Het HondenForum

Ik lees hier allerlei reacties over het wel of niet een hond nemen als je "minder vermogend" bent. Onder andere wordt er gesteld dat het houden een hond een luxe is. Ik kan het daar niet mee eens zijn. Het lijkt wel of we, door de verharding van de maatschappij, de kern van ons bestaan zijn vergeten. Een hond is méér dan een kostenpost. Met een hond kun je ongecompliceerd communiceren, je vreugde en verdriet aan kwijt. Kortom, een hond kan tegemoet komen aan emotionele levensbehoeften. Als je het geluk hebt om op jonge leeftijd te mogen optrekken met een hond, dan is dit een grote bijdrage aan de vorming van de geest. Verantwoording dragen, contacten met mede-hondenliefhebbers, geven en ontvangen van liefde. Ik ben er van overtuigd dat veel jongeren er baat bij gehad zouden hebben, als ze van Pa en Moe de zo innig gewenste hond gekregen zouden hebben. Waarbij de uiteindelijke verantwoording vanzelfsprekend bij de ouders/verzorgers blijft liggen. Dan de kosten: In vroegere tijden kookte men nog wel eens voor de hond. Tegenwoordig weten veel mensen niet beter dan dat alleen commercieel voer zaligmakend is. Terwijl de verpakking van de alom verkrijgbare voeders vaak duurder is dan de inhoud. Wat de kosten van de dierenarts betreft, die rijzen de pan uit de laatste jaren. De inrichting van dierenartspraktijken wordt al maar weelderiger, waar menig huisartsenpraktijk niet aan kan tippen. De kosten hiervan moeten vanzelfsprekend doorberekend worden in de prijzen. Maar gelukkig kunnen we ons verzekeren tegen hoge rekeningen, al dan niet met een eigen risico. Wat betreft herplaatsers uit het asiel, informeer eens naar de kosten die een asiel in rekening brengt aan de nieuwe eigenaar. Je krijgt zo'n hond echt niet gratis. Natuurlijk is het heel fijn als een hond uit het asiel herplaatst kan worden, maar het onderwerp hier is of een minder vermogend iemand een hond kan onderhouden. Net zoals vroeger mag een hond af en toe best zijn maaltje doen met een paar bruine boterhammen, of een bak rijst met wat extra ingrediënten. Zonder dat de hond dus echt dagelijks met de pot mee eet. Alhoewel er blijkbaar honden zijn die dit doen zonder dat het problemen oplevert . Voorwaarde is dan wel dat er een goede voedingsbasis is geweest in de groeiperiode. Aan hen die overwegen om een hond te nemen adviseer ik om regelmatig plekken te bezoeken waar hondenliefhebbers elkaar ontmoeten. Vraag informatie over het soort hond dat u aanstaat, informeer naar het karakter en eventuele vaak voorkomende problemen en de eisen die een dergelijke hond stelt aan de verzorging. Vraag ook naar de vaste lasten, ook die van een ziektenkostenverzekering. Wees niet verbaasd als men informatie verlangt over uw eigen persoon. U bent immers in contact gekomen met één of meerdere hondenliefhebbers welke bereid zijn om met u in gesprek te gaan. Vóór alles; Staar u niet blind op het uiterlijk van een ras. Het zou best kunnen zijn dat het karakter van die bijzonder mooie hond helemaal niet bij u past.

Hutsje schreef:

Parisgirl schreef:

Hutsje schreef:

Gonny schreef:
ik????

Neej, daarvoor moet je eerst een onbeschoft ongefundeerde grote bek hebben, en dan zal ik er eens over nadenken

zozo, de award gaat naar jezelf begrijp ik?

Ik hoor nu weer ergens wat gerommel.....

onweer??

malinois schreef:

Hutsje schreef:

Parisgirl schreef:

Hutsje schreef: Neej, daarvoor moet je eerst een onbeschoft ongefundeerde grote bek hebben, en dan zal ik er eens over nadenken

zozo, de award gaat naar jezelf begrijp ik?

Ik hoor nu weer ergens wat gerommel.....

onweer??

Ik heb er m'n vakantiegeld aan gespendeerd, maar heb wel 1,5 jaar op de pup gewacht. Maar ik denk ook als je het al erg krap hebt, je niet aan 'n hond moet beginnen, bij mij zitten nu kat en hond op speciaal voer en dat kost kapitalen (tenminste voor mij), ik ben alleen dus ik bezuinig wel ergens op, maar als je 'n gezin hebt, lijkt het me toch raar om te moeten bezuinigen op goed eten voor je kinderen en je dieren duur voer voorzetten.

Iedereen heeft het dan ook vaak over waarom geen tweede hond, ja heb er nooit twee gewild, maar dat zou ik ook niet kunnen betalen, 1 kan ik alles geven wat hij wil, twee niet meer. Ben trouwens wel blij met de verzekering (voor beide hond en kat) want dat scheelt zeker in de kosten.

Nanna schreef:

Ik lees hier allerlei reacties over het wel of niet een hond nemen als je "minder vermogend" bent. Onder andere wordt er gesteld dat het houden een hond een luxe is. Ik kan het daar niet mee eens zijn. Het lijkt wel of we, door de verharding van de maatschappij, de kern van ons bestaan zijn vergeten. Een hond is méér dan een kostenpost. Met een hond kun je ongecompliceerd communiceren, je vreugde en verdriet aan kwijt.

Ben ik het weer niet mee eens...
Alles wat niet valt onder de basis levensbehoeftes valt nou eenmaal onder "luxe". Je móet geen hond hebben om te kunnen leven. Wel eten, drinken en een dak boven je hoofd.
Tulijk is het hartstikke fijn als je een hond kunt betalen en dan geniet je er ook met volle teuegen van.
En er zijn ook mensen die zich andere geneugten (zoals vakantie of een duurdere auto) ontzeggen om die hond te kunnen betalen.
Maar als je echt in financiële problemen zou komen door een hónd, moet je er niet aan beginnen.

Een kind is ook een luxeproduct, maar ondanks dat blijven zelfs de armste gezinnen gewoon doorfokken. Ik weet niet of je dat nou zo hard kan stellen. Voor heel heel veel mensen is een hond veel meer dan in eerste instantie een huisdier.

Parisgirl schreef:

Nanna schreef:

Ik lees hier allerlei reacties over het wel of niet een hond nemen als je "minder vermogend" bent. Onder andere wordt er gesteld dat het houden een hond een luxe is. Ik kan het daar niet mee eens zijn. Het lijkt wel of we, door de verharding van de maatschappij, de kern van ons bestaan zijn vergeten. Een hond is méér dan een kostenpost. Met een hond kun je ongecompliceerd communiceren, je vreugde en verdriet aan kwijt.

Ben ik het weer niet mee eens...
Alles wat niet valt onder de basis levensbehoeftes valt nou eenmaal onder "luxe". Je móet geen hond hebben om te kunnen leven. Wel eten, drinken en een dak boven je hoofd.
Tulijk is het hartstikke fijn als je een hond kunt betalen en dan geniet je er ook met volle teuegen van.
En er zijn ook mensen die zich andere geneugten (zoals vakantie of een duurdere auto) ontzeggen om die hond te kunnen betalen.
Maar als je echt in financiële problemen zou komen door een hónd, moet je er niet aan beginnen.

Een kind is ook een luxeproduct, maar ondanks dat blijven zelfs de armste gezinnen gewoon doorfokken. Ik weet niet of je dat nou zo hard kan stellen. Voor heel heel veel mensen is een hond veel meer dan in eerste instantie een huisdier.

Om nou een kind een 'luxeproduct' te noemen vind ik wel erg ver gaan en de uitdrukking 'blijven de armste gezinnen gewoon doorfokken' is ook een beetje (nou ja, véél!) erg bot!

Geld, nah als ik ergens altijd wel een gronisch gebrek aan heb, dan is het wel aan geld!

Maar als ik zo op de diverse zakken voer kijk wat Laika zoal allemaal naar binnenwerkt, dan eet zij beter als dat ik doe

lieke schreef:

Parisgirl schreef:

Nanna schreef:

Ik lees hier allerlei reacties over het wel of niet een hond nemen als je "minder vermogend" bent. Onder andere wordt er gesteld dat het houden een hond een luxe is. Ik kan het daar niet mee eens zijn. Het lijkt wel of we, door de verharding van de maatschappij, de kern van ons bestaan zijn vergeten. Een hond is méér dan een kostenpost. Met een hond kun je ongecompliceerd communiceren, je vreugde en verdriet aan kwijt.

Ben ik het weer niet mee eens...
Alles wat niet valt onder de basis levensbehoeftes valt nou eenmaal onder "luxe". Je móet geen hond hebben om te kunnen leven. Wel eten, drinken en een dak boven je hoofd.
Tulijk is het hartstikke fijn als je een hond kunt betalen en dan geniet je er ook met volle teuegen van.
En er zijn ook mensen die zich andere geneugten (zoals vakantie of een duurdere auto) ontzeggen om die hond te kunnen betalen.
Maar als je echt in financiële problemen zou komen door een hónd, moet je er niet aan beginnen.

Een kind is ook een luxeproduct, maar ondanks dat blijven zelfs de armste gezinnen gewoon doorfokken. Ik weet niet of je dat nou zo hard kan stellen. Voor heel heel veel mensen is een hond veel meer dan in eerste instantie een huisdier.

Om nou een kind een 'luxeproduct' te noemen vind ik wel erg ver gaan en de uitdrukking 'blijven de armste gezinnen gewoon doorfokken' is ook een beetje (nou ja, véél!) erg bot!

Mee eens, overigens is de uitdrukking 'fokken' sowieso hier niet op zijn plaats. Mensen verkopen hun kinderen immers niet.

pepim schreef:

lieke schreef:

Parisgirl schreef:

Nanna schreef: Ben ik het weer niet mee eens...
Alles wat niet valt onder de basis levensbehoeftes valt nou eenmaal onder "luxe". Je móet geen hond hebben om te kunnen leven. Wel eten, drinken en een dak boven je hoofd.
Tulijk is het hartstikke fijn als je een hond kunt betalen en dan geniet je er ook met volle teuegen van.
En er zijn ook mensen die zich andere geneugten (zoals vakantie of een duurdere auto) ontzeggen om die hond te kunnen betalen.
Maar als je echt in financiële problemen zou komen door een hónd, moet je er niet aan beginnen.

Een kind is ook een luxeproduct, maar ondanks dat blijven zelfs de armste gezinnen gewoon doorfokken. Ik weet niet of je dat nou zo hard kan stellen. Voor heel heel veel mensen is een hond veel meer dan in eerste instantie een huisdier.

Om nou een kind een 'luxeproduct' te noemen vind ik wel erg ver gaan en de uitdrukking 'blijven de armste gezinnen gewoon doorfokken' is ook een beetje (nou ja, véél!) erg bot!

Mee eens, overigens is de uitdrukking 'fokken' sowieso hier niet op zijn plaats. Mensen verkopen hun kinderen immers niet.

Nou, ik heb mijn zoontje er wel eens mee gedreigd, als-ie érg vervelend was . Zijn commentaar daarop: 'ach mam, daar trapt toch niemand in!'

lieke schreef:

pepim schreef:

lieke schreef:

Parisgirl schreef: Een kind is ook een luxeproduct, maar ondanks dat blijven zelfs de armste gezinnen gewoon doorfokken. Ik weet niet of je dat nou zo hard kan stellen. Voor heel heel veel mensen is een hond veel meer dan in eerste instantie een huisdier.

Om nou een kind een 'luxeproduct' te noemen vind ik wel erg ver gaan en de uitdrukking 'blijven de armste gezinnen gewoon doorfokken' is ook een beetje (nou ja, véél!) erg bot!

Mee eens, overigens is de uitdrukking 'fokken' sowieso hier niet op zijn plaats. Mensen verkopen hun kinderen immers niet.

Nou, ik heb mijn zoontje er wel eens mee gedreigd, als-ie érg vervelend was . Zijn commentaar daarop: 'ach mam, daar trapt toch niemand in!'