Het HondenForum

Nee, ik kan geen reden bedenken om mijn honden te herplaatsen, want dan was scooby niet al 8 jaar bij.
Zijn karakter is ook niet je van het.
Als ik om wat voor reden niet voor ze kan zorgen gaan ze naar mijn moeder.

Ik kan me wel voorstellen dat er situaties zijn waarin je je hond wilt of moet herplaatsen, soms kan je gewoon niet anders en is de hond beter af bij een ander.
In mijn geval kan ik zeggen dat mijn huidige hondjes niet herplaatst zullen worden, die blijven lekker bij mij

Nu zeg ik never nooit niet. Mijn honden blijven gewoon bij mij.
Maar ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken.
Als mij iets mocht overkomen, waardoor ik niet meer voor ze kan zorgen, tja dan zal ik ze wel moeten herplaatsen.
Maar ze gaan dus nooit naar het asiel, dat kan ik ze niet meer aandoen.
Vooral Scooby niet.
Ze zullen dan dus naar familie of bekenden gaan.

pfff, moeilijk hoor ...maar als jambo niet meer te vertrouwen is voor ons of onze zoon, tja dan zal hij weg moeten.

pff heb zitten denken om te zoeken na een rede om afstand te doen kan er geen vinden dus ik hou ze hoe dan ook
ook al is mijn gezonheid niet goed dan zijn de kids en vriend er nog en zo niet wonen mijn ouders ook in deze flat en die zijn er ook gek op dus nee weg gaan ze nooit

basil schreef:ik heb net tapaz verteld dat ik haar ga herplaatsen als ze nu niet heel snel ophoudt met mijn eten te willen eten :burn: ik heb net ook niet staan kwijlen boven haar pens tenslotte

:piew

wij hebben een hond moeten terug doen naar een herplaatsingstichting.
en dat doe je niet zomaar. :cry2:
de hond was superlief, maar totaal niet op z'n gemak bij ons.
wij weten dat hij het nu heel erg naar de zin heeft en dat maakt het iets
makkelijker, maar we hebben het nog vaak over hem.

Ik hoop nooit in de situatie te komen dat we Rossi weg moeten doen. Ik denk dat ik hem alleen kan laten herplaatsen als ik er zeker van ben wat voor mensen het zijn. In de toptijd van zijn verlatingsangst hebben we het er wel eens over gehad, van wat als het nu niet meer over gaat.... dan zou die naar mijn moeder gaan, denk ik.
Maar ik hoop ook nooit in de situatie te komen. Hij gaat gelukkig heel goed om met kinderen en dergelijke. Allergisch zijn zowel Menno als ik al, maar daar is met wat medicatie goed wat aan te doen.
Tja, misschien bij ziekte en echte onbetrouwbaarheid..maar dan denk ik toch een spuitje.

De enige reden die ik kan bedenken is als de honden bij ons niet meer gelukkig zouden zijn, maar dat zie ik eigenlijk niet zo snel gebeuren

nee

Als mijn honden niet meer handelbaar zijn en een gevaar voor de maatschappij dan zou ik ze weg doen. Nou ja, weg doen, ik denk dat het dan beter is om ze te laten inslapen.

Als ik merk dat 1 van mijn honden totaal niet op zijn plaats is bij ons thuis. Dan zou ik gaan zoeken naar een beter tehuis (geen asiel)

balou zal ik nooit weg doen te nimmer nooit niet.

Op het moment dat de honden niet meer gelukkig bij ons zijn vind ik het zinvoller om ze te herplaatsen. Het belang van de hond staat dan bij mij voorop, hoeveel zeer het mij ook zou doen.

Daarnaast kan ik me voorstellen dat als ze herhaald onbetrouwbaar agressief zouden worden, tegen mensen en/of honden, dat ik ze zou herplaatsen of laten inslapen (afhankelijk van de oorzaak). Ik weet van mezelf dat ik daar heel slecht mee om kan gaan en dat de honden daar na verloop van tijd onder gaan lijden. Ik heb diepe bewondering voor de mensen die het wel kunnen, maar ikzelf waarschijnlijk niet. Zodra ik angst of weerstand ga voelen voor mijn eigen honden, moet ik dat mezelf en hun niet meer aandoen.

NOOOIT!
Al scheuren ze mij aan flarden.

Bovendien stel ik dermate hoge eisen aan mezelf voor wat betreft hun verzorging en behoeften, dat ik waarschijnlijk niet snel iemand vind die hetzelfde doet.

En beiden zijn al meerdere keren herplaatst en ik merk gewoon op heel veel vlakken dat ze dat niet in de koude kleren is gaan zitten. Ze zijn erg baasgericht en ik merk echt wel dat ze deuken hebben opgelopen van het herplaatsen. Dus al moet ik er de hoererij voor in....ze blijven bij me....
Bovendien heb ik ze zelf ook veel te hard nodig. Ik heb met geen enkel mens wat ik met mijn honden heb....

Kan zo niets bedenken. Maar als ik en mijn vriedn fysiek niet meer in staat zijn voor de honden te zorgen zou ik gaan kijken voor een huisje waar ze wel aan hun trekken komen. Voor alle andere eventuele problemen als niet met andere honden omgaan nou ja dan sta ik toch om 6 uur op om dan met ze naar het bos te gaan.

Ik zou mijn honden wegdoen als ik niet meer voor ze zou kunnen zorgen.

Of als er een niet-oplosbaar en voor mij niet-hanteerbaar gedragsprobleem zou spelen.

Als ik een hond weg zou moeten doen omdat hij vecht...dan had Nieve allang weggemoeten, want ze is niet bepaald lief tegen andere teven. Maar dat doen we dus mooi niet, ik wist dat dat er in zou zitten bij een GJD. Nieve blijft echt wel haar hele leventje bij me.

Oke, natuurlijk als ik zelf echt niet meer instaat zou zijn (invalide of overleden) om haar te verzorgen, zou ik haar herplaatsen. Maar dan gaat ze ook echt naar iemand die heel erg goed voor haar is (heb al een testament gemaakt..haha). Als ze spontaan zonder reden mensen aan zou vallen...dan wordt het een ander verhaal, maar denk niet dat ze dat ooit zal doen.

En wat overige bijtincidenten betreft...daar ben ik niet snel van onder de indruk. Ik zou eerst zoeken naar de reden waarom. Mijn vorige hond heb ik juist uit een asiel gehaald omdat ze zeiden dat hij vals zou zijn. Hij had daar ook een aantal mensen gebeten. Niet vreemd overigens als je een oud politiehond (die gewend is om te werken) in een kennel stopt en iedereen te bang voor hem is om hem er weer uit te halen (incl. asielbeheerder en personeel). Die hond merkte de angst en ging dus maar z'n eigen regeltjes opstellen. En toen ik hem had heb ik ook nooit agressie bij hem opgemerkt...tenminste niet zonder goede reden. Hij beschermde mij wel als er iemand te dicht bij kwam die hij niet vertrouwde.

groetjes Gooitske

er moet gewoon heel wat gebeuren voor ik me hobby op zou geven en de eenigste reden is dat als ik er zelf bang van zou worden.

mol

Wij hebben een aantal jaren geleden een hond weg moeten doen, omdat hij om onverklaarbare reden mijn middelste dochtertje van toen 2 jaar aanviel. Hij sprong bovenop haar, beet haar in haar gezicht en zij viel achterover. Toen dook hij er weer bovenop en heeft haar gezicht opengehaald, nog voordat wij konden ingrijpen.
De hond is de volgende dag afgemaakt. We hebben het nog over herplaatsen gehad, maar we vonden het risico te groot dat hij ergens anders iemand zou bijten.
Het was verschrikkelijk om dit te doen, mijn man kwam helemaal overstuur thuis. Hij wilde nooit een Dobermann weer, maar zie, we hebben er toch weer twee......

De enige reden die ik kan bedenken is als ik lichaamelijk niet meer in staat ben om met het beestje naar buiten te gaan. Elke andere reden NO WAY.

Ramses zou ik nooit en te nimmer naar een asiel doen daar gaat hij kapot, en ook mijn eisen aan een nieuwe baas zouden veelste hoog zijn.
Ik kan niets bedenken dat ik hem zou moeten herplaatsen.

Op het moment dat ik ze niet meer zou kunnen vertrouwen met ons eigen kind...

1 Stafford heb ik herplaatst naar mijn zus (die ook al 1 Staf reu had) omdat mijn 2 stafford teven met elkaar vochten...om echt voor de kill te gaan...
Bowie (het herplaatste teefje) heeft ook kantje boord gelegen..
Maar goed...dit gebeurd me dan ook nooit meer...dus dat hoef ik nu niet als optie erbij te plaatsen

Scarlett schreef:

linlin schreef:

Scarlett schreef: Enfin, dus 1 kat vermoord na ca. 8 maanden in ons gezin te verblijven. Maar...... en nu komt het, ze begon ook te grommen als mijn zoontje zich bijv. omdraaide in bed, of op de bank ging verzitten. Dus heel goed opletten en ze zeker niet meer alleen laten, dus dat slapen was ook afgelopen. Na ca. 4 weken dus 2e kat vermoord gevonden en dan bedoel ik echt vermoord. Kat was helemaal opengereten, bloedspetters zaten metershoog. Helaas kwam ik thuis met mijn zoontje. Die heeft die ravage dus ook gezien.

het maakt weinig uit nu meer, maar ik denk dat je de volgende keer mocht je dit onverhoopt weer gebeuren, dat je een verschil ziet tussen een kat vermoorden en grommen naar je zoontje.

Maakt idd niet meer uit, maar welk verschil dan? Behalve dat het een dier versus een mensenkind betreft. Aangezien ze pas met dat grommen naar mijn zoontje begon na ca. 6 maanden, weet ik niet wat je bedoeld! Grommen is een waarschuwing, weet jij ook, dus dat had ook tot bijten naar mijn zoontje kunnen leiden.

aan de ene kant hoop ik niet dat het gebeurt linlin,dus als jou hond bloed heeft geproeft en hij gromt naar 1 van je kinderen laat je hem gewoon bij je kinderen.
Nou ik niet want ik weet hou ze er uit kunnen zien als hij toch ff aanvalt.
ik zou kijken of ie herplaatst kan worden bij een boer met een stuk afgezet land en anders een spuitje.
maar dat is mijn mening maar.
maar scarlet heeft gelijk met dat grommen want dat is al een teken van dat het niet goed zit bij de hond

Als ze vals zou zijn zouden we haar, zonder twijfel, in laten slapen.

Franklin schreef:[aan de ene kant hoop ik niet dat het gebeurt linlin,dus als jou hond bloed heeft geproeft en hij gromt naar 1 van je kinderen laat je hem gewoon bij je kinderen.
Nou ik niet want ik weet hou ze er uit kunnen zien als hij toch ff aanvalt.
ik zou kijken of ie herplaatst kan worden bij een boer met een stuk afgezet land en anders een spuitje.
maar dat is mijn mening maar.
maar scarlet heeft gelijk met dat grommen want dat is al een teken van dat het niet goed zit bij de hond

Joh, je stuk hangt van ellende aan elkaar. Bloed geproeft...jouw hond mag zeker ook geen rood vlees..worden ze vals van!
Je schrijft dus onzin..iedere hond kan grommen en iedere hond kan bijten. Een kat doodbijten is prooigedrag en prooigedrag vertoont een normaal gesocialiseerde hond niet naar een kind. Naar een prooi grom je trouwens ook niet, die pak je en eet je op.
Grommen kan een teken zijn van het feit dat jij als baas je rangorde niet op orde hebt. Daar kan je gewoon aan werken en dan heb je echt niet te maken met een gekke hond.

onze herder gromde vaak uit blijdschap
en als we speelde met hem
gewoon als begroeting ook
het was gewoon een trouwe brompot en in 14 jaar dat hij er was heeft hij nooit een kind of mens gebeten
maar hield hem geen kat voor zijn neus die zou hij werkelijk slopen
is gewoon een instinkt
maar een kraai kon bv zonder problemen op zijn rug mee lopen

hoi volgens mij kan ik dit verhaal al van neeltje
die zou haar hond weg doen als hij heeft gevochten maar ze zou haar hond ook niet straffe (niet straffe en meteen weg doen) nou sorry ik zou dat niet kunnen.
sasha heeft een moeilijk karakter (kruising akita/tosa) en heeft een priode gehad dat haar hormonen in de knoop waren en heeft met meerderen honden gevochten.
ik strafte haar en toen het mij te vaak voor kwam ben ik naar de dieren arts gegaan en hebben we het probleem gevonden.
sasha heb ik (naar mijn mening) goed opgevoed al luisterd ze niet zo goed.
ze kan gewoon los met anderen honden en geen probleem meer.

IK ZOU MIJN HOND NOOIT VOOR ZO IETS WEG DOEN

GROET: Ricardo

Als ik lichamelijk niet meer instaat zou zijn om voor Batish te kunnen zorgen.. Verder No Way!!

Ze gaan alleen weg als ik een miljoen voor ze krijg.

Brigitte schreef:Ze gaan alleen weg als ik een miljoen voor ze krijg.

Nou breng ze dan maar hier heen.