Het HondenForum

Voor sample:

als je hierover nog verder wil praten dan mag je mij
gerust é-mailen.
Sanneke

Ik heb de discussie over wel of niet gedwongen castreren van bepaalde groepen mensen gelezen en ik moet zeggen dat ik het interessante maar moeilijke discussie vind.

Ik heb ruim 6 jaar gewerkt met licht verstandelijk gehandicapte kinderen ((Z)MLK) met gedragsproblemen en het onderwerp "sex" kwam zeer regelmatig aan bod binnen de leefgroep en het team.
Mijn ervaring met deze doelgroep is dat met name de kinderen die functioneerden op het hogere niveau (MLK) bovenmatig geïnteresseerd waren in sex en na een knipoog van iemand van het andere geslacht al dachten verkering te hebben en verder te moeten gaan. De kinderen met een lager niveau (ZMLK) waren eigenlijk minder bezig met sex, maar kregen wel reacties van hun lijf (erectie bv) en wisten daar niet mee om te gaan, juist zij vertoonden eerder grensoverschrijdend gedrag.

Wat wij als groepsleiding deden was in ieder geval in overleg met ouders en kind de meiden op vrij jonge leeftijd al aan de pil, juist om ongewenste zwangerschappen te voorkomen. Ik heb niet meegemaakt dat ouders of kind hier niet mee accoord gingen. Het was niet gedwongen, wel werd het actief aangemoedigd. Als groepsleiding zorgde je dan ook dat medicatie/ de pil ingenomen werd door de kinderen.
Verder probeerden we een open sfeer te creeëren, werd er op het niveau van het kind zelf sexuele voorlichting gegeven en als er vragen waren werden die ook beantwoord, op dat niveau dat een kind begreep wat er bedoeld werd.
Binnen de groep waren er regels, zo was een regel dat er geen verkering binnen de groep mocht. Leuke regel, practisch echter niet haalbaar. Wanneer jongens en meiden in de puberteit met elkaar in 1 huis wonen in een redelijk beschermde omgeving, en ze in de puberteit raakten kwamen die verkeringen toch wel tot stand. Niet bij elkaar op de kamer, ook zo'n leuke regel maar 's nachts waren deuren niet op slot en de groepsleiding patrouilleerde niet over de gang. Met andere woorden, er kwamen situaties voor die je liever niet dan wel had.
Het is en blijft een moeilijke situatie, als begeleider ben je ook aan regels gebonden, je mag een deur bv. niet zomaar op slot doen 's nachts, er mag niet zomaar een alarm op een kamerdeur zodat die af gaat als ie geopend wordt etc.
Bij kinderen bij wie echt grensoverschrijdend gedrag was voorgekomen (aanranding, intimidatie) waren er meer mogelijkheden en werd er bv. inderdaad een alarm op de deur gezet zodat ze niet ongemerkt hun kamer konden verlaten. Maar dan nog kun je een kind niet 24 uur per dag in de gaten houden.

Het gros van de kinderen met wie ik gewerkt heb had normaal begaafde ouders! Slechts een enkeling had ouders die ook verstandelijk beperkt waren. Dit waren echter wel schrijnende gevallen, kinderen die nooit konden vertrouwen op een afspraak met een ouder, pa of ma kwam niet opdagen of veel te laat, pa of ma deed beloftes die niet waar gemaakt konden worden etc.
Moet je deze ouders "verbieden" kinderen te krijgen? Ja, misschien wel, maar ook dit is practisch niet haalbaar. Je kunt wel iedereen die incapabel is willen steriliseren, practisch gezien zal dat nooit lukken. Actief ontmoedigen zeker.

Dat geloof je nu toch zelf niet? :
Hoe meer jij scheld, hoe meer je me hoort lullen..

,,Bek houden"
,,Je bent niet goed bij je hoofd"'

Hoever mag je gaan eer je van deze site vewijderd wordt?

Kees

kees schreef:,,Bek houden"
,,Je bent niet goed bij je hoofd"'

Hoever mag je gaan eer je van deze site vewijderd wordt?

Kees

Diepe zucht!, Stel deze vraag maar bij: Wensen en opmerkingen mbt dit forum.

Inge schreef:Ik heb de discussie over wel of niet gedwongen castreren van bepaalde groepen mensen gelezen en ik moet zeggen dat ik het interessante maar moeilijke discussie vind.

Ik heb ruim 6 jaar gewerkt met licht verstandelijk gehandicapte kinderen ((Z)MLK) met gedragsproblemen en het onderwerp "sex" kwam zeer regelmatig aan bod binnen de leefgroep en het team.
Mijn ervaring met deze doelgroep is dat met name de kinderen die functioneerden op het hogere niveau (MLK) bovenmatig geïnteresseerd waren in sex en na een knipoog van iemand van het andere geslacht al dachten verkering te hebben en verder te moeten gaan. De kinderen met een lager niveau (ZMLK) waren eigenlijk minder bezig met sex, maar kregen wel reacties van hun lijf (erectie bv) en wisten daar niet mee om te gaan, juist zij vertoonden eerder grensoverschrijdend gedrag.

Wat wij als groepsleiding deden was in ieder geval in overleg met ouders en kind de meiden op vrij jonge leeftijd al aan de pil, juist om ongewenste zwangerschappen te voorkomen. Ik heb niet meegemaakt dat ouders of kind hier niet mee accoord gingen. Het was niet gedwongen, wel werd het actief aangemoedigd. Als groepsleiding zorgde je dan ook dat medicatie/ de pil ingenomen werd door de kinderen.
Verder probeerden we een open sfeer te creeëren, werd er op het niveau van het kind zelf sexuele voorlichting gegeven en als er vragen waren werden die ook beantwoord, op dat niveau dat een kind begreep wat er bedoeld werd.
Binnen de groep waren er regels, zo was een regel dat er geen verkering binnen de groep mocht. Leuke regel, practisch echter niet haalbaar. Wanneer jongens en meiden in de puberteit met elkaar in 1 huis wonen in een redelijk beschermde omgeving, en ze in de puberteit raakten kwamen die verkeringen toch wel tot stand. Niet bij elkaar op de kamer, ook zo'n leuke regel maar 's nachts waren deuren niet op slot en de groepsleiding patrouilleerde niet over de gang. Met andere woorden, er kwamen situaties voor die je liever niet dan wel had.
Het is en blijft een moeilijke situatie, als begeleider ben je ook aan regels gebonden, je mag een deur bv. niet zomaar op slot doen 's nachts, er mag niet zomaar een alarm op een kamerdeur zodat die af gaat als ie geopend wordt etc.
Bij kinderen bij wie echt grensoverschrijdend gedrag was voorgekomen (aanranding, intimidatie) waren er meer mogelijkheden en werd er bv. inderdaad een alarm op de deur gezet zodat ze niet ongemerkt hun kamer konden verlaten. Maar dan nog kun je een kind niet 24 uur per dag in de gaten houden.

Het gros van de kinderen met wie ik gewerkt heb had normaal begaafde ouders! Slechts een enkeling had ouders die ook verstandelijk beperkt waren. Dit waren echter wel schrijnende gevallen, kinderen die nooit konden vertrouwen op een afspraak met een ouder, pa of ma kwam niet opdagen of veel te laat, pa of ma deed beloftes die niet waar gemaakt konden worden etc.
Moet je deze ouders "verbieden" kinderen te krijgen? Ja, misschien wel, maar ook dit is practisch niet haalbaar. Je kunt wel iedereen die incapabel is willen steriliseren, practisch gezien zal dat nooit lukken. Actief ontmoedigen zeker.

Zo, jij kunt het dus beter verwoorden dan ik kan...
Dank je wel, blij dat er mensen zijn die het op de normale manier bespreekbaar maken.

Konni schreef:

Inge schreef:Ik heb de discussie over wel of niet gedwongen castreren van bepaalde groepen mensen gelezen en ik moet zeggen dat ik het interessante maar moeilijke discussie vind.

Ik heb ruim 6 jaar gewerkt met licht verstandelijk gehandicapte kinderen ((Z)MLK) met gedragsproblemen en het onderwerp "sex" kwam zeer regelmatig aan bod binnen de leefgroep en het team.
Mijn ervaring met deze doelgroep is dat met name de kinderen die functioneerden op het hogere niveau (MLK) bovenmatig geïnteresseerd waren in sex en na een knipoog van iemand van het andere geslacht al dachten verkering te hebben en verder te moeten gaan. De kinderen met een lager niveau (ZMLK) waren eigenlijk minder bezig met sex, maar kregen wel reacties van hun lijf (erectie bv) en wisten daar niet mee om te gaan, juist zij vertoonden eerder grensoverschrijdend gedrag.

Wat wij als groepsleiding deden was in ieder geval in overleg met ouders en kind de meiden op vrij jonge leeftijd al aan de pil, juist om ongewenste zwangerschappen te voorkomen. Ik heb niet meegemaakt dat ouders of kind hier niet mee accoord gingen. Het was niet gedwongen, wel werd het actief aangemoedigd. Als groepsleiding zorgde je dan ook dat medicatie/ de pil ingenomen werd door de kinderen.
Verder probeerden we een open sfeer te creeëren, werd er op het niveau van het kind zelf sexuele voorlichting gegeven en als er vragen waren werden die ook beantwoord, op dat niveau dat een kind begreep wat er bedoeld werd.
Binnen de groep waren er regels, zo was een regel dat er geen verkering binnen de groep mocht. Leuke regel, practisch echter niet haalbaar. Wanneer jongens en meiden in de puberteit met elkaar in 1 huis wonen in een redelijk beschermde omgeving, en ze in de puberteit raakten kwamen die verkeringen toch wel tot stand. Niet bij elkaar op de kamer, ook zo'n leuke regel maar 's nachts waren deuren niet op slot en de groepsleiding patrouilleerde niet over de gang. Met andere woorden, er kwamen situaties voor die je liever niet dan wel had.
Het is en blijft een moeilijke situatie, als begeleider ben je ook aan regels gebonden, je mag een deur bv. niet zomaar op slot doen 's nachts, er mag niet zomaar een alarm op een kamerdeur zodat die af gaat als ie geopend wordt etc.
Bij kinderen bij wie echt grensoverschrijdend gedrag was voorgekomen (aanranding, intimidatie) waren er meer mogelijkheden en werd er bv. inderdaad een alarm op de deur gezet zodat ze niet ongemerkt hun kamer konden verlaten. Maar dan nog kun je een kind niet 24 uur per dag in de gaten houden.

Het gros van de kinderen met wie ik gewerkt heb had normaal begaafde ouders! Slechts een enkeling had ouders die ook verstandelijk beperkt waren. Dit waren echter wel schrijnende gevallen, kinderen die nooit konden vertrouwen op een afspraak met een ouder, pa of ma kwam niet opdagen of veel te laat, pa of ma deed beloftes die niet waar gemaakt konden worden etc.
Moet je deze ouders "verbieden" kinderen te krijgen? Ja, misschien wel, maar ook dit is practisch niet haalbaar. Je kunt wel iedereen die incapabel is willen steriliseren, practisch gezien zal dat nooit lukken. Actief ontmoedigen zeker.

Zo, jij kunt het dus beter verwoorden dan ik kan...
Dank je wel, blij dat er mensen zijn die het op de normale manier bespreekbaar maken.

En die het niet nodig vinden hele bevolkingsgroepen een gedwongen sterilisatie te laten ondergaan

maxcola schreef:
En die het niet nodig vinden hele bevolkingsgroepen een gedwongen sterilisatie te laten ondergaan

Juist!

En nou allemaal koppen dicht.

sample schreef:En nou allemaal koppen dicht.

Goh, wat een humor Dacht middels mijn bijdrage in jouw topic o.a. iets toegevoegd te hebben. Zeker ten aanzien van autisten.

Cleo schreef:

sample schreef:En nou allemaal koppen dicht.

Goh, wat een humor Dacht middels mijn bijdrage in jouw topic o.a. iets toegevoegd te hebben. Zeker ten aanzien van autisten.

Dat heb jij absoluut gedaan.

sample schreef:En nou allemaal koppen dicht.

haha, je doet martijn na.

linlin schreef:

sample schreef:En nou allemaal koppen dicht.

haha, je doet martijn na.

Hey, goed zo

sample schreef:

Cleo schreef:

sample schreef:En nou allemaal koppen dicht.

Goh, wat een humor Dacht middels mijn bijdrage in jouw topic o.a. iets toegevoegd te hebben. Zeker ten aanzien van autisten.

Dat heb jij absoluut gedaan.

Laat die maar achterwege, ik ben niet van plan om mijn zonen te steriliseren zoals jij dat bij je broer wenst.

Laat die maar achterwege, ik ben niet van plan om mijn zonen te steriliseren zoals jij dat bij je broer wenst.

Dat heeft ze ook nergens gezegd, crisis....

Cleo schreef:

sample schreef:

Cleo schreef:

sample schreef:En nou allemaal koppen dicht.

Goh, wat een humor Dacht middels mijn bijdrage in jouw topic o.a. iets toegevoegd te hebben. Zeker ten aanzien van autisten.

Dat heb jij absoluut gedaan.

Laat die maar achterwege, ik ben niet van plan om mijn zonen te steriliseren zoals jij dat bij je broer wenst.

Nee hoor, dat hoeft ook helemaal niet. Daar is geen wet op verder.

En ik wens mijn broer verder niks ernstigs toe hoor. Ik wens eigenlijk alleen zowel voor hemzelf als voor zijn eventuele nakomelingen, dat hij zo verstandig is geen kinderen op de wereld te zetten.

Ga je effe lekker met jezelf bezig houden en niet met je broer als je wil. Er zijn heel nare dingen gebeurt omdat mensen meenden het beter te weten voor een ander. Zolang die ander spreekt en denkt zou ik hem dat lekker zelf laten doen.

Wat denk je nu dat hij er van zou vinden als hij leest wat jij hier allemaal neerkladt? Ik denk dat hij je nooit meer hoeft te zien of te spreken, tenminste dat zou ik doen als mijn zus hier dit soort zaken liep rond te strooien op internet over wat ik wel en niet met mijn leven mag doen in haar ogen.

Ga je effe lekker met jezelf bezig houden en niet met je broer als je wil. Er zijn heel nare dingen gebeurt omdat mensen meenden het beter te weten voor een ander. Zolang die ander spreekt en denkt zou ik hem dat lekker zelf laten doen.

Wat denk je nu dat hij er van zou vinden als hij leest wat jij hier allemaal neerkladt? Ik denk dat hij je nooit meer hoeft te zien of te spreken, tenminste dat zou ik doen als mijn zus hier dit soort zaken liep rond te strooien op internet over wat ik wel en niet met mijn leven mag doen in haar ogen.

Jij kent haar broer? Nee? Kijk, ik wel, en ik heb ergens geprobeerd te vertellen hoe ik hem ervaar.
En ik denk , zeker als zelf moeder zijnde, dat hij niet in staat zou zijn om een kind op te voeden...
En dat zou niet fair zijn tegenover ten eerste het kind...

sample schreef:
Mijn broer zou zát kans hebben om aan onveilig seks te doen. Als normale jongeren met gezond verstand de regels wat betreft seksuele voorlichting en gebruik van voorbehoedsmiddleen al aan hun laars lappen, waarom zou een gehandicapte dat dan niet doen?

Ik vind het idd niet vergelijkbaar met honden, maar ik vind absoluut dat verstandelijk gehandicapten op voorhand gesteriliseerd zouden mogen worden. Wat mij betreft zou het risico dat die mensen zich voortplanten (en daarmee dus bewust een gehadicapt kind op de wereld zetten) tot praktisch 0 gereduceerd mogen worden.

Ben ik de enige die o.a. jouw mening wat betreft je broer verkeerd begrepen heeft?

In een later stadium van dit topic heb ik je er nog naar gevraagd. Daarop antwoorde je dat het antwoord al gegeven had.

MARC_S schreef:Ga je effe lekker met jezelf bezig houden en niet met je broer als je wil. Er zijn heel nare dingen gebeurt omdat mensen meenden het beter te weten voor een ander. Zolang die ander spreekt en denkt zou ik hem dat lekker zelf laten doen.

Wat denk je nu dat hij er van zou vinden als hij leest wat jij hier allemaal neerkladt? Ik denk dat hij je nooit meer hoeft te zien of te spreken, tenminste dat zou ik doen als mijn zus hier dit soort zaken liep rond te strooien op internet over wat ik wel en niet met mijn leven mag doen in haar ogen.

amen!

sample schreef:En nou allemaal koppen dicht.

U zei? 8O

Konni schreef:

Ga je effe lekker met jezelf bezig houden en niet met je broer als je wil. Er zijn heel nare dingen gebeurt omdat mensen meenden het beter te weten voor een ander. Zolang die ander spreekt en denkt zou ik hem dat lekker zelf laten doen.

Wat denk je nu dat hij er van zou vinden als hij leest wat jij hier allemaal neerkladt? Ik denk dat hij je nooit meer hoeft te zien of te spreken, tenminste dat zou ik doen als mijn zus hier dit soort zaken liep rond te strooien op internet over wat ik wel en niet met mijn leven mag doen in haar ogen.

Jij kent haar broer? Nee? Kijk, ik wel, en ik heb ergens geprobeerd te vertellen hoe ik hem ervaar.
En ik denk , zeker als zelf moeder zijnde, dat hij niet in staat zou zijn om een kind op te voeden...
En dat zou niet fair zijn tegenover ten eerste het kind...

Is hij uberhaubt bezig met een kinderwens dan? Is hij bezig met onveilige seks zonder na te denken?
Zo niet dan hoeft ze het hier helemaal niet over te hebben lijkt me.
Heeft hij wel een kinderwens of kans op een zwanger vriendinnetje is het aan de mensen in zijn omgeving om daarmee om te gaan en dat evt te voorkomen, spreken in een algemene vorm hierover op een hondenforum is gewoon ongepast en meestal willen deze mensen zelf niet eens kinderen.

Wat denk je nu dat hij er van zou vinden als hij leest wat jij hier allemaal neerkladt? Ik denk dat hij je nooit meer hoeft te zien of te spreken, tenminste dat zou ik doen als mijn zus hier dit soort zaken liep rond te strooien op internet over wat ik wel en niet met mijn leven mag doen in haar ogen.

Ik weet zeker dat hij daar helemaal geen problemen mee heeft. Mijn broer heeft, zoals meerdere verstandelijk gehandicapten, geen problemen met duidelijkheid.

En laat ik nou voor de laatste keer es duidelijk maken wat ik al die tijd gezegd heb. Mensen lezen daarnamelijk gewoon overheen, gillen in blinde verontwaardiging rond. Gooien mij dingen voor mijn voeten die ik nooit beweerd heb. Ik snap dat het moeilijk is voor mensen om objectief te blijven in familiesituaties, maar de hysterie die sommigen hier tentoonspreiden slaat werkelijk alles.

Het ENIGE wat ik vanaf bladzijde 1 heb gezegd (heel voorzichtig in heel nette bewoordingen) is dat ik het opvoeden van kindjes door verstandelijk gehandicpaten op zijn zachtst gezegd onverstandig vind. En dat ik eigenlijk vind dat preventieve sterilisatie ÉÉN optie zou kunnen zijn om te voorkomen dat verstandelijk gehandicapten (van een bepaald, ongedefinieerd niveau) per ongeluk een kind op de wereld zouden kunnen zetten. Omdat voorbehoedsmiddelen een bepaald risico met zich meebrengen ten aanzien van vergeten, uitspugen en scheuren.

Daar heb ik VANAF HET BEGIN bij vermeld dat de doelgroep wat mij betreft nog niet duidelijk is, maar dat dat zéker niet door 1 persoon beslist zou mogen worden. OOK niet door mij dus.

Daarnaast heb ik OM EEN VOORBEELD TE NOEMEN een bepaald ziektebeeld genoemd. Daarmee niet zeggende dat ALLE mensen met dat ziektebeeld op hetzelfde niveau funktioneren en dus van de straat geplukt zouden moeten worden en op de operatietafel gegooid. Alleen aangegeven dat de GEMIDDELDE mens met het syndroom van down hoogstwaarschijnlijk niet in staat zal zijn om een kind op te voeden. En daarmee dus min of meer automatisch in een zekere doelgroep valt. Ja....daar kan ik ook niks aan doen. Ik ventileer mijn gedachten daarover alleen maar, ik loop nog niet met een mes in mijn hand.

Dan komen er een aantal mensen met hele sterke argumenten (kijk, er komt een discussie op gang) zo van:
-heb je al gedacht aan mensen die geen behoefte aan seks hebben
-heb je al gedacht aan het trauma wat een operatie teweeg kan brengen
-waarom per se sterilisatie, zou je een andere optie niet veel vriendelijk vinden

En meer dingen. Maar goed, de discussie begon ergens op te lijken. Er zijn er een heel stel het niet met mij eens, maar dat maakt (voor mij) de discussie interessant.

Grappig is dat we het er praktisch allemaal over eens zijn dat het voor bepaalde mensen niet verstandig is on kinderen op te voeden. Maar dat we het alleen over de methode hoe je dat gaat voorkomen/begeleiden niet uit zijn.

VERVOLGENS komen er een stel mensen, die mij werkelijk de meest onzinnige dingen voor de voeten gooien. Dat is een nazi zou zijn, of ik iedereen met leukemie kankerlijer noem, dat ik een klotefamilielid ben, dat ik generaliseer, dat ik mensen als beesten behandel.

Slaat natuurlijk compleet nergens op. IK heb niet gezegd dat iedereen met leukemie een kankerlijer is, dat voorbeeld stelde iemand anders. En zo zijn er wat meer dingen. IK beweer niet dat JIJ, JIJ EN JIJ je kind nu per acuut naar het ziekenhuis moet brengen.

LEES nou es gewoon wat er gezegd wordt door iemand, voordat je gaat lopen gillen. Het slaat namelijk echt helemaal nergens op wat er nu gebeurt. Links en rechts komen mensen die heel dat topic niet gevolgd hebben ook wat om de hoek gillen. Lees dan het hele topic eerst aub. Want de beschuldigingen mijn richting uit worden echt absurd. Ga der niet eens meer serieus op in na deze reply, meen ik echt.

Ik kan het toch niet nalaten

Als ik over (eventuele) kinderen spreek van men dochter spreek ik ook over mijn eigen kleinkinderen. En dat raakt me diep.
Hoe kan ik ik in godsnaam vertellen tegen mijn kind dat ze beter geen kinderen kan hebben wetende dat dat betekend dat je ook geen kleinkind in je armen zult houden.
Daar krijg ik mijn moed van vol.

En het is nog helemaal anders als het gaat over je broer of oom of neef,
mijn dochter is een stukje van mij, en dat stukje zegt dat
zij, en enkel zij mag beslissen over haar leven.
En als ik het op voorhand wist ? Ondanks alles wat we hebben meegemaakt is ze een allerliefste meid.
En ja, ik zou haar welkom heten, want zij is "speciaal" op haar eigenste manier.

Dat is voor mij heel persoonlijk.
Sanneke

spreken in een algemene vorm hierover op een hondenforum is gewoon ongepast

Hou er dan over op. Dat probeer ik ook al de hele tijd.

sample schreef:

Wat denk je nu dat hij er van zou vinden als hij leest wat jij hier allemaal neerkladt? Ik denk dat hij je nooit meer hoeft te zien of te spreken, tenminste dat zou ik doen als mijn zus hier dit soort zaken liep rond te strooien op internet over wat ik wel en niet met mijn leven mag doen in haar ogen.

Ik weet zeker dat hij daar helemaal geen problemen mee heeft. Mijn broer heeft, zoals meerdere verstandelijk gehandicapten, geen problemen met duidelijkheid.

En laat ik nou voor de laatste keer es duidelijk maken wat ik al die tijd gezegd heb. Mensen lezen daarnamelijk gewoon overheen, gillen in blinde verontwaardiging rond. Gooien mij dingen voor mijn voeten die ik nooit beweerd heb. Ik snap dat het moeilijk is voor mensen om objectief te blijven in familiesituaties, maar de hysterie die sommigen hier tentoonspreiden slaat werkelijk alles.

Het ENIGE wat ik vanaf bladzijde 1 heb gezegd (heel voorzichtig in heel nette bewoordingen) is dat ik het opvoeden van kindjes door verstandelijk gehandicpaten op zijn zachtst gezegd onverstandig vind. En dat ik eigenlijk vind dat preventieve sterilisatie ÉÉN optie zou kunnen zijn om te voorkomen dat verstandelijk gehandicapten (van een bepaald, ongedefinieerd niveau) per ongeluk een kind op de wereld zouden kunnen zetten. Omdat voorbehoedsmiddelen een bepaald risico met zich meebrengen ten aanzien van vergeten, uitspugen en scheuren.

Daar heb ik VANAF HET BEGIN bij vermeld dat de doelgroep wat mij betreft nog niet duidelijk is, maar dat dat zéker niet door 1 persoon beslist zou mogen worden. OOK niet door mij dus.

Daarnaast heb ik OM EEN VOORBEELD TE NOEMEN een bepaald ziektebeeld genoemd. Daarmee niet zeggende dat ALLE mensen met dat ziektebeeld op hetzelfde niveau funktioneren en dus van de straat geplukt zouden moeten worden en op de operatietafel gegooid. Alleen aangegeven dat de GEMIDDELDE mens met het syndroom van down hoogstwaarschijnlijk niet in staat zal zijn om een kind op te voeden. En daarmee dus min of meer automatisch in een zekere doelgroep valt. Ja....daar kan ik ook niks aan doen. Ik ventileer mijn gedachten daarover alleen maar, ik loop nog niet met een mes in mijn hand.

Dan komen er een aantal mensen met hele sterke argumenten (kijk, er komt een discussie op gang) zo van:
-heb je al gedacht aan mensen die geen behoefte aan seks hebben
-heb je al gedacht aan het trauma wat een operatie teweeg kan brengen
-waarom per se sterilisatie, zou je een andere optie niet veel vriendelijk vinden

En meer dingen. Maar goed, de discussie begon ergens op te lijken. Er zijn er een heel stel het niet met mij eens, maar dat maakt (voor mij) de discussie interessant.

Grappig is dat we het er praktisch allemaal over eens zijn dat het voor bepaalde mensen niet verstandig is on kinderen op te voeden. Maar dat we het alleen over de methode hoe je dat gaat voorkomen/begeleiden niet uit zijn.

VERVOLGENS komen er een stel mensen, die mij werkelijk de meest onzinnige dingen voor de voeten gooien. Dat is een nazi zou zijn, of ik iedereen met leukemie kankerlijer noem, dat ik een klotefamilielid ben, dat ik generaliseer, dat ik mensen als beesten behandel.

Slaat natuurlijk compleet nergens op. IK heb niet gezegd dat iedereen met leukemie een kankerlijer is, dat voorbeeld stelde iemand anders. En zo zijn er wat meer dingen. IK beweer niet dat JIJ, JIJ EN JIJ je kind nu per acuut naar het ziekenhuis moet brengen.

LEES nou es gewoon wat er gezegd wordt door iemand, voordat je gaat lopen gillen. Het slaat namelijk echt helemaal nergens op wat er nu gebeurt. Links en rechts komen mensen die heel dat topic niet gevolgd hebben ook wat om de hoek gillen. Lees dan het hele topic eerst aub. Want de beschuldigingen mijn richting uit worden echt absurd. Ga der niet eens meer serieus op in na deze reply, meen ik echt.

Weer even gekopieeerd en geplakt:
Ik vind het idd niet vergelijkbaar met honden, maar ik vind absoluut dat verstandelijk gehandicapten op voorhand gesteriliseerd zouden mogen worden. Wat mij betreft zou het risico dat die mensen zich voortplanten (en daarmee dus bewust een gehadicapt kind op de wereld zetten) tot praktisch 0 gereduceerd mogen worden"
"

Ik lees hier toch heel duidelijk dat verstandelijk gehandicapten wat jou betreft op voorhand gesteriliseerd mogen worden. Of ben ik gek?

Mama Sanneke schreef:Ik kan het toch niet nalaten

Als ik over (eventuele) kinderen spreek van men dochter spreek ik over over mijn eigen kleinkinderen. En dat raakt me diep.
Hoe kan ik ik in godsnaam vertellen tegen mijn kind dat ze beter geen kinderen kan hebben wetende dat dat betekend dat je ook geen kleinkind in je armen zult houden.
Daar krijg ik mijn moed van vol.

En het is nog helemaal anders als het gaat over je broer of oom of neef,
mijn dochter is een stukje van mij, en dat stukje zegt dat
zij, en enkel zij mag beslissen over haar leven.
En als ik het op voorhand wist ? Ondanks alles wat we hebben meegemaakt is ze een allerliefste meid.
En ja, ik zou haar welkom heten, want zij is "speciaal" op haar eigenste manier.

Dat is voor mij heel persoonlijk.
Sanneke

Ja, túúrlijk raakt je dat diep. Mij raakt het ook dat mijn broer geen gemiddelde Nederlander is. Meestal in positieve zin trouwens, want ik ben waanzinnig trots op hem.

En ja, ik geloof meteen dat het een klotetaak is om tegen je kind te moeten zeggen dat kinderen geen optie zijn. Helemaal snappelijk en begrijpelijk. Maar als je het níet zou doen.........en dus min of meer omdat je het zélf zo graag wilt, haar een kind op de wereld laat zetten......is dát dan een optie? Ik zie heel goed dat het kiezen tussen twee kwaden is. En dat zijn nooit leuke keuzes.

En natúúrlijk ben je gek met je kind, ongeacht zijn handicap. Natúúrlijk is dat kind niet MINDER dan een ander. Natúúrlijk zou je zó weer voor datzelfde kind kiezen als je het over mocht doen. Consequentie daarbij is alleen, dat dat kind een bepaalde mate van incapabelheid heeft. Dat komt mee met de handicap. Tis niet anders. Daar zal jij dus als verzorger, in moeten begeleiden. OOK in de dingen die minder leuk zijn.

Waarmee ik dus NIET wil zeggen dat je DUS maar een sterilisatie moet overwegen. Maar in alle redelijkheid kan je in mijn ogen OOK niet tegen je kind zeggen "goh lieverd, wanneer kunnen we van JOU nou es een kleinkind verwachten?".

Pffffffft, voorzichtiger en liever dan dit, kan ik het écht niet verwoorden hoor.

maxcola schreef:Weer even gekopieeerd en geplakt:
Ik vind het idd niet vergelijkbaar met honden, maar ik vind absoluut dat verstandelijk gehandicapten op voorhand gesteriliseerd zouden mogen worden. Wat mij betreft zou het risico dat die mensen zich voortplanten (en daarmee dus bewust een gehadicapt kind op de wereld zetten) tot praktisch 0 gereduceerd mogen worden"
"

Ik lees hier toch heel duidelijk dat verstandelijk gehandicapten wat jou betreft op voorhand gesteriliseerd mogen worden. Of ben ik gek?

Nee, jij bent niet gek, maar je rukt mijn woorden (zoals meer mensen dat doen) compleet uit zijn contex. Kheb er namelijk wél bijgezegd, dat er een protocol gemaakt zou moeten worden. En dat, als iemand dáár "doorheen"was, dat we dan niet elke keer de discussie meer aan hoefden. Dat dán iemand op voorhand........

En op voorhand, daar bedoel ik mee, NIET afwachten of iemand misschen verstandig genoeg is om te beslissen dattie geen kinderen wil. En met op voorhand bedoel ik, NIET wachten totdat iemand boven de 18 is. Omdat je dan je zeggenschap als ouders kwijt bent.

Dus ik heb niet zomaar in de ruimte lopen brullen dat ALLE verstandelijk gehandicapten op voorhand.....nou ja ik blijf herhalen, de rest weet je wel. Ik heb dat genuanceerder gebracht, maar mensen verkiezen om dat te negeren.

sample schreef:

maxcola schreef:Weer even gekopieeerd en geplakt:
Ik vind het idd niet vergelijkbaar met honden, maar ik vind absoluut dat verstandelijk gehandicapten op voorhand gesteriliseerd zouden mogen worden. Wat mij betreft zou het risico dat die mensen zich voortplanten (en daarmee dus bewust een gehadicapt kind op de wereld zetten) tot praktisch 0 gereduceerd mogen worden"
"

Ik lees hier toch heel duidelijk dat verstandelijk gehandicapten wat jou betreft op voorhand gesteriliseerd mogen worden. Of ben ik gek?

Nee, jij bent niet gek, maar je rukt mijn woorden (zoals meer mensen dat doen) compleet uit zijn contex. Kheb er namelijk wél bijgezegd, dat er een protocol gemaakt zou moeten worden. En dat, als iemand dáár "doorheen"was, dat we dan niet elke keer de discussie meer aan hoefden. Dat dán iemand op voorhand........

En op voorhand, daar bedoel ik mee, NIET afwachten of iemand misschen verstandig genoeg is om te beslissen dattie geen kinderen wil. En met op voorhand bedoel ik, NIET wachten totdat iemand boven de 18 is. Omdat je dan je zeggenschap als ouders kwijt bent.

Dus ik heb niet zomaar in de ruimte lopen brullen dat ALLE verstandelijk gehandicapten op voorhand.....nou ja ik blijf herhalen, de rest weet je wel. Ik heb dat genuanceerder gebracht, maar mensen verkiezen om dat te negeren.

Ach, schei toch uit. Het woord protocol kwam pas uit je toestenbord rollen toen een aantal mensen zeer verbaasd reageerde op de gequote stelling!

Cleo schreef: Ach, schei toch uit. Het woord protocol kwam pas uit je toestenbord rollen toen een aantal mensen zeer verbaasd reageerde op de gequote stelling!

Blz5:

Nou ja, iedereen.......tot een bepaald niveau. Als het aan mij lag dan.

Eline, blz5:

En wie gaat dat bepalen?..als het aan jou lag dan hè?

blz5:
Grin......een heleboel mensen bij elkaar maken de norm, op basis van ervaring en wetenschap en vanuit menselijk oogpunt natuurlijk.

Niet waar dus.