Het HondenForum

Zoek stok! schreef:Ze liep deze week toch ook ineens weer mank? Zou dat bij Bram gebeuren, dan zat ik acuut bij de dierenarts voor een foto. Agility is een te grote belasting om zoiets 'aan te zien'.

Nee ze heeft niet gemankt, stond alleen met pootje omhoog, liep daarna zonder te manken gewoon door... Ik schrok daar alleen van, omdat ze 3 feb met wedstrijd dus wel mank was (en daarbij ook pootje optrok dus). Eerder heeft ze nooit mank gelopen, wel heeft ze het huppeltje dat duidt op PL, maar door zowel DA als orthopeed onderzocht, ze heeft geen PL en ik kon volgens hen gewoon behendigheid doen...

Ik ga er donderdag dus wel naar laten kijken (en dat is voor de eerstvolgende training)

Jacksel schreef:wel heeft ze het huppeltje dat duidt op PL, maar door zowel DA als orthopeed onderzocht, ze heeft geen PL en ik kon volgens hen gewoon behendigheid doen...

Is het echt officieel onderzocht met op de rug leggen e.d.? Ik vraag het omdat dierenartsen er weleens naast zitten met PL, maar ik neem aan dat een orthopeed niet wat aanklooit natuurlijk.

Zoek stok! schreef:

Jacksel schreef:wel heeft ze het huppeltje dat duidt op PL, maar door zowel DA als orthopeed onderzocht, ze heeft geen PL en ik kon volgens hen gewoon behendigheid doen...

Is het echt officieel onderzocht met op de rug leggen e.d.? Ik vraag het omdat dierenartsen er weleens naast zitten met PL, maar ik neem aan dat een orthopeed niet wat aanklooit natuurlijk.

Yupz... En dr knieën waren muurvast... Geen beweging in te krijgen... Ik weet niet meer hoe hij heette, weet wel dat ie veel bij Jacks onderzocht, ook op clubmatches ofzo, en dat ie dit verschijnsel vaker tegenkwam. Niets te vinden in de knieën, maar toch dat hupje... En dat het niets ernstigs was, dat ze ook tot nog toe niet hebben kunnen vinden wat het was...

Zoek stok! schreef:

lonneke schreef:Als hij zijn dag heeft loopt hij goed.
Maar uit pure dominantie kan hij in 1 keer het parcour uitlopen.

Hij staakt zelde tot nooit.

Wat bedoel je met dominantie?

in 1 keer tegen een lantaarnpaal gaan staan te plassen

lonneke schreef:

Zoek stok! schreef:

lonneke schreef:Als hij zijn dag heeft loopt hij goed.
Maar uit pure dominantie kan hij in 1 keer het parcour uitlopen.
Hij staakt zelde tot nooit.

Wat bedoel je met dominantie?

in 1 keer tegen een lantaarnpaal gaan staan te plassen

Er zijn genoeg 'dominante' typjes die agility lopen, maar echt niet het parcours uitlopen om te gaan plassen

Jacksel schreef:

Inge schreef:Staakt ze ook bij de sprongen, probeert ze het veld af te gaan???

Vraagje....heb je haar eigenlijk ooit geröntgend?
De reden waarom ik dat vraag is dat Nika tijdens de behendigheid ook begon te staken destijds. Niet willen springen, tijdens de start al omdraaien etc etc.
Op advies van een keurmeester die hetzelfde had meegemaakt bij haaar Border Collie heb ik haar toen laten röntgenen en helaas bleken haar heupen dus niet goed te zijn. Ben toen ook gestopt.

Is wel iets waar ik ineens ook aan moest denken gister. Omdat ze begin van de maand met wedstrijd ineens mank werd. Maar ze loopt tijdens trainingen niet mank en laat ook niet op andere manieren zien dat ze pijn heeft. Normaal merk je dat wel aan haar

Nika liet ook nooit iets merken qua pijn. Nog niet trouwens...ik moet echt op minieme signalen leten (staartje platter dan normaal bv) om te weten dat ze last heeft.
Achteraf viel er wel wat op zijn plek hoor. Ze was als jonge hond weleens een paar dagen kreupel, maar altijd aan de voorpoten. Ook "knakte" ze als pup nogal tijdens het lopen.

Jacksel schreef:Maar we gaan komende donderdag weer naar de (holistisch) dierenarts, dan wil ik het hier wel over hebben... Gewoon om zeker te zijn...

Een foto geeft uitsluitsel

Ik lees dit onderwerp "nu pas" , maar je kunt je idd een aantal dingen afvragen.
1) De hond heeft pijn en wil daarom niet springen.
2) Ik weet niet hoe lang je al Agility loopt, maar als je zelf nog onervaren bent, kan het zijn dat je zelf nu veel aan het leren bent vwb wissels en posities. Dit kan erg verwarrend zijn voor een (onzekere) hond. Hierdoor kunnen ze er wat minder plezier in hebben omdat ze de baas niet begrijpen.
3) Iedere handler kan beamen dat er soms zo'n moment is, dat niets lekker loopt en dat hond en handler elkaar niet begrijpen.......
4) De hond vindt het spel geen bal aan.

Motivatie door middel van een speeltje is geen enkel probleem, maar als je je hond moet gaan lokken met een speeltje om de oefeningen te kunnen doen dan ga je volgens mij het verkeerde pad op.
Mijn hond kan een uur lang dezelfde oefening doen (bij wijze van spreken) en blijft gemotiveerd. Als ze het goed doet krijgt ze iets lekkers of de bal. Voor haar is het spel (agility) voldoende. De ene hond heeft iets meer aansporing nodig dan de andere, maar zonder gemotiveerde hond kom je nergens omdat je dan gewoon niet kunt trainen.

Maar ik ken jou en je hond niet en ik weet ook niet hoe jullie trainingen eruit zien. Probeer af te wisselen en als je hond kreupel heeft gelopen moet je het even rust geven of een DA raadplegen. Ik denk dat veel mensen zich vergissen in de inzet die wij van onzelf en de honden vragen tijdens agility en erg gemotiveerde honden kunnen zelfs met ernstige blessures blijven rennen en springen!!

Succes ermee, groetjes van Jorda.

Jorda schreef:Ik lees dit onderwerp "nu pas" , maar je kunt je idd een aantal dingen afvragen.
1) De hond heeft pijn en wil daarom niet springen.
2) Ik weet niet hoe lang je al Agility loopt, maar als je zelf nog onervaren bent, kan het zijn dat je zelf nu veel aan het leren bent vwb wissels en posities. Dit kan erg verwarrend zijn voor een (onzekere) hond. Hierdoor kunnen ze er wat minder plezier in hebben omdat ze de baas niet begrijpen.
3) Iedere handler kan beamen dat er soms zo'n moment is, dat niets lekker loopt en dat hond en handler elkaar niet begrijpen.......
4) De hond vindt het spel geen bal aan.

Motivatie door middel van een speeltje is geen enkel probleem, maar als je je hond moet gaan lokken met een speeltje om de oefeningen te kunnen doen dan ga je volgens mij het verkeerde pad op.
Mijn hond kan een uur lang dezelfde oefening doen (bij wijze van spreken) en blijft gemotiveerd. Als ze het goed doet krijgt ze iets lekkers of de bal. Voor haar is het spel (agility) voldoende. De ene hond heeft iets meer aansporing nodig dan de andere, maar zonder gemotiveerde hond kom je nergens omdat je dan gewoon niet kunt trainen.

Maar ik ken jou en je hond niet en ik weet ook niet hoe jullie trainingen eruit zien. Probeer af te wisselen en als je hond kreupel heeft gelopen moet je het even rust geven of een DA raadplegen. Ik denk dat veel mensen zich vergissen in de inzet die wij van onzelf en de honden vragen tijdens agility en erg gemotiveerde honden kunnen zelfs met ernstige blessures blijven rennen en springen!!

Succes ermee, groetjes van Jorda.

Jamey heeft toen ongeveer 1 a 2 uur kreupel gelopen en daarna de rest van de dag wat stijfjes. Ik heb vervolgens ongeveer een week lang heel rustig aangedaan, voornamelijk aangelijnd, soms korte rustige stukken los (zonder bal rent ze niet zoveel). Als ze echt een paar dagen kreupel was geweest, had ik echt wel naar een DA gegaan, maar hiervoor dus niet... Het 'hupje' wat ze maakt is dus al naar gekeken door zowel een DA als een orthopeed, gen van beiden zagen er kwaad in om behendigheid te doen, de knieën waren muurvast (en het is echt het typische PL hupje, heel vreemd dus).

Ik loop nu zelf een jaar agility, Jamey is mijn eerste hond. Dus we hebben alles samen geleerd. Eerste seizoen liep ze super, in de loop van vorig seizoen ging ze steeds meer staken. Eerst in moeilijke situaties waar ik niet goed handelde (sterretjes voornamelijk, zodra ik 'stil' stond, stond zij ook stil), dit heeft zich dus uitgebreid... Dus dan wederzijds onbegrip?

Overigens vind ik het echt lokken met het balletje zelf dus ook niet echt een prettige methode. Het voelt niet goed aan...

Wat ik al had beschreven, denk ik dat Jamey het echt wel leuk vindt, anders zou ze niet uit zichzelf over sprongen heen gaan (die ik op dat moment aan het verlagen was), en zo hard mogelijk trekkend het veld op willen, zelfs richting parcours als we aan de beurt zijn... Als zij iets niet leuk vindt, merk je dat gelijk aan haar...

Haar rug zat (alweer) vast en bekken stond scheef. Is losgemaakt en rechtgezet vandaag, foto's waren niet nodig! Vanavond even niet trainen dus, volgende week zien we wel weer verder...

Jacksel schreef:Haar rug zat (alweer) vast en bekken stond scheef. Is losgemaakt en rechtgezet vandaag, foto's waren niet nodig! Vanavond even niet trainen dus, volgende week zien we wel weer verder...

Foto's niet nodig?
Aha...deze dierenarts heeft röntgenogen
Ik zou zeker foto's laten nemen, dan weet je zeker dat daar niet het probleem zit.

Ook ik zou er voor kiezen om foto's te laten maken.
Lijkt met niet echt prettig voor Jamey om met rugproblemen te moeten springen.
Zou dus ook meteen kunnen verklaren waarom ze staakt.
En nogmaals trainen met een bal is niet erg maar als je haar continu moet lokken moet je je toch afvragen wat er mis is.

Jacksel schreef:Haar rug zat (alweer) vast en bekken stond scheef. Is losgemaakt en rechtgezet vandaag, foto's waren niet nodig! Vanavond even niet trainen dus, volgende week zien we wel weer verder...

Huh? Maar er is toch een reden waarom haar rug vast zit en het bekken scheef staat Ik vind dat niet normaal hoor, Brams rug zit nooit vast en z'n bekken staat ook niet scheef....

Zoek stok! schreef:

Jacksel schreef:Haar rug zat (alweer) vast en bekken stond scheef. Is losgemaakt en rechtgezet vandaag, foto's waren niet nodig! Vanavond even niet trainen dus, volgende week zien we wel weer verder...

Huh? Maar er is toch een reden waarom haar rug vast zit en het bekken scheef staat Ik vind dat niet normaal hoor, Brams rug zit nooit vast en z'n bekken staat ook niet scheef....

Is daar wel eens specifiek naar gekeken dan? Bij Jamey merkte je niets van het vast zitten.

Het vast zitten van de rug kan al komen doordat ze dus mank is geweest. Het bekken weet ik zelf ook niet precies, daar ga ik even mailtje over sturen naar de DA. Maar volgens mij kan dat komen door bijvoorbeeld haar irritante hoge opspringen als ze haar balletje wil hebben of gewoon enthousiast is, door lompigheden tijdens spel, en ook kan er een wisselwerking zijn met de rug, of het 'PL hupje'.

Ik heb vertrouwen in deze (holistische) DA dat foto's op dit moment zeker nog niet nodig zijn.

Jacksel schreef:

Zoek stok! schreef:

Jacksel schreef:Haar rug zat (alweer) vast en bekken stond scheef. Is losgemaakt en rechtgezet vandaag, foto's waren niet nodig! Vanavond even niet trainen dus, volgende week zien we wel weer verder...

Huh? Maar er is toch een reden waarom haar rug vast zit en het bekken scheef staat Ik vind dat niet normaal hoor, Brams rug zit nooit vast en z'n bekken staat ook niet scheef....

Is daar wel eens specifiek naar gekeken dan? Bij Jamey merkte je niets van het vast zitten.

Het vast zitten van de rug kan al komen doordat ze dus mank is geweest. Het bekken weet ik zelf ook niet precies, daar ga ik even mailtje over sturen naar de DA. Maar volgens mij kan dat komen door bijvoorbeeld haar irritante hoge opspringen als ze haar balletje wil hebben of gewoon enthousiast is, door lompigheden tijdens spel, en ook kan er een wisselwerking zijn met de rug, of het 'PL hupje'.

Ik heb vertrouwen in deze (holistische) DA dat foto's op dit moment zeker nog niet nodig zijn.

Bram gaat nooit in staking middenin een agilityles, om maar wat te noemen. Hij geeft op geen enkele manier blijk van pijn of last. Toen hij is uitgegleden in de tuin ben ik bij twee dierenartsen geweest omdat ik het oordeel van de ene niet vertrouwde. Ik ben dus heel voorzichtig met zijn bewegingsapparaat omdat ik geen langdurige blessures wil. Want bij een 'huishond' heeft een verrekking oid tijd om te herstellen, Bram traint twee keer in de week agility, dus er is geen herstel mogelijk met al dat gespring.

Jacksel schreef:
Ik heb vertrouwen in deze (holistische) DA dat foto's op dit moment zeker nog niet nodig zijn.

Ik snap dat dus niet. Ik heb mezelf voor mijn kop geslagen dat ik niet eerder foto's had laten maken van Nika's heupen. Er was dan wel geen aanleiding, pijn had ze nooit aangegeven en ze deed 95% van de tijd heel enthousiast tijdens de trainingen en wedstrijden, maar achteraf heb ik haar belast met iets wat niet goed voor haar was. Ik heb haar (onbewust) pijn laten lijden en dat vond ik heel moeilijk te accepteren van mezelf.

Marouck is dus al geröntgend vóór ik haar ging belasten met sprongen, gewoon voor de zekerheid.
Bij Biène heb ik wat later foto's laten maken, maar wel voordat ze echt meer belast zou gaan worden en op afstand zou gaan stellen bv.

Marouck maakt de meest achterlijke hoge sprongen, je hebt gezien hoe onbesuisd en enthousiast ze is, lompheid is haar al helemaal niet vreemd, maar ze heeft daardoor nog nooit mank gelopen en haar rug heeft nog nooit vastgezeten.

Röntgenen hoeft niet zo duur te zijn, dat is dus niet echt een reden om het te laten. Voor Biène betaalde ik iets van 60 euro geloof ik en daarvoor zijn heupen, rug en ellebogen op de foto gegaan.
Een dierenarts kan nu eenmaal niet door de huid heenkijken, een röntgenfoto is het enige wat echt uitsluitsel geeft.

Inge schreef:
Marouck maakt de meest achterlijke hoge sprongen, je hebt gezien hoe onbesuisd en enthousiast ze is, lompheid is haar al helemaal niet vreemd, maar ze heeft daardoor nog nooit mank gelopen en haar rug heeft nog nooit vastgezeten.

Hier ook zo'n geval. haalt ook de meest rare fratsen uit, springt de gekste sprongen en draait en keert dat het een lieve lust is.
Maar ook zij nog nooit een vast zittende rug, scheef bekken o.i.d.

Ik snap zoiets ook niet.
Mij lijkt het toch echt alsof de hond pijn heeft en van daaruit niet wil springen en doen. Kan ook verklaren waarom ze de eerste keer wel enthousiast is, dan doet het nog geen pijn...pas bij de 2e ,3e ,4e keer gaat het steeds meer pijn doen.
Je schrijft ook dat ze de raarste sprongen maakt om haar balletje te krijgen, waarom zou ze dat enthousiasme voor de bal dan ineens op zo'n parcours niet meer hebben? Dat is toch vreemd?

Vanuit de africhting ken ik ook gevallen van honden die 'ineens' moeilijk gingen doen met springen, dat ze niet willen e.d.
een aantal van die honden bleken achteraf iets aan de heupen te mankeren, een ander had een hernia.

estelle schreef: Vanuit de africhting ken ik ook gevallen van honden die 'ineens' moeilijk gingen doen met springen, dat ze niet willen e.d.
een aantal van die honden bleken achteraf iets aan de heupen te mankeren, een ander had een hernia.

Ik ken zo ook 2 gevallen (vader en zoon).
Beide gaven op latere leeftijd problemen met springen, beide bleken (hoewel geröntgend op jonge leeftijd en toen ok bevonden) spondylose te hebben gekregen.
Vader is nu 4,5 jaar, zoon 3,5 jaar

Inge schreef:

estelle schreef: Vanuit de africhting ken ik ook gevallen van honden die 'ineens' moeilijk gingen doen met springen, dat ze niet willen e.d.
een aantal van die honden bleken achteraf iets aan de heupen te mankeren, een ander had een hernia.

Ik ken zo ook 2 gevallen (vader en zoon).
Beide gaven op latere leeftijd problemen met springen, beide bleken (hoewel geröntgend op jonge leeftijd en toen ok bevonden) spondylose te hebben gekregen.
Vader is nu 4,5 jaar, zoon 3,5 jaar

Hier idem.
Alle honden die met de behendigheid plotseling of geleidelijk minder enthousiast waren of slordiger sprongen bleken achteraf of hd of patella luxatie of spondylose te hebben.

Inge schreef:

estelle schreef: Vanuit de africhting ken ik ook gevallen van honden die 'ineens' moeilijk gingen doen met springen, dat ze niet willen e.d.
een aantal van die honden bleken achteraf iets aan de heupen te mankeren, een ander had een hernia.

Ik ken zo ook 2 gevallen (vader en zoon).
Beide gaven op latere leeftijd problemen met springen, beide bleken (hoewel geröntgend op jonge leeftijd en toen ok bevonden) spondylose te hebben gekregen.
Vader is nu 4,5 jaar, zoon 3,5 jaar

De honden die ik ken ook hoor, allemaal gerontgend op jonge leeftijd en ook allemaal in orde.
Het is alleen zo sneu voor de hond omdat men nooit gelijk aan iets medisch denkt en de hond dwingt toch te springen want hij zal wel een dwarse periode hebben ofzo....

*Anita* schreef: Hier idem.
Alle honden die met de behendigheid plotseling of geleidelijk minder enthousiast waren of slordiger sprongen bleken achteraf of hd of patella luxatie of spondylose te hebben.

Zou ik Bram toch moeten rontgenen voor de zekerheid of is dat echt onzin? Patella Luxatie komt voor bij Kooikers. Daar is hij op getest (rotsvaste knieen). HD komt niet voor in het ras en spondylose is mij ook onbekend in het ras. Heb jij foto's laten maken van Harley?

Dat ik heb ik net zo Linda... PL is ze op getest (vanwege de jack in haar), rotsvast... HD zie ik echt niet gebeuren eigenlijk, zowel bij de Jack niet als bij de York... Spondylose weet ik eerlijk gezegd niet genoeg vanaf om iets ervan te kunnen zeggen, als ik het goed heb, is dat vergroeiing van de wervels onderling. Dan zouden ze echt door te kraken niet goed kunnen worden gezet....

Zoek stok! schreef: Zou ik Bram toch moeten rontgenen voor de zekerheid of is dat echt onzin? Patella Luxatie komt voor bij Kooikers. Daar is hij op getest (rotsvaste knieen). HD komt niet voor in het ras en spondylose is mij ook onbekend in het ras. Heb jij foto's laten maken van Harley?

Dat zat ik me ook net af te vragen? Hier eenzelfde verhaal, rotsvaste knieën en niet geröntgend...

Jacksel schreef:Dat ik heb ik net zo Linda... PL is ze op getest (vanwege de jack in haar), rotsvast... HD zie ik echt niet gebeuren eigenlijk, zowel bij de Jack niet als bij de York... Spondylose weet ik eerlijk gezegd niet genoeg vanaf om iets ervan te kunnen zeggen, als ik het goed heb, is dat vergroeiing van de wervels onderling. Dan zouden ze echt door te kraken niet goed kunnen worden gezet....

Dat denk ik ook.
Maar als ze steeds gekraakt mopet worden, is het dan verstandig om behendigheid met haar te lopen?

ranetje schreef:

Jacksel schreef:Dat ik heb ik net zo Linda... PL is ze op getest (vanwege de jack in haar), rotsvast... HD zie ik echt niet gebeuren eigenlijk, zowel bij de Jack niet als bij de York... Spondylose weet ik eerlijk gezegd niet genoeg vanaf om iets ervan te kunnen zeggen, als ik het goed heb, is dat vergroeiing van de wervels onderling. Dan zouden ze echt door te kraken niet goed kunnen worden gezet....

Dat denk ik ook.
Maar als ze steeds gekraakt mopet worden, is het dan verstandig om behendigheid met haar te lopen?

Ik vermoed zelf dat de 2e keer kwam door haar kreupelheid (en waar dat vandaan kwam weet ik niet zeker, maar het waarschijnlijkst is dat de spieren een opdonder hebben gehad toen, wat ook goed kan verklaren dat dr rug weer vast was gaan zitten)...

Wat ik wel weet van kraken, zeker bij dieren, is dat je echt niets merkt dat het nodig zou moeten zijn, tenzij het echt heel erg vast zit. Jamey had 2 plekjes die vastzaten. Dat is bij mensen zo ongeveer normaal, er zit altijd wel wat vast, voor zover ik geleerd heb... Hoe het bij honden zit weet ik dan weer niet, dat geef ik eerlijk toe... Ik merkte geen stijfheid of wat dan ook bij haar, ook met spelen tijdens loslopen (en dan doet ze knap lompe dingen om haar balletje te krijgen) merkte je totaal niets. Het enige is dus het staakgedrag bij behendigheid.

Wat óók nog kan zijn (ook volgens de DA) is dat ze zich na 1 rondje gewoon verveelt. Had ze bij gehoorzaamheid ook een handje van, 1, 2 keer een oefening en dan had ze het wel gezien. Om mij een lol te doen soms ook nog wel een 3e keer, maar dan was het genoeg geweest...

Estelle schreef: waarom zou ze dat enthousiasme voor de bal dan ineens op zo'n parcours niet meer hebben? Dat is toch vreemd?

Als ik het balletje in mijn hand houd, doet ze in een keer wel weer alles, wil ze zelfs op afstand van me werken (als ik de binnenbocht neem bij hoogtesprongen bijvoorbeeld). Alleen zijn door haar hyper-enthousiasme, de paaltjes dan weer heel erg moeilijk. De bal zit altijd in mijn zak, met wandelen, met trainen, zelfs aan de kapstok Dus in mn zak hebben alleen is denk ik gewoon niet genoeg motivatie, omdat dat normaal is...

Even voor de duidelijkheid, door jullie berichten overweeg ik wel weer het nemen van foto's, maar ik heb er erg sterk mn twifels over hoeveel nut het heeft...

Zoek stok! schreef:

*Anita* schreef: Hier idem.
Alle honden die met de behendigheid plotseling of geleidelijk minder enthousiast waren of slordiger sprongen bleken achteraf of hd of patella luxatie of spondylose te hebben.

Zou ik Bram toch moeten rontgenen voor de zekerheid of is dat echt onzin? Patella Luxatie komt voor bij Kooikers. Daar is hij op getest (rotsvaste knieen). HD komt niet voor in het ras en spondylose is mij ook onbekend in het ras. Heb jij foto's laten maken van Harley?

Nee ik heb geen foto's laten maken. Ben wel bij Maarten Kappen geweest en hij is daar getest op patella luxatie.(en vrij bevonden) Heb dit gedaan omdat een nestgenoot en later de vader van Harley dit bleek te hebben.
Daar is gezegt dat foto's verder geen nut hebben. Mocht ik twijfels hebben dan zou ik dit alsnog meteen laten doen.
Ik denk dat het zowiezo heel belangrijk is als je hond in een keer gaat staken, niet lekker springt, mank gaat lopen dat je naar het lichamelijke laat kijken. Een hond doet dit niet om te pesten. Of hij mankeert echt iets of hij vind het spelletje niet leuk.

Is het vooral bij het springen waar ze staakt?

Jacksel schreef: Wat óók nog kan zijn (ook volgens de DA) is dat ze zich na 1 rondje gewoon verveelt. Had ze bij gehoorzaamheid ook een handje van, 1, 2 keer een oefening en dan had ze het wel gezien. Om mij een lol te doen soms ook nog wel een 3e keer, maar dan was het genoeg geweest...

Ik kan heel ver meegaan in honden die niet lang dezelfde oefening achter elkaar moeten doen, ik heb zelf namelijk ook zo'n hond. Maar het ontbreekt haar natuurlijk wel aan motivatie als je maar 30 seconden kunt trainen met haar voordat ze gaat staken. Even er vanuit gaande dat er geen lichamelijke reden is dus....

Zoek stok! schreef:

Jacksel schreef: Wat óók nog kan zijn (ook volgens de DA) is dat ze zich na 1 rondje gewoon verveelt. Had ze bij gehoorzaamheid ook een handje van, 1, 2 keer een oefening en dan had ze het wel gezien. Om mij een lol te doen soms ook nog wel een 3e keer, maar dan was het genoeg geweest...

Ik kan heel ver meegaan in honden die niet lang dezelfde oefening achter elkaar moeten doen, ik heb zelf namelijk ook zo'n hond. Maar het ontbreekt haar natuurlijk wel aan motivatie als je maar 30 seconden kunt trainen met haar voordat ze gaat staken. Even er vanuit gaande dat er geen lichamelijke reden is dus....

klopt. ik denk ook als er geen lichamelijke oorzaak uitkomt dat je goed moet nadenken of je Jamey dan wel een plezier doet met behendigheid.
Je zult toch een hondje moeten hebben die het ook leuk vind. En nee ook ik hoef met Harley niet continu de zelfde oefening te doen want dan kakt ie in. Maar staken vind ik toch wel een ander verhaal.

Ok, ik heb uitleg gehad. Ik zal de uitleg die ik heb gekregen even quoten.

Ten eerste moet je het niet zien als echt scheefstaan in de zin van een cm verschil,
waar het vooral om gaat is beweeglijkheid, of liever gezegd gebrek daaraan. Alle
kleine gewrichten tussen de wervels (en ook de SI gewrichten tussen bekken en
heiligbeen) moeten op een bepaalde manier kunnen bewegen, doen ze dat niet dan geeft
dat functieverlies en pijn (in verschillende gradaties, van een beetje gevoelig tot
echt au).
Als een SI gewricht lang vast zit kan dat leiden tot een functioneel korter of
langer pootje - niet echt in botlengte dus, maar wel in hoe het gebruikt wordt. Dat
was bij Jamey nog lang niet aan de orde.
Het gaan vastzitten van die gewrichten kan op heel veel manieren: chronisch
overbelasten (verkeerd springen bv), of door een rare buiteling, of wild spelen met
een andere hond, of wild spelen met een bal of tak, dat soort dingen.