Het HondenForum

god nee, zeker niet en dat zou ik niet willen ook.
Wel zijn ze enorm op mij gericht hoor, maar god nee

God niet, maar wel Maria Ik wacht nog op een heilig verklaring

chrico schreef:God niet, maar wel Maria Ik wacht nog op een heilig verklaring

:V :V :V :V

"God" vind ik niet het juiste woord maar zeker voor Marouck ben ik het belangrijkste en leukste wat er is. Nika vindt alles best, die voelt zich op een ander net zo thuis als hier, Marouck niet.

MARC_S schreef:
Als ik wegga bv gaat Wuilus piepen bij de deur, even maar hoor. Als Martijn dat irritant vindt zegt hij dat ze stil moet zijn en naar haar plaats moet gaan. Dan kijkt ze hem aan en doet gewoon haar ding.

Dit herken ik dus ook bij Marouck, zelfs als ik bij mijn ouders even naar de toilet ga staat ze al voor de deur te wachten tot ik terugkom. Het piepen wordt daar nu minder, maar ze komt ook vanaf het begin al bij mijn ouders, vrijwel dagelijks. Maar luisteren naar mijn pa of ma als ik er ook ben? Vergeet het maar, doet ze niet. Heel soms wil ze best een keer gaan zitten op commando van hen, maar denk maar niet dat ze langer dan een seconde op haar plek blijft dan.

Wat me in deze topic opvalt is dat het vooral de herderachtigen zijn die hun baas als het belangrijkste zien. Marouck is echter totaal niet slaafs, ze doet het graag goed maar in een situatie waarin ze vrij is doet ze lekker haar eigen ding. Zo rent ze in het bos altijd een stuk voor me uit, verzamelt af en toe takjes, verveelt Nika, is dus veel minder met mij bezig. Wel om de paar minuten even naar me terug rennen om te kijken of ik er nog ben, achter me door cirkelen en weg is ze weer.

Soms zou het handig zijn als mijn honden mij iets meer als "god" zouden zien en wat minder als Kermis. 8O
Maar Toby is inderdaad meer op mij (of eigenlijk op ons) gericht dan de andere twee honden, dus wellicht heeft Inge gelijk als ze stelt dat de herders daar meer toe neigen dan andere honden.

Roelfien schreef: Maar Toby is inderdaad meer op mij (of eigenlijk op ons) gericht dan de andere twee honden, dus wellicht heeft Inge gelijk als ze stelt dat de herders daar meer toe neigen dan andere honden.

Nou, echt stellen doe ik het niet hoor, het valt me alleen op in deze topic.

Misschien komt het omdat herderachtigen van oorsprong altijd werkten met hun baas.
Overdag mee naar het land om de schapen, koeien of wat dan ook bij elkaar te houden, goed op de baas letten was natuurlijk wel belangrijk dan. En na een hele dag samen met de baas bezig te zijn geweest 's avonds thuis de boel bewaken en verdedigen tegen indringers.
Een stuk zelfstandigheid was nodig, maar ook gerichtheid op de baas.

Ja, daar ben ik het absoluut mee eens. Ben op zich wel benieuwd hoe dat zit met de jachthonden/retrievers. Die zouden dat dus ook moeten hebben. Zijn ook gewend om met de baas aan het werk te zijn.

Het is toch algemeen bekend dat herdershonden heel baasgericht zijn???

Vonya voelt zich overigens God onder de honden...Telt dat ook? Ze zou het liefst ook God onder de mensen zijn, maar ze weet dat dat te hoog gegrepen is en heeft zich daar tegenwoordig bij neergelegd.

Mijn beide honden hebben zeer zeker wel hun eigen identiteit en hun eigen wil, maar zijn ook zeer baasgericht.

Nee ik ben geen god voor Nanni Buiten gaat ze haar eigen weg, maar houd mij in de gaten. Stel toch dat je een hond tegen komt, baasje moet daarbij wel helpen

Nanni is alles behalve slaafs. Ze is heeeeel erg op zichzelf. De mensen die haar goed en vanaf het begin kennen, zien wel dat ze ontzettend afhankelijk is van ons, maar wel op haar eigen manier.

even een toevoeging. Als ik Nanni ergens achter laat, gaat ze een klein beetje piepen. Daarna is ze ons vergeten en gaat ze gewoon verder met dagelijks leven Je kan echt aan Nanni merken dat ze vele baasjes gehad heeft, ze zeurt bv ook niet om aandacht, ze wacht tot ze het zelf krijgt.

Nou ik ben geen god voor de honden; of het moet de knuffelgod zijn Maar ze kiezen hier altijd Toine uit om goed naar te luisteren bijvoorbeeld. Ik moet vaak meerdere keren roepen en hij zelden.

Wel is er een pup van ons naar mensen gegaan die hier nog regelmatig langskomen en die hond heeft Toine als god uitgekozen (alweer..) want als ze hier is kunnen haar baasjes zeggen wat ze willen; dan kijkt ze eerst naar Toine of het wel 'goed' is haha. Ze kruipt ook bij hem op schoot en lebbert hem voortdurend af. Ze piept zelfs bij de deur als hij even naar de wc is of zo, terwijl haar 'baasjes' er dan bij zijn

Ik ben geen God hoor, maar ook hier 2 Herders die nogal baasgericht zijn. Ook net als Marouck.. in het bos of waar dan ook kunnen ze zich prima vermaken, maar ze zullen nooit de benen nemen, komen altijd even een rondje doen om ons heen, en gaan dan weer rennen.

Neuh Rataplan zondigt dan wel heel veel. Hij zou de hele dag moeten biechten. Hij heeft geen echt will to please maar dat zoek ik ook niet in een hond. Hij gaat meestal zijn eigen gang rommelt hier en daar en is wel in de buurt maar dringt zich niet op. Hij begoet alle buurkinderen en gaat dan zitten om even goed gekriebelt te worden. Hij heeft naam in de buurt 8O Kids vertellen over Rataplan en vaak loop ik dus met een kind of 4 hem uit te laten. Voor hun is hij de God onder de honden :p:

Ik ben voor mijn honden het belangrijkste wezen wat er op aarde rondloopt. Niet omdat ik dat zo wilde, maar omdat dit zo gegroeid is. Vind ik helemaal niet erg overigens, daar kan ik prima mee leven, en mijn honden ook.

Of zij mij ook als God beschouwen weet ik niet, als ik het ze vraag kijken ze me aan alsof ze een braamstruik zien branden.

Ikzelf zie me niet echt als hun God, ik ben gewoon Willy, ook voor hen.

Als ik het goed heb
ben ik voor al mijn honden
de aller liefste die er bestaat
Maar God die zit boven
en dat ben ik niet

Voor Amar denk ik dat we toch wel heel dicht bij een god komen, mijn man nog iets meer dan mij. Ze is ontzettend baasgericht, bijna op het extreme af.
Senna is ook erg baasgericht, maar gaat daarbij ook meer haar eigen gang. Ze wil graag wat voor je doen (en kan dat ook erg goed!), maar ze kan ook heel zelfstandig zijn.
Ik geloof dat wij er voor Xitan een beetje bij hangen. Wij wonen bij hem in, zeg maar......

Jose schreef:Als ik het goed heb
ben ik voor al mijn honden
de aller liefste die er bestaat
Maar God die zit boven
en dat ben ik niet

Haleluwja en amen!

Voor tommie ben ik geen god....haha...moet eigenlijk al lachen om het idee. Tommie luistert prima en zal alles doen wat ik van hem vraag. Maar ik ben voor hem wel vervangbaar. Is hij bij iemand anders, dan vind hij dat ook prima en zal hij na een poosje wennen ook weer een vrolijk en gehoorzaam hondje zijn. En zo heb ik hem ook het liefst!

Laatst op het Japanse forum een stukje gelezen over het verschil tussen een Akita (in mijn geval GJD) en een normale hond, als geintje overigens.

Iedere normale hond zou denken: "ik krijg liefde, ik wordt uitgelaten als ik nodig moet, ik krijg eten, ik wordt geknuffeld, er wordt met mij gespeeld...als die mensen dat allemaal voor mij doen dan moeten ze wel goden zijn."

Een Akita denkt: "ik krijg liefde, ik wordt uitgelaten als ik nodig moet, ik krijg eten, ik wordt geknuffeld, er wordt met mij gespeeld...als die mensen dat allemaal voor mij doen dan moet ik wel een god zijn."

Nee, ik ben geen god voor mijn honden.
Tarz is gesteld op gezelschap van het gezinnetje. Hij is nu ook al dol op Stef, en dat na een paar maandjes al.
Hij begon al snel te kwispelen als Stef thuis kwam.
Nina is verliefd op mij, en vraagt bij alles mijn goedkeuring. Wat niet inhoudt dat ze nooit maling aan mij heeft en buiten niet haar eigen gang gaat . Ze trekt sneller naar mij toe.
Chaya vindt iedereen geweldig en in het bijzonder Stephan. Ze kijkt ook altijd bij wie ze wat kan flikken

geen "god(in).. maar ik weet zeker dat ik - vooral door ozzy - wel aanbeden wordt...

Moos schreef: Hij hangt wel erg aan mij, is overduidelijkst het gelukkigst als ik er ook ben. Maar ik denk dat dit ook wel te maken heeft met het feit dat we met zijn tweeen samenwonen, en ik dus de enige ben die hij elke dag en nacht ziet.
Andere mensen vindt hij ook bijna allemaal lief, leuk en aardig. Maar dan toch vooral als ik er ook bij ben. Als ik hem bij mijn moeder, de oppas, achter moet laten rent hij altijd eerst kwispelend naar de deur. Zo van "als ik maar voor de deur sta dan moet ze me wel meenemen". Maar die houding is gelukkig snel na mijn vertrek over. Dan geniet hij van oma's tuintje!

Hier herken ik Tosca helemaal in!

Jose schreef:Als ik het goed heb
ben ik voor al mijn honden
de aller liefste die er bestaat
Maar God die zit boven
en dat ben ik niet

Jose, dat vind ik wel zooooooo mooi gezegd!

linlin schreef:uit de rubriek 'africhting' het volgende geplukt. een citaat uit het werk van DigitalT

Ik zelf heb dus een mechelse herder, nu 5 maandjes oud staat tot nu toe goed onder 'appel', ik ben het belangrijkste wat er is voor hem.
Zijn 'god'.

geldt dat voor meer van jullie?

Whoehahahahaha :V :V :V

zo eerst even lachen en nu de rest van de topic doorlezen......

Eerste reactie: voor Kaya is haar balletje God
Voor Moritz.... mwahhhh, kom ik aardig in de buurt hahhaa

Zo, alles doorgelezen

Tja, wat is "God voor je honden zijn''? Ja, ik ben het belangrijkste menspersoon in hun leven en ja ze vertrouwen me beiden volkomen.
Als ze een doorn in hun pootje hebben, kijken ze zielig achterom en moet ik snel komen helpen: een teken van vertrouwen.

God? hun alles? nee, niet hun alles: ze vermaken zich samen prima, ze vermaken zich met andere honden, speeltjes en botten. Ze kijken niet constant naar me, adoreren me niet, maar houden me wel in de gaten.

Ze zijn blij als ik gek doe met ze, ze zijn timide als ik boos of verdrietig ben.

God? nee, niet hun God, maar wel de persoon waar ze altijd op kunnen vertrouwen en dat weten ze.

zo!

ben geen god maar hun magneetje

Tarz schreef:Hij is nu ook al dol op Stef, en dat na een paar maandjes al.

sypke en mees vinden iedereen die hier binnenkomt na 5 minuten al leuk.

Ik zou voor Mees heel makkelijk god kunnen zijn maar omdat ik van een beetje zelfstandigheid hou zorg ik ervoor dat ik dat niet word.

C. is soms god voor Sypke. Als we gaan wandelen loopt ze meestal naast haar en kijkt in opperste aanbidding naar boven (ze bidt dan: ga een stok gooien ga een bal gooien).

sypke schreef: C. is soms god voor Sypke. Als we gaan wandelen loopt ze meestal naast haar en kijkt in opperste aanbidding naar boven (ze bidt dan: ga een stok gooien ga een bal gooien).

C.??? Waarom geen hele naam 8O Is het een crimineel ofzo

Nieve schreef:Laatst op het Japanse forum een stukje gelezen over het verschil tussen een Akita (in mijn geval GJD) en een normale hond, als geintje overigens.

Iedere normale hond zou denken: "ik krijg liefde, ik wordt uitgelaten als ik nodig moet, ik krijg eten, ik wordt geknuffeld, er wordt met mij gespeeld...als die mensen dat allemaal voor mij doen dan moeten ze wel goden zijn."

Een Akita denkt: "ik krijg liefde, ik wordt uitgelaten als ik nodig moet, ik krijg eten, ik wordt geknuffeld, er wordt met mij gespeeld...als die mensen dat allemaal voor mij doen dan moet ik wel een god zijn."

Het is echt zo,he? Onze honden denken blijkbaar dat wij er voor hun plezier zijn.....

sypke schreef:

Tarz schreef:Hij is nu ook al dol op Stef, en dat na een paar maandjes al.

sypke en mees vinden iedereen die hier binnenkomt na 5 minuten al leuk.

Da's nog lang, tommie vind iemand bij voorbaat leuk tot het tegendeel is bewezen!

miekmiek schreef:

sypke schreef:

Tarz schreef:Hij is nu ook al dol op Stef, en dat na een paar maandjes al.

sypke en mees vinden iedereen die hier binnenkomt na 5 minuten al leuk.

Da's nog lang, tommie vind iemand bij voorbaat leuk tot het tegendeel is bewezen!

Ze moeten eerst even blaffen - het zijn tenslotte boerenwaakhonden - en dan vinden ze de meeste mensen meteen leuk. Mensen die met hond binnenkomen zijn bij voorbaat goed. Laatst was er iemand die taart en een hond bij zich had, dan heeft Sypke helemaal geen tijd om te blaffen