Het HondenForum

Of ik er achteraan zou gaan zou wel degelijk afhangen van het hoe en waar. Als Sophie of Ted 30 meter uit de kant van een diepe plas in een stil gebied waar verder niemand is door het ijs zou zakken, zou ik er niet rucksichtlos achteraan springen. Wat schiet je daarmee op? Hooguit ga je zelf ook harstikke dood. Het zou anders zijn als er meer omstanders zijn die kunnen helpen om te zekeren. Of als het een ondiep water is waarvan je zeker weet dat je als mens weer op de kant kunt komen.

Die arme hond!!
Ja, ik ga het water in... zonder twijfel. En dat terwijl ik bijzonder slecht tegen de kou kan en waarschijnlijk vrij vlug zou onderkoelen. Ik ga absoluut.

Als het mijn eigen hond betrof ga ik nog dwars door de hel en terug... ik zou nooit kunnen staan wachten tot het dier verdronk....

Treintje vormen is inderdaad de beste manier; plat op je buik op het ijs, houd elkaars enkels vast, en gáán.... maar dan moeten er wel genoeg mensen zijn...


Ik vind die meneer overigens wel wat laconiek; ''Ja, die hond liep altijd los''... hij schrijft zelf dat die hond standaard het water in ging, dan wéét je toch dat zoiets kan gebeuren? Waarom het arme dier niet aangelijnd??
Dat snap ik niet... ik zou dat niet hebben gedaan. Die hond kent het risico niet... dat moet de baas wél weten. Petje af dat hij WEL nog zelf het water inwilde... maar ja...

Madelief schreef:Zet alsjeblieft even in de titel dat er een foto van de hond in het ijs bijstaat. Het verhaal kan ik wel lezen, maar die hond zien, maakt me zo intens verdrietig.... had ik liever niet gezien.

Arme arme Jurek. Zo onnodig.

Ik heb het even aangepast, had de foto express niet geplaatst, iedere keer een brok in mijn keel, die oogjes............

ik was er ook ingegaan... ging niet wachten op anderen...

ik denk wel redelijk zeker te weten dat ik er ook in zou springen als dat de enige optie zou zijn :N: brrrr koud

Zou er ook zeker ingaan. Zou dan nog nadenken over de gevolgen.
We hebben het een keer gehad met de kat uit de paardenstal. Beestje groot gebracht met de fles. Moeder was een wilde kat en aangereden op de weg naar de stal toe.
We vonden hem toen zijn broertjes en zusjes al dood waren, zo zielig. Maar deze kanjer redde het. Toen hij een mand of 5 was lag er sneeuw hij was lekker aan het spelen tot hij ineens de sloot opsprong, achter het hek ook nog. Krak en plons. San meteen over het hek en zonder nadenken de sloot in. Stond tot aan zijn buik in het water en maar het ijs doorslaan met een bezem en met zijn armen voelen. De paniek sloeg toe en na 10 minuten eruit gekomen. Dit had toch geen zin meer. We staan in de stal om San vast een paardendeken om te slaan. En ineens staat Baco de kater voor ons neus. Kletsnat maar verder helemaal niets aan de hand. San is een lekker warm bad gaan nemen en Baco is in een deken gerold en heeft lekker warm op schoot gelegen bij de kachel.
Was echt heftig toen, hier mogen ze dan ook beslist het ijs niet op.

Wat een akelig verhaal en nog akeliger foto!

Ik was er ook ingegaan, word al niet goed bij de gedachte dat mijn hond daar in ligt :N:

ik vind het wel grappig om te lezen, er zijn forummers die vol goedheid en moed zeggen dat ze er zo zonder denken in gaan, maar stel het is 30 meter van de kant en je kan er niet staan, dus als je niet zwemt zink je en verdrink je gewoon. Straks raak je onderkoelt en ga je zelf dood.
Dan heeft je hond er toch niks aan en dan raakt je man/vriend dochter/zoon whatever jou ook nog kwijt?

tja en nooit geschoten is altijd mis

minhie schreef:ik vind het wel grappig om te lezen, er zijn forummers die vol goedheid en moed zeggen dat ze er zo zonder denken in gaan, maar stel het is 30 meter van de kant en je kan er niet staan, dus als je niet zwemt zink je en verdrink je gewoon. Straks raak je onderkoelt en ga je zelf dood.
Dan heeft je hond er toch niks aan en dan raakt je man/vriend dochter/zoon whatever jou ook nog kwijt?

En toch denk ik dat ik het doe in een reflex.....
Hoop er nooit voor te komen staan, Roy loopt nu ook vast langs het water.
30 meter is ver, niet te doen in bevroren water.
Toen ik de foto in de krant zag dacht ik eerst dat het een redelijk klein hondje was,maar blijkt nu een herder te zijn, die krijg je niet zomaar mee in het ijs, he gatver vreselijk idee...

yvonne

Mijn gevoel zegt dat ik er wel inga, sowieso alles wil doen om haar te redden, mocht ze in het ijs gevallen zijn.
De kans dat zoiets gebeurt is wel heel klein, omdat ze nooit op het ijs mag, is het dus niet gewend.

maar,..., of het slim is, dat weet ik niet hoor,
vorig jaar was hier een meisje dat in een kanaal ging zwemmen, om een hertje te redden,
zij was daarna zo onderkoeld dat ze zichzelf niet meer in veiligheid kon brengen, dus zonder omstanders, kan je zelf ook overlijden,
en het hertje had het helaas niet gered.

minhie schreef:ik vind het wel grappig om te lezen, er zijn forummers die vol goedheid en moed zeggen dat ze er zo zonder denken in gaan, maar stel het is 30 meter van de kant en je kan er niet staan, dus als je niet zwemt zink je en verdrink je gewoon. Straks raak je onderkoelt en ga je zelf dood.
Dan heeft je hond er toch niks aan en dan raakt je man/vriend dochter/zoon whatever jou ook nog kwijt?

Impulsiviteit.

Jaren terug, hartje winter, ging mijn toenmalige hond zwemmen. Echter zwom hij steeds verder, tot bij een lange scheepskade met een behoorlijk hoge kant. Met geen mogelijkheid was hij te bewegen terug te zwemmen naar waar hij er uit kon. Toen heb ik mij van de kade laten zakken op spek gladde houten balken die in het water lagen. En met het nodige geglibber en gedoe en talloze keren bijna in het water te zijn gevallen e.d. heb ik hem uiteindelijk aan zijn halsband het water uit gekregen en op de kant gekregen. Vraag niet hoe, want ik ben er zelf nog verbaasd van dat het lukte. Nadien waren er een hoop mensen kwaad op me dat ik dat had gedaan, gezien het gevaar en ik toen ook nog eens zwanger was, maar op dat moment wou ik gewoon mijn hond veilig hebben.

Tegenwoordig zijn er natuurlijk mobieltjes e.d. maar ik weet wel zeker dat ik ook nu alles op alles zou zetten, als zoiets zou gebeuren.

Vreselijk zo'n mooie hond............

Ik zou er ook achteraan duiken, gewoon om het feit dat het wel je hond is die daar ligt, en wat er meer zeggen niet geschoten is altijd mis. Aangezien ik kan zwemmen en ja ik weet dat ijswater koud is maar toch zou ik de gok wel degelijk wagen.

minhie schreef:ik vind het wel grappig om te lezen, er zijn forummers die vol goedheid en moed zeggen dat ze er zo zonder denken in gaan, maar stel het is 30 meter van de kant en je kan er niet staan, dus als je niet zwemt zink je en verdrink je gewoon. Straks raak je onderkoelt en ga je zelf dood.
Dan heeft je hond er toch niks aan en dan raakt je man/vriend dochter/zoon whatever jou ook nog kwijt?

yep wat al eerder gezegd is... niet geschoten is altijd mis... misschien niet altijd slim maar dat zie ik dan wel weer. Ik ga niet toekijken hoe mn beestjes verzuipen

Nou ik weet dat zo net nog niet.
Wat iemand hierboven ook al zegt, als het echt gevaarlijk voor mijzelf zou zijn denk ik niet dat ik er achteraan ga. Wel als er omstanders zijn die kunnen helpen of die 112 kunnen bellen. Maar als ik zelf in de middle of nowhere ben....
Maar ja, wellicht als het gebeurd dat ik er zonder nadenken achteraan ga.

Ik ben trouwens sinds het verhaal van Caroline ook als de doods dat ze er doorheen gaan. Nu gaan Woopy en Kimba niet zomaar het water in maar Hera springt na wat apporteren zo overal en nergens de sloot in (of gewoon daar waar water is). Waar wij wonen is overal water, ook bij de veldjes waar ik altijd met haar apporteer.
Ik apporteer nu dus ook niet zoveel achter elkaar maar stop na een paar balletjes omdat ik dus als de doods ben dat ze denkt het water in te springen en zo op het ijs belandt er erdoor zakt.

Dom om je hond op het ijs te laten.En had hij niet samen met degene die zo koelbloedig een foto maakte, een poging kunnen doen de hond te redden? En nee, niet door er zelf in te springen.

malinois schreef:

minhie schreef:ik vind het wel grappig om te lezen, er zijn forummers die vol goedheid en moed zeggen dat ze er zo zonder denken in gaan, maar stel het is 30 meter van de kant en je kan er niet staan, dus als je niet zwemt zink je en verdrink je gewoon. Straks raak je onderkoelt en ga je zelf dood.
Dan heeft je hond er toch niks aan en dan raakt je man/vriend dochter/zoon whatever jou ook nog kwijt?

yep wat al eerder gezegd is... niet geschoten is altijd mis... misschien niet altijd slim maar dat zie ik dan wel weer. Ik ga niet toekijken hoe mn beestjes verzuipen

ik snap het ook wel, maar als het risico heel groot is dat je onderkoelt + niet aan de wal gaat komen, dan denk ik nog wel een keer na. Is het een slootje, of is het ergens waar je tot je middelofzo in het water komt, dan spring ik er ook zonder denken in. Maar als ik er niet eens kan staan met mn voeten mocht er iets gebeuren dan weet ik dat zo net nog niet van mezelf, heeft niemand wat aan als we er beide niet uitkomen.

minhie schreef:

malinois schreef:

minhie schreef:ik vind het wel grappig om te lezen, er zijn forummers die vol goedheid en moed zeggen dat ze er zo zonder denken in gaan, maar stel het is 30 meter van de kant en je kan er niet staan, dus als je niet zwemt zink je en verdrink je gewoon. Straks raak je onderkoelt en ga je zelf dood.
Dan heeft je hond er toch niks aan en dan raakt je man/vriend dochter/zoon whatever jou ook nog kwijt?

yep wat al eerder gezegd is... niet geschoten is altijd mis... misschien niet altijd slim maar dat zie ik dan wel weer. Ik ga niet toekijken hoe mn beestjes verzuipen

ik snap het ook wel, maar als het risico heel groot is dat je onderkoelt + niet aan de wal gaat komen, dan denk ik nog wel een keer na. Is het een slootje, of is het ergens waar je tot je middelofzo in het water komt, dan spring ik er ook zonder denken in. Maar als ik er niet eens kan staan met mn voeten mocht er iets gebeuren dan weet ik dat zo net nog niet van mezelf, heeft niemand wat aan als we er beide niet uitkomen.

DRIE KWARTIER toe staan kijken??? Ik zou helemaal gek worden van verdriet en angst als ik DRIE KWARTIER naar mijn onderkoelende en verdrinkende hond moest kijken, die naar mij kijkt van Baas, doe nou wat. Ik had in die drie kwartier op de één of andere manier mensen geregeld, iedereen en alles gebeld en staan krijsen van angst (nou dat laatste niet, omdat ik mijn hond er angst mee aanjagen zou).

Ik had stokken van de bomen gesloopt en een ladder gebouwd met repen stof, mn kleding uitgetrokken en aan elkaar geknoopt als reddingslijn of weet ik veel wat gedaan, maar geen háár op mn hoofd die mijn Bonhaatje of Yanthetje DRIE KWARTIER had laten vechten in het ijskoude water, zonder verder iets te doen. Ze hadden me moeten vastbinden om er niet achteraan te gaan.

Of nee, ik zou een foto maken van mn ventje...

(sorry, ik zei al, ik kan het verhaal wel lezen, maar word erg emotioneel van de foto en de blik van die hond......)

Ik schrok wel even toen ik dit las en zag..En heb zuslief even hierop gewezen toen ze hier met de hond wilde gaan wandelen richting het water..
Ze wilde me eerst niet zo geloven..maar na het lezen van dit bericht is ze toch wel gaan nadenken..

wat een triest verhaal

iedereen kan zeggen dat ze zich door niemand laten tegenhouden om er achteraan te springen, maar zo werkt dat natuurlijk niet, als ze sterk genoeg zijn houden ze je echt wel tegen natuurlijk

verder vraag ik me af waarom deze beste man de hond niet heeft verboden het ijs op te gaan, ik voorkom dit liever, mijn honden lopen nu dus niet los bij water, dan weet ik dat ze er in deze kou niet ingaan maar voor de zekerheid dus gewoon niet, het ijs kan nog veel te dun zijn, zo ook hier het geval.

en de brandweermannen kán hij niets verwijten , eerder andersom, want als zijn hond niet door het ijs was gezakt hadden ze ook niet uit hoeven te rukken en waren ze niet bij de ongelukken betrokken geraakt, misschien was er zelfs geen ongeluk gebeurt.

sorry voor mijn pessimistische bijdrage, het blijft triest dat dit is gebeurt, dat staat buiten kijf.

Ik ben ook een keer achter gizmo aangegaan die was al meer dan een uur bezig met een bal die een meneer ver het ijs opgegooid en gizmo ging er achteraan
ik roepen en roepen maar kwam niet terug
De broek uitgetrokken en mensen die toe keken heb ik gezegd bel de ambulance wat ik raak zeker onderkoeld
En de dierenambulance voor Gizmo
Zat er tot aan mijn middel in en gelukkig kwam gizmo toen terug
Dit was in de maand november vorig jaar
Ambulance was niet nodig ben gelijk naar huis gereden en onder de hete douche gaan staan
Maar zou het de volgende keer zo weer doen

Zijn hond liet hij op het ijs. Als het zijn kind was geweest, dat had hij dat niet op het ijs gelaten.

Hij had toch kunnen weten dat het ijs niet dik genoeg was? Waar was zijn verstand? Die hond weet niet beter.

Was het daar zo diep dat hij daar niet kon staan?

Ooo ik had niet moeten kijken, de tranen lopen over mijn wangen, zo erg, en inderdaad die foto.
Best raar, als ik lees dat er een man vermist is en waarschijnlijk door het ijs gezakt, denk ik goh wat erg, maar als het een dier betreft houd ik het niet droog. Misschien omdat het een mens zijn eigen stomme schuld is, en een dier niet beseft dat het gevaarlijk is?
Maar ook ik zou zonder nadenken en met gevaar voor eigen leven het dier proberen te redden.

Madelief schreef:

minhie schreef:

malinois schreef:

minhie schreef:ik vind het wel grappig om te lezen, er zijn forummers die vol goedheid en moed zeggen dat ze er zo zonder denken in gaan, maar stel het is 30 meter van de kant en je kan er niet staan, dus als je niet zwemt zink je en verdrink je gewoon. Straks raak je onderkoelt en ga je zelf dood.
Dan heeft je hond er toch niks aan en dan raakt je man/vriend dochter/zoon whatever jou ook nog kwijt?

yep wat al eerder gezegd is... niet geschoten is altijd mis... misschien niet altijd slim maar dat zie ik dan wel weer. Ik ga niet toekijken hoe mn beestjes verzuipen

ik snap het ook wel, maar als het risico heel groot is dat je onderkoelt + niet aan de wal gaat komen, dan denk ik nog wel een keer na. Is het een slootje, of is het ergens waar je tot je middelofzo in het water komt, dan spring ik er ook zonder denken in. Maar als ik er niet eens kan staan met mn voeten mocht er iets gebeuren dan weet ik dat zo net nog niet van mezelf, heeft niemand wat aan als we er beide niet uitkomen.

DRIE KWARTIER toe staan kijken??? Ik zou helemaal gek worden van verdriet en angst als ik DRIE KWARTIER naar mijn onderkoelende en verdrinkende hond moest kijken, die naar mij kijkt van Baas, doe nou wat. Ik had in die drie kwartier op de één of andere manier mensen geregeld, iedereen en alles gebeld en staan krijsen van angst (nou dat laatste niet, omdat ik mijn hond er angst mee aanjagen zou).

Ik had stokken van de bomen gesloopt en een ladder gebouwd met repen stof, mn kleding uitgetrokken en aan elkaar geknoopt als reddingslijn of weet ik veel wat gedaan, maar geen háár op mn hoofd die mijn Bonhaatje of Yanthetje DRIE KWARTIER had laten vechten in het ijskoude water, zonder verder iets te doen. Ze hadden me moeten vastbinden om er niet achteraan te gaan.

Of nee, ik zou een foto maken van mn ventje...

(sorry, ik zei al, ik kan het verhaal wel lezen, maar word erg emotioneel van de foto en de blik van die hond......)

Heh maar ik zou ook geen 3 kwartier daar voor me uit staren tot mijn beessie zou verdrinken, ik zou gewoon als het sort of kansloos was niet meteen zonder nadenken erin springen, dat is iets heel anders dan gewoon wat voor me uit staren
Misschien was ik er ook nog wel ingesprongen, maar als het kan even met een riem ofzo zodat ik er ook weer uit kan worden gehengeld.

Wat mij stoort in dit hele verhaal is dat de brandweer het maar moet oplossen
De man laat zijn hond willens en wetens op het ijs en wacht dan maar af tot een ander het oplost.

Lekker makkelijk om zo te denken.
Het schiet bij mij verkeerd eigenlijk.

Neemt overigens niet weg dat het echt een vreselijk ervaring is om door het ijs te zakken / springen en met een beetje pech overleef je het niet.
Vergis je niet in de kou van het water en wat het ijs doet op het moment dat je er doorheen spring, alsof je door een ruit gaat.

Ik weet dat ik niet kan toekijken hoe mijn hond verdrinkt, dus ik zou weer gaan. Het moet echter wel mogelijk zijn om je hond in korte tijd te redden.
Langer dan zo'n 15 minuten in ijskoud water houdt een mens het niet vol.

Ik ben nogal impulsief aangelegd, dus ik weet zeker dat ik achter mijn hond aan zou gaan. Over de gevolgen denk ik dan wel na als het achter de rug is (als het goed zou aflopen dan).
In de praktijk handel ik en sta ik na afloop pas te trillen.

Ik vind het nogal makkelijk om zomaar te zeggen wat je zelf gedaan zou hebben.
Als als.............................................................................
Ja hoor,,
Die man zal wel een reden gehad hebben om zo te reageren denk ik dan maar.
Het zal veel verdriet gedaan hebben om zijn hondje te zien verzuipen.
Dit gun je niemand.
En ook anderen zijn er niet ingesprongen.
Maar als hij dit of dat gedaan zou hebben....
Altijd makkelijk om zo te reageren als het om een ander gaat.
Als......
Als ik een piemel had gehad was ik een jongetje geweest haha

minhie schreef:ik vind het wel grappig om te lezen, er zijn forummers die vol goedheid en moed zeggen dat ze er zo zonder denken in gaan, maar stel het is 30 meter van de kant en je kan er niet staan, dus als je niet zwemt zink je en verdrink je gewoon. Straks raak je onderkoelt en ga je zelf dood.
Dan heeft je hond er toch niks aan en dan raakt je man/vriend dochter/zoon whatever jou ook nog kwijt?

waarom vraag jij je altijd of vind het grappig om te lezen wat anderen tikken? het valt me op dat je dit heel vaak op zo'n manier stelt.

ik vind het wel grappig om te lezen, er zijn forummers die vol goedheid en moed zeggen dat ze er zo zonder denken in gaan, maar stel het is 30 meter van de kant en je kan er niet staan, dus als je niet zwemt zink je en verdrink je gewoon. Straks raak je onderkoelt en ga je zelf dood.
Dan heeft je hond er toch niks aan en dan raakt je man/vriend dochter/zoon whatever jou ook nog kwijt? 19

Ik vind dat je daar een punt hebt, maar dan nog... Het is voor mij alsof mijn eigen kind (niet alsof ik de honden als kinderen zie, maar ik houd zeker zoveel van ze) zie verdrinken...
Ik ben er al ingesprongen voor ik veel dieper heb nagedacht denk ik. Het idee alleen al machteloos toe te staan kijken is gewoon hartbrekend.

Tja, verstandig zeker niet... maar toch doe je het, vrees ik.