Het HondenForum

Gelukkig ben ik niet de enige

chrico schreef:Nee , want die tik is nog steeds een tik en die krijgt ze omdat ze iets doet wat niet mag, dus is het voor straf.

Nee. Niet met die motivatie. Niet omdat ze iets doet wat niet mag. Omdat ze weg is, omdat ze niks hoort maar ik haar aandacht MOET hebben omdat het anders een leven kost.

Maxiem schreef:

chrico schreef:Nee , want die tik is nog steeds een tik en die krijgt ze omdat ze iets doet wat niet mag, dus is het voor straf.

Nee. Niet met die motivatie. Niet omdat ze iets doet wat niet mag. Omdat ze weg is, omdat ze niks hoort maar ik haar aandacht MOET hebben omdat het anders een leven kost.

Dus ze mag de kat pakken maar mag niet weg zijn en ze moet luisteren.
Dan is nog steeds die tik een tik en een straf

chrico schreef:

Maxiem schreef:

chrico schreef:Nee , want die tik is nog steeds een tik en die krijgt ze omdat ze iets doet wat niet mag, dus is het voor straf.

Nee. Niet met die motivatie. Niet omdat ze iets doet wat niet mag. Omdat ze weg is, omdat ze niks hoort maar ik haar aandacht MOET hebben omdat het anders een leven kost.

Dus ze mag de kat pakken maar mag niet weg zijn en ze moet luisteren.
Dan is nog steeds die tik een tik en een straf

Nou, ik geef het op. Natuurlijk mag ze de kat niet pakken. Pakt ze de kat, dan word ik boos, met mijn STEM. Niet met een tik.

Maxiem schreef:

chrico schreef:Nee , want die tik is nog steeds een tik en die krijgt ze omdat ze iets doet wat niet mag, dus is het voor straf.

Nee. Niet met die motivatie. Niet omdat ze iets doet wat niet mag. Omdat ze weg is, omdat ze niks hoort maar ik haar aandacht MOET hebben omdat het anders een leven kost.

die tik is dan toch ook straf, het is straf voor het niet op jou letten toch???

Maxiem schreef:

chrico schreef:

Maxiem schreef:

chrico schreef:Nee , want die tik is nog steeds een tik en die krijgt ze omdat ze iets doet wat niet mag, dus is het voor straf.

Nee. Niet met die motivatie. Niet omdat ze iets doet wat niet mag. Omdat ze weg is, omdat ze niks hoort maar ik haar aandacht MOET hebben omdat het anders een leven kost.

Dus ze mag de kat pakken maar mag niet weg zijn en ze moet luisteren.
Dan is nog steeds die tik een tik en een straf

Nou, ik geef het op. Natuurlijk mag ze de kat niet pakken. Pakt ze de kat, dan word ik boos, met mijn STEM. Niet met een tik.

Nu volg ik je niet meer, je zei net op het kattenvoorbeeld dat je dan ook een tik zou geven en nu ineens niet meer

niets veranderbaarder dan de mens

ja, ik heb bonnie wel eens een flinke tik gegeven.

1 keer wilde ze mn eten uit mn mond halen
en af en toe vergeet ze wel eens dat ze niet naar mn gezicht mag happen als haar iets niet zint.. nou, dan krijgt ze een tik.

Maar echt slaan? nee.

Okee, ik ga nog een poging wagen De precieze situatie van Stang kan niet, wegens gebrek aan katten in huis, dus ik betrek het even op mezelf.
Dit gebeurt er:
Ik ga Max uitlaten en heb verder geen hulpmiddelen bij me.
Max ziet een kat buiten en pakt de kat.
Ik schreeuw,roep, brul, noem maarop, maar Max reageert niet omdat ze compleet op de kat gefixeerd is. Op dat moment zijn er nog twee mogelijkheden: Of ik weet Max' aandacht te krijgen of de kat sterft.
Ik geef Max een tik op de kont en Max 'denkt' "Wie, wat, waar?". Kortom, ze is verrast.
Dan pak ik haar aandacht. Als ik die heb straf ik haar voor het pakken van de kat met mijn stem.

In deze situatie is de tik het middel om de aandacht te krijgen, zoals je de naam noemt bijv. om aandacht te krijgen voor een oefening. De straf is vervolgens mijn stemcorrectie.

Je poging is leuk maar je weet echt niet waar je het over heb. Soms kan je beter je mond houden, meelezen en vragen stellen ipv een oordeel te geven

Maxiem schreef:Okee, ik ga nog een poging wagen De precieze situatie van Stang kan niet, wegens gebrek aan katten in huis, dus ik betrek het even op mezelf.
Dit gebeurt er:
Ik ga Max uitlaten en heb verder geen hulpmiddelen bij me.
Max ziet een kat buiten en pakt de kat.
Ik schreeuw,roep, brul, noem maarop, maar Max reageert niet omdat ze compleet op de kat gefixeerd is. Op dat moment zijn er nog twee mogelijkheden: Of ik weet Max' aandacht te krijgen of de kat sterft.
Ik geef Max een tik op de kont en Max 'denkt' "Wie, wat, waar?". Kortom, ze is verrast.
Dan pak ik haar aandacht. Als ik die heb straf ik haar voor het pakken van de kat met mijn stem.

In deze situatie is de tik het middel om de aandacht te krijgen, zoals je de naam noemt bijv. om aandacht te krijgen voor een oefening. De straf is vervolgens mijn stemcorrectie.

Als ik zo vrij mag zijn me er even tegenaan te bemoeien. Zoals je het beschrijft ben je met je stemcorrectie te laat en is de tik de straf ook al bedoel jij het als aandacht trekken

ik doe niet aan tikken en schoppen, maar wel aan opvoedkundig lurfjes grijpen en in de kladden pakken.
Dat is in het kader van een brutale 'ik blaf na een nee van jou wel effe lekker terug ' pup heel wat effectiever dan alleen maar positief gedrag belonen.
Wij doen hier enorm positief belonen. Maar deze pup heeft niks aan alleen maar wachten tot ze een beloning krijgt omdat ze het goed doet.
Ze moet ook leren wat niet mag.
En daar zijn de lurven en de kladden voor.

Daan schreef: En daar zijn de lurven en de kladden voor.

Waar zitten de lurven en kladden eigenlijk?

"meneer-cactus-flashback"

Nee ik deel geen klapjes uit en ook geen schopjes. Heb ik de honden niet voor en ligt niet in mijn aard. Ik corrigeer door stemverheffing en als het echt te bont is dan donderjaag ik zo tegen de schuldige dat het gedrag accuut over is.

Inge schreef:

Daan schreef: En daar zijn de lurven en de kladden voor.

Waar zitten de lurven en kladden eigenlijk?

"meneer-cactus-flashback"

ik weet het echt niet, bij kop en kont en in mijn handen denk ik.

Ik sla mijn honden wel en zij slaan mij terug.
Puur als spel dus .

Als straf is mijn stem verheffen vaak al genoeg, of ik duw ze weg met m'n voet *heb ff genoeg van jou, wieberen*. Echt slaan zou ik niet kunnen, jemig zeg. Ze kunnen bij een stemverheffing al zoooo in-en-in triest kijken, laat staan als ze een flinke lel krijgen :N:. Ik hou me altijd aan wat ik van vroeger uit heb geleerd: "Slaan is een teken van onmacht".

niet nooit never, ook mijn kinderen nooit , gewoon met de stem , maar nooit handtastelijk, vind ik echt iets vreselijks.

ik gebruik dus ook de "lurven en kladden" ...vel dus...ik richt mij altijd op de nekvel al is dammon mij soms te snel af en kom ik dan halverwege de kont uit

stemstraffing en nekvel is bij hem voldoende...hij voelt mij goed aan..

de jack geeft er niks om en kijkt bij de nekvel pak alsof ze mishandeld wordt en gaat daarna gewoon weer vrolijk verder met het geen wat ze dus niet mag...ja ik verkoop haar dan wel eens een tik met de vingers..maar er komt geeneens een hele hand aan te pas..puur vingers ...en niet te hard..
het moet corrigerend blijven en niet mishandelen worden..

Wij doen dat nooit. Een vriendelijke stemcorrectie is meestal genoeg en soms ook wel eens een tandje barser. Een enkele keer een brul om in een handeling te stoppen.

Ik kan me indenken dat ik een andere hond eens over de snuit zou grijpen of kort maar krachtig in het nekvel, maar verder dan dat zou dat niet gaan. Ik wil sowieso alleen een hond waarop ik genoeg overwicht heb van nature én die ik in geval van nood lichamelijk totaal aankan. Zeker geen flinke Molosser hier in huis dus, dat past niet bij ons.

Mijn kinderen heb ik vroeger wel sporadisch een tik op hun broek gegeven, maar daar ben ik ook niet trots op. Dat is uit totale onmacht vaak gerelateerd aan vermoeidheid en stress geweest. Zij hebben er geen herinneringen aan, behalve dan dat mijn dochter weet dat ze twee keer een tik heeft gehad voor één keer behangscheuren. Van mijn man en iets later nog van mij, dat vond ze niet eerlijk. Het heeft verder blijkbaar niet veel indruk gemaakt, maar ik ben er erg op tegen ook al heb ik me er zelf wel eens schuldig aan gemaakt. Met slaan gaat het vaak van kwaad tot erger, het wordt steeds normaler om te slaan, daarom blijf ik 100% tegen. Ook tegen zogenaamd opvoedkundige tikken.

Bij een hond vind ik het nog erger als je dat doet, omdat die vaak echt helemaal niet begrijpt waar het om gaat. Ik verlies mijn geduld nooit bij een dier gelukkig, ook niet qua stemverheffing. Ik kan me er ook niets bij voorstellen dat iemand zijn onkunde en onmacht uitkuurt op de hond zoals in het voorbeeld dat Zoek Stok! beschrijft met de uitvallende Beagle en een Teckeltje

De kat heeft wel eens een zachte opvoedkundige tik gehad met een vinger. Katten begrijpen zo'n vingertik dat prima, dat is voor mij een ander verhaal. Net zoals een hond een snauw begeleid met een korte vinnige kneep in het nekvel ook prima begrijpt. Bij Buffy absoluut niet nodig, maar zou ik gerust doen als het nodig zou zijn. Schoppen en slaan daar begrijpt een hond niks van, dat doe je naar mijn idee alleen als een hond je aanvalt.

Anne

miekmiek schreef: Het ligt ook aan de hond, Femke heb ik bijvoorbeeld nooit op deze manier hoeven corrigeren. Tommie en Miah zijn wat eigenwijzer en die grijp ik wel eens bij hun lurven.

Waarom ga je niet wat meer met je stem probeen te werken, Dat is iets wat jij ook kan leren. Je hebt van nature waarschijnlijk een beetje een zachte stem en klinkt wat "lief". Je kan gemakkelijk leren daar wat gevarieerder en beheerst mee om te gaan, dan heb jij je handen niet nodig. Miah is toch maar een puppie, waarom zou je die lichamelijk corrigeren? Dat is echt niet nodig als je o.a. wat meer met je stem gaat "spelen". Waarom zou een ander een Jack pup prima kunen opvoeden zonder regematig handen te gebruiken en jij niet? Kan jij ook leren

Anne

estelle schreef:Maar meestal werden we gewoon naar onze kamer gestuurd, ik hoor mn moeder nog zeggen 'ga jij maar even afkoelen boven, als je weer normaal kunt doen mag je weer beneden komen'.

Ik ben een kloon van je moeder Ik heb het er laatst nog met mijn kinderen over gehad, over straffen toen ze klein waren e.d. en precies dat in exact dezelfde woorden hoorden ze mij dus ook de hele tijd zeggen als ze aan straf vroeger dachten.

Anne

chrico schreef:Je poging is leuk maar je weet echt niet waar je het over heb. Soms kan je beter je mond houden, meelezen en vragen stellen ipv een oordeel te geven

Ik vind het wel duidelijk wat Maxiem bedoelt. Ik heb ongeveer hetzelfde geschreven:

"Schoppen en slaan daar begrijpt een hond niks van, dat doe je naar mijn idee alleen als een hond je aanvalt."

Dat is dan om af te weren, uit zelfverdediging, net zoals je je kat verdedigt als die wordt aangevallen door je hond. Dat is geen straf. Als jij iemand die je wil verkrachten een volle schop onder zijn kruis geeft is dat zelfverdediging. Doe je dat nadat hij je verkracht heeft en je gemakkelijk weg zou kunnen wandelen is het straf of wraak.

Een hond een flinke schop geven omdat hij je andere hond dreigt dood te schudden is geen straf in mijn ogen en in die van Maxiem ook niet. Doe je dat omdat hij niet aan de lijn wil lopen of je worst van het aanrecht pakt dan is het straf. Ook als je dat zou doen nadat de hond de kat al heeft losgelaten. Ik hoop dat je toch een heel klein beetje het verschil ziet En ook het verschil tussen een worst pikken en een kat dreigen op te eten. Dat zijn extreme gevallen en je doet dan alles wat je kunt om gelijk in te grjpen. Dan gaat niemand denken, "Hee ik ben tegen met de handen aan de hond zitten, ik ga maar een emmer water op mijn gemakkie laten vollopen" Noodweer is een aparte kwestie, een uitzondering, ook in het rechtssysteem, dan doe je alles wat nodig is om te stoppen.

Stel Kito (ik weet dat hij dat nooit zou doen) valt voluit Chinook aan, die is duidelijk in levensgevaar. Jij staat met een fles bleek in je handen in een reflex gooi je de bleek in Kito zijn ogen. Dan zal toch niemand beweren dat jij je honden straft door ze bleekwater in de ogen te gooien.


Anne

Daan schreef: En daar zijn de lurven en de kladden voor.

Die kunnen ook in de oren zitten Het moet toch wel raar lopen als een pup niet onder de indruk is van een echt flinke brul als hij die niet de hele dag door te horen krijgt. Juist bij een hond die positief wordt opgevoed, komt een echt flinke stemcorrectie heel hard binnen.

Hoe het precies werkt met "puberende" en halfwas honden van het kaliber van jouw honden, daar waag ik me niet aan Ik weet wel dat een deel "selffullfiling prophecy" is. Redelijk wat mensen gaan er al vanuit dat flinke honden wel flinker aangepakt zullen moeten worden en grijpen als de honden pup zijn al een paar tandjes te hard in. Dan heb je niet veel meer over als ze volwassen gaan worden, dan moet je wel.

Anne

Wij hebben nog nooit Yla een klap gegeven, en al zeker geen schop.
Ze reageert heel goed op de stem, dan heb je verdere slaag niet nodig.
Leane, ben ook verbaasd dat jullie dat wel toepassen....??

starfleet schreef:

Daan schreef: En daar zijn de lurven en de kladden voor.

Die kunnen ook in de oren zitten Het moet toch wel raar lopen als een pup niet onder de indruk is van een echt flinke brul als hij die niet de hele dag door te horen krijgt. Juist bij een hond die positief wordt opgevoed, komt een echt flinke stemcorrectie heel hard binnen.

Hoe het precies werkt met "puberende" en halfwas honden van het kaliber van jouw honden, daar waag ik me niet aan Ik weet wel dat een deel "selffullfiling prophecy" is. Redelijk wat mensen gaan er al vanuit dat flinke honden wel flinker aangepakt zullen moeten worden en grijpen als de honden pup zijn al een paar tandjes te hard in. Dan heb je niet veel meer over als ze volwassen gaan worden, dan moet je wel.

Anne

Ik heb hier ook herders en ook die krijgen geen schopje of tik, moet het gewoon van mijn stem hebben en dat werkt prima. Heb ook moeilijke honden, probeer ze eerst altijd af te leiden met een beloninkje en werkt dat niet dan met mijn stem

Maxiem schreef:Nee. Als ik een tik zou geven bij onze voorbeeld kat, dan zou het zijn omdat ze helemaal nergens meer op reageert. Ze zou dan zo gefixeert zijn op die kat, dat ze me niet eens meer hoort. Die tik is voor de aandacht dan, om de fixatie te doorbreken. Daarna zou ik haar straffen voor het aanvallen van de kat, dat gebeurt met mijn stem.
Dat vind ik niet straffen met een tik, dus ik blijf bij mijn antwoord: Nooit. Ook niet als ze bijt ofzo.

Als ik met een fysieke correctie kon voorkomen dat mijn hond bijtincidenten zou veroorzaken zou ik dat echt wel doen hoor zonder 1 moment te twijfelen.

starfleet schreef: Mijn kinderen heb ik vroeger wel sporadisch een tik op hun broek gegeven, maar daar ben ik ook niet trots op. Dat is uit totale onmacht vaak gerelateerd aan vermoeidheid en stress geweest. Zij hebben er geen herinneringen aan, behalve dan dat mijn dochter weet dat ze twee keer een tik heeft gehad voor één keer behangscheuren. Van mijn man en iets later nog van mij, dat vond ze niet eerlijk. Het heeft verder blijkbaar niet veel indruk gemaakt, maar ik ben er erg op tegen ook al heb ik me er zelf wel eens schuldig aan gemaakt. Met slaan gaat het vaak van kwaad tot erger, het wordt steeds normaler om te slaan, daarom blijf ik 100% tegen. Ook tegen zogenaamd opvoedkundige tikken.

Anne

Ik heb van mijn vader 1 keer in mijn leven een tik gehad en dat kan ik me nu nog herinneren ,zoveel indruk heeft het gemaakt.
Niet in negatieve zin hoor want de tikken waar ik om vroeg in mijn jeugd heb ik nooit gekregen want er werd bij ons thuis niet vaak gepetst.
Hooguit een opvoedkundige tik voor je broek en altijd door mijn moeder uitgedeeld.
Maar die ene tik van mijn vader,die zelden zijn geduld verloor,en die ik meer dan verdiend had staat me bij.
Waar ik die tik voor kreeg heb ik toen nooit meer gedaan in ieder geval dus effect heeft het wel gehad

tineke schreef: Ik heb van mijn vader 1 keer in mijn leven een tik gehad en dat kan ik me nu nog herinneren ,zoveel indruk heeft het gemaakt.
Niet in negatieve zin hoor want de tikken waar ik om vroeg in mijn jeugd heb ik nooit gekregen want er werd bij ons thuis niet vaak gepetst.
Hooguit een opvoedkundige tik voor je broek en altijd door mijn moeder uitgedeeld.
Maar die ene tik van mijn vader,die zelden zijn geduld verloor,en die ik meer dan verdiend had staat me bij.
Waar ik die tik voor kreeg heb ik toen nooit meer gedaan in ieder geval dus effect heeft het wel gehad

't lijkt wel of jij mij bent.
Ik heb wel 's een pak voor mn broek gehad van ma, maar idd die ene keer dat mn pa uithaalde, is altijd blijven hangen.
(En ik weet nog steeds wanneer en waarom Niet dat ik op dat moment vond, dat ik 'm verdiend had)

Eukalipta schreef:

tineke schreef: Ik heb van mijn vader 1 keer in mijn leven een tik gehad en dat kan ik me nu nog herinneren ,zoveel indruk heeft het gemaakt.
Niet in negatieve zin hoor want de tikken waar ik om vroeg in mijn jeugd heb ik nooit gekregen want er werd bij ons thuis niet vaak gepetst.
Hooguit een opvoedkundige tik voor je broek en altijd door mijn moeder uitgedeeld.
Maar die ene tik van mijn vader,die zelden zijn geduld verloor,en die ik meer dan verdiend had staat me bij.
Waar ik die tik voor kreeg heb ik toen nooit meer gedaan in ieder geval dus effect heeft het wel gehad

't lijkt wel of jij mij bent.
Ik heb wel 's een pak voor mn broek gehad van ma, maar idd die ene keer dat mn pa uithaalde, is altijd blijven hangen.
(En ik weet nog steeds wanneer en waarom Niet dat ik op dat moment vond, dat ik 'm verdiend had)

Ha ha vond ik op dat moment ook niet maar nu wel natuurlijk
Misschien maakte het ook wel zo'n indruk omdat mijn vader zelden tot nooit zijn kalmte verloor en toen dus wel.
Overigens ,mijn vader is al overleden,heb ik alleen maar warme herinneringen aan hem en deze welverdiende tik kan ik nu alleen maar om lachen

tineke schreef:

Eukalipta schreef:

tineke schreef: Ik heb van mijn vader 1 keer in mijn leven een tik gehad en dat kan ik me nu nog herinneren ,zoveel indruk heeft het gemaakt.
Niet in negatieve zin hoor want de tikken waar ik om vroeg in mijn jeugd heb ik nooit gekregen want er werd bij ons thuis niet vaak gepetst.
Hooguit een opvoedkundige tik voor je broek en altijd door mijn moeder uitgedeeld.
Maar die ene tik van mijn vader,die zelden zijn geduld verloor,en die ik meer dan verdiend had staat me bij.
Waar ik die tik voor kreeg heb ik toen nooit meer gedaan in ieder geval dus effect heeft het wel gehad

't lijkt wel of jij mij bent.
Ik heb wel 's een pak voor mn broek gehad van ma, maar idd die ene keer dat mn pa uithaalde, is altijd blijven hangen.
(En ik weet nog steeds wanneer en waarom Niet dat ik op dat moment vond, dat ik 'm verdiend had)

Ha ha vond ik op dat moment ook niet maar nu wel natuurlijk
Misschien maakte het ook wel zo'n indruk omdat mijn vader zelden tot nooit zijn kalmte verloor en toen dus wel.
Overigens ,mijn vader is al overleden,heb ik alleen maar warme herinneringen aan hem en deze welverdiende tik kan ik nu alleen maar om lachen

Dit begint eng te worden
idem hier.