Het HondenForum

Pasqualino schreef:Ik ben het hier totaal met Eline eens.
Rangorde regels vind ik belangrijk. Een hond voelt zich prettig als hij weet waar hij in de rangorde hoort, hij staat zelfs liever onderaan.

Nee hoor, bijna iedere hond wil graag de baas zijn, want hoe hoger je in de rangorde staat hoe meer je mag. Niemand wil graag niks mogen toch? Ik ieder geval niet.
Verder gebruik ik de term rangorderegels omdat iedereen begrijpt wat ik daarmee bedoel. Ik ben echter weer niet van mening dat je via die regels de rangorde vaststelt. Of je leider bent of niet zit hem in meer dan omgangsvormen en de baas wordt je zeker niet doordat je altijd als eerste de deur doorgaat of eerst een koekje eet voordat je je hond eten geeft. Ik vind dat toch echt gewoon dijenkletsers.
Iemand met een dominante uitstraling en consequente aanpak heeft geen enkele rangorderegel nodig, al zal zo iemand dus ook niet tolereren dat hij omver gepegeld wordt door Fikkie.

Annet schreef:Wat wordt er nu precies bedoeld met de term 'rangorderegels'? Dat zijn toch die regels van eerst door de deur gaan, altijd een hogere positie dus de hond mag niet op bed of bank, de hond moet aan de kant als je er aan komt.

Wat ik eronder versta is gedrag dat honden onderling tonen om binnen de roedel in vrede te leven met elkaar, daarbij respect hebbende voor ieders plek. Zoiets..
Honden gaan niet als eerste door de deur omdat ze de baas zijn dus dat is een kul-iets.
Ook hebben honden geen regels van wat wiens plek is, alleen wel dat de alfa dus altijd mag zijn daar waar hij wil zijn en dat je respect hebt voor diens persoonlijke ruimte.
De strikte regels zoals jij die aanhaalt zijn in mijn ogen hulpmiddeltjes voor mensen die het zonder hulpmiddeltjes niet trekken baas te blijven en inderdaad heten die in de regel rangorderegels.
Ik doe wat aan vrije interpretatie.

ach ja rangorde regeltjes... ik geloof niet dat ik die echt toepas, iig niet de standaard regeltjes van niet op de bank, niet op bed, als eerste de deur door (ik dan he ) daarbij de deur uitgaan met 6 honden? hahaha ben blij als ze gewoon in de vooruit gaan en voor me lopen, doe er anders een eeuwigheid over om normaal, zonder in elkaar gefrutste riemen de deur uit te komen

waar het bij mij en de honden omgaat, is ze mogen best een boel, maar als ik zeg nu is het klaar of ik wil ergens zitten en ik duw een hond aan de kant, dan moet daar geen commentaar op komen en ondanks dat hier dus geen standaard regeltjes worden toegepast weten ze allemaal donders goed heover ze kunnen en mogen gaan en als mama boos is dan weten ze dat heel goed

Eline* schreef:De strikte regels zoals jij die aanhaalt zijn in mijn ogen hulpmiddeltjes voor mensen die het zonder hulpmiddeltjes niet trekken baas te blijven en inderdaad heten die in de regel rangorderegels.
Ik doe wat aan vrije interpretatie.

Voorbeeldje misschien.
Ik vind dat de dames vanmiddag moeten lopen. Tuurlijk is het warm, maar ze zullen toch moeten lopen. Saar gaat heel enthousiast mee naar buiten, maar ter hoogte van de auto wil ze niet meer. De hitte van het asfalt slaat ook op mij, maar ik vind toch dat ze moeten. Saar wil echt niet. Vol in de no-howers. Dus weer naar binnen gegaan. Ijsje gedeeld. Daarna met de auto het eerste stuk asfalt overbrugt. Toen wilde ze wel lopen (ze had ook weinig keus)

Ja, Saar heeft haar zin gekregen. Omdat madam niet wilde lopen. Maar uiteindelijk hebben ze dus toch een uurtje gesjouwd. En Saar weet heel erg goed dat ik de baas ben.

Chatterbox schreef:Denken jullie ook niet dat hoe meer regels er in huis zijn hoe gespannener de hond-baas relatie is.

Ik denk dat als de relatie echt goed is dat je dan helemaal geen regels nodig hebt. De hond gaat vanzelf opzij, wacht vanzelf tot je deur uitgaat en gaat weg van de plek van de bank als het in lichaamstaal duidelijk is dat jij daar wil zitten.

Het zijn eigenlijk hele normale algemene omgansvormen. van mindere tegenover meerdere, ook in menselijke relaties.

Maar is ideale situatie, daar ben ik me van bewust. Wij hebben het gewoon heel erg getroffen met de combi hier in huis.

Anne

starfleet schreef:

Chatterbox schreef:Denken jullie ook niet dat hoe meer regels er in huis zijn hoe gespannener de hond-baas relatie is.

Ik denk dat als de relatie echt goed is dat je dan helemaal geen regels nodig hebt. De hond gaat vanzelf opzij, wacht vanzelf tot je deur uitgaat en gaat weg van de plek van de bank als het in lichaamstaal duidelijk is dat jij daar wil zitten.

Het zijn eigenlijk hele normale algemene omgansvormen. van mindere tegenover meerdere, ook in menselijke relaties.

Maar is ideale situatie, daar ben ik me van bewust. Wij hebben het gewoon heel erg getroffen met de combi hier in huis.

Anne

hihihi, ojee dan heb ik niet zo'n goede relatie met al mijn honden

Marion. schreef:Voorbeeldje misschien.
Ik vind dat de dames vanmiddag moeten lopen. Tuurlijk is het warm, maar ze zullen toch moeten lopen. Saar gaat heel enthousiast mee naar buiten, maar ter hoogte van de auto wil ze niet meer. De hitte van het asfalt slaat ook op mij, maar ik vind toch dat ze moeten. Saar wil echt niet. Vol in de no-howers. Dus weer naar binnen gegaan. Ijsje gedeeld. Daarna met de auto het eerste stuk asfalt overbrugt. Toen wilde ze wel lopen (ze had ook weinig keus)

Ja, Saar heeft haar zin gekregen. Omdat madam niet wilde lopen. Maar uiteindelijk hebben ze dus toch een uurtje gesjouwd. En Saar weet heel erg goed dat ik de baas ben.

Oo, ik vind dat je groot gelijk hebt.
Ikzelf ben me bewust van grenzen die ik stel, juist omdat ik van nature nogal gericht ben op het tegemoet komen aan de wensen van de honden.
Als ik op de bank wil zitten en er ligt een hond moet die weg, ookal pas ik ernaast. Wil ik er een hond bij, mag dat als ik weer zit.
Op bed mogen ze ook niet zomaar springen als ik erin lig. Eerst vragen! Daarin ben ik wel strikt, maar eigenlijk is dat ook het enige wat ik naleef wat onzinnige regels betreft.
Mij niet omver lopen, bespringen of mijn eten opeten vind ik toch wel zinnig om duidelijk te maken.
Verder leven we samen..ik wat en zij wat.

yamie schreef: hihihi, ojee dan heb ik niet zo'n goede relatie met al mijn honden

Dat zijn terriers ik heb een Kooikertje

Anne

Inge O schreef: ik ook niet . ben er net nog een aantal maal overheen gestapt :N: .

Dat doe ik ook als die arme ziel ligt te slapen. Ik heb het over een wakkere hond die in de weg loopt of staat.


Anne

starfleet schreef:Ik denk dat als de relatie echt goed is dat je dan helemaal geen regels nodig hebt. De hond gaat vanzelf opzij, wacht vanzelf tot je deur uitgaat en gaat weg van de plek van de bank als het in lichaamstaal duidelijk is dat jij daar wil zitten.

Het zijn eigenlijk hele normale algemene omgansvormen. van mindere tegenover meerdere, ook in menselijke relaties.

Mee eens. Iedere pup die het nest verlaat hoort die omgangsvormen te weten, anders vertoont hij gesjeest gedrag ten opzichte van andere honden. Mensen moeten een pup leren dat ze met hetzelfde respect behandeld willen worden als andere honden en daar ergens gaat het in de regel mis.
Onbeleefd gedrag van honden is in mijn ogen ook vaker te wijten aan foute conditionering dan sec aan de rangorde, hoewel de onduidelijkheid van foute conditionering wel onduidelijkheid in de rangorde in de hand werkt.

starfleet schreef:

Inge O schreef: ik ook niet . ben er net nog een aantal maal overheen gestapt :N: .

Dat doe ik ook als die arme ziel ligt te slapen. Ik heb het over een wakkere hond die in de weg loopt of staat.

ik loop er gewoon omheen

Marion. schreef:

starfleet schreef:

Inge O schreef: ik ook niet . ben er net nog een aantal maal overheen gestapt :N: .

Dat doe ik ook als die arme ziel ligt te slapen. Ik heb het over een wakkere hond die in de weg loopt of staat.

ik loop er gewoon omheen

Als een hond me blokkeert loop ik dwars door hem heen..met beleid, want erg auw moet het niet doen, maar wel een klein beetje auw zodat ze voortaan gewoon even opzij gaan.
Slapende of liggende honden loop ik overigens gewoon om of overheen .

Marion. schreef:

starfleet schreef:

Inge O schreef: ik ook niet . ben er net nog een aantal maal overheen gestapt :N: .

Dat doe ik ook als die arme ziel ligt te slapen. Ik heb het over een wakkere hond die in de weg loopt of staat.

ik loop er gewoon omheen

Dat doe ik dan nog net niet, maar ik stap er wel overheen Kaya kijkt dan meestal beledigt op ook nog

Ik heb trouwens met Moritz de grootste problemen gehad omdat hij niet opzij voor mij ging op de bank. En ik kon niet vatten waarom niet; was hij te bang ervoor of juist het tegenovergestelde?
Vorig jaar werd ik eens echt pissig en heb ik hem zowat opzij gesmeten en hij kroop bij me...... ahhhhh. Nu heb ik hem gewoon het commando 'opzij' aangeleerd en dat doet hij prima.
Wat dat betreft is juist Moritz heel moeilijk te peilen soms.

Stang schreef:Dat doe ik dan nog net niet, maar ik stap er wel overheen Kaya kijkt dan meestal beledigt op ook nog

Of óverheen ja. Dat is ook geoorloofd hier

starfleet schreef:

Chatterbox schreef:Denken jullie ook niet dat hoe meer regels er in huis zijn hoe gespannener de hond-baas relatie is.

Ik denk dat als de relatie echt goed is dat je dan helemaal geen regels nodig hebt. De hond gaat vanzelf opzij, wacht vanzelf tot je deur uitgaat en gaat weg van de plek van de bank als het in lichaamstaal duidelijk is dat jij daar wil zitten.

Het zijn eigenlijk hele normale algemene omgansvormen. van mindere tegenover meerdere, ook in menselijke relaties.

Maar is ideale situatie, daar ben ik me van bewust. Wij hebben het gewoon heel erg getroffen met de combi hier in huis.

Anne

Ik denk ook dat het idealiter zo zou moeten werken.

Hier gaat het eigenlijk ook zo. Ik heb ze niet geleerd dat ze op moeten hoepelen als ik op hun plek op de bank wil zitten; dat doen ze gewoon. Zelfde met eten van mijn bord. Ik kan mijn bord met eten op de bank zetten en weglopen om nog wat drinken te pakken, de hondjes blijven er gewoon vanaf. Heb ik helemaal niet veel training ofzo in moeten stoppen, dat werkt gewoon zo.

Het is ook altijd heel grappig hoe we hier door de deur gaan. Ik eerst, anders gaan ze niet, tenzij ik zeg: "Is goed, ga maar", omdat het mij even beter uitkomt dat zij wel als eerste gaan.
Na mij komt Moos, en als laatste gaat Saar, die dus het allerlaagste is in rang de deur uit. Doen ze uit zichzelf, want Saar gaat dus niet als Moos niet eerst gaat.
Vind dat wel heel grappig om te zien.

Maar, ik maak er ook weer geen probleem van als ze een beetje in de weg staan om even om ze heen te lopen. Als ze echt vol in de weg staan loop ik door, en gaan zij ook de kant, maar als ik net zo makkelijk even om ze heen kan lopen doe ik dat ook wel.

En over liggende honden stap ik heen, ze hoeven van mij niet helemaal op te staan om mij erdoor te laten als ik ook over ze heen kan stappen

Stang schreef:

Marion. schreef:

starfleet schreef:

Inge O schreef: ik ook niet . ben er net nog een aantal maal overheen gestapt :N: .

Dat doe ik ook als die arme ziel ligt te slapen. Ik heb het over een wakkere hond die in de weg loopt of staat.

ik loop er gewoon omheen

Dat doe ik dan nog net niet, maar ik stap er wel overheen Kaya kijkt dan meestal beledigt op ook nog

Dan kan jij hoog je benen optillen als je over een staande Kaya heenstapt!

Overigens, een dominante intolerante hond kan je dus gewoon in je been bijten als je hem opzij zet of over hem heen stapt. Zo onschuldig is het blokkeren van jouw doorgang namelijk niet.
Als een vreemde hond me doelbewust blokkeert draai ik me ook om (hond draait dan meestal mee) en weer terug waarna de doorgang vrij is en ik door kan lopen. Het is dominant gedrag en binnen een duidelijke rangorderelatie zal een hond je ook niet belemmeren in je bewegingsvrijheid. Vandaar dat ik het dus niet okee vind.

het is hier gewoon vaak gebrek aan ruimte dat ze me voor de voeten lopen , mijn keukentje is klein, maar ze willen er graag allemaal bij staan als ik eten klaar maak, dus uh ja dan staat er wel eens 1 in de weg, die ik dan ook vakkundig aan de kant schuifel, dat weten ze en daar komt ook echt geen commentaar op...

een bord eten hoef ik hier echt niet onbeheerd op de tafel of bank te laten staan, dan is ie leeg en rap ook hahaha

yamie schreef:
een bord eten hoef ik hier echt niet onbeheerd op de tafel of bank te laten staan, dan is ie leeg en rap ook hahaha

Ja, waarom dat kan snap ik zelf ook niet helemaal hoor

Moos en Saar leven voor eten, eten, en eten, dat zijn echt vreetschuren eerste klas. En ik heb helemaal niet getraind ofzo op het niet-van-mijn-bord-dat-op-de-bankleuning-staat-eten. Ik kan het gewoon neerzetten.
Soms, als eentje een beetje geinteresseerd kijkt als ik opsta zeg ik er even 'uh, uh' bij, en dan kan ik zo naar de koelkast lopen en drinken inschenken, ze blijven dan gewoon liggen waar ze al lagen.

Ik ben daar eigenlijk al helemaal aan gewend, vind het wel gewoon, maar als ik erover na ga denken weet ik eigenlijk niet hoe dat zo gekomen is

Ik moet dan meer opletten dat de katten niet wat van mijn bord grissen, dat dan weer wel

Mijn honden en wij leven gewoon naast en met elkaar Ik ben absoluut! niet de hele dag bezig met wat ze wel en niet mogen en of ze misschien bezig zijn met een staatsgreep zonder dat wij het door hebben. Als ze in de weg liggen stap ik over ze heen, of stuur ze aan de kant. Ligt er 1 op de bank en ik wil daar zitten dan gaan ze meestal zelf al weg als ik er aan kom, anders is een hallohoo genoeg. Ik kan mijn eten onbeheerd achterlaten, ze zullen het niet jatten Wél wordt er gebietst en krijgen ze van mij ook de nodige korstjes, bakjes vla enz Het gaat prima zo en ik zou het niet anders willen, ze zijn lekker hond en hebben/krijgen daar ook (ook geestelijk) de ruimte voor. Er mag en kan hier veel, puntje bij paaltje zijn wij de baas en wordt er geluisterd als wij dat zeggen

tsja, ik weet het niet. Ik hanteer hier toch meer menselijke regels dan hondse. Spok wil ook opspringen als hij in de weg ligt. Dan mag hij van mij lekker blijven liggen als ik om hem heen of over hem heen kan stappen en dat zeg ik hem ook. Dat red ik ook nog wel als hij staat, zo lenig ben ik dan nog wel, maar dat hoeft voor mij dan ook weer niet. Dan gaat hij maar aan de kant. De reden is gewoon dat ik het zelf niet prettig vind, een hond die voor mij opspringt als ik er door wil. Desgevraagd moet hij het dan wel doen.

Eline* schreef:

Stang schreef:

Marion. schreef:

starfleet schreef: Dat doe ik ook als die arme ziel ligt te slapen. Ik heb het over een wakkere hond die in de weg loopt of staat.

ik loop er gewoon omheen

Dat doe ik dan nog net niet, maar ik stap er wel overheen Kaya kijkt dan meestal beledigt op ook nog

Dan kan jij hoog je benen optillen als je over een staande Kaya heenstapt!

Overigens, een dominante intolerante hond kan je dus gewoon in je been bijten als je hem opzij zet of over hem heen stapt. Zo onschuldig is het blokkeren van jouw doorgang namelijk niet.
Als een vreemde hond me doelbewust blokkeert draai ik me ook om (hond draait dan meestal mee) en weer terug waarna de doorgang vrij is en ik door kan lopen. Het is dominant gedrag en binnen een duidelijke rangorderelatie zal een hond je ook niet belemmeren in je bewegingsvrijheid. Vandaar dat ik het dus niet okee vind.

Ik had het over liggende en/of slapende honden

Als ze doelbewust voor me gaan staan, dan kunnen ze een knietje krijgen

Over het algemeen houd ik me niet echt bewust bezig met rangorderegels. De regels die hier gelden zijn vaak meer uit praktisch oogpunt dan uit opvoedkundig oogpunt. Zo mogen ze niet op de bank vanwege de haren en de ruimte, maar ik ga wel vaak op de grond met ze liggen. Iets wat volgens sommige boekjes niet zou mogen. Ze gaan bij mij als eerste de deur uit, omdat mijn deur naar binnen open gaat en het anders gewoon heel lastig is. Ik eet meestal later dan de honden, want ik eet niet lekker als ik weet dat ik daarna nog wat moet doen. (Maar ik eet wel vaker op een dag dan de hondjes ). Als ze liggen te slapen, hoeven ze van mij ook niet opzij en als ze dan toch op willen staan, zeg ik inderdaad vaak dat ze mogen blijven liggen.
Wat bij ons wel zo is, is dat het initiatief altijd van mij komt. Op gezeur om aandacht wordt niet ingegaan. Aan de andere kant krijgen ze van mij ook best wel vaak terloops in het voorbijgaan een aai of een knuffel, wat misschien ook wel niet hoort volgens de regeltjes.
Of de afstand in rangorde tussen mij en de honden nu klein of groot is, weet ik eigenlijk niet. Het gaat goed zoals het gaat en de regeltjes die gelden, zijn er gewoon automatisch ingegroeid, zonder daar moeite voor te hoeven doen.

spok mag wel tegen me opspringen, maar niet met een noodvaart tegen me opbotsen, hoewel ik geloof dat hij zichzelf er meer pijn mee doet dan dat ik schrik. Heeft hij een keer gedaan, en dan zeg ik wel even dat ik het niet wil hebben. Denk dat dat wel genoeg is, Spok is iha nogal snel onder de indruk van een correctie.

Inge O schreef:

Zoie schreef:spok mag wel tegen me opspringen, maar niet met een noodvaart tegen me opbotsen, hoewel ik geloof dat hij zichzelf er meer pijn mee doet dan dat ik schrik. Heeft hij een keer gedaan, en dan zeg ik wel even dat ik het niet wil hebben. Denk dat dat wel genoeg is, Spok is iha nogal snel onder de indruk van een correctie.

met een noodvaart tegen me opbotsen valt hier echt onder de 'zware vergrijpen' . zes racemonsters, waaronder 4 van zo'n 35kg wil je echt niet in volle vaart tegen je aankrijgen. ik iig niet .

Ja, bij mij ook, al weegt Spok niks. Het is ook echt dominant gedrag denk ik, want ik heb het hem ook een keer bij een hond zien doen.

Ben alleen een beetje voorzichtig geworden met corrigeren. Ik had hem laatst niet eens zo streng gecorrigeerd, maar hij zat wat te piepen dus ik denk zal eens kijken wat er aan de hand is. Nou, Spok werpt zich op zijn rug en begint als een gek te kermen en te piepen of zijn laatste uur geslagen had Schrok er zelf een beetje van

ja, maak me er ook niet al te druk om hoor, maar het vreemde was dat de correctie allang voorbij was, liep gewoon op hem af. Dat op hem aflopen is een situatie waarin hij wel vaker geschrokken reageert. Moet ik echt rustig aan doen, vooral als hij iets aan het eten of mollen is. Denk toch dat hier ook wel een stukje verleden van hem meespeelt.

Dazzle mag hier ook veel, in bed, op de bank, naar mij toekomen voor knuffel of speeltje, tegen me opspringen als hij blij is. Maar dingen die hij niet mag, ben ik ook heel consequent in. Als iets niet mag, mag het ook nooit, en als iets wel mag, mag het altijd.
Zo mag hij bv alleen een bot kluiven in de bench (speciaal daarvoor aangeschaft) en als hij eruit mag, klaar is dus en losgelaten heeft, mag hij eruit. Pakt hij echter het bot om mee te nemen, gaat de bench weer dicht. Hij mag er alleen uit zonder de kluif. Nu weet hij het, geeft zelf aan wanneer hij in de bench wilt, dus wilt kluiven. En als hij klaar is laat hij het bot in de bench liggen. Rangorde bevestiging doe ik vooral met trekspelletjes winnen, stoeien wanneer ik het wel en niet eerder of langer doorgaan. En commando's opvolgen.
Met mijn zoontje heb ik duidelijke afspraken mbt aaien, spelen enz.

Moeilijke vraag.
Boris is duidelijk aan me ondergeschikt denk ik, gezien hij een rolberoerte krijgt als hij op een hoger positie moet liggen, hij altijd voor me aan de kant gaat, als ik hem aankijk (neutraal) de oren naar achteren doet en de staart naar onderen. Hij is met luisteren dan ook echt een schatje (is dus een redelijk onderdanige hond, ookal denken de meeste mensen dat niet).
Verder tuttel ik graag met hem en doe ook dingen die niet volgens het boekje zijn, zoals 's zondagsochtends even vijf minutjes bij mij op bed mogen knuffelen, heerlijk... Hoewel, ik weet niet of Boris dit wel echt leuk vind. Ook jaag ik hem niet weg als hij een keertje in de doorgang ligt te slapen, tenzij ik merk dat hij vanuit deze positie iets wilt (voorkomen dat ik weg ga of de baas spelen).

Ik denk dat je gewoon de gulden middenweg moet vinden en dat zal bij elke hond wel anders zijn.