Het HondenForum

Hij MAG de trap niet op. Dat doet hij juist.
Ik stuur hem naar beneden, zo vaak, maar het interesseert hem niet...

Hij is bijna 2 jaar (geschat).
Toen mijn moeder binnen kwam hebben we hem eerst laten lopen, totdat we zagen dat hij zo gemeen deed. Nu houden we hem vast als er mensen komen, doen we hem eerst buiten, daarna binnen. Dat hielp de afgelopen keer wel.
Maar op straat is hij ook zo erg naar andere honden toe. Hij blaft de buurt bij elkaar, gaat hangen in zijn band. Ik kan hem moeilijk houden, omdat hij zo sterk is.

Hij plaste nooit ergens tegen aan, ja tegen bomen en paaltjes, maar niet tegen MIJ!
Hij plaste nu bij de DA, om z'n spoor achter te laten en tegen mij, zo van DAT IS VAN MIJ!
Dat doet ie anders nooit, ook niet thuis.

Waarom zou castratie niet helpen? Of juist wel helpen??

Maartje-Sho schreef:Hij MAG de trap niet op. Dat doet hij juist.
Ik stuur hem naar beneden, zo vaak, maar het interesseert hem niet...

Dat zeg ik, hij heeft schijt aan jullie...!!!

Als ik het zo lees, dan denk ik gelijk aan dominantie. De pubertijd is over het algemeen tussen de 6 en 18 maanden, dus dat lijkt me niet echt meer als hij al bijna 2 is.

Ik denk dat Sho zich nu thuis begint te voelen en de regels naar zijn hand (poot) wil zetten. Castratie kan inderdaad wel een beetje gedrag beinvloeden, maar niet meer dan dat. Ik denk persoonlijk dat je beter met hem aan de slag kan gaan (eventueel met behulp van een gedragstherapeut) om hem te laten weten dat jullie de baas zijn en niet hij. Zoals ik al zei staan shapei's wel bekend om dominantie ook naar andere honden toe, dus of je dat er uit krijgt weet ik niet.

Ik zit ook op cursus met hem waardoor het gedrag naar andere honden toe wel gelered wordt.
Soms gaat het heel goed op straat, maar heel vaak blaft hij de longen uit zijn lijf en hangt zich bijna op.
Op cursus gaat dit redelijk, dit in verhouding met veel honden op een klein stuk. Als je dat vergelijkt met straat dan he? Daar kom je zo af en toe een hond tegen.
We zijn nog aan het nadenken, wat het beste zal zijn. Ik vind het nogal wat, dan heeft hij gelijk geen balletjes meer! Ik zal het in ieder geval niet zomaar doen.
Bedankt voor jullie reacties!

Maartje-Sho schreef:Ik zit ook op cursus met hem waardoor het gedrag naar andere honden toe wel gelered wordt.
Soms gaat het heel goed op straat, maar heel vaak blaft hij de longen uit zijn lijf en hangt zich bijna op.
Op cursus gaat dit redelijk, dit in verhouding met veel honden op een klein stuk. Als je dat vergelijkt met straat dan he? Daar kom je zo af en toe een hond tegen.
We zijn nog aan het nadenken, wat het beste zal zijn. Ik vind het nogal wat, dan heeft hij gelijk geen balletjes meer! Ik zal het in ieder geval niet zomaar doen.
Bedankt voor jullie reacties!

Hoi Maartje,

Wat vervelend dat zich nu wat probleempjes voordoen met Sho. jammer dat er niet zoveel bekend is over zijn achtergrond.

Ik denk zelf dat castreren weinig zal uitmaken hoor. Dierenartsen zijn vaak vrij vlot om tot castratie over te gaan. castratie wil niet zeggen dat bij een hond het gedrag ook daadwerkelijk zal veranderen.(je verandert immers niets aan zijn gedrag.) doordat de hele hormoonhuishouding weg wordt gehaald wil het nog wel eens voorkomen dat reuen iets slomer worden, maar ook dat geeft geen zekerheid.

Ik zelf heb hier een sharpei teef in huis (met de reu hebben we helemaal geen problemen, die vind alles wel best) Ook zij is heel waaks en kan vrij dominant zijn, maar gaat direkt na het besnuffelen van de mensen die binnen komen, weer naar haar mandje zonder mopperen. Ik denk uit jouw berichtjes te lezen dat Sho zijn eigen regeltjes wilt bepalen. Dat mag natuurlijk niet, want jullie zijn de baas!!

Ik denk dat je echt aan het werk zal moeten met Sho. Ik wens je in elk geval veel succes met hem!

Dank je wel Loesje!
Ik weet dat we zoieso aan de slag moeten met Sho, WIJ zijn de baas en niet hij. Dat gaat eigenlijk heel goed, alleen met vreemden niet... Het is soms zo erg dat hij echt niet binnen kan blijven. Ik denk dat we hem ff goed op zijn punten moeten zetten iedere keer als hij zo doet. Over de castratie denken wij nog heel goed na.
In ieder geval bedankt!

Liefs, Maartje :

Ook hier in de buurt een dominante reu, deze is daarvoor gecastereerd maar het heeft weinig in zijn gedrag verranderd : *zonde van je geld *

Ik denk dat het een kwestie is van hem onder de duim gedrukt krijgen indien dit nodig is neem contact op met specialisten die je hierbij kunnen begeleiden want het kan lelijk uit de hand lopen als een Sharpei andere honden gaat bijten... en of zelfs mensen.

Hierdoor zou jij dan in het ergste geval zelfs je hondje kwijt kunnen raken... dus zorg ervoor dat je sho de baas wordt.
Leer desnoods een luide stem te gebruiken... gebruik een alternatief indien het echt niet kan.... denk aan de hulpmiddelen die erzijn... bij alle hulpmiddelen geld natuurlijk gezond verstand is een vereiste.

Ik hoop voor Sho dat je hem nog de baas kan worden....

Ik ben niet tegen castreren, ik denk alleen dat het je problemen met Sho niet oplost. Ik denk dat je met Sho naar een goede gedragstherapeut moet en naar een leuke gehoorzaamheidscursus op een goede hondenschool. Om je hond de baas te blijven heb je geen harde stem nodig, honden hebben een veel beter gehoor dan wij. Als wij gewoon praten klinkt dat voor hen al als schreeuwen.

Ik ben niet zo voor castreren. Je zou eventueel een chemische castratie kunnen overwegen om te kijken hoe hij daarop reageert en dan is het toch niet zo heel erg definitief. Mocht hij daar goed op reageren, dan kun je altijd nog een definitieve castratie overwegen.

Verder denk ik ook niet dat je een sharpei "onder de duim" krijgt. Daar zijn het de honden niet voor. Is er geen rasvereniging waar je contact mee op kunt nemen? Wellicht hebben zij in de buurt een cursusterrein waar je kunt trainen en waar de training specifiek gericht is op het eigenwijze karakter van de sharpei. Wat wel moet, is de hond onder appèl krijgen, daar ben ik het zeker mee eens.

Pas desnoods je huis een beetje aan, zodat hij niet meer naar boven kan (traphekje). Train dagelijks met hem, niet (meer) alleen tijdens de cursus, en doe vooral appèl- en aandachtsoefeningen. Laat je vriend desnoods meelopen met de training als back up, maar geef zelf de commando's. Een kwartiertje-half uurtje per dag kan al best helpen, denk ik.

Janet schreef:Verder denk ik ook niet dat je een sharpei "onder de duim" krijgt. Daar zijn het de honden niet voor. Is er geen rasvereniging waar je contact mee op kunt nemen? Wellicht hebben zij in de buurt een cursusterrein waar je kunt trainen en waar de training specifiek gericht is op het eigenwijze karakter van de sharpei. Wat wel moet, is de hond onder appèl krijgen, daar ben ik het zeker mee eens.

Een sharpei heeft zeker een bijzonder karakter en is geen hond om slaafs te gaan doen. Maar er is een verschil tussen slaafs doen en de baas zijn over je hond. Is gelijk aan mijn GJD, wat dat betreft. Als je ze te hard gaat aanpakken, dan heb je kans dat ze precies het tegenovergestelde gaan doen, namelijk zich verzetten of nog eigenwijzer. Je moet dus een manier vinden waarop je wel de baas bent over je hond en hem niet te veel gaat pushen. En dat is best even lastig om dan de juiste manier te vinden. Misschien is het een optie om eens te gaan praten met iemand die veel van sharpei's (en het gedrag daarvan) af weet.

Dank je wel voor jullie reacties!
Een collega van mij woont naast een man die Shar-Pei's fokt, zij zou het voor mij aan hem vragen. Verder wil ik misschien contact opnemen met iemand die met dieren kan praten...
Het klinkt misschien gek, maar toch heb ik het gevoel dat dat geen onzin is. Ik bedoel, het kost niet zoveel en ik kan het allich proberen, toch? Misschien komt zij wel iets te weten.
Trainen doe ik ook met hem, ik zit op curus, maar dat is echt nog de basiscurus. Ik zal het eens aan de man vragen die ons les geeft.

Verder hebben we al een traphekje, bovenaan de trap. Hij kan dus niet helemaal naar boven. We wilden dat niet beneden, eerst eens kijken of het boven helpt. Hij loopt de trap op maar kan niet de overloop op zeg maar.

Bedankt in ieder geval voor jullie hulp. Ik hou jullie op de hoogte!

Liefs, Maartje

Hebben jullie dat topic gezien bij het algemene gedeelte?
Over 'probleem gevallen' gezocht??
Ik heb daar op gereageerd wat betreft Sho, omdat die man daar dus voor aan het leren is. Nu vond hij Sho en ons wel interessant en wil met ons aan de slag!! Echt fijn! Maandag komt hij kijken naar Sho en mij en heeft al tips gegeven. We krijgen ook een behandelplan.
Ik hou jullie op de hoogte!!

liefs Maartje

Ik wilde even zeggen dat ik toch niet verder ga met de man die de opleiding doet voor gedragtherapeut, maar naar een erkende gedragstherapeut ga, die samenwerkt met mijn hondenschool.
Die man in opleiding zal best goed zijn hoor, en ik wil Christa bij deze nog ontzettend bedanken dat ze het heeft geregeld, maar het is met Sho gewoon te erg om daar in 1 keer mee klaar te zijn.
Het wordt steeds erger op straat, en daarom wil ik echt gaan voor VEEL individuele begeleiding, advies en trainingen op maat, samen met de man waarvan ik de cursus krijg.
Vandaag was het zo erg dat hij mij onderuit trok toen hij andere honden zag. Ik houd hem bijna niet meer en wil echt, koste wat kost goede, prive begeleiding.
Ik hou jullie nog steeds op de hoogte!! :

Waarom zou hij buiten met andere honden moeten spelen?
Ik denk dat je die utopie moet laten varen. Ik heb het idee dat ja blij moet zijn dat je zonder kleerscheuren langs een andere hond kan lopen. Maw je legt de lat veel te hoog bij deze hond (Sharpei). Ik snap best dat je helemaal weg van hem bent is ook prima maar de problemen liggen wel in het verlengde van het ras (daar had je beter op in kunnen spelen dus je hond een stapje voor kunnen zijn.)
Veel succes met de therapie.

Het zou fijn zijn, als vrienden b.v. een hond hebben, we een keer samen naar het bos kunnen, zonder dat er gegrom aan te pas moet komen. Mijn moeder heeft 2 honden en het zou leuk zijn, ooit, met haar honden naar het bos te gaan. Dat bedoel ik. Het is wel makkelijk he, als je hond met andere honden overweg kan

Maartje-Sho schreef:Het zou fijn zijn, als vrienden b.v. een hond hebben, we een keer samen naar het bos kunnen, zonder dat er gegrom aan te pas moet komen. Mijn moeder heeft 2 honden en het zou leuk zijn, ooit, met haar honden naar het bos te gaan. Dat bedoel ik. Het is wel makkelijk he, als je hond met andere honden overweg kan

Misschien dat je dan een ander ras had moeten nemen bij dit ras is het moeilijker te bereiken. En het is zowiezo niet makkelijk voor een hond buiten zijn eigen roedel met andere honden op een vriendschappelijke manier om te gaan. Mensen vinden dat leuk en sommige honden ook maar bepaalde honden hebben er zelf helemaal geen behoefte aan.
Voor je een hond aanschaft/adopteert moet je voor jezelf (en de rest van het gezin natuurlijk) duidelijk hebben wat je verwacht van een hond.
Jij hebt als verwachting gesteld dat je gezellig met je hond en andere honden samen kunt wandelen maar je kiest een ras wat gereserveerd is ten opzichte andere honden.
Dat staat allemaal nog los van het al dan niet de baas zijn over de hond.

Janet schreef:
Verder denk ik ook niet dat je een sharpei "onder de duim" krijgt. Daar zijn het de honden niet voor.

Hoe kom je daar nou bij?

Ik lees in dit topic toch wel veel reacties waarbij het gaat over " sharpei's die moeilijk onder de duim te krijgen zijn", en "sharpei's zijn moeilijk qua gedrag" en " als sharpei's bijten het lelijk uit de hand kan lopen" e.d.

Bij elke hond die kan bijten, kan het uit de hand lopen.

Ja, de sharpei is een ras wat de neiging kan hebben eigenwijs te zijn en wat liever zijn eigen plan trekt ipv naar de baas te luisteren. Is het niet zo dat elke hond, ongeacht het ras een goede opvoeding nodig heeft?!

Ook sharpei's zijn honden die een hoop kunnen leren. Ik zal mijn honden even als voorbeeld nemen.
Luca een reu van 5 jaar die in de periode dat hij hier woont zo ontzettend veel geleerd heeft. We hebben hem toen hij 2 jaar was in huis gehaald. Een ontzettend lieve goedzak, zo eigenwijs als de pest, die totaal niets geleerd had. Hij kende geen commando's, was amper gesocialiseerd met andere honden en met alles waar je in je omgeving mee te maken hebt. (geluiden, voorwerpen e.d.)Hij kon totaal niet los lopen want hij rende weg om een paar uur weg te blijven. Hij kon niet alleen thuis zijn. Hij kon een echte etterbak zijn tegen andere honden. Maar nu na 3 jaar kan hij dit dus nu allemaal wel. (heb ik nu toch een sharpei onder de duim kunnen krijgen?!)

Suus, onze sharpei teef van 5 jaar die we nog niet zo heel lang in huis hebben, is een hele gehoorzame hond. geen problemen met andere honden (ja in het begin had ze af en toe mot met Luca, maar dat is nu niet meer zo). ze loopt keurig los omdat ze eigenlijk niet eens anders gewend is. Zij is in tegenstelling tot Luca wel goed gesocialiseerd met andere honden e.d.

Zo heb ik in de loop der jaren veel contact met andere sharpei eigenaren en fokkers opgebouwd, via shows, internet, en forums over sharpei's.
Een hele enkele keer zit daar een hond tussen die niet zo heel erg gehoorzaam is, maar de meeste sharpei's die ik ken, zijn keurig opgevoed en goed gesocialiseerd zijn met andere honden zoals dat bij elke hond hoort.

Sharpei's zijn honden die vaak (onterecht) worden aangevallen door andere honden doordat hun uiterlijk bij andere honden snel al overkomt als zijnde " agressief". Door de rimpels in de nek en op het hoofd (en soms ook op de rug) lijkt het alsof de sharpei een dominante houding aanneemt voor andere honden, terwijl dit niet het geval is. Ze zien er door de rimpels zo uit. Veel sharpei's zijn overdreven veel gerimpeld en hebben vaak ook meer kans door hun uiterlijk, aangevallen te worden door andere honden die dit zien als uitdagend en dominant gedrag.

De sharpei's staan er ook om bekend zeer vriendelijk te zijn. Wat veel mensen niet eens weten. Ze gaan een gevecht (elke hond is anders uiteraard) liever uit de weg dan dat ze een gevecht aan moeten gaan. Dit zit totaal niet in het karakter.
Vroeger in het oude China waar de sharpei oorspronkelijk vandaan komt, werden deze honden als "vechthonden" gebruikt. Door het vriendelijke karakter van de sharpei moesten de mensen ze vol stoppen met drugs en andere oppeppende middelen om gemeen en vals gedrag uit te lokken.

Na die periode zijn de sharpei's vooral ingezet in de jacht en als erf- en waakhonden.
"vechthonden" (wat een rotwoord) zijn ze dus absoluut niet. dit wordt nogal eens verkeerd begrepen door veel mensen, die zich dan ook niet verdiepd hebben in dit (voor mij prachtige) ras.
De sharpei heeft een consequente opvoeding nodig. hier in huis gelden niet eens zo veel regels, maar ze hebben wel naar me te luisteren als ik iets verwacht van ze. en dat doen ze ook. geen gesol met de baas.
als je ze hun gang laat gaan, dan nemen ze het graag even van je over.

Maar dat sharpei's niet gehoorzaam kunnen zijn, en dat het hele moeilijke honden zijn, spreek ik graag tegen. Ik zie wel anders namelijk. en dat heeft misschien ook te maken met het feit dat niet iedereen zich verdiept in elk ras. Men heeft vaak dingen "van horen zeggen".

Vandaar dat ik nu even wilde reageren in dit topic. Omdat ik lees dat veel mensen een bepaald beeld hebben van dit ras, wat niet altijd even klopt.

Er is een groot verschil tussen een hond "onder de duim krijgen" en een hond "leren gehoorzamen". Heeft niets met intelligentie van de hond te maken. Ook niet met het eigenwijze karakter. En ik heb het "horen zeggen" van een liefhebbende sharpei-eigenaar, met "eigenwijze gehoorzame en af en toe oost-indisch-dove" hond.

Hee Loesje, ik heb hier niks meer aan toe te voegen, ik ben het helemaal met je eens!!!
Dat Sho nu zo reageert op straat tegen andere honden, kan te maken hebben dat andere honden tegen HEM moeilijk deden, inderdaad om zijn uiterlijk. Daarbij heeft hij ook nog een krullend staartje, wat altijd omhoog staat (een varkensstaartje zeg maar :p: )
Mensen oordelen te snel over hondenrassen. Ik ben nu ook helemaal weg van dit ras en ja, ze hebben een consequente begeleiding nodig, maar welke hond nou niet? Kijk naar een Boerenfoks, die zijn niet eigenwijs??? Of een Jack Russel? Wel dus. Niet om deze rassen af te kraken hoor, want die zijn ook errug leuk! Alleen ook erg eigenwijs.
Als de Shar-Pei zijn baas eenmaal kent, gaat er door voor het vuur. Sho was in het begin best afstandelijk, de kat uit de boom kijken. Nu komt hij zo vaak kroelen en lekker bij ons zitten.
Ik heb een afspraak gemaakt met de gedragstherapeute, ik ga er 9 juni heen! Ben benieuwd! Ik krijg individuele begeleiding, dit waarschijnlijk een maand of 4 lang. Dan kijken we hoever we zijn. Omdat Sho wat 'probleemjes' vertoont, moeten we die afzonderlijk van elkaar gaan aanpakken.
Wat jij ook vertelde Loesje, dat jouw hond in het begin weg liep... Sho dus ook. Zodra hij de kans krijgt is hij weg. Hij is al 2 keer weggelopen.. Nu zorgen we ervoor dat ie niet meer weg kan, want om hem nou iedere keer te zoeken of je toch druk te maken, dat werkt ook niet. Maar ik weet dat het allemaal op zijn pootjes terecht zal komen, met veel tijd en geduld.

Janet schreef:En ik heb het "horen zeggen" van een liefhebbende sharpei-eigenaar, met "eigenwijze gehoorzame en af en toe oost-indisch-dove" hond.

wat een vreemde reactie eigenlijk . ik quote in mijn eerdere berichtje jou stukje even omdat het op mij vreemd overkwam dat iemand praat over " een sharpei onder de duim krijgen", en dat het daar de honden volgens jou niet voor zijn.(wat je er ook mee mag bedoelen) Ik haalde ook meerdere voorbeelden aan die ik in dit topic lees over sharpei's.
Wat ik in mijn stukje wilde overbrengen was namelijk dat ik nog nooit iets positiefs heb gelezen over de sharpei. Ik lees en hoor alleen maar dat het moeilijke honden zijn, dat ze niet luisteren, dat ze moeilijk opvoedbaar zijn, dat ze snel zouden bijten, dat ze niet met andere honden overweg kunnen enz.
Ik wil alleen maar aangeven dat dat niet altijd zo is. Je kan een sharpei wel degelijk leren gehoorzamen. (want daar had ik het over)
Mijn reactie ging ook niet over Sho, de sharpei waar het in dit topic eigenlijk om draait, maar over sharpei's in het algemeen.

Hm, dat het een sharpei-liefhebber is wil niet zeggen dat hij z'n ogen sluit voor de karakter-eigenschappen van het ras in het algemeen en het karakter van z'n eigen hond in het bijzonder. Zowel de positieve als de minder positieve eigenschappen. Persoonlijk vind ik dat alleen maar , want hij weet wat hij in huis heeft gehaald. Hij kan er goed mee omgaan, dus wie ben ik om er iets over te zeggen?

Het was ook niet negatief bedoeld, dus excuses als het zo overkwam.

De zin "een sharpei krijg je niet onder de duim, daar zijn het de honden niet voor"... hoe moet ik dat uitleggen zonder dat het negatief overkomt. Het is eigenlijk meer een gevoel, onder andere gebaseerd op uitspraken als deze:

Ja, de sharpei is een ras wat de neiging kan hebben eigenwijs te zijn en wat liever zijn eigen plan trekt ipv naar de baas te luisteren.

Ik vraag me af waarom men een lekker eigenwijs ras kiest om vervolgens deze hond "onder de duim" te zouden willen houden.

Het "onder de duim houden" als uitspraak in het algemeen komt bij mij daarnaast ook nog wat negatief over. Alsof de hond helemaal geen eigen initiatief of zelfs maar eigen karakter mag vertonen. En dat vind ik zonde voor alle rassen en rasloze honden.

Verder schreef je in hetzelfde stukje:

Is het niet zo dat elke hond, ongeacht het ras een goede opvoeding nodig heeft?!

Tuurlijk, maar je kunt dat op verschillende manieren bereiken, afhankelijk van de raseigenschappen en de persoonlijke karaktertrekken van de hond. Aanleren is iets anders dan dwingen.

Bedankt voor je reactie. Excuses is niet nodig hoor , ik begrijp je stukje nu in elk geval wat beter.