Het HondenForum

U bent vergeven.

Thanks, ik zal t onthouden....

Maar om effe ontopic te blijven...ik krijg steeds t idee als ik McArcee z'n berichten lees dat z'n woorden heel cru overkomen. Maar ik denk echt wel dat ie 't beste met z'n honden voorheeft. Hij krijgt steeds een lading van aanvallen over hem heen, en dat snap ik ook wel gezien z'n manier van schrijven. Maar ik geloof niet dat ie zo is als ie overkomt in z'n schrijven. Hij heeft wel een bepaald idee van opvoeden v.d. hond waar niet iedereen zich in kan vinden. Maar puntje bij paaltje komt t er altijd op neer dat ie het niet zo bedoelde als velen het opvatten en hij moet zich ook altijd verdedigen hier. dat valt me wel op. Dat snap ik ergens wel...maar inmiddels heeft ie toch wel vaak uitgelegd hoe hij het bedoeld. Hij is gewoon heel consequent en duidelijk in z'n regels. En niet iedereen is t daarmee eens, dat blijkt. Maar uiteindelijk staat ie wel open voor het commentaar.

Ik ben het met je eens.

Ik ga me echt niet alleen verschuilen achter de info die ik van de vorige eigenaressen kreeg en schuif daar niet alles op af. Uiteindelijk hebben WIJ ervoor gekozen om voor Gila te gaan, misschien tegen beter weten in. We wisten beide, mijn vrouw en ik, dat we geen fans waren van gedrag van Mechelaars, Jack Russels of Boxers. Dat soort (over) active honden liggen ons gewoon niet en toch hebben we bewust een verkeerd risico genomen.

Natuurlijk is Gila in een heel andere situatie gekomen bij ons.
1: Haar grote steun en toeverlaat in de vorm van oudere en dominante hond Sandor is weg gevallen. Ik heb gezien hoe dat voor Hayleigh was toen King weg viel, dat heeft een behoorlijke impact op een hond die erg aan de andere hond hangt.
2: Ze komt uit een huis waar ze alles mocht, en hier stellen we grenzen.
3: Hier is ook (bijna) de hele dag door iemand thuis, maar ook daar was ze soms een tijdje alleen. Er zullen toch boodschappen gedaan moeten worden lijkt mij zo?
4: Als ik de verhalen van de vorige eigenaren en die van ons naast elkaar leg, krijgt ze hier minstens zoveel beweging als bij hen. Sterker nog, omdat ik een auto heb neem ik haar mee naar veel meer andere plekken, terwijl ze daar eigenlijk een vast rondje had.
5: Ik kan merken dat Gila bij mij rustiger is, ik beter tot haar doordring, dat ze zeer blij is als ik er ben etc, etc. Meer als bij mijn vrouw, maar ik doe het meeste met haar natuurlijk, dus ze zal mij meer als baas, als leider zien, als mijn vrouw?
Onze vorige honden hadden dat niet, geheel niet.
Als laatste: Wij, mijn vrouw en ik, hebben ons gewoon ontzettend vergist. Er word mij gevraagt, of verweten dat ik toch voor een kruising Mechel ben gegaan, terwijl hier mijn voorkeur niet ligt.
Dat klopt.
Maar, er zit ook een halve Rotti in, en door de mails dacht ik echt dat er dus het karakter etc van de Rotti in zat, en dat dit overheerste. Dus, een Rotti in een Mechel maatpak zeg maar
De praktijk blijkt echter net andersom te zijn. Of dat er hier hier zo uitkomt omdat de situatie anders voor haar is geworden weet ik niet.
-Het zou ook een kwestie van ouder worden kunnen zijn?
-Grenzen opzoeken?
-Gewoon dwars bepaalde vrijheden willen vast houden en niet willen opgeven?
Wat het ook is, er zit duidelijk een kop op haar, en aan de ene kant kan kan ik dat ook wel waarderen. Ik hoef geen slaafse hond. Het mag gewoon een hond zijn.
Maar graag wel een hond die ook momenten van rust, en berusting kan hebben. Die na een uur of 90 minuten wandelen etc weer even een paar uur kalm aan kan doen.

Feit blijft gewoon dat we de verkeerde hond, om misschien zelfs ook wel, om de verkeerde redenen hebben gekozen. Iets wat ik vreselijk betreur, spijt van heb, en het doet mij verschrikkelijk zeer om te moeten concluderen dat ze zometeen misschien weg gaat. Het meisje is ondanks alles, wel in mijn hart gekropen want wat kan ik ook van haar genieten zeg
Ik zie nog steeds dat ze wel vorderingen maakt........als ik erbij ben.
Als ik weg ben, dan is het weer anders, dan gaat ze mijn vrouw toch ook weer uitproberen.
Ik denk als ik 6 maanden vrij zou nemen van mijn werk en met haar aan de gang zou gaan, dat ik aardig ver met haar kan komen, maar voor de relatie tussen Gila en mijn vrouw lijkt dat niet zoveel uit te maken. Dat is dan dus maar een halve oplossing. Als ze het straks bij mij goed zou doen, en bij mijn vrouw de kont tegen de kribbe gooit, wat schiet ik er dan mee op?

In antwoord op een andere vraag, mijn vrouw had inderdaad liever iets langer gewacht met een nieuwe hond, maar zag dat ik het slecht had zonder. Ze is niet ANTI hond, dat zeker niet, maar het is niet haar 1e keuze huisdier. Ze gaat voor katten, dan kan, dat mag, geen probleem. Dat was nooit een probleem of obstakel bij de vorige 2, de afgelopen 12 a 13 jaar.
Ze is 70% kattenmens, 30% hondenmens. Bij mij liggen de verhoudingen net andersom.
Ze heeft echter 100% verantwoordelijkheidsgevoel naar allemaal toe, en zal ze nooit verwaarlozen, of niet voldoen in de behoeftes. Met de vorige 2 liep ze ook, en deed alles wat een mens met een hond doet...omdat het kon.
Met Gila krijgt ze het gewoon niet voor elkaar om een band te creeren. Dat is toch echt een essentieel gebrek, dat werkt door op je emoties. Dat kun je ook niet afdwingen. Dat is er, zoals met de vorige 2, of dat is er niet, zoals nu met Gila. Daar is geen goed of fout aan, dat is er gewoon wel of niet.

Alles bij elkaar opgeteld heeft Gila gewoon iets beters nodig, iets meer, en hoogstwaarschijnlijk iets wat wij niet kunnen geven, of iets waarin wij niet schijnen te voldoen?
Dan moet je, in het belang van het dier, niet je hakken in het zand zetten, maar de handdoek in de ring gooien. Uit liefde voor dat zelfde dier.

Wij hebben een foute keuze gemaakt, dan MOETEN wij een ook zo goed mogelijke oplossing vinden. Dat proberen we nu, terwijl het mij binnen verscheurt......................
Dit heb ik nog nooit meegemaakt of ervaren, en feitelijk is er een continu gevecht in mij aan de gang tussen mijn kop en mijn hart. Ik probeer naar mij hoofd te luisteren, maar het is moeilijk en zwaar

Gister zeiden we nog tegen elkaar, misschien heeft King ons samen wel een beetje verkloot. Omdat hij zo makkelijk was, snel en makkelijk leerde, waardig en rustig in huis was, beschermend en waaks was, zonder overdreven luid te zijn etc. Van zo'n 2e bestaat er geen 1, maar misschien omdat we te snel Gila hebben gehaald eisen we wij dat wel onterecht, en onbewust van haar? Dat is niet eerlijk van ons.

Daarom zullen we nu ook eerst een adem pauze inlassen, als Gila zometeen een nieuw baasje heeft. Ook hebben we besloten om alleen nog een hond uit een opvang of asiel te halen, zodat we ook in het voortraject misschien wat objectievere info over de hond krijgen.
Als laatste hebben we nu al afgesproken, geen types waar we ook maar een beetje aan twijfelen meer.
Ons meer op de dogachtige richten, die we beter gewend zijn, en meer in ons straatje liggen. Dan wel de wat rustigere types, dus geen Stafford of zo, anders begint alles wellicht weer van vooraf aan.

Maar goed, ik zal de omende tijd iets minder op het forum zijn om nog zo veel mogelijk van Gila te genieten in de resterende tijd en me zoveel mogelijk richten op een goede herplaatsing.
Jullie horen het t.z.t. wel als het zover is, ik heb, denkelijk, alles wel een beetje verteld wat ik er over te vertellen heb, en dat is al moeilijk genoeg voor me.................................

Wie weet als je de tips van hier ter harte zou nemen gaat het ineens wel lukken ?
Maar dan moet je wel je ouderwetse aanpak vaarwel willen zeggen natuurlijk.

Ik blijf een beetje kriegel worden bij sommige reacties van Arcee... bijv. deze:

Gewoon dwars bepaalde vrijheden willen vast houden en niet willen opgeven?

Kom nou toch een hond denkt niet zo...
Die hond gedraagt zich volstrekt normaal alleen zijn jullie dat niet gewend. Dat is het enige probleem. Een mechel kan zeker een eenmanshondje zijn... mijn ex kon Xito uitlaten en eten geven allemaal best maar hij ging niet uit zichzelf naar hem toe... ik was alles voor hem. Net als ik compleet lucht was als hij thuis was voor de dober van hem.
Je schuift alles op de hond en de vorige eigenaar maar het komt geen moment bij je op dat die prima de waarheid heeft kunnen vertellen, dat die hond zich prima gedroeg bij hem, maar door jullie aanpak zij hier totaal niet snapt wat de bedoeling is, geen duidelijkheid en dus een ander gedrag laat zien.

ik ben er ook van overtuigd dat de aanpak van René een deel van het gedrag heeft veroorzaakt, deze aanpak werkt gewoon niet bij een herderachtige.
het feit dat het mecheldeel nogal overheerst bij Gila en daar nooit een hond met de aard van een rottie uit zal kunnen groeien zal zeker ook meespelen.
maar dat neemt niet weg dat Gila een hondje is dat niet bij René en zn vrouw past.
ook al zou hij het anders aangepakt hebben blijft nog het baasgerichte en zwaan-kleef-aan gedrag, een stoicijns hondje zal het niet worden, dat zit gewoon niet in haar.
daarom denk ik dat herplaatsen wel de beste oplossing is, voor Gila en voor René en zn vrouw.
Gila wordt nooit de hond die zij graag willen hebben en dan is het veel beter dat ze bij iemand terecht komt die wel zo'n soort hondje wil.
ze is nog hartstikke jong en noch voor haar noch voor René een zn vrouw lijkt het me een prettig vooruitzicht om nog een jaar of 12 op hun tenen te moeten lopen.

ArCee schreef: Wat het ook is, er zit duidelijk een kop op haar, en aan de ene kant kan kan ik dat ook wel waarderen. Ik hoef geen slaafse hond. Het mag gewoon een hond zijn.
Maar graag wel een hond die ook momenten van rust, en berusting kan hebben. Die na een uur of 90 minuten wandelen etc weer even een paar uur kalm aan kan doen.

Sowieso heb je geen wandelhond met Gila.
Plus dat ze net een jaar is?

Zie dat hier ook gebeuren.
Cas kwam als vijfjarige bij ons en had genoeg aan een poep-en-plasrondje 's morgens en 's avonds en een drie kwartier a een uur ballen gooien met wat oefeningen 's middags.

Daar hoef ik bij Suske niet mee aan te komen
Wat een energie daarin zit.
En dat los je ook niet op met een uurtje fietsen ofzo want daar krijgt ze alleen maar een bereconditie van.
Dis die gaat per dag een uurtje of twee a drie de hort op.
Met veel spelen en altijd tussendoor trainen, en daar wordt ze wel moe van.

Wil alleen maar aangeven dat mijns inziens de leeftijd ook een grote rol speelt in de behoefte.
Dan kan je daar bij jullie volgende keuze ook rekening mee houden.

Mensen, ik ga nu echt niet meer op allemaal aantijgingen reageren, dat is een gelopen race voor mij.
Leeftijd kan best meespelen, maar onze vorige waren 7 maanden en 15 maanden toen ze bij ons kwamen, maar honden van een ander kaliber, en dat spreekt ons meer aan. Die hadden aan datgene wat we Gila nu geven, meer als genoeg.
We kunnen wel allemaal zaken gaan roepen en verwijten in het kader van: Als dit, als dat, als zus en als zo, maar dat is mosterd na de maaltijd.
De enige als waar ik in meega is: ALS ik nagedacht had, dan had ik Gila wellicht beter niet kunnen uitkiezen en diegene die dat prettig vinden mogen me dat verwijten en op aanvallen hoor als je dat een goed gevoel geeft
Het enige wat ik dan wel vreemd vind is: Gila luisterd opp zich prima naar mij, is erg blij met mij en zit erg veel bij mij in huis om te knuffelen etc.......maar het lijkt zich hoofdzakelijk op mijn vrouw te wreken? Als ik het dan zo verkeerd gedaan heb, waarom wreekt het zich dan niet op mij als ik 80% verantwoordelijk ben geweest in haar opvoeding en training?
In die korte tijd heeft ze wel, zit, af, blijf, laag, naast, stil, komen en wachten geleerd......en bij mij doet ze dat uitstekend. Bij mij wel ja, degene die jullie zoveel verwijten hebben gemaakt.
Dat wat Suske allemaal doet, die tijd hebben wij gewoonweg niet, punt.

Nogmaals, jullie mogen nu best nog met modder gooien, maar dat heeft weinig zin meer. Gila gaat straks hopelijk nog minimaal 12 mooie jaren tegemoed bij iemand die er een gouden hond aan heeft en die aan alle verwachtingen voldoet.
Wij gaan daarentegen goed nadenken in onze bezinningsperiode, wat, hoe, en wanner hierna?
Voor de rest ben ik eigen over het hele opvoed gedeelte klaar want over bepaalde zaken verander ik toch niet, hoe goed ook bedoeld. Nogmaals, de honden die wij hiervoor hadden reageerde daar geweldig op, alleen deze manier is voor Gila niet de juiste gebleken en dat erken ik.
Elke hond is echter anders.....................................

Goed weekend.

Ik zou als ik jou was niet meer voor een jonge hond gaan. Mijn Akita van 7,5 maanden gaat ook nog spelen en druk doen na een wandeling van anderhalf uur en dat is een rustig ras.

ArCee schreef: Voor de rest ben ik eigen over het hele opvoed gedeelte klaar want over bepaalde zaken verander ik toch niet, hoe goed ook bedoeld. Nogmaals, de honden die wij hiervoor hadden reageerde daar geweldig op, alleen deze manier is voor Gila niet de juiste gebleken en dat erken ik.
Elke hond is echter anders.....................................

Goed weekend.

Dit is niet om met modder te gooien!

Je zegt nu zelf dat jouw manier van opvoeden niet werkt, dan gooi je het toch over een ander boeg?
Sorry, maar daar snap ik echt niets van.

Toevoeging:
Neemt niet weg dat Gila duidelijk niet op haar plaats is en ik nog steeds hoop dat jullie een goed thuis voor haar zullen vinden!

Ik lees nu dat Gila straks naar een ander baasje moet.....Jammer voor jullie, en ook voor haar natuurlijk....Ik zal niet beginnen over misschien hedden jullie.......dat heeft geen zin.....
Het is niet de juiste hond voor jullie.....

Tja, mijn vorige hond is ook herplaatst, omdat het niet de juiste hond voor mij was, ik kon hem niet aan, hij was mij in zoverre de baas, dat hij mij heel erg beschermde, met de gevolgen vandien......Wat heb ik een verdriet gehad ( en nog wel), want het was toch wel mijn maatje......

Ik hoop dat jullie een fijne goede baas voor haar kunnen vinden......

Cleva schreef:

Valerie schreef:Ik zou als ik jou was niet meer voor een jonge hond gaan. .

Als het vanzelf op zijn plek moet vallen en je hebt geen zin om een beetje te zien waar je hond mee bezig is zou ik helemaal nergens meer aan beginnen.
Die kans is wel erg klein.

Als je het toch wil zou ik voor een windhondkruising uit Spanje gaan. Cleo is wel zo'n hond die zich overal mee redt. Maar die is bezet.

Het is trouwens geen aantijging. Het is waarom het misgaat, Arcee.
Een heel klein beetje zelftwijfel, net genoeg om toe te staan dat er meer is dan je al weet zou het een heleboel gemakkelijker gemaakt hebben.

Je bent enorm van jezelf overtuigd en dat is prima maar je achterdocht naar je hond en naar mensen die je proberen te helpen zit je verschrikkelijk in de weg.

Laat die windhondkruising maar zitten, die zijn namelijk m.i. te gevoelig voor de opvoedmethodes van TS en maak je met zo'n strak regime ook echt niet gelukkig.

Valerie schreef:Ik zou als ik jou was niet meer voor een jonge hond gaan. Mijn Akita van 7,5 maanden gaat ook nog spelen en druk doen na een wandeling van anderhalf uur en dat is een rustig ras.

Dat gaat nergens over natuurlijk.

Ten eerste, spelen met mijn hond vind ik prachtig en heerlijk. Dat is jonge hond eigen.
Ten tweede, als je goed leest, mijn vorige honden waren 7 en 15 maanden toen zij bij me kwamen. Dacht je dat die niet speels waren? Natuurlijk wel!! Elke jonge hond is speels, avontuurlijk en gaat van alles uitvinden. Gewoon hondengedrag. Daar waren we beide ook dagelijks mee in de weer, maar klaar was klaar.

Waar wij tegenaan lopen is dat GILA gewoon, bij ons althans, nooit genoeg lijkt te krijgen en de hele dag door van alels wil doen en ondernemen. Ze heeft, en neemt geen rust, en wij hebben gewoon de tijd niet om haar zoveel te geven als dat zij wellicht nodig heeft. Spelen prima, maar als het spel over is, dan moet het over zijn. Jonge honden hebben ook rust nodig, Gila kan die rust niet vinden, waarschijnlijk door een tal van omstandigheden, onder andere omdat wij tekort schieten.

Er zij zoveel honden in de wereld met allemaal hun eigen dosis energie, hun eigen behoefte aan beweging. dat is per hond, per ras en per afmeting verschillend.
Gila is een hond waar echt gewerkt mee moet worden door de overheersende Mechel in haar. Dat redden wij niet, en wij dachten dat ze kalmer was en dat de Rottweiler in haar zou overheersen.
Dat is fout ingeschat door ons.

Onze vorige 2, King, een grote kruising en Hayleigh, een Rottweilster kregen een 15 minuten ronde smorgens. 'S'middags een grote bosronde van een uur a anderhalf uur. Voor het eten een 15 min ronde, en voor het slapen een plas ronde.
Dat was meer als genoeg voor ze, maar Gila is dan net opgewarmt voor "het echte werk".
Omdat we niet redden, gaat ze waarschijnlijk uit frustratie en opgekropte energie, in huis lastig doen. Voor mij valt dat nog wel mee, ik kan haar redelijk in het gareel houden, maar mijn vrouw dus niet. Die heeft geen klik met haar, geen band, dringt niet tot haar door, geen overwicht en hierdoor begint het heel lastig te worden als ik 10 uur van huis ben voor mijn werk. Volgende week met nachtdienst zal dat prima gaan, maar ik heb ook vroege, en late dienst. Dan komt het op haar aan, en dan is het een onophoudelijke strijd.
Dat wil je niet, daar heb je geen hond voor, en dat zijn we met onze vorige ook niet gewend.
Ik denk dat je straks misschien wel kunt wachten op het moment dat ze misschien haar tanden gaat gebruiken om de strijd aan te gaan met mijn vrouw? Ik zeg dat dit echt gaat gebeuren, de kans is er, en daar willen we niet op wachten uiteraard. Ik heb bij anderen gezien wat een drama zoiets kan zijn.

Dat is dan wel onze fout, en dat willen we dus eventueel ook voor zijn.
Kortom, Gila is, voor mij althans, een geweldige hond, maar helaas op een verkeerde plek.
Dan moet je al je trots en teleurstelling ipzij gooien en zorgen dat je de door jouw gemaakte fout gaat herstellen, en daar gaan we nu aan werken, en in de tussentijd krijgt ze van mij alles wat ik haar kan bieden aan liefde, aandacht, beweging etc. Aan haar ligt het namelijk niet, Gila is gewoon wie zij is.
Volgende week heb ik 5 nachten, dus lekker veel bij haar, helemaal goed.
Verder heeft Alma contact met mij gezocht voor de herplaatsing!!

En Arcee, jij zegt dat je 80% van de opvoeding doet maar vlak je vrouw ook niet uit
Jij bent 10 uur van huis en dan is zij, op haar manier, bezig met Gila.

Mochten jullie gaan denken aan een andere hond laat je vrouw dan ook bepalen wat voor hond zij aankan en wil. Misschien zit ik er helemaal naast hoor maar ik lees eigenlijk alleen maar dat jij bepaald welke hond er komt (weliswaar in overleg maar het lijkt alsof jij bepalend bent) Je houdt vast aan de honden in je verleden. Het merk zeg maar, misschien moet je op zoek gaan naar hetzelfde karakter maar dan een heel ander merk

Wat ik je wel wil meegeven is dat. volgens mij, gevoelige honden qua karakter niets voor jou is. In ieder geval niet zolas je nu tegen over honden staat.

renee-uk schreef:ik ben er ook van overtuigd dat de aanpak van René een deel van het gedrag heeft veroorzaakt, deze aanpak werkt gewoon niet bij een herderachtige.
het feit dat het mecheldeel nogal overheerst bij Gila en daar nooit een hond met de aard van een rottie uit zal kunnen groeien zal zeker ook meespelen.
maar dat neemt niet weg dat Gila een hondje is dat niet bij René en zn vrouw past.
ook al zou hij het anders aangepakt hebben blijft nog het baasgerichte en zwaan-kleef-aan gedrag, een stoicijns hondje zal het niet worden, dat zit gewoon niet in haar.
daarom denk ik dat herplaatsen wel de beste oplossing is, voor Gila en voor René en zn vrouw.
Gila wordt nooit de hond die zij graag willen hebben en dan is het veel beter dat ze bij iemand terecht komt die wel zo'n soort hondje wil.
ze is nog hartstikke jong en noch voor haar noch voor René een zn vrouw lijkt het me een prettig vooruitzicht om nog een jaar of 12 op hun tenen te moeten lopen.

dat weet ik wel zeker...
maar met de hond is totaal niks mee, gewoon heel normaal gedrag....

Reny schreef:En Arcee, jij zegt dat je 80% van de opvoeding doet maar vlak je vrouw ook niet uit
Jij bent 10 uur van huis en dan is zij, op haar manier, bezig met Gila.

Mochten jullie gaan denken aan een andere hond laat je vrouw dan ook bepalen wat voor hond zij aankan en wil. Misschien zit ik er helemaal naast hoor maar ik lees eigenlijk alleen maar dat jij bepaald welke hond er komt (weliswaar in overleg maar het lijkt alsof jij bepalend bent) Je houdt vast aan de honden in je verleden. Het merk zeg maar, misschien moet je op zoek gaan naar hetzelfde karakter maar dan een heel ander merk

Wat ik je wel wil meegeven is dat. volgens mij, gevoelige honden qua karakter niets voor jou is. In ieder geval niet zolas je nu tegen over honden staat.

Dat klopt deels Reny. Wij kiezen samen een hond. We gaan er samen op af, bekijken de hond samen, lopen ermee en het JA of NEE van mijn vrouw is wet. Ik duw ook geen hond door die zij niet ziet zetten.
Met Gila heeft ze nu echter de handdoek in de ring geworpen. Wij een beetje samen eerlijk gezegt.

malinois

Er is zeker niets mis met Gila, daarom doet het me ook zeer dat ik haar moet opgeven. Het enige wat er mis is is de combinatie baas - hond, die klopt niet. Hoe erg ik dat ook zou willen ontkennen en goed praten

ArCee schreef:

Reny schreef:En Arcee, jij zegt dat je 80% van de opvoeding doet maar vlak je vrouw ook niet uit
Jij bent 10 uur van huis en dan is zij, op haar manier, bezig met Gila.

Mochten jullie gaan denken aan een andere hond laat je vrouw dan ook bepalen wat voor hond zij aankan en wil. Misschien zit ik er helemaal naast hoor maar ik lees eigenlijk alleen maar dat jij bepaald welke hond er komt (weliswaar in overleg maar het lijkt alsof jij bepalend bent) Je houdt vast aan de honden in je verleden. Het merk zeg maar, misschien moet je op zoek gaan naar hetzelfde karakter maar dan een heel ander merk

Wat ik je wel wil meegeven is dat. volgens mij, gevoelige honden qua karakter niets voor jou is. In ieder geval niet zolas je nu tegen over honden staat.

Dat klopt deels Reny. Wij kiezen samen een hond. We gaan er samen op af, bekijken de hond samen, lopen ermee en het JA of NEE van mijn vrouw is wet. Ik duw ook geen hond door die zij niet ziet zetten.
Met Gila heeft ze nu echter de handdoek in de ring geworpen. Wij een beetje samen eerlijk gezegt.

malinois

Er is zeker niets mis met Gila, daarom doet het me ook zeer dat ik haar moet opgeven. Het enige wat er mis is is de combinatie baas - hond, die klopt niet. Hoe erg ik dat ook zou willen ontkennen en goed praten

dat is zo inderdaad, daarom is het voor beiden beter zo snel mogelijk een ander huisje voor haar te vinden. Onbegrepen worden en dus onduidelijkheid is niet bevordelijk voor een hond. Ik hoop dat je snel iets vind via Tineke en Alma

ik vind het een wijs besluit. als het niet gaat dan houdt het op en waar het aan ligt neem voor je zelf de rust, probeer om jezelf wat minder op honden te focussen en geef het allemaal een plekje.
sterkte
ellen

Dankje Ellen. Zoiets beslissen is nooit makkelijk, ik heb er slapeloze nachten van. Bij het idee dat ik haar ga kwijtraken rollen de tranen over mijn wangen, want ik ben toch stapelgek op me meissie, maar we moeten gewoon eerlijk zijn.
Dit wat ik nu meemaak met Gila ben ik compleet niet gewend en ik weet niet (meer) waar ik het zoeken moet. Dat is een teken aan de wand.
Een hond moet leuk zijn, een verrijking. Zo niet, dan moet je gaan nadenken en eerlijk zijn en de waarheid, ook moeilijk en pijnlijk ook, accepteren.
Ik kan het allemaal mooi opschrijven, maar mijn hart gilt keihard NEEEEEEEEEE!

ArCee schreef:Dankje Ellen. Zoiets beslissen is nooit makkelijk, ik heb er slapeloze nachten van. Bij het idee dat ik haar ga kwijtraken rollen de tranen over mijn wangen, want ik ben toch stapelgek op me meissie, maar we moeten gewoon eerlijk zijn.
Dit wat ik nu meemaak met Gila ben ik compleet niet gewend en ik weet niet (meer) waar ik het zoeken moet. Dat is een teken aan de wand.
Een hond moet leuk zijn, een verrijking. Zo niet, dan moet je gaan nadenken en eerlijk zijn en de waarheid, ook moeilijk en pijnlijk ook, accepteren.
Ik kan het allemaal mooi opschrijven, maar mijn hart gilt keihard NEEEEEEEEEE!

Zoals jij het beschrijft, zo verging het mij dus ook, toen ik besloot Rakker te herplaatsen......Het doet ontzettend veel pijn...... Ik begrijp dus heel goed hoe het voelt..... Bij mij rollen de tranen ook weer eens.... Sterkte er mee....

ArCee schreef:Dankje Ellen. Zoiets beslissen is nooit makkelijk, ik heb er slapeloze nachten van. Bij het idee dat ik haar ga kwijtraken rollen de tranen over mijn wangen, want ik ben toch stapelgek op me meissie, maar we moeten gewoon eerlijk zijn.
Dit wat ik nu meemaak met Gila ben ik compleet niet gewend en ik weet niet (meer) waar ik het zoeken moet. Dat is een teken aan de wand.
Een hond moet leuk zijn, een verrijking. Zo niet, dan moet je gaan nadenken en eerlijk zijn en de waarheid, ook moeilijk en pijnlijk ook, accepteren.
Ik kan het allemaal mooi opschrijven, maar mijn hart gilt keihard NEEEEEEEEEE!

Jezus wat een drama jankwijf ben je nu aan het spelen .
.

bouvierpoedel schreef:

ArCee schreef:Dankje Ellen. Zoiets beslissen is nooit makkelijk, ik heb er slapeloze nachten van. Bij het idee dat ik haar ga kwijtraken rollen de tranen over mijn wangen, want ik ben toch stapelgek op me meissie, maar we moeten gewoon eerlijk zijn.
Dit wat ik nu meemaak met Gila ben ik compleet niet gewend en ik weet niet (meer) waar ik het zoeken moet. Dat is een teken aan de wand.
Een hond moet leuk zijn, een verrijking. Zo niet, dan moet je gaan nadenken en eerlijk zijn en de waarheid, ook moeilijk en pijnlijk ook, accepteren.
Ik kan het allemaal mooi opschrijven, maar mijn hart gilt keihard NEEEEEEEEEE!

Jezus wat een drama jankwijf ben je nu aan het spelen .
.

Nou en, laat hem, dit is zijn moment niet de jouwe

S@ndr@ schreef:

bouvierpoedel schreef:

ArCee schreef:Dankje Ellen. Zoiets beslissen is nooit makkelijk, ik heb er slapeloze nachten van. Bij het idee dat ik haar ga kwijtraken rollen de tranen over mijn wangen, want ik ben toch stapelgek op me meissie, maar we moeten gewoon eerlijk zijn.
Dit wat ik nu meemaak met Gila ben ik compleet niet gewend en ik weet niet (meer) waar ik het zoeken moet. Dat is een teken aan de wand.
Een hond moet leuk zijn, een verrijking. Zo niet, dan moet je gaan nadenken en eerlijk zijn en de waarheid, ook moeilijk en pijnlijk ook, accepteren.
Ik kan het allemaal mooi opschrijven, maar mijn hart gilt keihard NEEEEEEEEEE!

Jezus wat een drama jankwijf ben je nu aan het spelen .
.

Nou en, laat hem, dit is zijn moment niet de jouwe

Van mij mag hij het toneel op hoor.
Maar met iets minder zou hij een stuk geloofwaardiger overkomen.

Ik had er ook zeer veel moeite mee om Onyx te herplaatsen. Had ik na 6 jaar eindelijk een rottie weer, ging het niet
Dus ik snap het wel en vind het top dat je al contact hebt met Alma

ArCee schreef:Dankje Ellen. Zoiets beslissen is nooit makkelijk, ik heb er slapeloze nachten van. Bij het idee dat ik haar ga kwijtraken rollen de tranen over mijn wangen, want ik ben toch stapelgek op me meissie, maar we moeten gewoon eerlijk zijn.
Dit wat ik nu meemaak met Gila ben ik compleet niet gewend en ik weet niet (meer) waar ik het zoeken moet. Dat is een teken aan de wand.
Een hond moet leuk zijn, een verrijking. Zo niet, dan moet je gaan nadenken en eerlijk zijn en de waarheid, ook moeilijk en pijnlijk ook, accepteren.
Ik kan het allemaal mooi opschrijven, maar mijn hart gilt keihard NEEEEEEEEEE!

Als je wat met alle adviezen die gegeven zijn gedaan had zou het vast niet zover gekomen zijn

bouvierpoedel schreef:

ArCee schreef:Dankje Ellen. Zoiets beslissen is nooit makkelijk, ik heb er slapeloze nachten van. Bij het idee dat ik haar ga kwijtraken rollen de tranen over mijn wangen, want ik ben toch stapelgek op me meissie, maar we moeten gewoon eerlijk zijn.
Dit wat ik nu meemaak met Gila ben ik compleet niet gewend en ik weet niet (meer) waar ik het zoeken moet. Dat is een teken aan de wand.
Een hond moet leuk zijn, een verrijking. Zo niet, dan moet je gaan nadenken en eerlijk zijn en de waarheid, ook moeilijk en pijnlijk ook, accepteren.
Ik kan het allemaal mooi opschrijven, maar mijn hart gilt keihard NEEEEEEEEEE!

Jezus wat een drama jankwijf ben je nu aan het spelen .
.

Ok, dit gedrag verwacht je niet direct van een man, en mischien ook wel wat gespeeld, maar het is absoluut niet leuk om je hond weer te moeten herplaatsen.
Ik heb toen ook de nodige adviezen gehad, maar ik kreeg het gewoon niet voor elkaar, maar heb nog wel 3 jaar mijn best gedaan......... Het lag dus ook echt aan mij.....
Dan zijn er mensen die nog steeds vinden dat ik het best anders aan had kunnen pakken, en had hij niet herplaatst hoeven te worden, die nemen het mij echt kwalijk......

Ariane schreef:

ArCee schreef:Dankje Ellen. Zoiets beslissen is nooit makkelijk, ik heb er slapeloze nachten van. Bij het idee dat ik haar ga kwijtraken rollen de tranen over mijn wangen, want ik ben toch stapelgek op me meissie, maar we moeten gewoon eerlijk zijn.
Dit wat ik nu meemaak met Gila ben ik compleet niet gewend en ik weet niet (meer) waar ik het zoeken moet. Dat is een teken aan de wand.
Een hond moet leuk zijn, een verrijking. Zo niet, dan moet je gaan nadenken en eerlijk zijn en de waarheid, ook moeilijk en pijnlijk ook, accepteren.
Ik kan het allemaal mooi opschrijven, maar mijn hart gilt keihard NEEEEEEEEEE!

Als je wat met alle adviezen die gegeven zijn gedaan had zou het vast niet zover gekomen zijn

Een beetje geval van pot verwijt de ketel niet?

Ariane schreef: Als je wat met alle adviezen die gegeven zijn gedaan had zou het vast niet zover gekomen zijn

Zo werkt het toch niet altijd is mijn ervaring......

Mellow schreef:

bouvierpoedel schreef:

ArCee schreef:Dankje Ellen. Zoiets beslissen is nooit makkelijk, ik heb er slapeloze nachten van. Bij het idee dat ik haar ga kwijtraken rollen de tranen over mijn wangen, want ik ben toch stapelgek op me meissie, maar we moeten gewoon eerlijk zijn.
Dit wat ik nu meemaak met Gila ben ik compleet niet gewend en ik weet niet (meer) waar ik het zoeken moet. Dat is een teken aan de wand.
Een hond moet leuk zijn, een verrijking. Zo niet, dan moet je gaan nadenken en eerlijk zijn en de waarheid, ook moeilijk en pijnlijk ook, accepteren.
Ik kan het allemaal mooi opschrijven, maar mijn hart gilt keihard NEEEEEEEEEE!

Jezus wat een drama jankwijf ben je nu aan het spelen .
.

Als hij nu eens iets eerder naar de medeforummers had geluisterd had hij nu ook geen dramaqueen hoeven uit te hangen.
ArCee, dit heb je aan jezelf te danken.
Had minder star geweest en wat minder een drillsergeant, dan had Gila zich nooit zo bij je ontwikkeld en had je de schuld ook niet bij de vorige baasjes en de hond zelf hoeven te leggen.

Dat bedoel ik dus!