Het HondenForum

Sandra&co schreef:

Hippo schreef:Ach ja wat is een quick fix? Ik heb bij herplaatsers ook wel eens een prikkebandje gebruikt en bij Hippo ook in het begin met fietsen. Vooral voor mijn eigen veiligheid, pubermechels die gewend zijn volle kracht in de lijn te hangen, daar worden je slijmbeurzen niet blij van. Echter het is altijd tijdelijk.

En wat betreft SPA die trekken, ze zijn wel een beetje de categorie van de zeer hoge pijngrens en vinden dingen die de gemiddelde hond als aversief /vervelend ervaart niet vervelend. Hippo trekt ook als je hem niet in de gaten houdt. Hij kan onder appèl keurig strak naast je been lopen (los en aangelijnd), maar als je niks zegt, dan probeert hij bijna elke wandeling wel of hij in de riem kan gaan hangen. Dat mag hij nooit van ons en hij is al bijna 6,5jr

En weet je, dat is dus ook zoiets frustrerends! Als ze los loopt en ik zeg dat ze naast moet lopen, doet ze dat prima - in ieder geval, goed genoeg voor waar ik het voor gebruik. Gaat de riem om, dan snapt ze dat hele commando niet meer Ach ja, ik lach er maar een beetje om. Erg hard trekt ze sofiso niet, het is eigenlijk meer een lichte druk. Kan er wel mee leven.

ja dat! dat doet willem ook!

Oor ook! Niet per se trekken, maar wel aan het einde van de riem willen lopen. Alsof ze zeker wil weten dat ze de volle ruimte van de riem wel goed benut Gezien dat al 10duizendmiljoen verbetering is ten opzichte van het aan de lijn hangen van vroeger, en ze het afwisselt met niet trekken (wel een boogje maar echt minimaal) vind ik dat een dikke vette prima uitstekend

Sandra&co schreef:

Hippo schreef:Ach ja wat is een quick fix? Ik heb bij herplaatsers ook wel eens een prikkebandje gebruikt en bij Hippo ook in het begin met fietsen. Vooral voor mijn eigen veiligheid, pubermechels die gewend zijn volle kracht in de lijn te hangen, daar worden je slijmbeurzen niet blij van. Echter het is altijd tijdelijk.

En wat betreft SPA die trekken, ze zijn wel een beetje de categorie van de zeer hoge pijngrens en vinden dingen die de gemiddelde hond als aversief /vervelend ervaart niet vervelend. Hippo trekt ook als je hem niet in de gaten houdt. Hij kan onder appèl keurig strak naast je been lopen (los en aangelijnd), maar als je niks zegt, dan probeert hij bijna elke wandeling wel of hij in de riem kan gaan hangen. Dat mag hij nooit van ons en hij is al bijna 6,5jr

En weet je, dat is dus ook zoiets frustrerends! Als ze los loopt en ik zeg dat ze naast moet lopen, doet ze dat prima - in ieder geval, goed genoeg voor waar ik het voor gebruik. Gaat de riem om, dan snapt ze dat hele commando niet meer Ach ja, ik lach er maar een beetje om. Erg hard trekt ze sofiso niet, het is eigenlijk meer een lichte druk. Kan er wel mee leven.

Volgens mij komt dat omdat mensen vaak minder alert zijn als de hond aan de riem loopt, want hij kan toch niet weg.
Daardoor is er minder contact tussen hond en baas.
Voor de hond is het dan wel gemakkelijk om aan de strakke lijn te lopen, dan hoeft hij ook niet op de baas te letten.
Hij voelt het wel als de baas een andere richting inslaat.

ranetje schreef:

Sandra&co schreef:

Hippo schreef:Ach ja wat is een quick fix? Ik heb bij herplaatsers ook wel eens een prikkebandje gebruikt en bij Hippo ook in het begin met fietsen. Vooral voor mijn eigen veiligheid, pubermechels die gewend zijn volle kracht in de lijn te hangen, daar worden je slijmbeurzen niet blij van. Echter het is altijd tijdelijk.

En wat betreft SPA die trekken, ze zijn wel een beetje de categorie van de zeer hoge pijngrens en vinden dingen die de gemiddelde hond als aversief /vervelend ervaart niet vervelend. Hippo trekt ook als je hem niet in de gaten houdt. Hij kan onder appèl keurig strak naast je been lopen (los en aangelijnd), maar als je niks zegt, dan probeert hij bijna elke wandeling wel of hij in de riem kan gaan hangen. Dat mag hij nooit van ons en hij is al bijna 6,5jr

En weet je, dat is dus ook zoiets frustrerends! Als ze los loopt en ik zeg dat ze naast moet lopen, doet ze dat prima - in ieder geval, goed genoeg voor waar ik het voor gebruik. Gaat de riem om, dan snapt ze dat hele commando niet meer Ach ja, ik lach er maar een beetje om. Erg hard trekt ze sofiso niet, het is eigenlijk meer een lichte druk. Kan er wel mee leven.

Volgens mij komt dat omdat mensen vaak minder alert zijn als de hond aan de riem loopt, want hij kan toch niet weg.
Daardoor is er minder contact tussen hond en baas.
Voor de hond is het dan wel gemakkelijk om aan de strakke lijn te lopen, dan hoeft hij ook niet op de baas te letten.
Hij voelt het wel als de baas een andere richting inslaat.

bij mij klopt dat in ieder geval.

willem zit nu in de "ik nuffel zo lang als ik wil en luister dan niet" modus. regelmatig dat ik letterlijk slepend over de grond eerst een meter mee moet trekken voor hij komt. gisteren was ik het zat. het was rustig waar ik liep dus ik heb hem losgeklikt (had hij niet eens door) en ben weggelopen en achter een struik gaan staan. 1 geluidje van mij was genoeg om hem te laten beseffen dat ik verder weg was dan hij dacht en toen dikke paniek. toen had hij mij zó gevonden en was weer mijn brave pupje. mannen!

M@scha schreef:

ranetje schreef:

Sandra&co schreef:

Hippo schreef:Ach ja wat is een quick fix? Ik heb bij herplaatsers ook wel eens een prikkebandje gebruikt en bij Hippo ook in het begin met fietsen. Vooral voor mijn eigen veiligheid, pubermechels die gewend zijn volle kracht in de lijn te hangen, daar worden je slijmbeurzen niet blij van. Echter het is altijd tijdelijk.

En wat betreft SPA die trekken, ze zijn wel een beetje de categorie van de zeer hoge pijngrens en vinden dingen die de gemiddelde hond als aversief /vervelend ervaart niet vervelend. Hippo trekt ook als je hem niet in de gaten houdt. Hij kan onder appèl keurig strak naast je been lopen (los en aangelijnd), maar als je niks zegt, dan probeert hij bijna elke wandeling wel of hij in de riem kan gaan hangen. Dat mag hij nooit van ons en hij is al bijna 6,5jr

En weet je, dat is dus ook zoiets frustrerends! Als ze los loopt en ik zeg dat ze naast moet lopen, doet ze dat prima - in ieder geval, goed genoeg voor waar ik het voor gebruik. Gaat de riem om, dan snapt ze dat hele commando niet meer Ach ja, ik lach er maar een beetje om. Erg hard trekt ze sofiso niet, het is eigenlijk meer een lichte druk. Kan er wel mee leven.

Volgens mij komt dat omdat mensen vaak minder alert zijn als de hond aan de riem loopt, want hij kan toch niet weg.
Daardoor is er minder contact tussen hond en baas.
Voor de hond is het dan wel gemakkelijk om aan de strakke lijn te lopen, dan hoeft hij ook niet op de baas te letten.
Hij voelt het wel als de baas een andere richting inslaat.

bij mij klopt dat in ieder geval.

willem zit nu in de "ik nuffel zo lang als ik wil en luister dan niet" modus. regelmatig dat ik letterlijk slepend over de grond eerst een meter mee moet trekken voor hij komt. gisteren was ik het zat. het was rustig waar ik liep dus ik heb hem losgeklikt (had hij niet eens door) en ben weggelopen en achter een struik gaan staan. 1 geluidje van mij was genoeg om hem te laten beseffen dat ik verder weg was dan hij dacht en toen dikke paniek. toen had hij mij zó gevonden en was weer mijn brave pupje. mannen!

e dat tegenwoordig ook met Vusi, ze loopt meestal los en als ik vind dat ze te ver van me wegloopt dan ga ik achter een dikke boom staan..... werkt prima Ik hoef het maar 2 keer te doen en ze loopt niet verder dan 10-15 meter van mij weg en iedere keer omkijken waar ik ben

ranetje schreef: Volgens mij komt dat omdat mensen vaak minder alert zijn als de hond aan de riem loopt, want hij kan toch niet weg.
Daardoor is er minder contact tussen hond en baas.
Voor de hond is het dan wel gemakkelijk om aan de strakke lijn te lopen, dan hoeft hij ook niet op de baas te letten.
Hij voelt het wel als de baas een andere richting inslaat.

Dat zal dan toch ook per hond verschillen denk ik dan. Heb het Sofi op dezelfde manier 'aangeleerd' ( ) en die loopt gewoon te allen tijden als een braaf schoolmeisje naast m'n voet te dribbelen. Met of zonder aandacht.

Nou ik er aan denk, die doet het commando 'naast' aan de riem dus weer beter dan 'naast' wanneer ze losloopt

Sandra&co schreef:

ranetje schreef: Volgens mij komt dat omdat mensen vaak minder alert zijn als de hond aan de riem loopt, want hij kan toch niet weg.
Daardoor is er minder contact tussen hond en baas.
Voor de hond is het dan wel gemakkelijk om aan de strakke lijn te lopen, dan hoeft hij ook niet op de baas te letten.
Hij voelt het wel als de baas een andere richting inslaat.

Dat zal dan toch ook per hond verschillen denk ik dan. Heb het Sofi op dezelfde manier 'aangeleerd' ( ) en die loopt gewoon te allen tijden als een braaf schoolmeisje naast m'n voet te dribbelen. Met of zonder aandacht.

Nou ik er aan denk, die doet het commando 'naast' aan de riem dus weer beter dan 'naast' wanneer ze losloopt

Hond aandacht voor jou hé?
Niet jouw aandacht voor de hond
Na de eerste periode van pup tot en met puber.

Mijn honden zijn in principe "vrij" als er geen riem aan zit (behalve als we aan het werk zijn, dat is doorgaans ook zonder riem n.l. en dan zijn ze niet "vrij")
Als ik ze los toch naast me wil hebben om een speciale reden geef ik commando "naast" en in sommige situaties "volg".
Verder mogen ze "op het pad" vrij zijn
Ze houden me dan wel in de gaten.

mijke schreef:

Paisley schreef:Als ik een hond heb die neigt tot trekken, mag hij me niet inhalen en loop ik voorop. Met zo'n tuig kan dat haast niet.

Ik had je veel succes gewenst met Oor in haar jonge jaren Velen zeiden dat zij dat varkentje wel zouden wassen. Velen hebben gefaald

Maar zo werkt t niet, t 'varkentje wassen'
Ik ben dagelijks met mijn honden in onderhandeling over de secundaire arbeidsvoorwaarden. In die onderhandelingen wordt niets gegeven wat niets is verdiend. En niets wordt genomen wat niet is gegeven... Als er bij mijn honden duidelijk is dat ik een breed spectrum aan vervelend gedrag kan laten zien als ze niet aan mijn harde grenzen voldoen, is een suggestie of een belofte al genoeg om water bij de wijn te doen.
Ik vind t heerlijk, ik ben elke dag dankbaar voor honden die me dagelijks uitdagen

Oh vreselijk, ik vind het juist heerlijk om met mijn hond in harmonie te zijn en geniet ten volste als we echt een soortvan symbiose vormen samen.

Volgens mij vinden we hetzelfde heerlijk. We willen allebei geen hernia oplopen tijdens een wandeling met je beste vriend

Paisley schreef:

mijke schreef:

Paisley schreef:Als ik een hond heb die neigt tot trekken, mag hij me niet inhalen en loop ik voorop. Met zo'n tuig kan dat haast niet.

Ik had je veel succes gewenst met Oor in haar jonge jaren Velen zeiden dat zij dat varkentje wel zouden wassen. Velen hebben gefaald

Maar zo werkt t niet, t 'varkentje wassen'
Ik ben dagelijks met mijn honden in onderhandeling over de secundaire arbeidsvoorwaarden. In die onderhandelingen wordt niets gegeven wat niets is verdiend. En niets wordt genomen wat niet is gegeven... Als er bij mijn honden duidelijk is dat ik een breed spectrum aan vervelend gedrag kan laten zien als ze niet aan mijn harde grenzen voldoen, is een suggestie of een belofte al genoeg om water bij de wijn te doen.
Ik vind t heerlijk, ik ben elke dag dankbaar voor honden die me dagelijks uitdagen

Dat klinkt allemaal mooi en diep en filosofisch enzo... maar wat doe je dan echt?

Dat is het toch niet, dat je op een knop drukt en dat er dan wat gebeurt? Wat verwacht je dat je van me krijgt; een stappenplan?
Die onderhandelingen is maatwerk en de relatie met je hond is de voorwaarde om dat te leveren. En het is voor ieder een zoektocht om er achter te komen hoe je dat precies gaat aanpakken.

Ik heb zelf in ieder geval twee honden die een oppas over straat slepen. Ze hebben beide de neiging tot trekken en genieten daarvan als ze het idee hebben dat ze ermee weg komen. Maar bij mij komen ze er niet mee weg. Als het nodig zou zijn, zou ik op de stoep staan te onderhandelen voor we een meter verder komen tot de zon opkomt of 3 kalenderdagen verder maar 1 ding ik zeker: Ik laat me niet over straat sleuren.

Op één of andere manier werkt t ook bij mn huidige vakantie-oppashondje bulldogkruising en we hebben niet eens de hele nacht hoeven staan te onderhandelen.
Maar je hebt gelijk - het is meer een state-of-mind dan een actie.

Oké ik begrijp dat het een soort state of mind is, maar wat ik niet begrijp is hoe je onderhandelen bedoelt.
Ik neem aan dat je niet zegt: "goh Mayke als je niet trekt nu, krijg je straks een koekje"

Of "als je hier niet trekt, mag je daar wel trekken"

Of "niet trekken anders ga je zonder eten in de mand"

Dat is in mijn beleving onderhandelen, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik dat niet zo zie zitten met een hond.

En als je zegt (of doet): "Mayke, goed dat je niet trekt, hier heb je een koekje" ben je gewoon aan het belonen.

En als je zegt:"je trekt, je mag nu niet loslopen" is dat gewoon straffen.

Dus ik vraag me gewoon af wat je nou doet

Weet je wat ik denk dat het probleem is? Dat veel hondeneigenaren denken dat ze een verzoek aan hun hond hebben, en dat ze op één of andere manier de hond moeten overtuigen dat ze een motivatie hebben.
Positieve aanpak betekent dat de motivatie "worst" is. Of optimistisch gejubel als t goed gaat.
Meer doortastende aanpak betekent repercussies.

Maar heb je er wel eens aan gedacht dat je hond eigenlijk meer van jou wilt dan jij van je hond? Mijn honden kunnen dat krijgen. Veiligheid, liefde, eten, drinken, een heel lekkere plek op de bank of op hun kussen of zelfs op mijn bed. Het enige wat ik ervan terug verlang is een beetje deugdelijk gedrag zodat voor mij deze relatie aantrekkelijk is, net als voor hun.
Een zekere arrogantie is voor mij de sleutel. Ik ben niet degene die smeekt, overhaalt of afdwingt. Ik ben degene die geeft, op basis van heel redelijke voorwaarden.

En wat je dan werkelijk doet... Een voorbeeld, ik heb net mn avondrondje gedaan. Mijn eigen honden staan in de gang te wachten, mijn oppashondje krabbelt tegen de deur. Als ik die deur op dat moment open maak en er komt een toevallige voorbijganger langs, dan vliegt mn oppashondje blaffend mijn tuinpad af.

Dat wil ik niet.

Dus ik blokkeer haar. De subtiliteit in blik en timing is essentieel. Waardoor ik overtuigend genoeg ben, zodat mijn oppashondje héél zeker weet: Die deur gaat pas open als ik rustig aan het einde van de gang afwacht tot het mijn beurt is om als laatste het tuinpad af te lopen.

Als er twijfels ontstaan in die blik kan t nog een lang verhaal worden. Want mijn koppigheid is groter - ik doe de deur pas open wanneer ik zeker weet dat mij de beleefdheid is gegund om als eerst in mn gemakkie met 3 loslopende honden mijn tuinpad af te wandelen. Of er nu iemand langs komt of niet.

En daarbij als toevoeging: Wiens schuld is het als ik die deur toch open trek, en die honden vliegen in bokkensprongen door de tuinen van buren heen?
Die van mij natuurlijk. Als ik het verkeerd heb ingeschat, heb ik een mislukking te pakken.

Of een leermoment.

Bedankt voor je uitleg

Ik vind dat echter geen onderhandelen, maar (gewenst) gedrag opeisen. Het is voor mij misschien wel het tegenovergestelde van onderhandelen nu ik er over nadenk.

En het is mijn inziens precies wat je moet doen met honden.

Murdock heeft niets te willen. Ik zorg voor hem, geef hem (voor zo ver dat mogelijk is) wat hij nodig heeft om een plezierig leven te leven. Ik eis van hem dat hij zich aan mijn regels houdt. Dus niet de deur uitvliegen als die open gaat. Doet hij dat wel dan zijn er consequenties. In dit geval gaat hij niet naar buiten voor ik het zeg. Wat ik gewoon straf vind overigens.
En ik kan soms eisen wat ik wil, maar meneer is koppig. Maar ik ben koppiger dan hem op die punten waarop ik dat belangrijk vind en dan blijf ik dus consequent straffen/ consequenties uitdelen.

Ah ja dan hebben we wel een andere invalshoek. Want ik vind t geen opeisen. Bij opeisen ligt de bewijslast bij jou
Ik vind dat een oncomfortabele positie.

Inderdaad is het dan een andere invalshoek.

Het is allemaal slap leiderschap jullie brengen de verkeerde energie over op de hond en dan gaat het fout....

Zonder dollen als pup pik ik dit gedrag er al uit, ik laat de hond niet te lang groeien dus met een maand of 5 krijgt ie een leuke correctie 1 of 2 keer (doet ie het goed krijgt ie ook zijn beloning uiteraard)en dan is het vaak wel over het is een kwestie van timing je moet de hond net voor zijn in zijn verkeerde gedrag , meeste mensen zijn te laat om te corrigeren, of corrigeren verkeerd...of zien het hele plaatje niet.

Duidelijkheid zwart wit naar de hond toe en consequent zijn...uitvallen naar andere honden net zo

Al die tover middelen nooit nodig gehad

veertje schreef:Ik zie een beetje trekken altijd maar als teken dat ik wat moet doorlopen. Volgens mij is het voor een hond ook helemaal niet lekker om op mensen tempo te lopen. De hele tijd een langzamer tempo aanhouden dan je eigen tempo lijkt mij ook niet fijn.

Ik krijg als mens al moordneigingen als ik achter mensen loop die zich afgrijselijk traag voortbewegen. Winkelstraten, musea of dierentuinen, wat een horror dat tempo.

Hier nooit trekkende honden omdat dat gewoonweg niet kan. Als ze namelijk spanning op de riem zetten levert mij dat heel veel pijn op. Zoveel dat ik de volgende dag met gezwollen gewrichten zit en mijn handen niet kan gebruiken. Dus ik ben zodra de pup in huis Is ermee bezig dat hij/zij geen spanning op de riem zet. Ze leren naast lopen en ze mogen vrij aan de riem. Dit vrij Is goed zolang er geen spanning op de riem staat. Ik gebruik altijd een halfcheck of slip en dan niet om een ruk aan te geven maar ik maak er een klik geluidje mee. En daar reageren ze meteen op. Word er een tuig gedragen gebruik ik het command walk en ook daar word meteen op gereageerd.
De mollossers dragen bij mij allemaal een slip of halfcheck omdat ik het idee heb dat dat fijner zit met hun nekkwabbels dan een halsband. De frenchie draagt een tuig en de rottweiler een normale band.

Ik denk dat het er echt aan ligt in hoeverre je gemotiveerd bent om iets af te leren. Zou je hetzelfde hebben als ik dan zou je hond echt niet aan die riem trekken

ZivaNomi schreef: Het is maar net hoe belangrijk je het vindt om af te leren inderdaad. En hoe veel werk je erin wil steken.

Helemaal mee eens! Mensen die alleen het trekken willen afleren, zijn hier vaak niet de hele dag mee bezig. Als je dan wat anders aan je hoofd hebt, laat je het gebeuren zonder dat je het door hebt, waardoor het voor de hond niet consequent is.
Toen ik op krukken liep, was ik ook veel gemotiveerder om de honden niet te laten trekken, ook niet een heel klein beetje. Heel leerzaam, voor iedereen. Ik zou bijna gaan aanraden om op krukken te gaan lopen als je hond trekt als trainingsmaatregen