Het HondenForum

fungus schreef:De primaire en secundaire socialisatie duurt tot de twaalfde week...

Weet wel dat je de terughoudende rassen(waaronder de Sheltie valt) wel wat langer bezig bent met socialiseren.
In principe is dat een voortdurend proces, dan ben je niet klaar met 12 weken.
Als je dát nog geen eens weet..., ik zie het zeer somber is voor de pup.

fungus schreef:De primaire en secundaire socialisatie duurt tot de twaalfde week...

oeps dan had ik toch een hond die ik niet meer kon socialiseren
die kocht ik met 16 weken
en was nog nooit gesocialiseerd
had nog niks gezien (zelfs geen gras)
mensen was ie bang van
en toch heb ik een hond die nu goed gesolicialiseerd is
hoe kan dat dan?

pammetje schreef:

fungus schreef:De primaire en secundaire socialisatie duurt tot de twaalfde week...

oeps dan had ik toch een hond die ik niet meer kon socialiseren
die kocht ik met 16 weken
en was nog nooit gesocialiseerd
had nog niks gezien (zelfs geen gras)
mensen was ie bang van
en toch heb ik een hond die nu goed gesolicialiseerd is
hoe kan dat dan?

't Is onmogelijk.. 't Is vast gelogen!

Ik denk echt dat als iemand alles PRECIES zo volgens het boekje wil doen, en alles wat in de boeken
staat ZO letterlijk overneemt, dat de persoon in kwestie een flinke tegenvaller gaat krijgen..
Nu is dat op zich niet zo verkeerd, maar het is gewoon heel erg jammer dat een pupje daar de dupe van gaat worden.

Ik heb een poedel pupje van ruim 15 weken op het moment. Ik heb haar met 8,5 week opgehaald en was in de luxe positie dat ze de eerste 3 weken bij wijze van spreken nog geen minuut alleen hoefde te zijn (natuurlijk was ze dat wel, ben met het alleen zijn begonnen door te stellen dat ze niet mee naar de wc mocht en dat was al een crime, maar na 2 dagen kon ik rustig naar de wc zonder dat zij er stress van ondervond). Zo ie zo hoeft ze alleen maar af en toe (max 2 - 3 keer per week) een uur alleen te blijven normaal gesproken. Dat was dus mijn oefendoel. Misschien dat dat in de toekomst een keer wat langer is, maar voorlopig niet. (Ik ga echt wel vaker de deur uit, maar verkeer in de luxe positie dat ze mee mag en dat ook graag doet (ideaal voor de socialisatie, overigens, zo ziet ze nog eens wat).

De eerste weken hoefde ze helemaal niet alleen te zijn behalve de oefenmomenten die ik zelf kon aanpassen aan haar situatie. Ik ben heel rustig het alleen zijn gaan opbouwen en ja hoor op een gegeven moment kon ze een uur stil slapen in de woonkamer terwijl ik in een andere kamer was (met dichte deuren). De voordeur een keer open en weer dichtgedaan en zelfs de post gehaald (beneden, ik woon in een flat). Op de galerij heen en weer gerold (en aan de deur geluisterd of ze stil bleef.) Dit ging allemaal goed. De eerste keer dat ik dat in de praktijk voor het "echt" uit wilde proberen was ze (door mijn lichaamshouding die "anders" was, want verder deed ik alles hetzelfde) al overstuur voor ik haar überhaupt in de bench had zitten (waar ze normaal geen problemen meer mee had). Ik heb haar alsnog meegenomen (of dat opvoed technisch nu verantwoord was of niet, kon het niet over mijn hart verkrijgen, bovendien zat ze ook nog niet in de bench toen ik al zag dat het niet ging lukken op een stress-arme/vrije manier).

De eerste keer dat ik daadwerkelijk zonder haar buiten was, zonder dat het een oefening was en ik wist dat ik inderdaad een uur weg zou blijven ben ik tot 3x toe bijna omgedraaid terug naar mijn pupseltje (soms vraag ik me wel eens af wie er nu meer moeite mee had, Prana of ik. Ik doe het wel maar vind het dan ook erg moeilijk om heel casual binnen te komen, niks aan de hand, wat is het plafond mooi!, eerst jas uit, en pas als ze wat kalm is, dag meisje ben jij er ook!). Ik leek wel een moeder die voor het eerst haar kind achter moest laten en zo voelde het ook de hele tijd dat ik weggeweest ben. Dat begint nu beter te gaan overigens.

Inmiddels zit ze, omdat ze niet sloopt niet meer in de bench als ze alleen is, maar in de pupproef huiskamer met de bench open. De tv staat aan, maar ze kan het beeld niet echt zien (zit in een dichte tv-kast ivm de kabels waar ze anders bij kan. Ze heeft meerdere kleedjes en een mand, ik strooi en verstop lekkere hapjes in de huiskamer (en in de bencht), ze krijgt een gevulde kong, natuurlijk water, speciale alleen blijf overheerlijk kauwdingetjes, een hondentoilet die ze soms inderdaad gebruikt heeft als ik weg was en ze toch nog even moest en is volgens de buren echt stil. Toch is het pas deze week voor het eerst dat er ook iets van de hapjes op is en dat ze begonnen is aan de kong voor ik thuis ben. (Normaal werden die pas interessant als ik er weer was).

Het moeilijkste is nog steeds de timing. Er zijn best momenten dat ze misschien langer alleen kan zijn, maar ik ben er nog niet uit hoe ik dat met de activiteiten ervoor kan timen. Dan slaapt ze te vroeg (ruim voor ik weg moet vanwege een afspraak), dan is ze niet in slaap te krijgen op een moment dat ik weg moet. En ja slapen is toch wel handig. Als ze slaapt en ik sta op kijkt ze met een schuin oog waar ik naartoe ga en blijft dan of liggen waar ze ligt of gaat liggen bij de dichte deur waarvan ze weet dat ik echt wel weer erdoorheen terug kom. Zondag had ze de gekke 5 minuten en ben ik de kamer uitgelopen om te douchen (De deur naar de gang open gelaten, waardoor ze gewoon voor de badkamerdeur kon gaan liggen wat ze normaal doet), maar dat had ze blijkbaar echt niet gezien. Dus was het schreeuwen op het moment dat de gekke 5 minuten over waren, want ze wist niet waar ik was. Douche uitgezet. Gewacht tot ze stil was. Drijfnat in de deuropening gaan staan (shampoo nog in mijn haar) en haar geroepen. Ze was me echt kwijt en was best behoorlijk gestrest en was zo blij dat ze me zag. Na even goed gekeken te hebben (Drup drup van mijn kant) dat ik er toch gewoon was ging ze nu wel gewoon voor de deur liggen. Deur weer dicht en verdergegaan met douchen en dat was prima, ook al mocht ze niet in de badkamer.

Wat ik kortom wil zeggen (ben wel erg lang van stof), met mijn pup zie ik het niet gebeuren dat ik die in 4 (was het 4 weken wat je ervoor hebt uitgetrokken?) zover krijg dat ze 2x4 uur alleen kan zijn op tijden dat dat mij uitkomt en waarin ik niet flexibel naar haar toe ik kan zijn. Ik vraag me dan ook sterk af of het (zeker met een ras als een Sheltie) wel in zo’n korte tijd zal lukken.

Er zijn genoeg mogelijkheden waarop je wel een pupje of geschikte herplaatser in huis kan hebben en die alleen kan leren zijn. Met die tips staat dit topic vol en die ga ik niet herhalen. Ik denk dat je ondanks alle boekenwijsheid toch het iets te makkelijk voorstelt hoe dat alleen zijn aanleren gaat. (Om over zindelijkheid en de socialisatie maar te zwijgen, bij 12 weken ben ik echt niet gestopt en lijkt me ook niet verstandig om te doen).


Groetjes!!

pammetje schreef:

fungus schreef:De primaire en secundaire socialisatie duurt tot de twaalfde week...

oeps dan had ik toch een hond die ik niet meer kon socialiseren
die kocht ik met 16 weken
en was nog nooit gesocialiseerd
had nog niks gezien (zelfs geen gras)
mensen was ie bang van
en toch heb ik een hond die nu goed gesolicialiseerd is
hoe kan dat dan?

Beter niet gesocialiseerd dat slecht gesocialiseerd.
En een bof dat je er eentje treft die goed kan herstellen.

Voor hetzelfde geld is een pup die tot 16 weken nog helemaal niets heeft gezien eentje met kennelsyndroom.
En dan heb je een Probleem met een hoofdletter.

katten wennen eerder aan pups/kleine dieren?????
Dat is heel erg afhankelijk van de kat. Mijn kat kan niet met boomertjes en westies. Honden met een schofthoogte lager dan 30 cm. Deze kleine hondjes zijn vaak veel feller op katten(zeker terrier vorm) en jagen ze veel meer achterna. En omdat ze zo klein zijn, kunnen ze dezelfde weg als de kat kiezen, want ze zijn even wendbaar. Een grote hond is niet zo wendbaar en vaak daardoor minder snel dan een kat. Mijn kat verkiest liever een boxer dan een klein schoothondje. Een grote hond dwingt wat meer respect af bij een kat. Naar een grote hond zal ze niet zo snel uithalen, maar naar een kleiner hondje weer wel, wat juist weer meer reacties uitlokt. En wat denk je dat een kat kan aanrichten bij een hond. Ik heb tijdje een zwerfkater opgevangen hier, die mijn pup wel een lelijke kras in het oog bezorgde waarvoor medisch ingrijpen nodig was.

herplaatsers en katten
Volgens mij heb ik het al eens genoemd, maar wij hebben 5 herplaatsers zelf gehad. Waarvan 1 echt problemen met katten had, maar gezien het ras vond ik het niet raar. Het was een terrier. Deze kon na training ook gewoon bij mij in huis hoor. De kat hoefde niet bij hem in de mand, maar ze konden prima hun eigen weg vinden in huis en liepen gewoon langs elkaar heen. De andere honden waren allemaal uiterst vriendelijk met de katten. 3 Schotse Collie en een Duitse Herder (al was deze herder in het begin er ook iets te druk mee, maar zeer zeker nooit onvriendelijk). Dan heb ik ook nog 2 hondjes in tijdelijk opvang gehad. Een Schotse Collie en een kruizing windhondxborder collie. Ook deze beide dieren deden het prima met mijn kat hoor. Never nooit een grommetje of hap gedaan. En zo zou ik nog meer gevallen vertellen waarbij het meer dan goed ging hoor (10 jaar vrijwilligerswerk, dus genoeg te vertellen hoor. En ik kan je maar erg weinig gevallen vertellen waarbij het mis ging en met ernstige verwondingen/ dodelijke afloop zijn ze nog op 1 hand te tellen maar mensen vertelden dan vaak niet dat ze een kat hadden....)
Ik denk dat al je rekening houdt met ras(ik zou niet zo snel terriers uit het asiel plaatsen bij mensen met katten, ook honden met een zachte greep zou ik als minder risicovol beschouwen zoals retriever, schotse collie) en wat de hond gewend en wat hij in de eerste dagen laat zien, je een redelijk betrouwbare basis hebt. Ik denk zelfs dat een oudere hond door odudere katten meer gewaardeerd wordt. Pups zijn erg druk, oncontroleerbaar en moeten nog uitvinden hoe ver ze met een kat kunnen gaan. Katten houden niet van die drukte van pups. Katten houden van rust en bepalen graag hoe het gebeurt. Dat kunnen ze beter bij een volwassen hond dan een pup die het allemaal nog niet snapt. Er zijn echt genoeg betrouwbare honden in het asiel. Ook rashonden, ook shelties met regelmaat als dat het ras is wat je graag wilt hebben. Maar misschien niet meteen bij het eerste asiel om de hoek, maar zeker elders in Belgie en of nederland (http://www.dierenasiels.com" onclick="window.open(this.href);return false; en zoek op ras of http://www.collie-in-nood.com" onclick="window.open(this.href);return false;).
Door dit soort verhalen die jij hier nu over herplaatser ineens denkt, blijven asielhonden toch een beetje in negatief daglicht staan bij veel mensen. Terwijl er de laatste jaren zoveel verandert is. Er zitten rashonden(met papier), er zitten kruizingen, er zitten honden met en zonder problemen en jong (pups) en oud er ziten lieve honden en minder lieve honden. De gemiddelde (asiel) hond bijt echt niet zo maar een kat even dood hoor. De meeste zijn gewoon een normaal leven gewend hoor. Het zijn neit alleen maar verwaarloosde en zwerfdieren.

Alleen thuiszijn pup
Je weet nu al dat die pup komt, je weet nu al dat je 2 weken de tijd hebt om hem te leren alleen thuis te blijven en je weet nu al dat het bij de gemiddelde (en bovengemiddelde) hond niet lukt in die tijd. Inderdaad de primaire en secundaire socialisatiefase wordt zo omschreven tot 12 weken. Maar daarmee ben je er nog niet. Nog lang niet. Er is zelfs uit onderzoek gebleken dat honden die tot 12 weken een optimale socialisatie hebben ondervonden en waarna dat niet meer werd gedaan, dit alsnog uitgroeide tot angstige honden. Terwijl honden die tot minimaal 1 jaar werden gesocialiseerd zoals men normaal beschrijft tot 12 weken, enkele dit stabiel en betrouwbare honden werden. Ik heb dat het afgelopen jaar echt wel met mijn pup gemerkt hoor. Soms was hij ineens weer bang voor dingen en moest ik de socialisatie weer intensiveren. Ik vraag me ook serieus af hoe je dat wilt gaan doen. Je komt namelijk in een tweestrijd. Je moet boodschappen doen, laat je hem thuis om hem het alleen zijn aan te leren of neem je hem mee? Je moet op visite: neem je hem mee om hem aan vreemde omgevingen te wennen en zo een stabiel hond te creereren of laat je hem thuis om hem het alleen zijn aan te leren. Ik heb die tweestrijd zo veel gehad, terwijl ik een jaar tijd heb uitgetrokken voor mijn hond (ik had de meest ideale situatie nu, maar zou het zeker ook gedaan hebben in een minder ideale situatie, maar wel met voorzorgsmaatregelen). Waarom ga je nu niet al op zoek naar een opvangadres? Heb je het niet nodig, dat zou mooi zijn, maar waarom zou je daar van uit gaan, na al deze verhalen die er toch wel erg veel zijn waarbij het niet lukte...) Die mensen die jou geadviseerd hebben, hadden die geen opvang, hadden die maar 2 weken de tijd met een soortgelijke pup???? Ik denk dat het best kan fulltime (dat heb je mij namelijk nooit horen zeggen). Maar als je het dan graag wilt, zul je wel rekening moeten houden met als het neit lukt (wat nogal een grote kans is). De puppytijd is een zware tijd (lees maar na op verschillende fora) voor de baas, waarom zou je het jezelf zoveel zwaarder maken dan het is. Die zware tijd vergeet je straks wel weer als je hond braaf en volwassen is, maar niet als er problemen optreden omdat je niet je verantwoordelijkheid opnam. Je hebt nu de tijd. Ga nu op zoek naar goede opvang. Het geeft jezelf straks alle tijd om met je pup bezig te kunnen! En het allerbelangrijkste: om plezier aan je pup te beleven.

Fungus is volgens mij al weg hoor.
Ik zie dat op het Belgisch forum inderdaad niemand commentaar heeft op het lang alleen laten.
In België gaan ze over het algemeen toch ietwat anders met hun honden om.

Marie-Josée schreef:Fungus is volgens mij al weg hoor.
Ik zie dat op het Belgisch forum inderdaad niemand commentaar heeft op het lang alleen laten.
In België gaan ze over het algemeen toch ietwat anders met hun honden om.

Dat is jammer, dat men over het algemeen in België minder kritisch kijkt.

Muk schreef:

Marie-Josée schreef:Fungus is volgens mij al weg hoor.
Ik zie dat op het Belgisch forum inderdaad niemand commentaar heeft op het lang alleen laten.
In België gaan ze over het algemeen toch ietwat anders met hun honden om.

Dat is jammer, dat men over het algemeen in België minder kritisch kijkt.

Voor de honden zeker, ik zit er vaak met gekromde tenen te lezen en ben al eens hevig aangevallen maar ik blijf lezen, ik vind het wel interessant om te zien dat er zo'n verschil in opvattingen kan zijn.

Als ik het zo lees zijn zij (mijn inziens) gewoon wat realistischer in die zin dat zij niet hun gehele leven in het teken van de hond zetten zoals hier wel vaak het geval is (lijkt te zijn)

Om over de mentaliteit van de belgen nog maar te zwijgen

smoekie schreef:Als ik het zo lees zijn zij (mijn inziens) gewoon wat realistischer in die zin dat zij niet hun gehele leven in het teken van de hond zetten zoals hier wel vaak het geval is (lijkt te zijn)

Om over de mentaliteit van de belgen nog maar te zwijgen

Je kunt naar beide kanten doorslaan hé..? Te veel of te weinig...
Ik vind een hond ruim 8 uur per dag + de hele nacht alleen een goed voorbeeld van té weinig.

Nakisha schreef:

smoekie schreef:Als ik het zo lees zijn zij (mijn inziens) gewoon wat realistischer in die zin dat zij niet hun gehele leven in het teken van de hond zetten zoals hier wel vaak het geval is (lijkt te zijn)

Om over de mentaliteit van de belgen nog maar te zwijgen

Je kunt naar beide kanten doorslaan hé..? Te veel of te weinig...
Ik vind een hond ruim 8 uur per dag + de hele nacht alleen een goed voorbeeld van té weinig.

Daar heb je ook helemaal gelijk in

Een pup in huis halen en full time werken wordt daar in elk geval normaal gevonden.Of hele dagen "buiten steken".
Maar 's lands wijs, 's lands eer.

Ik heb heel even rondgekeken op dat Belgische forum, en ik heb een lichte cultuurschok.

Maar nog afgezien van Nederlands of Belgisch zijn de *meeste* hondenfora denk ik wel minder open en eerlijk en kritisch dan dit forum.

Nanna schreef:

Hanneke2 schreef:Ik heb heel even rondgekeken op dat Belgische forum, en ik heb een lichte cultuurschok.

Het zijn en blijven rare patatten

Ik wilde niet meteen akelig gaan doen, maar voor een modern Westers land houden ze er hier en daar toch wat middeleeuwse ideeën op na.

Hanneke2 schreef:Ik heb heel even rondgekeken op dat Belgische forum, en ik heb een lichte cultuurschok.

Maar nog afgezien van Nederlands of Belgisch zijn de *meeste* hondenfora denk ik wel minder open en eerlijk en kritisch dan dit forum.

Ligt er denk ik ook maar net aan wat je met open, eerlijk en kritisch bedoelt. Ik heb daar(.be) genoeg "kritiek" op anderen gelezen die "open en eerlijk" waren omtrent situaties met de hond, maar daar werd toch op een geheel andere manier gereageerd dan hier gebeurt.

Denk dat zij gewoon wat "nuchterder" zijn dan de Ollanders

Ik hen ook een tijdje rondgeneusd op belgische fora.
er word daar over het algemeen zo anders tegen honden houden aangekeken dat het mij irriteerde.
Pups hele dagen alleen, vaak ook nog in een bench, pups met de neus door de pis halen .
Schijnbaar heel normaal aan die kant.
Niet elke belg denkt zo(gelukkig maar) maar echt raar kijken ze er ook niet van op.

nee, ik kan mij daarin echt niet vinden en blijf dan ook weg van de belgische fora.

Wij zijn pas in een vakantie bij een belgische hondenschool wezn kijken. Alle honden (ook pups, ook Caveliertje) een megagrote dressuurslipketting om en de baasjes hadden allemaal een clicker om de pols.
Met de ketting werd eerst flink gecorrigeerd en dan geclickerd voor het goede gedrag
Dat veel honden vermijdingsgedrag lieten zien, was niet onlogisch.
Dat dit zeker niet op gaat voor het hele belgische dat is zeker duidelijk maar diervriedenlijk kon ik dit niet noemen. Waren er ook snel uitgekeken.
Dan kun je als hond maar beter niet naar de hondenschool hoeven.....

Hinke schreef:Zo Fungus, je hebt je doop hier wel gehad.
Je weet nu precies hoe het hondenforum werkt. Er zijn mensen positief en negatief en bezorgd om jou en de hond die gaat komen.
Ik ben pas aan een hond begonnen toen ik volledig arbeidsongeschikt was. Daarvoor had ik wel een kat die ik uit het asiel had gehaald met de gedachte, bij mij heeft die het beter dan in het asiel. Tommie is bij mij gekomen. Mijn buren hadden niet verteld dat hij zoveel blafte. Toen ik na 3 jaar verhuisde hoorde ik dat van mijn nieuwe buren. Dat was een lastige situatie. Ik ben er uit gekomen, het heeft me veel tijd en energie gekost maar het was de moeite waard. Maar met steun van vrienden is het gelukt. Ik had een vriendin waar ik Tommie mocht brengen in de tijd dat ik aan het trainen was. Kun jij ook niet zoiets regelen als het niet goed mocht lopen?
Basco heb ik opgehaald omdat ik een hond moest. De klik was er meteen. Ik kan niet leven zonder hond. Nu is Basco niet een van de makkelijksten. Hij wil niet alleen zijn. Ik zit in de luxe positie dat ik hem bijna overal mee naar toe kan nemen. En als ik ga zwemmen gaat hij naar een vriendin. Ondertussen ben ik druk aan het trainen. En dat gaat ook wel goed komen. Alleen kost het tijd.
Als jij klik voelt met het angstige hondje, en dat hondje heeft een klik met jou, dan zou ik er voor gaan. Hij heeft het bij jou altijd beter dan in het asiel. Je kunt het hondje uitlaten. Je kunt ook vragen of je het even mee naar huis mag meenemen om te kijken hoe het gaat met de katten. Tommie en de kat heb ik heel lang apart gehouden als ik weg was. Later gingen ze lekker met elkaar spelen, toen durfde ik ze ook samen alleen te laten. Als het nu klikt met het angstige hondje, zou ik er een trui van jezelf heen brengen, zodat het hondje jou geur al kent, en misschien nog een schone handdoek waar het hondje de geur aan af kan geven.
In die elf dagen dat je thuis bent kun je dan kijken naar een veilige plek voor het hondje. Want van in het hok zitten in het asiel wordt het ook niet beter. En dan neem je in die elf dagen alle adviesen aan die je hier hebt gekregen en dan heb je al een aardige kijk op het nieuwe hondje. Maar geeft het veiligheid.
Succes Fungus.

Ik wil gewoon even zeggen dat ik je hondje heel erg leuk vind!

Een puppert moet zoveel ontdekken en leren die eerste weken.
Wij hebben ze jammer genoeg gemist bij Luka met alle gevolgen vandien.
Daar heb je gewoonweg tijd voor nodig.

wendy71 schreef:Ik hen ook een tijdje rondgeneusd op belgische fora.
er word daar over het algemeen zo anders tegen honden houden aangekeken dat het mij irriteerde.
Pups hele dagen alleen, vaak ook nog in een bench, pups met de neus door de pis halen .
Schijnbaar heel normaal aan die kant.
Niet elke belg denkt zo(gelukkig maar) maar echt raar kijken ze er ook niet van op.

nee, ik kan mij daarin echt niet vinden en blijf dan ook weg van de belgische fora.

Hélaba, da's niet overal hoor
Kwil wel toegeven dat de doorsnee Belg zich daar niet druk overmaakt.
Maar ik ben ook onwetend geweest.
Zijn niet alle beginners dat ?
Sanneke

Nanna schreef:

Hanneke2 schreef:Ik heb heel even rondgekeken op dat Belgische forum, en ik heb een lichte cultuurschok.

Het zijn en blijven rare patatten

Het zijn pètetten.

Mama Sanneke schreef:

wendy71 schreef:Ik hen ook een tijdje rondgeneusd op belgische fora.
er word daar over het algemeen zo anders tegen honden houden aangekeken dat het mij irriteerde.
Pups hele dagen alleen, vaak ook nog in een bench, pups met de neus door de pis halen .
Schijnbaar heel normaal aan die kant.
Niet elke belg denkt zo(gelukkig maar) maar echt raar kijken ze er ook niet van op.

nee, ik kan mij daarin echt niet vinden en blijf dan ook weg van de belgische fora.

Hélaba, da's niet overal hoor
Kwil wel toegeven dat de doorsnee Belg zich daar niet druk overmaakt.
Maar ik ben ook onwetend geweest.
Zijn niet alle beginners dat ?
Sanneke

Heb je het vetgedrukte wel gelezen?
En nee, niet elke beginner is onwetend, hoeft ook helemaal niet meer in dit tijdperk waar de info voor het oprapen ligt.

Waarom denk je dat ik als Belg meestal op Nederlandstalige fora vertoef? Ik kan me helemaal niet vinden in de Belgische mentaliteit als het over huisdieren gaat. Ik zou me ook niet kunnen inhouden op zo'n forum en de hele tijd in de clinch liggen met iedereen, dus daar begin ik niet eens aan. Het occasioneel meelezen bezorgt me al genoeg kromme tenen.

Frieten zijn gewoon frieten in België Wat jullie dus patat noemen. Aardappels zijn bij ons patatten.

Ik mag die belgen wel

wendy71 schreef:Ik hen ook een tijdje rondgeneusd op belgische fora.
er word daar over het algemeen zo anders tegen honden houden aangekeken dat het mij irriteerde.
Pups hele dagen alleen, vaak ook nog in een bench, pups met de neus door de pis halen .
Schijnbaar heel normaal aan die kant.
Niet elke belg denkt zo(gelukkig maar) maar echt raar kijken ze er ook niet van op.

nee, ik kan mij daarin echt niet vinden en blijf dan ook weg van de belgische fora.

dan moet je me toch wel eens tonen op welk forum dit staat/aangeraden wordt

smoekie schreef:Ik mag die belgen wel

Ik ook en dat meen ik wel serieus Ik hou van hun manier van relativeren en de vaak verfijnde humor.

Ik zou stiekem best willen weten welk belgisch forum hier nou besproken word..

er zijn er meerdere nakish

Ik lees hier dat iemand met z'n pup ook 's nachts elk uur naar buiten ging. Hmm, is dat niet een beetje overdreven, of toch eerder uitzondering dan regel?

Bij mijn ouders thuis hebben we vanaf dat ik geboren ben 4 honden gehad, waarvan ik er 3 meegemaakt heb als pup, van 3 verschillende rassen. De eerste weken gingen we er idd 's nachts mee buiten, maar toch niet elk uur, eerder één keer per nacht (en dan stonden we natuurlijk ook vroeg op hé). Die beestjes zijn allemaal perfect zindelijk geworden...
Met mijn eigen hond juist van 't zelfde. Ik ging laat slapen, stond de meeste nachten rond 4u nog eens op om haar te laten plassen, en dan had ze er geen problemen mee om het in te houden tot 's morgens vroeg...

Nanna schreef: Volgens mij is het in België veel gewoner om een pup te kopen en die voorts uren "in een kot te steken". En verreweg de meeste honden komen daar overigens überhaupt niet van de "koer" af.

Ja en bijna alle Hollanders zijn gierigaards en hebben een grote mond?
Wat een veralgemening, zeg. Waar komt die info vandaag? Ben je heel België afgegaan om te zien hoe alle mensen omgaan met hun honden ofzo?
Dat het in België veel normaler is dat iemand die full-time werkt, een hond heeft, wil absoluut niet zeggen dat die honden niet krijgen wat ze nodig hebben... Of dat verreweg de meeste honden niet van de koer afkomen.

Hanneke2 schreef: Ik mot helemaal geen pups, dankuwel, maar als ik ooit een pup in huis zou halen, zou ik er minstens een half jaar voor uit trekken. Het Is Een Baby. Dat pleur je niet effe in een vreemde omgeving van 'Wen er maar aan'.

Dan mag toch gewoon bijna niemand een pup nemen?
Minstens een half jaar?
Dat is voor bijna alle werkmensen toch gewoonweg onmogelijk? Ik heb het geluk dat ik als student 2,5 maand vakantie had, maar ik ben echt geen 2,5 maand altijd thuisgebleven hoor, en ik heb absoluut geen problemen met mijn hond. Ik zie echt niet in waarom je een half jaar zou moeten thuis zijn.

Ik vind het trouwens belachelijk om een hond te vermenselijken. Een pup heeft veel nodig, absoluut, maar een pup is nog altijd geen baby en hoeft ook niet zo behandeld te worden.

renee-uk schreef:

fungus schreef:

Fluister schreef:Wat zijn eigenlijk de redenen dat je voor dit ras kiest?

Sta me toe er niet rechtstreeks op te antwoorden, omdat dat nogal persoonlijk ligt. Ga er niet verder op ingaan, maar qua karakter, qua grootte, qua mogelijkheden en qua gezondheid van het ras, lijkt het me een geschikte keuze. Ik twijfelde nog wat betreft hun terughoudendheid naar vreemden, maar daar was bij de moeder niets van te merken. De fokker in kwestie steekt al zeer veel tijd in de socialisatie van de pups en met het karakter van de moeder en de vader (blijkbaar ook een zeer sociale hond) geloof ik er best in dat het goed kan komen.

Maar zie je dan zelf niet in dat jij geen gelegenheid hebt om dat voort te zetten als je 8 uur per dag niet bij je pupje kunt zijn.....

Socialiseren kan hij toch nog doen voor, tussen en na zijn werk?