Het HondenForum

tekkel schreef:
ranetje schreef:Ik kon hem "luid" gevend op het spoor localiseren, maar niet terugroepen.
Als ik het geluid in de verte hoorde wegsterven wist ik dat er een ochtendje wachten aan kwam
Terug kwam hij wel altijd (als het spoor uitgelopen was ).
Gelukkig gebeurde dat niet zo heel erg vaak :
Dat is precies mijn vorige tekkel Miesje!
Die had af en toe een spoor (of ze verzon er eentje, dacht ik weleens), en dan was ze vertrokken. Dan zag ik heel in de verte wat struiken onnatuurlijk bewegen en hoorde ik haar 'luid op spoor', en wist ik dat ik maar het best terug naar de auto kon gaan om daar een uurtje naar de radio te luisteren Ze kwam altijd braaf terug

Mijn huidige tekkeltje doet dat helemaal niet: die racet wel achter vogeltjes en konijntjes aan, maar is binnen twee minuten weer terug. Errug prettig, voor de afwisseling

Mijn eerste Teckel kon ik altijd terugroepen

Zelfs als hij achter een ree aanging !!
Ik dacht dat ik dus heeeeeeel goed een Teckel op kon voeden

De volgende Teckels hebben me weer met beide benen op de grond gezet

ranetje schreef:Ik dacht dat ik dus heeeeeeel goed een Teckel op kon voeden
De volgende Teckels hebben me weer met beide benen op de grond gezet

Leuk, hè?
....achteraf

Super leuk topic dit

Pak-de-bal, ik weet dat een stabij misschien ook prima in dat rijtje zou kunnen passen maar die trekt mij niet. Misschien komt dat juist door dat gereserveerder zijn, ik weet het niet. De stabij's die ik tot nu toe wel eens zie zijn best leuke honden op zich maar ze spreken mij niet dusdanig aan dat ik er graag een zou willen. Ik hou er wel van dat een hond "vrolijk" en "spontaan" is. Ik weet niet precies hoe je het goed kan uitleggen, het is ook meer een soort gevoel.

Inge O schreef:
Moon schreef:
Pascal schreef:Uit ervaring weet ik dat de heidewachtel en duitse langhaar redelijk goed luisterende honden zijn. Je kunt ze natuurlijk niet vergelijken met een goed afgerichte herder of bordercollie, want als ze iets ruiken of als ze een konijn zien wordt het luisteren best moeilijk. Als ik ze vergelijk met mijn setter luisteren staande honden dus best goed
Ik ken twee Ierse Setters die nooit van de lijn gaan . Dat vind ik wel heel erg moet ik zeggen. Ik vind dat als je kiest voor zo'n ras, je verplicht bent om álles uit de kast te halen om hem zover te trainen dat hij los kan. Al is het maar in parkjes waar geen wild zit. Het kost heel veel tijd en energie, heb je dat er niet voor over vind ik dat je een ander ras moet kiezen...
setters vallen toch ook onder de staande honden?

Ja dat is een Staande Hond (maar wel een "specialist")
Een Setter is geen allrounder zoals de Continentaal Staande Honden

Rosa schreef:Super leuk topic dit

Pak-de-bal, ik weet dat een stabij misschien ook prima in dat rijtje zou kunnen passen maar die trekt mij niet. Misschien komt dat juist door dat gereserveerder zijn, ik weet het niet. De stabij's die ik tot nu toe wel eens zie zijn best leuke honden op zich maar ze spreken mij niet dusdanig aan dat ik er graag een zou willen. Ik hou er wel van dat een hond "vrolijk" en "spontaan" is. Ik weet niet precies hoe je het goed kan uitleggen, het is ook meer een soort gevoel.

En als je er al 1 had willen hebben, was het minstens thijs voor de oortjes

hahahahaha

P!nki schreef:
Rosa schreef:Super leuk topic dit

Pak-de-bal, ik weet dat een stabij misschien ook prima in dat rijtje zou kunnen passen maar die trekt mij niet. Misschien komt dat juist door dat gereserveerder zijn, ik weet het niet. De stabij's die ik tot nu toe wel eens zie zijn best leuke honden op zich maar ze spreken mij niet dusdanig aan dat ik er graag een zou willen. Ik hou er wel van dat een hond "vrolijk" en "spontaan" is. Ik weet niet precies hoe je het goed kan uitleggen, het is ook meer een soort gevoel.
En als je er al 1 had willen hebben, was het minstens thijs voor de oortjes hahahahaha

Ja dan had het zeker Thijs moeten zijn!

Ik ga nu lekker een weekend weg op de motor..... en zal daarna heel veel gaan bijlezen.... schrijf dus gerust door maar niet te veel :N:

Mickie schreef:
Moon schreef:
eternal schreef:Ik heb expres geen jachtcursus met haar gedaan want dan ga je dat instict alleen maar omhoog halen. en dat is niet de bedoeling.
Ik hoor dat wel meer; die discussie over het aanwakkeren van jachtdrift door jachttraining..
Ik heb toch niet het idee dat jachtinstinct omhoog te halen valt. Volgens mij hebben ze dat of hebben het niet . Als je hond een hevige jachtpassie heeft en er wordt niets mee gedaan om dit te 'ontladen' ben ik juist bang dat hij andere (en meestal voor de baas vervelende) gewoontes gaat ontwikkelen. Jachtcursus houdt niets anders in dan het leren van 'kunstjes' en appèl, zeker als je niet met wild werkt (en anders is het ook niets anders dan dood wild) geloof ik niet dat dit op een of andere manier de jachtpassie prikkelt.
Psies . Wijdverbreid misverstand dat getrainde jachthonden harder gaan jagen. Als een jager ergens géén behoefte aan heeft, dan is het aan een hond die er geheel zelfstandig op uit trekt en het veld verstoort.
Door jachttraining (of apporteertraining) krijg je die jachtdrift juist beter onder controle én je geeft je hond een alternatief om zijn instincten toch te kunnen gebruiken. Hond blij, baas blij, wild blij!

Toch vraag ik me af (heb nooit echte jachttraining gevolgd) of het echt helpt met het 'in de hand krijgen' van de hond? Ik had vooral behoefte aan een deskundige op het gebied van staande honden en jachtgedrag; dus adviezen hóe het aan te pakken dat hij niet hetzt en zo.. Heb jij de ervaring dat je daar op een jachtcursus goed mee wordt begeleid? Ik hoor daar ook nogal verschillende verhalen over..

P!nki schreef:Complexen... praat me er niet van ... :N:

Sorbonne is er een ster in .. heb je het ene complex opgelost, dient het volgende zich wel weer aan... en waar die het vandaan haalt?

Vaak is het een angstreactie op iets zoals bijv. onweer.... en daar heb je zelf geen invloed op .. heeel vervelend.. maar ze zijn er inderdaad erg gevoelig voor.

Dante jaagt schaduwen en lichtflitsen

. Ik heb mij steeds afgevraagd in hoeverre ik dat had kunnen voorkomen. Naar mijn idee hebben we dat niet aangemoedigd (maar misschien onbewust

). Misschien als ik eerder wat op jachtgebied was gaan doen met hem, dat dat rare gedrag niet was ontstaan

. Overigens doet zijn broer het nog veel erger en een oom ook, dus misschien een genetische kwestie... Maar goed, dit complex heb ik er niet uitgekregen (gedragstherapeut wist er ook geen raad mee).

tekkel schreef:Beetje doorschrijven jongens, ik vind het een geweldige topic

Haha; mag ik aub even mijn staande hond uitlaten

ranetje schreef:
Moon schreef:Ik dacht dat met teckels ook wel zweetwerk gedaan wordt (bloedspoor volgen). Maar de echte specialist is Nettie/Ranetje (heeft zelf teckels gehad en weet veel van jachttraining) waar blijft ze nou....
Even een PB'tje en ik was er eerder geweest
Ik heb veel jachttraining gedaan, maar "de grote deskundige" ben ik nou ook weer niet hoor

Onder de lopende honden heb je meute honden en individuelen zal ik maar zeggen
Een Teckel werkt zelf. Die gaat zelden in een meute jagen. Een Beagle is een meutehond. (Als voorbeeld.)

Ik heb met mijn Teckels jachttraining (zelf met hulp van een kennis) en proeven gedaan.
De Teckelclub organiseert tegenwoordig steeds vaker oefeningen in zweetspoortjes. Daar kan je met je Teckel dus best eens gaan kijken
Ook zijn er steeds meer plaatsen waar je het "zweet lopen" kunt trainen met een goede trainer.Die had ik niet en ik heb daardoor een aantal fikse fouten gemaakt.
Angst dat het jachtgedrag sterker zou worden heb ik nooit gehad. Dat zat er n.l. al in bij mijn honden
Ik heb door te trainen geprobeerd de band met mij te versterken en daardoor minder appèl problemen te krijgen.
Dat is niet helemaal gelukt.
Hoewel mijn Laatste Teckel zowel een G&G 3 diploma had, als VZH als , een aantal jachtdiploma's, was een vers reeënspoor een kwestie van oortjes dicht en gáán!!!
Ik kon hem "luid" gevend op het spoor localiseren, maar niet terugroepen.
Als ik het geluid in de verte hoorde wegsterven wist ik dat er een ochtendje wachten aan kwam
Terug kwam hij wel altijd (als het spoor uitgelopen was ).
Gelukkig gebeurde dat niet zo heel erg vaak

Het was voor mij wel een reden om een ander ras te kiezen.
Dat is dus een Staande Hond geworden.
De vrolijkheid en mensvriendelijkheid van veel jachthondenrassen spreekt me erg aan. Daarom dus wel weer een jachthond.
Bovendien trekt het soort werk met de hond me aan
En een Staande Hond is ook wel enigszins "zelfstandig", maar minder dan een Lopende Hond.
De apporteerspecialisten (Retrievers) vind ik ook geweldige honden, maar op een of andere manier trekt enige eigenzinnigheid me toch wel aan. Ik heb het mezelf dus toch wat moeilijker gemaakt door voor een allrounder te kiezen

Há; daar is ze

Ik dacht; ze ziet het vanzelf wel, en ik zit je al zo vaak achter de broek

eefje+huig schreef:ik heb begrepen dat de ridgeback helemaal geen jachthond is,maar een herder/waakhond om kuddedieren tegen leeuwen te beschermen.
Dat ie dat doet zonder mensen en helemaal alleen.
Dat ie daarom dus ook eigenlijk niet geschikt is als huishond in druk nederland.
vanwaar is de informatie nu dat ie een jachthond is?
zou ik graag eens lezen.
groetjes eefje

De ridgeback behoort tot rasgroep 6 (FCI); Drijvende honden, zweethonden en aanverwante rassen. Binnen de rasgroep bij sectie 3; de 'aanverwante artikelen' dus

Inge O schreef:
Moon schreef:
Pascal schreef:Uit ervaring weet ik dat de heidewachtel en duitse langhaar redelijk goed luisterende honden zijn. Je kunt ze natuurlijk niet vergelijken met een goed afgerichte herder of bordercollie, want als ze iets ruiken of als ze een konijn zien wordt het luisteren best moeilijk. Als ik ze vergelijk met mijn setter luisteren staande honden dus best goed
Ik ken twee Ierse Setters die nooit van de lijn gaan . Dat vind ik wel heel erg moet ik zeggen. Ik vind dat als je kiest voor zo'n ras, je verplicht bent om álles uit de kast te halen om hem zover te trainen dat hij los kan. Al is het maar in parkjes waar geen wild zit. Het kost heel veel tijd en energie, heb je dat er niet voor over vind ik dat je een ander ras moet kiezen...
setters vallen toch ook onder de staande honden?

Huh

maar ik zeg toch niet dat Setters niét onder de staande honden vallen

ranetje schreef:
Inge O schreef:
Moon schreef:
Pascal schreef:Uit ervaring weet ik dat de heidewachtel en duitse langhaar redelijk goed luisterende honden zijn. Je kunt ze natuurlijk niet vergelijken met een goed afgerichte herder of bordercollie, want als ze iets ruiken of als ze een konijn zien wordt het luisteren best moeilijk. Als ik ze vergelijk met mijn setter luisteren staande honden dus best goed
Ik ken twee Ierse Setters die nooit van de lijn gaan . Dat vind ik wel heel erg moet ik zeggen. Ik vind dat als je kiest voor zo'n ras, je verplicht bent om álles uit de kast te halen om hem zover te trainen dat hij los kan. Al is het maar in parkjes waar geen wild zit. Het kost heel veel tijd en energie, heb je dat er niet voor over vind ik dat je een ander ras moet kiezen...
setters vallen toch ook onder de staande honden?
Ja dat is een Staande Hond (maar wel een "specialist")
Een Setter is geen allrounder zoals de Continentaal Staande Honden

Ik heb pas het boek 'Hond staat' gelezen (weet even uit mijn hoofd de naam van de schrijver niet meer). Dit is een autobiografie van een keurmeester voor veldwedstrijden die zelf heel veel met Ierse Setters gewerkt heeft. Ik vond het een erg leuk boek om te lezen; heel interessant

Ook een aanrader voor Roza!

ranetje schreef: Continentaal Staande Honden

En niet-jachthondmensen vragen zich nu af wat dát nu weer voor beesten zijn

Inge O schreef:
Moon schreef:
Inge O schreef:
Moon schreef: Ik ken twee Ierse Setters die nooit van de lijn gaan . Dat vind ik wel heel erg moet ik zeggen. Ik vind dat als je kiest voor zo'n ras, je verplicht bent om álles uit de kast te halen om hem zover te trainen dat hij los kan. Al is het maar in parkjes waar geen wild zit. Het kost heel veel tijd en energie, heb je dat er niet voor over vind ik dat je een ander ras moet kiezen...
setters vallen toch ook onder de staande honden?
Huh maar ik zeg toch niet dat Setters niét onder de staande honden vallen
nee, maar pascal eigenlijk wel .

O ja, haha, sorry had ik niet gezien (ik begreep er even niet veel meer van

)

Inge O schreef:
ranetje schreef:
Inge O schreef:
Moon schreef: Ik ken twee Ierse Setters die nooit van de lijn gaan . Dat vind ik wel heel erg moet ik zeggen. Ik vind dat als je kiest voor zo'n ras, je verplicht bent om álles uit de kast te halen om hem zover te trainen dat hij los kan. Al is het maar in parkjes waar geen wild zit. Het kost heel veel tijd en energie, heb je dat er niet voor over vind ik dat je een ander ras moet kiezen...
setters vallen toch ook onder de staande honden?
Ja dat is een Staande Hond (maar wel een "specialist")
Een Setter is geen allrounder zoals de Continentaal Staande Honden
nee, dat klopt, maar er behoren natuurlijk heel wat specialisten tot de staandes - maar die zijn daarom toch niet minder staande?
zo kan je de functie binnen de setters ook nog een keer gaan verdelen, maar uiteindelijk blijven het allemaal honden die 'onder het geweer' jagen toch ?

Daar heb je gelijk in Inge.
Ik bedoelde met mijn uitleg dat de Staande Honden van het "continent" (vaste land van Europa) doorgaans "multifuncioneel" zijn.
De Staande Honden zoals de Engelsen ze fokken zijn specialist op het voorstaan.
Voor het apport hebben ze een Retriever achter de hand

Daardoor zijn de Engelse Staande Honden vaak ietsje moeilijker in het onder appèl brengen dan de Continentale.

Inge O schreef:
marian* schreef:
ranetje schreef: Continentaal Staande Honden
En niet-jachthondmensen vragen zich nu af wat dát nu weer voor beesten zijn
die staan anders - continentaal dus .

Uitleg al gegeven

Moon schreef:
Mickie schreef:
Moon schreef:
eternal schreef:Ik heb expres geen jachtcursus met haar gedaan want dan ga je dat instict alleen maar omhoog halen. en dat is niet de bedoeling.
Ik hoor dat wel meer; die discussie over het aanwakkeren van jachtdrift door jachttraining..
Ik heb toch niet het idee dat jachtinstinct omhoog te halen valt. Volgens mij hebben ze dat of hebben het niet . Als je hond een hevige jachtpassie heeft en er wordt niets mee gedaan om dit te 'ontladen' ben ik juist bang dat hij andere (en meestal voor de baas vervelende) gewoontes gaat ontwikkelen. Jachtcursus houdt niets anders in dan het leren van 'kunstjes' en appèl, zeker als je niet met wild werkt (en anders is het ook niets anders dan dood wild) geloof ik niet dat dit op een of andere manier de jachtpassie prikkelt.
Psies . Wijdverbreid misverstand dat getrainde jachthonden harder gaan jagen. Als een jager ergens géén behoefte aan heeft, dan is het aan een hond die er geheel zelfstandig op uit trekt en het veld verstoort.
Door jachttraining (of apporteertraining) krijg je die jachtdrift juist beter onder controle én je geeft je hond een alternatief om zijn instincten toch te kunnen gebruiken. Hond blij, baas blij, wild blij!
Toch vraag ik me af (heb nooit echte jachttraining gevolgd) of het echt helpt met het 'in de hand krijgen' van de hond? Ik had vooral behoefte aan een deskundige op het gebied van staande honden en jachtgedrag; dus adviezen hóe het aan te pakken dat hij niet hetzt en zo.. Heb jij de ervaring dat je daar op een jachtcursus goed mee wordt begeleid? Ik hoor daar ook nogal verschillende verhalen over..

Daarvoor zou je eigenlijk naar een trainer moeten die goed bekend is met het trainen van een Staande Hond.
Op de jachtcursussen (o.a. KNJV) wordt alleen getraind voor het werk ná het schot.
De meeste trainers hebben dan ook een Retriever.
Het werken van een Staande Hond is anders. En dat heeft niet elke trainer in zijn vingers.
Ik hoop nog eens een goede trainer te vinden

ranetje schreef:Het werken van een Staande Hond is anders. En dat heeft niet elke trainer in zijn vingers.
Ik hoop nog eens een goede trainer te vinden

"Die van ons" heeft (o.a.) een DSK, DSD en een flatcoat

In een staande / lopende hond zit zoveel eigen initiatief en anticiperend vermogen dat idd lang niet elke trainer daarmee overweg kan en helaas de signalen vaak verkeerd interpreteerd.

Jaap* schreef:
ranetje schreef:Het werken van een Staande Hond is anders. En dat heeft niet elke trainer in zijn vingers.
Ik hoop nog eens een goede trainer te vinden
"Die van ons" heeft (o.a.) een DSK, DSD en een flatcoat
In een staande / lopende hond zit zoveel eigen initiatief en anticiperend vermogen dat idd lang niet elke trainer daarmee overweg kan en helaas de signalen vaak verkeerd interpreteerd.

Precies. En daardoor de baas verkeerd begeleidt

Ik heb geloof ik al eens gezegd dat ik stinkjaloers ben op jullie trainingsgroepje?

Was ik maar in Friesland gaan wonen

Micky schreef:Wij imiteren opspringend wild met een dummy aan een elastiek, gooien regelmatig verleidingen op terwijl de honden moeten blijven liggen of zitten, leren de honden dat ze pas mogen gaan als wij het zeggen, dat ze ook op grotere afstand op commando moeten gaan zitten, enz.

Dat zijn idd goeie oefeningen

Ik heb die oefeningen ook gedaan.
Ik heb alleen de pech dat Rana verschil maakt tussen een opspringende dummy en een wegrennend echt konijn

Hoewel ik haar tegenwoordig aardig kan stoppen

maar dat heeft me een hoop tijd gekost

ranetje schreef:
Jaap* schreef:
ranetje schreef:Het werken van een Staande Hond is anders. En dat heeft niet elke trainer in zijn vingers.
Ik hoop nog eens een goede trainer te vinden
"Die van ons" heeft (o.a.) een DSK, DSD en een flatcoat
In een staande / lopende hond zit zoveel eigen initiatief en anticiperend vermogen dat idd lang niet elke trainer daarmee overweg kan en helaas de signalen vaak verkeerd interpreteerd.
Precies. En daardoor de baas verkeerd begeleidt
Ik heb geloof ik al eens gezegd dat ik stinkjaloers ben op jullie trainingsgroepje?
Was ik maar in Friesland gaan wonen

Nou, ballotage is geen probleem hoor, daar vlieg je zo doorheen

Jaap* schreef:
ranetje schreef:
Jaap* schreef:
ranetje schreef:Het werken van een Staande Hond is anders. En dat heeft niet elke trainer in zijn vingers.
Ik hoop nog eens een goede trainer te vinden
"Die van ons" heeft (o.a.) een DSK, DSD en een flatcoat
In een staande / lopende hond zit zoveel eigen initiatief en anticiperend vermogen dat idd lang niet elke trainer daarmee overweg kan en helaas de signalen vaak verkeerd interpreteerd.
Precies. En daardoor de baas verkeerd begeleidt
Ik heb geloof ik al eens gezegd dat ik stinkjaloers ben op jullie trainingsgroepje?
Was ik maar in Friesland gaan wonen
Nou, ballotage is geen probleem hoor, daar vlieg je zo doorheen

Dank je wel :smile1:
Maar ik woon niet in Friesland

ranetje schreef: De meeste trainers hebben dan ook een Retriever.
Het werken van een Staande Hond is anders. En dat heeft niet elke trainer in zijn vingers.
Ik hoop nog eens een goede trainer te vinden

Ik heb dus sinds deze week ook weer jachttraining maar eigenlijk is dat ook apporteersport wan we werken alleen met dummies en daar mag zelfs geen konijnevelletje om.
De trainer zelf heeft labradors en heeft volgens mij ook nog weinig staande honden getraint, hij geeft goed les hoor legt alles goed uit en alles via de positieve methode, maar ik heb nog niet het idee dat ik zelf iets van hem geleerd heb.
Kyra heeft maar 1 passie en dat is haar omgeving, volgen doet ze maar niet zo blij/enthousiast en naar mij opkijkend als b.v de labjes doen. Ze volgt me omdat het moet en sjokt meer mee dus (trekken doet ze absoluut niet) omdat het moet dan omdat ze het zo leuk vind om met mij mee te lopen.
Apporteren net zoiets, in huis apporteerd ze alles voor me, de boodschapje neemt ze mee naar binnen, na een wandeling draagt ze haar riem in de bek mee naar binnen en als ik weer iets nieuws heb om voor haar in het bos te verstoppen, het zij een dode eend of konijn of gewoon een nieuwe velletje om haar dummy dan vindt ze het geweldig om dat op te zoeken.
Gooi je een dummy 3 meter weg dan haalt ze die dus niet op, net of dat geen uitdaging voor haar is.
Volgens de trainer moet Kyra het leuk gaan vinden om de dummy naar mij te brengen en ik moet nu dus daar mee aan de slag zodat het niet uitmaakt of je de dummy 3 meter voor je uit gooit of verstopt in het bos ze zal het dan even leuk vinden omdat ze het mij mag brengen maar op de een of andere manier denk ik niet dat dit bij mijn hond werkt.

Iemand hier ervaring mee en eventuele tips voor me ?

drent.lover schreef:Volgens de trainer moet Kyra het leuk gaan vinden om de dummy naar mij te brengen en ik moet nu dus daar mee aan de slag zodat het niet uitmaakt of je de dummy 3 meter voor je uit gooit of verstopt in het bos ze zal het dan even leuk vinden omdat ze het mij mag brengen maar op de een of andere manier denk ik niet dat dit bij mijn hond werkt.

Iemand hier ervaring mee en eventuele tips voor me ?

Dat is nou net waar veel Staande Honden een probleem mee hebben

Ik ken wel een Drent die heel erg dol is op dummy's. Die haalt ze zelfs uit de dummytas, als ze de kans krijgt, om te kunnen apporteren.

Om "buitdrift" bij ze te ontwikkelen is knap lastig.
Want daar zit em nou net de kneep.
Het enige wat je zou kunnen doen is die dummy zo interessant maken dat ze hem altijd wil hebben.
Ga met de dummy spelen.(zelf)
Gebruik hem voor jezelf als een soort rugby bal.
Dikke pret hebben, tussen je benen doorhalen, omhoog gooien enz.
Eventueel samen met iemand anders gaan "lummelen" (overgooien).
Op het moment dat Kyra het enorm spannend gaat vinden gooi je hem een klein stukje voor haar weg en je neemt hem meteen weer aan.
Ik wens je succes

Bij Rana werkt toevallig een stukje worst of kaas als beloning. Daar heb ik dus nog geluk mee

Had jouw trainster geen suggesties in die richting?

Inge O schreef:
ranetje schreef:
Inge O schreef:
marian* schreef: En niet-jachthondmensen vragen zich nu af wat dát nu weer voor beesten zijn
die staan anders - continentaal dus .
Uitleg al gegeven
kijk, had ik nog gelijk ook .

Nou....................

Daar protesteer ik tegen

Staande Honden staan voor.
Dat is overal hetzelfde (al doen Setters dat weer anders dan Pointers geloof ik

)
Maar de Engelse Staande Honden apporteren niet. Er is in ieder geval niet op gefokt.
De honden van het vaste land horen wel (ook nog) te apporteren.

Die werken dus zowel voor het schot (opzoeken van fazant en voorstaan en op bevel opstoten (wegjagen

))
als na het schot (apporteren)

drent.lover schreef:Ik heb dus sinds deze week ook weer jachttraining maar eigenlijk is dat ook apporteersport wan we werken alleen met dummies en daar mag zelfs geen konijnevelletje om.

Dit kan ik dus ook geen jachttraining noemen

Ranetje, hoe komt het eigenlijk dat niet altijd een continentale jachthond de NIMROD wint? Terwijl zij toch de all-rounders zijn?

Marion. schreef:
drent.lover schreef:Ik heb dus sinds deze week ook weer jachttraining maar eigenlijk is dat ook apporteersport wan we werken alleen met dummies en daar mag zelfs geen konijnevelletje om.
Dit kan ik dus ook geen jachttraining noemen

Ranetje, hoe komt het eigenlijk dat niet altijd een continentale jachthond de NIMROD wint? Terwijl zij toch de all-rounders zijn?

Omdat de NIMROD gericht is op werk na het schot.
De allrouders leveren toch vaak op beide disciplines wel ietsje in, al is dat niet veel.
Daar kunnen de apporteurs (de specialisten dus, de Retrievers) wat beter uit de voeten.
Daarbij komt dat je als je een Retriever hebt wel heel erg vreselijk goed moet zijn om een uitnodiging te krijgen voor de NIMROD.
De beste honden van elk ras van de najaarsproeven worden uitgenodigd. En bij de Retrievers is heel wat concurrentie.
Als er een Griffon mee doet, is hij beslist goed. Begrijp me niet verkeerd

Maar veel concrrentie heeft hij niet bij zijn ras.
Een paar jaar geleden was er trouwens een Griffon op de NIMROD. Of zij heeft gewonnen weet ik niet zeker, maar de AA (Diploma van de NIMROD) heeft ze prachtig binnengehaald

Er heeft twee of drie jaar geleden ook een Bracco meegedaan.
Helaas was de hond niet in goede conditie ontdekten ze naderhand. Hij heeft het diploma niet gehaald.
En je mag met een bepaalde hond maar één keer meedoen

Dus deze Bracco zal het felbegeerde diploma nooit krijgen al is hij nog zo goed.

ranetje schreef:Omdat de NIMROD gericht is op werk na het schot.
Daar kunnen de apporteurs (de specialisten dus, de Retrievers) wat beter uit de voeten.

Oké. Ik zie altijd alleen maar foto's, en dat zijn inderdaad foto's die zo uit de jachtcursus van de GRCN kunnen komen. Ik weet wat die cursus inhoudt, en dat is inderdaad altijd na het schot (gek he

)

ranetje schreef:Daarbij komt dat je als je een Retriever hebt wel heel erg vreselijk goed moet zijn om een uitnodiging te krijgen voor de NIMROD.
De beste honden van elk ras van de najaarsproeven worden uitgenodigd. En bij de Retrievers is heel wat concurrentie.

Ja, dat weet ik. Dat is het manco bij Retrievers. Ook op show-gebied trouwens

ranetje schreef:En je mag met een bepaalde hond maar één keer meedoen
Dus deze Bracco zal het felbegeerde diploma nooit krijgen al is hij nog zo goed.

Yep. Weet ik ook. Ik voel me dan ook zeer vereerd dat ik een DSD ken, die heeft mee mogen doen met de nimrod. Woont een straat verderop. Super-hond, en de baas is ook altijd met de hond bezig. Een werkelijk prachtige combinatie om bezig te zien.
Baas kon helaas niet verhinderen dat er - toen er een tweede DSD in huis was - roedelgedrag ontstond, en Oliver (klein witje, soort Maltezer, 11 jaar oud) gegrepen werd inclusief poging tot doodschudden. Baas wist overigens wel snel genoeg tot daden over te gaan, zodat Oliver binnen no time bij de dierenarts zat. Zowel Oliver als nimrod-deelnemer (volgens mij editie 2004 of 2005) leven gelukkig nog.

Maar goed. Dit als verhaaltje dat - ook al zijn jachthonden goed onder appèl - het wel jachthonden zijn. En dat niet altijd iets is om trots op te zijn.

Marion schreef:Maar goed. Dit als verhaaltje dat - ook al zijn jachthonden goed onder appèl - het wel jachthonden zijn. En dat niet altijd iets is om trots op te zijn.

Jachthonden zijn ook honden

Ik heb op die zelfde manier een stel Bouviers die normaal gesproken goed onder appèl stonden een Dwergpoedeltje zien vermorzelen. Dat liep dus nog beroerder af

Roedelgedrag (en gezamelijk najagen en grijpen van een hond(je)) kan altijd ontstaan, ook in gelegenheidsroedels.
Dat maakt voor wat het ras betreft geen barst uit.

Oorspronkelijk heeft elke hond gejaagd.

Het HondenForum

Jachthonden, lopende, staande en retrievers!