En als je je laat leiden door 1 hond die door een roofvogel gepakt is ben je ook wel heel erg beperkt lijkt mij..
Met deze vooronderstelling bevestig je slechts je eigen beperkte manier van denken.
Verder heb je gelijk, de meeste rassen die wij hebben gecreëerd kunnen niet meer als hond overleven zonder ons.
Ik zeg niet dat daar iets mee mis is.
Ik geloof in het samenleven met dieren.
De kat en de hond hebben ons zelf opgezocht...
We leven in een zekere mate van symbiose met hen, prima vind ik dat.
Maar omdat wij degene zijn in die band met de macht op vrijwel iedere denkbare manier, moeten we ook de verantwoording daarvoor nemen.
en voor de bezitter van de chi betekent dit bijvoorbeeld dat je deze niet als ware het een hond in het publieke terrein kunt neerzetten in de veronderstelling dat het dan wel goed zal gaan.
Je hebt een kwetsbaar, hulpeloos wezen met een grote bek gecreërd en zult het in bescherming moeten nemen.
En niet verwachten dat andere eigenaren van wezens die dichter bij de bedoeling van de soort liggen, zich aan jouw
diertje aanpassen.
In die zin vind ik dat de eigenaren van beide honden even veel schuld hebben.
