Het HondenForum

Nou, ik was gisteravond andere dingen aan het doen, ik kijk nu net op het forum en zie er 10 pagina's bij staan! Het was niet mijn bedoeling zo'n discussie te ontketenen hoor!
Maar goed, even weer on topic: ik heb nog geen antwoord gekregen van de 63-jarige man die evt. Senna zou willen hebben. Valt dus waarschijnlijk gewoon af, want veel interesse toont hij niet meer.
Verder hebben Jan en ik het er weer heel veel over gehad en we vinden het allebei verschrikkelijk dat ze evt. weg zou moeten. Zou er niet een mogelijkheid zijn om ze bij elkaar te kunnen houden?
Verder vind ik het jammer dat men denkt dat wij de honden niet 100% onder controle zouden hebben. De aanpak van Mol komt dicht in de buurt van Jan denk ik. Ook bij hem verzetten de honden bij wijze van spreken geen stap meer totdat ze toestemming hebben. Bij mij ook niet, maar Jan kan heel hard naar ze zijn, zeg maar. Toch vechten ze, als ze de kans krijgen. Het gebeurt eigenlijk voornamelijk als ze los lopen tijdens de wandeling.
Dan gaat Amar rennen en gaat Senna er achteraan. Dobers rennen hard en ver, dus tegen de tijd dat ze elkaar tegenkomen op een wat minder vriendelijke manier, luisteren ze al niet meer. Snappen jullie wat ik bedoel?
In huis hebben ze ook wel conflicten (vooral als de een aangehaald wordt of een spelletje met ons doet), maar als we dan een brul geven, is het meteen weer afgelopen. Ze weten donders goed dat we dan bij ze kunnen komen en ze flink aanpakken.

tbeast schreef:Het gebeurt eigenlijk voornamelijk als ze los lopen tijdens de wandeling.
Dan gaat Amar rennen en gaat Senna er achteraan. Dobers rennen hard en ver, dus tegen de tijd dat ze elkaar tegenkomen op een wat minder vriendelijke manier, luisteren ze al niet meer. Snappen jullie wat ik bedoel?
In huis hebben ze ook wel conflicten (vooral als de een aangehaald wordt of een spelletje met ons doet), maar als we dan een brul geven, is het meteen weer afgelopen. Ze weten donders goed dat we dan bij ze kunnen komen en ze flink aanpakken.

Ik merk hier wel dat Marouck ook wat vervelender is tegen Nika in het bos, de opwinding enzo.
Heb dat nu op een redelijk simpele manier kunnen oplossen, zodra ze uit de auto zijn geef ik Marouck een bal. Dan wordt er dus alleen nog maar speels achter elkaar gerend, en gaat Marouck Nika niet vervelen.
Ik weet niet of je zoiets al eens geprobeerd hebt?

Inge schreef:

tbeast schreef:Het gebeurt eigenlijk voornamelijk als ze los lopen tijdens de wandeling.
Dan gaat Amar rennen en gaat Senna er achteraan. Dobers rennen hard en ver, dus tegen de tijd dat ze elkaar tegenkomen op een wat minder vriendelijke manier, luisteren ze al niet meer. Snappen jullie wat ik bedoel?
In huis hebben ze ook wel conflicten (vooral als de een aangehaald wordt of een spelletje met ons doet), maar als we dan een brul geven, is het meteen weer afgelopen. Ze weten donders goed dat we dan bij ze kunnen komen en ze flink aanpakken.

Ik merk hier wel dat Marouck ook wat vervelender is tegen Nika in het bos, de opwinding enzo.
Heb dat nu op een redelijk simpele manier kunnen oplossen, zodra ze uit de auto zijn geef ik Marouck een bal. Dan wordt er dus alleen nog maar speels achter elkaar gerend, en gaat Marouck Nika niet vervelen.
Ik weet niet of je zoiets al eens geprobeerd hebt?

Ja, ze spelen hier vaak met ballen. Amar is daar ook helemaal verzot op, die ziet dan alleen nog maar de bal.
Senna vindt een bal niets aan, die is alleen druk bezig achter Amar aan te rennen.......ze doet het trouwens ook wel bij Xitan. Maar die reageert er gewoon niet op of snauwt haar een keer af en dan is het goed.

Hmmm....jammer dat ze niets om ballen geeft. Iets anders wat ze geweldig vind om te dragen?

tbeast schreef:Nou, ik was gisteravond andere dingen aan het doen, ik kijk nu net op het forum en zie er 10 pagina's bij staan! Het was niet mijn bedoeling zo'n discussie te ontketenen hoor!
Maar goed, even weer on topic: ik heb nog geen antwoord gekregen van de 63-jarige man die evt. Senna zou willen hebben. Valt dus waarschijnlijk gewoon af, want veel interesse toont hij niet meer.
Verder hebben Jan en ik het er weer heel veel over gehad en we vinden het allebei verschrikkelijk dat ze evt. weg zou moeten. Zou er niet een mogelijkheid zijn om ze bij elkaar te kunnen houden?
Verder vind ik het jammer dat men denkt dat wij de honden niet 100% onder controle zouden hebben. De aanpak van Mol komt dicht in de buurt van Jan denk ik. Ook bij hem verzetten de honden bij wijze van spreken geen stap meer totdat ze toestemming hebben. Bij mij ook niet, maar Jan kan heel hard naar ze zijn, zeg maar. Toch vechten ze, als ze de kans krijgen. Het gebeurt eigenlijk voornamelijk als ze los lopen tijdens de wandeling.
Dan gaat Amar rennen en gaat Senna er achteraan. Dobers rennen hard en ver, dus tegen de tijd dat ze elkaar tegenkomen op een wat minder vriendelijke manier, luisteren ze al niet meer. Snappen jullie wat ik bedoel?
In huis hebben ze ook wel conflicten (vooral als de een aangehaald wordt of een spelletje met ons doet), maar als we dan een brul geven, is het meteen weer afgelopen. Ze weten donders goed dat we dan bij ze kunnen komen en ze flink aanpakken.

Inge, ik krijg niet het idee dat jullie overwicht op de honden in twijfel wordt getrokken. Wel is er volgens mij grote bezorgdheid over jullie kinderen. Die hebben het overwicht niet en als ze wel een keer tussen de vechtende dames komen te zitten op een onbewaakt moment....
Over jouw liefde voor Senna valt ook niet te twijfelen, maar het is bijna een cliché: soms getuigd het ook van liefde om iets/iemand juist los te laten. Ik denk dat je dus echt moet kijken wat voor Senna en Amar belangrijker is. Jullie liefhebbende gezelschap en dus een stuk onrust of een ander (mogelijk ook zeer liefhebbend) gezin/adres voor 1 van beiden en een stuk rust voor beide honden.
Ik wens je in ieder geval veel succes en sterkte met de keuze.

tbeast schreef:Nou, ik was gisteravond andere dingen aan het doen, ik kijk nu net op het forum en zie er 10 pagina's bij staan! Het was niet mijn bedoeling zo'n discussie te ontketenen hoor!
Maar goed, even weer on topic: ik heb nog geen antwoord gekregen van de 63-jarige man die evt. Senna zou willen hebben. Valt dus waarschijnlijk gewoon af, want veel interesse toont hij niet meer.
Verder hebben Jan en ik het er weer heel veel over gehad en we vinden het allebei verschrikkelijk dat ze evt. weg zou moeten. Zou er niet een mogelijkheid zijn om ze bij elkaar te kunnen houden?
Verder vind ik het jammer dat men denkt dat wij de honden niet 100% onder controle zouden hebben. De aanpak van Mol komt dicht in de buurt van Jan denk ik. Ook bij hem verzetten de honden bij wijze van spreken geen stap meer totdat ze toestemming hebben. Bij mij ook niet, maar Jan kan heel hard naar ze zijn, zeg maar. Toch vechten ze, als ze de kans krijgen. Het gebeurt eigenlijk voornamelijk als ze los lopen tijdens de wandeling.
Dan gaat Amar rennen en gaat Senna er achteraan. Dobers rennen hard en ver, dus tegen de tijd dat ze elkaar tegenkomen op een wat minder vriendelijke manier, luisteren ze al niet meer. Snappen jullie wat ik bedoel?
In huis hebben ze ook wel conflicten (vooral als de een aangehaald wordt of een spelletje met ons doet), maar als we dan een brul geven, is het meteen weer afgelopen. Ze weten donders goed dat we dan bij ze kunnen komen en ze flink aanpakken.

Je zou ze apart kunnen uitlaten?

Hutsje schreef:

tbeast schreef:Nou, ik was gisteravond andere dingen aan het doen, ik kijk nu net op het forum en zie er 10 pagina's bij staan! Het was niet mijn bedoeling zo'n discussie te ontketenen hoor!
Maar goed, even weer on topic: ik heb nog geen antwoord gekregen van de 63-jarige man die evt. Senna zou willen hebben. Valt dus waarschijnlijk gewoon af, want veel interesse toont hij niet meer.
Verder hebben Jan en ik het er weer heel veel over gehad en we vinden het allebei verschrikkelijk dat ze evt. weg zou moeten. Zou er niet een mogelijkheid zijn om ze bij elkaar te kunnen houden?
Verder vind ik het jammer dat men denkt dat wij de honden niet 100% onder controle zouden hebben. De aanpak van Mol komt dicht in de buurt van Jan denk ik. Ook bij hem verzetten de honden bij wijze van spreken geen stap meer totdat ze toestemming hebben. Bij mij ook niet, maar Jan kan heel hard naar ze zijn, zeg maar. Toch vechten ze, als ze de kans krijgen. Het gebeurt eigenlijk voornamelijk als ze los lopen tijdens de wandeling.
Dan gaat Amar rennen en gaat Senna er achteraan. Dobers rennen hard en ver, dus tegen de tijd dat ze elkaar tegenkomen op een wat minder vriendelijke manier, luisteren ze al niet meer. Snappen jullie wat ik bedoel?
In huis hebben ze ook wel conflicten (vooral als de een aangehaald wordt of een spelletje met ons doet), maar als we dan een brul geven, is het meteen weer afgelopen. Ze weten donders goed dat we dan bij ze kunnen komen en ze flink aanpakken.

Je zou ze apart kunnen uitlaten?

Dat gebeurt ook wel al vaak hoor. Als ik alleen ben, kan ik onmogelijk 3 honden tegelijk uitlaten. Maarja, soms gaan we een lange wandeling maken met zijn allen. Niet meer doen is zeker een optie.

Branka schreef:

tbeast schreef:Nou, ik was gisteravond andere dingen aan het doen, ik kijk nu net op het forum en zie er 10 pagina's bij staan! Het was niet mijn bedoeling zo'n discussie te ontketenen hoor!
Maar goed, even weer on topic: ik heb nog geen antwoord gekregen van de 63-jarige man die evt. Senna zou willen hebben. Valt dus waarschijnlijk gewoon af, want veel interesse toont hij niet meer.
Verder hebben Jan en ik het er weer heel veel over gehad en we vinden het allebei verschrikkelijk dat ze evt. weg zou moeten. Zou er niet een mogelijkheid zijn om ze bij elkaar te kunnen houden?
Verder vind ik het jammer dat men denkt dat wij de honden niet 100% onder controle zouden hebben. De aanpak van Mol komt dicht in de buurt van Jan denk ik. Ook bij hem verzetten de honden bij wijze van spreken geen stap meer totdat ze toestemming hebben. Bij mij ook niet, maar Jan kan heel hard naar ze zijn, zeg maar. Toch vechten ze, als ze de kans krijgen. Het gebeurt eigenlijk voornamelijk als ze los lopen tijdens de wandeling.
Dan gaat Amar rennen en gaat Senna er achteraan. Dobers rennen hard en ver, dus tegen de tijd dat ze elkaar tegenkomen op een wat minder vriendelijke manier, luisteren ze al niet meer. Snappen jullie wat ik bedoel?
In huis hebben ze ook wel conflicten (vooral als de een aangehaald wordt of een spelletje met ons doet), maar als we dan een brul geven, is het meteen weer afgelopen. Ze weten donders goed dat we dan bij ze kunnen komen en ze flink aanpakken.

Inge, ik krijg niet het idee dat jullie overwicht op de honden in twijfel wordt getrokken. Wel is er volgens mij grote bezorgdheid over jullie kinderen. Die hebben het overwicht niet en als ze wel een keer tussen de vechtende dames komen te zitten op een onbewaakt moment....
Over jouw liefde voor Senna valt ook niet te twijfelen, maar het is bijna een cliché: soms getuigd het ook van liefde om iets/iemand juist los te laten. Ik denk dat je dus echt moet kijken wat voor Senna en Amar belangrijker is. Jullie liefhebbende gezelschap en dus een stuk onrust of een ander (mogelijk ook zeer liefhebbend) gezin/adres voor 1 van beiden en een stuk rust voor beide honden.
Ik wens je in ieder geval veel succes en sterkte met de keuze.

Dank je wel.

Kijk, dit bedoel ik nou. Kunnen jullie je voorstellen dat ze ook vreselijk kunnen vechten? Deze foto is nog geen 5 minuten geleden genomen...

Misschien zou het ook helpen als je ging werken met de honden? De Dobermann is een echt werkras. Werken heeft als voordeel dat ze beter onder appel komen te staan en dat ze hun energie kwijt kunnen.

sypke schreef:Misschien zou het ook helpen als je ging werken met de honden? De Dobermann is een echt werkras. Werken heeft als voordeel dat ze beter onder appel komen te staan en dat ze hun energie kwijt kunnen.

Ook daar hebben Jan en ik het over gehad. Wij doen veel met de honden hoor. Maar Jan wilde dan in ieder geval met Senna serieus aan de slag gaan.

Het doet me een beetje denken dan Rataplan en Scooby. Scooby was verzot op ballen (hij is zelfs met een bal in zijn bek gestorven) en dan ging hij dus achter een bal aan en Rataplan zat hem dan een beetje uit te dagen door mee te rennen en in zijn flank te happen. Rataplan zou het nooit in zijn hoofd halen om de bal af te pakken van Scooby (die had hem opgevouwen).
Rataplan rende dus mee tot Scooby er genoeg van had en hem even tot de orde riep dan was het weer een poosje over.
Ik heb het geluk gehad dat Rataplan leiding accepteerde van Scooby (ook een reu) en eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik er bewust een behoorlijk leeftijdsverschil tussen heb gelaten.
Rataplan en Scooby verstonden allebei goed de hondentaal en eigenlijk heb ik er weinig mee hoeven te bemoeien. Ze hadden wel eens mot en dat is voor eigenaar moeilijk om te zien en zeker wanneer je je kinderen moet beschermen (Keanu was anderhalf toen Scooby stierf).
Maar van een gevaarlijke explosieve situatie was gewoon geen sprake dan had ik een beslissing genomen al had ik dan het gevoel gehad dat er een mes in mijn hart zou zitten.

tbeast schreef:

sypke schreef:Misschien zou het ook helpen als je ging werken met de honden? De Dobermann is een echt werkras. Werken heeft als voordeel dat ze beter onder appel komen te staan en dat ze hun energie kwijt kunnen.

Ook daar hebben Jan en ik het over gehad. Wij doen veel met de honden hoor. Maar Jan wilde dan in ieder geval met Senna serieus aan de slag gaan.

wat hield jullie tegen dat dat nog niet geubeurd is?

tbeast schreef: Wij doen veel met de honden hoor.

Dat geloof ik wel, maar doen jullie ook die dingen waar de honden behoefte aan hebben? Je zegt dat Senna graag wil spelen met de oudere teef, maar dat dat niet gaat. Heeft ze wel andere honden om mee te rennen en spelen? Voor zo'n jonge hond is dat heel belangrijk voor de ontwikkeling.

little-wolf schreef:

tbeast schreef:

sypke schreef:Misschien zou het ook helpen als je ging werken met de honden? De Dobermann is een echt werkras. Werken heeft als voordeel dat ze beter onder appel komen te staan en dat ze hun energie kwijt kunnen.

Ook daar hebben Jan en ik het over gehad. Wij doen veel met de honden hoor. Maar Jan wilde dan in ieder geval met Senna serieus aan de slag gaan.

wat hield jullie tegen dat dat nog niet geubeurd is?

Wij lopen (en fietsen), zoals gezegd, veel met de honden. Dan doen we ook allerlei gehoorzaamheidsoefeningen met ze. Ze luisteren dan ook goed. Daar hebben we de honden ook eigenlijk voor, lekkere wandelingen maken en het ras spreekt ons natuurlijk heel erg aan.
Serieus mee werken hebben we nog niet aan gedacht, gewoon omdat we ze voor de lol (kun je dat zo zeggen?) hebben.
Wat voor serieus werk kunnen we allemaal doen dan?

sypke schreef:

tbeast schreef: Wij doen veel met de honden hoor.

Dat geloof ik wel, maar doen jullie ook die dingen waar de honden behoefte aan hebben? Je zegt dat Senna graag wil spelen met de oudere teef, maar dat dat niet gaat. Heeft ze wel andere honden om mee te rennen en spelen? Voor zo'n jonge hond is dat heel belangrijk voor de ontwikkeling.

Zei ik dat Senna graag wil spelen met de oudere teef? Geloof ik niet, maar ze spelen ook wel hoor, dat is zo dubbel.
Senna speelt inderdaad niet veel met vreemde honden. Als we ze tegelijk uitlaten, gaan we niet naar een losloopgebied, omdat Xitan niet met andere honden kan.
Verder gaat Senna tegen iedere vreemde hond tekeer, ik durf haar eigenlijk niet zo goed los te laten met andere honden. Ik zie de mensen al denken als we met haar wandelen: daar heb je weer zo'n rotdobermann die andere honden aanvliegt.

tbeast schreef:

little-wolf schreef:

tbeast schreef:

sypke schreef:Misschien zou het ook helpen als je ging werken met de honden? De Dobermann is een echt werkras. Werken heeft als voordeel dat ze beter onder appel komen te staan en dat ze hun energie kwijt kunnen.

Ook daar hebben Jan en ik het over gehad. Wij doen veel met de honden hoor. Maar Jan wilde dan in ieder geval met Senna serieus aan de slag gaan.

wat hield jullie tegen dat dat nog niet geubeurd is?

Wij lopen (en fietsen), zoals gezegd, veel met de honden. Dan doen we ook allerlei gehoorzaamheidsoefeningen met ze. Ze luisteren dan ook goed. Daar hebben we de honden ook eigenlijk voor, lekkere wandelingen maken en het ras spreekt ons natuurlijk heel erg aan.
Serieus mee werken hebben we nog niet aan gedacht, gewoon omdat we ze voor de lol (kun je dat zo zeggen?) hebben.
Wat voor serieus werk kunnen we allemaal doen dan?

waar de dober voor gefokt is weet ik niet.
maar bijv. africhting is een mogelijkheid. als je daar van houd tenminste.
anders alleen speuren bij een honden vereniging.
verder weet ik niet waar een dober voor gebruikt voor kan worden, maar ik denk dat ze de meeste hondensporten wel aankunnen.

Ik vind dat jullie toch heel gevaarlijk bezig zijn nu. Als het alleen jullie tweeen was dan zou ik ook zeggen, probeer het nog een keer. Maar ik heb begrepen dat er kinderen bij betrokken zijn. Dan kan je naar mijn mening die gok gewoon niet nemen. De vorige keer is het al goed mis gegaan, wie kan voorspellen wat er de volgende keer gebeurd? Je kan niet afgaan op het feit dat ze nu gezellig op de bank liggen te slapen, alles kan een aanleiding voor een gevecht zijn. Vooral als het warmer wordt, honden zijn dan altijd al wat gevoeliger, de jongste hond wordt natuurlijk ook steeds ouder en zal steeds meer en meer uit gaan dagen.

Natuurlijk is het ontzettend moeilijk om haar weg te doen, maar is het niet veel egoistischer om haar bij jullie te houden alleen omdat jullie niet het gevoel willen hebben dat je gefaald hebt? Ze is nu nog jong en kan ergens anders nog een geweldig leven krijgen zonder die constante strijd. Ook voor de oudere teeft lijkt het me een opluchting als ze eindelijk weer de enige teef is en niet constant haar rang moet bevestigen en er voor moet vechten. In dit geval moet je niet aan je eigen gevoelens denken, maar aan die van je honden.

Chatterbox schreef:Ik vind dat jullie toch heel gevaarlijk bezig zijn nu. Als het alleen jullie tweeen was dan zou ik ook zeggen, probeer het nog een keer. Maar ik heb begrepen dat er kinderen bij betrokken zijn. Dan kan je naar mijn mening die gok gewoon niet nemen. De vorige keer is het al goed mis gegaan, wie kan voorspellen wat er de volgende keer gebeurd? Je kan niet afgaan op het feit dat ze nu gezellig op de bank liggen te slapen, alles kan een aanleiding voor een gevecht zijn. Vooral als het warmer wordt, honden zijn dan altijd al wat gevoeliger, de jongste hond wordt natuurlijk ook steeds ouder en zal steeds meer en meer uit gaan dagen.

Natuurlijk is het ontzettend moeilijk om haar weg te doen, maar is het niet veel egoistischer om haar bij jullie te houden alleen omdat jullie niet het gevoel willen hebben dat je gefaald hebt? Ze is nu nog jong en kan ergens anders nog een geweldig leven krijgen zonder die constante strijd. Ook voor de oudere teeft lijkt het me een opluchting als ze eindelijk weer de enige teef is en niet constant haar rang moet bevestigen en er voor moet vechten. In dit geval moet je niet aan je eigen gevoelens denken, maar aan die van je honden.

Ik weet het, je hebt gelijk. Maar we zijn zo aan de honden gehecht, ik vind het verschrikkelijk om haar te moeten missen.
Natuurlijk wil ik mijn kinderen niet aan gevaar blootstellen (dat hebben we helaas al eens ondervonden), maar ik ook niet op stel en sprong een hond wegdoen, snap je?
We zouden haar zo ontzettend missen...... :cry2:

Ja, dit is echt een klote situatie

Ik mag aannemen dat je je kinderen goed verteld hebt, dat ze bij een ruzie tussen de twee honden, zich er absoluut niet mee mogen bemoeien? wat er ook gebeurd?!

Tja, het verstandigste lijkt mij toch nog steeds een herplaatsing. Al vind ik het ook moeilijk als ik ze zo lief zie liggen met z'n tweetjes..... maar van wat ik begrepen heb, is als ze eenmaal echt gevochten hebben, dit niet meer ophoudt.

Hoe zijn ze na het gevecht met elkaar? hebben ze nogmaals gevochten of is er nu een wapenstilstand?

Nee, ze hebben nog niet weer gevochten.
Jan heeft ze toen uit elkaar gehaald en ze zo ongenadig op hun sodemieter gegeven, dat ze nu vrij rustig zijn. Gisteren wel even dat Senna het probeerde (dan gaat ze met haar kop over Amar heen staan), maar dan reageren wij meteen en dan gaat het wel.

De kinderen weten precies dat ze weg moeten wezen als de honden mot hebben. Ze kijken er niet eens echt meer van op.......

tbeast schreef:Wat voor serieus werk kunnen we allemaal doen dan?

Dat is eigenlijk een vraag waar jij als Dobermannbezitter het antwoord op zou moeten weten.

sypke schreef:

tbeast schreef:Wat voor serieus werk kunnen we allemaal doen dan?

Dat is eigenlijk een vraag waar jij als Dobermannbezitter het antwoord op zou moeten weten.

Volgens mij doet Qyan heel veel met zijn dober misschien moet je die een Pbtje sturen

tbeast schreef:Als we ze tegelijk uitlaten, gaan we niet naar een losloopgebied, omdat Xitan niet met andere honden kan.
Verder gaat Senna tegen iedere vreemde hond tekeer, ik durf haar eigenlijk niet zo goed los te laten met andere honden.

Als jullie zoveel problemen met de honden hebben zou ik er 1 herplaatsen, hoe moeilijk dat ook is. Dan kun je je energie op de andere 2 richten.

Mijn hond(en) verblijven deels in de kennel en deels in huis. Je zoukunnen overwegen omdat te gaan doen en de teven om de beurten in huis te halen en inderdaad apart uitlaten of tijdens de wandelingen samen 1 teef aan de lijn houden...
Werken is inderdaad een zeer goede suggestie heeft meerde functies. Je appel wordt alleen maar beter (en daarmee wil ik niet zeggen dat het nu niet voldoende is), ze zijn met wat andere zaken bezig en tijdens je wandelingen pik je er om de beurten even een teef uit die zich dan bezig moet houden met wat oefeningen....
Het is misschien het proberen waard.

En om eerlijk te zijn denk ik dat het feit dat ze zo gezellig naast elkaar liuggen niets maar dan ook niets zegt in momenten van opwinding (uitlaten,aandacht enz enz) zullen ze elkaar zo weer in de haren vliegen.

sypke schreef:

tbeast schreef:Als we ze tegelijk uitlaten, gaan we niet naar een losloopgebied, omdat Xitan niet met andere honden kan.
Verder gaat Senna tegen iedere vreemde hond tekeer, ik durf haar eigenlijk niet zo goed los te laten met andere honden.

Als jullie zoveel problemen met de honden hebben zou ik er 1 herplaatsen, hoe moeilijk dat ook is. Dan kun je je energie op de andere 2 richten.

Wij hebben niet zoveel problemen met de honden. Wij hebben alleen het probleem dat Amar en Senna vaak vechten.
Dat Xitan niet met andere honden overweg kan, is voor ons geen probleem. Hij is niet moeilijk in zijn gedrag, valt ook niet uit naar andere honden. Hij neemt ze alleen zonder pardon te grazen als ze in zijn nabijheid komen. Daarom voorkomen we dat, geen probleem.

chaos schreef:Mijn hond(en) verblijven deels in de kennel en deels in huis. Je zoukunnen overwegen omdat te gaan doen en de teven om de beurten in huis te halen en inderdaad apart uitlaten of tijdens de wandelingen samen 1 teef aan de lijn houden...
Werken is inderdaad een zeer goede suggestie heeft meerde functies. Je appel wordt alleen maar beter (en daarmee wil ik niet zeggen dat het nu niet voldoende is), ze zijn met wat andere zaken bezig en tijdens je wandelingen pik je er om de beurten even een teef uit die zich dan bezig moet houden met wat oefeningen....
Het is misschien het proberen waard.

En om eerlijk te zijn denk ik dat het feit dat ze zo gezellig naast elkaar liuggen niets maar dan ook niets zegt in momenten van opwinding (uitlaten,aandacht enz enz) zullen ze elkaar zo weer in de haren vliegen.

Ook daar hebben we al aan gedacht. Sinds kort eigenlijk speelden we met het idee om een kennel achter het huis te plaatsen. Dat zou inderdaad een idee kunnen zijn.
Maar omdat we misschien in de nabije toekomst gaan verhuizen, staat de kennel er nog niet.

tbeast schreef: Wij hebben niet zoveel problemen met de honden. Wij hebben alleen het probleem dat Amar en Senna vaak vechten.

En Senna blaft naar andere honden waardoor ze niet los kan. En je hebt 3 jonge kinderen die gewond kunnen raken in een gevecht tussen de honden. Kinderen kosten bovendien heel veel tijd, tijd die je eigenlijk in je 2 werkrassen zou moeten steken om ze een goed hondenleven te geven. En een van je honden is bang in de bench, een heeft een blafband nodig en ze slopen. Dus best wel veel problemen bij elkaar.

sypke schreef:

tbeast schreef:Wat voor serieus werk kunnen we allemaal doen dan?

Dat is eigenlijk een vraag waar jij als Dobermannbezitter het antwoord op zou moeten weten.

Ik weet dat je speurwerk, africhting en pakwerk kun doen met Dobers. Ik weet alleen niet precies welke wegen ik daarvoor moet bewandelen.
Ook weet ik niet of Senna er geschikt voor zou zijn en wat voor leeftijd ze moet hebben.
Nogmaals, we hebben (hadden) de honden meer als huishond, niet om er mee te werken.