Het HondenForum

Hier een gecastreerde reu en twee intacte teven. De teven geven nooit een snauw naar de reu, andere honden trouwens ook niet. Hoeven ze ook niet te proberen, want Xitan is niet echt vriendelijk naar andere honden. Hij is gewoon de baas, ballen of geen ballen.

Op het moment is Senna loops. Ze probeert Xitan te verleiden, wat soms aardig lukt. Dan probeert hij haar te dekken en dat lukt dan weer niet.

Ik heb Spok nu een paar maanden, maar ik kan me eigenlijk niet meer voorstellen dat ik hem nog laat castreren. Hij is echt een trots macho - mannetje, ondanks zijn 14 kilo, die het nog tegen de grootste reu ( hier een deense dog x husky, echt een gigant ) opneemt als het om "zijn " teef gaat. Aandoenlijk misschien, maar liever dat dan dat hij het slachtoffer wordt van rijdende reuen.

Zoie schreef:Ik heb Spok nu een paar maanden, maar ik kan me eigenlijk niet meer voorstellen dat ik hem nog laat castreren. Hij is echt een trots macho - mannetje, ondanks zijn 14 kilo, die het nog tegen de grootste reu ( hier een deense dog x husky, echt een gigant ) opneemt als het om "zijn " teef gaat. Aandoenlijk misschien, maar liever dat dan dat hij het slachtoffer wordt van rijdende reuen.

Diesel laat nog steeds niet op zich rijden hoor.
'Sterkere' reuen (incidenteel komen we er 1 tegen, meestal van een klein ras )gaat hij gelijk uit de weg, en verder is hij nog zo stoer als voordien.
Maar daar hebben wij het ook niet voor gedaan.
Als je de noodzaak ook niet voelt hoeft het toch ook niet.

Daan schreef:

Zoie schreef:Ik heb Spok nu een paar maanden, maar ik kan me eigenlijk niet meer voorstellen dat ik hem nog laat castreren. Hij is echt een trots macho - mannetje, ondanks zijn 14 kilo, die het nog tegen de grootste reu ( hier een deense dog x husky, echt een gigant ) opneemt als het om "zijn " teef gaat. Aandoenlijk misschien, maar liever dat dan dat hij het slachtoffer wordt van rijdende reuen.

Diesel laat nog steeds niet op zich rijden hoor.
'Sterkere' reuen (incidenteel komen we er 1 tegen, meestal van een klein ras )gaat hij gelijk uit de weg, en verder is hij nog zo stoer als voordien.
Maar daar hebben wij het ook niet voor gedaan.
Als je de noodzaak ook niet voelt hoeft het toch ook niet.

Ik ben ook niet altijd even blij met zijn stoere reuen gedrag - haha - en ben blij dat de loopse teventijd weer voorbij schijnt te zijn. Maar ik laat hem er niet om castreren, zie er idd geen noodzaak toe, en ben ook bang voor de negatieve effecten die het ook kan hebben en waar wel eens erg luchtig over gedaan wordt.

Wat zijn er toch veel vooroordelen over gecastreerde reuen!

Ik heb een half jaar geleden (hij was toen 3.5 jaar) Boris moeten laten castreren wegens chronische prostatites (prostaatontsteking die na een half jaar behandelen nog altijd niet over was).
Ik heb tranen met tuiten gehuild, want ik had een verdraagzame reu, die behendigheidswedstrijden loopt en ik wilde geen hond die door andere reuen werd lastig gevallen of lui en vet werd.

Nu een half jaar later zie ik weinig verschil, behalve dat er minder snel reuen gedrag optreedt omdat de andere reuen hem niet meer uitdagen, hij is voor de andere reuen geen concurrentie meer. Ik heb er nog nooit problemen mee gehad dat andere reuen hem voor een teef aanzien (mijn buren hebben dit probleem met hun gecastreerde reu ook nog nooit gehad).

Hij is nog veel speelser en beweeglijker dan hij voorheen was, waarschijnlijk omdat hij niet meer ziek is. Helaas, want hoewel hij goed luisterd mag hij van mijn wat rustiger, hij heeft super veel beweging nodig en nu wilt hij dus nog meer dan voor de castratie. Dus... dik is hij niet, hij is wel aangekomen maar dan omdat ik hem nu 150 gram per dag meer voer dan voor de castratie, hij moest namelijk aankomen en omdat het na de castratie echt niet vanzelf eraan kwam heb ik hem dus bijgevoerd. Het heeft wel een half jaar geduurd om hem 1.5 kilo te laten aankomen (met zoveel extra voer). Oké dit is niet normaal, maar mijn kennissen die een gecastreerde hond hebben voeren de hond ietsjes minder dan voorheen en deze zijn ook niet dik (op een na maar die krijgt constant koekjes tussendoor).

Conclusie ik heb me door verhalen bang laten maken en waarvoor? Ik heb alleen maar profijt ervan.

Lil schreef: Ik heb er nog nooit problemen mee gehad dat andere reuen hem voor een teef aanzien (mijn buren hebben dit probleem met hun gecastreerde reu ook nog nooit gehad).

.

Ik ken geen percentages, maar het is wel een reëel probleem.

wij hebben hier een gecastreerde reu,hij was een maand of negen toen zijn vorige eigenaren hem hebben laten castreren!
Toen we hem net hadden was hij een iel en mager hondje waar gewoon heel weinig mee gelopen was,nu is hij mooi uitgegroeid en groter dan menig herder,zijn vacht is voller geworden,en hij heeft nu gewoon zijn spieren,maarja aangezien hij verwaarloost bij ons kwam,weet ik natuurlijk niet hoe hij eruit had gezien als hij niet gecastreerd was!!
Hij word ook gelukkig nooit lastig gevallen,al zullen reuen die mot willen eerder hem opzoeken dan itan(ongecastreerd)maar sven heeft zijn pittige karakter wel behouden!
Wel merk ik aan teven dat itan veel meer suceses heeft en veel verder mag gaan,sven word sneller afgebekt!
Maar sven is dan ook meer opdringerig dus kan ook daarmee te maken hebben!
Itan haalt eerst alles uit de kast om indruk te maken,hij duikt nooit op een teef zelfs niet als ze loops zijn,eerst een heel ritueel,waaroin hij even laat zien hoe groot en sterk en stoer hij wel niet is werkt trouwens uitstekend want teven vinden hem altijd wel erg leuk!!
Verder merk ik dat sven veel minder markeert veel leuker met andere reuen omgaat minder problemen daarmee heeft,speelt met iedereen,terwijl itan een sobere hond is die eigenlijk nooit speelt,en zeker niet met reuen!!

Lil schreef:Wat zijn er toch veel vooroordelen over gecastreerde reuen!

Ik heb een half jaar geleden (hij was toen 3.5 jaar) Boris moeten laten castreren wegens chronische prostatites (prostaatontsteking die na een half jaar behandelen nog altijd niet over was).
Ik heb tranen met tuiten gehuild, want ik had een verdraagzame reu, die behendigheidswedstrijden loopt en ik wilde geen hond die door andere reuen werd lastig gevallen of lui en vet werd.

Nu een half jaar later zie ik weinig verschil, behalve dat er minder snel reuen gedrag optreedt omdat de andere reuen hem niet meer uitdagen, hij is voor de andere reuen geen concurrentie meer. Ik heb er nog nooit problemen mee gehad dat andere reuen hem voor een teef aanzien (mijn buren hebben dit probleem met hun gecastreerde reu ook nog nooit gehad).

Hij is nog veel speelser en beweeglijker dan hij voorheen was, waarschijnlijk omdat hij niet meer ziek is. Helaas, want hoewel hij goed luisterd mag hij van mijn wat rustiger, hij heeft super veel beweging nodig en nu wilt hij dus nog meer dan voor de castratie. Dus... dik is hij niet, hij is wel aangekomen maar dan omdat ik hem nu 150 gram per dag meer voer dan voor de castratie, hij moest namelijk aankomen en omdat het na de castratie echt niet vanzelf eraan kwam heb ik hem dus bijgevoerd. Het heeft wel een half jaar geduurd om hem 1.5 kilo te laten aankomen (met zoveel extra voer). Oké dit is niet normaal, maar mijn kennissen die een gecastreerde hond hebben voeren de hond ietsjes minder dan voorheen en deze zijn ook niet dik (op een na maar die krijgt constant koekjes tussendoor).

Conclusie ik heb me door verhalen bang laten maken en waarvoor? Ik heb alleen maar profijt ervan.

tja maar jou hond was ziek en heeft er dus ook last van gehad, dan is het een ander verhaal, je laat een gezonde reu niet snijden omdat hij reuen gedrag vertoont of agresief is tegen over andere reuen, jeben in mijn ogen dus lui en laks als je dat wel doet omdat je dan niet de moeite wil nemen om je hond op te voeden, of je bent simpel weg niet kapabel genoeg, en dan heb je in mijn ogen dus de verkeerde keuze gemaakt om een reu te nemen.
wil je een hond die je op zondag middag mee kan nemen naar het strand moet je voor een ras kiezen die daar voor geschikt zijn labrador golden dat soort aparaten simpel zat.



mol

Zoie schreef:Aandoenlijk misschien, maar liever dat dan dat hij het slachtoffer wordt van rijdende reuen.

Danco is nu bijna 5 jaar geleden gecastreerd (hij was destijds 4,5 jaar oud). Hij is gecastreerd omdat hij agressie vertoonde naar alles wat maar op een hond leek en het zo de spuigaten uit liep dat mijn moeder nauwelijks nog de straat opdurfde met hem, uit angst dat ze weer een hond zou tegenkomen.
In de laatste 5 jaar heeft nog nooit een hond geprobeerd op hem te rijden (behalve Snoepie, maar die deed dat daarvoor ook al). Van een andere reu zou hij dat ook niet pikken trouwens, want hoewel hij gelukkig niet meer standaard iedere hond aanvliegt laat hij zich ook niet de kaas van het brood eten. Voor teven heeft hij een heilig ontzag nu, zeker als ze een grote mond tegen hem open trekken.

Inge schreef:

Zoie schreef:Aandoenlijk misschien, maar liever dat dan dat hij het slachtoffer wordt van rijdende reuen.

Danco is nu bijna 5 jaar geleden gecastreerd (hij was destijds 4,5 jaar oud). Hij is gecastreerd omdat hij agressie vertoonde naar alles wat maar op een hond leek en het zo de spuigaten uit liep dat mijn moeder nauwelijks nog de straat opdurfde met hem, uit angst dat ze weer een hond zou tegenkomen.
In de laatste 5 jaar heeft nog nooit een hond geprobeerd op hem te rijden (behalve Snoepie, maar die deed dat daarvoor ook al). Van een andere reu zou hij dat ook niet pikken trouwens, want hoewel hij gelukkig niet meer standaard iedere hond aanvliegt laat hij zich ook niet de kaas van het brood eten. Voor teven heeft hij een heilig ontzag nu, zeker als ze een grote mond tegen hem open trekken.

Spok is maar een iel hondje met een kwetsbare rug. Eventueel rijgedrag zal hij w.s. ook niet pikken, maar of hij daar socialer van wordt, denk het niet.

Mijn reu is ook gecastreert (door de vorige eigenaar) ik zou hier zelf (buiten medische reden) ook nooit voor kiezen.
Hij probeerd juist op alles te rijden... Hij is niet agressief naar ongecastreede reuen. (Kweet niet of hij dat voor de castratie wel was, al lijkt dat me niet)
Alle honden reageren over het algemeen positief op hem, al laat hij rijden ook niet toe.. (Al probeerd hij het zelf wel...grrr)

Vaak is het idd zo dat castreren word gezien als makkelijke oplossing, terwijl het meestal het doel waarom je liet castreren vaak niet eens zoveel veranderd.
Net als dat er veel reuen worden gecastreert vanwege voorhuisonsteking... Die van mij is gecastreert en heeft dat nog af en toe.

MARC_S schreef:Volgens mij kunnen teven die niet goed met teven gaan meestal ook niet goed met gecastreerde reuen. Tenminste, dat denk ik. Wuilus hield er in ieder geval niet van.

:

Hera kan ook vrijwel alleen met intacte reuen. Gecastreerde reuen en teven is altijd erg afwachten.
sowieso moet de andere hond haar 'maat' zijn qua grootte, met kleine hondjes kan ze sowieso niet.

Marie-Josée schreef:

MARC_S schreef:

Marie-Josée schreef:
Ik heb een tijd geleden internet afgezocht naar het belang van testosteron bij een reu omdat ik ook wilde weten wat castratie met de gezondheid doet maar daar heb ik eigenlijk nauwelijks een bevredigend antwoord op gevonden een ook mijn da kon daar weinig over zeggen.

Wat ik uit mezelf kan bedenken is het volgende. Een reu zal ongecastreerd een lichaam houden dat op scherp staat. Een ongecastreerde reu zal beweeglijker zijn en vrijwel altijd zoveel kunnen eten als hij wil zonder dik te worden.
Een gecastreerde reu wordt hoe dan ook minder bespierd en voller, hij heeft immers een stuk tragere stofwisseling.
Daar staat dan tegenover dat een gecastreerde reu meer rust zal hebben en minder van zijn lichaam vraagt wat betreft afmatting en stress.

In mijn ogen zal de uiteindelijke gezondheid van de hond erg afhangen van hoe je hem na de castratie behandeld. Hou je hem actief, slank en gezond dan zal hij ook gewoon oud worden en lekker actief blijven. Laat je hem vervetten en verklitten dan zal hij op een wat naardere manier oud worden en waarschijnlijk ook minder gezond blijven

Dat denk ik ook, maar ik heb ergens iets opgevangen dat gecastreerde honden op latere leeftijd last kunnen krijgen van ernstige spierzwakte, nu heeft Bruno van 11 jaar min of meer een degeneratie van de spieren in de achterpoten, zoals de da zegt; hij heeft nu een ouwe-mannenkontje.Hij loopt nog als de beste (tot 4,5 uur toe) maar kan niet meer tegen hellinkjes op en op de achterpoten staan. Ik voel dan ergens iets van wroeging al zie ik ook honden die niet gecastreerd zijn die dat hebben. Maar er blijft dan toch iets van hangen.

Tjesus, t wordt steeds erger... :N: Nog eventjes door discusieren en een castratie betekent ineens zogenaamde doodssteek. Zodra hier t woordje castratie valt, springen bepaalde mensen hier als een bok op de kast. Iedereen die t over castratie van zijn/haar hondje gaat hebben, begint zich al als een idioot in te dekken bij t openen van een topic. Volgens mij is er bij geen enkel ander onderwerp zo vaak t woordje "Medische Noodzaak"gevallen. O ja, toch wel, bij t topic "sterilisatie"...

Marie-Josée schreef:

MARC_S schreef:

Marie-Josée schreef:
Ik heb een tijd geleden internet afgezocht naar het belang van testosteron bij een reu omdat ik ook wilde weten wat castratie met de gezondheid doet maar daar heb ik eigenlijk nauwelijks een bevredigend antwoord op gevonden een ook mijn da kon daar weinig over zeggen.

Wat ik uit mezelf kan bedenken is het volgende. Een reu zal ongecastreerd een lichaam houden dat op scherp staat. Een ongecastreerde reu zal beweeglijker zijn en vrijwel altijd zoveel kunnen eten als hij wil zonder dik te worden.
Een gecastreerde reu wordt hoe dan ook minder bespierd en voller, hij heeft immers een stuk tragere stofwisseling.
Daar staat dan tegenover dat een gecastreerde reu meer rust zal hebben en minder van zijn lichaam vraagt wat betreft afmatting en stress.

In mijn ogen zal de uiteindelijke gezondheid van de hond erg afhangen van hoe je hem na de castratie behandeld. Hou je hem actief, slank en gezond dan zal hij ook gewoon oud worden en lekker actief blijven. Laat je hem vervetten en verklitten dan zal hij op een wat naardere manier oud worden en waarschijnlijk ook minder gezond blijven

Dat denk ik ook, maar ik heb ergens iets opgevangen dat gecastreerde honden op latere leeftijd last kunnen krijgen van ernstige spierzwakte, nu heeft Bruno van 11 jaar min of meer een degeneratie van de spieren in de achterpoten, zoals de da zegt; hij heeft nu een ouwe-mannenkontje.Hij loopt nog als de beste (tot 4,5 uur toe) maar kan niet meer tegen hellinkjes op en op de achterpoten staan. Ik voel dan ergens iets van wroeging al zie ik ook honden die niet gecastreerd zijn die dat hebben. Maar er blijft dan toch iets van hangen.

Tjesus, t wordt steeds erger... :N: Nog eventjes door discusieren en een castratie betekent ineens de zogenaamde doodssteek. Zodra hier t woordje castratie valt, springen bepaalde mensen hier als een bok op de kast. Iedereen die t over castratie van zijn/haar hondje gaat hebben, begint zich al als een idioot in te dekken bij t openen van een topic. Volgens mij is er bij geen enkel ander onderwerp zo vaak t woordje "Medische Noodzaak"gevallen. O ja, toch wel, bij t topic "sterilisatie"...

annepanne schreef:

Marie-Josée schreef:

MARC_S schreef:

Marie-Josée schreef:
Ik heb een tijd geleden internet afgezocht naar het belang van testosteron bij een reu omdat ik ook wilde weten wat castratie met de gezondheid doet maar daar heb ik eigenlijk nauwelijks een bevredigend antwoord op gevonden een ook mijn da kon daar weinig over zeggen.

Wat ik uit mezelf kan bedenken is het volgende. Een reu zal ongecastreerd een lichaam houden dat op scherp staat. Een ongecastreerde reu zal beweeglijker zijn en vrijwel altijd zoveel kunnen eten als hij wil zonder dik te worden.
Een gecastreerde reu wordt hoe dan ook minder bespierd en voller, hij heeft immers een stuk tragere stofwisseling.
Daar staat dan tegenover dat een gecastreerde reu meer rust zal hebben en minder van zijn lichaam vraagt wat betreft afmatting en stress.

In mijn ogen zal de uiteindelijke gezondheid van de hond erg afhangen van hoe je hem na de castratie behandeld. Hou je hem actief, slank en gezond dan zal hij ook gewoon oud worden en lekker actief blijven. Laat je hem vervetten en verklitten dan zal hij op een wat naardere manier oud worden en waarschijnlijk ook minder gezond blijven

Dat denk ik ook, maar ik heb ergens iets opgevangen dat gecastreerde honden op latere leeftijd last kunnen krijgen van ernstige spierzwakte, nu heeft Bruno van 11 jaar min of meer een degeneratie van de spieren in de achterpoten, zoals de da zegt; hij heeft nu een ouwe-mannenkontje.Hij loopt nog als de beste (tot 4,5 uur toe) maar kan niet meer tegen hellinkjes op en op de achterpoten staan. Ik voel dan ergens iets van wroeging al zie ik ook honden die niet gecastreerd zijn die dat hebben. Maar er blijft dan toch iets van hangen.

Tjesus, t wordt steeds erger... :N: Nog eventjes door discusieren en een castratie betekent ineens de zogenaamde doodssteek. Zodra hier t woordje castratie valt, springen bepaalde mensen hier als een bok op de kast. Iedereen die t over castratie van zijn/haar hondje gaat hebben, begint zich al als een idioot in te dekken bij t openen van een topic. Volgens mij is er bij geen enkel ander onderwerp zo vaak t woordje "Medische Noodzaak"gevallen. O ja, toch wel, bij t topic "sterilisatie"...

tja em waarom zou dat nou toch komen he, vindt jij het dan wel iets wat zomaar moet kunnen, je hond castereren?

mol

...en daar hebben we de eerste bok!

annepanne schreef:...en daar hebben we de eerste bok!

ik zit niet op de kast, hoor ik vraag je een vraag, als je daar niet op kan andwoorden, doe dat dan ook niet, maar kom niet met een opmerking die van een kind kan komen met een IQ van 85.

mol

Tja jongen, leer jij maar eerst het woordje "medisch" goed spellen, voor je mij van een IQ van 85 beticht...

annepanne schreef:Tja jongen, leer jij maar eerst het woordje "medisch" goed spellen, voor je mij van een IQ van 85 beticht...

dat heeft niks met je IQ te maken maar met lees blind zijn, maar daar kan je natuurlijk geen onderschijd in maken angezien je IQ
maar een andwoord op me vraag hoef ik dus niet te verwachten? laf hoor zo hoog van de toren af blazen over andere mensen maar zelf een andwoord op een vraag geven is er niet bij, simpel heel, heel simpel.

mol

annepanne schreef:

Marie-Josée schreef:

MARC_S schreef:

Marie-Josée schreef:
Ik heb een tijd geleden internet afgezocht naar het belang van testosteron bij een reu omdat ik ook wilde weten wat castratie met de gezondheid doet maar daar heb ik eigenlijk nauwelijks een bevredigend antwoord op gevonden een ook mijn da kon daar weinig over zeggen.

Wat ik uit mezelf kan bedenken is het volgende. Een reu zal ongecastreerd een lichaam houden dat op scherp staat. Een ongecastreerde reu zal beweeglijker zijn en vrijwel altijd zoveel kunnen eten als hij wil zonder dik te worden.
Een gecastreerde reu wordt hoe dan ook minder bespierd en voller, hij heeft immers een stuk tragere stofwisseling.
Daar staat dan tegenover dat een gecastreerde reu meer rust zal hebben en minder van zijn lichaam vraagt wat betreft afmatting en stress.

In mijn ogen zal de uiteindelijke gezondheid van de hond erg afhangen van hoe je hem na de castratie behandeld. Hou je hem actief, slank en gezond dan zal hij ook gewoon oud worden en lekker actief blijven. Laat je hem vervetten en verklitten dan zal hij op een wat naardere manier oud worden en waarschijnlijk ook minder gezond blijven

Dat denk ik ook, maar ik heb ergens iets opgevangen dat gecastreerde honden op latere leeftijd last kunnen krijgen van ernstige spierzwakte, nu heeft Bruno van 11 jaar min of meer een degeneratie van de spieren in de achterpoten, zoals de da zegt; hij heeft nu een ouwe-mannenkontje.Hij loopt nog als de beste (tot 4,5 uur toe) maar kan niet meer tegen hellinkjes op en op de achterpoten staan. Ik voel dan ergens iets van wroeging al zie ik ook honden die niet gecastreerd zijn die dat hebben. Maar er blijft dan toch iets van hangen.

Tjesus, t wordt steeds erger... :N: Nog eventjes door discusieren en een castratie betekent ineens de zogenaamde doodssteek. Zodra hier t woordje castratie valt, springen bepaalde mensen hier als een bok op de kast. Iedereen die t over castratie van zijn/haar hondje gaat hebben, begint zich al als een idioot in te dekken bij t openen van een topic. Volgens mij is er bij geen enkel ander onderwerp zo vaak t woordje "Medische Noodzaak"gevallen. O ja, toch wel, bij t topic "sterilisatie"...

Helemaal met je eens Annepanne
Volgens mij giert het hier van de mensen met een gecastreerde reu simpel vw moeilijk gedrag!
Maar o wee dat kan je hier niet zeggen dus verzint iedereen maar een geldige reden, zogenaamd medisch.
Mijn reu is gecastreerd ouur en alleen vw zijn gedrag, en ik zou het zo weer doen.
Geen reu die op hem rijdt of hem als teef beschouwd, wat een gelul zeg.
Zowel ik als mijn reu hebben er alleen maar voordelen van!!!

Marja schreef: .
Zowel ik als mijn reu hebben er alleen maar voordelen van!!!

zou je vent er ook zo over denken als je hem ook ff liet helpen?

mol

Mol schreef:

Marja schreef: .
Zowel ik als mijn reu hebben er alleen maar voordelen van!!!

zou je vent er ook zo over denken als je hem ook ff liet helpen?

mol

Als mijn vent drie keer per dag een andere vent in elkaar zou matten dan gingen zijn ballen er ook af

Marja schreef:

annepanne schreef:

Marie-Josée schreef:

MARC_S schreef: Wat ik uit mezelf kan bedenken is het volgende. Een reu zal ongecastreerd een lichaam houden dat op scherp staat. Een ongecastreerde reu zal beweeglijker zijn en vrijwel altijd zoveel kunnen eten als hij wil zonder dik te worden.
Een gecastreerde reu wordt hoe dan ook minder bespierd en voller, hij heeft immers een stuk tragere stofwisseling.
Daar staat dan tegenover dat een gecastreerde reu meer rust zal hebben en minder van zijn lichaam vraagt wat betreft afmatting en stress.

In mijn ogen zal de uiteindelijke gezondheid van de hond erg afhangen van hoe je hem na de castratie behandeld. Hou je hem actief, slank en gezond dan zal hij ook gewoon oud worden en lekker actief blijven. Laat je hem vervetten en verklitten dan zal hij op een wat naardere manier oud worden en waarschijnlijk ook minder gezond blijven

Dat denk ik ook, maar ik heb ergens iets opgevangen dat gecastreerde honden op latere leeftijd last kunnen krijgen van ernstige spierzwakte, nu heeft Bruno van 11 jaar min of meer een degeneratie van de spieren in de achterpoten, zoals de da zegt; hij heeft nu een ouwe-mannenkontje.Hij loopt nog als de beste (tot 4,5 uur toe) maar kan niet meer tegen hellinkjes op en op de achterpoten staan. Ik voel dan ergens iets van wroeging al zie ik ook honden die niet gecastreerd zijn die dat hebben. Maar er blijft dan toch iets van hangen.

Tjesus, t wordt steeds erger... :N: Nog eventjes door discusieren en een castratie betekent ineens de zogenaamde doodssteek. Zodra hier t woordje castratie valt, springen bepaalde mensen hier als een bok op de kast. Iedereen die t over castratie van zijn/haar hondje gaat hebben, begint zich al als een idioot in te dekken bij t openen van een topic. Volgens mij is er bij geen enkel ander onderwerp zo vaak t woordje "Medische Noodzaak"gevallen. O ja, toch wel, bij t topic "sterilisatie"...

Helemaal met je eens Annepanne
Volgens mij giert het hier van de mensen met een gecastreerde reu simpel vw moeilijk gedrag!
Maar o wee dat kan je hier niet zeggen dus verzint iedereen maar een geldige reden, zogenaamd medisch.
Mijn reu is gecastreerd ouur en alleen vw zijn gedrag, en ik zou het zo weer doen.
Geen reu die op hem rijdt of hem als teef beschouwd, wat een gelul zeg.
Zowel ik als mijn reu hebben er alleen maar voordelen van!!!

Oh noem eens 1 goed voordeel daarvan?

Marja schreef:Geen reu die op hem rijdt of hem als teef beschouwd, wat een gelul zeg.
Zowel ik als mijn reu hebben er alleen maar voordelen van!!!

Fijn voor jou, maar dat een reu interessant kan worden voor andere reuen is alles behalve gelul.

Angel-eyes schreef:

Marja schreef:

annepanne schreef:

Marie-Josée schreef: Dat denk ik ook, maar ik heb ergens iets opgevangen dat gecastreerde honden op latere leeftijd last kunnen krijgen van ernstige spierzwakte, nu heeft Bruno van 11 jaar min of meer een degeneratie van de spieren in de achterpoten, zoals de da zegt; hij heeft nu een ouwe-mannenkontje.Hij loopt nog als de beste (tot 4,5 uur toe) maar kan niet meer tegen hellinkjes op en op de achterpoten staan. Ik voel dan ergens iets van wroeging al zie ik ook honden die niet gecastreerd zijn die dat hebben. Maar er blijft dan toch iets van hangen.

Tjesus, t wordt steeds erger... :N: Nog eventjes door discusieren en een castratie betekent ineens de zogenaamde doodssteek. Zodra hier t woordje castratie valt, springen bepaalde mensen hier als een bok op de kast. Iedereen die t over castratie van zijn/haar hondje gaat hebben, begint zich al als een idioot in te dekken bij t openen van een topic. Volgens mij is er bij geen enkel ander onderwerp zo vaak t woordje "Medische Noodzaak"gevallen. O ja, toch wel, bij t topic "sterilisatie"...

Helemaal met je eens Annepanne
Volgens mij giert het hier van de mensen met een gecastreerde reu simpel vw moeilijk gedrag!
Maar o wee dat kan je hier niet zeggen dus verzint iedereen maar een geldige reden, zogenaamd medisch.
Mijn reu is gecastreerd ouur en alleen vw zijn gedrag, en ik zou het zo weer doen.
Geen reu die op hem rijdt of hem als teef beschouwd, wat een gelul zeg.
Zowel ik als mijn reu hebben er alleen maar voordelen van!!!

Oh noem eens 1 goed voordeel daarvan?

Oh nee hoor, want mijn voordeel is voor jou weer een nadeel en zo blijven we aan de gang.
Ik doe wat ik goed vind en jullie wat jullie goed vinden, maar je kunt niet alle honden over 1 kam scheren.
Voor de een is het onzin om te castreren en voor de ander kan het een heel goed hulpmiddel zijn.

Een medische reden maakt het legitiem om te snijden, maar een gedragsprobleem, wat ook een enorme invloed kan hebben op de gemoedstoestand en de kwaliteit van leven van de hond, roept enorm veel weerstand op.
Ik ben het daar overigens wel mee eens. Ik vind dat je zeeer kritisch moet kijken naar wat je uitspookt met je macht over een ander wezen.
Ik vind castratie bij gedragsproblemen alleen niet per definitie verkeerd.

Marja schreef:

Angel-eyes schreef:

Marja schreef:

annepanne schreef: Tjesus, t wordt steeds erger... :N: Nog eventjes door discusieren en een castratie betekent ineens de zogenaamde doodssteek. Zodra hier t woordje castratie valt, springen bepaalde mensen hier als een bok op de kast. Iedereen die t over castratie van zijn/haar hondje gaat hebben, begint zich al als een idioot in te dekken bij t openen van een topic. Volgens mij is er bij geen enkel ander onderwerp zo vaak t woordje "Medische Noodzaak"gevallen. O ja, toch wel, bij t topic "sterilisatie"...

Helemaal met je eens Annepanne
Volgens mij giert het hier van de mensen met een gecastreerde reu simpel vw moeilijk gedrag!
Maar o wee dat kan je hier niet zeggen dus verzint iedereen maar een geldige reden, zogenaamd medisch.
Mijn reu is gecastreerd ouur en alleen vw zijn gedrag, en ik zou het zo weer doen.
Geen reu die op hem rijdt of hem als teef beschouwd, wat een gelul zeg.
Zowel ik als mijn reu hebben er alleen maar voordelen van!!!

Oh noem eens 1 goed voordeel daarvan?

Oh nee hoor, want mijn voordeel is voor jou weer een nadeel en zo blijven we aan de gang.
Ik doe wat ik goed vind en jullie wat jullie goed vinden, maar je kunt niet alle honden over 1 kam scheren.
Voor de een is het onzin om te castreren en voor de ander kan het een heel goed hulpmiddel zijn.

oja zo blijven we aan de gang, maar wel dingen als gelul benoemen? en dan niet zelf even voordelen noemen?

en dan voor annepanne, erg zwak, zeer zwak zelfs, iemand pakken op zijn schrijfwijze terwijl hij een normale vraag stelt

Eline* schreef:Een medische reden maakt het legitiem om te snijden, maar een gedragsprobleem, wat ook een enorme invloed kan hebben op de gemoedstoestand en de kwaliteit van leven van de hond, roept enorm veel weerstand op.
Ik ben het daar overigens wel mee eens. Ik vind dat je zeeer kritisch moet kijken naar wat je uitspookt met je macht over een ander wezen.
Ik vind castratie bij gedragsproblemen alleen niet per definitie verkeerd.

he jek eline verander niet zo snel je bericht hahaha

en nee sterilisatie bij een gedrags probleem hoeft ook niet verkeerd te zijn, maar 9 van de 10 keer is het zo dat er niet verder gekeken word, ohh bazig reutje, ballen eraf, ohh hij is wel dominant ballen eraf...

Ik snap best dat er een hoop mensen tegen het idee zijn om een reu bij het minste geringste te laten castreren.
Nou valt het me ook erg op dat een da hier ook bij het minste geringste mee aankomt, castreren lijkt een oplossing voor bijna alles

Wat mij ergert hier is dat alles en iedereen over 1 kam wordt gescheert, castreren is fout!!!! wat voor reden je ook had.
Ik heb het al eens eerder vertelt maar wij hebben er 365 nachten over geslapen voor we Stapper lieten castreren, en dat was na diverse hondenscholen, privetrainingen, bachterapie hondengesragskundige en noem maar op.
Uiteindelijk hebben we gekozen voor castratie en we hebben er echt voordelen van.
Ik loop niet meer elke minuut gestrest om te kijken of er geen andere reu aankomt, Stapper vocht echt twee drie keer per dag toem het op zijn ergst was.
Nu misschien nog drie of vier keer per jaar.
Hij rijdt ook niet meer op teven, dat deed hij op bijna elke teef die we tegen kwamen.
Hij was ruim twee voordat we hem lieten castreren, na een jaar lang problemen en aanmodderen.
Dus in ons geval is het vind ik een goede keus geweest

Marja schreef:Ik snap best dat er een hoop mensen tegen het idee zijn om een reu bij het minste geringste te laten castreren.
Nou valt het me ook erg op dat een da hier ook bij het minste geringste mee aankomt, castreren lijkt een oplossing voor bijna alles

Wat mij ergert hier is dat alles en iedereen over 1 kam wordt gescheert, castreren is fout!!!! wat voor reden je ook had.
Ik heb het al eens eerder vertelt maar wij hebben er 365 nachten over geslapen voor we Stapper lieten castreren, en dat was na diverse hondenscholen, privetrainingen, bachterapie hondengesragskundige en noem maar op.
Uiteindelijk hebben we gekozen voor castratie en we hebben er echt voordelen van.
Ik loop niet meer elke minuut gestrest om te kijken of er geen andere reu aankomt, Stapper vocht echt twee drie keer per dag toem het op zijn ergst was.
Nu misschien nog drie of vier keer per jaar.
Hij rijdt ook niet meer op teven, dat deed hij op bijna elke teef die we tegen kwamen.
Hij was ruim twee voordat we hem lieten castreren, na een jaar lang problemen en aanmodderen.
Dus in ons geval is het vind ik een goede keus geweest

ik weet niet of ik toen op jou bericht heb gereageerd, maar in jou geval vind ik het ook niet raar, dan moet je wat... maar idd zoals jij ook zlef al zegt, bij het minste of geringste word er gecastreerd, laat ons dan maar kritisch zijn en reageren, misschien denken mensen dan eindelijk eens na