Het HondenForum

Ik heb helaas ook al een aantal hond-aggressieve goldens meegemaakt, eentje kwam een flinke afstand over een bevroren plas aanrennen om zich woedend op mijn kleine kruisinkje te werpen, hem flink te gaan schudden en hem niet meer los te willen laten. Een andere woont hier om de hoek, maar daar is vermoedelijk wel angst bij in het spel aan haar snuit te zien. Die gaat wild tekeer vanachter het hek waar ze natuurlijk heel eenvoudig overheen zou kunnen springen.

En bij ons tegenover woont een labteefje die ook flink uit kan vallen naar andere honden.

Nanna schreef:Ik vind zelf Deerhounds en Ieren supersociaal.
Ben vaak op Deerhoundclubmatches geweest en nooit ook maar een grommetje gehoord. Openklas reuen, staan allemaal wat verveeld bij elkaar in de ring en kijken op hun horloge of ze al naar huis mogen maar geen grijze haar op hun harses die eraan denkt om mekaar es te lijf te gaan.
Deerhoundwandelingen, idem dito. De honden kennen elkaar niet maar kunnen onmiddellijk bij elkaar los.

Wou ik ook net optypen, nog nooit zulke conflictvermijdende honden gezien als deerhounds en ieren. Als ze geprovoceerd worden kijken ze het met een half oog zo es aan en vervolgen hun weg een stapje harder.

Visla's, ik ken er niet veel, maar degene die ik meemaak zijn erg zachtaardig.

Githa schreef:
Visla's, ik ken er niet veel, maar degene die ik meemaak zijn erg zachtaardig.

Er woont er hier een die valt enorm uit al happend :N:

ik denk dat iedereen wel een uitzondering op de regel kent, gaat een beetje over het algemeen he

S@ndr@ schreef:,belofte maakt schuld, dus bij deze de vraag wie kent er honden heeft honden die nooit lelijk uitvallen naar andere honden
nooit vechten, nooit happen en altijd sociaal reageren?

Bestaan die uberhaupt wel??¿¿¿

en welke rassen betreft dat
Edit, in welke rassen komen er veel meer sociale honden voor

mijn hond
maar die is nog jong en ik weet niet of dat zo blijft. het is een reu en het is geen ras, maar kruising.
verder denk ik dat je niet snel hond-agressieve husky`s ziet.(die worden gefokt voor slede sport. dan is het niet gewenst dat ze in elkaar gaan bijten ) maar zoals al gezegd zijn daar ook vast wel uitzonderingen in.

Ik ken dan weer veel doorgefokte valse goldens. Ook een paar gekke labs (teef & reu). Bij de teckels zitten rare exemplaren (niet agressief, wel hysterisch).

De enige hond die ik zo goed als 100% vertrouw is Timo onze spaanse asielzoekert. (Misschien dat dat straatleven iets met z'n opvoeding/vorming gedaan heeft )

Na 13 jaar lang met een hond agressieve hond aan een touw te hebben gelopen. Is het heerlijk om nu een hond te hebben die dat echt niet is. Heb zelfs dit ras uitgekozen omdat ze zo makkelijk met andere honden samen kunnen. Wij hebben dus voor een Coton de Tuléar gekozen. En hij kan als reu (hij is nog jong) met alle honden. Maar ook bij de fokker thuis liep de hele roedel 3 reuen een aantal teven en pups in de woonkamer.

Newfoundlanders natuurlijk.

Maar waarom zouden alle honden met elkaar op moeten kunnen schieten? Ik kan als mens ook niet met iedereen overweg en dat hoeft mijn hond ook niet. Onze reu negeert de honden die hij niet leuk vindt of niet interessant vindt.

Volgens mij bestaat dit ras niet, behalve bij de Bart Smit dan.

Japanse Spaniel

alm@ schreef:

Caro. schreef:

Eline* schreef:

Moos schreef: Ohh oke. Dan zeg ik Cavaliertjes en Goldens

Mijn benedenbuur heeft een cavalierteefje die verschikkelijk uitvalt aan de lijn! Die valt dus af!

Dan gaan we voor de lab- en goldenteven

En herderteefjes misschien ook wel. Ik ben in elk geval nog nooit een echt agressief herderteefje tegengekomen maar daar zullen de ervaringen ook wel divers in zijn

:N: Ik heb hier een verzameling negatieve ervaringen met herderteefjes
Dat komt denk ik omdat Gol een teef is, met reuen heeft ze (bijna) nooit problemen. Ze word steeds gegrepen door herderteefjes

Ik kan natuurlijk zeggen dat de labrador (en golden) het liefste zijn, maar daar zijn de bazen weer vaak het probleem. Die denken dat ze kant en klaar geboren worden ofzo en doen er vervolgens niks mee. Maar een lab is ook een hond en heeft ook een grote bek met tanden waar ze flink mee kunnen bijten.
Ik heb toevallig echt een mietje thuiszitten maar zo zijn ze niet allemaal..

De rottweiler staat nou niet echt bekend om super sociaal met andere honden.
Toch heb ik er één die dat wel is hier. Oké, een grommetje op z'n tijd, maar dat is normaal.
Daisy kan eigenlijk best met iedere hond. Het is vaak wel zo dat ze kleine reutjes uitzoekt om mee te spelen, schijnt ze leuk te vinden.

In het algemeen denk ik wel dat er rassen zijn die vrij makkelijk zijn met andere honden. [/i]

Muk schreef:Newfoundlanders natuurlijk.

Maar waarom zouden alle honden met elkaar op moeten kunnen schieten? Ik kan als mens ook niet met iedereen overweg en dat hoeft mijn hond ook niet. Onze reu negeert de honden die hij niet leuk vindt of niet interessant vindt.

Volgens mij bestaat dit ras niet, behalve bij de Bart Smit dan.

Natuurlijk hoeft niet iedere hond met elke andere hond te kunnen opschieten. Dat neemt niet weg dat er rassen die daar wél heel makkelijk in zijn en waar het over het algemeen goed gaat. En er zijn er waarbij de kans op problemen groot is. Waarbij er altijd uitzonderingen zullen zijn, uiteraard. Net zomin als ieder exemplaar van een ras voldoet aan de rasstandaard qua uiterlijk, zal ieder exemplaar voldoen aan de karakteromschrijving.

Joep is overigens in zijn flikker gebeten door een Wetterhoun, diverse malen door Mechelaars, een Beauceron en een Stabij. En alleen in het laatste geval, hond van 6 maanden met heel veel praatjes, heeft hij teruggebeten. Hij was dan ook echt tot het uiterste getergd.
Tjeu is gebeten door een Border Collie op puppycursus notabene. Verder probeert geen enkele hond het bij Tjeu.
Roumba heeft het bij haar laatste nest aan de stok gehad met een Dobermann, maar goed.....hormonen, zullen we maar denken. Ze knokt verder namelijk nooit, net zomin als Joep. Ze lopen allebei liever weg. Tjeu zoekt de confrontatie niet op maar als de andere hond echt mot zoekt, kan hij het krijgen.

Nanna schreef:Ik vind zelf Deerhounds en Ieren supersociaal.
Ben vaak op Deerhoundclubmatches geweest en nooit ook maar een grommetje gehoord. Openklas reuen, staan allemaal wat verveeld bij elkaar in de ring en kijken op hun horloge of ze al naar huis mogen maar geen grijze haar op hun harses die eraan denkt om mekaar es te lijf te gaan.
Deerhoundwandelingen, idem dito. De honden kennen elkaar niet maar kunnen onmiddellijk bij elkaar los.

Ik ken een dame die verschillende Ieren had gehad en haar laatste was zo'n vreselijke hond ,daar stond ze mee vast om een boom of lantaarnpaal als ze een andere reu tegen kwam dat ze er nooit mee daarna aan begonnen is.
Een uitzondering misschien die de regel bevestigt maar toch

Overigens heb ik zelf het ''genoegen '' om met Mevrouw Trudy Z toen actief in de club van doen te hebben gehad en dat is dus pas echt asociaal tuig die zelfs dreigementen niet schuwt,daar zou de gemiddelde pitbulleigenaar een ommetje voor maken denk ik maar zo.

Pak-de-bal schreef:Bauke, dus een stabij, is /zijn heel sociaal naar andere honden

hij corrigeert , maar dat is menselijk , ach, hondelijk,. omdat hij toevallig wel een reu is

zijn staart gaat altijd kwispelen bij iedre hond , die hij vertrouwt,
maar is die ander dominant? dan gaat die staart ook omhoog en draaien ze om elkaar heen,
maar er gebeurd van Bauke's kant niets

hondentaal moet je wel meerekenen , dus reuen-taal màg hier ook

Hier achterom woont een stabij reu en dat is echt een rot reu.
Elke keer dook ie ineens uit de bosjes op (eigenaren te beroerd om een fatsoenlijk hek neer te zetten) en viel een aangelijnde Joep aan.
Dan stond ik met een aangelijnde Joep en aangelijnde Isis puppy, handen vol boodschappen en dan kwam ie weer.
Die stabij heeft echt Joep zijn gebrul richting reuen aangewakkerd. Tot hij op een gegeven moment op reuen begon te duiken.

Op een gegeven moment heb ik Joep los moeten laten tijdens zo'n aanval. Die heeft er toen een paar plukken haar uitgetrokken en daarna bleef ie gelukkig op een afstand staan dreigen maar kwam niet meer op mijn aangelijnde honden gedoken.
Dus nee ik heb niks met stabij reuen op.

Essy schreef:

Pak-de-bal schreef:Bauke, dus een stabij, is /zijn heel sociaal naar andere honden

hij corrigeert , maar dat is menselijk , ach, hondelijk,. omdat hij toevallig wel een reu is

zijn staart gaat altijd kwispelen bij iedre hond , die hij vertrouwt,
maar is die ander dominant? dan gaat die staart ook omhoog en draaien ze om elkaar heen,
maar er gebeurd van Bauke's kant niets

hondentaal moet je wel meerekenen , dus reuen-taal màg hier ook

Hier achterom woont een stabij reu en dat is echt een rot reu.
Elke keer dook ie ineens uit de bosjes op (eigenaren te beroerd om een fatsoenlijk hek neer te zetten) en viel een aangelijnde Joep aan.
Dan stond ik met een aangelijnde Joep en aangelijnde Isis puppy, handen vol boodschappen en dan kwam ie weer.
Die stabij heeft echt Joep zijn gebrul richting reuen aangewakkerd. Tot hij op een gegeven moment op reuen begon te duiken.

Op een gegeven moment heb ik Joep los moeten laten tijdens zo'n aanval. Die heeft er toen een paar plukken haar uitgetrokken en daarna bleef ie gelukkig op een afstand staan dreigen maar kwam niet meer op mijn aangelijnde honden gedoken.
Dus nee ik heb niks met stabij reuen op.

Hier idem dito. In onze buurt wonen ook een paar stabijs en dat zijn niet de meest sociale en dan druk ik mij heeel zacht uit. Gelukkig weten de eigenaren dat ook en houden die er rekening mee.

Cockers zijn over het algemeen heel sociaal, ik ken er maar 1 die uitvalt naar andere honden.

Schotse Herders zijn over het algemeen heel sociaal naar andere honden.

In de buurt lopen al tientallen jaren diverse langharen en die zijn allemaal heel sociaal. Ook mijn Collies zijn nooit zelf een gevecht begonnen.

Misty 2 schreef:Cockers zijn over het algemeen heel sociaal, ik ken er maar 1 die uitvalt naar andere honden.

Ik ken er 1 die zelfs uitvalt naar z'n eigen baas :N:

En datzelfde aantal ken ik bij de staffords, ik ben er maar 1 tegengekomen die Gol echt aanvloog, de rest was hardstikke leuk
(met leuk bedoel ik elkaar negeren of eventueel snuffen of spelen)

Van alle staffords die ik ken (engelse en amerikaanse) was er maar 1 die niet met andere honden kon, die zat samen met een teckel. Die teckel begon altijd en dan deed die amerikaan mee, die beet echt tot bloedens toe. Ook mensen durfde zij aan te vallen
Verder ook een hele sociale amerikaanse, een engelse, zooo een leuk beest
Enige waar we op werk echt problemen mee hadden waren labrador reuen, herders en rottweilers. Dat zijn honden die moeilijk te koppelen zijn. owja, en soms jack russells

massam schreef:bart smit heeft ze tegenwoordig ook in het roze!

Beike kan bijna met alle honden.
Hij is erg stabiel.

Maar sommige rassen ( en dan weer individu-en daarvan) staan hem niet aan.

Net zoals niet ieder mens elkaar leuk vind, zijn er ook honden die elkaar niet mogen.

Daar heeft de baas dan rekening mee te houden en eraan te werken.

Nanna schreef:

tineke schreef:
Ik ken een dame die verschillende Ieren had gehad en haar laatste was zo'n vreselijke hond. Overigens heb ik zelf het ''genoegen '' om met Mevrouw Trudy Z toen actief in de club van doen te hebben gehad en dat is dus pas echt asociaal tuig

Wat heeft iemand laatste hond en een mevrouw uit de vereniging nou te maken met een algemeen kenmerk van een ras?
Dat eerste zal de uitzondering zijn die de regel bevestigt (dat houd je toch), die laatste vat ik niet. Tenminste niet in de context van vriendelijke rassen.

Omdat ik het idee hebt dat jij vriendelijke rassen nogal eens linkt aan sociale mensen en dat is per defintie dus niet altijd zo.
Je hebt altijd nogal de mond vol van asociale bazen ,rokend met petjes achterstevoren op hun hoofd alsof dat een kenmerk is en natuurlijk met een vechthond aan de andere kant van het lijntje.
Wat ik je probeer uit te leggen is dat er in ieder ras,ja ook onder Ieren etters zitten en dat er onder bepaalde rassen daar zich er meer van bevinden ben ik ook wel van overtuigd maar tuig vind je dus overal.
Ook in de elitaire Ierenwereld al werden de dreigementen daar in ieder geval wel in keurig abn geformuleerd

monky kiest liever eieren voor zijn geld, hij is erg onzeker bij andere (grote & blaffende) honden en ziet ze dus ook liever niet, hij is wel gek op pups en kleine hondjes en vooral chi's prachtig om te zien, dan kan hij echt hond zijn met een vreemde hond

sara heeft totaal geen intresse in andere honden en ze heeft al helemaal niks met kleine witte honde & retriever achtige, en volwasse dominante teven, en bang is dan zeker niet een potje knokken gaat ze echt niet uit de weg maar over het algemeen negeert ze andere honden

amy kan met veel honden maar ze is gekker op teven als reuen, dat gerij en dominate gedoe heeft ze helemaal niks mee ze kan wel een dominantje zijn hoor zeker als een andere hond zwakker is maar dat laat ik uiteraard niet toe, dan is het spelletje gelijk over ze hoeft van mij geen "winnaars"ervaring op te doen (alle 4 trouwens niet!)

en iza is niet zo gek op grote honden daar is ze een schijterd in, ze kan met alle honden, maar ze vindt honden zie ze vertrouwd en kent gewoon het leukst uit haar eigen naar een vreemde hond gaan zal ze niet zo snel doen of ze moet met 1 hond zijn we ze echt goed mee kan daar haalt ze een heleboel steun uit, aan de lijn valt ze wel uit om andere honden op een afstand te houden maar die hebben snel door dat ze een watje is zoals 3 van mijn honden, sara is de enige die met haar uitstraling & houding honden op een afstand kan houden

Nanna schreef:

tineke schreef: Ook in de elitaire Ierenwereld al werden de dreigementen daar in ieder geval wel in keurig abn geformuleerd

Geef toe, dat is toch ook al wat waard

Nou zeker

Ik rijd zo nu en dan eens met allerhande rassen achterin de ambulancebus van mijn werk, reuen, teven, grote en kleine honden van alle rassen een hele berg en geen problemen onder elkaar

Oh wacht, dan ben ik op weg naar de destructie

S@ndr@ schreef:ik denk dat iedereen wel een uitzondering op de regel kent, gaat een beetje over het algemeen he

Ieren, Deerhounds, Engelse Mastiff.... Dat zijn de enige rassen waarvan ik persoonlijk nog nooit een incident van heb gehoord en heb meegemaakt. Maar dat zijn puur mijn ervaringen....

tineke schreef:
Omdat ik het idee hebt dat jij vriendelijke rassen nogal eens linkt aan sociale mensen en dat is per defintie dus niet altijd zo.
Je hebt altijd nogal de mond vol van asociale bazen ,rokend met petjes achterstevoren op hun hoofd alsof dat een kenmerk is en natuurlijk met een vechthond aan de andere kant van het lijntje.
Wat ik je probeer uit te leggen is dat er in ieder ras,ja ook onder Ieren etters zitten en dat er onder bepaalde rassen daar zich er meer van bevinden ben ik ook wel van overtuigd maar tuig vind je dus overal.
Ook in de elitaire Ierenwereld al werden de dreigementen daar in ieder geval wel in keurig abn geformuleerd

Conclusie, asocialen heb je overal, i.t.t. wat anderen 'ons' graag doen geloven.

Pak-de-bal schreef:Bauke, dus een stabij, is /zijn heel sociaal naar andere honden

hij corrigeert , maar dat is menselijk , ach, hondelijk,. omdat hij toevallig wel een reu is

zijn staart gaat altijd kwispelen bij iedre hond , die hij vertrouwt,
maar is die ander dominant? dan gaat die staart ook omhoog en draaien ze om elkaar heen,
maar er gebeurd van Bauke's kant niets

hondentaal moet je wel meerekenen , dus reuen-taal màg hier ook

Sorry PdB, maar hier ben ik het absoluut niet mee eens.
Ik ken zelf een aantal van deze honden, en die zijn echt niet zulke lieverdjes.
Strak fixeren, en dus andere honden vreselijk uitdagen met een strakke blik.
Vrijwel elke hond reageert op die honden, en dat is echt niet prettig.

ik heb nog geen enkele agressieve bullmastiff gezien
en bij bullmastiff wandelingen lopen ze allemaal los


goldens ben ik zelf niet zo kapot van
daar is bob al drie keer zomaar door gebeten

Hier 9 stuks die geen van allen het gevecht c.q een confrontatie opzoeken. Ongeacht het ras van de "tegenpartij".

Ik sluit mij aan bij de golden en de lab-teefjes. Ben er nog nooit eentje tegengekomen waar ik een blokje om voor ging.

Wat ik zo apart vind, is dat er veel geschreven wordt dat Stabij reuen zo vervelend zouden zijn. Op de clubmatch van de rasvereniging en op wandelingen gaat het er heel relaxed aan toe. Geen gegrom of geblaf.