Het HondenForum

Valerie schreef:Voor een miljoen mag je ze meenemen hoor

Nou, die van mij ook. Mits het natuurlijk wel een aardig mens is die goed voor ze zorgt.
Met een miljoen kan ik toch heel aardige dingen doen, hoor.

Podenji schreef:Ik moet altijd lachen als mensen zeggen dat hun hond niet te koop is voor een miljoen.
ik denk namelijk dat àls iemand dat echt zou bieden en tegelijkertijd de hond ook alles kan bieden wat de hond nodig heeft , dat men echt niet zomaar nee zou zeggen.
maar goed de kans dat het gebeurt is minder dan nihil dus makkelijk zeggen dat iemand het niet zou doen.

Een miljoen is ook wel licht overdreven maar nee mijn honden gaan niet weg voor geld, ik heb ze voor mijn plezier en niet alles is te koop.

Mijn dieren zijn niet te koop.

Ik heb maar één keer besloten een dier te herplaatsen en dat was omdat ik ervan overtuigd was dat ze bij dat adres beter af zou zijn. De dag erna kreeg ik een telefoontje: beestjelief was in opstand gekomen en of ik haar weer op wilde halen

Tay en Tessa absoluut niet. Zouden we hierna weer een hond voor de sport hebben(nouja, we hebben ze niet alleen voor de sport, maar we willen wel sporten) en het klikt niet, dan zou ik hem of haar wel verkopen. Niet als het wel klikt en het allemaal fijn gaat en ook niet als ze niet in huis hebben wat we zouden willen, maar het wel klikt.

blondie schreef:

Inge schreef:Ik heb altijd gezegd dat een hond blijft tot zijn dood, maar daar ben ik van terug gekomen.
Numa wordt zoals het ernaar uit ziet verkocht na het behalen van het certificaat PH1.
Niet omdat ik hem niet zou willen houden, maar omdat ik hem niet kan bieden wat hij echt nodig heeft. Hij is geen "leuke" hond om mee te wandelen, is niet sociaal (hond en mens) zoals ik het het liefst zou zien en heeft iemand nodig die meer gezag uitstraalt en consequenter is dan ik. Dus hij gaat weg naar een plek waar hij gewoon kan werken.

Dat wat jij zegt. Zo denk ik er ook over. Als het een hond betreft die zo veel meer in zijn mars zou hebben dan ik ermee kan doen en hij of zij daar plezier in beleeft en een goede eigenaar krijgt, dan zou ik denk wel lang moeten nadenken, en mezelf ook overtuigd moeten hebben dat de hond elders beter af is.

Denk niet te snel, dat je hond bij een andere eigenaar beter af is.
Heb ook wel eens gedacht: "Zou m'n Korthaar niet beter af zijn bij een jager?"
Totdat ik jagers met Staande Honden een drift met de wind in de rug zag lopen.
Nou, dat gaat elkaar nooit begrijpen.

Wij hebben lang getwijfeld, maar na veel wikken en wegen toch besloten uit te kijken naar een betere situatie voor hem. In huis was het een lieverd, maar wij hadden toen te weinig kennis en ik was in sommige gevallen ( bijvoorbeeld als zijn riem om zijn poten verstrikt zat ) echt een beetje bang van hem geworden. Heb me daar nog wel overheen kunnen zetten, maar ik ging lichamelijk slecht toen en die hond had gewoon meer nodig. Maar hij had het niet slecht bij ons. Het was alleen geen sociale hond, en daar hebben we veel voor aangepast en met liefde. Ik heb best veel reacties gekregen op zijn advertentie, maar ik wou hem niet zomaar ergens in een huishouden plaatsen. Veel jonge mensen reageerden, op zoek naar een stoere hond. Ik wou perse dat hij naar iemand ging die ermee aan het werk wou gaan. Dat heeft een tijdje geduurd, maar op een gegeven moment kreeg ik een reactie van een meneer die wou komen kijken, hij wou wat testjes doen om te kijken of hij geschikt zou zijn om opgeleid te worden m.b.t. narcotica of explosievenwerk. Dat gebeurde gewoon hier voor het huis, op het gras. Deze meneer was vrij snel overtuigd van zijn kunnen en ik zag de hond ook genieten van dat wat van hem gevraagd werd. Hij ging er vol voor. Na een goedkeuring bij de da was het eigenlijk al snel besloten. Met pijn in mijn hart, maar dat had ik die hond nooit kunnen geven. Hij kreeg een vaste begeleider en er ging dagelijks met hem gewerkt worden. Eerst in opleiding en daarna aan het werk. Hij bleek later meer aanleg te hebben voor narcotica. Dat is het laatste dat ik er van weet en dat hij in Miami gestationeerd is. Dat is wel een beetje rot, maar goed. Ik hoop dat hij inderdaad lekker heeft mogen werken. Ik heb in iedergeval gehandeld in zijn bestwil. Heb daar wel geld voor gehad, omdat hen nou eenmaal de hond van je overnemen d.m.v. contract en alles. Maar dat hebben we laag gehouden. Daar ging het niet om voor ons.
Maar heb hem in die zin wel verkocht dus.

Als Noah het ergens anders beter heeft dan bij mij, gaat ze weg. Echter denk ik niet dat ze het nu ergens anders beter zal krijgen dan hoe het nu gaat. Ze gaat mee naar mijn werk (in roedel van 30-40 honden) en train 2x in de week. Ze is zelden alleen thuis en we hebben net sleutels gekregen van ons huis aan de duinen, speciaal voor Noah. Maar ik ben niet zo iemand die zegt dat ze nooit de hond weg te doen. Soms zie ik honden met kinderen, dan denk ik doe toch die hond weg

Zamunda schreef:In principe niet, voor geen goud. Enkel als ik het idee zou hebben dat mijn hond écht, maar dan ook écht tekort komt bij mij en ik daar niets meer in kan/wil aanpassen. Maar dan zou het mij niet om verkopen gaan, maar om herplaatsen.

Om deze rede heb ik mijn Herder dus herplaatst Hij heeft het heerlijk nu En dat was belangrijker dan een paar euro Ik wilde een goed huis voor hem geen geld verdienen Al wilde de vrouw waar hij nu woont wel voor hem betalen

Benader het ook eens van de andere kant. Dat hoor ik niemand ooit doen, denken vanuit de hond. Snapt een mensch de hond of snapt de hond de mensch.... (Vrij naar Nietsche ☺☺)

Als je een hond neemt, verdiep je je van te voren in zijn/haar eigenschappen, karaktertrekjes enz. Althans zo doe ik het. En dan weet je wat voor hond en bijkomende zaken je neemt. Wij willen een Podenco Canario en weten dat HET discussie punt de jachtdrift is. Als je dat weet, moet je niet naderhand zeuren over deze eigenschap. Of geen Podenco nemen... Dus een hond wegdoen? Neen. Je neemt hem/haar met zijn pro's en contra's. Zou de hond het fijn vinden om "zomaar"naar een ander baasje te gaan als hij al een paar jaar bij deze baas is? Als het ECHT niet anders kan, okay. Nood breekt Wet. Maar: ook een hond hecht aan de baas. Al blijft een hond een hond en een mensch een mensch...
Maar even terug naar de essentie: laat de schapenboer maar zijn eigen Schapendoes kopen...

Er zijn soms meer partijen dan alleen jij en de hond. Als er partijen echt gaan lijden onder de aanwezigheid moet je soms beslissingen nemen ook voor de betreffende hond zelf. Niet alles is in te calculeren helaas...

Wimbo schreef:Benader het ook eens van de andere kant. Dat hoor ik niemand ooit doen, denken vanuit de hond. Snapt een mensch de hond of snapt de hond de mensch.... (Vrij naar Nietsche ☺☺)

Als je een hond neemt, verdiep je je van te voren in zijn/haar eigenschappen, karaktertrekjes enz. Althans zo doe ik het. En dan weet je wat voor hond en bijkomende zaken je neemt. Wij willen een Podenco Canario en weten dat HET discussie punt de jachtdrift is. Als je dat weet, moet je niet naderhand zeuren over deze eigenschap. Of geen Podenco nemen... Dus een hond wegdoen? Neen. Je neemt hem/haar met zijn pro's en contra's. Zou de hond het fijn vinden om "zomaar"naar een ander baasje te gaan als hij al een paar jaar bij deze baas is? Als het ECHT niet anders kan, okay. Nood breekt Wet. Maar: ook een hond hecht aan de baas. Al blijft een hond een hond en een mensch een mensch...
Maar even terug naar de essentie: laat de schapenboer maar zijn eigen Schapendoes kopen...

Of de hond het fijn vind om naar een andere baas te gaan als hij al een paar jaar bij een baas is opgegroeid? In sommige gevallen denk ik dat het de hond weinig uitmaakt afhankelijk van de verhouding hond/baas.
Zelf heb ik 2 honden overgenomen, en ze hadden prima bazen, maar gingen niet voor niets weg . Maar bij beide honden was het vrij snel duidelijk dat ze het prima vonden bij en met mij. Redelijk snel kwamen de eerste bazen al om de hoek kijken, maar de honden vonden het leuk die baasjes weer te zien, maar het was erg duidelijk dat ik hun nieuwe baas was. Dat zal niet altijd zo gaan, maar in veel gevallen denk ik wel dat honden elders beter tot hun recht komen en dat een wissel van baas niet zo dramatisch is als veel mensen wel eens denken.

Ik heb vorige week een hond op proef met iemand meegegeven. Oudere teef, die zich niet prettig voelde in de groep. Gaf een hoop stress, zowel bij haar als bij de andere honden.
Ik had vechtpartijen als ik niet heel strikt scheidde. Een foutje en ze klapte weer ergens op of een van de andere honden op haar. Ik heb dat een jaar volgehouden, toen laten steriliseren, maar ook dat maakte geen verschil. En toen kwamen er leuke oudere mensen in beeld die een hondje zochten.
Ik heb heel erg zitten dubben, en uiteindelijk heb ik haar meegegeven. Ze is daar nog op proef, maar bij mij thuis is het ontspannen. Ik kan nu alles weer gewoon los laten lopen zonder gedoe. Van de nieuwe bazen krijg ik blijde berichten, ze doet het daar super en ze zijn erg blij met haar.
Voor haar heb ik een deel van de sterilisatiekosten gevraagd, en ik heb haar voor ze wegging nog laten enten.
Ik denk dat ik zowel voor haar, als voor de andere honden een goede keuze heb gemaakt. Wat iemand anders daar ook van denkt...

Het pure feit "dat een hond het elders beter heeft" is natuurlijk .. (hoewel.. natuurlijk) voor mij geen reden voor herplaatsing. Dan zou half Nederland wel kunnen gaan herplaatsen want er is altijd wel een situatie denkbaar die "beter is dan de huidige"....
Belangrijk is of de hond zeg maar gelukkig is in de situatie en niets tekort komt. En zelfs dat kan discutabel zijn

Herplaatsen zou bij mij echt alleen in overweging genomen worden als het hier in huis helemaal niet meer goed zou zijn voor de hond. Bijvoorbeeld als er langdurige financiele problemen zouden komen die maken dat ik niet meer kan instaan voor voldoende goed voer of DA-kosten. Of als mijn man of ik zouden wegvallen waardoor te drastisch tijd gaat ontbreken. Eventueel als een van ons een zwaar ongeval zou krijgen en er dus letterlijk niet meer voldoende zorg kan worden gegeven aan de honden.
Wellicht zijn er zelfs dan nog mogelijkheden..

Maar nee, herplaatsen "omdat de hond het elders beter zou krijgen gaat 'm niet worden!

Suzanne

@ fes/lou

Dat zei ik dus: nood breekt wet. Zoals mensen met honden omgaan gaan ze vaak ook met de kinderen om. En die geef je (normaliter) ook niet weg. Althans, dag mag je hopen.