Het HondenForum

klopt de teef is veel groter als de reu..(teefje weegt 60 kilo,haar broertje een kleine 43 kilo)

we hebben ook nog eens een zusje uit hetzelfde nest op bezoek gehad die was ook veel kleiner,meer formaatje van het reutje.

ik weet niet waarom mijn teefje zo idioot groot moest worden

dit is ook een zusje van die 2...

Ik heb geen ervaring met twee honden maar weet wel dat ik bij Vegas (reu) absoluut geen andere reu hoef te zetten. Een gecastreerde reu zou, afhankelijk van het verdere karakter, misschien nog gaan maar dat zou ik niet eens proberen. Een teefje zou bij Vegas waarschijnlijk wel goed gaan.

Hanneke2 schreef:Afgezien van het risico, wat volgens mij toch ook sterk rasafhankelijk is, zou het nou ook niet zo zijn dat je een hond veel meer plezier doet met een reu/teef combi? Mijn stel is allebei gecastreerd, dus ik mag niet eens meelullen , maar ik doe het toch.

Naarmate ze 'volwassener' worden/werden zijn ze eigenlijk allebei buiten steeds meer gaan spelen met honden van het andere geslacht. Ze hebben ook wel vriendjes van hetzelfde geslacht, maar de *dikke* vrienden, dat zijn toch teven voor Jack en stoere reuen voor Lilo.

En binnen kunnen ze best wel eens bekvechten, maar het gaat in mijn ogen veel gemoedelijker dan in een teven- of reuenroedel. Er is wel een rangorde, maar de grenzen zijn heel vaag en ze hoeven nooit echt hun plek te verdedigen ofzo.

Ik heb een beetje de indruk dat honden vaak net wat meer relaxed zijn in een reu/teef-roedel, maar nogmaals, wel afhankelijk van ras en karakter.

Ik denk dat dit over het geheel genomen wel zo geldt, maar dat dat dan ook wel weer per individuele hond verschilt. Wat jij aan het einde dus ook zegt

Saar heeft naast Moos nog 1 reuenvriendje, voorderest zijn al haar echte speelmaatjes teven. Dat reuen-vriendje is ook min of meer toevallig een reu; ze zijn even oud en speelden dus als pup al samen. Was het een teefje geweest dan hadden ze ook als pup al samen gespeeld
Vriendjes die ze later heeft 'uitgezocht' zijn teefjes. De gemiddelde reu wil trouwens ook erg aan d'r gat ruiken of op d'r duiken, en daar houdt ze niet van

Moos' echte speelmaatjes zijn wel bijna allemaal teven, op een paar gecastreerde reuen na. Intacte reuen kan hij wel maatjes mee zijn maar spelen zit er niet in.

Nee hoor Inge,

Ik heb alweer een jaar of drie acht honden.

eddie vedder schreef:klopt de teef is veel groter als de reu..(teefje weegt 60 kilo,haar broertje een kleine 43 kilo)

we hebben ook nog eens een zusje uit hetzelfde nest op bezoek gehad die was ook veel kleiner,meer formaatje van het reutje.

ik weet niet waarom mijn teefje zo idioot groot moest worden

dit is ook een zusje van die 2...

Zo dan dat is zeker groot ja hahah!! Mijn teef is wel de grootste van haar zusjes en de dominantse

Want meestal zijn de reuen groter vind het wel wat hebben eigenlijk dat ze groter is dan haar broer..

Nee,

Ik zie niets in reu-reu kombinaties, gekastreerd of niet.

Voor mezelf wel ja,

Maar ook dat zou ik niet aanraden aan willekeurig wie.

Iemand die graag twee honden in huis wil hebben moet gewoon op zo zeker mogelijk spelen en een reu-teef kombi nemen.

Wil de hond schreef:Nee hoor Inge,

Ik heb alweer een jaar of drie acht honden.

Acht? Zo he!!
Dat is nog eens een echte roedel!!

Martijn schreef:
Nee, omdat ik me kapot lach van je idiote opgeheven vingertje over wat wel en niet gezegd mag worden.

Maar goed, jij draait liever de feiten om om je eigen imbeciele keuzes in roedelsamenstelling te baseren. Dat heb ik je al eerder zien doen.

Je bent goed op dreef. Weet niet waar jij last van heb maar momenteel zie ik je weinig normale reacties geven her en der
Ik vind het allemaal prima met je
Jij ziet heel wat af vanachter je beeldscherm.

Hmm... ik dacht wel eens gelezen/gehoord te hebben (ook hier op 't forum) dat twee reuen minder problemen geeft dan twee teven. Als er iets uitgevochten moet worden is het bij reuen op een gegeven moment duidelijk, terwijl teven kunnen blijven strijden. Is dat zo? Of is het een fabel?
En hoe doe je dat als je voor meer dan twee honden kiest, dan kun je toch niet voorkomen dat je reuen en teven bij elkaar hebt? (Vraag ik me serieus af)

hier 1 gecastreerd reutje en 2 ongecastreerde, hier is never nooit mot.

Joep (de gecastreerde) is 9 1/2 jaar. De 2 ongecatsreerde heren zijn 19 maanden en 2 1/2 jaar. En juist die 2 zijn elkaars dikste vrienden, die doen alles samen, samen op 1 flosje kluiven, samen slapen, samen spelen enz enz

Martijn schreef:Ik baal altijd een beetje van deze discussie omdat het de schijn wekt dat er iets te vinden valt.
Dat is niet zo. Twee reuen of twee teven in huis geeft een kans op oorlog.
Hoe dichter twee honden op elkaars lip zitten qua eigenschappen (waarvan geslacht er een hele grote is) hoe groter de kans dat het niet gaat.
Daar hoef je niet over te discussiëren. Dat is gewoon zo.

Ik zeg niet dat het niet mag of zo...maar laten we er in vredesnaam een keer overheen stappen dat je wel het risico neemt op een eventuele herplaatssituatie. Dat het bij de buurman en z'n tante wel goed is gegaan heeft daar niets mee te maken.

Ik discusieer helemaal nergens over: ik heb er geen ervaringen mee en daarom vraag ik andere forummers naar hun ervaringen.
Heeft dus geen bal met discussies te maken, maar ik begrijp waar om je dat dacht, want ik heb het per ongeluk in het discussieforum gezet, mijn fout (had het inderdaad beter bij algemeen kunnen plaatsen)

Dan had ik nog een vraagje voor jou (uit interesse): als je van te voren 'test' of de twee heren samen kunnen, en het blijkt goed te gaan, denk je dan nog dat het risico groter is op een toekomstige herplaatssituatie?

Rami schreef:Hmm... ik dacht wel eens gelezen/gehoord te hebben (ook hier op 't forum) dat twee reuen minder problemen geeft dan twee teven. Als er iets uitgevochten moet worden is het bij reuen op een gegeven moment duidelijk, terwijl teven kunnen blijven strijden. Is dat zo? Of is het een fabel?
En hoe doe je dat als je voor meer dan twee honden kiest, dan kun je toch niet voorkomen dat je reuen en teven bij elkaar hebt? (Vraag ik me serieus af)

Goed kijken naar je eigen honden en goed kijken wat je erbij zet. de hond blijft natuurlijk een roedeldier en een roedel bestaat uit meer dan 2 honden, dus het is heel natuurlijk voor honden om in en groep te leven. een roedel bestaat doorgaans ook vrml uit teven, trouwens. Bij een aantal rassen kan dit grote problemen opleveren (molossers, terriers) maar ook daar is het afhankelijk van de karakters. bij een pup weet je niet hoe het uiteindelijke karakter gaat worden maar de ouders en voorouders kunnen een hoop zeggen, alhoewel dat geen garantie is natuurlijk.

Hutsje schreef:[een roedel bestaat doorgaans ook vrml uit teven, trouwens. .

Hoe kom je daarbij? Roedels bestaan voornamelijk uit reuen in de regel..
Bovenaan staat het alfapaar, daaronder de reuen en als er teven zijn bekleden die meestal de laagste/lagere positie's.
De alfateef zorgt er wel voor dat de andere teven laag staan en van de reuen heeft ze geen concurentie.
Reuen hebben over het algemeen meer bekvechtpartijtjes, maar veelal blijft het daarbij en zal er zelden een strijd ontstaan zoals twee teven dat kunnen. Uitzonderingen zijn er echter genoeg met name in bepaalde rasgroepen.

Eline* schreef:

Hutsje schreef:[een roedel bestaat doorgaans ook vrml uit teven, trouwens. .

Hoe kom je daarbij? Roedels bestaan voornamelijk uit reuen in de regel..
Bovenaan staat het alfapaar, daaronder de reuen en als er teven zijn bekleden die meestal de laagste/lagere positie's.
De alfateef zorgt er wel voor dat de andere teven laag staan en van de reuen heeft ze geen concurentie.
Reuen hebben over het algemeen meer bekvechtpartijtjes, maar veelal blijft het daarbij en zal er zelden een strijd ontstaan zoals twee teven dat kunnen. Uitzonderingen zijn er echter genoeg met name in bepaalde rasgroepen.

hoe ik daarbij kom? dat is wat ik zie in documentaires . dat is ook de reden dat teven schijnzwanger worden zodat ze de alfateef mee kunnen helpen voeden als dat nodig is.

Nanna schreef:

Rami schreef:Hmm... ik dacht wel eens gelezen/gehoord te hebben (ook hier op 't forum) dat twee reuen minder problemen geeft dan twee teven. Als er iets uitgevochten moet worden is het bij reuen op een gegeven moment duidelijk, terwijl teven kunnen blijven strijden. Is dat zo? Of is het een fabel?
En hoe doe je dat als je voor meer dan twee honden kiest, dan kun je toch niet voorkomen dat je reuen en teven bij elkaar hebt? (Vraag ik me serieus af)

Het hangt van de honden af, maar minstens ook zoveel van de baas. Sommige mensen kunnen moeiteloos 5 intacte Bullterriërreuen bij elkaar houden waar de andere niet eens twee castraat Cavaliertjes in de hand kan houden.

En inderdaad vechten teven ongemeen feller dan reuen.

Mee eens.
Heb 2 reuen (de eerste 3 jaar ongecastr.) en vanaf dat de reuen 6 en 4,5 waren is er een teef bij gekomen.
Bij zijn ze dan ook nog eens van een ras(sen), waarbij het vaak (en vaak ook terecht) afgeraden wordt.
Nooit problemen gehad en nog steeds niet.
En alleen thuis, ja, met z'n 3-en bij elkaar, ook op langere dagen van huis.

Voordat ik als ook theorietjes-strooier wordt uitgemaakt, ik heb WEL ervaring met 2 reuen in huis . Martijn overigens ook en dat ging niet. Het geval waar ik het over heb waren 2 ongecastreerde reuen. Een jachthond en een kruising whippet die ik elke dag zag en die ik ook alleen een aantal weken in huis heb gehad. Dat ging absoluut niet lekker.
Ze gingen al vechten als ik er een aanhaalde en de andere dat niet leuk vond. Liep ik met 1 van de honden naar buiten dan stond die al klaar de 2e aan te vliegen. Heb er veel stress van gehad en uiteindelijk hebben de eigenaars na het krijgen van een baby besloten de honden te castreren. Te link rondom de baby en te gespannen samen met een klein kind. Was meteen over op wat kleine strubbelingen na.

Toch gaat het ook vaak genoeg goed. Soms wel soms niet en dat hoeft helemaal niet vanaf het begin zo te gaan. Soms gaat het na 5 jaar verkeerd als 1 van de honden een oorontsteking heeft en de andere daar per ongeluk te hard tegenop springt. Vlam kan gewoon net wat sneller in de pan slaan als de honden geen seksuele motivatie hebben om mekaar altijd en eeuwig te respecteren en te besparen. De keren dat Dapper en Cleo hier op mekaar klappen rondom eten of bij de deur na het eten zou zo vreedzaam niet lopen als Cleo dan Cleo niet was maar Dappers broertje of een ander reutje

Van het ras hangt het natuurlijk al helemaal af. Meutehonden zijn geen terriers en een pointer heeft net wat minder ego als een staff om maar wat te noemen

Rami schreef:Hmm... ik dacht wel eens gelezen/gehoord te hebben (ook hier op 't forum) dat twee reuen minder problemen geeft dan twee teven. Als er iets uitgevochten moet worden is het bij reuen op een gegeven moment duidelijk, terwijl teven kunnen blijven strijden. Is dat zo? Of is het een fabel?
En hoe doe je dat als je voor meer dan twee honden kiest, dan kun je toch niet voorkomen dat je reuen en teven bij elkaar hebt? (Vraag ik me serieus af)

Ik heb jarenlang een gemengde roedel reuen en teven gehad.
Doordat er volwassen honden bijkwamen -en ook weer herplaatst werden- was de roedel wel stabiel maar niet jarenlang van dezelfde samenstelling. Ik heb éénmaal problemen gehad met twee reuen. Dat liep zo hoog op dat één van de twee herplaatst moest worden, daarna werd de ander de roedelleider (en dat is ie 12 jaar gebleven). De introductie (en vertrek) van andere reuen heeft verder nooit problemen opgeleverd. Ik heb verschillende moeilijke periodes met teven gehad. Een paar maal grote strijdpunten tussen twee teven meegemaakt, vooral als één van de teven (bijna) loops was. In bijna alle gevallen ging het om tijdelijke (drie tot zes maanden) opvang/heropvoedings situaties en werden de strijdsters dus weer gescheiden. Wel vijf jaar gewapende vrede tussen twee teven (Golden Retriever en Border Collie) gehad.
En dan mag je nooit een rangorde foutje maken. :N:

Eigenlijk vind ik dat een roedel met meerdere teven vaker goed gaat dan een roedel met meerdere reuen.
Maar als het mis gaat zijn de vechtpartijen tussen teven veel gemener en bloederiger dan tussen reuen.

Ennath schreef: Eigenlijk vind ik dat een roedel met meerdere teven vaker goed gaat dan een roedel met meerdere reuen.
Maar als het mis gaat zijn de vechtpartijen tussen teven veel gemener en bloederiger dan tussen reuen.

die ervaring heb ik zelf niet maar dat heb ik wel vaker om mij heen gezien, ik ken een aantal roedels Bullmastiffs, waarvan de grootste roedel uit 11 honden bestond, daar waren 3 reuen deel van. een andere grote roedel die ik ken bestaat uit 7 honden, waar 1 reu deel uitmaakte.

Zou het niet zo zijn dat in een grotere roedel minder snel een ongemakkelijk samenleven plaatsvindt tussen meerdere reuen dan tussen twee reuen die als enigste honden samenleven in een huis?

Wil de hond schreef:Zou het niet zo zijn dat in een grotere roedel minder snel een ongemakkelijk samenleven plaatsvindt tussen meerdere reuen dan tussen twee reuen die als enigste honden samenleven in een huis?

dat geloof ik wel, en ik geloof ook dat dat voor teven geldt.

Hutsje schreef:

Wil de hond schreef:Zou het niet zo zijn dat in een grotere roedel minder snel een ongemakkelijk samenleven plaatsvindt tussen meerdere reuen dan tussen twee reuen die als enigste honden samenleven in een huis?

dat geloof ik wel, en ik geloof ook dat dat voor teven geldt.

Dat weet ik wel zeker, ik heb hier op dat gebied echt nooit problemen, niet tussen mijn teven en ook niet tussen de reutjes, eentje is er nog niet gecastreerd, de rest kwam zo uit Spanje

Hutsje schreef:

Wil de hond schreef:Zou het niet zo zijn dat in een grotere roedel minder snel een ongemakkelijk samenleven plaatsvindt tussen meerdere reuen dan tussen twee reuen die als enigste honden samenleven in een huis?

dat geloof ik wel, en ik geloof ook dat dat voor teven geldt.

Dat denk ik ook hoor,

Niet zo gek ook natuurlijk, een hond is tenslotte een roedeldier.

Wil de hond schreef:Zou het niet zo zijn dat in een grotere roedel minder snel een ongemakkelijk samenleven plaatsvindt tussen meerdere reuen dan tussen twee reuen die als enigste honden samenleven in een huis?

Ja, dat denk ik ook. Een redelijke roedelgrote is volgens mij toch vanaf een hond of zes. Dan kan er veel meer natuurlijk gedrag onstaan want dan zijn er meer interacties mogelijk.

En ken je dit effect: Roedelleider + maatje.
En maatje is dan een hond die qua grootte en type in alle opzichten de mindere is van de grote leider. Die daarom in geen enkel opzicht een bedreiging is. En die juist daardoor een afgeleide positie ten opzichte van de roedel heeft. "hij is niets, maar hij mag meer".
Ik heb die "maatjes" regeling bij honden, paarden en apen gezien.
Maar niet altijd; soms komt het voor, meestal niet.

Maar goed, onze DD alpha had een jachtterrier "vriendje".
Die mocht zelfs aan de loopse teven komen likken

Martijn schreef:

chrico schreef:

Martijn schreef:
Nee, omdat ik me kapot lach van je idiote opgeheven vingertje over wat wel en niet gezegd mag worden.

Maar goed, jij draait liever de feiten om om je eigen imbeciele keuzes in roedelsamenstelling te baseren. Dat heb ik je al eerder zien doen.

Je bent goed op dreef. Weet niet waar jij last van heb maar momenteel zie ik je weinig normale reacties geven her en der
Ik vind het allemaal prima met je
Jij ziet heel wat af vanachter je beeldscherm.

Mens, reageer toch een keer inhoudelijk in plaats van te gissen naar waar ik eventueel last van zou hebben.
Maar goed, inhoudelijk onderbouwen waarom je twee kanonnen van reuen in huis haalt is natuurlijk erg lastig. Dus moet het over mij gaaan. Nou, wees gerust hoor..met mij is alles prima.

Zoals je kan lezen gis ik niet, maar goed.
Ik vraag me af waarom jij denkt dat ik inhoudelijk iets moet onderbouwen. Volgens mij ben ik jou geen verantwoording verschuldigt. Dat jij problemen heb met bepaalde rassen wil nog niet zeggen dat anderen dat ook moeten hebben.
Schijnbaar ben jij de enige die zichzelf kapabel genoeg acht om 3 honden in huis te hebben

Hier ook meerdere niet steriele reuen bij elkaar gehad en dat ging op af en toe een handgemeen na prima, ik houd wel altijd in mijn achterhoofd dat het mis kan gaan en b.v. als ik weg ga zitten ze apart just in case. Nu zijn beide heren gecastreerd en voorloopt het onderling stroever dan voorheen.

Ook altijd meerdere reuen gehad, nooit geen problemen.

Eerst 3 bouviers en toen er 1 overbleef kwam Manager een Lakeland terrier en daarna Freek, een zwarte russische terrier, en nu Baco een Kaukasische herder.

Groetjes Els

Moos schreef:

Hanneke2 schreef:Afgezien van het risico, wat volgens mij toch ook sterk rasafhankelijk is, zou het nou ook niet zo zijn dat je een hond veel meer plezier doet met een reu/teef combi? Mijn stel is allebei gecastreerd, dus ik mag niet eens meelullen , maar ik doe het toch.

Naarmate ze 'volwassener' worden/werden zijn ze eigenlijk allebei buiten steeds meer gaan spelen met honden van het andere geslacht. Ze hebben ook wel vriendjes van hetzelfde geslacht, maar de *dikke* vrienden, dat zijn toch teven voor Jack en stoere reuen voor Lilo.

En binnen kunnen ze best wel eens bekvechten, maar het gaat in mijn ogen veel gemoedelijker dan in een teven- of reuenroedel. Er is wel een rangorde, maar de grenzen zijn heel vaag en ze hoeven nooit echt hun plek te verdedigen ofzo.

Ik heb een beetje de indruk dat honden vaak net wat meer relaxed zijn in een reu/teef-roedel, maar nogmaals, wel afhankelijk van ras en karakter.

Ik denk dat dit over het geheel genomen wel zo geldt, maar dat dat dan ook wel weer per individuele hond verschilt. Wat jij aan het einde dus ook zegt

Saar heeft naast Moos nog 1 reuenvriendje, voorderest zijn al haar echte speelmaatjes teven. Dat reuen-vriendje is ook min of meer toevallig een reu; ze zijn even oud en speelden dus als pup al samen. Was het een teefje geweest dan hadden ze ook als pup al samen gespeeld
Vriendjes die ze later heeft 'uitgezocht' zijn teefjes. De gemiddelde reu wil trouwens ook erg aan d'r gat ruiken of op d'r duiken, en daar houdt ze niet van

Moos' echte speelmaatjes zijn wel bijna allemaal teven, op een paar gecastreerde reuen na. Intacte reuen kan hij wel maatjes mee zijn maar spelen zit er niet in.

Hoe oud is Saartje nou? Lilo heeft nl. ook heel lang geen onderscheid gemaakt tussen reuen en teven, en opeens begon ze te lellebellen met knappe volle reuen. Ze doet dat nog niet heel erg lang, en ze is nu bijna 4. (Maar podenco's worden laat volwassen.)

Jack had toen hij heel veel jonger was een aantal volle reuen als speelmaatjes. Tegenwoordig wordt er echt alleen gerend en gedold met teven en gecastreerde reuen, en echt als hoge uitzondering met een volle reu die hij al heel lang kent. Beetje vergelijkbaar met Moos dus.

Wil de hond schreef:Voor mezelf wel ja,

Maar ook dat zou ik niet aanraden aan willekeurig wie.

Iemand die graag twee honden in huis wil hebben moet gewoon op zo zeker mogelijk spelen en een reu-teef kombi nemen.

Scheelt het ook niet wat voor slag honden jij in huis hebt? Met een scheut podenco of galgo erin kan je - voorzover ik begrepen heb - weer beter een heel stel teven met 1 goeie stabiele reu hebben dan andersom. Alle podencoteven die ik ken (behalve Lilo ) kunnen ook moeiteloos met andere volle of gecastreerde teven.

Dobervrouw schreef:

Martijn schreef:Ik baal altijd een beetje van deze discussie omdat het de schijn wekt dat er iets te vinden valt.
Dat is niet zo. Twee reuen of twee teven in huis geeft een kans op oorlog.
Hoe dichter twee honden op elkaars lip zitten qua eigenschappen (waarvan geslacht er een hele grote is) hoe groter de kans dat het niet gaat.
Daar hoef je niet over te discussiëren. Dat is gewoon zo.

Ik zeg niet dat het niet mag of zo...maar laten we er in vredesnaam een keer overheen stappen dat je wel het risico neemt op een eventuele herplaatssituatie. Dat het bij de buurman en z'n tante wel goed is gegaan heeft daar niets mee te maken.

Ik discusieer helemaal nergens over: ik heb er geen ervaringen mee en daarom vraag ik andere forummers naar hun ervaringen.

Ik ben het toch ergens wel eens met Martijn, ervaringen horen heeft niet zoveel zin, omdat zefs 80 positieve ervaringen tegenover 20 negatieve ervaringen geen enkele garantie geeft dat het bij *jouw* hond goed gaat. Statistische gegevens kunnen heel nuttig zijn, maar de keus reu-reu of niet, hangt af van een groot aantal factoren. Statistisch zou ik ook bijna probleemloos een jonge reu in mijn roedeltje kunnen zetten. Nou, in dat geval had Mellemans van Addy hier al lang gezeten.

In de praktijk gaat het om jouw individuele hond, met zijn karakter en zijn voorkeuren en afkeuren. Statistieken zijn mooi, maar wat ze in dit geval uiteindelijk laten zien is dat reu-teef het best werkt, reu-reu heel vaak goed gaat en er soms dooien vallen, en teef-teef redelijk vaak goed gaat en er iets vaker dooien vallen.

En als je nou absoluut geen dooien (of herplaatsingen) wil, wordt het best lastig als je een derde hond wil.