Het HondenForum

Marjoleine schreef:Een hond moet eerst een band hebben, en van daaruit kun je dan 'niet leuk" zijn.
Als ik "niet leuk" ben wanneer een hond moet komen, verdwijn ik gewoon.
Dat is namelijk helemaal niet leuk en dan komen ze als een idioot achter me aan en bij me.

Alleen: dat werkt natuurlijk alleen maar als je eerst thuis die band hebt opgebouwd.

Resumerend: een hond die luistert doet dat niet af en toe maar altijd, ook al geef jij niet voortdurend allerlei commando's.
Domweg omdat luisteren alles te maken heeft met een band die er moet zijn.

En als die er niet is helpen rookworsten, leuk zijn en 30 tennisballen daar dus niks aan.

Mooi samengevat

Marjoleine schreef:Een hond moet eerst een band hebben, en van daaruit kun je dan 'niet leuk" zijn.
Als ik "niet leuk" ben wanneer een hond moet komen, verdwijn ik gewoon.
Dat is namelijk helemaal niet leuk en dan komen ze als een idioot achter me aan en bij me.

Alleen: dat werkt natuurlijk alleen maar als je eerst thuis die band hebt opgebouwd.

Resumerend: een hond die luistert doet dat niet af en toe maar altijd, ook al geef jij niet voortdurend allerlei commando's.
Domweg omdat luisteren alles te maken heeft met een band die er moet zijn.

En als die er niet is helpen rookworsten, leuk zijn en 30 tennisballen daar dus niks aan.

Helemaal mee eens.
Dat weglopen deden wij ook toen Nilsson pup was en het gevolg is dat hij los kan lopen in het bos en ons in de gaten houdt en zo wil ik het hebben.

cornelia schreef:Toch even mijn gedachte afmaken (gisteren gestopt ivm klein en niet relevant noodgevalletje)
Balletje is m.i. dus het middel en niet het doel. Mensen komen vaak niet verder dan eens met een balletje gooien en denken dan dat dit "Het Leuke" is. Maar dat is het dan toch weer net niet want het konijntje, andere hondje, fietser etc. blijkt opeens veel leuker en de hond is weg.

Het zou helpender zijn als men dus de mensen in dit geval verteld hoe je b.v. een balletje kunt inzetten om te voorkomen of te bereiken dat................... En dat je door het werken met het balletje "leuk" bent en blijft etc. etc.

Iedereen kan in een piepend konijn knijpen (pluche) of een leverworst uitdelen maar hoe zit het met de rest daarna. Ik denk echt dat daar veel gaten vallen en dat mensen de dingen soms te letterlijk opvatten ("maar ik ben toch lief, hij heeft een kist vol speelgoed en het duurste voer, een dure riem en een prachtig bed")

maar dat doe ik dan wel weer altijd !
ik leg er juist altijd heel veel nadruk op dat dat balletje (inderdaad) een middel is om je hond aan je te binden en dat je dat alleen bereikt door samen met dat ding te spelen.
niet weggooien maar trekspelletjes, balletje is alleen voor samen met jou, de hond mag het niet zien als een speeltje dat altijd voorhanden is: het moet exclusief een jou en hem/haar speeltje blijven.

dus het is niet helpender, het moet ook wel gelezen willen worden!

hetzelfde als bijtende pups
als ik adviseer een flosje of iets dergelijks te gebruiken om de aandacht van benen en handen af te leiden zeg ik daar altijd bij dat ze dan wel samen met het hondje moeten spelen, omdat een speeltje alleen een dood ding is waar dat hondje natuurlijk niks aan vindt als ie ook iemand in zn benen kan bijten die dan gaat springen en gillen.

het is natuurlijk ook niet zo dat alles altijd verkeerd of niet duidelijk wordt uitgelegd, er wordt ook heel vaak niet goed gelezen of het is teveel moeite om een bepaald advies op te volgen.

sam2011 schreef:in mijn ogen zijn er gewoon bepaalde rassen waarbij het altijd de leukste zijn simpelweg niet werkt,de mijne bijvoorbeeld, als pup werkte het prima maar ja een pup vindt alles leuk, als meneer nu niet luistert hangen daar consequenties aan, en dat begrijpt meneer uitstekend, het luisteren op zich is hier al een beloning koekjes/snoepjes,worst etc. hoeft hij niet.

Voor sommige rassen zijn bepaalde dingen wel een uitdaging, in mijn geval jachthond en fazanten.

Maar soms hoef ik niet de leukste te zijn...dan mag iets gewoon niet, klaar.
Nilsson gaat soms ook graag achter de fazanten aan, fazanten zijn gemaakt voor hem......maar dat mag niet, als ik zie dat hij er een in het vizier heeft dan is een strenge: NEE voldoende om hem bij mij te houden....ben ik dan leuk? geen idee maar dat maakt niet uit, het is duidelijk voor hem dat het niet mag. Natuurlijk is hij dan braaf...aaitje of even samen rennen of ik roep hem bij mij en dan gaan wij samen kijken, ik door de hurken, Nilsson zittend en als ik dan een lebber in mijn gezicht krijg dan weet ik wel dat ook al mag hij er niet achteraan ik toch de leukste ben.

Voor Jules ben ik altijd de leukste Voor de rest niet

renee-uk schreef:

cornelia schreef:Toch even mijn gedachte afmaken (gisteren gestopt ivm klein en niet relevant noodgevalletje)
Balletje is m.i. dus het middel en niet het doel. Mensen komen vaak niet verder dan eens met een balletje gooien en denken dan dat dit "Het Leuke" is. Maar dat is het dan toch weer net niet want het konijntje, andere hondje, fietser etc. blijkt opeens veel leuker en de hond is weg.

Het zou helpender zijn als men dus de mensen in dit geval verteld hoe je b.v. een balletje kunt inzetten om te voorkomen of te bereiken dat................... En dat je door het werken met het balletje "leuk" bent en blijft etc. etc.

Iedereen kan in een piepend konijn knijpen (pluche) of een leverworst uitdelen maar hoe zit het met de rest daarna. Ik denk echt dat daar veel gaten vallen en dat mensen de dingen soms te letterlijk opvatten ("maar ik ben toch lief, hij heeft een kist vol speelgoed en het duurste voer, een dure riem en een prachtig bed")

maar dat doe ik dan wel weer altijd !
ik leg er juist altijd heel veel nadruk op dat dat balletje (inderdaad) een middel is om je hond aan je te binden en dat je dat alleen bereikt door samen met dat ding te spelen.
niet weggooien maar trekspelletjes, balletje is alleen voor samen met jou, de hond mag het niet zien als een speeltje dat altijd voorhanden is: het moet exclusief een jou en hem/haar speeltje blijven.

dus het is niet helpender, het moet ook wel gelezen willen worden!

hetzelfde als bijtende pups
als ik adviseer een flosje of iets dergelijks te gebruiken om de aandacht van benen en handen af te leiden zeg ik daar altijd bij dat ze dan wel samen met het hondje moeten spelen, omdat een speeltje alleen een dood ding is waar dat hondje natuurlijk niks aan vindt als ie ook iemand in zn benen kan bijten die dan gaat springen en gillen.

het is natuurlijk ook niet zo dat alles altijd verkeerd of niet duidelijk wordt uitgelegd, er wordt ook heel vaak niet goed gelezen of het is teveel moeite om een bepaald advies op te volgen.

Ik noemde jou dan ook als zijnde een positief voorbeeld
maar vaak lees je toch ook veel of, en dat vind ik net zo erg, van die halve tips. Maar ik ben het helemaal met je eens dat er veel mensen zijn die alleen maar willen lezen/horen wat ze uitkomt.

Ik denk dat ik hier ook wel mijn stukje dan even kan noemen. Onze pup die we sinds kort hebben, hebben we de eerste dagen los gedaan met lopen en dan een klein stukje aan de riem en daarna weer los. En af en toe roepen met "hier" en als ze dan komt, een snoepje en een "goedzo". Ze let goed op ons en blijft goed bij ons. Echter, als ze een fietser of een hardloper ziet, dan gaat ze erachteraan en kijkt niet meer om. En eergister kwam ze een hond tegen waar ze even bij snuffelde, zij liepen door en wij liepen door. Daarna deed ik haar los en ze sprint zo naar die hond toe, die dus al zo'n 100 meter verder was! En daar was dus ook een weg. De eigenaar van die andere hond hield haar tegen zodat ik haar weer kon pakken, maar dat was echt raar... Ze keek niet op of om, ik kon roepen wat ik wilde, maar geen enkele reactie.

En nu met wandelen wil ze ook steeds niet zo erg en trekt ze de richting van huis op, alsof ze alleen maar naar huis toe wil. Ik durf haar dus niet zo goed los te laten, bang dat ze wegrent en wel de weg over rent, omdat er dan niet iemand staat die haar tegenhoudt. Ik probeer haar aandacht steeds te krijgen, roep haar en beloon haar als ze komt, maar ze rent dus gewoon hard weg. En ik lees overal maar dat pups goed los kunnen, want die blijven echt wel bij je enzo, maar zij dus niet nu. Ik wil haar graag los kunnen doen, om haar ook daarmee te laten oefenen en met het hier komen. Helaas is hier in de buurt niets van een afgesloten stuk waar je dus wel los kan oefenen. We hebben wel een tuin, maar daar is weinig afleiding natuurlijk van andere honden of mensen of iets.

Zaterdag begint onze puppycursus, 1e les theorie, maar daarna met Saar, dus daar leren we hopelijk ook meer, maar tips zijn altijd welkom!

misschien kun je ook wat spelletjes met haar doen zo onderweg
kom ik weer aan ......... maar je hebt ook puppenballetjes aan touwtjes en vaak vinden ze het wel leuk als je die voor ze uit rolt (jijzelf achteruit lopend) en je er dan een trekspelletje van maakt als ze hem te pakken heeft.

ik heb zelf de ervaring dat je de aandacht van pupjes makkelijker vasthoudt als je zelf ook actief met ze bezig bent.
uiteraard moet je dan wel rekening houden met het feit dat een pup nog niet zo lang zijn aandacht bij een en hetzelfde ding kan houden, dus zelf de spelletjes afbreken als je pup nog geinteresseerd is

Een lange lijn zat ik ook aan te denken. Kun je daar zo'n flexlijn van een paar meter voor gebruiken? Of bedoel je meer iets wat niet zo opvalt, zodat ze denkt dat ze los is? Ik wil voorkomen dat ze hard wegrent en de lijn op is en dus een flinke ruk krijgt of iets.

En een bal of iets meenemen is wel slim inderdaad, dat zal ik ook gaan doen Zal eens op zoek naar zo'n puppybal met touw!

Kleine pupjes kunnen zomaar achter verkeerde benen aanhobbelen of 'denken' dat ze ergens anders achteraan moeten hobbelen. Ze zijn gewoon nog niet zo slim en handig.In die gevallen trek ik een sprintje en zorg dat ik voor de pup uitkom. Daar vang ik ze vrolijk op en 'haak' ze weer aan mijn benen. Is normaal gedrag van een pupje hoor, geen zorgen.

Mijn honden vinden mij zeker leuk, maar daar moet dan wel iets tegenover staan. Een balletje dus.
Moest ik ze nooit belonen, trappen ze het gauw af denk ik.

Das net zoals mijn baas. Ik vind die ook wel leuk, maar op het eind van de maand verwacht ik toch wel iets op mijn rekening te zien verschijnen voor mijn trouwe aanwezigheid anders zal de vriendschap gauw over zijn... kan hem nog wel leuk vinden dan, maar ik ga dan wel trouw naar een ander gaan die me op het eind van de maand van wat geld voorziet

maart schreef:Das net zoals mijn baas. Ik vind die ook wel leuk, maar op het eind van de maand verwacht ik toch wel iets op mijn rekening te zien verschijnen...

En juist dié redenering, die ik heel vaak voorbij zie komen, kan ik nooit goed volgen.
Dat is helemaal niet de verhouding die ik met mijn hond wil hebben. De verhouding die ik zoek is dezelfde als met familie, of met iemand anders waar je graag iets mee doet. Waar je bij wilt zijn en deel vanuit wil maken.
Ik vind dat sociale aspect echt véle malen belangrijker dan salaris-achtige begrippen. Het gaat om de onderlinge relatie en verstandhouding vind ik.
Ik deel heus wel eens een snoepje uit, maar daar gáát het felix niet om. Die vind het veel mooier om "erbij te horen".

cornelia schreef:Enfin, als er problemen zijn of je bent een pup aan het opvoeden dan is "zorg altijd dat jij de leukste bent" om zijn aandacht te trekken en/of vast te houden makkelijk gezegd en vaak ook wel gedaan, voor even. Want het moeilijke is wat daarna komt, wat doe je dan met die aandacht die je van hem krijgt ? Alleen een snoepje er in proppen is het echt niet en hem gewoon los van de lijn gooien (want dan ben je zeker de leukste !!???!) m.i. zeker niet.
Nou kan ik zelf met het vervolg wel redelijk uit de voeten (op 1 "afwijking" na hebben wij altijd hele aardige en brave honden gehad) maar ik denk dat voor veel mensen, en vooral mensen met een 1ste puppy, het vervolg op "zorg dat je de leukste bent" best erg lastig is want het kan het gevoel geven dat je dus bij wijze van spreken nooit "foei" mag zeggen. En iedereen wil het goed doen en als je dan toch eens de aandacht van je hond krijgt maar je hebt daarvoor in een bui van wanhoop eens aan zijn riem getrokken en boos gemopperd voel je je een mislukkeling (en ondertussen loopt de buurman met zijn pup voorbij die wel goed luistert) En als het hondje vervolgens nog eens niet wil luisteren of je "voor gek" laat staan begint m.i. de teleurstelling, de afnemende interesse, de hond die steeds vaker in de bench zit of dagelijks als een ongeleid projectiel door het bos rent met een afgestompte baas of bazin er achteraan, hopend dat de hond snel uitgerend is of zoals hier een meneer doet n.l. het hele bos door lopen onder het gebrul van "HHIIIIEEEEERRRRRRRRR BOOOOOORIIIIS" terwijl Boris nooit komt. Baasje is echter wel consequent, dat moet gezegd.

Heel veel hiervan voelt voor mij zeer herkenbaar

Inge O schreef:

Jaap* schreef:

maart schreef:Das net zoals mijn baas. Ik vind die ook wel leuk, maar op het eind van de maand verwacht ik toch wel iets op mijn rekening te zien verschijnen...

En juist dié redenering, die ik heel vaak voorbij zie komen, kan ik nooit goed volgen.
Dat is helemaal niet de verhouding die ik met mijn hond wil hebben. De verhouding die ik zoek is dezelfde als met familie, of met iemand anders waar je graag iets mee doet. Waar je bij wilt zijn en deel vanuit wil maken.
Ik vind dat sociale aspect echt véle malen belangrijker dan salaris-achtige begrippen. Het gaat om de onderlinge relatie en verstandhouding vind ik.
Ik deel heus wel eens een snoepje uit, maar daar gáát het felix niet om. Die vind het veel mooier om "erbij te horen".

absoluut, dat is nou net wat een hond een hond maakt .

maar waarom zou je hond dat gevoel niet kunnen krijgen als je wel met balletjes beloont?
of ik nou wel of niet met balletjes zwaai jan vindt echt wel dat ie bij mij hoort, maar met een balletje erbij is het net iets leuker.
ik vind het ook nog steeds leuk dat mijn vriendje 's avonds na het eten zegt dat het lekker was, zou hij dat niet zeggen kookte ik heus ook wel, maar dit maakt het toch net iets leuker

Jaap* schreef:

maart schreef:Das net zoals mijn baas. Ik vind die ook wel leuk, maar op het eind van de maand verwacht ik toch wel iets op mijn rekening te zien verschijnen...

En juist dié redenering, die ik heel vaak voorbij zie komen, kan ik nooit goed volgen.
Dat is helemaal niet de verhouding die ik met mijn hond wil hebben. De verhouding die ik zoek is dezelfde als met familie, of met iemand anders waar je graag iets mee doet. Waar je bij wilt zijn en deel vanuit wil maken.
Ik vind dat sociale aspect echt véle malen belangrijker dan salaris-achtige begrippen. Het gaat om de onderlinge relatie en verstandhouding vind ik.
Ik deel heus wel eens een snoepje uit, maar daar gáát het felix niet om. Die vind het veel mooier om "erbij te horen".

Dat is hier ook de essentie en ook de enige manier waarop ik honden wil houden. Niet op basis van enkel straffen en belonen maar op basis van relatie. Ze willen bij ons zijn en goed luisteren omdat dat prettig is.

renee-uk schreef:

Inge O schreef:

Jaap* schreef:

maart schreef:Das net zoals mijn baas. Ik vind die ook wel leuk, maar op het eind van de maand verwacht ik toch wel iets op mijn rekening te zien verschijnen...

En juist dié redenering, die ik heel vaak voorbij zie komen, kan ik nooit goed volgen.
Dat is helemaal niet de verhouding die ik met mijn hond wil hebben. De verhouding die ik zoek is dezelfde als met familie, of met iemand anders waar je graag iets mee doet. Waar je bij wilt zijn en deel vanuit wil maken.
Ik vind dat sociale aspect echt véle malen belangrijker dan salaris-achtige begrippen. Het gaat om de onderlinge relatie en verstandhouding vind ik.
Ik deel heus wel eens een snoepje uit, maar daar gáát het felix niet om. Die vind het veel mooier om "erbij te horen".

absoluut, dat is nou net wat een hond een hond maakt .

maar waarom zou je hond dat gevoel niet kunnen krijgen als je wel met balletjes beloont?
of ik nou wel of niet met balletjes zwaai jan vindt echt wel dat ie bij mij hoort, maar met een balletje erbij is het net iets leuker.
ik vind het ook nog steeds leuk dat mijn vriendje 's avonds na het eten zegt dat het lekker was, zou hij dat niet zeggen kookte ik heus ook wel, maar dit maakt het toch net iets leuker

Het is ook niet het één of het ander toch? Het kan beide.
Hoewel ik toe moet geven dat ik het zelf altijd een heel raar gezicht vind, zo'n obsessie voor ballen of stokken etc. Ik vind het niet prettig

Jaap* schreef:

renee-uk schreef:

Inge O schreef:

Jaap* schreef:En juist dié redenering, die ik heel vaak voorbij zie komen, kan ik nooit goed volgen.
Dat is helemaal niet de verhouding die ik met mijn hond wil hebben. De verhouding die ik zoek is dezelfde als met familie, of met iemand anders waar je graag iets mee doet. Waar je bij wilt zijn en deel vanuit wil maken.
Ik vind dat sociale aspect echt véle malen belangrijker dan salaris-achtige begrippen. Het gaat om de onderlinge relatie en verstandhouding vind ik.
Ik deel heus wel eens een snoepje uit, maar daar gáát het felix niet om. Die vind het veel mooier om "erbij te horen".

absoluut, dat is nou net wat een hond een hond maakt .

maar waarom zou je hond dat gevoel niet kunnen krijgen als je wel met balletjes beloont?
of ik nou wel of niet met balletjes zwaai jan vindt echt wel dat ie bij mij hoort, maar met een balletje erbij is het net iets leuker.
ik vind het ook nog steeds leuk dat mijn vriendje 's avonds na het eten zegt dat het lekker was, zou hij dat niet zeggen kookte ik heus ook wel, maar dit maakt het toch net iets leuker

Het is ook niet het één of het ander toch? Het kan beide.
Hoewel ik toe moet geven dat ik het zelf altijd een heel raar gezicht vind, zo'n obsessie voor ballen of stokken etc. Ik vind het niet prettig

ja maar dat is een persoonlijke interpretatie van jou dan en daar kun je zo moeilijk over discussieren

Jaap* schreef:is ook niet het één of het ander toch? Het kan beide.
Hoewel ik toe moet geven dat ik het zelf altijd een heel raar gezicht vind, zo'n obsessie voor ballen of stokken etc. Ik vind het niet prettig

Ik heb er ook een hekel aan, Diaz is ook gek op stokken..maar die pakt ze zelf altijd en gaat er dan mee rondrennen. En dan besta ik ook niet meer voor hem. Dat is ook lastig af te leren, dat hij geen stokken moet pakken of ze los moet laten. Tijdens wandeling met de groep krijgt hij van mij ook nooit een bal ofzo, gewoon lekker spelen. Hij krijgt nu alleen een speeltje tijdens het trainen als beloning.

Ach ja.. Gelukkig heb ik Jules.. die kiest altijd voor mij

Inge O schreef:

renee-uk schreef:

Inge O schreef:

Jaap* schreef:En juist dié redenering, die ik heel vaak voorbij zie komen, kan ik nooit goed volgen.
Dat is helemaal niet de verhouding die ik met mijn hond wil hebben. De verhouding die ik zoek is dezelfde als met familie, of met iemand anders waar je graag iets mee doet. Waar je bij wilt zijn en deel vanuit wil maken.
Ik vind dat sociale aspect echt véle malen belangrijker dan salaris-achtige begrippen. Het gaat om de onderlinge relatie en verstandhouding vind ik.
Ik deel heus wel eens een snoepje uit, maar daar gáát het felix niet om. Die vind het veel mooier om "erbij te horen".

absoluut, dat is nou net wat een hond een hond maakt .

maar waarom zou je hond dat gevoel niet kunnen krijgen als je wel met balletjes beloont?
of ik nou wel of niet met balletjes zwaai jan vindt echt wel dat ie bij mij hoort, maar met een balletje erbij is het net iets leuker.
ik vind het ook nog steeds leuk dat mijn vriendje 's avonds na het eten zegt dat het lekker was, zou hij dat niet zeggen kookte ik heus ook wel, maar dit maakt het toch net iets leuker

maar jaap (of ik) zeggen toch niet dat een beloning (in wat voor vorm ook, kan net zo goed ook verbaal zijn, of een knuffel) niet zou mogen of niet gewaardeerd zou worden?
wel dat het een hond in de éérste plaats te doen is om de sociale acceptatie door de roedel en in het bijzonder zijn baas - dat maakt dat ook de echte ouderwetse werkhonden die amper aandacht krijgen/kregen van hun baas zich toch de ziel uiit het lijf blijven werken om door wat kleine dingetjes te merken dat ze erbij horen.

nou eigenlijk zegt jaap dus wel zoiets
kijk maar naar het vetgemaakte in zijn eerste post, als antwoord op wat maart zegt.

en ik vind persoonlijk die twee dingen niet echt verband met elkaar houden.
ik beloon graag voor een goed gedane oefening en dat is vergelijkbaar met een salaris in de mensenwereld: loon naar werken
dat ik niet bij mijn baas wil wonen en mijn hond wel bij mij staat daar los van in mijn beleving

renee-uk schreef:

Inge O schreef:

Jaap* schreef:

maart schreef:Das net zoals mijn baas. Ik vind die ook wel leuk, maar op het eind van de maand verwacht ik toch wel iets op mijn rekening te zien verschijnen...

En juist dié redenering, die ik heel vaak voorbij zie komen, kan ik nooit goed volgen.
Dat is helemaal niet de verhouding die ik met mijn hond wil hebben. De verhouding die ik zoek is dezelfde als met familie, of met iemand anders waar je graag iets mee doet. Waar je bij wilt zijn en deel vanuit wil maken.
Ik vind dat sociale aspect echt véle malen belangrijker dan salaris-achtige begrippen. Het gaat om de onderlinge relatie en verstandhouding vind ik.
Ik deel heus wel eens een snoepje uit, maar daar gáát het felix niet om. Die vind het veel mooier om "erbij te horen".

absoluut, dat is nou net wat een hond een hond maakt .

maar waarom zou je hond dat gevoel niet kunnen krijgen als je wel met balletjes beloont?
of ik nou wel of niet met balletjes zwaai jan vindt echt wel dat ie bij mij hoort, maar met een balletje erbij is het net iets leuker.
ik vind het ook nog steeds leuk dat mijn vriendje 's avonds na het eten zegt dat het lekker was, zou hij dat niet zeggen kookte ik heus ook wel, maar dit maakt het toch net iets leuker

Maar er is toch een groot verschil tussen een hond met wie je een relatie opbouwt omdat je ook leuke dingen doet samen dan een hond die het alleen maar doet als je leuke dingen met hem doet.
Arie is blij als ik met hem iets leuks ga doen omdat hij graag actief met de baas bezig is. Maar ik heb die bal niet nodig als ik met hem weg ben. Op basis van relatie blijft hij bij mij in de buurt omdat wij bij elkaar horen ongeacht of ik op dat moment leuk doe of koekjes/ bal etc bij me heb.

Carmen schreef:

renee-uk schreef:

Inge O schreef:

Jaap* schreef:En juist dié redenering, die ik heel vaak voorbij zie komen, kan ik nooit goed volgen.
Dat is helemaal niet de verhouding die ik met mijn hond wil hebben. De verhouding die ik zoek is dezelfde als met familie, of met iemand anders waar je graag iets mee doet. Waar je bij wilt zijn en deel vanuit wil maken.
Ik vind dat sociale aspect echt véle malen belangrijker dan salaris-achtige begrippen. Het gaat om de onderlinge relatie en verstandhouding vind ik.
Ik deel heus wel eens een snoepje uit, maar daar gáát het felix niet om. Die vind het veel mooier om "erbij te horen".

absoluut, dat is nou net wat een hond een hond maakt .

maar waarom zou je hond dat gevoel niet kunnen krijgen als je wel met balletjes beloont?
of ik nou wel of niet met balletjes zwaai jan vindt echt wel dat ie bij mij hoort, maar met een balletje erbij is het net iets leuker.
ik vind het ook nog steeds leuk dat mijn vriendje 's avonds na het eten zegt dat het lekker was, zou hij dat niet zeggen kookte ik heus ook wel, maar dit maakt het toch net iets leuker

Maar er is toch een groot verschil tussen een hond met wie je een relatie opbouwt omdat je ook leuke dingen doet samen dan een hond die het alleen maar doet als je leuke dingen met hem doet.
Arie is blij als ik met hem iets leuks ga doen omdat hij graag actief met de baas bezig is. Maar ik heb die bal niet nodig als ik met hem weg ben. Op basis van relatie blijft hij bij mij in de buurt omdat wij bij elkaar horen ongeacht of ik op dat moment leuk doe of koekjes/ bal etc bij me heb.

ja dat bedoel ik dus
maar daar ging het in eerste instantie niet over, dit verhaal is naar aanleiding van het antwoord van jaap op maarts post

Die van mij ook hoor want ik begreep dat Jaap dat ook bedoelde met zijn reactie op Maart
Om het gemakkelijk te maken haha

Carmen schreef:Die van mij ook hoor want ik begreep dat Jaap dat ook bedoelde met zijn reactie op Maart
Om het gemakkelijk te maken haha

haha ja waarom zouden we dat ook doen he

Het probleem met het advies 'de leukste te zijn' is dat mensen vaak leuk gaan zijn/doen op het moment dat de hond iets doet wat ongewenst is of geen aandacht heeft voor de baas. Als je op dat moment leuk gaat doen bekrachtig je in feite het ongewenste gedrag. De kans is dus groot dat je het tegengestelde bereikt van wat je wilt. Weglopen, niet naar de baas omkijken, naar andere honden/mensen toegaan, het levert allemaal een leuke baas op, en ook nog eens de beloning van de interactie met hetgeen waar de hond naartoe liep. Het gevolg is dan dat de hond juist dat gedrag gaat herhalen.
ik probeer ook de leukste te zijn, maar dan wel op de momenten dat de hond aandacht heeft voor mij en gewenst gedrag vertoont.

Jaap* schreef:

maart schreef:Das net zoals mijn baas. Ik vind die ook wel leuk, maar op het eind van de maand verwacht ik toch wel iets op mijn rekening te zien verschijnen...

En juist dié redenering, die ik heel vaak voorbij zie komen, kan ik nooit goed volgen.
Dat is helemaal niet de verhouding die ik met mijn hond wil hebben. De verhouding die ik zoek is dezelfde als met familie, of met iemand anders waar je graag iets mee doet. Waar je bij wilt zijn en deel vanuit wil maken.
Ik vind dat sociale aspect echt véle malen belangrijker dan salaris-achtige begrippen. Het gaat om de onderlinge relatie en verstandhouding vind ik.
Ik deel heus wel eens een snoepje uit, maar daar gáát het felix niet om. Die vind het veel mooier om "erbij te horen".

Mooi gezegd.
Dat ervaar ik met Nilsson ook, samen naar wild kijken en dan een lebber in gezicht krijgen, hoe simpel maar hoe mooi.
Hij wil bij ons zijn niet omdat wij op dat moment een balletje oid hebben maar om ons, samen op pad, het roedel idee.
Dat hele obsessieve gedrag naar een bal oid vind ik ook zielig, het lijkt mij ook niet ontspannend wandelen zo'n vragende hond.
Niets ten nadele van de honden die dat wel hebben hoor er zijn natuurlijk ook genoeg honden die ballengek zijn maar niet obsessief.

op de een of andere manier denk ik toch dat een heleboel mensen die moeite hebben de aandacht van hun hond vast te houden heel erg gebaat zouden zijn bij een hond die gek op een balletje is.

op de een of andere manier denk ik toch dat een heleboel mensen die moeite hebben de aandacht van hun hond vast te houden heel erg gebaat zouden zijn bij een hond die gek op een balletje is.

Bailey luistert ok heel slecht naar het commando 'hier' en dat is errrug lastig maar het lijkt me niks aan als een hond constant zijn aandacht gericht heeft op de baas of hun balletje. Dat ligt denk ik aan het type hond wat je leuk vind.
Ik geniet ervan wanneer ik een hond lekker zijn gang zie ga en genieten als ie los is, dat ie af en toe omkijkt van ben je er nog of ff naar me toe komt rennen en er weer vandoor gaat.
Een kennis van me heeft een ridgeback die tijdens het wandelen pal achter haar blijft lopen en waar zij gaat, gaat Nora. Zelfs in het bos maakt ie niet even een uitstapje. Daar zou ik dus echt niks aan vinden.
Heb ik toch liever een hond waar ik af en toe op moet wachten omdat ie iets anders aan z'n hoofd heeft dan naar mij te luisteren, ook nog een eigen willetje heeft zeg maar.

renee-uk schreef:op de een of andere manier denk ik toch dat een heleboel mensen die moeite hebben de aandacht van hun hond vast te houden heel erg gebaat zouden zijn bij een hond die gek op een balletje is.

helemaal mee eens. en anders iets anders waar ze helemaal idolaat van zijn..

dicyvo schreef: Heb ik toch liever een hond waar ik af en toe op moet wachten omdat ie iets anders aan z'n hoofd heeft dan naar mij te luisteren, ook nog een eigen willetje heeft zeg maar.

Ja, en dat loopt dus 9 van de 10 keer uit de hand en daar worden dan probleemtopics over geopend. Heel veel honden kunnen dit dus gewoon niet aan. Althans, niet in de maatschappij waarin wij leven.

Rosita Compagner schreef:

dicyvo schreef: Heb ik toch liever een hond waar ik af en toe op moet wachten omdat ie iets anders aan z'n hoofd heeft dan naar mij te luisteren, ook nog een eigen willetje heeft zeg maar.

Ja, en dat loopt dus 9 van de 10 keer uit de hand en daar worden dan probleemtopics over geopend. Heel veel honden kunnen dit dus gewoon niet aan. Althans, niet in de maatschappij waarin wij leven.

Is dat niet meer het verschil in dat zij klaarblijkelijk iets anders van haar hond verwacht dan een ander?

Mij frustreert het enorm dat ik op m'n hond moet wachten en niet naar mij luistert omdat ie anders aan zn hoofd heeft, maar haar dus blijkbaar niet...
Mijn hond kan het prima aan, alleen ik niet en vandaar dat bv. ik dan een 'probleemtopic' hierover open...