Pagina 2 van 2
Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 29 mar 2019 10:04
door veertje
Van de zomer had ik een vlinderhondje te logeren en die (castraten)vacht was dus wel een uitdaging. Ben hem maar iedere dag gaan borstelen, want de klitten schoten erin. Maar dat was een kwestie van borstel naast de bank leggen en 's avonds tijdens het tv kijken hondje op schoot en borstelen maar. Ik kon er wel van genieten

Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 29 mar 2019 11:03
door Habibi
Het originele bericht van die trimster, is dat om klanten te "shamen", te laten zien hoe dom die klanten zijn?
Of vooral om te laten zien hoe beroerd de vacht van een aantal hondentypen is, en dat dat vooral niet onderschat moet worden?
Een soort van let op wat u zich op de hals haalt?
Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 29 mar 2019 11:46
door Manuma
Ik zie soms ook dingen langskomen dat ik eigenlijk vind dat het als verwaarlozing opgegeven mag worden.
Vervilte vacht, grasaar in het tandvlees ontdekt, melden en de volgende keer komt hondje weer met dezelfde vilten, zo erg dat ze nauwelijks kon poepen omdat die rug bollen er niet meer inzit en de bek vol pus omdat nog steeds die grasaar in dat tandvlees zit te rotten.
Manu is redelijk onderhoudsvrij, behalve die rui dan. Maar zelfs met een hond als hij ben ik 1,5 uur bezig wil ik hem goed wassen en uitblazen. Het is niet alleen beter voor zijn vacht en huid, maar ook kan ik gelijk onder dat enorme pak haar spieken. Daarnaast gaat hij twee keer per jaar naar de trimsalon.
Omdat hij veel zwemt krijgt hij van die dichte wol snel smetplekken op zijn borst. En dan heeft hij nog een mooie, losse vacht. Af en toe uitblazen houdt de vacht losser en zorgt dat de huid meer kan ademen.
Ik ken trouwens ook behoorlijk wat mensen die gewoon helemaal niet borstelen of maar nauwelijks en wat aan de topvacht friemelen. Dit terwijl hun hond echt last krijgt van de vacht en dat weten ze.
Het is zo makkelijk (in de meeste gevallen) om het even goed te doen, het enige wat het kost is tijd...
Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 29 mar 2019 12:07
door Tamara/Bayko
veertje schreef:Van de zomer had ik een vlinderhondje te logeren en die (castraten)vacht was dus wel een uitdaging. Ben hem maar iedere dag gaan borstelen, want de klitten schoten erin. Maar dat was een kwestie van borstel naast de bank leggen en 's avonds tijdens het tv kijken hondje op schoot en borstelen maar. Ik kon er wel van genieten

Cody's vacht vind ik tot nu toe erg makkelijk. Nou is dat geen castraat en is de vacht nog niet op volle lengte maar het stelt echt geen drol voor. Eens per maand even goed met borstel en kam erdoorheen is in principe voldoende. Alleen de oorfranjes vergen meer werk. Die klitten nou eenmaal sneller. Eigenlijk vind ik Cody's vacht zoals hij nu is ideaal. Weinig onderhoud en toch voldoende beschermd tegen de weersinvloeden. De oorfranjes zal ik vast nog weleens gaan vervloeken als ze straks heel erg lang zijn

Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 29 mar 2019 12:22
door veertje
Tamara/Bayko schreef:veertje schreef:Van de zomer had ik een vlinderhondje te logeren en die (castraten)vacht was dus wel een uitdaging. Ben hem maar iedere dag gaan borstelen, want de klitten schoten erin. Maar dat was een kwestie van borstel naast de bank leggen en 's avonds tijdens het tv kijken hondje op schoot en borstelen maar. Ik kon er wel van genieten

Cody's vacht vind ik tot nu toe erg makkelijk. Nou is dat geen castraat en is de vacht nog niet op volle lengte maar het stelt echt geen drol voor. Eens per maand even goed met borstel en kam erdoorheen is in principe voldoende. Alleen de oorfranjes vergen meer werk. Die klitten nou eenmaal sneller. Eigenlijk vind ik Cody's vacht zoals hij nu is ideaal. Weinig onderhoud en toch voldoende beschermd tegen de weersinvloeden. De oorfranjes zal ik vast nog weleens gaan vervloeken als ze straks heel erg lang zijn

Hoe oud is hij nu? Want bij Tess waren de franjes aan de oren ook een bron van klitten toen ze in haar vachtwissel zat. Nu heb ik er haast geen werk meer mee.
En ik geloof meteen dat een niet gecastreerde vlinder, veel minder problemen met de vacht heeft. Dat verschil merk ik ook wel tussen Tess en Biry (gecastreerde groenendaeler van mijn ouders). Daar kon je wekelijks een poos voor gaan zitten om die weer een beetje normaal uit te laten zien. En een berg haar dat je er dan steeds weer uithaalde..

Helaas had mijn moeder ook niet het geduld (en de goede rug) om daar even voor te gaan zitten wekelijks. Dus het werd een beetje oppervlakkig bijgehouden en dan kon ik als ik van studie een weekendje langs kwam, me weer een middagje amuseren met borstelen

Overigens heeft Finn voor een castraat een ideale vacht. Daar doe ik dus echt zo goed als niks aan. Al gelooft niemand me, want zijn staart en broek pluizen zo mooi en die moet ik vast wekelijks met het wafelijzer bijwerken

Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 29 mar 2019 13:18
door Fotogravinnetje
Meeste lange vachten zijn inderdaad een ramp na castratie, terwijl zonder castratie die vachten vaak juist heel makkelijk zijn. Tussen pakweg 8 maanden en anderhalf jaar even iets meer werk, vooral vanwege klitten bij de oren inderdaad, maar dat gaat vanzelf weer over. Het is dat ik er zelf van geniet om ze te kammen en om te zien hoeveel extra glans de vacht daarna weer heeft, maar anders zou alleen tijdens de rui even een korte kambeurt nu wel voldoende zijn, zeker als je broek en staart even insmeert met een ontklittingsmiddel of conditioner ofzo
Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 29 mar 2019 13:30
door dagmar88
_Tiny_ schreef:
Iemand hierboven schreef de pedicure gaat de klant toch ook niet shamen voor de kalknagel. Nee natuurlijk niet. Maar de klant geeft de pedicure ook niet de schuld van haar kalknagels, wel? En dat maak je in de trimsalon wel regelmatig mee. Het is onze schuld dat hun hond kaal moet want stel je voor dat ze eens verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen fouten. Nee nee dat kan hun kwetsbaar ego niet aan.
Nee. Wel de schuld dat het knippen zeer deed. Je hebt het er tegenwoordig maar mee te doen, slechte reviews.
Dat doet een bedrijf helemaal geen kwaad als je gemiddelde goed is. Geeft alleen maar aan dat het geen vriendjespolitiek is.
Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 29 mar 2019 14:06
door Tamara/Bayko
veertje schreef:Tamara/Bayko schreef:veertje schreef:Van de zomer had ik een vlinderhondje te logeren en die (castraten)vacht was dus wel een uitdaging. Ben hem maar iedere dag gaan borstelen, want de klitten schoten erin. Maar dat was een kwestie van borstel naast de bank leggen en 's avonds tijdens het tv kijken hondje op schoot en borstelen maar. Ik kon er wel van genieten

Cody's vacht vind ik tot nu toe erg makkelijk. Nou is dat geen castraat en is de vacht nog niet op volle lengte maar het stelt echt geen drol voor. Eens per maand even goed met borstel en kam erdoorheen is in principe voldoende. Alleen de oorfranjes vergen meer werk. Die klitten nou eenmaal sneller. Eigenlijk vind ik Cody's vacht zoals hij nu is ideaal. Weinig onderhoud en toch voldoende beschermd tegen de weersinvloeden. De oorfranjes zal ik vast nog weleens gaan vervloeken als ze straks heel erg lang zijn

Hoe oud is hij nu? Want bij Tess waren de franjes aan de oren ook een bron van klitten toen ze in haar vachtwissel zat. Nu heb ik er haast geen werk meer mee.
En ik geloof meteen dat een niet gecastreerde vlinder, veel minder problemen met de vacht heeft. Dat verschil merk ik ook wel tussen Tess en Biry (gecastreerde groenendaeler van mijn ouders). Daar kon je wekelijks een poos voor gaan zitten om die weer een beetje normaal uit te laten zien. En een berg haar dat je er dan steeds weer uithaalde..

Helaas had mijn moeder ook niet het geduld (en de goede rug) om daar even voor te gaan zitten wekelijks. Dus het werd een beetje oppervlakkig bijgehouden en dan kon ik als ik van studie een weekendje langs kwam, me weer een middagje amuseren met borstelen

Overigens heeft Finn voor een castraat een ideale vacht. Daar doe ik dus echt zo goed als niks aan. Al gelooft niemand me, want zijn staart en broek pluizen zo mooi en die moet ik vast wekelijks met het wafelijzer bijwerken

Cody is nu bijna negen maanden. Ik hoop stiekem dat hij geen extreem lange franjes gaat krijgen, maar dat is nog even afwachten. Vergeleken met andere vlinders van zijn leeftijd vind ik ze op dit moment best meevallen.
Bayko en Cyntha kregen na castratie ook een iets moeilijkere vacht, maar dat was nog prima bij te houden. Bayko's vacht was sowieso al nooit rastypisch, en Cyntha veranderde in een soort punker

Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 29 mar 2019 16:32
door joyce83
Gisteren al gemerkt dat het aan de buitenkant goed uit ziet maar als de hond op de tafel staat en je goed gaat kijken je toch pech hebt met klitten. Dan heb ik het nog over een springer spaniel met een makkelijke vacht. Zaten klitten in de oksels? in elk geval vervelend voor hem om ze goed eruit te krijgen dus op een gegeven moment maar de schaar in gezet.
Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 29 mar 2019 16:53
door Zamunda
pioenroos schreef:Ik borstel 1 a 2 keer per maand een paar uur en dan is ze echt klitvrij en alle losse wol eruit. Met de vachtwissel moest het vaker, dat was een rotperiode.
Een paar uur

?! Dat wil ik best eenmalig doen maar daarna heb ik het wel gezien. Goed, als ik dan zo dom geweest ben om zo'n hond/vacht aan te schaffen zal ik het wel doen hoor, maar als ik het kan helpen zal ik er niet voor kiezen.
Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 14 mei 2019 19:03
door Dennenappel
Veel van de gewone langharige rassen, huishondjes lopen met een viltpak, gaan kaal en een paar maanden later weer hetzelfde viltpak.
Het interesseert de meeste mensen gewoon niet. Ze hebben duizend excuses, Fikkie houd niet van borstelen, ik heb een zere arm, dit is de laatste week gebeurd...
Het zal mij verder een worst wezen om ze kaal te scheren, graag zelfs want je verlost ze van een hoop ellende, maar hoe denk je dat zo'n hondje zich voelt, van top tot teen in de klit. Lekker in de zomer ook.
Het is gewoon echt wel leed.
Voorlichting en hulp aanbieden maakt niets uit.
En de hondjes van de oma met de tia, die zijn op een hand te tellen.
Je kunt ook, als je te lui bent om te borstelen (of Fikkie wil niet) hem weer op tijd naar de trimmer brengen, voor de klitten ontstaan. Die mensen zijn er gelukkig ook genoeg.
Maar dat kost geld natuurlijk.
Wat mij betreft heb je twee keuzes, of je doet het zelf, of je brengt hem op tijd weg.
Maar helaas zijn er teveel huishondjes echt wel zwaar verwaarloosd qua vacht.
Trouwens, je gaat niet borstelen omdat er klitten komen, maar om dat te voorkomen.
10 minuutjes per dag hooguit, is nog goed voor de band met je hond ook.
Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 14 mei 2019 19:44
door Miezemuis
Keetje heeft echt een hele moeilijke vacht. Waar Lizzie zelden klitten heeft vallen ze bij keetje er in als je er naar kijkt. Haar vacht is heel dik en pluizig en zacht. Ze loopt ook dagelijks het water in en daarna over de hei ( en ik vaak dus 400 stokjes uit haar vacht per wandeling) Ik borstel haar om de dag helemaal en dat is echt meer dan 10 minuten werk. En ze gaat 1x per maand / 6 weken naar de trimmer. De volgende keer haal ik alles eraf. Ze is dan echt lelijk ( mager) maar dit is echt niet te doen. Ik ben er wel klaar mee. Ook voor haar. Ik hoop dat ze snel een goede volwassen vacht krijgt maar ben er bang voor dat dit zo blijft.
Re: Het leed dat “doodle” heet ....
Geplaatst: 15 mei 2019 08:19
door twinkeltje
Ruby gaat kaal omdat haar wratten dan minder broeien en jeuken, en kammen en borstelen vind ze inderdaad niks en ja ik heb zere armen geen smoesjes maar realiteit
