Het HondenForum

ik denk dat je een hond uit medelijden kunt nemen als je van jezelf weet dat je in principe in elke hond iets leuks kunt zien, van iedere hond kunt houden, ondanks de mogelijke nukken en ongemakken.

.

Een aantal jaar geleden heb ik uit medelijden een hond in huis gehaald. Ik ging met een vriendin mee naar het asiel om een hond op te halen voor haar en omdat zij geen auto had ben ik meegegaan.
Terwijl zij druk bezig was keek ik zo langs de hokken en daar zat hij, verstopt in een hokje, een hoopje ellende.
Ik keek op zijn kaart en zag dat hij nog ruim een jaar te leven had vanwege kanker, een angstbijter was en "al 5 jaar"
In een opwelling ben ik in de auto gestapt en heb mijn honden opgehaald om te zien hoe die op de hond zouden reageren en omdat dat goed ging heb ik hem meegenomen.
Hij heeft nog 5 jaar geleefd, 5 jaar een haat liefde verhouding met een cockerspaniel en ook meteen wetend dat dit ras geen hond is voor mij.
Ik heb hem wat vervloekt als hij een standje kreeg en weer eens in mijn vingers hing. Hij was me ook met alles een stap voor. Als hij iets gedaan had ging hij voor de badkamer zitten van stop me er maar in. Buiten kwam hij wanneer hij er zin in had en als je haast had was hij pleitte. Maakte ruzie met vrachtwagens, ging plat op het zebrapad liggen als er een bus aankwam en ga zo door.
Maar daar tegenover kroop hij heerlijk naast je, kon snurken als de beste en liet me vaak lachen om de stomme dingen die hij deed.

Nee ik denk dta je best een hond uit meelij mee kan nemen en daar nog een hoop lol aan kan beleven alleen voor mij nooit meer een cocker

Mijn hond gaat ook altijd staan plassen midden op de weg als je aan het rennen bent omdat er een auto komt... en hij is pas 9 maanden maar ziet er uit als een GROTE volwassen beer van een hond en dan gaat ie als een teefje staan plassen hahaha

Mooi gedicht. heel ontroerend