Re: Wilde zwijnen op het Rozendaalse veld.
Geplaatst: 29 mar 2013 23:54
Rozendaalse veld, waar is dat?
Heb nog plek in m'n vriezer.
Nee serieus, de bachen (zeugen) met pasgeboren frislingen (biggen) kunnen heel jaloers en aanvallerig doen als iets of iemand te dicht bij die jongen komt. Deze zitten altijd in groepen, (rotten) en meerdere bachen kunnen in samenwerking indringers of ongewenst bezoek wegjagen- of erger.
Maar gevaarlijker nog, zijn de laatste jaren de keilers, of volwassen mannelijke dieren.
Een everzwijn kan 20 en meer jaar oud worden en leert in zijn leven veel, want ze zijn slim.
Een keiler van over 10 jaar oud weegt meer dan een stevige volwassen man, (bij ons meestal 100-150 kilo, maar er zijn uitzonderingen tot 200 kilo) en is net een wandelende tank, en per definitie steeds, zacht gezegd, onbetrouwbaar, zeg maar: gevaarlijk. Hij heeft houwers (slagtanden) van 8 centimeter of meer, die uit zijn onderkaak steken en steeds geslepen worden door die van de bovenkaak, die houwers zijn dus dolken, en vlijmscherp, en hij gebruikt ze ook. Op de korte afstand kan hij mensen en honden inhalen als hij wil. Voor een kilometer kan hij met 40 km. per uur rennen, die blijf je niet voor als hij het op je gemunt heeft. En als ze boos zijn, kunnen ze vrij hardnekkig zijn in hun agressie.
Ik heb zwijnen honden zien slaan, in de lucht zien werpen, zich er als de hond dan viel, op zien storten met het hele gewicht, om de hond vrij letterlijk te verscheuren. In het beste geval steken ze hun kont in dicht struikgewas en wachten met de kop naar voren, de hond op, in het slechtste geval wordt de hond doelgericht achtervolgd, omgegooid, en doodgeslagen of vermorzeld met hun poten en gewicht, en door met de kop druk uit te oefenen, cq de hond de grond in te stampen als de hond eenmaal gevallen is.
Bachen bijten, en als ze een hond tussen hun kaken krijgen, is het einde verhaal voor de hond.
Omdat de voortplanting nu het hele jaar is, en niet meer alleen in december gedekt en in april/ mei geworpen wordt; dit vanwege het voeren, de gunstige omstandigheden, veel mast. (eikels etc. van loofbomen de laatste jaren) en veel maisvelden en andere gewassen die door de varkens geplunderd worden. Daarom zijn de zeugen op alle momenten van het jaar bronstig, en krijgen ook het hele jaar door jongen. Gevolg hier weer van is, dat de keilers het hele jaar door op vrouwenjacht zijn en vol hormonen zitten. Als zo'n keiler zich toevallig bij een bronstige zeug bevindt, is hij aanvalsbereid, en dat geldt voor ongeveer alles wat leeft, te dichtbij komt, en groot genoeg is om als tegenstander te zien.
Ik jaag al jaren meer dan 40 dagen per jaar op de zwijnen in de Ardennen en Duitsland.
Ik had hondjes die dit seizoen na seizoen overleefden, en was trots erop dat mijn honden de zwijnen vrijwel altijd snel los en uit de dekkingen kregen, met weinig letsel voor de honden, ze waren slim. Maar de laatste jaren is er een toename van aanvallen op mijn honden van vooral keilers. Sommigen komen de honden letterlijk achterna om ze te vermorzelen. Ervaren terriers draaien steeds voor de kop weg en blijven, indien mogelijk, achter het zwijn.
Helaas hebben de varkens vorig seizoen het leven gekost van Coffee, Maus en Semtex, 3 waardevolle en gewaardeerde hondjes uit mijn meute, en Coffee en Semtex waren 2 heel goede, ervaren honden waar ik op kon vertrouwen, en Maus had zich eerder nog nooit door een zwijn laten slaan.
Kortom, ze kunnen levensgevaarlijk zijn, vooral voor grotere, zwaardere en langzame honden. De zwijnen zitten overdags altijd in dekkingen als struikgewas, en als daar zo'n schuimbekkende, opgewonden keiler in zit bij een berige zeug, en een hond (of mens) komt toevallig te dichtbij...
Het laatste ongeluk met zwijnen zal nog lang niet gebeurd zijn, wij hebben er nu ook veel in Belgisch Limburg, met eerst vooral veel ernstige aanrijdingen als gevolg. Komen er nog meer, dan zullen ze ook recreanten en/ of honden kunnen aanvallen.
In Vlaanderen willen ze ze wel decimeren dmv. jacht, maar in de natuurgebieden mag dan niet gejaagd worden en daar trekken de varkens zich terug, en kweken er als de konijnen, om dan weer uit te zwermen in de omgeving. Hierdoor is effectief jagen vrijwel onmogelijk.
Ik meende dat er ergens aan de rand van de Veluwe wilde varkens waren, die er een tijdverdrijf van hadden gemaakt om zelfs aangelijnde honden de stuipen op het lijf te jagen, ook omdat ze niet bejaagd worden (althans in Nederland niet met honden) en dus overal mee weg komen, worden sommige steeds brutaler.
O ja, iemand zei ook nog dat wilde varkens prooidieren zijn. Dit geldt alleen voor jonge exemplaren; de volwassen zwijnen hebben geen natuurlijke vijanden in onze streken, en zijn dus ook niet bang. Ze beschermen bovendien de jongen.
Het kan allemaal ook wel een poosje goed gaan, in gebieden waar heel veel wandelaars met honden komen en dus honden en zwijnen min of meer aan elkaar wennen, maar als een of andere jachthond of te drieste herder zich geroepen voelt om de zwijnen te gaan lastigvallen, aanblaffen, of achterna hollen, hebben we een probleem; de zwijnen onthouden dit en zullen vroeg of laat, navenant gaan reageren op de volgende opdringerige hond met agressie.
In de Ardennen en de Duitse Eiffel zijn ze al zo aan jachthonden gewend, dat ze bij een aanblaffende hond, gewoon blijven staan. Komt de hond langzaam maar zeker dichterbij, dan wacht het zwijn af tot hij dichtbij genoeg is, en slaat dan gericht. Kan hij zo de hond wegjagen, dan zal hij dit gedrag de volgende keer herhalen.
Een andere tactiek van zwijnen in een maisveld of grote sleedoorndekking is om, als honden hen vinden, in alle richtingen te verspreiden, en zich elk voor zich, iets verderop te verstoppen, waarbij hij doodstil blijft staan, om weinig geur af te geven en geen spoor te maken. Zo lang een hond hem niet werkelijk in zijn kont bijt, komt hij niet van zijn plaats, en als dat wel gebeurt, draait hij zich om de hond te pakken.
Om die reden krijgen de honden de zwijnen tegenwoordig vaak niet meer uit de struiken of gewasvelden, of na het uitjagen van enkele zwijnen, met veel moeite en waarbij elk zwijn zich telkens stelt, zijn de honden moe en/ of bang, en de rest van de varkens blijft zitten.
Alleen de allerbeste honden krijgen ze nog los, zeker bij de oudere varkens die al veel jaren jacht overleefd hebben en het spel kennen. Het is ook wel vermeldenswaard dat ervaren zeugen, met alle biggen in hun kielzog, vanuit de dekking een plek zoeken waar ze veilig kunnen uitbreken. Ze ruiken en kijken (zo slecht van zicht zijn ze blijkbaar ook niet) of er ergens geen jager staat, en maken hierbij gebruik van huizen, tuinen, geparkeerde auto's, en lopen niet zelden expres door dorpen, omdat ze dan niet beschoten kunnen worden.
Keilers laten zich soms gewoon niet opstoten en vallen direct elke hond aan, ze kunnen een hele meute honden afwerken en blijven dan nog op hun plek. Als ze al beginnen lopen, draaien ze zich telkens om naar de achtervolgende honden, om deze te pareren. (zich stellen)
Heb nog plek in m'n vriezer.
Nee serieus, de bachen (zeugen) met pasgeboren frislingen (biggen) kunnen heel jaloers en aanvallerig doen als iets of iemand te dicht bij die jongen komt. Deze zitten altijd in groepen, (rotten) en meerdere bachen kunnen in samenwerking indringers of ongewenst bezoek wegjagen- of erger.
Maar gevaarlijker nog, zijn de laatste jaren de keilers, of volwassen mannelijke dieren.
Een everzwijn kan 20 en meer jaar oud worden en leert in zijn leven veel, want ze zijn slim.
Een keiler van over 10 jaar oud weegt meer dan een stevige volwassen man, (bij ons meestal 100-150 kilo, maar er zijn uitzonderingen tot 200 kilo) en is net een wandelende tank, en per definitie steeds, zacht gezegd, onbetrouwbaar, zeg maar: gevaarlijk. Hij heeft houwers (slagtanden) van 8 centimeter of meer, die uit zijn onderkaak steken en steeds geslepen worden door die van de bovenkaak, die houwers zijn dus dolken, en vlijmscherp, en hij gebruikt ze ook. Op de korte afstand kan hij mensen en honden inhalen als hij wil. Voor een kilometer kan hij met 40 km. per uur rennen, die blijf je niet voor als hij het op je gemunt heeft. En als ze boos zijn, kunnen ze vrij hardnekkig zijn in hun agressie.
Ik heb zwijnen honden zien slaan, in de lucht zien werpen, zich er als de hond dan viel, op zien storten met het hele gewicht, om de hond vrij letterlijk te verscheuren. In het beste geval steken ze hun kont in dicht struikgewas en wachten met de kop naar voren, de hond op, in het slechtste geval wordt de hond doelgericht achtervolgd, omgegooid, en doodgeslagen of vermorzeld met hun poten en gewicht, en door met de kop druk uit te oefenen, cq de hond de grond in te stampen als de hond eenmaal gevallen is.
Bachen bijten, en als ze een hond tussen hun kaken krijgen, is het einde verhaal voor de hond.
Omdat de voortplanting nu het hele jaar is, en niet meer alleen in december gedekt en in april/ mei geworpen wordt; dit vanwege het voeren, de gunstige omstandigheden, veel mast. (eikels etc. van loofbomen de laatste jaren) en veel maisvelden en andere gewassen die door de varkens geplunderd worden. Daarom zijn de zeugen op alle momenten van het jaar bronstig, en krijgen ook het hele jaar door jongen. Gevolg hier weer van is, dat de keilers het hele jaar door op vrouwenjacht zijn en vol hormonen zitten. Als zo'n keiler zich toevallig bij een bronstige zeug bevindt, is hij aanvalsbereid, en dat geldt voor ongeveer alles wat leeft, te dichtbij komt, en groot genoeg is om als tegenstander te zien.
Ik jaag al jaren meer dan 40 dagen per jaar op de zwijnen in de Ardennen en Duitsland.
Ik had hondjes die dit seizoen na seizoen overleefden, en was trots erop dat mijn honden de zwijnen vrijwel altijd snel los en uit de dekkingen kregen, met weinig letsel voor de honden, ze waren slim. Maar de laatste jaren is er een toename van aanvallen op mijn honden van vooral keilers. Sommigen komen de honden letterlijk achterna om ze te vermorzelen. Ervaren terriers draaien steeds voor de kop weg en blijven, indien mogelijk, achter het zwijn.
Helaas hebben de varkens vorig seizoen het leven gekost van Coffee, Maus en Semtex, 3 waardevolle en gewaardeerde hondjes uit mijn meute, en Coffee en Semtex waren 2 heel goede, ervaren honden waar ik op kon vertrouwen, en Maus had zich eerder nog nooit door een zwijn laten slaan.
Kortom, ze kunnen levensgevaarlijk zijn, vooral voor grotere, zwaardere en langzame honden. De zwijnen zitten overdags altijd in dekkingen als struikgewas, en als daar zo'n schuimbekkende, opgewonden keiler in zit bij een berige zeug, en een hond (of mens) komt toevallig te dichtbij...
Het laatste ongeluk met zwijnen zal nog lang niet gebeurd zijn, wij hebben er nu ook veel in Belgisch Limburg, met eerst vooral veel ernstige aanrijdingen als gevolg. Komen er nog meer, dan zullen ze ook recreanten en/ of honden kunnen aanvallen.
In Vlaanderen willen ze ze wel decimeren dmv. jacht, maar in de natuurgebieden mag dan niet gejaagd worden en daar trekken de varkens zich terug, en kweken er als de konijnen, om dan weer uit te zwermen in de omgeving. Hierdoor is effectief jagen vrijwel onmogelijk.
Ik meende dat er ergens aan de rand van de Veluwe wilde varkens waren, die er een tijdverdrijf van hadden gemaakt om zelfs aangelijnde honden de stuipen op het lijf te jagen, ook omdat ze niet bejaagd worden (althans in Nederland niet met honden) en dus overal mee weg komen, worden sommige steeds brutaler.
O ja, iemand zei ook nog dat wilde varkens prooidieren zijn. Dit geldt alleen voor jonge exemplaren; de volwassen zwijnen hebben geen natuurlijke vijanden in onze streken, en zijn dus ook niet bang. Ze beschermen bovendien de jongen.
Het kan allemaal ook wel een poosje goed gaan, in gebieden waar heel veel wandelaars met honden komen en dus honden en zwijnen min of meer aan elkaar wennen, maar als een of andere jachthond of te drieste herder zich geroepen voelt om de zwijnen te gaan lastigvallen, aanblaffen, of achterna hollen, hebben we een probleem; de zwijnen onthouden dit en zullen vroeg of laat, navenant gaan reageren op de volgende opdringerige hond met agressie.
In de Ardennen en de Duitse Eiffel zijn ze al zo aan jachthonden gewend, dat ze bij een aanblaffende hond, gewoon blijven staan. Komt de hond langzaam maar zeker dichterbij, dan wacht het zwijn af tot hij dichtbij genoeg is, en slaat dan gericht. Kan hij zo de hond wegjagen, dan zal hij dit gedrag de volgende keer herhalen.
Een andere tactiek van zwijnen in een maisveld of grote sleedoorndekking is om, als honden hen vinden, in alle richtingen te verspreiden, en zich elk voor zich, iets verderop te verstoppen, waarbij hij doodstil blijft staan, om weinig geur af te geven en geen spoor te maken. Zo lang een hond hem niet werkelijk in zijn kont bijt, komt hij niet van zijn plaats, en als dat wel gebeurt, draait hij zich om de hond te pakken.
Om die reden krijgen de honden de zwijnen tegenwoordig vaak niet meer uit de struiken of gewasvelden, of na het uitjagen van enkele zwijnen, met veel moeite en waarbij elk zwijn zich telkens stelt, zijn de honden moe en/ of bang, en de rest van de varkens blijft zitten.
Alleen de allerbeste honden krijgen ze nog los, zeker bij de oudere varkens die al veel jaren jacht overleefd hebben en het spel kennen. Het is ook wel vermeldenswaard dat ervaren zeugen, met alle biggen in hun kielzog, vanuit de dekking een plek zoeken waar ze veilig kunnen uitbreken. Ze ruiken en kijken (zo slecht van zicht zijn ze blijkbaar ook niet) of er ergens geen jager staat, en maken hierbij gebruik van huizen, tuinen, geparkeerde auto's, en lopen niet zelden expres door dorpen, omdat ze dan niet beschoten kunnen worden.
Keilers laten zich soms gewoon niet opstoten en vallen direct elke hond aan, ze kunnen een hele meute honden afwerken en blijven dan nog op hun plek. Als ze al beginnen lopen, draaien ze zich telkens om naar de achtervolgende honden, om deze te pareren. (zich stellen)
