Het HondenForum

Gisteren en eergisteren de kittens ook vrij in de woonkamer en keuken gelaten. Met Jol erbij.
Jol verblikte of verbloosde niet, de kittens bleven wel wat blazen, maar hadden daarna ook snel door dat zij niets deed en zetten de boel op stelten.
Ze duiken wel onder de bank, maar zijn dusdanig vrij dat ze er zelf ook onder vandaan komen als je roept of als je lokt. Dus de angst en zich verstoppen is er niet.

Kittens daarna even in de grote bench gedaan en ze vanuit de andere kant van de kamer de wereld laten zien. Aki daar weer bij en ze gingen elkaar weer wat bekijken.
In de avond was het andersom, Aak in de bench en de kittens die zelf bij Aki gingen kijken.
Hoe lief hij ook is, en rustig reageert op de kittens.
Heel kort hoor trouwens, dat Aki in de bench zat.
Kittens hadden woonkamer en keuken al een tijd doorgerend toen Aki een ommetje ging maken.
En na ieders maaltijd hebben we Aki even kort in de bench gedaan, en de kittens weer los laten gaan, toen de kittens zelf via de trap naar hun kamertje gingen was het wel weer goed, kittens boven en tussendeur dicht en Aki weer gewoon lekker bij ons op de bank.

Als ik zie hoe die kittens achter elkaar aanvliegen en nu aan het ontdekken zijn hoever ze kunnen gaan bij elkaar.. wil ik nog steeds geen risico nemen om Aak er los bij te zetten.
Eentje liet met geluid zijn broer weten dat het spel te hard ging, en dan zie je Aak daar toch op reageren, de hoge geluiden dat het spel te hard gaat maakt dat hij reageert.. Alert op een gil of hoge toon, en dat is alleen maar goed, maar ze zijn nog iets te klein om een herder zich daarmee te laten bemoeien.
Althans, dat vind ik op dit moment.

Ik vind het wel mooi om te zien dat de broeders verschillend van elkaar reageren. Ezau is eigenlijk best nieuwsgierig naar Aki, hij observeert ook veelal en gaat ook dichterbij zitten om contact te maken. Maar dat doet hij bij mij ook, zodra Ezau mij ziet is het even rekken en dan even contact maken.
Kaïn doet dat ook, maar is toch meer een kroelkat straks denk ik, Ezau wordt een vrijbuiter en in voor spelletjes..
Ik zie hem straks wel spel hebben met Aki en ook bij elkaar liggen.
Maar nog even voorzichtig, laten ze eerst maar elkaars geluiden herkennen en door krijgen dat ze geen bedreiging voor elkaar zijn.

Ze eten en drinken trouwens goed, en ontlasten en plassen ook goed op de kattenbakken. Zelfs zo dat in de bench waar ik een bakje had staan niets werd gedaan.
Kattenbak boven en die in de keuken zijn hun plekjes, en daar doen ze het ook gewoon uit zichzelf op.

Zal ze morgen weer even wegen.

Wel nog een vraag voor mensen die ervaren zijn met meerdere kittens introduceren.

Ik heb het idee dat omdat de ene broer wat sneller blaast en dingen eng vindt, de ander dan ook denkt dat hij er zo over moet denken.
Kaïn is het type dat nogal op zijn hoede is, hij hersteld wel snel, maar is er wel 1 die snel een hoge rug trekt of blaast en zelfs van kwaadheid blaast/spuugt.
Hij wordt al boos van een touwtje waar hij niet zeker van is bij wijze van spreken
Ezau is wat minder angstig, ondernemend en impulsief. Hij was al op de sofa geklommen bij voorbeeld of was in de doos op de sofa gesprongen en kwam er niet uit dacht hij zelf... met wat aanmoediging had hij rap door dat hij er zelf uit kon komen.
Idem met de trap.. naar boven ging ok.. terug dacht hij en begon te roepen.. met wat bemoediging snapte hij ook hoe hij naar beneden kon lopen

Maar mijn idee is nu om de kittens los van elkaar met Aki te introduceren.
Zou dat verstandig zijn? Ik heb gewoon het idee dat de ene met een grotere aversie de ander er in mee trekt.
Ezau wil wel, maar omdat Kaïn zo blijft blazen krijg ik het idee dat Ezau dan ook denkt... oh als jij hem eng vindt, dan moet ik ook zo doen en reageren als jij

Ja, zoals je het beschrijft, zou ik het ook apart doen
Is ook iets makkelijker (overzichtelijker) voor de hond dan twee kittens die rollebollend door het huis vliegen.
Fijn dat het inmiddels met Jol al prima gaat, dat komt vast met Aki ook wel goed - ik snap wel dat een jonge, waarschijnlijk meer beweeglijke en grotere hond wat enger voor ze is.

Ten strijde richting Jol

Aai poesje, aai poesje

Rotkat

Oudere foto, inmiddels zijn ze bijna 800 gram allebei

DeDiana schreef:Ja, zoals je het beschrijft, zou ik het ook apart doen
Is ook iets makkelijker (overzichtelijker) voor de hond dan twee kittens die rollebollend door het huis vliegen.
Fijn dat het inmiddels met Jol al prima gaat, dat komt vast met Aki ook wel goed - ik snap wel dat een jonge, waarschijnlijk meer beweeglijke en grotere hond wat enger voor ze is.

Het is voor ons nu de combi. En misschien doen we het niet goed hoor. Maar Aki ligt continue bij ze, lijkt ze erbij te willen betrekken, ook met iemand die op visite kwam.."kijk hier, zijn nieuwe vriendjes!"
Hij wil zo graag, dat vooropgesteld.
Gisteren hij op de bank, halsband om en aangegeven dat hij alleen mocht kijken.
Maar dan is hij al zó allert als ze gaan rennen.
Jol blijft gewoon liggen waar ze ligt, die hoort ze volgens mij ook gewoon niet

Enfin, het hielp niet toen er wat bozer werd gereageerd richting Aki omdat hij gewoon drukker en drukker werd.
Vervolgens met zijn allen op de grond.
Kittens er ook bij, en alles paaien met leverworst.
Dus dat werd stukjes uitdelen en er werd door de kittens en Aki rustig gesnuffeld zonder hoge ruggen of zonder dat Aak overdreven druk werd.
Toen ze vervolgens weer gingen spelen en rennen, en we aki aan een riem hadden gedaan was dat alleen maar meer opwinding.
Kittens gingen rennen, de ene piepte omdat de ander hem pijn deed en daar reageert Aki gewoon heel erg op.
We hebben het op dat moment maar even gestopt.. Kittens heb ik opgepakt en naar de kattenkamer gedaan

Voelde gewoon nog niet goed. Te hoog energie niveau van Aki.

Maar heb nu geen idee hoe verder. Mijn vriend en ik hadden er beiden geen goed gevoel bij om het maar aan te kijken in ieder geval. Voelde niet goed. Ondanks dat als ze in een van de benches zitten de kittens zelf nu sinds een paar dagen ook hem besnuffelen en zijn vacht aan raken, want hij gaat er wel gemoedelijk bij liggen.

Nu laten we de kittens telkens in huis zonder Aki erbij, Jol loopt er wel gewoon doorheen al.

Ik weet het gewoon niet, enerzijds reageert hij heel lief, maar gisteren met echt los en hem aan de lijn was het echt status behoorlijk hyper en te reactief en door ons bijna niet te bereiken, en te lomp als we het hadden laten gaan.

Gewoon op deze manier verder gaan, en misschien snuitje omdoen of zo? Kittens zouden wel onder de bank kunnen duiken als ze het te heftig vinden, maar ergens vind ik dat nu ook weer niet een fijn idee als het om leuk kennismaken gaat.

Het moet een gevoel worden denk ik. Maar wanneer weet je waar je goed aan doet en wanneer niet.
Vind het wel weer heel mooi hoe jonge dieren contact weten te maken met mensen. Een van de twee roept me al gewoon, en ik gok ook dat dat de kat is die goed met Aak straks overweg kan.
Maar ze zijn nu nog zo ontzettend klein
Ik wil het ook niet verkeerd doen nu.

Net ging de ene zelf al in de kleinere bench liggen, ze hebben ongeveer 2 uur vrij in de kamer en keuken lopen dollen en ook met mij. Aki is met mijn vriend op pad.
Ze reageren op voer geluidjes, komen als ik roep, de ene wat sneller dan de ander
Kaas moeten ze niet, leverworst daarentegen kon ik mooi de ontworming naar binnen laten werken

Deur naar boven stond open, dus ik vond het wel grappig eigenlijk dat die ene zelf in de bench beneden is gaan liggen. Boven hebben ze de wip en de wap met allerlei kussens en ook een kattenbak. Maar hij kiest er dus voor om wel beneden te blijven.
Ze zijn zo leuk.

We moeten even geduld en vertrouwen gaan krijgen denk ik. Maar Aak is zo groot, en kan zo snel ineens té druk worden dat ik het gewoonweg nog niet aandurf.
Ben ik nu stom bezig?

Wat een heerlijke foto's ! Leuk joh met Jol erbij.

Apart hoor, toen ik je topic voor het eerst las was het gewoon leuk om te lezen, nu zijn de jouwe ineens de voorlopertjes van de mijne waarschijnlijk . Ze zijn nu zes weken toch? Of zeven inmiddels? Alles wat ik nu zie komt hier dan telkens een paar weken later .

blondie schreef:Ik weet het gewoon niet, enerzijds reageert hij heel lief, maar gisteren met echt los en hem aan de lijn was het echt status behoorlijk hyper en te reactief en door ons bijna niet te bereiken, en te lomp als we het hadden laten gaan.

Gewoon op deze manier verder gaan, en misschien snuitje omdoen of zo? Kittens zouden wel onder de bank kunnen duiken als ze het te heftig vinden, maar ergens vind ik dat nu ook weer niet een fijn idee als het om leuk kennismaken gaat.

Zou ik echt niet doen. Geef ze gewoon de tijd, ze zijn er nog maar net joh. Laat Aki vanuit de bench wennen aan die kittens die rondrennen en krijsen. Lais zou daar ook súpergraag bovenop staan, Heel Interessant. Tja, dan net zo lang op afstand/achter een hekje aan wennen tot het nieuwe eraf is en de hond echt bereikbaar is als het spul druk wordt. Zo zou (en ga) ik het doen.

blondie schreef:We moeten even geduld en vertrouwen gaan krijgen denk ik. Maar Aak is zo groot, en kan zo snel ineens té druk worden dat ik het gewoonweg nog niet aandurf.
Ben ik nu stom bezig?

Ik vind het zeker niet klinken alsof je stom bezig bent Jij kent Aki prima en je bent voorzichtig en pakt het met beleid aan. Daar lijkt mij helemaal niets mis mee Ik denk dat het gewoon wat meer tijd nodig heeft, maar dat komt echt wel goed hoor! Lekker blijven oefenen, elke dag een paar keer, en over een week zie je dat vast ook echt terug.

Hier kan ik ook niet zonder beleid twee zulke kleine, jonge en beweeglijke kittens tussen mijn honden zetten. Het triggert gewoon heel veel, zeker bij Amy en Arlo - en Amy is ook zo explosief en kan ook gewoon te lomp zijn, al bedoelt ze het verder wel goed. Dus ja, ik doe dat ook altijd met beleid, door te zorgen dat de momenten dat ze nog in de kennismakingsfase zitten ze in ieder geval allebei redelijk moegespeeld en ontspannen zijn. Amy kan ik wel gewoon onder appel houden met een blijf hoe hoog de opwinding ook oploopt en in het begin moet zij dan ook blijven en laat ik het contact vanuit de katten komen. Af en toe mocht ze komen snuffelen als ik ze in mijn handen had en zo steeds een stapje verder. Arlo hield ik in het begin aan de lijn en ik stuurde in het algemeen bij op rustig contact. Dat rennen en achter elkaar aan vliegen triggerde hier in het begin ook te veel, maar ook dat wende op den duur (en voor de honden natuurlijk belonen met snoep of stem als ze er niet te veel op reageerden).
Voor mij werkt het het beste om de hond in het begin niet zonder toestemming naar de kat toe te laten gaan, ze in het begin alleen contact te laten hebben als ze allebei al flink uitgeraasd zijn en Amy kent het commando 'zachtjes' - dus ook door haar in te dammen als ze te enthousiast/lomp werd.

Mila kan helemaal niet met zulke kleine kittens als ze zo brutaal zijn, want die kan flink snauwen als katten echt over haar heen gaan lopen, in haar oren gaan hangen of haar storen als ze slaapt, en Amoz was er vanaf dag 1 prima en betrouwbaar mee, na één keer snuffelen kijkt hij er niet meer naar om en ze mochten ook bij hem slapen

Ik heb toevallig een filmpje gemaakt toen de kittens hier voor het eerst los waren met Amy en Arlo er samen bij (voor die tijd had ik alleen met één hond per keer geoefend, omdat ik anders gewoon ogen en handen tekort kwam). Toen waren ze ondertussen al een maand bij mij en dus ca. 3 maanden oud. Hier hadden de kittens eerst een uur of twee gespeeld en gerend in de slaapkamer en Amy en Arlo hadden er een flinke wandeling opzitten. Vanaf ongeveer -03.00 zie je ook meer interactie tussen Amy, Arlo en de kittens en wat ik wel en niet toesta, uitgaande van hoe ik mijn honden ken natuurlijk. https://www.facebook.com/DeDiana/videos ... 200890343/

Wat een geweldig filmpje Diana! Wat een knapperds allemaal . Als ik Amy zo zie dan zie ik doet ze me heel erg aan Lais denken en zie ik wel een beetje op tegen de uiteindelijke introductie, maar ik heb nog even en ze moeten het eerst overleven .

Zamunda schreef:Wat een geweldig filmpje Diana! Wat een knapperds allemaal . Als ik Amy zo zie dan zie ik doet ze me heel erg aan Lais denken en zie ik wel een beetje op tegen de uiteindelijke introductie, maar ik heb nog even en ze moeten het eerst overleven .

Haha, ja, het heeft allemaal even wat tijd en beleid nodig, maar nu lopen ze allemaal door elkaar, binnen en buiten, en gaat het uitstekend. Gek genoeg zijn al mijn katten zonder uitzondering dol op Amy, ondanks haar soms overenthousiaste lompigheid Dat is ze natuurlijk nog steeds, maar nu zijn de kittens wat groter, wijzer en weerbaarder en kunnen ze dat onderling prima oplossen.
En voor Amy en Arlo was het natuurlijk de eerste tijd een behoorlijke opgave om niet achter een klein, pluizig, hard rennend bolletje aan te schieten, maar dat wende uiteindelijk ook best snel. De kittens renden ook gewoon onder de honden door en vlak voor ze langs, en dan inderdaad af en toe dat hoge gepiep erbij als het spel te wild werd - dat triggert natuurlijk veel honden wel.

Jouw kittens wennen nu natuurlijk wel vanaf heel jonge leeftijd aan de aanwezigheid van de honden en vice versa, hopelijk helpt dat nog wat bij de introductie over een tijdje.

DeDiana schreef:

Zamunda schreef:Wat een geweldig filmpje Diana! Wat een knapperds allemaal . Als ik Amy zo zie dan zie ik doet ze me heel erg aan Lais denken en zie ik wel een beetje op tegen de uiteindelijke introductie, maar ik heb nog even en ze moeten het eerst overleven .

Haha, ja, het heeft allemaal even wat tijd en beleid nodig, maar nu lopen ze allemaal door elkaar, binnen en buiten, en gaat het uitstekend. Gek genoeg zijn al mijn katten zonder uitzondering dol op Amy, ondanks haar soms overenthousiaste lompigheid Dat is ze natuurlijk nog steeds, maar nu zijn de kittens wat groter, wijzer en weerbaarder en kunnen ze dat onderling prima oplossen.
En voor Amy en Arlo was het natuurlijk de eerste tijd een behoorlijke opgave om niet achter een klein, pluizig, hard rennend bolletje aan te schieten, maar dat wende uiteindelijk ook best snel. De kittens renden ook gewoon onder de honden door en vlak voor ze langs, en dan inderdaad af en toe dat hoge gepiep erbij als het spel te wild werd - dat triggert natuurlijk veel honden wel.

Jouw kittens wennen nu natuurlijk wel vanaf heel jonge leeftijd aan de aanwezigheid van de honden en vice versa, hopelijk helpt dat nog wat bij de introductie over een tijdje.

Dat zie je ook nog wel in het filmpje terug, dat ze zich wel echt in( moeten )houden. Maar ook prachtig hoe ze allebei op een gegeven moment zijn gaan liggen! En die Amoz, die ligt echt onverstoord haha.

Ja ik zie het wel als een groot voordeel dat 'mijn'(?) kittens nu al flink wennen aan de aanwezigheid van honden, op dit moment bestaat dat nog vooral uit het wennen aan hondengeluiden (geblaf en getrippel) en later ook steeds meer aan het zien van ze. Vanuit die kittens zal het vast vrij natuurlijk verlopen, andersom wordt wat lastiger (zoals bij jou en ook bij Aki) . Ik kan me nu trouwens helemaal nog niet voorstellen dat onze mini's uit zullen groeien tot die grote sprinkhanen van jou en toch zullen ze in een mum van tijd zo ver zijn.

Zamunda schreef:

DeDiana schreef:

Zamunda schreef:Wat een geweldig filmpje Diana! Wat een knapperds allemaal . Als ik Amy zo zie dan zie ik doet ze me heel erg aan Lais denken en zie ik wel een beetje op tegen de uiteindelijke introductie, maar ik heb nog even en ze moeten het eerst overleven .

Haha, ja, het heeft allemaal even wat tijd en beleid nodig, maar nu lopen ze allemaal door elkaar, binnen en buiten, en gaat het uitstekend. Gek genoeg zijn al mijn katten zonder uitzondering dol op Amy, ondanks haar soms overenthousiaste lompigheid Dat is ze natuurlijk nog steeds, maar nu zijn de kittens wat groter, wijzer en weerbaarder en kunnen ze dat onderling prima oplossen.
En voor Amy en Arlo was het natuurlijk de eerste tijd een behoorlijke opgave om niet achter een klein, pluizig, hard rennend bolletje aan te schieten, maar dat wende uiteindelijk ook best snel. De kittens renden ook gewoon onder de honden door en vlak voor ze langs, en dan inderdaad af en toe dat hoge gepiep erbij als het spel te wild werd - dat triggert natuurlijk veel honden wel.

Jouw kittens wennen nu natuurlijk wel vanaf heel jonge leeftijd aan de aanwezigheid van de honden en vice versa, hopelijk helpt dat nog wat bij de introductie over een tijdje.

Dat zie je ook nog wel in het filmpje terug, dat ze zich wel echt in( moeten )houden. Maar ook prachtig hoe ze allebei op een gegeven moment zijn gaan liggen! En die Amoz, die ligt echt onverstoord haha.

Ja ik zie het wel als een groot voordeel dat 'mijn'(?) kittens nu al flink wennen aan de aanwezigheid van honden, op dit moment bestaat dat nog vooral uit het wennen aan hondengeluiden (geblaf en getrippel) en later ook steeds meer aan het zien van ze. Vanuit die kittens zal het vast vrij natuurlijk verlopen, andersom wordt wat lastiger (zoals bij jou en ook bij Aki) . Ik kan me nu trouwens helemaal nog niet voorstellen dat onze mini's uit zullen groeien tot die grote sprinkhanen van jou en toch zullen ze in een mum van tijd zo ver zijn.

Haha, en ineens zijn ze dadelijk twee keer zo groot en dan drie keer zo groot, het gaat zó snel!

Mijn gevonden kittens waren helemaal geen honden gewend, maar echt totáál niet onder de indruk. Luca meteen al niet, Nena hooguit de eerste dag dat ze wat bij de tralies van de bench weg bleef en het even duurde voordat ze zelf eens kwam snuffelen. Ze zijn eerder brutaal en dat is dus met Mila weer niet zo'n goede combinatie. Nu snappen ze het allemaal wat beter, ook dat ze Mila gewoon met rust moeten laten, en dan gaat dat verder prima.

En inderdaad, voor Amy en Arlo was het in het begin echt een kwestie van zich in moeten houden, maar daar kan ik met zulke kleine kittens nog geen concessies in doen. Eerst moeten ze precies weten wat wel en niet is toegestaan en moet ik het 100% vertrouwen, dan mag er veel meer en mogen ze ook samen spelen: https://www.facebook.com/DeDiana/videos ... 1013720342

Even weer wat meer on topic (sorry Blondie): ik lees vooral veel opwinding bij Aki wat het nu nog moeilijk maakt. Met opwinding mogen mijn honden sowieso niets met de katten. Nu is dat zoals je misschien wel op de filmpjes ziet voor Amy ook bijna ondoenlijk, die is ook heel snel opgewonden, maar ik zie wel wanneer ze zichzelf niet meer in de hand heeft en dan zette ik haar even apart of deed de katten weer even in de bench of slaapkamer. Ik ben echt begonnen met zit en blijf op een halve meter afstand als ik de katten aaide en op schoot had, naar vanuit die positie even mogen snuffelen als ze rustig genoeg was, naar aangelijnd op de bank liggen en kijken hoe de kittens speelden en rond renden, naar los maar wel met een blijf op de bank terwijl de kittens rond renden, en zo steeds een heel klein stapje verder. Die 'blijf' zit er bij haar echt perfect in, maar zou dat te veel gevraagd zijn geweest, dan hadden we het in de bench en langer aan de riem geoefend - dus tot het moment dat ze niet meer opgewonden reageerde op het rennen, spelen en piepen.

Bij Arlo was het meer het plotseling langs schieten van de kittens waar ik echt alert op moest zijn in het begin, bij Amy meer de algemene opwinding, die er natuurlijk ook voor kon zorgen dat ze ineens explodeerde, omdat ze zichzelf niet meer in kon houden. Maar veel blijven oefenen op die zelfbeheersing rondom de kittens heeft dat uiteindelijk wel opgelost en maakte voor haar ook duidelijk waar de grenzen lagen en wat ik van haar verwachtte.

Als het echt vooral het piepen is waar hij zo sterk op reageert, kun je hem ook leren om bij een piep direct bij jou iets lekkers te komen halen. Mila heeft dat met blazende katten, daar wil ze het liefst meteen tussen springen, en dat heb ik op die manier opgelost.

Thanks Diana, ik ga morgen even filmpje bekijken ook!

Zamunda, die van ons zijn van 24 april dus bijna 8 weken oud.
Het is gewoon echt dat Aki wat gevoelig is op het geren, en het hoge miauwen als ze mij roepen of als ze elkaar pijn doen.
Aki is net uit geweest en mee op visite en de katten toen hij thuis kwam waren even in de bench.
Daarna hebben Aki en Jol eten gekregen, en dat is ook wel wat druk vaak.. dus dat konden de kittens ook weer meemaken.
Daarna Aki met een kauwkluif in de bench, en kittens los en ook eten gegeven in de keuken.. dat wen ik ze ook aan dat ze ook hier op een plek in de keuken eten krijgen.
Zo gaan de kittens of uit zichzelf naar boven, of toch weer even slapen in een bench en gaat Aak er weer uit..
Door de bench heen maken ze overigens over en weer wel al steeds beter contact.

Maar ik had het me wat anders voorgesteld, maar komt wel goed. Al zal ik af en toe hier echt vragen en posten als ik het even niet meer weet.. dus vind de feedback wel erg fijn!

Ik hoop dat je je niet te veel zorgen maakt en te veel beren op de weg ziet, ik denk echt dat het wel goedkomt hoor

Het is gewoon even voor allemaal wennen en wat water bij de wijn doen, dat is helemaal niet erg. Veiligheid van alle huisdieren staat voorop. Vandaar dat ik die bench als veilige plek ook zo fijn vind werken, dan zijn ze toch vlak bij elkaar, maar kan er niets naars gebeuren. Met geduld en kleine stapjes komen jullie er wel. Ik stel me daarop in als er hier kittens bij komen, dat kan ook niet anders met een explosieve killer zoals Amy en een op en top zichtjager zoals Arlo. Misschien dat die verwachting vooraf het voor mij ook makkelijker maakt? Ik heb vaker opvangkittens gehad met Amy en Amoz erbij en wist dus wel dat het uiteindelijk wel goed komt, het heeft alleen wat tijd en begeleiding nodig. Ik vond het al een enorme meevaller dat Amoz er totaal niet naar omkeek en binnenshuis geen begeleiding bij nodig had, aangezien hij buitenshuis compleet hysterisch wordt van elke kat die hij ziet.
Voor je het weet zijn de kittens ook wat groter en weerbaarder, is Aki meer gewend aan de drukte die ze brengen en kan er al weer heel wat meer.

Vensterbank


Buiten de bench.. met de speeltjes die binnen hangen..


Staart van Tante Jol is interessant

Eerste vlieg gespot en gevangen

Goed zo zet ze maar aan het werk

DeDiana schreef:Ik hoop dat je je niet te veel zorgen maakt en te veel beren op de weg ziet, ik denk echt dat het wel goedkomt hoor

Het is gewoon even voor allemaal wennen en wat water bij de wijn doen, dat is helemaal niet erg. Veiligheid van alle huisdieren staat voorop. Vandaar dat ik die bench als veilige plek ook zo fijn vind werken, dan zijn ze toch vlak bij elkaar, maar kan er niets naars gebeuren. Met geduld en kleine stapjes komen jullie er wel.
Voor je het weet zijn de kittens ook wat groter en weerbaarder, is Aki meer gewend aan de drukte die ze brengen en kan er al weer heel wat meer.

Ik zie op dit moment Apen! en soms beren..
Nee hoor, het gaat gemoedelijk, maar ja veel werk en dat weet je als er een nieuw gezinslid bijkomt.

Ze worden wel brutaler, ook vanuit de bench.
Net ging het leuk, maar ze werden brutaler, en daardoor Aki ook wat drukker door in te gaan op hun tikkertje spelen met hem
Dus toen hij ging klauwen tegen de tralies aan maar afgekapt.

Wat een heerlijke bolletjes zijn het en wat zijn ze fijn aan het ontdekken en spelen zo met z'n tweeën
Twee (of meer) kittens vind ik zo leuk samen als ze het goed kunnen vinden met elkaar. Ik kan er uren naar kijken Luca en Nena zijn ook altijd zo lekker samen bezig en op pad, echt een heel hecht en gezellig koppeltje is het, ze hebben ook nooit ruzie en liggen altijd in elkaar verstrengeld te slapen

Cleva schreef:

blondie schreef: Dus toen hij ging klauwen tegen de tralies aan maar afgekapt.

Ik zeg niet dat je het fout doet maar waarom?

Waarom ik het afkapte? Als dat de vraag is.

Omdat hij erbij ging piepen, zijn oren in stand vooruit en de focus van zijn ogen gericht op de kittens die hij zo graag bij zich wil hebben. Op het moment dat hij zo opgewonden wordt is hij moeilijk te bereiken. Hij wil (en dat vul ik zo in omdat ik denk hem te begrijpen) dolgraag dat de kittens uit de kooi mogen om bij hem te kunnen. Dat klauwen was echt een beetje om de kooi open te krijgen.

Ik heb er dus voor gekozen om hem om die reden op dat moment bij de kooi vandaan te laten gaan. Zonder straf of zonder boos woord, gewoon rustig Nee, niet doen, kom maar even mee naar de keuken.

Zie jij het anders?

DeDiana schreef:Wat een heerlijke bolletjes zijn het en wat zijn ze fijn aan het ontdekken en spelen zo met z'n tweeën
Twee (of meer) kittens vind ik zo leuk samen als ze het goed kunnen vinden met elkaar. Ik kan er uren naar kijken Luca en Nena zijn ook altijd zo lekker samen bezig en op pad, echt een heel hecht en gezellig koppeltje is het, ze hebben ook nooit ruzie en liggen altijd in elkaar verstrengeld te slapen

Ze zijn inderdaad erg grappig om te zien samen. Hopelijk blijft het zo. De andere gebroeders die samen opgroeiden waren heel verschillend van elkaar, maar konden het goed met elkaar hebben. Deden beiden hun eigen ding naarmate ze ouder werden, maar konden in huis prima ook bij elkaar liggen en elkaar verzorgen.

Dit duo is ook erg verschillend van karakter zie ik nu al. Net zat er 1 al opgesloten in de badkamer boven
Ik dacht nog, waar blijft ie nou?
Roepen, toen hoorde ik hem terug mauwen.. maar hij kwam niet naar de trap.
Was ik boven bleek dat de badkamerdeur dicht zat en hij daar dus zat... niet goed gekeken, want ik dacht dat hij op hun kamertje gewoon aan het eten was en de ander was met mij mee naar benden de trap afgekomen..
Hij was in ieder geval erg blij om me te zien , we zien het maar als een leermomentje, als je hard genoeg roept komt er vanzelf iemand je bevrijden

DeDiana schreef:Gek genoeg zijn al mijn katten zonder uitzondering dol op Amy, ondanks haar soms overenthousiaste lompigheid Dat is ze natuurlijk nog steeds, maar nu zijn de kittens wat groter, wijzer en weerbaarder en kunnen ze dat onderling prima oplossen.

Ik denk dat dat hier ook zo gaat zijn. Lais is ook zo'n ontzettende lieverd, als een kat haar als opstapje gebruikte maakte ze daar nooit een probleem van. Zelfs niet als ze via haar kop klommen, wat de kat dan niet kon zien omdat zij onder een deken lag .[/quote]

Haha, en ineens zijn ze dadelijk twee keer zo groot en dan drie keer zo groot, het gaat zó snel!

Je weet dat het zo gaat maar je kunt het je nauwelijks voorstellen. Ze zijn nu al anderhalf keer zo zwaar als zaterdag .

Mijn gevonden kittens waren helemaal geen honden gewend, maar echt totáál niet onder de indruk. Luca meteen al niet, Nena hooguit de eerste dag dat ze wat bij de tralies van de bench weg bleef en het even duurde voordat ze zelf eens kwam snuffelen.

Heerlijk. Behalve dan iets lastiger met Mila.

DeDiana schreef:Met opwinding mogen mijn honden sowieso niets met de katten.

Dat is ook vanaf dag 1 dat Lais hier kwam de regel geweest. In het begin mocht ze überhaupt niets met de katten, ook niet als ze rustig was want ze had de pech dat mijn katten toen al 10 en 12 waren en honden Heel Eng vonden. Toen ze een keer rustig naar een kat mocht lopen zat ze meteen met haar neus te wippen om te proberen die kat op te jagen (dus ze mocht ook niet meer rustig er naartoe). Ze zag in haar vorige huis de katten als speelgoed dus dat moest er echt helemaal uit. Dat is ook snel gelukt en toen mocht ze ook wel zelf rustig contact gaan maken.

Maar ik zou om die reden dus ook een poot tegen de bench slaan meteen afkappen. Van de katten blijf je af en je doet er zachtjes mee of je houdt afstand. Die opwinding laat je voorlopig maar thuis.

blondie schreef:Zamunda, die van ons zijn van 24 april dus bijna 8 weken oud.
Het is gewoon echt dat Aki wat gevoelig is op het geren, en het hoge miauwen als ze mij roepen of als ze elkaar pijn doen.

Maar ik had het me wat anders voorgesteld, maar komt wel goed. Al zal ik af en toe hier echt vragen en posten als ik het even niet meer weet.. dus vind de feedback wel erg fijn!

Ah ze lopen dus zo'n vier weken voor op de mijne, leuk om te weten. Lais heeft echt hetzelfde als Aak, opwinding bij het geren en het gepiep/gemauw.

Met Aki komt het inderdaad echt wel goed hoor! Heeft even tijd nodig maar je pakt het goed aan en ziet nu al dat hij er ook rustig bij kan liggen. Ik vind het ook erg leuk als je blijft posten om het te volgen (vond ik al voordat ik mijn kittens vond maar nu helemaal ).

Wat onwijs leuk hoe ze achter Jol aanlopen joh, echt heerlijk dat dat al zo snel goed gaat.

Hier is Pom de kattenfavoriet, ik denk omdat zij over het algemeen heel stil ligt Maar zij is ook degene die ik meest in de gaten moet houden met nieuwe katten. Want als het te opdringerig is, of het gaat ineens rennen, dan is zij wel degene die een snauw geeft of toch even op zou willen jagen. Het stelt allemaal niets voor in haar geval en ik ben ook niet bang dat ze echt iets zou doen, maar ik let wel op. Bij karel hoeft dat helemaal niet, hij zou nooit een kat opjagen. Hij wil ze alleen maar besnuffelen en likken, wat ze niet per se leuk vinden. Hij is er supervoorzichtig mee, zo voorzichtig dat ie weggaat als er een kat bij hem wil komen liggen. Dat zal de reden zijn dat de katten liever Pom hebben, daar kan je gewoon naast/op/tegenaan kruipen en dan lig je de hele dag prima

Zamunda schreef:

DeDiana schreef:Gek genoeg zijn al mijn katten zonder uitzondering dol op Amy, ondanks haar soms overenthousiaste lompigheid Dat is ze natuurlijk nog steeds, maar nu zijn de kittens wat groter, wijzer en weerbaarder en kunnen ze dat onderling prima oplossen.

Ik denk dat dat hier ook zo gaat zijn. Lais is ook zo'n ontzettende lieverd, als een kat haar als opstapje gebruikte maakte ze daar nooit een probleem van. Zelfs niet als ze via haar kop klommen, wat de kat dan niet kon zien omdat zij onder een deken lag .

Dat vinden hier alle honden behalve Mila ook geen probleem. Amoz was ook zo verschrikkelijk lief en geduldig met de kittens toen ze nog heel klein waren, en dat voor een hond die buiten nog meer prooidrift heeft naar katten dan Amy en Arlo samen

Zamunda schreef:

Haha, en ineens zijn ze dadelijk twee keer zo groot en dan drie keer zo groot, het gaat zó snel!

Je weet dat het zo gaat maar je kunt het je nauwelijks voorstellen. Ze zijn nu al anderhalf keer zo zwaar als zaterdag .

Ja, dat bedoel ik Over een paar weken kun je je al bijna niet meer voorstellen hoe superklein ze waren toen je ze vond.

Zamunda schreef:

DeDiana schreef:Met opwinding mogen mijn honden sowieso niets met de katten.

Dat is ook vanaf dag 1 dat Lais hier kwam de regel geweest. In het begin mocht ze überhaupt niets met de katten, ook niet als ze rustig was want ze had de pech dat mijn katten toen al 10 en 12 waren en honden Heel Eng vonden. Toen ze een keer rustig naar een kat mocht lopen zat ze meteen met haar neus te wippen om te proberen die kat op te jagen (dus ze mocht ook niet meer rustig er naartoe). Ze zag in haar vorige huis de katten als speelgoed dus dat moest er echt helemaal uit. Dat is ook snel gelukt en toen mocht ze ook wel zelf rustig contact gaan maken.

Maar ik zou om die reden dus ook een poot tegen de bench slaan meteen afkappen. Van de katten blijf je af en je doet er zachtjes mee of je houdt afstand. Die opwinding laat je voorlopig maar thuis.

Ja, precies, hier net zo, zeker bij een hond waarbij die opwinding juist de omgang nog wat lastig maakt.

Zamunda schreef:
Met Aki komt het inderdaad echt wel goed hoor! Heeft even tijd nodig maar je pakt het goed aan en ziet nu al dat hij er ook rustig bij kan liggen. Ik vind het ook erg leuk als je blijft posten om het te volgen (vond ik al voordat ik mijn kittens vond maar nu helemaal ).

Wat onwijs leuk hoe ze achter Jol aanlopen joh, echt heerlijk dat dat al zo snel goed gaat.

Jol heeft vandaag voor het eerst naar ze gegromd, ze lag languit en had geen zin in het kittenspul om haar heen. (haar goed recht) Een kitten hoorde het aan, maar bleef wel vlak bij haar zitten. Ik heb het kitten toen zelf maar afgeleid, en Jol heb ik een aai gegeven, ze mag uiteraard haar grenzen aangeven.
Eerder gaf ik ook al aan dat honden en katten elkaars taal ook moeten leren begrijpen, dus dit was een lesje van tante Jol.
Ze was zich ook al eens lam geschrokken toen ze rakelings langs haar gingen. De abrupte reactie maakte dat de kittens vol in de remmen gingen en zo keken.
Prima, eerst maar de taal van tante Jol herkennen, dan langzaam met Aki wat verdere stapjes maken, want hij wil ze de oren uit likken en aan vachtverzorging gaan doen

Het komt ook wel goed, zo ging het met het vorige duo.. Joe was Aki's favoriet

Al hadden die ook soms hun momenten, Joe deed gelukkig niet echt heel fel met de nagels of naar de ogen...
Maar ik vind de kittens voor zo'n reactie nog wat te jong




Nog even en dan lukt zo'n foto ook vast weer

Ja, dat zijn allemaal heel wijze lessen en die communicatie en grenzen van de honden moeten ze ook leren kennen natuurlijk

Die foto van Joe en Aki die samen liggen en die waarop ze met z'n allen zitten voor een snoepje

Van Finn, Bluf en Joe en Paco had ik ook zo'n foto. Te leuk hoe dat spul dan bij elkaar zit om een vreetje te krijgen
Met Jol

Als ik een leuke foto probeer te maken...

Dezelfde kat, Ezau maar dan beter

Onderling...

Kaïn

En zo gaat het de hele tijd...

Tenzij er wat nieuws is.. krabton



Met Aak nog niet verder aan de gang geweest, komt vanzelf ik ben niet erg prut helaas dus dan moeten we dingen even op zijn beloop laten.
De kittens liggen echter languit op de vloer en op hun zij, rennen op Jol af om haar te begroeten, en idem op ons. Ze voelen zich dus prima op hun gemak.
Het wordt soms lastig om ze mee naar boven te lokken naar de fijne bovenverdiepning... beneden is het ook te leuk natuurlijk

Het gemak waarmee ze nu overal op kunnen springen t.o.v. vorige week
Ben wel blij dat onze inrichting redelijk kitten proof lijkt... dat sissal kleed... die is helaas favoriet om de nagels in te steken.. maar gelukkig lijken de kleden het te kunnen hebben...

Goed ze wogen gisteren Ezau 1069 gram, en Kaïn 1042 gram.
Hier zijn ze weer:

En dit, mag niet...

Inmiddels een hordeur geplaatst...


De hondenwaterbak blijft interessant

Hondenspeeltjes ook


Ze voelen zich al aardig thuis

Gisteren konden ze dus voor het eerst ook naar de plaats kijken via de hordeur.
Dat was erg interessant, maar de schrik was enorm toen de poort open ging en mijn vriend met de twee honden weer thuis kwam...
Ze wisten niet hoe snel ze weg moesten komen, en blazend wegrennen.
Roetsj... weg waren ze, en ik wist niet waarheen
Ze bleken onder de bank te zitten.

Besloten om Aki aan de riem even binnen te hebben dit keer, en Jol gaat goed dus die liep gewoon alweer in de kamer rond.
Ezau kwam als eerste tevoorschijn en die heb ik van de bank getild en meegenomen naar Aki die door mijn vriend werd vastgehouden.
In de zit, en weer laten snuffelen.
Hadden we uiteraard al eerder gedaan, maar telkens wat kort omdat Aki toch wat te druk werd.
Nu nam Aki de tijd om te snuffelen, en het arme kitten werd volledig gewassen op de kop..
Maar Ezau vond het best, snuffelde terug, zette een pootje op Aki's neus (zonder nagels) en dat ging wel goed.
Aki ging er bij liggen.
Ezau op de grond gezet, iets van Aki af om te zien wat hij zou doen. En hij ging zelf op Aki af. Die ging eerst likken, en toen toch met zijn hals over het kitten heen.
Dat vond ik toch minder prettig, kitten is niet van hem, maar van mij!
Ook dat zo gezegd en kitten weggehaald.
Toen ging Aki weer over tot een lik geven aan kitten.
Af en toe heeft hij wél de neiging om te nippen.. met die voor tandjes.. dat doet hij soms bij ons ook nog wel eens.. het is niet echt bijten en ook niet agressief bedoelt.. maar het mag niet én zeker bij zo'n mini kitten niet.
Ondertussen was Kaïn er zelf ook bijgekomen. Maar Ezau trok alle aandacht, want die ging gewoon op zijn rug voor Aki liggen
En vervolgens springen op de poten van Aki, zijn staart was een machtig speelattribuut en ook de neus van Aki is zeer interessant....
Aak onderging dat gedwee, maar bij plotselinge drukke bewegingen reageert hij toch ook rap.. en hij zal het ongetwijfeld niet slecht gaan bedoelen.. maar ze zijn nog zó ontiegelijk klein in vergelijking met hem.

Enfin.. Toen ook Jol erbij kwam, én dus Kaïn en Ezau. Heb ik wat kattensnoepjes en leverworst erbij gepakt.
Even met zijn allen wat eten en Aki met name belonen als hij zachtjes en rustig deed.
Dat verliep allemaal prima.

Toen vond ik de sessie wel weer genoeg.. Ezau besprong zelfs Aki toen hij stond... en Kaïn dartelde er ook nog steeds omheen en het werd wat te onrustig en druk voor ons gevoel.
Dus nog heel even Aki aan de lijn gehouden, kittens naar de bench gelokt met wat eten, deurtje dicht en Aki nogmaals beloond met woorden hoe goed hij het wel niet had gedaan, en los natuurlijk gedaan.

We zijn dus weer een stap verder in het kennismakingsproces. Maar voor het los bij elkaar laten is het denk ik nog wat te vroeg.
Die kittens gaan nu nog als een razende roelie door het huis en achtervolgen en bespringen elkaar continue, van die Kung Fu sprongen

Ik heb uiteraard geen foto's van de kennismaking tussen Aki en de kittens zo los. Als het allemaal wat vertrouwder is dan komt dat vanzelf.

Hopelijk ben ik nog steeds op de goede weg om alles aan elkaar te laten wennen.

Maar de kittens naarmate ze hem nu langer meemaken, zijn wel verrekte brutaal
Vandaag moest ik Jol beschermen, want ze vinden haar staart en poten wel erg leuke objecten om te besluipen en te bespringen