Het HondenForum

nee ik vind het absoluut niet raar als mensen je honden weigeren, sterker nog ik zit ook niet te wachten op hondenvisite hier thuis, denk niet dat Odin daar erg blij mee is en dan wordt het een gekkenboel. Mensen zonder honden kiezen niet voor hondenvisite (sommige wel, maar dat is een ander verhaal).
Kinderen thuis laten soms wel prettig ja. Ik heb zelf ook kinderen maar soms is het gewoon niet "leuk "om de kinderen mee te nemen naar bepaalde gelegenheden. Denk nou niet ; leuke moeder, nee ik bedoel daarmee te zeggen dat het soms ook wel eens fijn is een feest of een avondje of middag zonder kroost te gillen rennen en spelen. En nee, ook niet iedereen zit op een bult kinderen te wachten, of het moet echt een feestje zijn voor de familie.
Volgende week gaan we lekker uit eten, broer, zus en wij met aanhang ZONDER kinderen. Lekker toch. Voor de kinderen bestaat er oppas.

Ik neem Luka nooit mee.
Alhoewel ik weet dat hij van harte welkom is.
Hij is lief en verliest geen haar

Het ligt er een beetje aan waaróm de honden niet welkom zijn en ik kan me ook voorstellen dat niet iedereen hondengek is.
Mijn broer heeft 2 superallergische kinderen dus dat is een erg goede reden om ze thuis te laten.Maar omdat ze niet naast de deur wonen zijn de bezoekjes de afgelopen jaren op 1 hand te tellen.
En da's vice versa trouwens.Wij houden wel telefonisch,via email en msn contact
Naar mijn zus konden ze jarenlang niet mee vanwege katten,en aangezien die daar woonden hadden die de 1e rechten
Naar mijn vriendin gaan ze altijd mee,want die is ook hondengek
En verder verschilt het per gelegenheid en per persoon of ze mee gaan of niet en blijf ik niet lang als ze alleen thuis zijn.

Tja, naar mn ouders gaat Atlas altijd mee, das ook superleuk voor Atlas omdat hij dan lekker met hun teckel kan spelen, en omdat mn ouders het ook erg leuk vinden om Atlas te zien. Verder vraag ik eigenlijk altijd of het een probleem is als Atlas meekomt, als dit zo is, prima, maar dan blijf ik dus ook minder lang... Toen Atlas echt nog pupje was, en nog niet lang alleen kon blijven ging ie mee, en als dat niet mocht (of niet handig was) ging ik niet, of zorgde ik voor goede oppas

Ik moet er niet aan denken om die 2 van mij op visite mee te nemen :N:
Op visite ga ik lekker zonder honden,wel zo ontspannend..daarbij zijn er mensen die allergisch zijn voor honden,of mensen die uit geloofsovertuiging geen honden in huis willen hebben,en tsja..ik kies voor de honden,de mensen waar ik naar op visite ga niet!
..daar hou ik gewoon rekening mee
Die 3 uurtjes dat ik weg ben,overleven ze wel

Wil ook niet dat mensen hier hun honden mee nemen,Happy kan niet veel hebben met haar hartruis,en is erg op haar rust gesteld

Marion. schreef:

bike schreef:Neemt natuurlijk niet weg dat ik vind dat je wel rekening met ze moet houden, maar niet je leven volledig gaat aanpassen aan de hond(en).

Ehhhh, dat is iets wat ik graag zèlf uitmaak

Dat moet je ook zelf uitmaken, maar dit slaat op mijn eigen situatie. En mijn man en ik staan niet in dienst van de honden, maar ze leven samen met ons en wij leven niet voor hun.

MoniqueDM schreef:

Marion. schreef:

bike schreef:Neemt natuurlijk niet weg dat ik vind dat je wel rekening met ze moet houden, maar niet je leven volledig gaat aanpassen aan de hond(en).

Ehhhh, dat is iets wat ik graag zèlf uitmaak

Ik ben dit wel met Marion eens. Je wilt namelijk niet weten wat voor impact een onvoorspelbare en ongrijpbare aandoening als epilepsie heeft, dus ik pas me daar wel volledig naar aan. Je hoeft namelijk maar één keertje te laat te zijn...........................

Monique, ik weet dus wel heel goed wat het is wat het is om een hond met epilepsie te hebben, mijn eerste teckel had epilepsie en onze jongste teckel heeft ook epilepsie. En ik weet van mijn kant dat dat absoluut geen pretje is en dat het een hele stressvolle situatie is. Maar dat is voor ons geen reden om onze honden steeds mee te nemen als wij weggaan, dat werkt bij hem alleen maar averechts.

bike schreef:

Marion. schreef:

bike schreef:Neemt natuurlijk niet weg dat ik vind dat je wel rekening met ze moet houden, maar niet je leven volledig gaat aanpassen aan de hond(en).

Ehhhh, dat is iets wat ik graag zèlf uitmaak

Dat moet je ook zelf uitmaken, maar dit slaat op mijn eigen situatie. En mijn man en ik staan niet in dienst van de honden, maar ze leven samen met ons en wij leven niet voor hun.

Het stond er zo als algemene uitspraak

Overigens zijn wij ook niet in dienst van onze honden, maar wij hebben wel heel bewust voor ze gekozen. En dus hebben wij te zorgen dat ze een leuk leven krijgen. En dat betekent o.a. dat er een boel dingen zijn die je niet meer kunt, juist omdat je die honden hebt. En die dingen laten we dan ook. Graag zelfs. En dat heeft niets met "in-dienst-zijn" te maken

Mensen die ik graag en vaak zie, daar houd ik qua honden zoveel mogelijk rekening mee. Kunnen de honden mee (mensen in questie vinden het leuk, huis is groot genoeg, etc.) dan gaan ze mee.
Vinden vrienden, familieleden het een probleem - om wat voor reden dan ook - dan blijven ze thuis. Consequentie is wel dat ik dan niet zo lang 'op visite' kan zijn omdat ik de honden niet te lang alleen wil laten.
Eigenlijk komt het er op neer dat ik me aanpas aan de situatie. Ik vind dat ook niet erg. Voor goeie/leuke/lieve famieleden en vrienden heb ik dat echt wel over.

In het het geval van de topicstartster ligt het natuurlijk helemaal anders. Een van de honden kan niet alleen blijven. Eigenlijk een heel ander probleem, in mijn ogen, dan dat het alleen maar gaat om het wel of niet welkom zijn met je honden.

bike schreef:

MoniqueDM schreef:

Marion. schreef:

bike schreef:Neemt natuurlijk niet weg dat ik vind dat je wel rekening met ze moet houden, maar niet je leven volledig gaat aanpassen aan de hond(en).

Ehhhh, dat is iets wat ik graag zèlf uitmaak

Ik ben dit wel met Marion eens. Je wilt namelijk niet weten wat voor impact een onvoorspelbare en ongrijpbare aandoening als epilepsie heeft, dus ik pas me daar wel volledig naar aan. Je hoeft namelijk maar één keertje te laat te zijn...........................

Monique, ik weet dus wel heel goed wat het is wat het is om een hond met epilepsie te hebben, mijn eerste teckel had epilepsie en onze jongste teckel heeft ook epilepsie. En ik weet van mijn kant dat dat absoluut geen pretje is en dat het een hele stressvolle situatie is. Maar dat is voor ons geen reden om onze honden steeds mee te nemen als wij weggaan, dat werkt bij hem alleen maar averechts.

Dat stress averrechs kan werken bij epilepsie snap ik, maar hoe zit je dan bij je visite als je niet weet wat er thuis gebeurd?
Ik zou echt op eieren zitten hoor!

Martijn schreef:

bike schreef:Ondanks dat wij twee boodschappentas hondjes hebben.

Nee schat, Twee booschappenhondjes hebben gaat niet gevolgd door "ondanks".
Er is niets "ondanks" aan boodschappenhondjes.
Het fenomeen alleen al. Hoe haal je het in je hoofd om twee hondjes (ongetwijfeld uit de broodfok) aan te schaffen, in je tas te proppen en ze dan vervolgens ook nog als "bood-schap-pen-tas-hond-je" te duiden.

Daar komen ze kennelijk zelden uit...ofzo?
Want je noemt ze niet wandelhondjes of knuffelhondjes. Je noemt ze boodschappentashondjes dus dat is kennelijk wat ze doen in jouw ogen. Boodschappentashond zijn.


Ik bedoel het allemaal vriendelijk hoor. Begrijp me niet verkeerd..ik vind het fantastisch.

Alleen die term boodschappentashond deed me even opschrikken.


Heb je een foto?
En heb je ook verschillende tassen voor ze of is het gewoon een makkelijk te vervangen Dirk van den Broektas?
En wil je ook nog meer hondjes in je tas?

Beste Martijn,

De term 'boodschappenhondjes' heb ik in de mond genomen, omdat ik helaas veel te vaak deze opmerking over hun. Ze gaan absoluut niet in een boodschappentas, mijn teckels (en eigenlijke alle teckels die ik ken) zijn hele zelfstandige honden die heel goed op hun eigen pootjes kunnen lopen en absoluut niet betuttelt willen worden door in een tas te gaan zitten, maar dat zul je wel begrijpen. Rico en Bowy leven bij ons vrij in huis, krijgen volgens sommigen teveel aandacht (training, spelletjes, donderjagen), maken heerlijke lange wandelingen, gaan altijd mee op vakantie, hebben met ons een aantal trainingen gevolgd en misschien nog wel het belangrijkste: Ze zijn ons heel waardevol dat het met geen pen te beschrijven is, misschien is dat verkeerd overgekomen en dat was niet de bedoeling.

Toch wil ik je nog het volgende zeggen, mijn teckels zijn beide stamboomteckels en dus geen broodfokkershondjes (dat moet iedereen overigens zelf weten, daar bemoei ik me niet mee. Ze zijn beide gefokt volgens de richtlijnen van de NTC. En het zijn beide geen teckels die van de ene op de andere dag bij ons zijn komen wonen, maar een hele goedoverwogen keuze geweest waar nog steeds heel blij mee zijn.

Ik vraag altijd even of ik Bram mee mag nemen. En soms is het vanzelfsprekend dat ik dat niet doe. Ga ik bijv. naar een verjaardag waar veel mensen zijn, dan blijft hij thuis bij Marcel.

Als iemand zegt dat Bram niet welkom is en daar is een goede reden voor, dan vind ik dat prima. Als hij niet welkom is omdat ze hem niet leuk vinden (wat voor hen ook een goede reden is uiteraard), dan heb ik daar meer moeite mee.

MoniqueDM schreef:Dat stress averrechs kan werken bij epilepsie snap ik, maar hoe zit je dan bij je visite als je niet weet wat er thuis gebeurd?
Ik zou echt op eieren zitten hoor!

De langste tijd dat ik weg ben ik naar mijn werk (zo'n 5 uren), dan moet Bowy ook alleen blijven met Rico. Als wij 's avonds weggaan en dat gebeurd niet zo vaak, dan blijven wij nooit lang Natuurlijk keek ik regelmatig op de klok, maar met de medicatie die Bowy nu heeft hebben we het nagenoeg onder controle en is de stress ook een stuk minder. Toen hij het met enige regelmaat nog had, heb ik wel een tijd vrijaf genomen en zorgden wij wel dat er steeds iemand bij hem kon zijn.

Ik vind het niet raar als iemand aan mij zou vragen of ik Vegas thuis zou willen laten. Ik neem Vegas eigenlijk alleen altijd mee naar mijn broer, daar zit zijn grote vriend Ceasar en is hij meer dan welkom
Als ik ergens heen ga waar Vegas niet mee naartoe kan vanwege de aanwezigheid van andere honden, of omdat iemand het gewoon niet graag wil hebben, dan blijft mijn vriend met Vegas thuis en als mijn vriendook meegaat is het een wat korter bezoek

Martijn schreef:Ik had al een poedel/yorkiekruisingtweeling die tikkie en topsie heten voor me.

Maar om op het onderwerp terug te komen: ik vind het niet meer leuk om zonder mijn ouwe hondje ergens naartoe te gaan. Vreemd genoeg vindt ze het alleen-thuis-zijn steeds vervelender, en ik vind het ook steeds vervelender om haar alleen thuis te laten, oud meissie, ahhhhhh!
Gelukkig ken ik niemand bij wie ze niet welkom is (nou ken ik ook niet zo veel mensen, dat scheelt gelukkig ).

Zoek stok! schreef:Ga ik bijv. naar een verjaardag waar veel mensen zijn, dan blijft hij thuis bij Marcel.

En als Marcel wel mee mag?

Naar mijn ouders,schoonouders en broer gaat Janus eigenlijk altijd mee.
Alleen met drukke verjaardagen of wat dan ook blijft hij thuis.
En dan hebben wij een goed excuus om niet te lang te blijven plakken
Bij feestjes ed waar janus niet mee naartoe kan komt er een oppas

tekkel schreef:

Zoek stok! schreef:Ga ik bijv. naar een verjaardag waar veel mensen zijn, dan blijft hij thuis bij Marcel.

En als Marcel wel mee mag?

Als Marcel dat ook wil, kan Bram bij wijze van uitzondering wel een avondje alleen zijn

als iemand mij vraagt of de hond mee mag en ik weet dat mijn dwerg wel of niet met de hond kan opschieten zeg ik ja of nee, dat ligt ook nog eens aan of we buiten zitten of niet. binnen zal ik niet snel ja zeggen op de vraag. Ik neem mijn hond alleen mee naar "hondenvrienden" om het maar zo te zeggen en naar familie in de straat en mijn oma, die zijn helemaal gek op hem en vragen me ook altijd meteen "waar is andy?".

mijn nicht is een heel ander verhaal, die neemt haar hond ( zo een boomerachtig hondje) gewoon overal mee naartoe, hij heeft niks, is er alleen nooit aan gewend alleen te zijn omdat ze een bench zielig vinden en hem niet in "een gevangenis" willen stoppen. dus gaat de hond overal mee naartoe, drukke verjaardagen, feesten, alles. ze heeft nooit 1 keer gevraagd of iemand van de familie het wel goed vond dat hij meeging en als iemand van het andere bezoek het op een verjaardag niet prettig vond dat haar hond bij hem of haar kwam bedelen en met de woorden "OOOOH DOE NIET ZO TEGEN HEM !!!!!!" aangegaan werden als ze tegen de hond zeiden "nee, nu niet", dan werd ze behoorlijk kwaad en had ze een lang gezicht. gelukkig zijn de zaakjes opgelost nu wij andy hebben, ze zijn namelijk bang dat hun dominante mannetje die zich niet onderdanig kan gedragen in het territorium van een andere hond door andy "verscheurd" of "vermorzeld" wordt. tja, dan blijf je maar mooi thuis met je hondje maar mijn hond gaat de bench niet in omdat die van jou zich niet kan aanpassen. daar ben ik zo klaar mee, maar uiteraard blijft mijn hond gewoon thuis als ik naar haar ga, ik laat dan wel zien dat het ook op een normale manier kan.

hier is het tegenovergestelde me moeder vraagt vaak of ik de hond mee neem .
ik heb er ook geen moeite mee als mensen liever niet hebben dat de honden meekomen kan me wel voorstellen dat sommige mensen daar niet op zitten te wachten , dus blijven ze lekker thuis.
we hebben ook geen oppas voor de honden wat als ik wil stappen blijft john thuis en andersom

Ik neem eigenlijk zelden tot nooit de honden mee op visite. Net zo min het vanzelfsprekend is dat ik Lotte meeneem.
Feit is toch dat als ik bv Lotte meeneem de meeste aandacht naar haar gaat.
En soms heb ik daar dus lekker ff geen zin in en wil ik gewoon alle aandacht voor mijzelf hebben.

Eh nou nee ik kan daar niet echt een probleem van maken eigenlijk, ik kies voor honden... maar het is mij wel eens overkomen dat ik dus altijd welkom was met de hondjes tot er toen die aandacht in de media was en toen waren ze ineens niet meer welkom, tja en dan sta je even stom te kijken daar ga ik dus ook niet zo 123 meer even uit vrije wil naar toe

Als ik een hond zou hebben die ik niet alleen thuis kon laten (geestelijk of op medisch gebied) niet zou mogen meenemen, dan kies ik voor mijn hond, dan kom ik daar dus niet meer, tenzij ik een goede, betrouwbare en ervaren oppas kan vinden voor mijn hond.
Het ligt wel aan de reden, als bv. mijn zus, mij niet welkom zou heten met hond, gezien de haren en puur alleen om deze reden, zou ik ook echt geen moeite doen om een oppas te regelen, dan kwam ik daar niet meer.
De honden horen bij mijn leven en in mijn hart en er moet wel een goede reden zijn om ze niet (let wel, puur uit noodzaak, zoals helemaal hierboven beschreven) mee te moeten kunnen meenemen, als het om pure noodzaak (zoals epilepsie bij de hond) niet kan om de hond alleen in huis te laten en iemand je dan verbiedt om op visite te komen met hond?
Dat zegt mij meer over de persoon zelf..
Maar dat is mijn menig.

Martijn schreef:

tineke schreef: Kinderen en honden vergelijken vind ik overigens van de zotte,natuurlijk vraag je niet of mensen hun baby's en kleuters alleen thuis achter laten als ze op visite bij je willen komen

Nee, niet alleen.
Daar heb je de oppas voor.

Soms is het fantastisch als mensen hun kinderen meenemen. En soms ben je van bedoeling een drankgelach voor grote mensen aan te richten en dan is het een vette domper.
Er zijn echt voldoende situaties denkbaar waar kinderen de sfeer gewoon niet ten goede komen. Net zoals dat vaak genoeg juist andersom is.
Dan vraag ik niemand de kinderen alleen te laten, dan vraag ik of ze zin hebben om te komen en dat ze dan kinderen is zomaar ineens hun zaak maar niet de mijne.

Net zo geldt het voor honden. Als je bij mij op visite komt neem je je hond niet mee. Hier wonen namelijk al honden en die zijn niet zo van de visite.
Dat ik zo'n halve zool ben zegt niet dat iedereen daarin mee moet. Je moet niet altijd je hond mee willen nemen als je gastheer daar geen trek in heeft.
Da's een beetje onbeleefd. En wederom biedt de oppas uitkomst.

Daar heb je ook gelijk in hoor en zeker als ik een drankgelach ga aanheffen vraag ik mensen ook om hun kids thuis te laten en ik heb dit soort verzoeken ook weleens gedaan in bepaalde situaties waar dat gewoon beter was voor de kids en leuker voor de andere mensen.
Mijn kinderen waren vroeger ook niet altijd overal bij alleen van die oppas dat wist ik niet : ik liet ze meestal met wat speelgoed zoals luciferdoosjes,scheermesjes enz. thuis achter om te spelen als ze niet mee konden.
Maar op een gewoon zondagmiddag bezoekje van vrienden met kleine kids ga ik er van uit dat ze die bij zich hebben, en mijn dochter mag zelfs niet komen zonder Milano dat snap je. ,en heb ik daar ook geen enkele moeite mee.

Overigens heb ik zelf in de regel geen moeite als mensen hun hond meenemen en kan het in sommige gevallen ook prima met onze doggies waardoor het dan wat mij betreft ook mogelijk is.

linlin schreef:

tineke schreef:Kinderen en honden vergelijken vind ik overigens van de zotte,natuurlijk vraag je niet of mensen hun baby's en kleuters alleen thuis achter laten als ze op visite bij je willen komen
Wel gelden hier in huis onze regels ook voor het kroost van de visite

en als kroostlief het niet voor elkaar krijgt om zich daaraan te houden, dan mogen ze wat mij betreft wegblijven.

ik laat de mormels zoveel mogelijk thuis. het geeft hoe dan ook consternatie en ik heb daar gewoon geen zin in. als ze meegaan, dan gaat dat na uitgebreid overleg.

Daarom schreef ik ook onze regels

Ik vond de mormels zich laatst trouwens zich ontzettend goed en beminnelijk gedragen hoor

Mijn honden blijven gewoon thuis als ik ergens op visite ga.
Wel ga ik als ik naar het bos ben geweest vaak nog even bij mijn ouders langs en dan gaat Nika meestal mee naar binnen, de andere 2 blijven dan in hun kennel in de auto. Nika bleef eerst vaak voorin de auto zitten maar sinds ik mijn ruitenwissers niet meer aan kon zetten omdat ze met haar poot op die hendel was gesprongen, waarna deze dus afbrak , doe ik dat niet meer.
Naar andere familie of naar vrienden gaan ze nooit mee.

ik neem diesel wel mee als we op bezoek gaan maar hij blijft ook wel alleen hoor.
hij heeft ook geen epelepsie dus dat scheelt.
maar stel dat hij dat wel had en ik hem niet mee mocht nemen dan zou ik inderdaad ook minder de deur uit gaan op bezoek enzo. en wat vaker bij de mensen waar we wel welkom zijn.

tineke schreef:Ik heb daar geen enkele moeite mee om ze dan thuis te laten tenslotte heb ik voor honden gekozen en niet de mensen waar ik naar toe ga.
Orson en Rio doe ik er zowiezo geen plezier mee en als het geen probleem is neem ik Micron wel mee die vind dat wel leuk.
Kinderen en honden vergelijken vind ik overigens van de zotte,natuurlijk vraag je niet of mensen hun baby's en kleuters alleen thuis achter laten als ze op visite bij je willen komen
Wel gelden hier in huis onze regels ook voor het kroost van de visite

helemaal mee eens!

sam gaat bijna nooit mee op visite. die schiet in de stress.

lola gaat vaker mee, die kan ook meestal mee naar familie met honden want dat gaat goed

Naar mijn familie moet ik de honden meenemen als we op visite gaan, omdat de afstand (en daarmee dus de tijd) te lang is om ze alleen te laten. Niemand anders kan ze uitlaten, dus zit er niets anders op om ze mee te nemen.
Zijn ze er blij mee? Nee ik geloof het niet
Maar ze weten dat ik anders niet kan komen. Natuurlijk ga ik ook weleens alleen en dan blijven de honden gewoon bij Pieter.
Bij mijn schoonmoeder moeten we zo ongeveer de honden meenemen ze is er dol op en vraagt altijd 'de honden komen toch wel mee he?!'.
En bij vrienden is het dus ook afhankelijk van de afstand of ik de honden thuis kan laten of niet.
Eén vriendin heeft een bloedhekel aan honden, daar ga ik alleen naartoe, want die vriendin en Pieter gaan ook niet door één deur :N:

Ik heb ook een hond gehad met hele ernstige epilepsie en die moest echt op tijd zijn medicijnen krijgen om niet in een cluster te schieten.Toen heb ik een tijdje buiten de wereld geleefd, gelukkig had iedereen daar begrip voor.Helaas heeft onze kanjer de ziekte niet overleefd.Maar op zo'n momenten gaat mijn hond echt voor alles.