Na een zomer met weinig trainingen en geen wedstrijden, was het afgelopen weekend wel weer eens tijd voor een wedstrijdje. We zouden nog vergeten hoe dat ook alweer moest

Dit maal geen Nadac, maar een wedstrijd Xtreme hoopers.
Als eerste het vast parcours:
klik.
Een leuk rondje, niet heel moeilijk (leek het), maar met een paar uitdagingen. Ik was vooral heel erg aan het twijfelen wat mijn positie ging worden. Zou ik vanuit het vak handlen zoals ik het op een training zeker zou doen of zou ik iets meer meelopen, omdat een wedstrijdsituatie altijd wat moeilijker is. Tot vlak voor we aan de beurt waren gekozen voor het vak, want Tess zou dat moeten kunnen dacht ik. Maar ik vond Tess niet zo bij de les bij het inlopen en wachten op onze beurt. Bij de start bleef ze ook staan ipv zitten en dat is vaak een teken van wat afleiding in haar koppie

Dus last minute het plan omgegooid en meer meegelopen. Stom...

Ze pakte de afstand waar ik over twijfelde met het grootste gemak. Was ook nog sneller dan waar ik rekening mee hield. Toen ging ik een wissel maken die ik niet verkend had en waardoor ik haar juist van haar lijn af stuurde. Ik stond daardoor uiteindelijk ook verkeerd voor de finishlijn, waardoor die ook niet vlekkeloos ging.
Al met al wel heel tevreden en alle schuld lag bij mij (stick to the plan!). Tess deed het super
Daarna de numbered hoops:
Klik
Gewoon vanuit het vak had ik nu bedacht, niet twijfelen

Ik gebruikte mijn tegenhand iets te lang, wilde mijn arm wisselen en toen kwam ze naar binnen. Wilde het van daar oppakken, maar dat was eigenlijk niet handig, dus even terug op de lijn gezet en nogmaals geprobeerd. Toen pakte ze de afstand prima en liep een super mooi stukje. Totdat ze moest poepen....

Je kan wel door de grond zakken dan. Bleek ze ook nog haar van mij binnen te hebben gekregen, dus het werd een soort rodeo, achtervolgt door haar eigen kralenketting
Tenslotte het spel, een second chance waarbij de resultaten van beide rondjes bij elkaar geteld werden:
Klik
Wederom vanuit het vak geprobeerd. Vond de start wel spannend, er kwamen veel honden naar binnen, maar gelukkig was die spanning niet nodig. Ze deed het super! Liep erg netjes en geconcentreerd. De vermoeidheid had al iets toegeslagen, het ging iets minder snel en meer huppelend, maar desalniettemin was ik super trots! Ze liep hem gewoon foutloos en met mij in het vak leverde ons dat 50 punten x2 op! Bij de tweede ronde weer, dus in totaal 200 punten op het spel gehaald
Met een super goed gevoel zijn we weer naar huis gegaan

Ze heeft geen enkele keer de keurmeester of ringhulp bezocht en is heel goed bij de les gebleven, ook op de momenten dat het fout ging. Fouten maken was voorheen altijd reden voor haar om wat anders te gaan doen, maar ik kan er steeds beter op inspelen zodat ze het leuk blijft vinden.
Volgend jaar zullen we zeker wat meer Xtreme wedstrijden gaan lopen. verder hebben we nog een paar Nadac Speed wedstrijden op de planning, de eerste a.s. zondag in Gorssel.