sirene schreef:Het is ook moeilijk advies geven omdat ik soms geen hoogte van het probleem krijg. Soms schrijf je iets, ik schrik me dan rot en later schrijf je dat het nou ook weer niet zo erg is.
Hij speelt heel veel met teven, kan met sommige reuen... dan zou er geen probleem zijn.
Maar je durft hem niet los te laten omdat er een reu aan kan komen. In een ander bericht zeg je dan dat ie heel goed luistert. Ik begrijp wel dat een hond niet 100% kan luisteren maar als hij op een overzichtelijke plek met een teef speelt kan ie toch gewoon los ?
Zet je problemen eerst duidelijk op een rijtje en je verwachtingen.
Het rondje in de buurt is een probleem. Hoe lang is dat al zo ?
Dat eerste ging over het vuurwerk, het leek er in eerste instantie op dat hij schrik er van had, maar na een paar dagen 'voor knallen' was hij eraan gewend.
Hij speelt nu nauwelijks met teven omdat er een reu aan kan komen. Waar hier veel honden zijn, is het niet overzichtelijk.
Dat is in het 'hondenpark' met allemaal bochten, bomen, e.d.
Hij luistert goed, maar niet als hij een andere reu ziet. Dan wil hij erop af met hoge staart en geborstelde rug en nek. Soms stopt hij wel en luistert hij, maar zeker niet altijd in deze situaties (en dan heb ik het alweer over ruim een jaar geleden, want nu gaat hij dus aan de lijn in de buurt).
Het is zo, Puchu is super relaxed en gemakkelijk thuis. Zodra hij één stap over de drempel zet, verandert hij in een hond die zeer alert is, alles aftuurt en weinig aandacht voor iets anders meer heeft.
Als hij in de polder loopt, dan is het te overzien, verwacht hij blijkbaar geen gevaar en is hij ook relaxed en luistert uitstekend.
Als hij in de buurt aan de lijn loopt, dan verwacht hij zo ongeveer achter iedere hoek gevaar (tenminste, zo komt het op mij over) en is hij in hoge staat van alertheid. Heeft hij werkelijk zijn vijand gezien of gesnoven dan is hij helemaal hyper opgefokt, schrikt heel snel, hersteld ook direct weer als er niks aan de hand is. Maar in ieder geval is hij dan soms wel 20 of 30 minuten in uitermate alerte toestand.
Dit is niet leuk uitlaten zoals ik al schreef, maar het gaat om 2 rondes per dag, pakweg een uurtje. Voor mij persoonlijk dus geen reden voor castratie. Ik bedoel, ik ben niet perfect, mijn hond hoeft het ook niet te zijn en verder heeft hij geen andere problemen. Hij rijdt niet op mensen, niet op kussens, is niet totaal de weg kwijt bij loopse teven, hij loopt niet weg of noem maar op.
Verwachting zou eventueel (!) zijn dat hij bij castratie niet meer zo opgefokt is buiten. Dat het voor hemzelf relaxter is en waardoor hij mogelijk meer interesse in andere zaken dan gevaarlijke reuen krijgt.
Ik hoop dat het iets duidelijker is nu. En voor alle zekerheid: ik vind het geen groot probleem, Puchu is een geweldige hond, in huis probleemloos en super lief. Ik vind het alleen sneu voor hem dat hij zich zo opgefokt voelt buiten (niet in de tuin en niet in de polder, maar in de buurt) en zou hem voor zichzelf graag wat relaxter zien en wellicht is dan wat meer omgang met andere honden mogelijk.
Al is hij idd geen echte 'speelhond' hoor, maar als straks Kaya er niet meer is hij misschien wel erg alleen?
(ik ben nu even weg hoor, moet echt wat dingen doen

)