Het HondenForum

LongFields schreef:Ik duim voor je Takkie, en hoop op een klein wondertje.
Wat lijkt zijn buik dik op je foto.

die dikke buik valt mij ook meteen op. hebben ze daar al naar gekeken? een echo is zo gemaakt.

Het ziekenhuis heeft net gebeld, Takkie is stabiel, maar nog steeds slecht eraan toe. Wel lijkt er een klein beetje positieve verandering te zijn. Gisteren toen ze met hem naar buiten gingen even kon hij niet op zijn pootjes staan en viel om, en ook bewoog hij vrijwel niet. Vandaag kan hij wel waggelend lopen en snuffelt wat aan de omgeving. Ook kruipt hij wat rond in zijn kooitje, wat hij gisteren niet deed. Ik mag hem tussen 17:30 en 18:00 even opzoeken

Hij heeft geen dikke buik, het zal de lichtval zijn of de camerahoek ofzo, maar als ik hem zie en zijn buikje aai is die niet dikker dan normaal (en normaal is slank bij hem). De gedachte was eerst om een echo te maken, maar ze hebben het sterke vermoeden dat het dingen zijn die je niet op een echo terugziet. Daarom doen we die nu niet, maar wel nadere bloedonderzoeken, die zullen een veel beter beeld geven.

De medicijnen en dat hij nu wel weer voldoende voeding en water binnenkrijgt zullen het iets beter voor hem maken nu, wie weet zelfs richting een ommeslag, maar daar is het nog veel te vroeg voor om te weten. Dat hij stabiel is betekent in elk geval dat hij op dit moment niet verder achteruit gaat.

Gisteren trad ik op bij een klein evenement, en alle energie die ik van de mensen in de zaal kreeg heb ik aan hem doorgestuurd de hele avond. En s'nachts was ik vast bij hem in Dromenland waar geen ziektes bestaan en we vrolijk door de bergen en bossen rennen Ik voel me iets positiever, nu hij het weekend waarschijnlijk toch gaat redden. Kan niet wachten om hem op te zoeken.

Ze kunnen in het dierenziekenhuis wel bloed onderzoeken en andere onderzoeken doen, maar dit zijn specialistische onderzoeken, die bij speciale labs gedaan moeten worden. Ze noemde onderzoek naar Leptospirose en toxinen. Hij ligt overigens in het Dierenziekenhuis Amsterdam op de Leuvenstraat, niet in het MC op de Isolatorweg. Een vriendin van mij werkt bij de Dierenambulance en zij raadde me dit ziekenhuis aan.

Ik zou bijna een slaapzak meenemen en bij hem blijven slapen, maar ja dat gaat natuurlijk niet. Denk dat hij mij net zo hard mist als ik hem, ik wil hem zo vaak mogelijk opzoeken, liefst 2x op een dag, zodat hij wel weet dat ik er nog ben.

Takkie de Teckel schreef:Het ziekenhuis heeft net gebeld, Takkie is stabiel, maar nog steeds slecht eraan toe. Wel lijkt er een klein beetje positieve verandering te zijn. Gisteren toen ze met hem naar buiten gingen even kon hij niet op zijn pootjes staan en viel om, en ook bewoog hij vrijwel niet. Vandaag kan hij wel waggelend lopen en snuffelt wat aan de omgeving. Ook kruipt hij wat rond in zijn kooitje, wat hij gisteren niet deed. Ik mag hem tussen 17:30 en 18:00 even opzoeken

Hij heeft geen dikke buik, het zal de lichtval zijn of de camerahoek ofzo, maar als ik hem zie en zijn buikje aai is die niet dikker dan normaal (en normaal is slank bij hem). De gedachte was eerst om een echo te maken, maar ze hebben het sterke vermoeden dat het dingen zijn die je niet op een echo terugziet. Daarom doen we die nu niet, maar wel nadere bloedonderzoeken, die zullen een veel beter beeld geven.

De medicijnen en dat hij nu wel weer voldoende voeding en water binnenkrijgt zullen het iets beter voor hem maken nu, wie weet zelfs richting een ommeslag, maar daar is het nog veel te vroeg voor om te weten. Dat hij stabiel is betekent in elk geval dat hij op dit moment niet verder achteruit gaat.

Gisteren trad ik op bij een klein evenement, en alle energie die ik van de mensen in de zaal kreeg heb ik aan hem doorgestuurd de hele avond. En s'nachts was ik vast bij hem in Dromenland waar geen ziektes bestaan en we vrolijk door de bergen en bossen rennen Ik voel me iets positiever, nu hij het weekend waarschijnlijk toch gaat redden. Kan niet wachten om hem op te zoeken.

Ze kunnen in het dierenziekenhuis wel bloed onderzoeken en andere onderzoeken doen, maar dit zijn specialistische onderzoeken, die bij speciale labs gedaan moeten worden. Ze noemde onderzoek naar Leptospirose en toxinen. Hij ligt overigens in het Dierenziekenhuis Amsterdam op de Leuvenstraat, niet in het MC op de Isolatorweg. Een vriendin van mij werkt bij de Dierenambulance en zij raadde me dit ziekenhuis aan.

Ik zou bijna een slaapzak meenemen en bij hem blijven slapen, maar ja dat gaat natuurlijk niet. Denk dat hij mij net zo hard mist als ik hem, ik wil hem zo vaak mogelijk opzoeken, liefst 2x op een dag, zodat hij wel weet dat ik er nog ben.

Fijn dat het een beetje beter gaat. Heel veel sterkte.

ooo, die stomme kantoortijden toch! Veel sterkte

ik reageer eigenlijk nooit op het forum , maar hier krijg ik echt kippenvel en tranen van
heel veel sterkte ik hoop dat je lieverd het gaat redden en dat jullie saampjes nog een lang en gezond leven te gemoed gaan

Ik heb hele goede ervaringen met het dierenziekenhuis Amsterdam. Ze hebben al twee keer een hond van mij voor de poorten van de dood weggesleept. Ze zijn daar erg lief en betrokken. Ik vind het daar ook prettiger dan bij het Medisch Centrum. Ik hoop en duim voor je dat het goed gaat komen.

Poeh, het is niet niks waar je voor staat.
Hier gaan de duimen draaien dat hij zijn kleine kans pakt en ik wens jou veel sterkte.

Als het goed is, ben je precies NU in het dierenziekenhuis. Geef Takkie een knuffel van het hele forum

Woef! Dank jullie wel voor de knuffels!

Woefen doet hij nog niet, en het is nog slecht met hem, maar het is wel ietsjes minder slecht! Hij kijkt helderder uit zijn ogen, die niet meer zo dicht zitten en ook niet meer pus geven. En hij staat meer, volgens de verzorgers loopt hij buiten wat rond en snuffelt wat. En de geligheid trekt een beetje weg, hij is minder geel in zijn oogwit en oren. Hij kwispelde zelfs een paar keer een beetje zwakjes. Heb bijna een uur met hem een beetje geknuffeld. Voor het grootste deel lag hij daarbij plat, maar een paar keer kwam hij omhoog en naar me toe.

Ik had zijn dekentje meegenomen de eerste dag, maar die was eigenlijk al aan een wasbeurt toe. Hij heeft die al vanaf pup zijn. Ze hadden het dekentje er niet meer bij gelegd na de eerste dag, maar als ik hem een puntje liet ruiken leefde hij gelijk een stukje op. Ik heb het nu meegenomen om thuis te wassen en morgen wil ik het weer bij hem in de kooi hebben, samen met zijn favoriete tennisbal.

De dokteren waren eerst sceptisch of hij het weekend wel zou halen, maar dat is dus (bijna) gelukt! En het gaat heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel ietsje beter. Nog geen feest, maar wel iets meer hoop! En daar gaan we nu voor.

Ze hebben wel gezegd dat ook als hij het red, het nog niet zeker is of zijn lichaam nog goed genoeg kan functioneren qua nieren vooral. Lever kan zich in grote mate herstellen, nieren niet. Dat is dus afwachten. Stapje voor stapje, eerst hier doorheen en dan kijken hoe verder. Als hij 80% blij en vrolijk kan leven met af en toe wat klachten die te behandelen zijn en niet lang duren, dan vind ik het voor mij en hem waard. Als hij de helft van zijn verdere leven in pijn moet leven, dan is het anders...

Voorlopig stijgen zijn kansen in elk geval een beetje, en heeft hij het weekend gehaalt. Morgen meer onderzoek, maar de uitslag is pas 2 of 3 dagen later omdat er kweekjes gemaakt moeten worden.

De vraag was nog even of hij naar mijn eigen dierenarts moet om daar verder verzorgd te worden of daar blijven. Ik laat hem daar, want hij is in hele goede handen zo voelt het. en ik wil hem niet graag stress geven door te verhuizen nu. Ik zat toch al te denken om misschien een andere DA te nemen. Takkie had eigenlijk misschien al twee dagen eerder opgenomen kunnen worden. Morgenochtend wordt ik weer gebeld, doen ze iedere dag tussen 9 en 11. En na mn werk kan ik tussen half zeven en acht bij hem terecht weer. Ik hoop dat het dan weer ietsjes beter gaat! Neem dan ook zijn dekentje en favoriete tennisbal mee. Nou ja... het is inmiddels een halve tennisbal, maar wel zijn favoriet nog steeds.

Voetballen en tennisballen uit de lucht happen zijn favoriete spelletjes van hem. Liefst met 2 of meer ballen. En eentje zet hij dan altijd zijn poot op. Ik hoop dat we dat snel weer kunnen doen.

Fijn om te horen dat je ook goede ervaringen hebt met het dierenziekenhuis daar, gemini6. Ik heb ook het gevoel dat ze echt er om geven, en ook zeer met Takkie begaan zijn. Ondanks de slechte vooruitzichten hebben ze het wel aangepakt om hem te redden, en dat alleen al is heel fijn. Het overleg is heel prettig en ook dat ze je elke ochtend even bellen is heel fijn.

Pfff... dit was een superzwaar weekend, en we zijn er nog niet. Maar er is een klein lichtpuntje!

Wat kun je dan blij zijn met zo'n klein lichtpuntje.
Ik zal duimen dat jullie het ergste nu achter de rug hebben.

Mijn ene hond had ernstig nierfalen. Ze is daar drie dagen aan het infuus geweest en heeft nog ruim anderhalf jaar geleefd. Twee maanden geleden is ze hier wel aan overleden, maar was al wel ruim 15 jaar oud. Ze heeft vanaf de constatering een nierdieet gekregen en deed het daar goed op. Wel even uitzoeken welke jouw hondje lekker vindt. Maar goed, misschien is het niet nodig en ging het om acuut nierfalen.

Goh wat een ellende ineens.
Ik heb geen advies maar wil je wel heel veel sterkte wensen,ik ben blij dat het iets beter met Takkie gaat,
arm diertje veel te jong om zo ziek te zijn.
Ik hoop dat hij het gaat redden,ik zal duimen voor jullie allebei.

Fijn dat het ietsje pietsje beter gaat. Hij gaat in ieder geval niet achteruit dat is al heel wat. Ik hoop dat hij morgen weer wat beter is en dat er gauw een diagnose komt. Veel sterkte nog hopelijk komt alles goed!

Wat fijn dat het iets beter gaat! Hopelijk hersteld hij volledig of in ieder geval genoeg om nog een fijn leven te kunnen hebben.
Heel veel sterkte en beterschap! Zal voor jullie duimen.

Ben benieuwd hoe het nu gaat? Hoop dat er een stijgende lijn in zit en hij elke dag een beetje verder opknapt. Ik duim voor jou en Takki!

Oh wat een drama.. heel veel sterkte en de duimen draaien hoor! laat even weten hoe het nu gaat.

Wat onwijs veel zorgen. Ik duim. Veel sterkte.

heel veel sterkte, ik ben aan het duimen voor Takkie

Al wat meer bekend van de bloedonderzoeken? Hoop het wel. Je noemde ook eerder een verdenking pp lepto. Hoop het niet omdat dat voor jezelf ook gevaarlijk is.

Hallo allemaal.

Nou het gaat inderdaad voorzichtig een stukje beter. Takkie kijkt nog iets helderder uit zijn ogen, maar hij ligt nog wel als een vaatdoekje. Toch staat hij vaker op, verplaatst zich meer in de kooi, drinkt nu goed uit zichzelf, maar eten nog niet uit zichzelf. Als ze hem iets in de bek geven likt hij het wel op en slikt het door, en braakt het ook niet meer uit. Vandaag staat voor het eerst een bakje met voer ( 1 met nat en 1 met droog) voor hem, het is nu afwachten wanneer hij er weer aan gaat. Ook is hij weer iets minder geel dan gisteren, dus alle tekenen wijzen erop dat hij er uit aan het komen is.

Het gaat nog steeds niet goed met hem, maar er zit wel een stijgende lijn in dus! Ik ben zo blij. Maar toch nog voorzichtig. Het is nog niet te zeggen hoe hij daarna is. Ik zie de doktoren en assistenten in elk geval niet meer zo zorgelijk kijken als vrijdag en zaterdag. Hij zal hierna zowiezo inderdaad (gemini6?) op nierdieet moeten, en medicatie en in de gaten houden. Nu ligt hij nog aan het infuus en heeft een sonde in zijn neus.

Ze zijn vooral bezorgd over zijn nieren. Lever kan zich deels herstellen, nieren niet. Mocht dat zo zijn, dan ga ik misschien voor iets nieuws, als dat het verschil kan betekenen tussen een slecht en een goed leven: stamceltherapie. Dat wordt al gedaan voor artrose bij honden, maar een bepaald bedrijf dat ik vond daarin heeft ook een experimentele therapie voor leverherste. Maar ik hoop dat zoiets niet nodig is. Zal ook niet van de verzekering zijn dan, daar moet ik sponsors voor vinden in mijn vriendenkring. Zo veel mogelijk zelf opbrengen en de rest erbij. Het kost 650,-. Ik las erover op 'die andere hondensite' Hondenplaza: http://www.hondenplaza.nl/stamceltherapie_honden en heb met dat bedrijf gemaild. Het staat niet in dat artikel maar ze hebben dus ook stamceltherapie voor nieren bij de hond.

Eerst hier maar eens uit komen, dan verder kijken natuurlijk. Het is al fijn dat ik weer aan toekomst kan denken. Maak nog elke dag 1 van de wandelrondjes, zonder hem maar in gedachten loopt hij mee.

Ohja, de bloedonderzoeken. Bloed is afgenomen en nu (avond) op weg naar het lab. Uitslag verwacht over 2 a 3 dagen. Hoop eerder natuurlijk, maar er moeten kweekjes aangemaakt worden en dat kost tijd. Het sterke vermoeden is wel leptospirose inderdaad. Als ik bij hem ben moet ik ook handschoenen aan en mijn armen bespoten met antisceptisch spul. Thuis de vloer intussen met een stoomreiniger gedaan, die hadden we nog staan. Alles wordt zo goed mogelijk schoongemaakt.



Voor degenen die iets diks zien: dat is zijn borstkas die uitsteekt, zijn buik deukt daarachter in, dus niks diks te zien

Hopelijk zet deze stijgende lijn voort! Ik blijf duimen voor een goede afloopt. Veel sterkte nog!

Arm ding
Sterkte!

Arme hond, ik hoop dat de stijgende lijn doorzet. Sterkte.

Ach...wat een koppie.
Sterkte voor jullie allebei.

Las elders ook van een DD verdacht van lepto maar de eigenaar zal dan ook naar de arts moeten wat ik begreep. Hoop dus echt dat dat het niet is.

Mijn Zpades (overleden aan hartworm) is er ook kort van verdacht en de (Belgische) dierenarts gaf aan dat het pas na een week of 2 met zekerheid vastgesteld kan worden (ivm vergelijken met eerdere onderzoeken) en dat hij verplicht is het te melden bij het ministerie v volksgezondheid.

Ach dat koppie... duimen blijven draaien!!

Hallo allemaal,

Ziekenhuis belde vanochtend, het gaat nog steeds ietsje beter. Hij staat steviger op zijn pootjes en drinkt genoeg. Ook al twee dagen niet overgegeven, dus dat is ook gestopt. Hij heeft het nog steeds best zwaar, maar er zit vooruitgang in. Plassen kan hij, maar doet het niet echt. De dierenarts in het ziekenhuis denkt dat hij het niet wil in zijn kooi, en te kort buiten is om zijn 'plekje' te vinden ervoor. Fysiek zijn er geen obstakels om te plassen. Er komt ook wel wat uit, maar hij houdt zich in. Hij is ook verschrikkelijk netjes, plast nooit binnen, poept altijd in verborgen plekjes, nooit op n voetpad ofzo, echt modelhond daarmee. Nu heeft hij ook een urinecatheter. Minder leuk natuurlijk, maar ja... de lijn is wel stijgend. Nu heeft hij 3 buisjes, in zijn pootje, neus en urineweg Als ik hem op onze gebruikelijke manier vraag of hij mee gaat wandelen kijkt hij op en spitst de oortjes. Kan nog niet natuurlijk, maar het is wel iets waar hij naar verlangt denk ik.

Echt superfijn dat ze je elke ochtend even bellen met een update. 's Ochtends even iets horen en 's avonds even langs. En respect voor deze dierenarts daar! Zondag de hele dag en nacht was ze er, maandag en vandaag was zij het die in de ochtend belde, en er 's avonds bij bezoekuur nog was. Ik wil niet weten welke uren zij maakt! En jullie ook allemaal bedankt voor alle lieve woorden en medeleven, dat helpt mij ook een stuk!

Vanavond mag ik hem weer zien, om 18:30 ben ik bij hem. De realisatie sloeg gisteren even in dat als ik hem niet afgelopen vrijdag daar had gebracht, hij het afgelopen weekend hoogstwaarschijnlijk niet had gehaald... Dat was wel even slikken. Het bloed is gisteren verstuurd, nu maar wachten op de uitslag. Het zal zeker nog even duren voor Takkie weer een beetje aangesterkt is. Hij vecht nu nog steeds in zijn lichaam, maar gelukkig heeft hij het niet opgegegeven.

Fijn dat het elke dag een beetje beter gaat. Zo te lezen inderdaad een geweldige DA, respect.

Ik heb een soort gelijke situatie meegemaakt toen mijn, nu 11 jarige, Lab 5 maanden was, 10 dagen niet gegeten en water met een beetje zout en suiker met een spuit in zijn hals gespoten. Hij was ook helemaal geel en had donkerbruine urine. Kon ook niet meer lopen. Na 10 dagen draaide het ineens rond begon weer kleine beetjes te eten en daarna ging het spoedig beter. Maar ik heb 10 dagen lang bijna niet geslapen, iedere keer even checken of hij nog leefde, akelig, arme kleine hond.
Ik heb hem 15 dagen met Tetracycline geïnjecteerd. Helaas nooit kunnen onderzoeken wat het nou geweest is.

Geef hem maar een dikke knuffel en veel sterkte.

Takkie de Teckel schreef:Hallo allemaal,

Ziekenhuis belde vanochtend, het gaat nog steeds ietsje beter. Hij staat steviger op zijn pootjes en drinkt genoeg. Ook al twee dagen niet overgegeven, dus dat is ook gestopt. Hij heeft het nog steeds best zwaar, maar er zit vooruitgang in. Plassen kan hij, maar doet het niet echt. De dierenarts in het ziekenhuis denkt dat hij het niet wil in zijn kooi, en te kort buiten is om zijn 'plekje' te vinden ervoor. Fysiek zijn er geen obstakels om te plassen. Er komt ook wel wat uit, maar hij houdt zich in. Hij is ook verschrikkelijk netjes, plast nooit binnen, poept altijd in verborgen plekjes, nooit op n voetpad ofzo, echt modelhond daarmee. Nu heeft hij ook een urinecatheter. Minder leuk natuurlijk, maar ja... de lijn is wel stijgend. Nu heeft hij 3 buisjes, in zijn pootje, neus en urineweg Als ik hem op onze gebruikelijke manier vraag of hij mee gaat wandelen kijkt hij op en spitst de oortjes. Kan nog niet natuurlijk, maar het is wel iets waar hij naar verlangt denk ik.

Echt superfijn dat ze je elke ochtend even bellen met een update. 's Ochtends even iets horen en 's avonds even langs. En respect voor deze dierenarts daar! Zondag de hele dag en nacht was ze er, maandag en vandaag was zij het die in de ochtend belde, en er 's avonds bij bezoekuur nog was. Ik wil niet weten welke uren zij maakt! En jullie ook allemaal bedankt voor alle lieve woorden en medeleven, dat helpt mij ook een stuk!

Vanavond mag ik hem weer zien, om 18:30 ben ik bij hem. De realisatie sloeg gisteren even in dat als ik hem niet afgelopen vrijdag daar had gebracht, hij het afgelopen weekend hoogstwaarschijnlijk niet had gehaald... Dat was wel even slikken. Het bloed is gisteren verstuurd, nu maar wachten op de uitslag. Het zal zeker nog even duren voor Takkie weer een beetje aangesterkt is. Hij vecht nu nog steeds in zijn lichaam, maar gelukkig heeft hij het niet opgegegeven.

Krijgt hij nog steeds vocht via infuus? Zoja is dat waarschijnlijk de reden dat hij zich ietsje beter voelt.
Als hij nierfalen heeft dan is hij zichzelf aan het vergiftigen van binnen en daar worden ze heel erg beroerd van, spoelen helpt dan even, maar is van zeer korte duur!

Ik zou eens een goed gesprek hebben over wat ze denken en verwachten, want hier word je hondje ook niet vrolijker van Sterkte!

Hij staat steviger op zijn pootjes en drinkt genoeg

Hij drinkt dus alweer zelf?
Dat is gunstig
Hij kijkt ook beter uit zijn oogjes als ik het zo op de foto's zie.
Ik zal nog flink door blijven duimen dat hij steeds beter wordt en helemaal herstelt