Het HondenForum

Nog even over de honden die geweld op de baan zijn: ik heb er ook zo 1. Laatste wedstrijd een disk omdat Kay volledig in de band sprong, i.p.v erdoor en de band een meter verderop stond (en ja iedereen meteen aan de kant: BREEKBAND!!!!!) en later een disk vanwege iets te veel enthousiasme op de wip en een flyer. Ook zo'n explosie op het veld.

Echter merk ik dat de verantwoordelijkheid van de fout nogal behoorlijk bij Azura gelegd wordt. Zij is dit, zij is zus, zij is zo. Toch zit de fout echt 90 % van de keren bij de handler. Ik ben ook zo vaak op mijn vingers getikt de laatste tijd. Ik moet zelf ook nog wennen aan mijn exploderende partner in de behendigheidsbaan en ben gewoon te laat in hem te begeleiden. Ik moet bij wijze van spreken al 3 hinderenissen van te voren zeggen waar hij heen moet. Dat is misschien wat overdreven, maar goed, niet pas als hij geland is, maar al voordat hij de vorige hindernis doet/afzet. Als ik dat doe, heeft Kay toch zeker veel meer succes in de paaltjes.

Verder zou ik doorgaan met de methode waar je mee bezig bent, maar ik zou op zoek gaan naar jou aandeel in de begeleiding naar de hindernis. Je hond is zo, jij moet de hond sturen...

gyanty schreef:Nog even over de honden die geweld op de baan zijn: ik heb er ook zo 1. Laatste wedstrijd een disk omdat Kay volledig in de band sprong, i.p.v erdoor en de band een meter verderop stond (en ja iedereen meteen aan de kant: BREEKBAND!!!!!) en later een disk vanwege iets te veel enthousiasme op de wip en een flyer. Ook zo'n explosie op het veld.

Echter merk ik dat de verantwoordelijkheid van de fout nogal behoorlijk bij Azura gelegd wordt. Zij is dit, zij is zus, zij is zo. Toch zit de fout echt 90 % van de keren bij de handler. Ik ben ook zo vaak op mijn vingers getikt de laatste tijd. Ik moet zelf ook nog wennen aan mijn exploderende partner in de behendigheidsbaan en ben gewoon te laat in hem te begeleiden. Ik moet bij wijze van spreken al 3 hinderenissen van te voren zeggen waar hij heen moet. Dat is misschien wat overdreven, maar goed, niet pas als hij geland is, maar al voordat hij de vorige hindernis doet/afzet. Als ik dat doe, heeft Kay toch zeker veel meer succes in de paaltjes.

Verder zou ik doorgaan met de methode waar je mee bezig bent, maar ik zou op zoek gaan naar jou aandeel in de begeleiding naar de hindernis. Je hond is zo, jij moet de hond sturen...

Klopt helemaal wat je zegt. Ik moet de hond begeleiden. Ik ben de laatste die zal beweren dat ik nooit een handlersfout maak. En inderdaad moet ik de lijnen heel erg vroeg aangeven. Maar een insteek palen die op de training heel gemakkelijk gaat en in wedstrijden iedere keer niet wil, ik heb niet het idee dat ik daar in een wedstrijd ontzettend veel invloed op kan uitoefenen. Ik leer mijn hond de palen zelfstandig insteken, vanuit alle hoeken. Het enige dat ik kan bedenken is dat ik in de wedstrijd teveel in beweging ben naar de palen toe. Dat zou ik dus kunnen veranderen in wedstrijden, stilstaan en wachten tot ze helemaal ingestoken is. Over de rest van de toestellen heb je me niet gehoord. Azurra maakt ook wel eens een flyer op de wip of ze pakt een raakvlak niet, maar dat is m.i. een kwestie van consequent zijn in de training en veel belonen op het raakvlak. Over het algemeen heb ik voldoende controle. Het is alleen zo jammer dat die palen iedere keer roet in het eten gooien, vandaar mijn vraag om wat tips qua training. Maar we gaan zeker volhouden hoor, de aanhouder wint, zeggen ze

Ik heb met één hond de 2x2 methode geprobeerd, die werkte voor mij zelf echter niet goed en daarmee dus ook niet voor die hond (ze nam als het ware een sprong de palen in, waardoor ze standaard met haar hoofd tegen het 3e paaltje knalde en uit haar ritme was ). Daarom ben ik iets anders gaan zoeken en omdat ze bij ons op de hondenschool met channelwire trainen ging ik dus het straatje doen. Thuis ben ik eigenlijk zelf toen verder gegaan zonder wires, maar wel een straatje. En sja, dat werkt voor mij ideaal. De 2 honden die ik zo getraind heb, kunnen de palen allebei zelfstandig (de ene hond moest ik aanleren dat ik meeliep, want dat vond ie dan weer raar) en het insteken gaat ook prima. Een filmpje van mijn chihuahua ZoomZoom met een makkelijke insteek, maar hij kan veel moeilijkere insteken over het algemeen ook heel goed... Maar ook voor mijn tervueren werkt dit! De afgelopen les liep ze zo het veld over om maar vast de palen te gaan doen, toen ik nog even een lat omhoog aan het leggen was

Mijn oudste hond heeft de palen aangeleerd met de 'schaatsmethode' en die kan ze na 3 jaar nog altijd niet zelfstandig en komt er nog altijd uit wanneer ik wat schuin weg loop. Dat dus voor mij niet meer...

Eastwood, vraag eens op je club of ze een onderlinge wedstrijd organiseren, dan heb je dezelfde situatie geschetst maar dan kan je wel op een wedstrijd even oefenen met de palen insteek en misschien dat je er dan achter komt waarom het fout gaat.
Probeer het dan gewoon op verschillende manieren en kijk of je een camera aan de zijkant kan zetten om te zien waar het fout gaat.

Ik leer onze honden de palen aan met de channelwire MET straatje. De wire is een enkele, doorzichtige draad.

Als het straatje nog volledig open staat, begin ik al dadelijk met alle ingangen aan te leren, meelopen, oproepen en vooruitsturen. Als dat goed gaat, gaat we langzaam aan dichter en bouwen we de draden af.
Ik vind het een fijne manier om honden op een snelle en zelfstandige manier de palen aan te leren.

Mijn ervaring is wel dat je niet te lang het straatje mag gebruiken als de hond er gewoon rechtdoor kan doorlopen, beter is dat ze vrij snel al een kleine slalombeweging moeten maken.

Met Indy ben ik indertijd begonnen met de V methode, dat ging goed tot de palen bijna recht stonden, ze gebruikte zoveel kracht dat de palen (die met pinnen in de grond stonden) uit de grond vlogen. Daarom ben ik toen in de laatste fase nog overgeschakeld op de channel wire.

De 2x2 lijkt me ook een goede methode maar ik ken het niet zo goed en voel me goed bij mijn eigen methode die voor mij ook werkt.

Eastwood schreef:

gyanty schreef:Nog even over de honden die geweld op de baan zijn: ik heb er ook zo 1. Laatste wedstrijd een disk omdat Kay volledig in de band sprong, i.p.v erdoor en de band een meter verderop stond (en ja iedereen meteen aan de kant: BREEKBAND!!!!!) en later een disk vanwege iets te veel enthousiasme op de wip en een flyer. Ook zo'n explosie op het veld.

Echter merk ik dat de verantwoordelijkheid van de fout nogal behoorlijk bij Azura gelegd wordt. Zij is dit, zij is zus, zij is zo. Toch zit de fout echt 90 % van de keren bij de handler. Ik ben ook zo vaak op mijn vingers getikt de laatste tijd. Ik moet zelf ook nog wennen aan mijn exploderende partner in de behendigheidsbaan en ben gewoon te laat in hem te begeleiden. Ik moet bij wijze van spreken al 3 hinderenissen van te voren zeggen waar hij heen moet. Dat is misschien wat overdreven, maar goed, niet pas als hij geland is, maar al voordat hij de vorige hindernis doet/afzet. Als ik dat doe, heeft Kay toch zeker veel meer succes in de paaltjes.

Verder zou ik doorgaan met de methode waar je mee bezig bent, maar ik zou op zoek gaan naar jou aandeel in de begeleiding naar de hindernis. Je hond is zo, jij moet de hond sturen...

Klopt helemaal wat je zegt. Ik moet de hond begeleiden. Ik ben de laatste die zal beweren dat ik nooit een handlersfout maak. En inderdaad moet ik de lijnen heel erg vroeg aangeven. Maar een insteek palen die op de training heel gemakkelijk gaat en in wedstrijden iedere keer niet wil, ik heb niet het idee dat ik daar in een wedstrijd ontzettend veel invloed op kan uitoefenen. Ik leer mijn hond de palen zelfstandig insteken, vanuit alle hoeken. Het enige dat ik kan bedenken is dat ik in de wedstrijd teveel in beweging ben naar de palen toe. Dat zou ik dus kunnen veranderen in wedstrijden, stilstaan en wachten tot ze helemaal ingestoken is. Over de rest van de toestellen heb je me niet gehoord. Azurra maakt ook wel eens een flyer op de wip of ze pakt een raakvlak niet, maar dat is m.i. een kwestie van consequent zijn in de training en veel belonen op het raakvlak. Over het algemeen heb ik voldoende controle. Het is alleen zo jammer dat die palen iedere keer roet in het eten gooien, vandaar mijn vraag om wat tips qua training. Maar we gaan zeker volhouden hoor, de aanhouder wint, zeggen ze

Toch doe je het dus anders op wedstrijd dan op training. Dat vind ik de hond dus niet te verwijten. (je zegt zelf dat je meer in beweging bent). Je moet zo trainen dat het op wedstrijd invoerbaar is. Dus of je moet op wedstrijd een stap terug doen, of meer gaan trainen op je beweging zoals op wedstrijd.

Nee ik gaf alleen af hoe mijn hond explodeert op wedstrijden. Hij heeft er nu 2 gehad (kay is dus nog echt een beginner)en die flyer laat hij op training dus nooit zien, daar is hij juist heel voorzichtig. Het in de band springen gebeurd wel eens vaker overigens. Hij is nog erg jong en ongecontroleerd in zijn springen en slaat daarbij de plank wel eens behoorlijk mis (of in dat geval juist wel raak haha). Dus tuurlijk laat een hond op wedstrijd ook wat anders zien, maar daar zal je al geleider dus op moeten leren handelen. Dat maakt het zo mooi juist.

Ik ga komend weekend de FHN wedstrijd lopen in Varsseveld. Dan ga ik proberen om zelf stil te staan en de hond de palen in te laten steken terwijl ik volledig stilsta. In de vorige wedstrijden was ik, denk ik (heb helaas geen filmpjes) altijd nog ietsje in beweging. Op de training maakt het over het algemeen niet uit wat ik doe. Ook als ik keihard de palen voorbij loop is de insteek zeker goed op 80% van de keren. Heb afgelopen maandag nog even getraind op de palen en ben wel tot de conclusie gekomen dat Azurra de meeste moeite heeft met een gesloten insteek, dus als ze rond de eerste paal moet. Dan moet ze dus ook het meeste remmen. Daar zit het probleem, die ene pas waarbij ze even ietsje moet inhouden om die weave beweging te maken. Maar na een paar keer oefenen doet ze dat perfect hoor, dus we komen al dichter bij het beoogde eindresultaat.

Iedereen bedankt voor de tips! Ik ben in ieder geval tot de conclusie gekomen dat ik moet volharden in de gekozen methode, daar zijn jullie in ieder geval eensgezind over.

Oh en pas maar goed op met Kay en de band. Ik ken iemand wiens hond geblesseerd is geraakt bij een verkeerde timing op de band (die bleef dus hangen) en dat is uiteindelijk niet meer goed gekomen...

gyanty schreef:

Eastwood schreef:

gyanty schreef:Nog even over de honden die geweld op de baan zijn: ik heb er ook zo 1. Laatste wedstrijd een disk omdat Kay volledig in de band sprong, i.p.v erdoor en de band een meter verderop stond (en ja iedereen meteen aan de kant: BREEKBAND!!!!!) en later een disk vanwege iets te veel enthousiasme op de wip en een flyer. Ook zo'n explosie op het veld.

Echter merk ik dat de verantwoordelijkheid van de fout nogal behoorlijk bij Azura gelegd wordt. Zij is dit, zij is zus, zij is zo. Toch zit de fout echt 90 % van de keren bij de handler. Ik ben ook zo vaak op mijn vingers getikt de laatste tijd. Ik moet zelf ook nog wennen aan mijn exploderende partner in de behendigheidsbaan en ben gewoon te laat in hem te begeleiden. Ik moet bij wijze van spreken al 3 hinderenissen van te voren zeggen waar hij heen moet. Dat is misschien wat overdreven, maar goed, niet pas als hij geland is, maar al voordat hij de vorige hindernis doet/afzet. Als ik dat doe, heeft Kay toch zeker veel meer succes in de paaltjes.

Verder zou ik doorgaan met de methode waar je mee bezig bent, maar ik zou op zoek gaan naar jou aandeel in de begeleiding naar de hindernis. Je hond is zo, jij moet de hond sturen...

Klopt helemaal wat je zegt. Ik moet de hond begeleiden. Ik ben de laatste die zal beweren dat ik nooit een handlersfout maak. En inderdaad moet ik de lijnen heel erg vroeg aangeven. Maar een insteek palen die op de training heel gemakkelijk gaat en in wedstrijden iedere keer niet wil, ik heb niet het idee dat ik daar in een wedstrijd ontzettend veel invloed op kan uitoefenen. Ik leer mijn hond de palen zelfstandig insteken, vanuit alle hoeken. Het enige dat ik kan bedenken is dat ik in de wedstrijd teveel in beweging ben naar de palen toe. Dat zou ik dus kunnen veranderen in wedstrijden, stilstaan en wachten tot ze helemaal ingestoken is. Over de rest van de toestellen heb je me niet gehoord. Azurra maakt ook wel eens een flyer op de wip of ze pakt een raakvlak niet, maar dat is m.i. een kwestie van consequent zijn in de training en veel belonen op het raakvlak. Over het algemeen heb ik voldoende controle. Het is alleen zo jammer dat die palen iedere keer roet in het eten gooien, vandaar mijn vraag om wat tips qua training. Maar we gaan zeker volhouden hoor, de aanhouder wint, zeggen ze

Toch doe je het dus anders op wedstrijd dan op training. Dat vind ik de hond dus niet te verwijten. (je zegt zelf dat je meer in beweging bent). Je moet zo trainen dat het op wedstrijd invoerbaar is. Dus of je moet op wedstrijd een stap terug doen, of meer gaan trainen op je beweging zoals op wedstrijd.

Nee ik gaf alleen af hoe mijn hond explodeert op wedstrijden. Hij heeft er nu 2 gehad (kay is dus nog echt een beginner)en die flyer laat hij op training dus nooit zien, daar is hij juist heel voorzichtig. Het in de band springen gebeurd wel eens vaker overigens. Hij is nog erg jong en ongecontroleerd in zijn springen en slaat daarbij de plank wel eens behoorlijk mis (of in dat geval juist wel raak haha). Dus tuurlijk laat een hond op wedstrijd ook wat anders zien, maar daar zal je al geleider dus op moeten leren handelen. Dat maakt het zo mooi juist.

Volgens mij is je punt wel duidelijk over verwijten richting de hond. Ik krijg niet de indruk van de handler van Azurra dat hij zijn pijlen de hele tijd richt op zijn hond. Ik zou het fijner vinden om situaties aan te dragen hoe je dus het beste een wedstrijd situatie kan nabootsen. Dus als je daar ideeen over hebt heel graag. Want inderdaad een zeer gedreven hond kan explodern op een wedstrijd. Ook aan de start van de training..dus waarschijnlijk ligt daar het ultieme trainingsmoment...gedurende de training worden ze rustiger ...en daar heb je niets meer aan voor de wedstrijd.


Groetjes
Nanda

[quote="Sepp] Volgens mij is je punt wel duidelijk over verwijten richting de hond. Ik krijg niet de indruk van de handler van Azurra dat hij zijn pijlen de hele tijd richt op zijn hond. Ik zou het fijner vinden om situaties aan te dragen hoe je dus het beste een wedstrijd situatie kan nabootsen. Dus als je daar ideeen over hebt heel graag. Want inderdaad een zeer gedreven hond kan explodern op een wedstrijd. Ook aan de start van de training..dus waarschijnlijk ligt daar het ultieme trainingsmoment...gedurende de training worden ze rustiger ...en daar heb je niets meer aan voor de wedstrijd.


Groetjes
Nanda[/quote]

Je slaat de spijker op z'n kop. Dat is eigenlijk inderdaad wat ik bedoelde. Hoe kun je die spanning bij een wedstrijd nabootsen in een training? Want door die spanning kan een rondje dat je anders heel makkelijk doorkomt ineens ontzettend moeilijk worden. Je geeft zelf eigenlijk al een prima tip: Bij de start van de training je probleem trainen. Dat ga ik ook eens uittesten.

Een manier is om slechts een paar minuten te trainen met je hond. Dan moet ie presteren en anders geen beloning. Dit net zolang herhalen tot het kwartje valt en langzaam uitbouwen. Nadeel is dat dit vrijwel geen optie lijkt als je afhankelijk bent van een keer per week trainen bij een vereniging, toch is het ook dan de moeite waard om te proberen, geen concentratie/beheersing, hup terug naar huis. Bij sommige honden hoef je maar een paar trainingen op te offeren alvorens dat kwartje valt. Wanneer je doorgaat met trainen bij explosief gedrag, heb je zelfs kans dat de hond dat ervaart als beloning voor z'n gedrag en dan kom je in zo'n naar cirkeltje terecht.

Eastwood schreef:[quote="Sepp] Volgens mij is je punt wel duidelijk over verwijten richting de hond. Ik krijg niet de indruk van de handler van Azurra dat hij zijn pijlen de hele tijd richt op zijn hond. Ik zou het fijner vinden om situaties aan te dragen hoe je dus het beste een wedstrijd situatie kan nabootsen. Dus als je daar ideeen over hebt heel graag. Want inderdaad een zeer gedreven hond kan explodern op een wedstrijd. Ook aan de start van de training..dus waarschijnlijk ligt daar het ultieme trainingsmoment...gedurende de training worden ze rustiger ...en daar heb je niets meer aan voor de wedstrijd.


Groetjes
Nanda

Je slaat de spijker op z'n kop. Dat is eigenlijk inderdaad wat ik bedoelde. Hoe kun je die spanning bij een wedstrijd nabootsen in een training? Want door die spanning kan een rondje dat je anders heel makkelijk doorkomt ineens ontzettend moeilijk worden. Je geeft zelf eigenlijk al een prima tip: Bij de start van de training je probleem trainen. Dat ga ik ook eens uittesten. [/quote][/quote]

Wat ook werkt (en wat ik zowiezo goed vind in iedere training) is de afleiding steeds groter maken voor de hond.
Als je hond in de palen blijft terwijl daar 2 tunnel langsliggen, jij met piepspeeltje aan het gooien bent, een andere cursist 5 meter verderop aan het trainen is. Dan doet je hond de palen op wedstrijd echt gegarandeerd.

Zo is dat ook met de vlakken, veel mensen roepen: mijn hond beheerst de vlakken op training prima maar op wedstrijd niet of slecht.
Niets tegen die mensen, maar als ik dan als instructeur ga kijken of ze ze goed beheersen op training kom ik er vaak achter dat de honden ze alleen beheersen als ze niet al te gek doen bij de vlakken.
Doorrennen, ballen gooien, stoppen en weer gaan rennen, naar links rennen, een tunnel erachter op 2 meter, de voerbak op 2 meter erachter om maar wat voorbeelden te noemen wat je kan gebruiken als afleiding en wat voor stabiliteit zorgt.
Ik ben juist voorstander om ook de vlakken met heel veel afleiding aan te leren, geen hond die dan vlakken gaat missen op wedstrijden.
Leer hem dat je daadwerkelijk alles kan doen bij ieder toestel, maar dat je hond het toestel moet correct afmaken eer dat hij naar jou komt.

Wat je in feite leert is je hond omgaan met stress.
En een wedstrijd is niet meer dan een stressvolle-situatie voor je hond.

Ook andere dingen die niets met behendigheid te maken hebben helpen hierbij.
Bv beheerst afliggen met afleiding, alle prikkels leren negeren als je baas daarom vraagt (of uit zichzelf).
Je hond trucjes aanleren zodat hij bewuster word van zijn lichaam, maar ook dat hij beter weet hoe zijn lichaam te gebruiken.
Een goed voorbeeld van dat een hond goed weet hoe hij zijn lichaam moet gebruiken, is het verzamelen voor de insteek.
Hoe beter hij dat geestelijk kan handelen, hoe sneller hij zal verzamelen en hoe groter de slagingskans.

In al deze dingen is het wel belangrijk dat je het stress-niveau in je training langzaamaan opbouwt, maar wel dat je steeds omhoog gaat.

Sepp schreef:
Volgens mij is je punt wel duidelijk over verwijten richting de hond. Ik krijg niet de indruk van de handler van Azurra dat hij zijn pijlen de hele tijd richt op zijn hond. Ik zou het fijner vinden om situaties aan te dragen hoe je dus het beste een wedstrijd situatie kan nabootsen. Dus als je daar ideeen over hebt heel graag. Want inderdaad een zeer gedreven hond kan explodern op een wedstrijd. Ook aan de start van de training..dus waarschijnlijk ligt daar het ultieme trainingsmoment...gedurende de training worden ze rustiger ...en daar heb je niets meer aan voor de wedstrijd.


Groetjes
Nanda

Tja die worden al door anderen aangedragen toch? Jij vind dat belangrijk, ik vind dit belangrijk en ik merk gewoon in het algemeen dat handlers de fout vaker bij de hond leggen dan bij hun zelf. Ik denk als je vanuit dat oogpunt handelt, je kan blijven steken op het probleem. Het ene advies sluit het andere toch niet uit? Mijn advies was aanvullend op wat anderen al hadden genoemd.

Interessant om te lezen! Ik ga met Tibs toch overstappen op channel wire ondanks mijn tevredenheid over de 2*2. Of eigenlijk: ik ga het combineren. Insteek apart oefenen en lekker sjezen door de channel wires. Het is zo afhankelijk van de hond wat werkt.

Iz heeft op twee wedstrijden een zootje gemaakt van de palen, maar volgens een van m'n trainers lag het aan mijn belabberde handelen bij de palen. Nou ja zeg

Zoek stok! schreef:Interessant om te lezen! Ik ga met Tibs toch overstappen op channel wire ondanks mijn tevredenheid over de 2*2. Of eigenlijk: ik ga het combineren. Insteek apart oefenen en lekker sjezen door de channel wires. Het is zo afhankelijk van de hond wat werkt.

Zo doe ik het ook. Dit weekend begonnen aan de hand van de dvd met de 2*2. Bij Zoys al gestart met het straatje en de channelwires. Hij gaat steeds harder er door heen.

Over stress. Bij mij is de oplossing volledige kalmte. Izzie haar ogen spuwen vuur tijdens een wedstrijd. De eerste wedstrijden was ze nog wat onder de indruk en daardoor langzamer en dus erg makkelijk te handelen. Ze houdt nu niet meer in waardoor ik mijn fouten niet kan herstellen.

Heel goed in de resultaten te zien. Eerste wedstrijd U'tje en nu alleen nog maar disken En een eerste plek op een spel (was een VP). Als ik haar rond krijg, gaat het best leuk dus

Ik was erg van het op safe handelen. Maar ik kom daar nu van terug. Dat kan prima met een hond als Bram, maar Izzie moet ik gewoon full power er doorheen. Niks safe, maar doen wat we getraind hebben. Wel die klassieke wissel dus omdat ik dan niet door haar lijn loop. En er dan maar op vertrouwen dat ik beter word en we uit de rij met disken komen.

Ik moet er best aan wennen hoor, die kalmte bij een exploderende hond

Ik schrik er wel elke keer van hoeveel handlers hun eigen stress en frustratie op de hond afschuiven. Ik baal ook echt wel als ik in een uithoek zit in de regen en Iz kan ineens de palen niet. Maar potver wat doet die hond haar best. En achteraf blijkt het gewoon weer in mijn onduidelijke handelen te zitten als we het stukje parcours nadoen in training.

Ook voor het lopen zie ik al zoveel gebeuren tussen handler en hond....gesnauw naar de hond, correcties strrrrresssss....iets in de luwte blijven en hondje belonen voor gewenst gedrag helpt zoveel. En.....train op zekerheden! Ik ga bijv los de ring in, zoals we op training ook starten met een oefening. Izzie blaft en springt om heen. Ik loop rustig door. Ga staan. Zeg start. Ze zit als een blok naast me. En ik kan doen en laten wat ik wil. Hoe vol vuur ze ook zit, ze wacht tot ik go zeg. Dan ga je al zoveel lekkerder van start dan zo'n baas die BLIJF GVD BLIJF IK ZEI BLIJF *#%~%* roept en een hond die dan toch gaat. Gek hè, dat de samenwerking dan niet optimaal gaat.

Dank jullie wel voor al jullie imput!

Zoekstok, ik train nu al heel duidelijk op het rustig wachten tot ik start zeg. We werken nu met korte rechte lijnen. 2 sprongen en een tunnel bv. Dumas is zooo relax in zijn blijf dat ik na de 2e sprong kan staan en hem vanaf daar kan laten starten

Palen doen we voorlopig maar zoals daar wordt gedaan. Dumas doet het al best aardig en ik heb thuis niet zo'n grote tuin om 2x2 te trainen...

Machie schreef:Dank jullie wel voor al jullie imput!

Zoekstok, ik train nu al heel duidelijk op het rustig wachten tot ik start zeg. We werken nu met korte rechte lijnen. 2 sprongen en een tunnel bv. Dumas is zooo relax in zijn blijf dat ik na de 2e sprong kan staan en hem vanaf daar kan laten starten

Palen doen we voorlopig maar zoals daar wordt gedaan. Dumas doet het al best aardig en ik heb thuis niet zo'n grote tuin om 2x2 te trainen...

Ik heb voor binnen zelf letterlijk 2x2 gemaakt gewoon 2 keer een stripje van 2 paaltjes, van pvc buizen, een rechthoekige kabelkoker, satestokjes en een boel gepruts. Het is niet heel stabiel en stevig maar voor de basis best bruikbaar.

Dumas is nogal van het fanatieke
Niet stevig = om

Binnenkort ben ik 3 weken bij mijn ouders. Met grooote tuin. Daar maar eens voor mezelf oefenen
Ik heb gisteren al een sluf gekocht om daar mee te trainen. Ik had van mezelf niet verwacht dat ik zo fanatiek zou worden

Zoek stok! schreef:Ook voor het lopen zie ik al zoveel gebeuren tussen handler en hond....gesnauw naar de hond, correcties strrrrresssss....iets in de luwte blijven en hondje belonen voor gewenst gedrag helpt zoveel. En.....train op zekerheden! Ik ga bijv los de ring in, zoals we op training ook starten met een oefening. Izzie blaft en springt om heen. Ik loop rustig door. Ga staan. Zeg start. Ze zit als een blok naast me. En ik kan doen en laten wat ik wil. Hoe vol vuur ze ook zit, ze wacht tot ik go zeg. Dan ga je al zoveel lekkerder van start dan zo'n baas die BLIJF GVD BLIJF IK ZEI BLIJF *#%~%* roept en een hond die dan toch gaat. Gek hè, dat de samenwerking dan niet optimaal gaat.

Helemaal mee eens! En dan nog het mooiste van alles.terwijl hond zit lopen ze te mopperene...blijf, stay, down, zit!!! ...hond blijft niet zitten..gaat van start en die mopperende handler holt dan plosteling wel mee met de hond...hoe onduidelijker kan je het maken voor je hond. Zitten is mopperen, gaan is beloning

Knap dat Izzie rustig mee loopt de ring in..ik heb hier een jolige harry in huis ...die denkt ..joh ik pak nog ff een sprongetje mee...niet omdat hij wil starten, maar omdat hij gewoon een blije sepp-mans is....yoepieee...sprongetje..leuk baas... Nu roep ik hem terug, gewoon blij, maar ik denk dat ik een routine ga intrainen....bijvoorbeeld leren touchen of volgen.

Ik dacht eerst ook dat Iz wellicht de eerste sprong al zou nemen. Maar ze weet blijkbaar precies wat er gaat gebeuren. En ik houd m'n hand ook wel op zo'n positie dat ze bij me in de buurt blijft (obediencehandje).

Ook zo'n fijne: dat geschreeuw bij de raakvlakken. Heerlijk ontspannend voor de hond. En het dan gek vinden dat hij liever kruipt of springt zodat baasje niet meer zo boos doet

Zoek stok! schreef:
Ook zo'n fijne: dat geschreeuw bij de raakvlakken. Heerlijk ontspannend voor de hond. En het dan gek vinden dat hij liever kruipt of springt zodat baasje niet meer zo boos doet

Oeps..herkenbaar.. En met mijn gevoelige hond is dat niet altijd handig..Ik heb nog genoeg trainingsdingen om te oefenen..
Ik heb zaterdag benefietwedstrijd gelopen...En ze liep ontspannen.....Dat is voor mij heel belangrijk..Ik heb ook wel andere hond gezien tijdens trainingen.
En ik merk dat mijn hond tijdens wedstrijden "anders" is dan bij trainingen..Gelukkig in het positieve..Ook al wil ze nog wel eens bij start niet direct gaan zitten..Ik denk dat het toch dat ze dan blokkeert...

janine schreef:
Oeps..herkenbaar.. En met mijn gevoelige hond is dat niet altijd handig..Ik heb nog genoeg trainingsdingen om te oefenen..
Ik heb zaterdag benefietwedstrijd gelopen...En ze liep ontspannen.....Dat is voor mij heel belangrijk..Ik heb ook wel andere hond gezien tijdens trainingen.
En ik merk dat mijn hond tijdens wedstrijden "anders" is dan bij trainingen..Gelukkig in het positieve..Ook al wil ze nog wel eens bij start niet direct gaan zitten..Ik denk dat het toch dat ze dan blokkeert...

Zeker met een stabij is het super om te merken dat ze ontspannen loopt!

Kan je haar niet in plaats van laten zitten, laten staan wachten. Ik merk dat Rowan dat veel fijner vindt. De zit is op een of andere manier blokkerend voor hem. Dan gaat hij veel minder enthousiast over het parcours. Laat ik hem staan, dan vliegt hij over het parcours heen.

Sita schreef:

janine schreef:
Oeps..herkenbaar.. En met mijn gevoelige hond is dat niet altijd handig..Ik heb nog genoeg trainingsdingen om te oefenen..
Ik heb zaterdag benefietwedstrijd gelopen...En ze liep ontspannen.....Dat is voor mij heel belangrijk..Ik heb ook wel andere hond gezien tijdens trainingen.
En ik merk dat mijn hond tijdens wedstrijden "anders" is dan bij trainingen..Gelukkig in het positieve..Ook al wil ze nog wel eens bij start niet direct gaan zitten..Ik denk dat het toch dat ze dan blokkeert...

Zeker met een stabij is het super om te merken dat ze ontspannen loopt!

Kan je haar niet in plaats van laten zitten, laten staan wachten. Ik merk dat Rowan dat veel fijner vindt. De zit is op een of andere manier blokkerend voor hem. Dan gaat hij veel minder enthousiast over het parcours. Laat ik hem staan, dan vliegt hij over het parcours heen.

Heel herkenbaar! Roef vond het ook niets om te zitten..een extra commando aan de start was voor extra druk. Haar laten staan is een betere optie.

Sepp schreef: Knap dat Izzie rustig mee loopt de ring in..ik heb hier een jolige harry in huis ...die denkt ..joh ik pak nog ff een sprongetje mee...niet omdat hij wil starten, maar omdat hij gewoon een blije sepp-mans is....yoepieee...sprongetje..leuk baas... Nu roep ik hem terug, gewoon blij, maar ik denk dat ik een routine ga intrainen....bijvoorbeeld leren touchen of volgen.

Ik heb ook al een paar keer gehad dat ik Lynn losklikte op het trainingsveld en dat ze vervolgens heel blij een paar sprongen neemt om vervolgens terug te rennen en blij kwispelend voor me te gaan staan zo van ; "fijn dat we er weer zijn hè?!" Ik probeer dat nu zoveel mogelijk te voorkomen, want anders zijn we straks op wedstrijden de pineut ben ik bang

Ik ben Lynn de palen aan het leren met de channelwires, maar oefen de insteek ook via de 2x2. De laatste breid ik verder niet uit, gaat mij puur om de insteek. Of deze combinatie gaat werken is natuurlijk nog de vraag

Carma, Izzie doet ook allerlei toestellen op eigen initiatief. Alleen bij het gaan klaarstaan voor een oefening voorkom ik dat. Omdat dit heel erg op de start van een wedstrijd lijkt. Maar loop ik bijvoorbeeld langs een raakvlak om haar naar de kant te brengen oid, dan gaat ze vaak twee op twee af staan. Maakt niet uit, op een wedstrijd loop je toch niet op weg naar de start langs een raakvlak.

Wat ik ook altijd voorkom is over de zak van de slurf heen lopen.

Zoek stok! schreef:Ook voor het lopen zie ik al zoveel gebeuren tussen handler en hond....gesnauw naar de hond, correcties strrrrresssss....iets in de luwte blijven en hondje belonen voor gewenst gedrag helpt zoveel. En.....train op zekerheden! Ik ga bijv los de ring in, zoals we op training ook starten met een oefening. Izzie blaft en springt om heen. Ik loop rustig door. Ga staan. Zeg start. Ze zit als een blok naast me. En ik kan doen en laten wat ik wil. Hoe vol vuur ze ook zit, ze wacht tot ik go zeg. Dan ga je al zoveel lekkerder van start dan zo'n baas die BLIJF GVD BLIJF IK ZEI BLIJF *#%~%* roept en een hond die dan toch gaat. Gek hè, dat de samenwerking dan niet optimaal gaat.

Het begint inderdaad al voor de start van het parcours. Tot afgelopen weekend liet ik mijn hond voor de start lekker afreageren op haar speeltje onder het motto "even de spieren opwarmen". Ik heb nu gemerkt dat ik vervolgens, als ik het speeltje weer afpak en ze moet gaan blijven bij de start, zoveel frustratie oproep, dat ze lekker zelf het moment uitkiest om te starten en als het ff kan ook nog welke hindernis ze dan gaat nemen. Eerder was dat heel subtiel, startte ze misschien een paar tienden voor mijn releasecommando, afgelopen zondag was het heel duidelijk. Heb nu de tip gekregen om aandachtsoefeningetjes te doen voor de start. Doet ze het goed, dan belonen met het speeltje. Allerlei trucjes laten uitvoeren met als beloning haar speeltje.

In mijn jumping ging het overigens helaas weer mis op mijn palen, maar heb gehoord dat ik veel te veel in beweging was naar de palen toe. Slecht gehandeld dus en geen fout van mijn hond. In het spel vond ik de palen wat te lastig staan om te oefenen, daar heb ik ze toen maar overgeslagen. In het vast parcours gingen mijn palen goed, alleen was dat helaas één van de weinige dingen die wel goed gingen. Doordat Azurra te vroeg startte liep ik bij de start gelijk achter de feiten aan omdat ik niet in goede positie stond.

Eastwood schreef:[
In mijn jumping ging het overigens helaas weer mis op mijn palen, maar heb gehoord dat ik veel te veel in beweging was naar de palen toe. Slecht gehandeld dus en geen fout van mijn hond. In het spel vond ik de palen wat te lastig staan om te oefenen, daar heb ik ze toen maar overgeslagen. In het vast parcours gingen mijn palen goed, alleen was dat helaas één van de weinige dingen die wel goed gingen. Doordat Azurra te vroeg startte liep ik bij de start gelijk achter de feiten aan omdat ik niet in goede positie stond.

wat ik mij dan afvraag, zet je haar dan niet terug?
Doet ze dit ook op training, voor jouw startsignaal starten?

EschaenStefanie schreef:

Eastwood schreef:[
In mijn jumping ging het overigens helaas weer mis op mijn palen, maar heb gehoord dat ik veel te veel in beweging was naar de palen toe. Slecht gehandeld dus en geen fout van mijn hond. In het spel vond ik de palen wat te lastig staan om te oefenen, daar heb ik ze toen maar overgeslagen. In het vast parcours gingen mijn palen goed, alleen was dat helaas één van de weinige dingen die wel goed gingen. Doordat Azurra te vroeg startte liep ik bij de start gelijk achter de feiten aan omdat ik niet in goede positie stond.

wat ik mij dan afvraag, zet je haar dan niet terug?
Doet ze dit ook op training, voor jouw startsignaal starten?

Ik heb haar afgelopen zondag helaas niet terug gezet. Ik twijfelde omdat ik weet dat sommige keurmeesters bij de FHN daar niet blij mee zijn. Heb echter besloten om daar voortaan lak aan te hebben en dat dus consequent wel te gaan doen. Op de training gebeurt het ook wel eens, vooral in het begin en dan zet ik haar altijd gewoon terug. Beloon ook regelmatig op de training als het blijven aan de start goed gaat.

inderdaad gewoon lak aan hebben, straks heb je een wedstrijdslimme hond en daar zie ik jouw Azurra wel voor aan. Dat ze het straks netjes op training doet maar gewoon wegsjeest bij het fluitje of iets.
Het is soms wel moeilijk, dat wel om terug te zetten. Zo heb ik een x gezien dat iemand zijn hond terug zette maar vervolgens dus wel foutloos rondkwam, zo zonde lijkt me dat.