hij draait lekker mee, alsof hij er al veel langer dan een maand is. Hij is ontzettend sociaal, heeft al goed door hoe het in huis werkt en tijdens de wandelingen en loopt ook probleemloos los - hij blijft uit zichzelf gewoon heel dicht in de buurt.
Hij zoekt nog niet veel toenadering tot vreemden, maar is ook zeker niet bang of zo. Het is denk ik gewoon een typische 'eenmanshond'.

Abby heeft kennis gemaakt met Jannes en Joep daarna nog gewandeld met Joep en kon toen een foto maken van samen dichterbij elkaar

Haha die kop van Joep! Nah, hij leeft nog zo te zien, gelukkig! Heeft ze zich een beetje gedragen.. ?

Wat een heerlijke updates over Abby/Cosette!

Even een update over Uma.

We zaten even met de handen in het haar. Wij denken namelijk dat ze wat verlatingsangst heeft.
Ik vertrek 's ochtends naar werk, dan kruipt ze bij Jonathan in bed, dat gaat helemaal goed. Maar zodra Jonathan dan ook weg gaat wat vaak voor max. 3 uur is, gaat ze op de vensterbank klimmen en blaffen. We hebben het gisteren even geprobeerd, eerst ik weg, dan Jonathan en ik stond nog om het hoekje om te zien wat er gebeurde.
Zodra hij uit zicht is stopt ze even met blaffen maar slaat heel gauw weer aan op een andere voorbijganger.
Toen ik mezelf liet zien en weer weg liep de hoek om, bleef het stil. Ik zag toen ook dat ze weer van de bank af ging.
Als we het andersom doen, dus Jonathan eerst weg, en daarna ik blaft ze niet.
Nu is ze wel heel erg gehecht aan Jonathan, meer dan aan mij..

Ook krabt ze. Ze mag thuis niet op de bank maar als we weg zijn heeft ze daar poep aan
Echter krabt ze dan ook met die lange nagels op de bank.. We hebben al kleden neergelegd, kussens, geprobeerd de bank te barricaderen maar ze smijt het er gewoon vanaf of krabt het kleed weg en zien we alsnog krassen in de bekleding.

Nu zijn we al een tijdje bezig met het volgen van haar. Ze loopt het liefst de hele dag door achter je aan in huis.
Ik vond dat sneu, zo kon ze geen rust vinden. Dus we zijn bezig haar aan te leren dat ze naar haar plaats gaat op commando. Dat wil nog niet echt. Ik kan haar soms wel 15x terug brengen. Laatst ben ik er anderhalf uur mee bezig geweest voordat ze bleef liggen. Voordat we weg gaan leggen we de honden ook op hun plaats (Manu weet het al en blijft gewoon liggen als we weggaan), en krijgen ze wat lekkers.
Zo zitten ze niet meer in de "volg-stand" als wij de deur uit gaan.
Nouja veel helpt het dus niet voor Uma

We hebben er veel over nagedacht. Wat kunnen we nu doen voor Uma? Want vooral voor haar is dit vervelend.
We hebben een hekje geplaatst in de woonkamer, maar goed dan bestrijd je symptomen en dat liet ze merken ook want ze is er binnen 10 minuten overheen.

Nu hebben we besloten dat we net als bij pups helemaal opnieuw beginnen met het alleen zijn opbouwen.
We gaan vandaag een bench kopen, doen er een hoes omheen en dat wordt haar nieuwe plaats. Als we haar een beetje goed inschatten zal ze dat nog een fijn plekje vinden ook.
En dan opnieuw beginnen met het commando plaats. Als ze blijft volgen toch maar het deurtje dicht.
Verder weer de tijd opbouwen, kwartier weg, bench dicht. Half uur weg, bench dicht etc.

Denken jullie dat we hier goed aan doen? Zo heb ik het met Manu als pup ook gedaan.
Maar hem kon ik vrij gemakkelijk belonen. Uma neemt wel leverworst aan en af en toe kook ik zelfs kip om haar maar iets lekkers aan te kunnen bieden. Het lijkt alleen wel of ze gewoon de link niet legt: als je dit doet, krijg je een beloning.
Wel kan ze op commando zitten

Verder krijgt ze nu brokken omdat ze maar moeilijk bleef poepen en dat gaat al veel beter.

Als er tips zijn hoor ik het heel graag. Wellicht moet ik hierover een topic openen. Wat denken jullie?

Manu schreef: Het lijkt alleen wel of ze gewoon de link niet legt: als je dit doet, krijg je een beloning.

Pik deze er even uit. Precies dit zag ik in het begin ook met Finn. Ja lekker zo'n koekje, maar waarom hij dat kreeg had hij geen idee van Ik ben toen gaan clickeren en dat werkt echt heel goed! Had een paar dingen in mijn hoofd die ik hem graag wilde leren en ben toen gaan clickeren voor gedrag dat in de richting ging. Dingen die ik nu met de clicker aanleer pikt hij veel sneller op dan zonder.

veertje schreef:

Manu schreef: Het lijkt alleen wel of ze gewoon de link niet legt: als je dit doet, krijg je een beloning.

Pik deze er even uit. Precies dit zag ik in het begin ook met Finn. Ja lekker zo'n koekje, maar waarom hij dat kreeg had hij geen idee van Ik ben toen gaan clickeren en dat werkt echt heel goed! Had een paar dingen in mijn hoofd die ik hem graag wilde leren en ben toen gaan clickeren voor gedrag dat in de richting ging. Dingen die ik nu met de clicker aanleer pikt hij veel sneller op dan zonder.

Dus click, en dan een snoepje voor het gedrag wat alleen al lijkt op dat wat je wil? Zonder eerst een commando eraan te hebben?
Dat zou nog wel eens kunnen werken voor Uma. Dan zal ik eens even mijn clicker onder het stof vandaan halen. Dankjewel

Ik merk wel dat ze steeds beter luistert. We gaan nu 2x per week naar de hondendijk in Monster, een stuk duin waar ze los kunnen lopen.
Het fijne is dat je kunt wandelen en de honden kunnen rennen wat ze willen. Gisteren waren we met zijn tweeën met alleen Manu en Uma. En ze zijn dan echt samen.
Zodra Uma de konijnen achter het hek ziet en heel erg opgewonden raakt, rent Manu tussen Uma en het hek door en komen ze samen terug rennen. Alsof hij haar haalt.
Uma luistert steeds beter naar haar naam en komt ook beter terug. Ze gaat meer op vreemde honden af, laat zich beter besnuffelen en speelt/rent zelfs met ze. Gisteren heeft ze zelfs in huis gespeeld met Manu Voor het eerst!
Dus het gaat wel heel goed met haar en ik denk ook wel dat ze nu zichzelf gaat laten zien. Ze is alleen zó graag bij ons dat ze dus ook wat stresssignalen laat zien zodra we weg gaan..

Manu schreef:

veertje schreef:

Manu schreef: Het lijkt alleen wel of ze gewoon de link niet legt: als je dit doet, krijg je een beloning.

Pik deze er even uit. Precies dit zag ik in het begin ook met Finn. Ja lekker zo'n koekje, maar waarom hij dat kreeg had hij geen idee van Ik ben toen gaan clickeren en dat werkt echt heel goed! Had een paar dingen in mijn hoofd die ik hem graag wilde leren en ben toen gaan clickeren voor gedrag dat in de richting ging. Dingen die ik nu met de clicker aanleer pikt hij veel sneller op dan zonder.

Dus click, en dan een snoepje voor het gedrag wat alleen al lijkt op dat wat je wil? Zonder eerst een commando eraan te hebben?
Dat zou nog wel eens kunnen werken voor Uma. Dan zal ik eens even mijn clicker onder het stof vandaan halen. Dankjewel

Ik merk wel dat ze steeds beter luistert. We gaan nu 2x per week naar de hondendijk in Monster, een stuk duin waar ze los kunnen lopen.
Het fijne is dat je kunt wandelen en de honden kunnen rennen wat ze willen. Gisteren waren we met zijn tweeën met alleen Manu en Uma. En ze zijn dan echt samen.
Zodra Uma de konijnen achter het hek ziet en heel erg opgewonden raakt, rent Manu tussen Uma en het hek door en komen ze samen terug rennen. Alsof hij haar haalt.
Uma luistert steeds beter naar haar naam en komt ook beter terug. Ze gaat meer op vreemde honden af, laat zich beter besnuffelen en speelt/rent zelfs met ze. Gisteren heeft ze zelfs in huis gespeeld met Manu Voor het eerst!
Dus het gaat wel heel goed met haar en ik denk ook wel dat ze nu zichzelf gaat laten zien. Ze is alleen zó graag bij ons dat ze dus ook wat stresssignalen laat zien zodra we weg gaan..

Ja gewoon click bij alle kleine stapjes. Finn wilde ik bijvoorbeeld leren met zijn achterpootjes op een plank te staan (voor agility). Ben begonnen met clicken voor alleen maar snuffelen aan de plank en dat steeds een klein beetje uitgebouwd. Omdat ik zelf nooit clickeren heb geleerd, was het voor mij net zo zoeken als voor Finn. Daarom ben ik niet helemaal gaan freestyle clickeren, maar met een plan in mijn hoofd. Finn snapte het ook echt niet als ik niet hielp, dus dat deed ik wel.

Hier is er net een topic over http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... 9&t=300976

Frolic schreef: Wij hebben een bench voor Pippi staan en ze vindt het heerlijk om zich daarin terug te trekken. Deurtje gaat nooit dicht, maar het is echt haar eigen plekje, waar Vriend ook niet mag komen. En dat heeft ze best nodig zo nu en dan. Nu is Manu vast niet op opdringerig als Vriend, maar ik kan me voorstellen dat het ook voor Uma fijn zal zijn.
En ik zou het verder net zo aanpakken als jij omschrijft.Weet niet of dat de goede manier is, maar dat zou ik doen. Wel met nog kleinere stukjes opbouwen. Echt met 5 minuten in het begin en dan vanaf het uur er telkens wat meer tussen laten zitten.

Ze beginnen zich nu echt te hechten hè? Dat merk ik aan Pippi ook. Eerst was het prima als ik wegging en nu kost het wat meer moeite. En als ik dan terug kom is ze zo ontzettend blij dat ze 20 rondjes door de kamer moet sjezen.

Manu is helemaal niet opdringerig zelfs. Uma is degene die zijn plek nog wel eens wilt inpikken terwijl ze beide precies hetzelfde kussen hebben
Dankzij Manu heeft ze het zitten geleerd, hun band zie je met de dag sterker worden. Ze kijkt heel wat af van hem, heel grappig om te zien.
Laatst liep er op de dijk een Rottweiler reu die Manu niet vertrouwde. Hij had even gepeild en de reu beukte hem hard weg en begon hard te snauwen en grommen, Manu droop af. Uma niet, die was in de ban van de konijnen en liep ter hoogte van de Rottweiler de dijk af. Nou, echt niet dat Manu haar alleen bij die reu liet. Er zat zo'n 30 meter tussen haar en die reu maar Manu liep náást Uma en blokte haar als ze die kant op wilde. Grote, stoere vent

Uma hecht sinds ze terug is na haar vermissing veel meer aan ons. Vooral aan Jonathan, niet persé aan mij
Heel leuk om te zien inderdaad. Ze kwispelt ook zo vaak nu en laatst rende ze de kamer door met een pensstaafje en ging net als Manu met de voorpoten erop springen om er daarna weer achteraan te rennen om het te vangen. Dat is echt genieten.
En ik heb nog wel zo vaak gedacht dat ze nooit zou gaan spelen.

veertje schreef:
Ja gewoon click bij alle kleine stapjes. Finn wilde ik bijvoorbeeld leren met zijn achterpootjes op een plank te staan (voor agility). Ben begonnen met clicken voor alleen maar snuffelen aan de plank en dat steeds een klein beetje uitgebouwd. Omdat ik zelf nooit clickeren heb geleerd, was het voor mij net zo zoeken als voor Finn. Daarom ben ik niet helemaal gaan freestyle clickeren, maar met een plan in mijn hoofd. Finn snapte het ook echt niet als ik niet hielp, dus dat deed ik wel.

Hier is er net een topic over http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... 9&t=300976

Dankjewel! Ik ga hier vanmiddag gelijk mee beginnen. Zal ook even wennen zijn voor mij. Jonathan zal dat ook leuk vinden vermoed ik. Bij Manu werkte die clicker echt niet haha.
Leuk om met Uma ook wat intensiever bezig te zijn, ze is er nu wel klaar voor

Manu schreef:

veertje schreef:
Ja gewoon click bij alle kleine stapjes. Finn wilde ik bijvoorbeeld leren met zijn achterpootjes op een plank te staan (voor agility). Ben begonnen met clicken voor alleen maar snuffelen aan de plank en dat steeds een klein beetje uitgebouwd. Omdat ik zelf nooit clickeren heb geleerd, was het voor mij net zo zoeken als voor Finn. Daarom ben ik niet helemaal gaan freestyle clickeren, maar met een plan in mijn hoofd. Finn snapte het ook echt niet als ik niet hielp, dus dat deed ik wel.

Hier is er net een topic over http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... 9&t=300976

Dankjewel! Ik ga hier vanmiddag gelijk mee beginnen. Zal ook even wennen zijn voor mij. Jonathan zal dat ook leuk vinden vermoed ik. Bij Manu werkte die clicker echt niet haha.
Leuk om met Uma ook wat intensiever bezig te zijn, ze is er nu wel klaar voor

Succes!
Misschien is er ook wel een fun cursus bij jullie in de buurt. Die hebben vaak ook leuke ideetjes en materialen die je niet altijd thuis hebt.

Ik vind het wel een leuke uitdaging. Heb er zelf ook veel van geleerd, vooral geduld hebben Bij Finn dacht ik soms die gaat het nooit snappen en zie nu: filmpje

Echt een gouden tip, dat ik daar zelf niet aan gedacht heb.

De bench staat maar Uma wilde er ECHT niet in. Ze keek er vies naar en ging mooi op Manu zijn plek liggen
Dus ik heb Frolics gepakt en de clicker en ben eerst gaan clickeren met snoepjes geven, toen een kleed op de grond gelegd en snoepjes gestrooid. Elke stap die ze op het kleed zette gaf ik een click.
Ze gaat na een paar snoepjes meestal in de vreetstand (lijkt op haar mama ), dus toen een snoepje op de rand bij de bench gelegd, daarna net over het randje, weer net iets verder en ze klom zelf die bench in Ik had verwacht dat ze er achterwaarts uit zou komen maar ze maakte zich gelijk lekker en ligt nu nog steeds in haar bench naar me te loeren
Voor vanavond genoeg geweest, morgen de BLIJF oefenen. Wat is dat leuk als je hond het daadwerkelijk oppakt zeg!

Nou dat doen jullie snel

Ja ik verbaasde me ook. Ze vindt het echt leuk terwijl ze vaak juist wat gespannen wordt als ik iets van haar wil.
Ze is zo slim

Manu schreef:Ja ik verbaasde me ook. Ze vindt het echt leuk terwijl ze vaak juist wat gespannen wordt als ik iets van haar wil.
Ze is zo slim

Dat is toch opvallend hè, hoe goed dat clickeren dan werkt? Misschien omdat ze dan minder druk ervaren, of het idee hebben dat ze het meer zelf, uit eigen keuze, doen?
Het is hier ook een schot in de roos, zeker bij honden die snel druk voelen als je iets van ze wilt.

Fijn dat ze het zo snel oppikt in ieder geval en dat het voor jullie ook zo goed werkt!

Super!

Super hoor!

Gister avond zijn wij met Abby weer naar het hondenstrandje hier in de buurt geweest. Ze luistert naar ons ontzettend goed. Loopt netjes in de buurt en zodra wij haar roepen komt ze gelijk terug.
Het is ons wel opgevallen dat bij elke hond die we tegenkomen dat ze gaat blaffen. Ook op het strandje heeft ze veel staan blaffen naar andere honden. Ook zeker uitdagen om te spelen. Maar ook een ander soort blaffen.. dat klinkt ook feller ofzo.
Nu maar hopen dat ze het blaffen tegen iedereen afleert als ze langer gewent is bij ons.

Wat sneu dat Blanche weer een huisje zoekt..

Ik blijf het leuk vinden om te lezen, hoe goed als die Spaanse honden het allemaal doen hier!

Voor welke honden is er nog helemaal geen opvang?

Het is inderdaad echt balen vooral omdat we anders in de tussentijd misschien wel andere adoptanten konden vinden. Gelukkig heeft ze wel opvang
Dallas, Armada en Chico hebben nog een opvanggezin nodig. Dallas is wat lastiger omdat zij alleen met reuen geplaatst kan worden. Waarom Armada nog over is snap ik eerlijk gezegd niet, ze is jong, leuk en harig.

Dallas:



Armada:



Chico:

Ik heb wel aangegeven reserve opvang voor Chico te willen zijn en wat mij betreft ook in geval van nood als er wel vervoer is maar geen opvang.
Wel jammer dat er van hem weinig bewegend beeld is, zag wel een filmpje maar dat zijn vooral de foto's.

Marcel zijn eerste reactie was nee want ja we hebben nog 3 honden die best aanwezig kunnen zijn en ieder zo hun gebruiksaanwijzing hebben (+ 1 oude bejaarde griekse 3 poot die ons blijft verbazen, ze gaat haar verjaardag nog wel halen in september en dan wordt ze 14.....) maar vervolgens vond hij het wel grappig als ik met die kleine dan ook zou gaan canicrossen haha. Ik zei al dat wordt dan onder m'n arm denk ik

Marcel.s schreef:Ik heb wel aangegeven reserve opvang voor Chico te willen zijn en wat mij betreft ook in geval van nood als er wel vervoer is maar geen opvang.
Wel jammer dat er van hem weinig bewegend beeld is, zag wel een filmpje maar dat zijn vooral de foto's.

Marcel zijn eerste reactie was nee want ja we hebben nog 3 honden die best aanwezig kunnen zijn en ieder zo hun gebruiksaanwijzing hebben (+ 1 oude bejaarde griekse 3 poot die ons blijft verbazen, ze gaat haar verjaardag nog wel halen in september en dan wordt ze 14.....) maar vervolgens vond hij het wel grappig als ik met die kleine dan ook zou gaan canicrossen haha. Ik zei al dat wordt dan onder m'n arm denk ik

Ja, jammer genoeg hebben we Chico niet echt op film. Ik ga er wel even achteraan dat er uit Spanje nog wat extra filmpjes van hem komen!