Het HondenForum

Zoie schreef:

**Tamara** schreef:

Zoie schreef:

**Tamara** schreef:[het zijn alleen wel stukken gras langs wegen dus los kunnen ze niet. ...

Maar dat is precies mijn punt, dat ze los moeten kunnen. Spok is gewend drie a vijf uur per dag los te lopen en te rennen in relatieve vrijheid. Die kan en wil ik niet op dit soort rondjes trakteren.

Maar spok los en sien vast is dan dus geen optie?

Ja, zoiets moet het dan wel worden. Maar voor sien is dat geen oplossing.

Nee allebij los is natuurlijk de doelstelling.

Wat doe jij trouwens op het moment dat ze op een hond klapt? blijf je staan, of loop je weg?

Poehhh... wat een toestand Jan

Is het niet te voorkomen dat ze naar andere honden toegaat? Afleiding, commando of wat dan ook?

Het gevaar met een muilkorf vind ik wel dat ze het gedrag kan blijven doen, zeker in het begin, en als ze een andere hond tegenkomt die het niet pikt dat ze totaal niets kan terug doen.

Ik weet niet of het mogelijk is hoor, maar ik zou keihard gaan trainen om haar bij me te kunnen houden, dus zodra jij haar roept dat ze meteen naar je toekomt.
Of de lange lijn en zodra ze wil 'klappen' geef je een ruk aan de riem zodat ze schrikt

**Tamara** schreef:[
Wat doe jij trouwens op het moment dat ze op een hond klapt? blijf je staan, of loop je weg?

vloeken

Inge O schreef:owww, wat is dit vervelend voor je, jan, ik kan het me helemaal voorstellen .
ik zou dan toch proberen wat het verschil is met een muilkorf of een snuitje, niet geschoten is altijd mis toch? klapt ze overigens met veel bombarie op een hond, of is het *knauw* en weer weg zonder veel heibel? in dat laatste geval zie ik een snuitje toch echt wel als opvoedingsmogelijkheid, omdat de 'aangevallen' hond dan ampers iets van haar verkeerde intenties meekrijgt, en ze er dus weinig of niks mee bereikt.

dat laatste, waarbij ik natuurlijk aanteken dat ik het niet laat gaan, en van te voren probeer te voorkomen.

helpt het bij je roepen als er een andere hond is niet, of zijn er daarvoor teveel honden?

Ik heb het wel gedaan, bij me roepen, belonen met een koekje, meenemen, belonen als het goed gaat, dus totaal afleiden, wat overigens het best lukt met een bal, maar dan kan ze evengoed de knauw nog uitdelen.

Het verandert als het ware niks aan haar intentie.

Sluit overigens beslist niet uit, dat haar appel die niet onder alle omstandigheden 100 % is nog zou kunnen verbeteren, ze is nog jong en wild, heeft een pas herwonnen zelfvertrouwen, en ik heb haar nog niet zo lang, maar zoals gezegd, 100 % honden vermijden gaat niet lukken, en bovendien vind ik het eerder een eindstation. Ik hoop nog steeds een beetje dat ze gewoon een hond kan passeren zonder vijandigheden, maar misschien is dat een illusie.

Stang schreef:Poehhh... wat een toestand Jan

Is het niet te voorkomen dat ze naar andere honden toegaat? Afleiding, commando of wat dan ook?

Het gevaar met een muilkorf vind ik wel dat ze het gedrag kan blijven doen, zeker in het begin, en als ze een andere hond tegenkomt die het niet pikt dat ze totaal niets kan terug doen.

Ik weet niet of het mogelijk is hoor, maar ik zou keihard gaan trainen om haar bij me te kunnen houden, dus zodra jij haar roept dat ze meteen naar je toekomt.
Of de lange lijn en zodra ze wil 'klappen' geef je een ruk aan de riem zodat ze schrikt

zie ook hierboven. Vanmorgen waren ze met z'n tweën aan het rennen en dollen in de duinen, lopen gerust 200 meter weg, komt van de andere kant een hond aangestormd ... om ze dan even onder appel te zetten, tsja, ik zou het moeten kunnen, maar lukt niet altijd.

Het bezwaar van zich niet kunnen verdedigen zie ik overigens niet zo. Laatst klapte ze, aan de lijn overigens, op een cane corso die met spok aan het spelen was en even kwam snuffelen, en die greep haar even terug. Denk dat ze geen schijn van kans had gemaakt als die cane corso kwaad had gewild, en had ze een snuitje omgehad, dan zou het aleen maar des te gelukkiger voor haar zijn geweest. Kan ze tenslotte honden ook niet zo boos maken

Zoie schreef:

**Tamara** schreef:[
Wat doe jij trouwens op het moment dat ze op een hond klapt? blijf je staan, of loop je weg?

vloeken

hahaha ja heel begrijpelijk. Heb je al eens geprobeert om direct weg te lopen? Dus als ware te zeggen mijn steun heb je niet! Tis misschien niet helemaal aardig tegenover de eigenaar van de desbetreffende hond, maar ik ken iemand die op die manier al veel heeft bereikt met haar hond.

Inge O schreef:[ik zou het snuitje wel overwegen, hoewel dat het normaal spelen met spok natuurlijk ook wel bemoeilijkt .

en met de bal. Maar ga het gewoon eens proberen, als trainingshulpmiddel.

**Tamara** schreef:

Zoie schreef:

**Tamara** schreef:[
Wat doe jij trouwens op het moment dat ze op een hond klapt? blijf je staan, of loop je weg?

vloeken

hahaha ja heel begrijpelijk. Heb je al eens geprobeert om direct weg te lopen? Dus als ware te zeggen mijn steun heb je niet! Tis misschien niet helemaal aardig tegenover de eigenaar van de desbetreffende hond, maar ik ken iemand die op die manier al veel heeft bereikt met haar hond.

weglopen doe ik wel als ik een ontmoeting wil voorkomen, maar niet als het al is gebeurd. Dan loop ik er op af. Helemaal spok begrijpt dan dat het afgelopen moet zijn, want daar moet ik ook rekening mee houden, dat ze het niet met z'n tweeén even gaan oplossen.

B.t.w. heeft een snuitje niet het nadeel dat ze er niet vrij door kunnen ademhalen ?

Zoie schreef:B.t.w. heeft een snuitje niet het nadeel dat ze er niet vrij door kunnen ademhalen ?

Lijkt me 's zomers inderdaad wel een hele benauwde toestand...

Zoie schreef:B.t.w. heeft een snuitje niet het nadeel dat ze er niet vrij door kunnen ademhalen ?

Volgens mij kunnen ze met een snuitje de bek nog een heel klein beetje opendoen. Maar wat dat betreft werkt een muilkorf dan beter.

liever een muilkorf dan andere honden schade aan richten..

Zoie schreef:het enige sprankje hoop dat ik nog heb is dat het nog steeds de schijnzwangerschap is, maar ik vrees met grote vrezen. Een hond die zo is past gewoon slecht in mijn leven, en we gaan er allemaal onder lijden als het zo is.

Mja, ik heb alleen ervaringen uit de derde hand, maar echt, ik heb teefjes zien veranderen van chagrijnige bitches in de vrolijke sociale pup die ze ooit waren, door een castratie. Als ik jou was zou ik echt gaan voor een castratie. Veel erger dan dit kan het niet worden, en Sien is toch ooit een wat onzeker maar niet superagressief hondje geweest.

Je zal in elk geval *iets* moeten doen. Zoek anders een goeie gedragstherapeut (of vraag aan Eline of ze alsjeblieft een keertje mee wil wandelen ). Op het buitenlandse hondenforum zit ook een goeie therapeut die zelf een moeilijke teef heeft, gooi het daar anders eens in de groep.

Zoie schreef:

Annelies schreef:

Zoie schreef:

**Tamara** schreef:Is er dan geen mogelijkheid om andere honden te ontwijken?
Aan de lijn heb je dikke kans dat het alleen maar erger word....

nee, die mogelijkheid is er niet. Vanmorgen kwam ik om 8.00 uur thuis uit mijn werk, en ga dan de honden uitlaten. In de duinen, het rustigste plekje dat ik kan bedenken op dat tijdstip. En ze klapte op een hond, en ik had het even helemaal gehad, en ben weer naar huis gegaan.

Daarom zeg ik, ze past als ze zo blijft slecht in mijn leven. Het is helaas niet anders.

Ik heb eigenlijk geen idee wat muilkorven verder voor gevolgen heeft, maar je klinkt in ieder geval behoorlijk wanhopig, Jan...en ik kan me daar iets bij voorstellen...

De stress die jij hebt als je met Sien loopt zal voor haar toch ook duidelijk voelbaar zijn en dus weerslag hebben op haar gedrag op dat moment?

Dat wil ik niet uitsluiten, ik merk aan spok dat hij uit zijn doen is, omdat ik het ben.

Maar ik geloof helaas niet dat dat de kern van het probleem is. Was het maar zo.

Effe diep ademhalen, Jan! Sien is geen moordmachine, van Sien is best nog een prima hond te maken, maar dan moet je er wel effe je schouders onder zetten. Niet opgeven zeg, je houdt toch van dat hondje?

Ik weet niet hoe het bij Sinet is natuurlijk, maar ik heb wel bij Buffy een enorme gedragsverandering gezien tijdens de loopsheid en toen ze schijnzwanger was. Het was een andere hond. Snauweriger naar nadere honden, pieperig, weinig spelen zelf, heel veel slapen. Sinds kort hebben we weer de oude Buffy. De gezwollen tepels zijn weg en ze staat weer te dansen en te springen om mee te mogen en om te spelen. Ook speelt ze weer zelf met haar piepen en kluift ze weer naar hartelust. Ook naar andere honden is ze weer haar oude zelf, niet ideaal maar heel goed mee te leven.

Dus die periode van een week of acht, negen na de loopsheid zou ik gewoon afwachten. Een muilkorf is een goed idee vind ik als ze echt bijt. Ik zou Buffy ook een muilkorf aandoen als ze zou bijten met gaatjes. Een hond met een muilkorf 200 meter verderop vind ik weer geen goed idee. Ik zou wel streven naar hooguit 10 tot 20 meter afstand.

Anne

Ik zou de oplossing eerder zoeken in haar goed bij je in de buurt te houden. Omdat ook te laten lukken is waarschijnlijk een moeilijke opgave.

Maar daar zou ik op in gaan zetten als je nog genoeg energie en motivatie over hebt om dat te doen.

Wat misschien ook geen slecht idee is om met haar op een gehoorzaamheidscursus te gaan. Ze vertoont misschien niet echt gedrag om in een groep te trainen, maar misschien kun je daar eerst apart trainen en dan langzamerhand proberen om in een groep aan te schuiven.

Muilkorf en aanlijnen zou ik bewaren als allerlaatste oplossing.

Hanneke2 schreef:

Zoie schreef:het enige sprankje hoop dat ik nog heb is dat het nog steeds de schijnzwangerschap is, maar ik vrees met grote vrezen. Een hond die zo is past gewoon slecht in mijn leven, en we gaan er allemaal onder lijden als het zo is.

Mja, ik heb alleen ervaringen uit de derde hand, maar echt, ik heb teefjes zien veranderen van chagrijnige bitches in de vrolijke sociale pup die ze ooit waren, door een castratie. Als ik jou was zou ik echt gaan voor een castratie. Veel erger dan dit kan het niet worden, en Sien is toch ooit een wat onzeker maar niet superagressief hondje geweest.

Je zal in elk geval *iets* moeten doen. Zoek anders een goeie gedragstherapeut (of vraag aan Eline of ze alsjeblieft een keertje mee wil wandelen ). Op het buitenlandse hondenforum zit ook een goeie therapeut die zelf een moeilijke teef heeft, gooi het daar anders eens in de groep.

Ik wacht zowiezo de schijnzwangerschap af voordat ik definitieve stappen in de richting van castratie neem, moet dan wel echt een redelijk aanname hebben dat ze daar dan van gaat opknappen. Hetzelfde geldt voor het inschakelen van een gedragstherapeut.

Hanneke2 schreef:[
Effe diep ademhalen, Jan! Sien is geen moordmachine, van Sien is best nog een prima hond te maken, maar dan moet je er wel effe je schouders onder zetten. Niet opgeven zeg, je houdt toch van dat hondje?

Haha, ik hou zeker van dat hondje, en iedereen die mij ook maar een beetje echt kent, weet dat ik haar nooit laat vallen en alles zal doen wat in mijn vermogen ligt haar en spok een zo goed mogelijk leven te geven.

Dat neemt niet weg dat de realiteit nu eenmaal is dat een hond als sien zoals ze nu is slecht in mijn leven past. En dan bedoel ik niet alleen voor mezelf, maar ook voor de honden zelf. Ik heb nu eenmaal geen groot terrein waarop ze dan tenminste nog los kan. enz.

Baily schreef:Ik zou de oplossing eerder zoeken in haar goed bij je in de buurt te houden. Omdat ook te laten lukken is waarschijnlijk een moeilijke opgave.

Maar daar zou ik op in gaan zetten als je nog genoeg energie en motivatie over hebt om dat te doen.

Wat misschien ook geen slecht idee is om met haar op een gehoorzaamheidscursus te gaan. Ze vertoont misschien niet echt gedrag om in een groep te trainen, maar misschien kun je daar eerst apart trainen en dan langzamerhand proberen om in een groep aan te schuiven.

Muilkorf en aanlijnen zou ik bewaren als allerlaatste oplossing.

Ik heb naar aanleiding van gisteren misschien teveel de indruk gewekt, dat het probleem zou zijn dat ze ver van me wegloopt en dan gaat klieren. Dat is niet zo, ze knauwt ook waar ik bijsta. Wel is het dan makkelijker om het te onderdrukken, maar minder fel is ze dan zeker niet.

Op gehoorzaamheidscursussen heb ik het eerlijk gezegd niet zo. Ik sluit professionele hulp niet uit, maar dan wordt het een gedragstherapeut met een aanpak waar ik vertrouwen in kan hebben.

Zoie schreef:

Baily schreef:Ik zou de oplossing eerder zoeken in haar goed bij je in de buurt te houden. Omdat ook te laten lukken is waarschijnlijk een moeilijke opgave.

Maar daar zou ik op in gaan zetten als je nog genoeg energie en motivatie over hebt om dat te doen.

Wat misschien ook geen slecht idee is om met haar op een gehoorzaamheidscursus te gaan. Ze vertoont misschien niet echt gedrag om in een groep te trainen, maar misschien kun je daar eerst apart trainen en dan langzamerhand proberen om in een groep aan te schuiven.

Muilkorf en aanlijnen zou ik bewaren als allerlaatste oplossing.

Ik heb naar aanleiding van gisteren misschien teveel de indruk gewekt, dat het probleem zou zijn dat ze ver van me wegloopt en dan gaat klieren. Dat is niet zo, ze knauwt ook waar ik bijsta. Wel is het dan makkelijker om het te onderdrukken, maar minder fel is ze dan zeker niet.

Op gehoorzaamheidscursussen heb ik het eerlijk gezegd niet zo. Ik sluit professionele hulp niet uit, maar dan wordt het een gedragstherapeut met een aanpak waar ik vertrouwen in kan hebben.

Ik kan het me voorstellen want ik bent ook niet zo gek van cursussen. Maar die gedragstherapeut is zeker een goede optie. Het heeft mij toendertijd met Buck ook een hele zet in de goede richting gegeven.

En in een hele korte tijd. het is gewoon prettig als een objectief iemand, precies aan kan geven waar de wisselwerking tussen jou en je hond, op een andere manier beter kan gaan.

starfleet schreef:Ik weet niet hoe het bij Sinet is natuurlijk, maar ik heb wel bij Buffy een enorme gedragsverandering gezien tijdens de loopsheid en toen ze schijnzwanger was. Het was een andere hond. Snauweriger naar nadere honden, pieperig, weinig spelen zelf, heel veel slapen. Sinds kort hebben we weer de oude Buffy. De gezwollen tepels zijn weg en ze staat weer te dansen en te springen om mee te mogen en om te spelen. Ook speelt ze weer zelf met haar piepen en kluift ze weer naar hartelust. Ook naar andere honden is ze weer haar oude zelf, niet ideaal maar heel goed mee te leven.

Dus die periode van een week of acht, negen na de loopsheid zou ik gewoon afwachten. Een muilkorf is een goed idee vind ik als ze echt bijt. Ik zou Buffy ook een muilkorf aandoen als ze zou bijten met gaatjes. Een hond met een muilkorf 200 meter verderop vind ik weer geen goed idee. Ik zou wel streven naar hooguit 10 tot 20 meter afstand.

Anne

Die acht a negen weken zijn wel voorbij, maar gezwollen tepels heeft ze nog steeds. Dinsdag gaan we foto's maken van haar pootje, kan ik tegelijk hieromtrent wel even overleg plegen met de DA.

Inge O schreef:

Zoie schreef:

starfleet schreef:Ik weet niet hoe het bij Sinet is natuurlijk, maar ik heb wel bij Buffy een enorme gedragsverandering gezien tijdens de loopsheid en toen ze schijnzwanger was. Het was een andere hond. Snauweriger naar nadere honden, pieperig, weinig spelen zelf, heel veel slapen. Sinds kort hebben we weer de oude Buffy. De gezwollen tepels zijn weg en ze staat weer te dansen en te springen om mee te mogen en om te spelen. Ook speelt ze weer zelf met haar piepen en kluift ze weer naar hartelust. Ook naar andere honden is ze weer haar oude zelf, niet ideaal maar heel goed mee te leven.

Dus die periode van een week of acht, negen na de loopsheid zou ik gewoon afwachten. Een muilkorf is een goed idee vind ik als ze echt bijt. Ik zou Buffy ook een muilkorf aandoen als ze zou bijten met gaatjes. Een hond met een muilkorf 200 meter verderop vind ik weer geen goed idee. Ik zou wel streven naar hooguit 10 tot 20 meter afstand.

Anne

Die acht a negen weken zijn wel voorbij, maar gezwollen tepels heeft ze nog steeds. Dinsdag gaan we foto's maken van haar pootje, kan ik tegelijk hieromtrent wel even overleg plegen met de DA.

was het ook niet haar eerste loopsheid, jan? want dan krijg je natuurlijk wel een (eenmalige) blijvende verandering van de tepels door het echt volwassen worden, fysiek dan.

als ze nu 8 á 9 weken na de loopsheid zit, zou je toch stilaan een verandering moeten gaan zien.

nee, zie ik niet, het zijn niet alleen de tepels, ze heeft ook duidelijk borsten, om het zo maar even te zeggen ( weet ik veel )

het is gewoon héél vervelend dat ze zo snel na aankomst bij jou loops is geworden. voor 'als, als' koop je natuurlijk niks, maar ik kan me toch voorstellen dat als je haar gedrag wat had kunnen ombuigen en trainen vóór haar hormonenrush, het toch anders had kunnen lopen.

ok, vijgen na pasen nu, maar ik zeg het vooral omdat ik vind dat je wat dat betreft ook voor een deel stomme pech hebt gehad .

Ja, wie weet. Maar het is zoals je zegt, je koopt er niks voor. Misschien dat als die schijnzwangerschap echt voorbij is, ik een heel ander hondje heb.

Maar ja, eerlijk gezegd, ik geloof er zelf niet zo in.

Zoie schreef: Ja, wie weet. Maar het is zoals je zegt, je koopt er niks voor. Misschien dat als die schijnzwangerschap echt voorbij is, ik een heel ander hondje heb.

Maar ja, eerlijk gezegd, ik geloof er zelf niet zo in.

Ik denk het ook niet, het zal misschien wel schelen voor de scherpe kantjes. Ik vind het erg rot voor je Jan, zeker omdat je zegt dat er weinig tot geen mogelijkheid is om rustig met haar te lopen dat ze lekker los uit kan rennen.

Anne

Over evt. castratie even een vraagje aan de deskundigen: is het niet zo dat castratie teven feller kan maken...?

Annelies schreef:Over evt. castratie even een vraagje aan de deskundigen: is het niet zo dat castratie teven feller kan maken...?

Ik ben geen deskundige, maar ja, dat klopt, dat is de hoofdreden dat ik het bij Saar heb laten doen. En volgens mij is dat ook de reden waarom Jan twijfelt....

Okee...
De kans op feller worden in negatieve zin zal dus bij een zelfverzekerde teef groter zijn....toch..?

Annelies schreef:Okee...
De kans op feller worden in negatieve zin zal dus bij een zelfverzekerde teef groter zijn....toch..?

Het ligt er ook aan hoeveel last de teef van de hormonen heeft.

Kaya is vrij pittig, maar tijdens loopsheid/schijnzwangerschap, was ze echt niet te genieten.
Na 4 jaar toch besloten tot castreren en nu is ze zoals ze was tussen alle ellende van de loopsheden in, dus gewoon stabiel in karakter en niet meer zo wisselvallig door de hormonen.

ja, ik had gisteren echt even een baaldag met sien, maar natuurlijk geef ik het nog lang niet op, en gaan we hard aan de slag.

Bedankt allemaal voor het meedenken, wordt vervolgd

Zoie schreef:

**Tamara** schreef:[het zijn alleen wel stukken gras langs wegen dus los kunnen ze niet. ...

Maar dat is precies mijn punt, dat ze los moeten kunnen. Spok is gewend drie a vijf uur per dag los te lopen en te rennen in relatieve vrijheid. In het bos, en in de duinen.; Die kan en wil ik niet op dit soort rondjes trakteren.

Trouwens, ook sien geniet van zilke wandelingen met volle teugen, maar helaas, ik zie niet in op dit moment dat ik haar die vrijheid ook kan geven.

Ik zou ook proberen met een muilkorf...je moet toch wat proberen en als je zo de druk van de ketel af kan halen en zij daardoor beter bij jullie past zou ik het absoluut proberen.
Succes ermee hoop dat het helpt en je dan verer kan met posotief trainen.

Jacqueline

trouwens, ze trekt de laatste dagen weer zo met haar pootje dat aangelijnd uitlaten zowiezo voor het moment het beste lijkt. Dinsdag dan toch maar foto's maken, en hopen dat het niets ernstigs is.