Het HondenForum

En hoe gaat het nu met Willem?

Ik weet dat het goed gaat, maar wil wel heel graag weer foto's zien van je mooie drietal

Jaaaa
En wie weet binnenkort een familie reunie?

Ik neem me steeds voor om een update te schrijven, maar het is zo druk geweest dat ik geen puf heb om te schrijven. Nouja, wat in het vat zit enzo...

Kort gezegd gaat het inderdaad goed; hij gaat gestaag vooruit en blijft me om zijn lange stelten winden.

Paar dagen geleden de camera weer eens onder het stof vandaan gehaald en deze foto van de man gemaakt:

Wouw

Mooi! Hoop dat je het vooral druk hebt met leuke dingen (de honden) en de update volgt vanzelf

jaaa, daar is mooie Willem

we want more, we want more, we want more, we want more

hij ziet er goed uit

sanne86 schreef:Mooi! Hoop dat je het vooral druk hebt met leuke dingen (de honden) en de update volgt vanzelf

Wat leuke dingen maar vooral minder leuke dingen en de extra aandacht voor de honden is er door beide een beetje bij ingeschoten. Gelukkig komt het langzaam weer op gang en daar zijn de honden en ik blij mee .


Hier alvast een paar foto's.

De katten voelen zich goed op hun gemak bij Willem, zo fijn!



Speciaal voor Manuma dan eindelijk kroelfoto's. Willem draait zich er speciaal voor op zijn rug .




Oeh, lekker...


Ja halloooo, niet stoppen hè


Zag je dat ?! Hij dacht te kunnen stoppen met aaien !




De drie (ja drie ) musketiers op de bank :



En aan het begin van de avond lag het er zo bij :

Dat ziet er heel gezellig uit

Oh wat een dwaas is die Laissah toch. Ik neem tenminste aan dat ze onder het dekentje lag. En Willem is lief.

wat een genietfoto's

wat een heerlijke foto's

Wauw Wat een ontspanning zeg, heerlijk! Die kroelfoto's op zijn rug

die oogjes dicht en genieten maar!! Heerlijk om te zien!!

die geniet!!! Fijn!!

Wat een heerlijk topic is dit, zo genieten! Van je schrijftstijl, van de voortgang en dan nu het fantastische nieuws (wat eigenlijk al geen nieuws meer was) en al die schitterende foto's

Hmm ik wilde een update plaatsen maar ik zie dat ik jullie reacties niet echt meegekregen heb . Ik was er niet helemaal bij geloof ik, maar nu weer wel gelukkig.

Ja, je kunt wel zien dat hij geniet hè, hij heeft ook echt zo'n mooi geniethoofd . Zo heerlijk om die ontspanning bij hem te zien.

Sterre schreef:Oh wat een dwaas is die Laissah toch. Ik neem tenminste aan dat ze onder het dekentje lag. En Willem is lief.

Uhuh . Laissah moet je meestal echt zoeken, als je die 's avonds eenmaal ingestopt hebt heb je echt geen idee dat ze er is.

Heavy schreef:Wat leuk zo'n vetbedbank

Nou, leuk... . Handig in elk geval . Het zand zakt erdoorheen dus je zit zelf ook niet in de zandbak en is het vuil dan mik ik ze in de was en veeg ik het zand weer eens van de bank. Daarnaast is het natuurlijk lekker warm, wat vooral door Lais gewaardeerd wordt, alhoewel die andere twee (en de katten) zich het ook laten welgevallen .

Willempie. Ruim vierenhalve maand bij ons.

Wat is het toch een leuke hond . Hij kan zo'n heerlijke kop hebben, dan ligt ie op de bank en kijkt ie me aan met vrolijke ogen en de oren opzij/omhoog... dan smelt ik altijd weer een beetje haha. Eigenlijk moet er dan ook gekroeld worden, zodra je zijn kant oploopt gaat hij er al voor liggen. De dwingeland . Beetje meer op de zij/rug schuiven, pootjes wijd, buikie bloot en dan moet baasje gehoor geven aan het vriendelijke, doch dwingende verzoek . Als je stopt met kroelen kijkt ie je aan... Ik doe er altijd een kwartier over om bij hem weg te komen .


Met de katten gaat het trouwens meer dan goed. Niet dat ze echt veel interactie hebben met elkaar, maar de katten voelen zich nu gek genoeg méér op hun gemak bij de honden dan voordat Willem kwam . Ze durven nu veel vrijer op de bank te komen als de honden er liggen en lopen gerust over ze heen. Ze durven nu ook weer op onze schoot te liggen zonder weg te schieten omdat er een hond aan het draaien is naast ze. Twee liggen zelfs geregeld op Laissah . Okee, dan zit er nog een pyjama en dikke deken tussen, maar ze weten echt wel dat ze op een hond liggen. Het moet niet al teveel bewegen, dan gaan ze wel weg. Maar goed, ze zijn dus behoorlijk op hun gemak voor katten die twaalf jaar niet met honden hadden geleefd.


Terug naar Willem. Hij komt nu bijna altijd mee naar binnen als ik zeg dat we weer naar binnen gaan, dat gaat nog wel met de nodige haast van zijn kant maar toch al met minder angst. Een enkele keer is er iets voorgevallen en durft hij niet mee, dan zet ik de deur open, loop de tuin in en geef aan dat hij naar binnen moet. Dan gaat hij gelukkig zelf naar binnen.
Als de deur openstaat (ivm mooi weer) blijft hij meestal buiten, een enkele keer komt hij zelf naar binnen (eng!) maar er hoeft op dat moment maar iets te bewegen (poot van hond) of een geluidje te zijn en hij vliegt weer naar buiten. Als ik op de bank zit en hem naar binnen zie kijken en hem dan roep dan komt hij soms ook naar binnen en gaat hij ergens op een bank zitten. Maar ik hoef dan niet op te staan (om de deur dicht te gaan doen) want dan roetsjt hij weer naar buiten. Het is allemaal toch nog wel héél spannend.
Eén keer was zo mooi! Ik zat op de bank, Willem was buiten en de deur stond op een 30cm open. Op een gegeven moment zie ik Willem op een meter van de deur staan en maar naar binnen te staan gluren haha, met die heerlijke kop van hem. Zo dicht bij de deur komt hij echt zelden, laat staan dat hij de rust heeft om er te blijven staan. Koppie scheef toen ik tegen hem ging praten . Ik ben rustig naar de deur gelopen, hij liep er toen van weg maar beperkte dat tot een paar meter (voor hem echt bijzonder) en toen ik de deur verder opendeed kwam hij naar binnen om daarna gezellig bij me op de bank te gaan liggen. Lekker ventje.


In huis gaat het allemaal zijn gangetje eigenlijk, alhoewel schijn toch een beetje bedriegt. Hij lijkt redelijk vrij rond te lopen in huis, maar zodra je zelf staat/loopt schiet hij een bank op. Eigenlijk viel het me pas weer op toen ik hem onlangs even een riem omdeed terwijl hij op de bank zat en ik hem naar de gang wilde nemen (normaal roep ik hem en komt hij naar de gang). Hij kwam van de bank af en omdat hem niet duidelijk was waar we heen gingen schoot hij direct een andere bank op. Dit herhaalde zich een paar keer en het werd heel duidelijk dat hij niet op de grond durfde te blijven staan. Daar heb ik gelijk maar even een oefening van gemaakt en uiteindelijk durfde hij wel op de grond te blijven (met mij door m'n knieën), maar dan moest ik wel kroelen . Hij haalt trouwens veel steun uit het kroelen; ik heb altijd het idee dat kroelen voor hem niet alleen het fijne gevoel is maar ook een teken dat het veilig is. Lastig om te verwoorden, maar ik zie bij hem altijd een onzekerheid (help, wat gaat er gebeuren?) en als je hem dan kroelt dan zie je gewoon een opluchting bij hem "Oh, ze gaat geen enge dingen doen.". Wel heel fijn dat hij daar steun/veiligheid uithaalt.


Geregeld komt hij lekker bij ons liggen op de bank. Nou was het twee keer achter elkaar voorgekomen dat hij vlakbij mij lag en Lais zich in de 20 à 30cm tussen ons wurmde. Die gaat dan eerst zitten - want meer plek is er niet - en na een minuut of tien heeft ze zich er heel langzaam zodanig tussengewurmd dat ze toch ligt. Blijkbaar vond Willem dat toch niet zo'n heel leuk fenomeen want toen Lais aan kwam lopen om het een derde keer te doen schoof hij héél snel twintig centimeter naar me toe om het gat te dichten . Hahahaha, geweldig !!! Lais stond even beteuterd te kijken en ging toen toch maar aan de andere kant van hem liggen . Oh zo leuk om te zien dat hij echt voorkeuren heeft en er best wat mee durft te doen.
Als hij op de bank ligt te slapen dan is hij inmiddels echt lekker ontspannen; waar hij voorheen van elk geluidje opschrok en ging zitten/staan/vluchten, slaapt hij er nu lekker doorheen (hij blijft zelfs dromen op zo'n moment). Hooguit dat er één oog half open gaat, verstoord . Heerlijk.


Op wandeling is hij nog vrij neutraal, ik zie niet dat hij er nou echt onwijs van geniet. Hij loopt wel met zijn staart tussen zijn poten vandaan en geregeld zelfs tegen horizontale dracht aan, verder snuffelt ie ook af en toe. Het schichtige naar ons toe is al ontzettend veel minder en koekjes neemt hij ook aan. Hij loopt ook mee met de trainingswandelingen van de baas (voor de nijmeegse), vorige week hebben ze veertig kilometer gelopen (baas, Willem en Lais). Hij draait er z'n poot niet voor om .


In de tuin blijft het altijd nog een beetje lastig om in zijn buurt te komen/zijn. Ik denk eigenlijk dat dat gerelateerd is aan het probleem dat hij in huis heeft (daar vindt hij het/ons ook eng als hij zelf op de grond loopt) en wil nog een keer een soort bank/verhoging fabriceren om eens te kijken of hij daar zelf op zou gaan en dan te benaderen is. Niet omdat het nodig is, maar omdat ik het interessant vind.
Als de opzet precies goed is dan komt hij koekjes halen bij me, is het nét iets anders dan blijft hij op meters van me af heen en weer drentelen en dan richt ik mijn aandacht gewoon weer op iets anders. Inmiddels hebben we - als variatie op het koekjes halen - een leuk spelletje samen . Hij komt een koekje halen en vervolgens gooi ik een tweede koekje voor hem weg. Schitterend vindt ie dat hahaha . Vol enthousiasme springt ie achter dat koekje aan, echt genieten! Daarna komt ie weer heel enthousiast naar me toe voor een koekje en een weggooikoekje. Ik kan zelfs het weggooikoekje heen en weer zwiepen voor zijn neus, schijnbewegingen die hij dan volgt. Zo leuk. Als we met z'n tweeën zijn dan is hij er heel vrij in, zijn de andere twee honden erbij dan moet ik hen bezig houden met kattenbrokjes speuren zodra hij naar mij komt. Als de honden namelijk teveel bewegen terwijl hij bezig is met een spannende actie (bij mij in de buurt zijn terwijl hij op de grond staat) schiet hij weg. Vóóral als de honden hun kop richting zijn kop bewegen trouwens. Maar gaandeweg leert hij er steeds meer op te vertrouwen dat het okee is, dat er geen enge dingen gebeuren, dus hij is er al veel vrijer in geworden. Dit soort spelletjes geven hem stukje bij beetje steeds wat meer (zelf)vertrouwen, erg leuk om te zien.



En zo blijven we lekker aan de slag samen en ik hoop echt dat hij zich uiteindelijk echt vrij gaat voelen bij ons in huis en tuin, maar daar heb ik nu ook wel vertrouwen in. Ondertussen genieten we, het is geen 'wachten op beter', het is al ontzettend leuk hoe het en hij nu is. Het is echt een onwijs leuke en gezellige hond, een rustige, vrolijke en lieve knuffel . En dan is hij ook nog eens niet onaangenaam om naar te kijken... wat wil een mens (vrouw) nog meer ?

Maar eens melden bij de modjes dat de reageeroptie uitstaat bij dit topic ...

check, die doet het

Maar wat klinkt het lekker, de verhalen over je Willem

Jeeeeee een update! En wat voor één!!
Klinkt helemaal super, wat heerlijk hoe hij steeds meer zijn plek vindt en zichzelf laat zien.
Heerlijk toch voor een hond dat hij zo'n fijn huis heeft gevonden

Zamunda schreef:Maar eens melden bij de modjes dat de reageeroptie uitstaat bij dit topic ...

Update helemaal gemist, maar mooi weer om te lezen dat hij nog steeds vooruitgaat. Fijn dat jullie ook van hem kunnen genieten zoals het nu al gaat, dan is alle vooruitgang gewoon mooi meegenomen

ik vind het knap dat jullie dit al bereikt hebben in zo'n korte tijd

en ik vind het een mooie hond om te zien

Ik vind jou toch zo'n geweldige baas, hè!
Echt, eerst die ouwe lul opknappen tot het een jonge God is, en nu zo'n angstig wrak zo vrij maken.
Hondenbaas van het jaar ben jij. Voor mij dan toch. En ik ben vast niet de enige die er zo over denkt.

ik vind het knap met hoeveel geduld je te werk gaat.
je hebt natuurlijk wel een geweldig resultaat, maar je moet het ook maar kunnen opbrengen.
willempie mag zijn pootjes dichtknijpen dat ie in zo'n geweldig nest terecht is gekomen!

Geweldige update. En eens met de anderen dat jij het fantastisch doet. Wat een geduld en wat een inzicht is er uit je verhaal te lezen.

Ik lees de updates van Willempie ook graag, al reageer ik meestal niet

En nu wacht ik op een update van een ontmoeting tussen Willempie en zijn broer

Ook ik vind de updates die je schrijft geweldig. Ik had hem eerlijk gezegd nog niet gezien. Je schrijft het zo leuk dat ik voor mijn gevoel naast je op de bank zit

Yeaaaaaah, reageren kan weer zie ik ! Tja, shoot me, maar ik vind het toch wel erg leuk als er een paar reacties komen anders heb ik een beetje het gevoel dat ik tegen de muur sta te lullen .

Reny schreef:check, die doet het

Maar wat klinkt het lekker, de verhalen over je Willem

Hahaha, bedankt voor het checken .

sanne86 schreef:
Jeeeeee een update! En wat voor één!!
Klinkt helemaal super, wat heerlijk hoe hij steeds meer zijn plek vindt en zichzelf laat zien.
Heerlijk toch voor een hond dat hij zo'n fijn huis heeft gevonden

Ja, dat vind ik dus ook zo fijn, dat hij steeds wat meer zichzelf durft te laten zien en te zijn. Ik gun hem heel erg dat die ontwikkeling zich doorzet.

DeDiana schreef:

Zamunda schreef:Maar eens melden bij de modjes dat de reageeroptie uitstaat bij dit topic ...

DeDiana schreef:Update helemaal gemist, maar mooi weer om te lezen dat hij nog steeds vooruitgaat. Fijn dat jullie ook van hem kunnen genieten zoals het nu al gaat, dan is alle vooruitgang gewoon mooi meegenomen

Jazeker genieten we van hem zoals hij nu is, eigenlijk al vanaf dag één. Maar hoe minder schichtig hij is hoe meer en vaker het genieten is. De schichtige momenten zijn gewoon niet leuk, niet voor hem en niet voor ons, dus we doen ons best ervoor om hem steeds meer op zijn gemak te laten zijn. Grootendeels door hem de tijd te geven om te groeien/wennen (en hem ondertussen natuurlijk wel bij het dagelijks leven betrekken) en tussendoor middels spel, daarnaast pak ik het af en toe bewust op met een korte training. Maar ik heb het idee dat hij vooral veel tijd nodig heeft, dat hij het op zijn eigen tempo moet ontdekken, ik denk dat als ik het middels trainen eruit zou willen trainen dat veel te veel druk is en averechts werkt. Dus doen we het zo en ik ben zó benieuwd hoe hij over een jaar is! Of in december, als hij hier een jaar is.

Jeannet schreef:ik vind het knap dat jullie dit al bereikt hebben in zo'n korte tijd

en ik vind het een mooie hond om te zien

Leuk! Ik vind het ook echt een plaatje, om op te vreten is ie als hij zijn vrolijke kop opzet .



...wordt vervolgd...