Het HondenForum

Vegas schooit. Hij schooit terwijl hij nooit, maar dan ook echt nooit, wat van een bord krijgt. Bij het aanrecht krijgt hij weleens wat lekkers en daardoor ligt hij altijd heel hinderlijk aan mijn voeten tijdens het koken Dat vind ik niet erg want dat heb ik zelf in de hand gewerkt

Het schooien als ik mijn bord aan het leegeten ben ik vind ik soms wel vervelend maar ook weer niet zo erg dat ik er echt iets aan doe Bij mensen die hij niet zo goed kent kan ik hem met 'ophouden' wel wegsturen, bij bekende is dat wat lastiger.

Inge O schreef: (andersom vind ik het wel heel vervelend als mensen mijn honden wel voeren als ik vraag het niet te doen, dat is dus hetzelfde, maar omgekeerd ).

Ja dat kan ik dus ook niet uitstaan Vooral als ik gevraagd heb om niets meer te geven.

Hier is het goed zolang ik rustig kan eten. Ze mogen best het eten van mijn bord af willen kijken, zo lang er maar genoeg afstand tussen zit. Worden ze te opdringerig dan stuur ik ze weg en dat weten ze. Ze doen wel eens een poging, maar echt bedelen doen ze niet. Als we bezoek hebben proberen ze het wel want dan denken ze een kans te hebben.

Waar ik een ontzettende hekel aan heb is als mijn niet helemaal normale tante komt eten. Die vindt het zo leuk als de honden het eten van haar bord stelen (dat zegt ze ook) dat ze haar bord zowat voor hun neus houdt en dan oeps ... de honden stelen mijn eten. Na meerdere waarschuwingen ben ik een keer goed boos geworden en nu laat ze het wel, maar ik moet wel opletten. Probeer ik dat zootje ongeregeld nog een beetje opvoeding bij te brengen gaat zij ze leren dat ze zo alles van je bord mogen stelen.

Mijn honden bedelen bij bezoek. Ze weten dat ze van mij nooit iets krijgen, maar vooral Kiki gaat het liefste op het bord van het bezoek zitten zodat ze het snel en effectief kan leegeten. Van mij mogen ze niet bedelen, vooral omdat Kiki geen maat kan houden. Die is steeds bezig met het zoeken van haar grenzen en dan wordt het geen leuker hondje.

Ik heb er ook geen problemen mee, hier gaan ze gewoon in mijn gezichtsveld (mam zie je me ) zitten en dan wachten ze gewoon of ze gaan liggen (ze weten dat het toch wel komt )

Saffie bedelt als ze de kans krijgt, maar tijdens het eten moet ze in haar mandje liggen. Als beloning krijgt ze dan iets lekkers.
En ze bedelt ook wel eens bij andere hondeneigenaren, en dat vind ik niet erg. Vroeger blafte ze tegen ze, nu houdt ze hun zakken in de gaten. Het tweede vind ik veel prettiger
Naar mensen zonder hond laat ik haar niet toegaan.

En als bezoek haar iets geeft vind ik dat ook niet zo erg. Ik heb twee opa's die er van houden om honden voeren, ze doen maar. Saffie is nu veel socialer tegen opa's
Vervolgens gaan opa's wel klagen dat ze bedelt, tsja dat krijg je ervan als je haar eerst kaas voert hoor.

Ze bedelen hier ook, alleen Desi niet. Balou hangt met haar kop op mijn schoot als ik zit te eten, en als het haar te lang duurt voor dat ze wat krijgt geeft ze met haar snuit een duwtje tegen mijn arm, waar ik het bestek mee vast heb. Dus er vliegt dan wel eens wat eten over tafel.

Dino (zwerfhondje uit Spanje) heeft gelijk de toon gezet toen hij nog maar een uurtje bij ons was, hij jat gewoon het brood uit je handen (we hadden toen iets te eten gehaald, en Shirley zat met een broodje kroket in haar handen, en hij loopt razendsnel langs, springt op tafel en grist het broodje weg......... ) Maar dat leer je niet meer af, zo heeft hij zijn eten waarschijnlijk bij elkaar gescharreld. Dus we moeten altijd visite waarschuwen enzo, dat ze niet met hun schoteltje met gebak de andere kant op moeten kijken, want dan is het weg.

De rest bedelt beschaafd......... en kijkt alleen maar terwijl wij eten, en die krijgen ook af en toe wel wat.
Ik vind het niet zo erg, maar Ed wel, maar hij geeft ze zelf ook af en toe wat, dus hij moet gewoon niet zeuren. Hij is niet consequent.

`Caya heeft bedelen tot kunst verheven. Het is niet zo dat ze zo dicht naast je komt zitten, ze blijft op haar plaats, maar die kop spreekt boekdelen. Ze krijgt van mij ook altijd het laatste hapje, of een stukje kaas. Ik vind het ook niet erg. Ik heb altijd gezegt ....als we een grote hond krijgen wordt er niet gebedeld. Maar in de praktikijk komt er hier niets van terecht.

Ze bedelen hier ook,zowel de honden als de katten.Ze liggen met zijn vieren je aan te kijken of ze uitgehongerd zijn. En ik vind het niet erg.Als mijn meiden er zijn met hun honden is het helemaal een volle bak met bietsers.

Daan bedelt nooit, hij kijkt het eten hoog uit je mond. En op de hei weet hij precies van welke eigenaren hij iets kan krijgen. Laatst zat een andere eigenaar heerlijk in de zon en Daan kroop ongeveer zijn jaszak in om een snoepje eruit te krijgen, ik deed maar net alsof ik niks zag, de man had de grootste lol om hem.

Het mooiste vond ik tijdens een feestje bij mijn moeder dat hij van niemand wat kreeg en toen probeerde bij mijn nichtje, toen anderhalf, en hij kreeg kale koude pasta van haar, dat gezicht van hem, kale koude pasta in plaats van de kaas die hij rook.

Hij stopt wel als ik zeg dat hij moet stoppen. Maar mij stoort het niet.

Mijn honden bedelen in verschillende situaties, nl. die situaties die ze in het verleden succes hebben opgeleverd. Dit betekent dat Belle bedelt als Yorick eet, want Yorick vond het zielig dat Belle maar zo weinig voer krijgt. Alledrie bedelen ze als ik fruit eet, want dat deel ik altijd met ze. Als we iets anders eten bedelen ze niet, ook niet als ik op de bank eet. Catootje zit zelfs vaak naast me op de bank als ik eet, maar bedelt niet.
Helaas bedelt Belle soms wel bij bekende mensen in het park, omdat ze hier ook vaak succes mee heeft gehad.

Hier ook twee schooiers.
Dylan wil je het eten wel uit je bord kijken, kan heel dicht tegen je aan gaan zitten op bank en Oz schooit meer uit de verte.
Als de koelkastdeur ook maar open gaat, staan er direct twee herders naast me, zo van,:komt er nog wat lekkers uit.
Ik heb er geen problemen mee. Meestal met een verjaardag gaan ze na een poosje wel in de mand liggen, en komen af en toe ff kijken of er nog wat op tafel staat.

hier meestal 2 koppen op tafel , met ogen die alles volgen , zolang die koppen op tafel blijven liggen en verder niets doen , maakt het me niets uit.

jip007 schreef:hier meestal 2 koppen op tafel , met ogen die alles volgen , zolang die koppen op tafel blijven liggen en verder niets doen , maakt het me niets uit.

Haha jaaaa precies dat doet Fangio dus ook even een doekje nodig daarna om de tafel weer kwijlvrij te maken :N:

Hier ook kop op tafel en veelbetekende blikken, ha ha hij krijgt altijd wat en het stoort me niet. De katten overigens wel want die pikken het van je bord, als we kip eten moet je ze echt even op de gang doen.

groetjes majelle

Met Queenie had ik het foutje gemaakt haar altijd mijn laatste hapje te geven.......... tijdens het eten werd ik bijna depressief van haar intens zielige doch zeer doordringende blik.
Raisa krijgt nu nooit wat als wij koken of eten en ze bedelt niet. In de keuken komt ze wel even kijken of ik toevallig richting haar bak ga of de 'hondenla' maar dan ligt ze gewoon rustig zonder schooien.

Als ze buiten doorheeft dat ik iets bij me heb (om te trainen) komt ze wel soms bedelen maar dat gaat bij haar allemaal heel bedeesd.
Ook bij vreemden met koekjes doet ze dat......... en op forumwandelingen zijn vaak veel koekjesmevrouwen, joepie!

Maar iedereen moet lekker doen wat hij zelf wil hoor, al voer je de hele inhoud van de koelkast. Als je er zelf geen last van hebt en het leuk vindt, lekker blijven doen.
Ik wil alleen niet dat mensen hier in huis dingen aan Rais geven, wil niet het risico lopen dat ze daardoor (ook) bij ons gaat bedelen.

Ik ben ook zo streng! Dante bedelt niet. Vanaf de dag dat hij in huis is gekomen heeft hij alleen maar tussendoortjes in zijn bak gekregen, nooit uit de hand (wel veel beloningsvoertjes, natuurlijk, voor als hij iets goed deed).
Ik kan er niet goed tegen als een hond bedelt en vind het eigenlijk een beetje zielig. Dat als maar moeten wachten op een brokje... dat vind ik zo sneu. Maar ik ben waarschijnlijk een teergevoelig typje . Nu weet hij niet dat er een mogelijkheid bestaat dat hij iets krijgt, dus doet ook geen pogingen.

Gr. Marijke

Hier wordt niet gebedeld, ik vind het niet acceptabel.
Wolf krijgt genoeg en hij gaat overal mee naartoe en dan moet ik niet hebben dat ie constant zit te bedelen.

hier ook geen gebedel. We zijn daar van begin af aan allert op geweest en heel lang had ze ook geen enkele intresse in mensen eten. Totdat... ze ivm vakantie uit logeren is geweest. Grr. En ik had het nog zo gezegd! Siena gaat vaak mee naar bijv. de sportclub en ik wil het niet hebben dat ze bij ieder broodje kroket staat te slijmen maar ook daar zie ik dat sommige mensen haar stiekum een stukje geven. jammer, daar sta je dan met je goede bedoeling.

Ik vind het niet raar hoor, hier mogen ze het ook. Het laatste stukje.
Maar als er een huis vol visite is, en het niet handig is áls ze bedelen, ze in de weg zitten, dan gaan ze hun mand in en moeten ze blijven.


En vinden anderen dat storend. Dan pakken ze hun biezen en gaan er vandoor! Net zoals je schrijft, mijn huis, mijn honden.

Hmmm, nee bedelen mag hier niet..... maar vooral Kaya weet dat niet zo heel erg goed :N:

Het gaat prima als het normaal loopt hier: wij eten op de bank en Kaya ligt netjes rustig op de grond en Moritz altijd naast me op de bank.
Maar o wee als ik eens aan de salontafel eet (dus niet bord op schoot) dan is dat blijkbaar ineens aanleiding om te schooieren
Mag dus niet en dan moet ze afliggen, dat gaat prima, totdat ze ook maar denkt dat dat hapje net voor haar is en dan komt ze weer

Bij visite denkt ze ook dat ze ineens wél mag schooieren De toastjes worden bijna uit de mond gekeken en de tafel waar het op staat wordt hevige verdedigd tegenover de katten; die mogen niet in de buurt komen, want het zijn háár toastjes.
Ik vermoed dat de visite hier zelf een handje in heeft gehad door zelf 'stiekum' af en toe een stukje brie of paté toe te schuiven :N:

Dus tja, het mág niet, maar het gebeurt weleens

Bij ons mogen ze ook gewoon lekker bedelen. Ze weten allebei heel erg goed wat nee is. Ik kan ook gewoon het eten op de salontafel laten staan zonder dat ze er wat vanaf pakken. Ik vind ook dat je daarin consequent moet zijn. Niet dat ze de ene dag wel mogen bedelen en de andere dag opeens niet meer. Dan snapt je hond er ook geen houtje van!

Ik heb een bloedhekel aan bedelende honden! Zo, dat lucht op . Tijdens het eten hoeven ze niet per se in de mand, maar ze moeten niet in de buurt van de eettafel komen, wat ze ook niet doen. Het hondje van een goede vriendin bedelt ook als de neten, behalve bij mij. Hij weet het dondersgoed dat er bij mij niks te halen valt.

Er is 1 ding wat best wel heel erg is, maar ik vind het wel geestig. De katten bedelen ook niet, maar dat komt meer omdat ze voor veel dingen hun neus optrekken. Behalve voor gebraden kip. Daar waar de honden nog steeds braaf uit de buurt blijven zie ik vanuit mijn ooghoeken 2 pirahna's dichterbij sluipen en heel stiekem onder de tafel gaan zitten om vervolgens enorm slijmerig lief en vlijerig hun best doen om toch maar een stukje gebraden kip te krijgen . Ze krijgen nog steeds niks aan tafel, maar ik bewaar wel wat stukjes voor ze en voor de honden die ze krijgen als we de tafel gaan afruimen.

tja hier ook een bedelende hond ik heb daar geen moeite mee maar mijn man wel hahahaha
en bij de kinderen kijkt ie de appel gewoon uit de handen

Inge O schreef:

Maaike schreef:Ik heb een bloedhekel aan bedelende honden! Zo, dat lucht op .

ja, het geeft wel een 'uit de kast-gevoel' hè, zo tussen alle bedelminnende medeforummers ?

nou inderdaad, maar verder ben ik wel aardig hoor

Nanna schreef: maar hoe doe je dat dan als je ergens op visite bent en de supersonisch bedelende hond des huizes legt zijn kwijlkop smachtend op je been?

Die jaag ik weg; ga het baasje maar vervelen, maar niet mij. Nu is het niet zo dat ik met een deegroller achter die hond aan ga, maar ik zeg dat ie moet weg gaan, wijs hem de weg en negeer hem verder volkomen.

hier bedelen ze niet, maar stellen ze zich graag strategisch op...
dus graag allebei onder de tafel, wat net niet past als we met 5 personen aan tafel zitten.
Ik vind veel best, er wordt alleen niet gebedelt...
Smachtend afwachten? Prima, ik ben er immuun voor.
In de weg liggen?...echt niet...

inge O schreef

ik heb er ook een hekel aan als 'vreemde' honden bij mij komen schooien - als hun baasje dat fijn vindt, voor mij prima hoor, maar laat hij dan maar bij de baas gaan staan staren en kwijlen.

Dat doet Puck dus erg graag.
Het lastige is dat ze aan 1 succes genoeg heeft om weer weken te schooien. Ze doet het overigens niet bij iedereen, maar alleen bij bekende mensen met sterk ruikende jaszakken...

Ik kan niet beloven dat ze jou niet als haar nieuwste beste vriendin uitkiest....

Hier ook eentje dat kan bedelen als de beste. Bedelen, wat zeg ik? Voor je het weet, is ze met m'n dochter haar eten weg. Deed ze NOOIT tot ik terug kwam van 't ziekenhuis, na de bevalling van m'n dochter. Wee o wee, wie dat was, dat Dinah aan tafel toen iets gegeven heeft . Eén keer is dus echt wel voldoende om voor de rest van je leven niet meer rustig te kunnen eten . We hebben het opgelost, door Dinah te leren dat ze op haar 'plaats' moet blijven (haar matje) terwijl we eten. Ze mag er maar af komen, als we gedaan hebben. Nu heeft onze dochter de laatste tijd wel de hobby om, eens ze geen zin meer heeft in boterhammen, haar boterham in stukjes te scheuren, en die stukjes één voor één op de grond te gooien. Dan blijft Dinah niet liggen natuurlijk! En voor Maude is het feest, zo'n zotte hond(en) rond haar zien snuffelen. Daarom gaat Dinah vaak in een andere kamer, als Maude aan het eten is (niet bij ons).

Een andere oplossing weet ik niet. Stom, als andere mensen hun dom gedrag bij je eigen hond zo'n lastig gevolg heeft.

Lies en co schreef:Hier ook eentje dat kan bedelen als de beste. Bedelen, wat zeg ik? Voor je het weet, is ze met m'n dochter haar eten weg. Deed ze NOOIT tot ik terug kwam van 't ziekenhuis, na de bevalling van m'n dochter. Wee o wee, wie dat was, dat Dinah aan tafel toen iets gegeven heeft . Eén keer is dus echt wel voldoende om voor de rest van je leven niet meer rustig te kunnen eten . We hebben het opgelost, door Dinah te leren dat ze op haar 'plaats' moet blijven (haar matje) terwijl we eten. Ze mag er maar af komen, als we gedaan hebben. Nu heeft onze dochter de laatste tijd wel de hobby om, eens ze geen zin meer heeft in boterhammen, haar boterham in stukjes te scheuren, en die stukjes één voor één op de grond te gooien. Dan blijft Dinah niet liggen natuurlijk! En voor Maude is het feest, zo'n zotte hond(en) rond haar zien snuffelen. Daarom gaat Dinah vaak in een andere kamer, als Maude aan het eten is (niet bij ons).

Een andere oplossing weet ik niet. Stom, als andere mensen hun dom gedrag bij je eigen hond zo'n lastig gevolg heeft.

Ach, ik heb een partner die van alles voert van tafel , of bij de borrelhapjes....
Als ik alleen zou zijn .....
Het strategisch opstellen is het gevolg van een baas die soms wat laat vallen en van knoei-ende kinderen.
Ik wil het liever niet, maar ik ben ook weer geen dictator hier in huis die alleen bepaalt wat er wel en niet mag.

Daan schreef:Ik wil het liever niet, maar ik ben ook weer geen dictator hier in huis die alleen bepaalt wat er wel en niet mag.

Degene die Dinah iets van de tafel gegeven heeft, was m'n schoonmoeder. (of andere schoon-familie) Terwijl ze verdomd goed wisten dat ik dit niet wou, en waarom (omdat je anders een schooier krijgt voor de rest van je leven). Enfin, gasten dus, die de regels van het huis kenden.