Het HondenForum

Ik vind dat niet noodzakelijk. Hetgeen honden met elkaar opbouwen maak je echt niet anders als je af en toe iets doet met een hond alleen.
Op zich is het wel zinvol de honden te leren alleen te zijn zonder elkaar, maar aan de andere kant zijn dat dingen die alleen zin hebben als je het vaak doet. Kleine Kiki is nog nooit 1 minuut zonder Nelson alleen thuis geweest. Hmja..ach..dat is dan maar zo.
Ik doe wel eens dingen apart met mijn honden, maar meer omdat er dan 1 niet mee kan. Kiki gaat vaak mee met wandelingen en Nelson gaat vaak mee op bezoek.

nance schreef:

Natas. schreef:Het werkt natuurlijk motiverend als de honden het zelf ook leuk vinden om 'quality time' met de baas te hebben en de achterblijver niet direct in een depressie zakt, maar als dat niet zo is zie ik misschien een extra reden om het juist wel te doen.
Als bij 2 hondjes er eentje helaas weg valt of b.v. ziek is kun je daar veel profijt van hebben.

Loddie kon ook niet zonder Roula. Ze was erbij toen Roula overleed en ze heeft nooit gezocht of getreurd. Loddie ging gewoon verder en aan mn honden merk ik echt niks dat Roula er niet meer is.

Terwijl juist de laatste tijd dat Roula nog leefde, Loddie zo ongeveer haar schaduw was en ze echt niet zonder haar kon...

Gelukkig maar.......... kan me ook voorstellen dat het best een zorgwekkend idee is of de overblijvende hond er veel last van zal krijgen.

Toen ik Indy kreeg als pup, heb ik altijd alles samen gedaan met haar en Mykos. Indy is nogal angstig geweest en is nog steeds een kleine angsthaas. Samen met Mykos kan ze de hele wereld aan maar alleen zie je echt een heel andere hond. Ze trekt zich echt enorm op aan Mykos.
Ik heb er wel spijt van dat ik haar in het begin niet 'geleerd' heb dat het zonder Mykos ook heel leuk kan zijn buiten.
Binnenkort krijgen we er een hond bij en ik ga nu dus wel proberen om zo vaak mogelijk met haar alleen te gaan wandelen. Vooral die eerste maanden. Al is het alleen maar zodat ze niet meteen alle slechte dingen van de anderen overneemt.
Het ligt ook aan het karakter van de hond denk ik. Bovendien vind ik het zelf ook erg leuk om eens de aandacht volledig aan één hond te geven. En volgens mij vinden zij het ook leuk.

stefanie schreef:Toen ik Indy kreeg als pup, heb ik altijd alles samen gedaan met haar en Mykos. Indy is nogal angstig geweest en is nog steeds een kleine angsthaas. Samen met Mykos kan ze de hele wereld aan maar alleen zie je echt een heel andere hond. Ze trekt zich echt enorm op aan Mykos.
Ik heb er wel spijt van dat ik haar in het begin niet 'geleerd' heb dat het zonder Mykos ook heel leuk kan zijn buiten.
Binnenkort krijgen we er een hond bij en ik ga nu dus wel proberen om zo vaak mogelijk met haar alleen te gaan wandelen. Vooral die eerste maanden. Al is het alleen maar zodat ze niet meteen alle slechte dingen van de anderen overneemt.
Het ligt ook aan het karakter van de hond denk ik. Bovendien vind ik het zelf ook erg leuk om eens de aandacht volledig aan één hond te geven. En volgens mij vinden zij het ook leuk.

Saar was een bangig onzeker pupje en ik heb bij haar Moos heel bewust ingezet om dat te doorbreken. Ik nam haar eerst steeds alleen mee, maar het was heel moeilijk om haar wat zekerder te krijgen. Toen ben ik, na een week of 2, heel bewust juist Moos wel steeds mee gaan nemen. Moos is heel stabiel, nergens bang voor, en had eigenlijk niks wat Saar echt niet over mocht nemen.
Binnen een mum van tijd kon Saar samen met Moos wel langs de drukke weg lopen, en durfde ze wel andere honden te begroeten.
Na een paar maanden ben ik dat constant met Moos samen lopen weer af gaan bouwen, en toen kon ze alles ook alleen aan.
Ik weet bijna 100% zeker dat als ik Moos niet had gehad als veilig baken wat Saar nadeed in alles, ik een veel grotere kluif aan Saartje gehad zou hebben

Ik neem ze weleens apart mee, met name Kali kan daarvan genieten, even de aandacht van mij alleen. Kira gaat vaak mee naast de fiets, daar vind Kali weer niks aan.

hendri gaat elke zondag om de beurt met de honden lopen
dan is buddy het eerst dan is rex aan de beurt
als ik door de week de honden uit laat gaan ze alle twee mee
en alleen in huis laten moet soms wel
de ene moet naar de kapper de ander naar de DA
als ik zelf weg ben zijn mijn honde los in de keuken
maar ik moet zeggen dat de honden niet vaak alleen zijn
ben een echte huis muts
nu in de vakantie loopt hendri ook vaak met ze en dan niet apart

Ik neem ze eigenlijk altijd allebei mee. Alleen als Ted loops is ga ik weleens met Sophie alleen in een losloopgebied wandelen, maar verder eigenlijk niet. Nu moet ik wel zeggen dat ze niet ontzeeeettend afhankelijk zijn van elkaar, ze gaan hun eigen weg en 'los' zijn ze net zo stabiel.

Geer schreef:Ik neem ze eigenlijk altijd allebei mee. Alleen als Ted loops is ga ik weleens met Sophie alleen in een losloopgebied wandelen, maar verder eigenlijk niet. Nu moet ik wel zeggen dat ze niet ontzeeeettend afhankelijk zijn van elkaar, ze gaan hun eigen weg en 'los' zijn ze net zo stabiel.

Ik neem ze wel regelmatig alleen mee en ze kunnen allebei afzonderlijk alleen blijven.
Het eerste halfjaar heb ik Kuma vrijwel altijd zonder Balou overal mee naar toe genomen en heb dus alles dubbel gedaan. Pff dat was een dagtaak. De maanden daarna wat vaker maar vaker zonder Balou dan met. De wandelingen doe ik voornamelijk met zijn tweeen. Maar dat is simpelweg omdat ik geen twee keer twee uur de tijd heb om met ze te wandelen. We proberen wel regelmatig alleen met Balou te wandelen. Dat vindt ze heerlijk!! Eens een keertje niet de hele tijd lastig gevallen worden door haar overspeelse zus!!De poep en plasrondjes in de buurt doen we meestal apart. Balou is wat racistisch en we wonen in een cultureel diverse buurt en ik wil niet dat Kuma haar racisme overneemt.
Als ik op visite ga probeer ik meestal beiden mee te nemen, maar als dat niet gaat kijk ik gewoon wie er het beste past. Naar vrienden met kinderen bijv kan Kuma niet mee en Balou wel etc. Ik train met beiden afzonderlijk, dus dat doen ze ook apart.