Re: Te veel doen met je honden.
Geplaatst: 13 jan 2021 17:04
Eens in verdiepen dan maar. Dank je. 

Dat vind ik eigenlijk ook heel aannemelijk klinken. Hier ook geen kinderen en weinig reuring. Toen een dagje mij neefjes en nichtjes hier waren (in de leeftijd van 3 tot 7 jaar) was Jip na een half uur al knock out. Ik kreeg nog complimenten hoe heerlijk rustig hij wasZinodo schreef: ↑13 jan 2021 16:59Het zou zo maar kunnen ja. En gezien de verschillen in de omgeving wel waarschijnlijker dan andersom.Kirry schreef: ↑13 jan 2021 16:49Dus waarschijnlijk tóch overprikkeld? Dan doen we misschien teveel met haar als wij oppassen. Misschien is leven in een gezin al prikkelend genoeg voor haar. Bij mijn zus is het enkel mijn zus en verder stilte. Geen tv of radio of kinderen enz. Enkel getyp, haha. Zalig eigenlijk.
Ik ging inderdaad ook even de aandacht verleggen; de kong en soms een speeltje waarin ze snoepjes moest zoeken. En dan bleef ze IN dr mand liggen waarna een slaapje volgde. Ik voelde mij dan net een nieuwe moeder die absoluut geen herrie kan maken, omdat de baby ein-de-lijk sliep.natalie schreef: ↑13 jan 2021 18:04Dat vind ik eigenlijk ook heel aannemelijk klinken. Hier ook geen kinderen en weinig reuring. Toen een dagje mij neefjes en nichtjes hier waren (in de leeftijd van 3 tot 7 jaar) was Jip na een half uur al knock out. Ik kreeg nog complimenten hoe heerlijk rustig hij wasZinodo schreef: ↑13 jan 2021 16:59Het zou zo maar kunnen ja. En gezien de verschillen in de omgeving wel waarschijnlijker dan andersom.Kirry schreef: ↑13 jan 2021 16:49Dus waarschijnlijk tóch overprikkeld? Dan doen we misschien teveel met haar als wij oppassen. Misschien is leven in een gezin al prikkelend genoeg voor haar. Bij mijn zus is het enkel mijn zus en verder stilte. Geen tv of radio of kinderen enz. Enkel getyp, haha. Zalig eigenlijk.maar hij was gewoon bekaf van alle drukte in huis.
Jip kan inmiddels zijn rust wel pakken, maar hij uitte het voorheen ook in continu willen rijden. Hij ging nooit uit zichzelf ergens liggen, bleef steeds aandacht vragen en begon dan echt vervelend te worden. Ik dacht ook dat ik hem misschien tekort deed, maar als ik hem dan naar zijn plaats stuurde, lag hij binnen een minuut te snurken. Toch ben ik juist in die periode wel wat hele simpele spelletjes met hem gaan spelen. Dat hielp hem enorm. Even de focus verleggen, wat denkwerk vragen en dan vond hij zijn rust weer. Eventueel nog een snuffelmat of Kong aanbieden en dan was het echt wel klaar.
Jee, wat was Abel eigenlijk toch een gemakkelijke hondDie zocht vanaf dag 1 gewoon zelf zijn slaapplek op als hij moe was.